Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αίθουσα Νικητών

  1. Indian

    Indian

    Administrator


    • Βαθμοί

      22

    • Περιεχόμενο

      12912


  2. Gong

    Gong

    Members


    • Βαθμοί

      17

    • Περιεχόμενο

      618


  3. nikolas12

    nikolas12

    Moderator


    • Βαθμοί

      13

    • Περιεχόμενο

      3847


  4. Μενίγ Πουαγώ

    • Βαθμοί

      12

    • Περιεχόμενο

      4289


Δημοφιλές περιεχόμενο

Εμφάνιση περιεχομένου με την υψηλότερη φήμη στο 07/16/21 σε όλους τους τομείς

  1. Δεν πάνε απαραίτητα τα ενεργά μέλη της κοινότητας στο κέντρο κάθε 2η Τετάρτη για να τους αγοράσουν, οπότε μην έχετε τέτοιες απαιτήσεις... Εάν βγήκαν όλοι ή περισσότεροι απ' αυτούς που έχουμε δει εδώ, δεν υπάρχει τρόπος να το γνωρίζουμε. Προσωπικά επειδή τα καταγράφω στο αρχείο μου σύμφωνα με τις εδώ αναφορές, όπως λέει και ο Νίκος, μπορώ μετά βεβαιότητας να πω ότι Τετάρτη έχουν κυκλοφορήσει οι: 25. "Captain America: Νέο Καθεστώς" (12 Αυγούστου 2020) 26. "Marvels" (26 Αυγούστου 2020) 28. "The Punisher: Η Επιστροφή" (Μέρος Πρώτο) (23 Σεπτεμβρίου 2020) 35. "Fallen Son: Ο Θάνατος του Κάπτεν Αμέρικα" (30 Δεκεμβρίου 2020) 37. "Iron Man: Δαίμονας στο Μπουκάλι" (27 Ιανουαρίου 2021) και πριν τον 25ο θέλει ψάξιμο στο νήμα αυτό διότι αν θυμάμαι καλά αρχίσαμε απ' τον 25ο να προβληματιζόμαστε που το ανέβασε ένα μέλος Τετάρτη και να το καταγράφω στο προσωπικό μου αρχείο. Σίγουρα όλοι αποκλείεται να έχουν κυκλοφορήσει Τετάρτη, διότι και ο Νίκος και άλλο ένα μέλος νομίζω, είχαν αναφέρει για τον τόμο που πήραν Πέμπτη μια φορά ότι σε κάποιον πέρασαν την προηγούμενη μέρα αλλά δεν τον βρήκαν. Μου αρκεί ο λόγος τους μιας και πήγαν επί τούτου απ' το ίδιο πρακτορείο τύπου (ή ότι είναι τέλος πάντων αυτό) για να τον αγοράσουν. Επιφυλάσσομαι για τις 10 Φεβρουαρίου 2021 και απ' τον 40ο κι έπειτα που δεν τους έχω καταχωρήσει ακόμη όπως θέλω. Θα το κοιτάξω και θα επανέλθω. Εάν δεν το κάνεις απ' την αρχή, δεν είναι εύκολο να ψάχνεις σχόλιο προς σχόλιο σελίδες ολόκληρες για να βγάλεις άκρη. Εγώ είχα κάνει ένα σκελετό με όλες τις Παρασκευές στην αρχή και τις αριθμήσεις (), τα άλλαξα σε Πέμπτες όταν διαπίστωσα ότι στην Αθήνα κυκλοφορούν εκείνη τη μέρα και προέκυψε σε κάποιες περιπτώσεις η Τετάρτη, οπότε ξεκίνησα για 2η φορά διορθώσεις. Σε όλες τις σειρές που αγοράζω από εφημερίδες κάνω το ίδιο, είτε είναι υπερηρωικά, είτε Disney, είτε fumetti, είτε Γαλλοβελγικά, αλλά η αλήθεια είναι ότι η σωστή καταγραφή θα μπορούσε να προκύψει μονάχα από όποιον έχει πρόσβαση στα πρώτα αυτά σημεία πωλήσεων και το τεκμηριώσει στην κοινότητα εδώ. Αυτά σε ότι αφορά έντυπα που έχουν μια Α περιοδικότητα. Σε οποιαδήποτε άλλη έκδοση, ευτυχώς που υπάρχουν τα δελτία τύπου, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης & και εκδοτικών οίκων, οι βάσεις δεδομένων των e-shops των ίδιων των εκδοτών αλλά και των διαφόρων καταστημάτων ή κάποια ενδεχόμενη ειδησεογραφική κάλυψη (σε περίπτωση που ένα έντυπο έχει διαφημιστεί αρκετά), όπου σου δίνουν τη δυνατότητα να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα μέσα από διασταύρωση πληροφοριών. Θα περίμενε κανείς, βέβαια, ότι κάτι τέτοιο θα ήταν σημαντικό για μια κοινότητα όπως το "Greekcomics", αλλά απ' ότι φαίνεται ένας μήνας με έτος ή ακόμη χειρότερα ένα σκέτο έτος ή ακόμη και η ημερομηνία που δίνει ένας εκδότης μέσα από τη διαφήμισή του, αρκεί ως πληροφορία για τη Δ.Ο. και θεωρεί ότι κατ' αυτόν τον τρόπο καταχωρείται σωστά το εκάστοτε έντυπο. Το ιδανικό κατά τη γνώμη μου θα ήταν να υπάρχει μεγαλύτερη σχολαστικότητα σε αυτά τα θέματα και να μη χρειάζεται να ανατρέχουμε για πληροφορίες που αφορούν κόμικς στο διαδίκτυο, εκτός της κοινότητας αυτής, παρά να τις συγκεντρώνουμε όλες εδώ. Αλλά αυτά είναι ευσεβείς πόθοι.
    9 βαθμοί
  2. Ο πιο ωραίος τόμος της σειράς. Απλά λιτά δωρικά!
    8 βαθμοί
  3. "Η Βόμβα" είναι ένα κόμικ που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2021 από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Το σενάριο είναι των Alcante και Laurent-Frédéric Bollée ενώ το σχέδιο του Denis Rodier. Πρωτοκυκλοφόρησε στα Γαλλικά από τις εκδόσεις Glenat τον Μάρτιο του 2020. Όπως γίνεται κατανοητό (πιθανότατα) από τον τίτλο το κόμικ αυτό ασχολείται με τα αληθινά γεγονότα που οδήγησαν στην δημιουργία και την ρίψη τελικά της ατομικής βόμβας κατά της Ιαπωνίας στο τέλος του Β΄παγκοσμίου πολέμου. Αλλά αυτή η πρόταση μόνη της είναι πολύ λίγη για να περιγράψει την πλειάδα των προσώπων και τον γεγονότων που εξιστορούνται στις 450+ σελίδες του κόμικ. Γνωρίζουμε επιστήμονες, στρατιωτικούς, πολιτικούς, επιχειρηματίες αλλά και απλούς ανθρώπους που ο καθένας είχε τον ρόλο του σε αυτή την μεγάλη ιστορία που ήταν ένα μεγάλο επιστημονικό επίτευγμα αλλά με οδυνηρά αποτελέσματα για τους Ιάπωνες και που τελικά επηρέασε όλη την διπλωματία και προσπάθεια για ειρήνη τις επόμενες δεκαετίες. Η ιστορία μας ξεκινά λοιπον από την "απόδραση" των φυσικών Λέο Σίλαρντ και Ενρίκο Φέρμι από το ναζιστικό και φασιστικό καθεστώς αντίστοιχα. Δείχνει τις μελέτες του Σίλαρντ και τον φόβο του μήπως οι Ναζί κατασκευάσουν πρώτοι την βόμβα. Την εμπλοκή του Αινστάιν στην προσπάθεια να επικοινωνήσουν με την ηγεσία των ΗΠΑ σχετικα με τις δυνατότητες της ατομικής ενέργειας. Τους συμβούλους που μεσολάβησαν στον πρόεδρο Ρούσβελτ ώστε να ληφθεί η απόφαση να ξεκινήσει το πρόγραμμα. Την ανάθεση της ηγεσίας στον ταξίαρχο Γκρόουβς και τον ρόλο του στην βόμβα. Συναντάμε φυσικά πολλούς φυσικούς ακόμα που εργάστηκαν εκεί με κυριότερο τον διευθυντή του προγράμματος Ρόμπερτ Οπενχάιμερ. Βλέπουμε τα διάφορα προβλήματα που προέκυψαν (πχ με την εύρεση ικανής ποσότητας ουρανίου) και πως λύθηκαν. Συγχρόνως γνωρίζουμε μια οικογένεια Ιαπώνων που κατοικεί στην Χιροσίμα και βλέπουμε τον πόλεμο από την δική τους πλευρά και φυσικα όλοι προβλέπουμε το τέλος τους. Βλέπουμε ακόμα τις στρατιωτικές επιχειρήσεις για το σαμποτάζ του αντιστοιχου προγράμματος των Ναζί με την καταστροφή του εργοστάσιου παραγωγής βαρέος ύδατος. Τις προσπάθειες άλλων χωρών για την ανάπτυξη βόμβας. Ακόμα βλέπουμε τις προσπάθειες για την μη χρήση της βόμβας τελικά από διάφορους ειρηνιστές επιστήμονες αλλά και τις πολιτκές διεργασίες του προέδρου Τρούμαν και πως κατέληξε στην απόφαση να χρησιμοποιήσει την βόμβα. Και τέλος φυσικά βλέπουμε την στρατιωτική επιχείρηση για την ρίψη της βόμβας και φυσικά όλη την καταστροφή και τον θάνατο που αυτή έφερε. Εν κατακλείδι (κατα την δική μου άποψη) είναι ένα πολύ καλό κόμικ που δεν κουράζει παρόλο τα πολλά πρόσωπα και μας δείχνει όλο το πλαίσιο και τους ανθρώπους που εργάστηκαν για αυτό το σκοπό. Τρομερό το σχέδιο με εξαιρετική λεπτομέρεια. Συνολικά μια πολύ καλή δουλειά σίγουρα χορταστική (και λόγο μεγέθους) που θα αφήσει όσους ενδιαφέρονται για την ιστοριά απόλυτα ικανοποιημένους.
    6 βαθμοί
  4. ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥ - ΤΖΟΝΙΟΥ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΤΟ ΞΟΡΚΙ ΤΟΥ ΝΑΝΟΥ Κεφάλαιο Α’ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΤΟ ΞΟΡΚΙ ΤΟΥ ΝΑΝΟΥ Κεφάλαιο Β’ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΤΟ ΞΟΡΚΙ ΤΟΥ ΝΑΝΟΥ Κεφάλαιο Γ’ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΤΟ ΞΟΡΚΙ ΤΟΥ ΝΑΝΟΥ Κεφάλαιο Δ’ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΤΗ Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 16/7 (Νο. 370) Τα Χρονικά του βασιλείου των δύο λιμνών επιστρέφουν! https://www.kathimerini.gr/k/disney/561434476/neo-teychos-miky-maoys-nees-peripeteies-276/
    6 βαθμοί
  5. Τα νέα της επέκτασης είναι φανταστικά!!! Ευελπιστώ σε infinity gauntlet, περισσότερο mcfarlane spiderman, dark Phoenix saga (death of Jean Grey) και σε όλα εκείνα που έκαναν την Marvel σπουδαία! Και μερικά cult gems όπως το Secret Wars 2 δεν θα με χαλαγαν!
    6 βαθμοί
  6. Αντις το τευχος να ονομαστει ΤΟ ΞΟΡΚΙ ΤΟΥ ΝΑΝΟΥ αφου εχει 64 σελιδες και πρωταγωνστη τον ΜΙΚΥ στο δικο του περιοδικο ονομαστηκε Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΠΑΠΙΟΥ μόνο κ μόνο επειδη εχει πτηνα μεσα .Ε! όχι πια ,επειδη οι Ιταλοι εχουν εμμονη με πάπια δεν θα πει ότι την έχουν και οι΄Ελληνες. Επιοτέλους καντε το ΝΤΟΝΑΛΝΤ εβδομαδιαιο και το ΜΙΚΥ Μ. μηνιαίο(για να μην πω διμηναίο).
    6 βαθμοί
  7. Εξώφυλλο και οπισθόφυλλο του τεύχους 85. Στο επόμενο τεύχος θα διαβάσουμε την ιστορία Ο Άρχοντας των Στοιχείων της Φύσης. Μεταφέρθηκαν στη βάση
    5 βαθμοί
  8. @christs μόλις μου ήρθε email από την hachette@argoscom.gr για να με πληροφορήσουν ότι από την ερχόμενη εβδομάδα θα μου στείλουν τους τόμους που είναι για αντικατάσταση!!! Φανταστικά νέα!!! Το αναφέρω για να μην ανησυχείς κι εσύ. Πάντως δεν τους έχω ξαναστείλει μήνυμα από τότε που μου είπαν ότι θα τους αλλάξουν κι ας ανησυχούσα(εκτός ότι το είχα ξεχάσει...) Τελικά που το έλεγξα όλη η διαδικασία αλλαγής πρέπει να πήρε λιγότερο από μήνα... Όταν θα έρθουν οι αλλαγές θα ξαναενημερώσω για να μην υπάρχουν ανησυχίες!!! Εσένα σε ενημέρωσαν; Τί έγινε; @Mandrake ομοίως και για σένα... Ένα email μαζί με τίς φωτογραφίες που αποδεικνύουν το λάθος και σε λιγότερο από μήνα θα γίνουν οι αλλαγές...(Άντε και ένα μήνα να κάνουν δεν χάθηκε ο κόσμος...). Τώρα αυτή η διάρκεια έχει να κάνει επειδή είμαι κι εγώ από επαρχία... Για την πρωτεύουσα ή άλλες μεγαλουπόλεις δεν ξέρω αν αλλάζει κάτι! Το αναφέρω γιατί είπες ότι κι εσύ από επαρχία είσαι...( Πέρα από την πλάκα. Εσύ σε ποιά πόλη είσαι; Εγώ είμαι από Αίγιο.)
    4 βαθμοί
  9. Criminal (2019-20) Μία ιδιαίτερα πρωτότυπη σειρά του Netflix από την άποψη ότι βγήκαν 4 σεζόν σε μία μέρα, τα Criminal: UK, Germany, France και Spain. Το κάθε ένα είχε 3 επεισόδια, με ηθοποιούς από τη χώρα του τίτλου και τη μητρική τους γλώσσα αντίστοιχα. Μόνο το UK έβγαλε δεύτερη σεζόν. Ουσιαστικά και τα τρία επεισόδια του κάθε κύκλου παρακολουθούν μία ομάδα αστυνομικών να ανακρίνουν έναν ύποπτο και να φτάνουν σε συμπεράσματα ή να τον οδηγούν σε αδιέξοδα. Πολύ δυνατά bottle episodes χωρίς εξωτερικά γυρίσματα, 100% προσήλωση στο σενάριο και τους διαλόγους. Το αγαπημένο μου προσωπικά ήταν το γερμανικό και ύστερα το αγγλικό, το γαλλικό και το ισπανικό. Έχει και καλά επεισόδια, έχει και μέτρια, αλλά γενικά θεωρώ ότι αξίζει. Blackadder (1983-1989) Πριν κανά δύο μήνες είδα στο Ertflix ότι ανέβηκε το Blackadder και έτσι μπήκε στη λίστα με τις ελάχιστες σειρές που έχω δει πάνω από δύο φορές. Για μένα ο καλύτερος ρόλος του Rowan Atkinson δεν είναι ο Mister Bean, αλλά ο Blackadder, τρομερά ολοκληρωμένες κωμικές ερμηνείες, απίστευτο φλεγματικό βρετανικό χιούμορ και αγγλικές προφορές με τονισμό στα σύμφωνα της κάθε λέξης που γίνονται όλο και πιο αστείες. Κάθε σεζόν εξετάζει τον Blackadder, έναν αυλικό ή υπηρέτη της εξουσίας που θέλει να πάρει τη θέση του εκάστοτε βασιλιά ή ανώτερου, σε μια διαφορετική εποχή της αγγλικής ιστορίας. Επίσης εκτός του Blackadder και του υποτακτικού του Baldrick, έχουμε πολλούς ηθοποιούς όπως ο Stephen Fry και ο Hugh Laurie που ενσαρκώνουν διαφορετικούς χαρακτήρες σε κάθε σεζόν. Στην πρώτη σεζόν είμαστε στο Μεσαίωνα το 1400 και είναι η μόνη που ο Blackadder είναι χαζούλης και ο Baldrick έξυπνος. Από εκεί και μετά ο Baldrick είναι πάντα ο χαζούλης του διδύμου και ο Blackadder ο πανούργος και εύστροφος δολοπλόκος. Η δεύτερη σεζόν γυρίζεται την εποχή της Ελισάβετ της Πρώτης το 1500, η τρίτη την εποχή του Πρίγκηπα Γεώργιου του Τρίτου στα τέλη του 18ου-αρχές 19ου αιώνα και η τέταρτη στα χαρακώματα του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου. Οι δύο τελευταίες είναι σίγουρα και οι κορυφαίες μιας υπέροχης και πανέξυπνης σειράς. The Night Of (2016) Έχω βάλει διάφορες μίνι σειρές να τις ξεπετάξω τώρα που είναι καλοκαίρι και το The Night Of είναι μία εξ αυτών. Η υπόθεση αφορά τον Naz, έναν Πακιστανό που ζει με την οικογένεια του στη Νέα Υόρκη. Ένα βράδυ παίρνει το ταξί του πατέρα του για να πάει σε ένα πάρτυ, αλλά εν τέλει παίρνει μία κοπέλα σαν επιβάτισσα με την οποία πάνε σπίτι της και κάνουν σεξ, ενώ πιο πριν έχουν κάνει ναρκωτικά. Ο Naz ξυπνάει και βρίσκει την κοπέλα δολοφονημένη με πολλές μαχαιριές και γρήγορα φεύγει από το σπίτι, ωστόσο συλλαμβάνεται. Η ιστορία αφορά τη φυλάκιση του Naz και πως αλλάζει στη φυλακή, ενώ ταυτόχρονα ακολουθεί τους δικηγόρους και την υπερασπιστική τους γραμμή προκειμένου να αποδείξουν πως είναι αθώος. Βάσει σχολίων πρέπει να πω ότι περίμενα κάτι καλύτερο, έχει όμως εξαιρετικό Riz Ahmed και φοβερό Michael K. Williams σε ένα ρόλο που μου θύμισε τον Omar Little που ενσάρκωνε ο ίδιος στο The Wire. Tinker Tailor Soldier Spy (2011) Με μία ταινία κλείνω και μιλάω για το Tinker Tailor Soldier Spy. Δεν ξέρω γιατί δεν το είχα δει, αλλά έκανα βλακεία. Βρετανικό, κατασκοπικό, διαδραματίζεται στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου με τρομερούς ηθοποιούς στο καστ! Gary Oldman, Benedict Cumberbatch, Colin Firth, Stephen Graham, Tom Hardy, Ciarán Hinds, John Hurt, Toby Jones, Mark Strong όλοι τρομεροί ηθοποιοί και σε τρομερούς ρόλους. Η υπόθεση αφορά τη δολοφονία ενός πράκτορα της MI6, ο οποίος βρισκόταν σε αποστολή για να μάθει το όνομα ενός τοπ στελέχους της ηγεσίας, το οποίο είναι κατάσκοπος των Σοβιετικών. Νέες πληροφορίες όμως σχετικά με το ζήτημα εμφανίζονται ένα χρόνο μετά όπως και νέοι μάρτυρες γι' αυτό και ο βοηθός του πρώην αρχηγού της Υπηρεσίας αρχίζει και ερευνά ξανά την υπόθεση με μάρτυρες και αποστολές καθώς υποψιάζεται πως όντως υπάρχει πράκτορας και βρίσκεται μέσα στην ομάδα που ηγείται πλέον της Υπηρεσίας. Πολύ ενδιαφέρον, ωραίο σενάριο και δυνατές ερμηνείες, ένα έξυπνο κατασκοπικό θρίλερ από αυτά που δεν πολυβγαίνουν πλέον.
    4 βαθμοί
  10. Το παπί του μηνός με τους κολιούς και τις παχιές τις μύγες κυκλοφόρησε εχθές 15η μέρα του 7ου μήνα του σωτήριου έτους 2021. Το υπό επεξεργασίαν εξώφυλλο είναι από τον φίλτατο @Gong... Εμπεριέχονται τέσσερις (4) ιστορίες και σε αυτό το τεύχος που φέρει τον αριθμό #85. Για να τις δούμε με λίγα λόγια... "Στο ακρωτήριο της Σαρδέλας." Ο Ντόναλντ με τα τρία ανιψάκια πάνε διακοπές στο ακρωτήριο της Σαρδέλας... Εντυπώσεις. ...Και καταλήγουν να σώσουν τον Κύρο και άλλους εφευρέτες από έναν ξεπεσμένο αριστοκράτη. Όμορφη και καλή ιστορία. "Τα τελευταία δύο κιλά." Ο Ντόναλντ προσπαθεί να αδυνατίσει με ό,τι τρόπο υπάρχει... Εντυπώσεις. ...Αλλά μία εφεύρεση του Κύρου σηκώνει τις παρευρισκόμενες σε ένα πάρτυ κυριολεκτικά στον αέρα. Χιουμοριστική και... ανάλαφρη ιστορία. Η πιο αδύναμη του τεύχους. "Ο ναυαγός." Ο Σκρούτζ αναζητώντας έναν θησαυρό ναυαγεί σε ένα ερημονήσι... Εντυπώσεις. ...Εκεί θα ζήσει μία περιπέτεια που δε θα φανταζόταν ποτέ. Πάρα πολύ καλή ιστορία που αποτίει φόρο τιμής στον Ροβινσώνα Κρούσο. "Η επιστροφή του Βόραξ." Ένας εξωγήινος κακός το σκάει από την φυλακή... Εντυπώσεις. ...Και ο Ντόναλντ ,λόγω πρότερου φόβου, σπεύδει να σώσει τον ξάδελφό του. Άλλη μία όμορφη ιστορία από το περιβάλλον του Τ.Ν.Τ. Κλείνοντας... Ακόμα ένα ισορροπημένο και πολύ καλό τεύχος με χορταστικές πολυσέλιδες ιστορίες. 8.8/10!!!
    4 βαθμοί
  11. Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του τεύχους 370 είναι εδώ! Μεταφέρθηκαν στη βάση Στο επόμενο τεύχος θα διαβάσουμε την ιστορία "Η βασίλισσα εκτός χρόνου".
    3 βαθμοί
  12. 3 βαθμοί
  13. To τεύχος 49 βρέθηκε και το εξώφυλλο με το οπισθόφυλλο ανέβηκαν στη βάση μας! Επόμενο τεύχος όπως ανέφερε και ο @hudson το Fantastic Four: The End όπως ήταν προγραμματισμένο.
    3 βαθμοί
  14. Επόμενος τόμος Νο50 Προς το παρόν η μόνη αλλαγή στη σειρά έκδοσης των τόμων (σύμφωνα με την λίστα) έγινε με το "Eternals". Θα δούμε αν γίνει κάποια άλλη...
    3 βαθμοί
  15. Και αυτόν τον μήνα συναντάμε το αγαπημένο μας παπί σε τέσσερις νέες ιστορίες... ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ: ΣΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΣΑΡΔΕΛΑΣ. ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ: ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΥΟ ΚΙΛΑ. ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ: Ο ΝΑΥΑΓΟΣ. ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΒΟΡΑΞ. Αναζητήστε το τεύχος Νο. 85 από την Πέμπτη 15/7 στα περίπτερα.
    2 βαθμοί
  16. Νομιζω οτι η κινηση μου να στειλω νεο μειλ χθες, συμπαρεσυρε και τη δικη σου περιπτωση. Τους εστειλα ενα κειμενο ζητωντας ενημερωση για την πορεια της αποστολής του νεου τομου, και μου απαντησαν οτι θα ερθει μεχρι το τελος της επομενης εβδομαδας, οπως ειπαν και σε σενα φανταζομαι. Το μονο κακο ειναι οτι θα λειπω ολη την επομενη εβδομαδα, φανταζομαι οτι θα μπορεσω να παραλαβω κατοπιν. Επομένως, οσοι συμφορουμιτες εχετε καποιο παρομοιο προβλημα, μη διστασετε να στειλετε μειλ ωστε να αντικατασταθει το ελαττωματικο.
    2 βαθμοί
  17. Είναι εκτός προδιαγραφών στα 1100 το ύψος φίλε μου Αν μπορείς ανέβασε τα στο ίδιο ποστ με ύψος πάνω από 2000 pixels για να μπορέσουν να ανέβουν
    2 βαθμοί
  18. Σπάνια έρχονται Τετάρτη. Συνήθως Πέμπτη πρωί πάνε στα πρακτορεία Τύπου και Παρασκευή διανέμονται σε όλη την Ελλάδα. Τετάρτη πρωί πρέπει να έχω βρει έναν τόμο, Τετάρτη απόγευμα να έχω βρει μαξ 2-3 τόμους (@Mandrake λόγω προσωπικού αρχείου ίσως μπορεί να μας δώσει ακριβή αριθμό τόμων που έχουμε βρει Τετάρτη είτε εγώ είτε ο @Indian), Πέμπτη πρωί τον βρίσκω πάντα εκτός από μία φορά. Οπότε σε γενικές γραμμές το σκανάρισμα πρέπει να το περιμένετε Πέμπτες
    2 βαθμοί
  19. Επιτέλους! Κανονικά εσείς οι Αθηναίοι δεν έχετε τους τόμους από την Τετάρτη; Γιατί δεν είδαμε αυτή την παρουσίαση χτες;
    2 βαθμοί
  20. Το τεύχος #68, κυκλοφορεί στα περίπτερα όλης της χώρας από την Τρίτη 20/04 και φιλοξενεί τον ιλιγγιώδη αριθμό των δεκαπέντε (15) ιστοριών! Όσο πάει αυτός ο αριθμός όλο και μεγαλώνει! Οι ιστορίες είναι οι εξής: ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ Ο ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ ΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΧΙΟΥΗ, ΛΙΟΥΗ, ΝΤΙΟΥΗ ΤΟ ΣΟΥΠΕΡ ΝΤΟΥΠΕΡ ΜΑΓΙΚΟ ΣΕΤ ΣΟΥΠΕΡ ΓΚΟΥΦΥ ΣΕ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΙΤΑ ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ Η ΑΚΤΙΝΑ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣΤΙΑΣ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ Η ΜΑΖΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΚΥΡΟΣ ΓΡΑΝΑΖΗΣ ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΤΟ 'ΣΚΑΣΑΝ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ ΣΠΕΣΙΑΛ ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΗ ΜΑΝΤΑΜ ΜΙΜ ΕΡΩΤΟΧΤΥΠΗΜΕΝΗ ΜΑΓΙΣΣΑ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ ΧΙΟΥΗ, ΛΙΟΥΗ, ΝΤΙΟΥΗ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΩΝ ΓΟΥΡΟΥΝΙΩΝ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟ ΚΥΡΟΣ ΓΡΑΝΑΖΗΣ ΗΜΕΡΑ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ ΧΙΟΥΗ, ΛΙΟΥΗ, ΝΤΙΟΥΗ ΤΟ ΓΚΡΑΝ ΠΡΙ ΤΩΝ ΚΑΡΤ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ Ο ΑΡΚΟΥΔΟΣ ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΑΛΚΕΣ Παρατηρούμε ότι το περιοδικό διατηρεί την συνήθεια να φιλοξενεί στην τελευταία θέση μία ιστορία που προέρχεται από μία ποικιλία από κλασικά κινούμενα σχέδια της Disney. Αυτόν τον μήνα έχουμε ένα σενάριο από "Τον αδελφό μου τον αρκούδο". Επίσης, ευχάριστη προσθήκη (σαν ιδέα) είναι η ένταξη στην ύλη δευτερευόντων χαρακτήρων, όπως η Μαντάμ Μιμ κι ο Σούπερ Γκούφυ. Μένει μόνο να είναι και καλές οι ιστορίες τους.
    1 βαθμός
  21. Το τεύχος #84 του περιοδικού κυκλοφορεί στα περίπτερα όλης της χώρας από την Τρίτη 15/06 και θα φιλοξενεί τον καθιερωμένο αριθμό ιστοριών, που είναι τέσσερις (4). Αυτές είναι οι εξής: ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΔΡΑΚΟΣ ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ ΑΘΕΤΗΣΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ Η ΕΙΣΒΟΛΗ Αυτό που παρατηρούμε είναι ότι κι εδώ έχουμε την ιστορία της σειράς "ΤΝΤ", να φιγουράρει σαν κεντρική στο τεύχος, ενώ η πρώτη έχει σαν υπόθεση ένα μεσαιωνικό παραμύθι. Περισσότερα όταν, με το καλό, διαβαστεί.
    1 βαθμός
  22. 11 συναρπαστικές ιστορίες διάσημων σχεδιαστών: ΤΟ ΣΤΕΜΜΑ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑ Crown of the Mayas Μια ιστορία που έγραψε και σχεδίασε ο Καρλ Μπαρκς ΕΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ! Come as You Are Μια μονοσέλιδη ιστορία του Καρλ Μπαρκς ΧΟΝΤΡΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ The Checker Game Μια μονοσέλιδη ιστορία του Καρλ Μπαρκς ΜΙΑ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗ ΜΕΡΑ An Ordinary Day Μια ιστορία που έγραψε ο Περ Χέντμαν και σχεδίασε ο Βίκαρ Ο ΜΕΓΑΣ ΝΤΟΝΑΛΝΤΟ The Great Duckfino Μια ιστορία που έγραψε και σχεδίασε ο Κάρι Κορχόνεν ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ Treasure Hunt Ένα σενάριο του Τέρρυ Λάμπαν, που εικονογράφησε ο Μάρκο Ρότα ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΗ ΤΥΧΗ A Blessing in Disguise Μια ιστορία του Σούνε Τρόελστρουπ που σχεδίασε ο Τζέσπερ Λουντ Μάντσεν ΟΙ ΑΤΡΩΤΕΣ ΦΟΥΣΚΕΣ The Bizarre Bubbles Μια ιστορία σε σενάριο και σχέδιο του Νόελ Βαν Χορν Η ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΑΘΗΤΡΙΑ Miss Kissyface Ένα σενάριο της Τζάνετ Γκίλμπερτ εικονογραφημένο από τον Μασσαρόλι ΖΗΤΗΜΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑΣ It Runs In the Family Μια ιστορία του Τόμας Σρέντερ, το σενάριο έγραψε ο Ντουάιτ Ντέκερ και εικονογράφησε ο Ευκλείδης Μιγιαούρα Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΓΑΛΗΝΗΣ The Power of Repose Μια ιστορία σε σενάριο και σχέδιο του Γιαν Γκιούλμπρανσον Το αγαπημένο περιοδικό μικρών και μεγάλων από αυτή την Παρασκευή 28/5 στα περίπτερα (Νο.83).
    1 βαθμός
  23. Το κανάλι μας πρωτοπορεί με μια νέα μέθοδο τα SHORTS VIDEOS τα οποία έχουν έκτακτες ειδήσεις... Έτσι συμπύκνωσα όλο το υλικό για τα απαντά του ρομάνο σκάρπα και βουαλά....
    1 βαθμός
  24. Μιας και διάβασα κάποια θετικά σχόλια σχετικά με αυτή τη νέα σειρά ιστοριών που ξεκίνησε το Μίκυ Μάους με τον Σκρουτζ. Η κεντρική λοιπόν ξεκινάει με τον αγαπημένο μας τσιγκούνη να προσπαθεί να βρει το μυθικό θησαυρό Ελ Ντοράντο βασισμένος στην ιστορία ενός παλιότερου θαλασσοπόρου. Περνάει πολλές περιπέτειες, το τέλος είναι διασκεδαστικό, ενώ το σχέδιο πολύ όμορφο με έμφαση στα εξωτικά τοπία. Δεν ενθουσιάστηκα όμως συνολικά. Η δεύτερη ιστορία είναι μία κλασική περιπέτεια του Ινδιάνα Γκούφυ, πάρα πολύ έξυπνη και διασκεδαστική με αλλεπάλληλες προδοσίες και ανατροπές όπως πρέπει να έχει μία καλή περιπέτεια του αγαπημένου αρχαιολόγου. Κατ’ όπιν έχουμε τρεις μικρές ιστοριούλες, μία πολύ διδακτική για τα μικρά παιδιά σχετικά με τον Ντόναλντ που θέλει να μην τον ενοχλεί ο Φέθρυ, αλλά του γυρίζει μπούμερανγκ, καθώς και ένα από τα Μίνι Μυστήρια των Ο ‘Χαρα, Ροκ, Χειροπαίδαρου και μία Περιπέτεια Αστραπή του Ινδιάνα. Ειδικά η πρώτη μου άρεσε και ας ήταν μικρή σε έκταση. Κλείνουμε όπως πάντα με Young Donald Duck και τώρα απομακρυνόμαστε από το σχολείο και πολλούς χαρακτήρες αφού έχουμε Ντόναλντ και Μίκυ σε διακοπές στο σπίτι της θείας του δεύτερου. Αγνές περιπέτειες που θυμίζουν αγαπημένα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων με μπάνια και φίλους, ένα πολύ όμορφο κλείσιμο. Χωρίς να δηλώνω ενθουσιασμένος, αλλά ούτε απογοητευμένος με την κεντρική και με το υπόλοιπο τεύχος να κινείται σε καλά επίπεδα παρά τις πολλές ιστορίες, το 369ο τεύχος του Μίκυ Μάους είναι ένα ωραίο ανάγνωσμα.
    1 βαθμός
  25. Μιας και έχω αρκετό καιρό να πιάσω μία ξένη έκδοση για παρουσίαση, είπα σήμερα να μιλήσω για ένα κόμικ-σφηνάκι που διαβάζεται ευχάριστα. Ο λόγος για το The Punisher Kills the Marvel Universe των Garth Ennis και Doug Braithwaite. Πρόκειται για ένα κόμικ του 1995 και το σενάριο υπογράφει ο πολύ γνωστός για τις ιστορίες του Τιμωρού, Garth Ennis σε μία περίοδο ωστόσο που δεν είχε γράψει ακόμα την Επιστροφή του (που είδαμε και στη Συλλογή της Marvel) και δεν είχε ξεκινήσει το run του. Πλοκή - Μία καινούρια Earth Η ιδέα του να φέρνεις έναν ήρωα αντιμέτωπο με όλους τους άλλους ήρωες και κακούς και μάλιστα να τους σκοτώνει όλους είναι πολύ δύσκολη να συμβεί στο main continuity. Βασικά δε συμβαίνει ποτέ, γι' αυτό το λόγο τόσο αυτή η ιστορία όσο και το Deadpool Kills the Marvel Universe που βγήκε την προηγούμενη δεκαετία, διαδραματίζονται σε μία τελείως άλλη Earth με διαφορετικό continuity. Βρισκόμαστε λοιπόν στην Earth-95126 και ο Frank Castle είναι πρώην πεζοναύτης και νυν αστυνομικός στη Νέα Υόρκη όπου ζει με την οικογένεια του. Δυστυχώς όμως η γυναίκα του και τα παιδιά του σκοτώνονται σε μία σύγκρουση των Avengers, των X-Men και κάποιων εξωγήινων φυλών και ο Castle που τρέχει στο σημείο μαθαίνει τα νέα, ενώ οι ήρωες δεν παίρνουν την ευθύνη. Ο Cyclops προσπαθεί να απολογηθεί, αλλά ο Frank τον πυροβολεί όπως και τον Hawkeye, τη Jubilee και την Kitty Pryde. Καταδικάζεται σε φυλάκιση και δικηγόρος του είναι ο Matt Murdock που σε παιδική ηλικία τον έχει σώσει ο Frank από παιδιά που του έκαναν bullying. Καθώς μεταβαίνει στη φυλακή, ο Castle οδηγείται σε μία έπαυλη και μαθαίνει πως ένας περίεργος κύριος με κατεστραμμένο πρόσωπο ονόματι Kesselring τον βοήθησε με την απόδραση. Μαζί με πολλούς άλλους ανθρώπους, μόνιμα τραυματίες και με κατεστραμμένα πρόσωπα του εξηγούν ότι έχουν πέσει θύματα των συγκρούσεων ηρώων και κακών στο παρελθόν και θεωρούν πως ο ίδιος σαν πεζοναύτης μπορεί να τους βοηθήσει με το σχέδιο τους. Το σχέδιο είναι απλό. Εκείνοι βάζουν πολλά χρήματα και εξοπλισμό. Και ο Frank πολύ απλά σκοτώνει όλους τους ήρωες και κακούς της Γης. Έτσι λοιπόν ο Frank θα γίνει ο Punisher και με τη βοήθεια του Microchip (που από πολλές απόψεις μου θυμίζει Lester στο GTA V) θα βρουν με ποιο τρόπο και με ποια τεχνολογικά μέσα θα τους σκοτώσουν όλους. Έτσι με την ωμή του δύναμη, τα έξυπνα σχέδια και τον πλούσιο εξοπλισμό, ο Τιμωρός ξεκινάει τις δολοφονίες όλων όσων θεωρεί ότι φταίνε για το θάνατο της οικογένειας του καθώς και της ομάδας ανθρώπων του Kesselring για να φτάσει σε τραγικά συμπεράσματα. Το σχέδιο Σχεδιαστής δεν είναι ο συχνός συνεργάτης του Ennis, Steve Dillon (σχεδιάζει κάποια από τα εξώφυλλα των ανατυπώσεων), αλλά ο Doug Braithwaite και αν τον θυμάστε από κάπου είναι από το Justice του Alex Ross των εκδόσεων Οξύ. Ο Βρετανός είναι εξαιρετικός σχεδιαστής και εδώ τα μολύβια του είναι ξανά δυναμικά, τα πρόσωπα είναι πολύ εκφραστικά και αληθοφανή και το σχέδιο του πλούσιο, ενώ έχει τις κλασικές λεπτές γραμμές χωρίς πολύ μελάνι, κάτι που έχω συνηθίσει στα 90s κόμικ μου. Επίσης το lettering είναι κλασικό και απλό και δε διαφοροποιείται ανάλογα με το αν μιλάει συγκεκριμένος χαρακτήρας. Παρά τον απαισιόδοξο τόνο, η χρωματική παλέτα είναι πλούσια και τα χρώματα φωτεινά. Τελικός απολογισμός Το βρήκα σε λίγο κακή ποιότητα και ίσως δε μπορώ να το κρίνω 100%. Από εκεί και πέρα είναι κομικάκι με το ζόρι 50 σελίδων, το οποίο διαβάζεις καθαρά για να δεις μία ιστορία από μία διαφορετική Earth, προσωπικά αυτές οι Elseworlds ιστορίες με κερδίζουν αν έχουν πρωτότυπη ιδέα. Το σενάριο του Ennis είναι κλασικά πολύ ωραίο και το σχέδιο ικανοποιητικότατο, άρα αν θες να διαβάσεις μία ακόμα Punisher ιστορία, why not;
    1 βαθμός
  26. απο οτι βλεπουμε θα εχουμε ιστορια της ΔΥΝΑΣΤΕΙΑς ΤΩΝ ΝΤΑΚ.......μονο εγω νομιζω πως επρεπε να βγουν ολες οι ιστοριες απο αυτην την σειρα μαζι? πηγη φωτογραφιας: https://disneycomicspress.com/2021/07/11/μεγάλες-ιστορίες-disney-35-η-απάτη-του-τετράφ/
    1 βαθμός
  27. Η σειρα τομων μπορει να λεγεται Μεγαλες Ιστοριες Disney ΑΛΛΑ ουσιαστικα ειναι τα ΑΠΑΝΤΑ του Ρομανο Σκαρπα. Μερικες φορες οι απαντησεις που ψαχνουμε ειναι μπροστα μας. Δηλ. ειναι σαν να μας λενε οτι ΝΑΙ προγραμματιζουμε να τυπωσουμε ΟΛΕΣ τις ιστοριες του Σκαρπα οπως τις εχουν οι ιταλικοι τομοι. Ο κεντρικος τιτλος βεβαια δειχνει οτι μπορει να καλυψει κι αλλους δημιουργους αλλα προς το παρον οι ιταλοι δεν εχουν τιμησει αλλον κλασικο δημιουργο π.χ. τον Καρπι ή τον Μποταρο. Ομως εχουμε αμερικανικης εκδοσης τομους απο πασιγνωστους δημιουργους που δεν ειναι ιταλοι. Οταν τελειωσουν οι τομοι Σκαρπα θεωρω οτι το σκεπτικο τους ειναι να αφησουν ανοιχτο το ενδεχομενο να συνεχισουν τα καλοκαιρια με αλλους ντισνευικους τομους. Το ποιοι θα ειναι, το να γινει απο τωρα προβλεψη π.χ. για 10 χρονια μετα, ειναι ματαιο και ασκοπο..... ναι........ γιατι ξερω οτι παλι θα αρχισετε μερικοι με τον Ροσα. Ας τελειωσουν χωρις τα συνηθη εκδοτικα προβληματα οι τομοι του Σκαρπα, ο οποιος ειναι και αγνωστος στις νεες γενιες και που πολλες ιστοριες του θα βγουν στα ελληνικα για πρωτη φορα, κι ας αφησουμε την πολλοστη ανατυπωση αγαπημενων δημιουργων για τις επομενες γενιες.
    1 βαθμός
  28. Πάμε λοιπόν στο ψητό. Από ότι φαίνεται έχουν γίνει κάποιες μικρές αλλαγές στους τίτλους των κύριων ιστοριών. Ας πάμε να τις δούμε: Τόμος 35 Μεγάλες Ιστορίες Disney – Η Απάτη του Τετράφυλλου Τριφυλλιού (Ιτ. #18) Τόμος 36 Μεγάλες Ιστορίες Disney – Τα Περικάρπια των Μακ Ντακ (Ιτ. #18) Τόμος 37 Μεγάλες Ιστορίες Disney – Οι Πελεκάνοι του Κάπταιν Γλάρου (Ιτ. #19) Τόμος 38 Μεγάλες Ιστορίες Disney – Η Πυξίδα του Χαν (Ιτ. #19) Τόμος 39 Μεγάλες Ιστορίες Disney – Το Χρυσό Φλουρί (Ιτ. #20) Τόμος 40 Μεγάλες Ιστορίες Disney – Τα Εξωτικά Κάστανα (Ιτ. #20) Τόμος 41 Μεγάλες Ιστορίες Disney – Ο Μοριακός Συρρικνωτής (Ιτ. #21) Τόμος 42 Μεγάλες Ιστορίες Disney – Ο Αρραβώνας του Σκρουτζ (Ιτ. #21) Τόμος 43 Μεγάλες Ιστορίες Disney – Ο Σεληνιακός Αντίλαλος (Ιτ. #22) Με κόκκινο έχουμε χρωματίσει τους δυο τόμους που δεν φαίνονται να υπάρχουν στην διαφήμιση αλλά έχουν πάρει isbn. Το ίδιο είχε συμβεί και με την περσινή διαφήμιση που έδειχνε 8 τόμους αντί για 9. Αναμένουμε και την διαφήμιση του πρώτου τόμου για φέτος την Κυριακή.
    1 βαθμός
  29. Εν μέσω καύσωνα κυκλοφόρησε το #84 τεύχος του ΚΟΜΙΞ περιόδου Βου. Το εξώφυλλο (προσφορά του @ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ TV) δείχνει τον Σκρούτζ - Οδυσσέα και τα ανίψια - συντρόφους του να τα βάζουν με την Μάτζικα - Κίρκη. Ας ελπίσουμε οι έντεκα (11) ιστορίες του τεύχους να βρουν την Ιθάκη τους. Όπως και με την σειρά μας εμείς οι αναγνώστες να διαβάσουμε τίποτα της προκοπής. Να μην αποδειχνούν δηλαδή οι ιστορίες Σειρήνες... "Μία παλαβή οδύσσεια." Σκρούτζ και ανίψια τα βάζουν με την Μάτζικα σε μία σουρεαλιστική παραλλαγή της Οδύσσειας του Ομήρου. Εντυπώσεις. Ιστορία σε σχέδιο και σενάριο του Θείου Καρλ. Πάρα πολύ καλή και αξιόλογη. "Επικίνδυνες καταδύσεις." Ο Σκρούτζ άλλα λέει και άλλα πράττει όταν βλέπει μία δεκάρα να κάνει βουτιά. Εντυπώσεις. Μία χιουμοριστική μονοσέλιδη σε σχέδιο και σενάριο του Θείου Κάρλ. "Σιωπητήριο" Ο Ντόναλντ πάει τα τρία ανιψάκια σε ένα μέρος που δε μπορούν να προκαλέσουν ηχορύπανση. Εντυπώσεις. Άλλη μία χιουμοριστική μονοσέλιδη σε σχέδιο και σενάριο του Θείου Καρλ. Ειδική μνεια στα ανάποδα βιβλία που διαβάζουν τα δύο ανιψάκια. "Το αστέρι του σκέητμπορντ." Ο Ντόναλντ προσπαθεί πάλι να εντυπωσιάσει την Νταίζυ. Αλλά στο τέλος τους εντυπωσιάζει όλους εκείνη. Εντυπώσεις. Ιστορία που ακολουθεί πιστά την πεπατημένη. Το ανατρεπτικό της τέλος όμως της δίνει πόντους!!! "Όταν ήμασταν νέοι." Σκληρόκαρδος και Μακ Ντακ προσπαθούν να αποδείξουν το νεανικό τους σφρίγος με μία σειρά δοκιμασιών στην φύση. Εντυπώσεις. Καλούτσικη ιστορία ανταγωνισμού με οικολογικά μηνύματα. Όσο πιο αξιόλογος αντίπαλος για τον Σκρούτζ είναι ο Χρυσοκούκης άλλο τόσο δε κολλάει να εμφανίζεται τόσο συχνά από την Αφρική στην Λιμνούπολη. "Γείτονες και γειτόνισσες." Η κόντρα μεταξύ Ντόναλντ και Τζόουνς μεταφέρετε στο ύπαιθρο και αποκτάει θηλυκούς εκπροσώπους. Εντυπώσεις. Συμπαθητικούλικο σενάριο με νότες πρωτοτυπίας. Το σχέδιο όμως... "Οι θησαυροί της θάλασσας." Ο Σκρούτζ επιφέρει αναστάτωση στην παραλία με τον τεράστιο εκσκαφέα του. Η φύση όμως ξέρει να εκδικείται... Εντυπώσεις. Ψιλοκαλούτσικη ιστορία με οικολογικές προεκτάσεις. "Όλα δικά μου!" Τι θα γινόταν αν η Μάτζικα κατάφερνε να εκπληρώσει τον μεγάλο τη; πόθο; Το μαθαίνουμε σε αυτή την ιστορία. Εντυπώσεις. Εναλλακτική πραγματικότητα με όμορφο δίδαγμα στο τέλος. "Μάστερ Σεφ." Η Μάτζικα τα βάζει με έναν Μάστερ Σεφ για να πάρει κυριολεκτικά μία ανάσα (του τράγου). Εντυπώσεις. Εμείς παίρνουμε βαθιά ανάσα και προχωράμε στην επόμενη ιστορία. "Ο μεγάλος τελικός." Δύο ομάδες Μικρών Εξερευνητών διαγωνίζονται για τον μεγάλο τελικό. Εντυπώσεις. Ιστορία ευγενούς αθλητικής άμιλλας σε φόντο πράσινο και οικολογικά στοιχεία. Αν και τα play-off δε τα λες και τελικό. "Τα λάφυρα της ομορφιάς." Ο Ντόναλντ χάνεται στην θάλασσα και πέφτει θύμα θηλυκών πειρατών. Εντυπώσεις. Πειρατεία με στοιχεία ομορφιάς. Βρε το άτιμο το κοραλορουμπινί. Κλείνοντας... Γενικά άλλο ένα μέτριο τεύχος. Που στις τελευταίες του σελίδες είχει αι προβλήματα κοπής και εκτύπωσης. 6/10...
    1 βαθμός
  30. Η παλαβή Οδύσσεια δεν είναι καμιά σπουδαία ιστορία, σε αντίθεση με το μυστικό της Χονδορίκας που είναι φοβερή ιστορία.
    1 βαθμός
  31. Το τεύχος #70 του Super Μίκυ κυκλοφορεί στις 18/06 στα περίπτερα όλης της χώρας και θα φιλοξενεί τον όχι και τόσο ευκαταφρόνητο, αλλά γρουσούζικο αριθμό των δεκατριών (13) ιστοριών. Αυτές είναι οι εξής: ΜΙΚΥ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΕΘΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΤΕΜΠΕΛΙΑ ΣΚΡΟΥΤΖ Η ΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΜΟΛΥΝΣΗ ΜΙΚΥ Ο ΑΣΣΟΣ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ ΓΙΑΓΙΑ ΝΤΑΚ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΚΕΡΑΣΙΑ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΣΙΡΚΟ ΓΙΑ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ ΜΟΥΡΓΟΛΥΚΟΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑΚΙ ΛΟΥΝΤΒΙΧ ΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟ ΣΝΙΤΣΕΛ ΚΥΡΟΣ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΟΡΑΤΙΟΣ ΣΕ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΙΣΤΡΟ ΧΙΟΥΗ, ΛΙΟΥΗ, ΝΤΙΟΥΗ Ο ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΣΚΡΟΥΤΖ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙ ΛΕΜΟΝΑΔΑ ΚΑΚΟΣ ΛΥΚΟΣ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΕΡΑ Πλούσια τα ελέη, όσον αφορά την ύλη κι αυτού του τεύχους, λοιπόν. Αυτό που κινεί την προσοχή μας είναι το καλοκαιρινό εξώφυλλο και φυσικά η κεντρική ιστορία η οποία εκτυλίσσεται στην χώρα μας (κι ας έχει παραφρασμένο τίτλο). Ανυπομονώ να την διαβάσω. Από εκεί και πέρα μέσα από τις σελίδες του τεύχους θα παρελάσουν πολλοί γνωστοί πρωταγωνιστές τόσο τα πρωτοκλασάτα ονόματα του χώρου, όσο και δευτερεύοντες χαρακτήρες. Στο "παραμυθάκι" του μήνα (η ιστορία που κλείνει το κάθε τεύχος), έχουμε έναν φίλο από τα παλιά, τον οποίο ούτε που θυμάμαι πόσο καιρό έχω να διαβάσω ιστορία του. Ο λόγος για τον Κακό Λύκο.
    1 βαθμός
  32. Το καλυτερο νεο ειναι οτι οχι μονο υπαρχει ιστορια που εξελισσεται στην Ελλαδα, αλλα ειναι και πολυσελιδη. Δεν πειραζει που ανακαλυφθηκε 17 χρονια μετα..... Σημαινει οτι ολο και καποια μπορει να εμφανιστει απο αυτες που ειναι απο τις αγαπημενες καποιων.
    1 βαθμός
  33. Η Καθημερινή δημοσιεύει και ιστορίες από πριν το 2000 (ιστορίες με πενταψήφιο κωδικό D). Από το 1998 και μετά, ας πούμε, έχουν βγει συνολικά 24 ιστορίες με το Λυκόπουλο. Από αυτές οι 7 έχουν δημοσιευτεί στην Αμερική, στην περίπτωση όπου και αυτό αποτελεί κριτήριο επιλογής, οπότε μένουν άλλες 6. Κύριε Αρχισυντάκτα, σπεύσατετε!
    1 βαθμός
  34. Προφανώς οφείλεται στο ότι είναι παραγωγή της Egmont. Από το 2000 και μετά, έχει φτιάξει βλέπω δύο μόνο ιστορίες με κακό λύκο και λυκόπουλο. Η δεύτερη είναι αυτή εδώ. Η Ολλανδία είναι από τις λίγες χώρες (αν όχι η μόνη) που βγάζει ακόμα ιστορίες με τους ήρωες του δάσους. Στο ίδιο διάστημα έχει βγάλει 351 ιστορίες με τους αντίστοιχους ήρωες, όμως ολλανδικές ιστορίες βλέπουμε με το σταγονόμετρο και μόνο στο Κόμιξ. Άρα και πάλι καλά να λέμε που την είδαμε αυτήν την μία ιστορία.
    1 βαθμός
  35. Το παπί Ιουλίου κυκλοφόρησε καταμεσής του Ιουνίου. Φέρει τον αύξοντα αριθμό #84. Το εξώφυλλο ανέβασε ο σεβάσμιος γέροντας μοδερέιτορ @Indianνος ο Μικρός Χα'ι'ουάθα. Τέσσερις (4) ιστορίες συμπεριλαμβάνονται και στο εν λόγω τευχίδιον. Για να δούμε τι έχουν να πουν τα παπιά μας. "Ο κόκκινος δράκος." Ο ιππότης Ντόναλντ με τον πιστό του ακόλουθο τον Πιπ τα βάζουν με έναν λιχούδη δράκο που έχει κατακάψει όλους τους λαούς της Σκρουτζολάνδης. Εντυπώσεις. Ευτράπελη μεσαιωνική ιστορία. "Αθέτηση συμφωνίας. Ο Σκρούτζ τα βάζει με ένα φάντασμα μετά από μία συνεργασία για την ανακάλυψη ενός θησαυρού. Εντυπώσεις. Καλή ιστορία που δείχνει την οξυδέρκεια του Σκρούτζ ακόμα και όταν συνεργάζεται με όντα από τον άλλο κόσμο. "Ένας και μοναδικός." Ο Ντόναλντ θέλει να αποδείξει σε τρεις Μικρούς Εξερευνητές ότι μπορεί να επιβιώσει μόνος του στο δάσος. Εντυπώσεις. Ενδιαφέρουσα ιστορία με αρειανά στοιχεία. "Η εισβολή." Δύο απολυμένοι πράκτορες ξεκινούν μία αποστολή διάσωσης. Εντυπώσεις. Άλλη μία αξιόλογη ιστορία από το περιβάλλον του Τ.Ν.Τ. Κλείνοντας... Το δεύτερο τεύχος του καλοκαιρινού παπιού μας προσφέρεται για στιγμές χαλάρωσης σε μεσημεριανή σιέστα. 8.3/10!!!
    1 βαθμός
  36. Αμάν, αυτό το μάτι σου! Διορθώθηκε.
    1 βαθμός
  37. @Indian Η εισοβολή που γράφεις στην παρουσίαση τι είναι;
    1 βαθμός
  38. Αν και δεν τις έχω διαβάσει ακόμα, πιστεύω ότι θα μου αρέσει εκείνη της σειράς "ΤΝΤ", επειδή γενικά δηλώνω φίλος της συγκεκριμένης σειράς. Οι ιστορίες εποχής με δράκους, δεν με συγκινούν συνήθως, αλλά θα περιμένω πρώτα να την διαβάσω για να εκφέρω καλύτερη γνώμη. Το ίδιο και τις υπόλοιπες του τεύχους.
    1 βαθμός
  39. Ο πραγματικός λόγος για να διαβάζει κάποιος το περιοδικό και έχει όλο τον Μπαρκς είναι για τη συνέχεια των ιστοριών του εργοστασιου Μαργαρίνης. Θα ήταν τέλειο ένα σπέσιαλ τεύχος με όλες αυτές μαζεμένες. Βέβαια είναι πάρα πολλές, αλλά τουλάχιστον αυτές του Βικαρ οι καλές τα σπάνε.
    1 βαθμός
  40. Κυκλοφόρησε το ΚΟΜΙΞ μηνός Ιουνίου. Θα σοκαριστείτε ,όπως και εγώ, αλλά το εξώφυλλο δε το ανέβασε ο @Indianος ο καλός. Αλλά ο φίλτατος @albertus magnus... Πολύ ανεπτυγμένος αυτός ο Ντόναλντ βρε παιδάκι μου... Ή μπήκαν στο πλύσιμο τα υπόλοιπα παπιά... Εντεκάδα (11) οι ιστορίες αλλά πάλι φοβάμαι πως η ομάδα παίζει με τους αναπληρωματικούς. Ας ελπίσουμε (πολύ) να μην έχουμε γκολ από τα αποδυτήρια... "Το στέμμα των μάγια." Παλαίμαχος χρυσοθήρας με τα τέσσερα ανίψια του ανακαλύπτουν μία πόλη των Μάγια. Στην πορεία τα βάζουν και με δύο τύπους που θέλουν να σφετεριστούν την ανακάλυψή τους. Εντυπώσεις. Μία κλασσική και πανέμορφη ιστορία σε σχέδιο και σενάριο του Θείου Καρλ. "Έλα όπως είσαι!" Ο Σκρούτζ πηγαίνει στην δεξίωση ακριβώς με ότι φοράει. Μάλλον με ότι δε φοράει για να είμαστε ειλικρινείς. Εντυπώσεις. Μια χιουμοριστική μονοσέλιδη ιστορία σε σενάριο και σχέδιο του Θείου Καρλ. "Χοντρό παιχνίδι." Ο Σκρούτζ δε διστάζει να ανεβάσει κατά πολύ το στοίχημα σε ένα συναρπαστικό παιχνίδι... ντάμας! Εντυπώσεις. Άλλη μία χιουμοριστική μονοσέλιδη ιστορία του Θείου Κάρλ. "Μία συνηθισμένη μέρα." Ο Ντόναλντ έχει τα γενέθλια του αλλά στο εργοστάσιο μαργαρίνης που εργάζεται τα πράγματα θα πάρουν μία ανεξέλεγκτη τροπή. Εντυπώσεις. Καλή ιστορία με συμπαθητικό σενάριο. "Ο μέγας Ντονάλντο." Ο Ντόναλντ τα κάνει θάλασσα στην κυριολεξία όταν προσπαθεί να βοηθήσει την Νταίζυ. Εντυπώσεις. Σενάριο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του παπιού μας. Όχι κάτι το ιδιαίτερο. "Το κυνήγι του θησαυρού." Τα τρία ανιψάκια αντιμετωπίζουν δύο κακοποιούς κατά την εκπαίδευσή τους στο δάσος. Εντυπώσεις. Αλλά χάρη στην οξυδέρκειά του και κάτι πεζικάριους τους βγάζουν εκτός μάχη. Για μία ανάγνωση καλή είναι. "Μεταμφιεσμένη τύχη." Ο Ντόναλντ ακολουθεί την συμβουλή του Γκαστόνε μπας και αλλάξει η τύχη του. Εντυπώσεις. Σενάριο που η πρωτοτυπία του έγκειται στο καλό τέλος γαι τον κατά τα άλλα άτυχο πρωταγωνιστή μας. "Οι άτρωτες φούσκες." Η νέα εφεύρεση του Κύρου κάνει τον Ντόναλντ να περάσει μία... ενδιαφέρουσα περιπέτεια. Εντυπώσεις. Πρωτότυπη η ιδέα του Κύρου. Αλλά η ιστορία δεν είναι κάτι άξιο ανάγνωσης. "Η καινούρια μαθήτρια." Η καινούρια μαθήτρια του σχολίου αποπειράται να φιλήσει τα τρία ανιψάκια. Εντυπώσεις. Ιστορία που προσπαθεί να διακωμωδήσει την άποψη για τα φιλιά που έχουν οι οι μικρότερες γενιές. Δε τα καταφέρνει και πολύ καλά. "Ζήτημα κληρονομικότητας." Τα τρία ανιψάκια παρέα με τον ανιψιό του Κύριου Τζόουνς προσπαθούν να αποτρέψουν έναν ακόμα καβγά. Εντυπώσεις. Δε τα καταφέρνουν. Σενάριο με στοιχεία "αγωνίας" και απογοητευτικό ,κατ' εμέ, φινάλε. "Η δύναμη της εσωτερικής γαλήνης." Ο Ντόναλντ και ο Κύριος Τζόουνς προσπαθούν να βρουν την εσωτερική τους γαλήνη. Εντυπώσεις. Οπότε τα τρία ανιψάκια περνάνε τον παθών τους τον τάραχο. Αλλά και εμείς το ίδιο. Επίσης ξεχάστε τον Κύριο Τζόουνς όπως τον ξέρατε... Κλείνοντας... Τελικά η εντεκάδα έφαγε γκολ από τα αποδυτήρια. Για να μη πω έξω από το γήπεδο... 6.2/10...
    1 βαθμός
  41. Οι εντυπώσεις μου απ' το ΚΟΜΙΞ #81: "Ο αρχιμάστορας των φαρσέρ": αδιάφορη δευτεροιστορία του Κορχόνεν. Η επινόηση των συγγενών του Ντόναλντ γίνεται αμέσως αντιληπτή. "Ο πρωταθλητής της σαίτας": μια ιστορία δεξιοτεχνίας του Ντόναλντ με απρόσμενο τέλος, σχεδιασμένη απ' τον Φρέντυ Μίλτον ο οποίος, άγνωστο γιατί, έχει γίνει τακτικός θαμώνας του ΚΟΜΙΞ. "Αυτό που λέει ο παπαγάλος": διασκεδαστική κωμωδία παρά το κλισέ θέμα. "Πανικός για μία δεκάρα": αδιάφορη ιστορία γέμισμα από τον μπαμπά Βαν Χορν, ο οποίος ξύνει τον πάτο του βαρελιού. "Το δούρειο κασόνι": μία ακόμη ιστορία παλαβομάρας από τον Νόελ Βαν Χορν. "Σούπερ ηρωίδα κατά λάθος": χλιαρή κωμωδία η οποία διαβάζεται σχετικά ευχάριστα. "Η σκοτεινή πλευρά της τύχης": κουφή κωμωδία του Γκιούλμπρανσον η οποία δείχνει τα όρια του δημιουργού της. Εκεί που ο Ρόσα θα έκανε πραγματα και θαυματα, ο Γκιούλμπρανσον προσπαθεί να φτιάξει εκτροχιασμένες καταστάσεις οι οποίες τελικά καταλήγουν ρηχές και η ιστορία τραβηγμένη απ' τα μαλλιά. "Όταν καλεί το καθήκον": παρανοϊκή κωμωδία σχεδιασμένη απ' τον Βίκαρ, με τον Ντόναλντ να γίνεται Γκοτζίλα. "Ο ντροπαλός δρυοκολάπτης": συνήθως αποφεύγω να σχολιάζω μονοσέλιδες ιστορίες γιατί δεν προσφέρονται για αξιώσεις. Εδώ ομως βλέπουμε το μεγαλείο του Μπαρκς, ο οποίος στήνει μια ωραία αλληγορία με την αιχμή της τεχνολογίας να μη μπορεί να ανταγωνιστεί τη φύση και τον νατουραλισμό. "Τα πολλά πρόσωπα της Μάτζικα Ντε Σπελ": η κεντρική ιστορία είναι η απολαυστική κωμωδία του Μπαρκς, ο οποίος φτιάχνει ένα μπαράζ εξωφρενικών καταστάσεων βασισμένων σε μία σχετικά απλή σύλληψη (το φίλτρο που κάνει να τα πρόσωπα να αλλάζουν). Συνολικά, τα ίδια και τα ίδια, επαναδημοσιεύση Μπαρκς και 8 μικρές συνοδευτικές ιστορίες. Χασμουρητό.
    1 βαθμός
  42. Με καινούργιο χρωματισμό και αυτή η ιστορία του Καρλ Μπαρκς. Λογικά και οι μονοσέλιδες θα έχουν (τουλάχιστον η δεύτερη) όπως στο προηγούμενο τεύχος. Εν τω μεταξύ, κοιτάξτε τι παρατήρησα ότι κάνουν τα τσακάλια της Καθημερινής για τέταρτο συνεχόμενο τεύχος: τεύχος 80: 26+1+1 +12+10 +8+6+4+9+11 = 88 σελίδες τεύχος 81: 22+1+1 +12+10+4 +8+6+4+9+11 = 88 σελίδες τεύχος 82: 24+1+1 +12+10+2 +8+6+4+9+11 = 88 σελίδες τεύχος 83: 21+1+1 +12+10+5 +8+6+4+9+11 = 88 σελίδες
    1 βαθμός
  43. Εμενα επειδη δεν εχω σχεδον καμια ιστορια του μπαρκς μμου αρεσει
    1 βαθμός
  44. Το "Ντόναλντ", στο 83ο τεύχος του, που κυκλοφορεί στις 14/05, θα φιλοξενεί τέσσερις (4) ιστορίες. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένας καθιερωμένος αριθμός πλέον για το περιοδικό. Αυτές είναι οι εξής: ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ ΤΟ ΛΕΦΤΟΔΕΝΤΡΟ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΔΙΑΝΟΜΕΣ ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΞΟΧΗ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ ΑΥΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ Αυτό που παρατηρούμε και πάλι είναι η περίεργη ιεράρχηση των ιστοριών της ύλης. Έτσι, λοιπόν, σαν κεντρική φιγουράρει η ιστορία που προέρχεται από την σειρά "ΤΝΤ" και η οποία βρίσκεται στην (κλασική) τελευταία θέση του τεύχους.
    1 βαθμός
  45. Το περιοδικό, στο 83ο τεύχος του, θα ξεκινήσει με την ιστορία “Το λεφτόδεντρο”. Ο θείος Σκρουτζ, για να κάνει οικονομία, αλλά και να επωφεληθεί από τις θρεπτικές ιδιότητές τους, έχει δημιουργήσει ένα μικρό μποστάνι μπροστά από την πόρτα του θησαυροφυλακίου κι έχει φυτέψει μερικά κουνουπίδια. Σαν κηπουρό, έχει προσλάβει τον κλασικό είλωτα ανιψιό του, τον Ντόναλντ. Ο Ντόναλντ, εκτός από περιβολάρης έχει επωμιστεί και την φύλαξη του μποστανιού από ένα ενοχλητικό κοράκι, το οποίο κάνει εφορμήσεις επάνω στα ζαρζαβατικά. Εκείνη την στιγμή ο Κύρος θα περάσει έξω από το επιβλητικό μέγαρο και θα διαπιστώσει ότι τα κουνουπίδια δεν είναι και τόσο τροφαντά. Έτσι θα δώσει στον φίλο του ένα σούπερ λίπασμα για να ραντίσει την σοδειά. Μετά από ένα τραγικό λάθος, όμως, το λίπασμα θα πέσει και στο χώμα, όπου ένα περίεργο δέντρο θα φυτρώσει γρήγορα. Το δέντρο αυτό παράγει πουγκιά με...νομίσματα! Όπως είναι φυσικό κι επόμενο, ο θείος Σκρουτζ πλέει σε πελάγη ευτυχίας και σπεύδει ακαριαία να συλλέξει τους συγκεκριμένους καρπούς. Όλα εντάξει, λοιπόν. Ή μήπως όχι? Πρόκειται για ένα σενάριο το οποίο έχει αυξημένη φαντασία, αλλά αυτό νομίζω ότι λειτούργησε αρνητικά. Επίσης, έχω την εντύπωση ότι κάτι παρόμοιο έχουμε διαβάσει ξανά (εννοώ το σημείο με το ενισχυτικό λίπασμα). Η πλοκή ξεκινάει κλιμακωτά και δεν βιάζεται, αλλά όσο κυλούν τα καρέ μού έβγαλε μία υπερβολική παιδικότητα, που δεν ταίριαζε με τα γούστα μου. Σίγουρα δεν μετάνιωσα που την διάβασα, αλλά δεν μπορώ να πω ότι την απόλαυσα. Δεν είμαι, όμως, τελείως αρνητικός, καθώς πιστεύω ότι με λίγη περισσότερη φροντίδα, ίσως και να είχαμε διαφορετικό αποτέλεσμα. Το φινάλε είναι αναμενόμενο και δεν κρύβει πολλές εκπλήξεις. Απεναντίας, ολοκληρώνει την άνοστη πολιτική που έχει υιοθετηθεί. Επίσης, η υπόθεση ξεκινάει με ένα γκαγκ, που στηρίζεται στην απίστευτη μπόχα που βγάζουν τα κουνουπίδια. Αυτό, όμως, δεν ισχύει στα άγουρα κουνουπίδια, αλλά μόνο στα βρασμένα. Με συγχωρείς, λοιπόν, φίλε Ντόναλντ αλλά είσαι πολύ υπερβολικός. Το σχέδιο του βετεράνου Giorgio Cavazzano είναι αρκετά καλό, αλλά όχι αρκετό για να ανατρέψει την συνολική εικόνα της ιστορίας. Δεύτερη ιστορία του τεύχους κι ο Ντόναλντ κάνει “Δυναμικές διανομές”. Ο φίλος μας εργάζεται σαν οδηγός φορτηγού μίας εταιρείας ταχυμεταφορών κι όπως όλοι οι επαγγελματίες έχει να αντιμετωπίσει, κάθε ημέρα, το τέρας του μποτιλιαρίσματος της πόλης. Και σαν να μην του έφταναν οι ώρες ακινησίας στους δρόμους, έχει κι έναν συνάδελφο από μία ανταγωνιστική εταιρεία, που είναι πιο σβέλτος και καπάτσος και τον ειρωνεύεται. Γεμάτος απόγνωση θα επισκεφθεί τον Κύρο για να του ζητήσει βοήθεια. Εκείνος μόλις έχει δημιουργήσει μία νέα εφεύρεση η οποία έχει την ιδιότητα να αλλάζει το σχήμα ενός αντικειμένου και να το προσαρμόζει στις περιβαλλοντικές συνθήκες. Θα την εγκαταστήσει, λοιπόν, στο φορτηγό του, χωρίς όμως να ακούσει τις παρατηρήσεις που κάνει ο εφευρέτης. Θα καταφέρει, τελικά, ο Ντόναλντ να πάρει το αίμα του πίσω και να διαπρέψει στην δουλειά του ή ο όλεθρος θα κάνει την εμφάνισή του? Μιλάμε για ένα σενάριο, το οποίο στηρίζεται επάνω σε μία κλασική μανιέρα, όπως η χρησιμοποίηση μίας ανολοκλήρωτης εφεύρεσης του Κύρου από τον Ντόναλντ και ο ανταγωνισμός που έχει ο δεύτερος με κάποιον δευτερεύοντα χαρακτήρα. Η πλοκή, μετά την αρχή, μεταμορφώνεται σε έναν αγώνα δρόμου και περιέχει χιουμοριστικά γκαγκ, γεμάτα σουρεαλισμό. Το φινάλε διατηρεί την φιλοσοφία που έχουν οι αντίστοιχες ιστορίες του ήρωα, κάνοντας τον φίλο μας να πληρώνει την αδημονία και την ανευθυνότητά του, αλλά τουλάχιστον στα τελευταία καρέ σώζεται κάπως η παρτίδα. Γενικά την βρήκα μία συμπαθητική δουλειά, αλλά δεν μας προσέφερε κάτι φρέσκο. Δεν ήταν το αριστούργημα, διαβάζεται όμως. Το σχέδιο το βρήκα απλά καλό, ενώ θα μπορούσε να ήταν καλύτερο. Μερικά καρέ είχαν εύστοχες λεπτομέρειες και μου άρεσαν περισσότερο. Φυσιολατρικού ενδιαφέροντος η επόμενη ιστορία του τεύχους, καθώς αναφέρεται σε μία “Κατασκήνωση στην εξοχή”. Ο θείος Σκρουτζ έχει πάρει τα τρία ανιψάκια και κατευθύνονται όλοι μαζί στο δάσος, με σκοπό να τους μάθει όλα τα κόλπα επιβίωσης που έχει αποκομίσει από την εποχή που ήταν χρυσοθήρας. Φτάνοντας σε ένα σημείο κατάλληλο, στήνουν τις σκηνές τους κι ο Λιμνουπολίτης μεγιστάνας ετοιμάζει το κλασικό πιάτο με φασόλια. Όταν πέφτει το βράδυ τα παπιά αποκοιμιούνται και τότε κάνει την εμφάνισή του ένα απόκοσμο τέρας, που έχει σκοπό να τους πάρει το φαγητό που έχει μείνει. Ο Σκρουτζ το αντιλαμβάνεται αλλά δεν προλαβαίνει να κάνει κάτι. Το πρωί βρίσκει τους φίλους μας προς αναζήτηση του συγκεκριμένου τέρατος, το οποίο εικάζουν ότι είναι μία μεγάλη αρκούδα της περιοχής. Είναι όμως, ή είναι κάτι μεγαλύτερο και πιο επικίνδυνο? Και πώς θα μπορέσουν να το παγιδεύσουν? Εδώ έχουμε ένα σενάριο που, όπως είπα και πριν έχει σαν τοπικό πλαίσιο το δάσος και τους κινδύνους που ελλοχεύουν εκεί. Αυτό που κάνει εντύπωση είναι το cast των πρωταγωνιστών, από το οποίο λείπει ο Ντόναλντ. Νομίζω ότι θα μπορούσε να βρίσκεται ανάμεσα στους υπόλοιπους συγγενείς του. Από εκεί και πέρα η πλοκή εμπεριέχει στα καρέ τις σωστές δόσεις μυστηρίου. Οι φίλοι μας στην αρχή φέρονται κάπως αντι-οικολογικά, μη σεβόμενοι την πανίδα του δάσους, αλλά ευτυχώς αυτό αλλάζει όσο πηγαίνουμε προς την ολοκλήρωση της ιστορίας. Στο φινάλε υπάρχει ένα καλογραμμένο plot twist, το οποίο μας κάνει να αφήσουμε την ιστορία με ένα χαμόγελο στα χείλη. Γενικά, πάντως, έχω κι εδώ την αίσθηση ότι η συγκεκριμένη δουλειά στέκεται κατώτερη των περιστάσεων, όσον αφορά την ύλη του τίτλου που την φιλοξενεί. Το σχέδιο του Andersen είναι χαρακτηριστικό. Ενώ τα παπιά εμφανίζονται σαν καρικατούρες των κανονικών, λες και είναι αποτέλεσμα κάποιου μέτριου φανζίν, έρχονται μερικά όμορφα backgrounds στα καρέ, που είναι πολύ όμορφα. Τι να πει κανείς γι’ αυτόν τον καλλιτέχνη! Και θα τελειώσουμε με την καθιερωμένη ιστορία που προέρχεται από την σειρά “ΤΝΤ” και θεωρείται η κεντρική του τεύχους. Ο τίτλος της είναι “Αυγά από το διάστημα”. Ο Ντόναλντ γεμάτος φούμο από την κορυφή ως τα νύχια, πηγαίνει στο σπίτι του Φέθρυ προς αναζήτηση ασύλου. Γι’ ακόμα μία φορά τα έκανε μαντάρα στο σπίτι της Νταίζυ, όπου πήγε να της καθαρίσει το τζάκι, με αποτέλεσμα να γεμίσει το σαλόνι της με καπνιά! Έτσι προσπαθεί να την αποφύγει μέχρι να της περάσει ο εκνευρισμός. Μόλις κάνει το μπανάκι του, ο Αρχηγός της Υπηρεσίας ΤΝΤ παίρνει τηλέφωνο και τους καλεί εσπευσμένα. Τα δύο ξαδέλφια συνοδεύονται μέσα σε ένα υποβρύχιο, το οποίο πηγαίνει σε ένα εξωτικό μέρος. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού ο Αρχηγός περιγράφει την νέα αποστολή που προέκυψε. Μία κοσμική χελώνα, ένας εξωγήινος οργανισμός, έχει επιλέξει την συγκεκριμένη εξωτική παραλία για να γεννήσει τα αυγά της. Μόλις τα γέννησε, λοιπόν, τα έθαψε στην άμμο για να εκκολαφθούν κι έφυγε για το διάστημα. Οι δύο πράκτορες είναι επιφορτισμένοι με την φύλαξη των αυγών αυτών, μέχρι να εκκολαφθούν και να επιστρέψει η χελώνα να πάρει τα παιδιά της. Η παραλία είναι απομονωμένη κι ερημική κι έτσι φαίνεται ότι θα είναι μία απλή δουλειά για τους φίλους μας. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ανήκει στον Ρόμπαξ, ο οποίος εκείνη την περίοδο σκέφτεται να χτίσει ένα μεγάλο resort στην περιοχή! Οι πράκτορες, λοιπόν, θα πρέπει να τον καθυστερήσουν μέχρι να χελωνάκια να σκάσουν μύτη από τα αυγά. Τι θα σκεφτούν για να στεφθεί με επιτυχία αυτή η αποστολή? Ακόμα μία ιστορία, την οποία απόλαυσα, αλλά σίγουρα δεν την θεωρώ ότι ανήκει στις καλύτερες της σειράς. Αυτό που αξίζει να επισημάνουμε είναι ότι γίνονται αναφορές σε πολλές παλαιότερες ιστορίες της ΤΝΤ, χωρίς όμως να απαιτείται να έχουν διαβαστεί για να καταλάβουμε τι γίνεται εδώ. Επίσης, δεν έχουμε τόσο ανεπτυγμένο το μεταφυσικό στοιχείο (περισσότερο θα το χαρακτηρίζαμε Sci-Fi), ενώ ο κύριος “villain” είναι ένας γνωστός μας χαρακτήρας, που λειτουργεί χωρίς την παρουσία του αιώνιου εχθρού του, του Σκρουτζ. Η πλοκή δεν έχει να κάνει με κάποιο μυστήριο, ενώ περισσότερο εστιάζεται σε γκαγκ που εξάπτουν την περιέργεια του αναγνώστη για την συνέχεια. Μου έφερε στο μυαλό τις “Επικίνδυνες Αποστολές”. Προσωπικά, όμως, την βρήκα κάπως επίπεδη και χωρίς πολλά σημεία να μας “τσιγκλήσουν”. Το φινάλε, είναι ευτυχές (εννοείται) και χρησιμοποιεί μία περίεργη συνεργασία, που την θεωρώ πρωτότυπη. Γενικά δεν με απογοήτευσε, αλλά την βρήκα αδύναμη σε σχέση με άλλες δουλειές της σειράς. Όσον αφορά το σχέδιο, δεν έχω να πω κάτι που δεν το είπα στην ακριβώς προηγούμενη ιστορία.
    1 βαθμός
  46. Το τεύχος #69 του Super Μίκυ κυκλοφορεί στα περίπτερα όλης της χώρας την Πέμπτη 20/05 και φιλοξενεί (και πάλι) μπόλικες ιστορίες, δεκαέξι (16) τον αριθμό. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι τεύχος με το τεύχος οι ιστορίες που μπαίνουν στην ύλη αυξάνονται, γεγονός που με κάνει να αναρωτιέμαι μέχρι που θα φτάσει αυτός ο αριθμός. Γι΄ακόμα έναν μήνα έχουμε στο τέλος της ύλης μία σύντομη ιστορία από ένα "παραμύθι", που σίγουρα θα ικανοποιήσει τους μικρούς μας φίλους. Επίσης, να πούμε ότι και σε αυτόν τον τίτλο έχει υιοθετηθεί η συνήθεια που εφαρμόζεται σε όλους τους τίτλους των κόμικς Disney, που είναι η κύρια ιστορία να μην μπαίνει στην πρώτη θέση. Ας δούμε, λοιπόν, τι έχει για εμάς το τεύχος. ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΡΟΜΠΟΜΑΧΙΑ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΨΗΛΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΝΤΟΝΑΛΝΤ Ο ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΣΚΥΛΟΣ ΣΟΥΠΕΡ ΓΚΟΥΦΥ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΒΙΟΣΦΑΙΡΑ ΝΤΑΙΖΥ Η ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΑ ΠΑΠΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΥΡΟΣ ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΟΥΡΓΟΛΥΚΟΙ Η ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΟ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΤΟΥ ΧΙΟΥΗ, ΛΙΟΥΗ, ΝΤΙΟΥΗ ΕΝΑ ΒΟΥΝΟ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΓΙΑΓΙΑ ΝΤΑΚ ΟΙ ΚΟΤΕΣ ΤΟ 'ΣΚΑΣΑΝ ΜΙΚΥ ΤΟ ΙΠΤΑΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ ΣΚΡΟΥΤΖ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΜΟΥΡΓΟΛΥΚΟΙ ΚΑΘΑΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΝΤΑΜ ΜΙΜ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΑΓΕΙΑ ΓΚΑΣΤΟΝΕ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΓΚΑΣΤΟΝΕ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΡΑΦΙΚΙ
    1 βαθμός
  47. Το πρώτο καλοκαιριάτικο παπί του 2021 κυκλοφόρησε Στα χέρια μας έχουμε το #83 τεύχος του Ντόναλντ. Το εξώφυλλο για άλλη μία φορά είναι του αξιαγάπητου @Indianου. Πλέον το περιοδικό έχει εδραιώσει το φορμά των τεσσάρων (4) ιστοριών ανά τεύχος. Για να δούμε τι θα διαβάσουμε. "Το λεφτόδεντρο." Το λίπασμα του Κύρου κάνει τα κουνουπίδια τεράστια. Αλλά η απροσεξία του Ντόναλντ κάνει την Εσμεράλδα να φυτρώσει. Οπότε ο Σκρούτζ είναι πολύ χαρούμενος. Εντυπώσεις. Πολύ καλή ιστορία που μερίδιο της παράστασης κλέβει και η μονομαχία του Ντόναλντ με έναν φτερωτό εισβολέα. "Δυναμικές διανομές." Ο Ντόναλντ αξιοποιεί μία εφεύρεση του Κύρου για ανταγωνιστικούς λόγους. Εντυπώσεις. Μία από τις κλασσικές ιστορίες όπου όλα βαίνουν ομαλώς μέχρι λίγα καρέ πριν το φινάλε. Ευχάριστη ιστορία με φόντο τους Λιμνουπολίτικους δρόμους. "Κατασκήνωση στην εξοχή." Ο Θείος Σκρούτζ με τα τρία ανιψάκια του ζουν μία περιπέτεια στο δάσος. Επίσης κάνουν και έναν καινούριο φίλο. Εντυπώσεις. Πολύ καλή ιστορία με οικολογικές προεκτάσεις. "Αυγά από το διάστημα." Οι δύο νεοσύλλεκτοι πράκτορες αναλαμβάνουν να προστατέψουν τα αυγά μίας εξωγήινης πέτρινης χελώνας. Εντυπώσεις. Άλλη μία όμορφη ιστορία από το περιβάλλον του Τ.Ν.Τ. Απορίας άξιον όμως πως μετά από τόση εμπειρία ο Ντόναλντ και ο Φέθρυ είναι ακόμα νεοσύλλεκτοι... Κλείνοντας... Για άλλη μία φορά μία πολύ καλή τετράδα ιστοριών. 8.2/10!!!
    1 βαθμός
  48. Διαβάστηκε και το 62ο τεύχος του Super Μίκυ και μπορώ να πω ότι περιείχε ιστορίες που κυμαίνονταν στα επίπεδα της μετριότητας. Η κεντρική ιστορία δεν είχε την λάμψη που θα άρμοζε στην θέση της, ενώ οι υπόλοιπες ιστορίες ήταν μεν ευχάριστες, αλλά δεν είχαν κάτι που να τις κάνει αξιομνημόνευτες. Όσον αφορά το Χάλογουην, που έχει την τιμητική του το αυτόν τον μήνα, εκπροσωπείται από μία μόνο ιστορία. Προσωπικά θα ήθελα να διάβαζα περισσότερες που να αναφέρονται στην συγκεκριμένη γιορτή. Ας πούμε, λοιπόν, δύο λόγια γι’ αυτές. “Η ματαιοδοξία της διασημότητας” Ο Μίκυ φαίνεται να απολαμβάνει δόξα και φήμη, βλέποντας τον εαυτό του να φιγουράρει στα εξώφυλλα των περιοδικών. Πώς, όμως, έφτασε σε αυτή την διάκριση? Ο φίλος μας εργάστηκε σαν διανομέας εφημερίδων, αλλά η ατυχία του χτύπησε την πόρτα, με αποτέλεσμα ο εργοδότης του να του δώσει τα παπούτσια στο χέρι. Έτσι, έπιασε δουλειά σε ένα παρεμφερές αντικείμενο, όπως είναι η διανομή πίτσας. Σε μία παραγγελία που του έτυχε σε ένα απόκοσμο σπίτι, θα βρεθεί ανάμεσα σε έναν δημοσιογράφο-ερευνητή κι ένα έγκριτο μέλος του συνδικάτου του εγκλήματος. Τότε είναι που θα αρχίσουν τα προβλήματα για τον Μίκυ. Ο αγαπητός μας ποντικός θα βρεθεί σε τραγική θέση και πολύ κοντά στον θάνατο, ενώ παράλληλα θα φανεί αλτρουιστής. Πρόκειται για μία ιστορία η οποία με παραξένεψε αρκετά. Το σενάριο το βρήκα καλό κι αρκετά “ενήλικο” για τα δεδομένα των κόμικς Disney. Από την άλλη, όμως, έχουμε μία περίεργη σκηνοθεσία, στην οποία επικρατεί το αφηγηματικό στοιχείο και η εναλλαγή τον σκηνών κουράζει και μπερδεύει. Η πλοκή περιέχει σκηνές που βγάζουν έναν μακάβριο (για τα δεδομένα) τόνο κι εξάπτουν την ένταση. Ο Μίκυ, διατηρεί την οξυδέρκειά του, αλλά ταυτόχρονα βγάζει και μία αφέλεια, ειδικά στις πρώτες σελίδες. Το φινάλε το βρήκα ικανοποιητικό και κωμικό. Γενικά, ήταν μία ιδιαίτερη ιστορία που μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα. Το σχέδιο μού άρεσε πολύ. “Μια καθόλου βαρετή νύχτα” Την νύχτα του Χάλογουην τα τρία ανιψάκια φόρεσαν τις τρομακτικές τους στολές κι, όπως όλα τα παιδιά της γειτονιάς, βγήκαν στους δρόμους προς άγραν γλυκών κερασμάτων. Εκτός από γλυκά, όμως, αυτό που επιδιώκουν είναι να τρομάξουν τους γείτονές τους, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται αυτό δεν το πετυχαίνουν. Ο δρόμος θα τους βγάλει μπροστά από μία μυστηριώδη έπαυλη και θα επιχειρήσουν να χτυπήσουν την πόρτα της για να τρομάξουν τον ιδιοκτήτη. Η γυναίκα που θα τους ανοίξει δεν θα αρνηθεί να τους δώσει κέρασμα, αλλά θα τους ζητήσει μία μικρή χάρη. Να ανοίξουν ένα κλουβί. Μόλις εκείνα της κάνουν την χάρη, μέσα από το κλουβί θα πεταχτούν πολλά τρομακτικά φαντάσματα, που σκοπό έχουν να κατακτήσουν τον κόσμο. Τα τρία ανιψάκια, παρέα με τον θείο τους, θα προσπαθήσουν να λύσουν το μαγικό ξόρκι, για να βάλουν ξανά τα τελώνια στο κλουβί τους και να επαναφέρουν την κανονικότητα. Θα τα καταφέρουν? Μιλάμε για μία ιστορία, που είναι ό, τι πρέπει για τον Οκτώβριο και την πιο τρομακτική βραδιά της Αμερικής. Το σενάριο, λοιπόν, κάνει σαφείς αναφορές γι’ αυτή την γιορτή, ενώ παράλληλα αναδίδει το μεταφυσικό στοιχείο. Η πλοκή έχει γρήγορο τέμπο, χωρίς να είναι βιαστική και περιέχει σκηνές δράσης κι έντασης. Εννοείται, βέβαια, ότι δεν λείπει και το χιούμορ. Το φινάλε δίνει την λύση στο πρόβλημα, κυριολεκτικά στο τελευταίο λεπτό και μου θύμισε κινηματογραφική ταινία. Γενικά είναι μία αξιόλογη ιστορία, με ευχάριστη θεματολογία. Το σχέδιο το βρήκα πολύ καλό, αλλά θα μπορούσε να ήταν καλύτερο. “Στοιχειωμένη παράσταση” Ο Μίκυ με την Μίννι βρίσκονται σε ένα εγκαταλειμμένο και σε άθλια κατάσταση θέατρο κι εκείνος νιώθει ευγνωμοσύνη προς την αρραβωνιαστικιά του γιατί τον προέτρεψε να ασχοληθεί με τις τέχνες και τον πολιτισμό. Ο φίλος μας, λοιπόν, προτίθεται να επισκευάσει τον χώρο και να ανεβάσει μία παράσταση σε αυτόν, την οποία θα σκηνοθετήσει. Για τους ρόλους των ηθοποιών διάλεξε τους φίλους του, αλλά δυστυχώς άρχισαν οι τσακωμοί, αμέσως μετά την διανομή. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μία σειρά από περίεργα ατυχήματα πραγματοποιούνται, θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές των μελών της παρέας. Όπως είναι φυσικό, τα πνεύματα οξύνονται κι ο ένας υποπτεύεται τον άλλο, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλές αψιμαχίες, λόγω των οποίων κινδυνεύει να ακυρωθεί η παράσταση. Τι έχει συμβεί, άραγε? Ποιος ευθύνεται για όλα αυτά? Αρκετά συμπαθητική ιστορία, από την οποία παρελαύνουν πολλοί γνωστοί μας ήρωες από το Μίκυ Σίτυ. Το σενάριο είναι καλογραμμένο, αλλά δυστυχώς, εκλύει μεγάλη αρνητική ενέργεια, βλέποντας τους πρωταγωνιστές να τσακώνονται και να μην μιλιούνται. Η πλοκή βγάζει μυστήριο, διαθέτει μεταφυσική υφή και κλιμακούμενη ένταση. Το φινάλε πάει να βγάλει χιούμορ, αλλά δεν μ’ ενθουσίασε τόσο. Θα το ήθελα κάπως διαφορετικό. Το σχέδιο, αν και κάπως παραφορτωμένο, μου άφησε θετικές εντυπώσεις. “Οι πύργοι της Βαβέλ” Το φθινόπωρο κάνει την εμφάνισή του στην Λιμνούπολη κι αρχίζει ένα φαινόμενο, το οποίο ταλανίζει όλους όσους έχουν κήπους και φυλλοβόλα δέντρα. Ο κήπος του Ντόναλντ, λοιπόν, γεμίζει με ξερά φύλλα κι εκείνος, παρέα με τα ανίψια του, ξεκινάνε το μάζεμα. Στην διπλανή αυλή, κάνει το ίδιο πράγμα κι ο άσπονδος γείτονας των Ντακ, ο κύριος Τζόουνς. Τα αίματα δεν αργούν να φουντώσουν και η αντιζηλία ανάμεσα στους δύο τους, θα κάνει την εμφάνισή της. Έτσι, οι δύο τους θα ξεκινήσουν έναν ανένδοτο αγώνα για το ποιος θα φτιάξει την ψηλότερη ξύλινη αποθήκη. Η μάχη φαίνεται αμφίρροπη, οι ραδιουργίες και οι δολιοφθορές μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη και η καταστροφή είναι εγγυημένη. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να μάθουμε ποιος θα βγει κερδισμένος από όλο αυτό. Με τέτοια συμπεριφορά, το μόνο που κερδίζει είναι το μίσος. Πρόκειται για ένα κλασικό σενάριο, που περιγράφει την έριδα ανάμεσα στους δύο γείτονες, με τα απρόβλεπτα και καταστροφικά αποτελέσματα, που έρχονται συνήθως. Η υπόθεση δεν έχει να μας παρουσιάσει κάτι πρωτότυπο. Απεναντίας, είναι κάπως επίπεδη και χωρίς μεγάλη έμπνευση. Γι΄ ακόμα μία φορά τα τρία ανιψάκια είναι η φωνή της λογικής σε μία κατάσταση παράλογη, αλλά επέχουν θέση κομπάρσου. Το φινάλε είναι κάπως παιδικό, αλλά παραδέχομαι ότι μου άφησε ένα χαμόγελο στα χείλη. Γενικά, όμως, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα με τα τρία ανιψάκια… Ο εικαστικός τομέας μού άρεσε. “Ανελέητα ερωτοχτυπημένοι” Τα μέλη της συμμορίας των Μουργόλυκων μπαίνουν στο στέκι τους και καμαρώνουν σαν γύφτικο σκεπάρνι. Ο λόγος είναι ότι μόλις πραγματοποίησαν μία ληστεία στην Γενική τράπεζα και μάλιστα επιτυχημένη. Ο μπάρμαν, όμως, τους αναφέρει ότι την συγκεκριμένη τράπεζα είχε σκοπό να την “χτυπήσει” η Κόμπρα, μία μυστηριώδης και σκοτεινή φιγούρα, η οποία έχει ένα θρυλικό όνομα στον χώρο του εγκλήματος και είναι ο φόβος κι ο τρόμος για τους συναδέλφους της. Οι Μουργόλυκοι, όμως, φαίνεται να μην ενοχλούνται από αυτές τις δηλώσεις και είναι σίγουροι για την τοποθεσία που έχουν τοποθετήσει την λεία τους. Έτσι, δεν ανησυχούν μην τους “επισκεφτεί” η Κόμπρα. Την ίδια ώρα, στο διπλανό τραπέζι βρίσκεται μία μικρή κοπελίτσα, που έχει βαλαντώσει στο κλάμα, η οποία περνάει ένα δράμα και σαγηνεύει τον καθένα ξεχωριστά. Κι όταν μία γυναίκα μπαίνει ανάμεσα σε τρία αδέλφια, τα προβλήματα δεν αργούν να εμφανιστούν. Χαριτωμένο σενάριο, το οποίο μετά την πρώτη σελίδα, αποκτά τον ορισμό του προβλέψιμου χαρακτήρα, αλλά αυτό δεν στέκεται αφορμή να μας αποθαρρύνει από την απόλαυση. Η υπόθεση είναι σχετικά ήπια, αλλά έξυπνη και διαβάζεται ευχάριστα. Όσον αφορά την πλοκή, περιέχει μερικές σκηνές που είναι όμοιες μεταξύ τους κι αναπόφευκτα μοιάζει με ένα ανέκδοτο που το ξέρεις, αλλά επειδή αυτός που το αφηγείται το λέει καλά, δεν θέλεις να τον διακόψεις! Το φινάλε, αποδεικνύεται έξυπνο. Γενικά είναι μία ιστορία που ξέρεις από την αρχή πώς θα εκτυλιχτεί, αλλά παρόλα αυτά, την διαβάζεις με κέφι. Το σχέδιο δεν ήταν τέλειο, αλλά αρκετά ικανοποιητικό. “Η εξέλιξη των ειδών” Τα τρία ανιψάκια βρίσκονται στο εργαστήριο του Κύρου, για να του ζητήσουν να τα βοηθήσει σε μία εργασία που έχουν να κάνουν στο σχολείο τους. Η εργασία αφορά την κατασκευή γύψινων μοντέλων προϊστορικών ζώων, τα οποία τα παιδιά έχουν φτιάξει, αλλά θα ήθελαν κι από εκείνον να τους συνδράμει με τις γνώσεις του. Ο Κύρος, λοιπόν, έχει φτιάξει έναν μηχανικό Αρχαιοπτέρυγα, ένα πτηνό που ήταν κάτι ανάμεσα σε πουλί και δεινόσαυρο και προτίθεται να τους κάνει μία επίδειξη των δυνατοτήτων του. Το ρομπότ, όμως, παθαίνει μηχανική βλάβη και μπαίνει κατά λάθος μέσα στην χωροχρονική πύλη, που υπάρχει στο εργαστήριο. Οι τέσσερις τους, λοιπόν, θα πρέπει να κάνουν ένα ταξιδάκι στο παρελθόν για να το προλάβουν πριν κάνει κάτι που θα προκαλέσει μόνιμη ζημιά στην ιστορία. Εκεί, μάλιστα, θα συναντήσουν κι έναν επιστήμονα, στο ξεκίνημά του. Θα καταφέρουν, τελικά, να διορθώσουν το πρόβλημά τους. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με μία καλή ιστορία, η οποία μοιάζει με ένα παιδικό παραμύθι, ενώ ταυτόχρονα επιχειρεί να δώσει χρηστικές πληροφορίες στους μικρούς μας αναγνώστες, όσον αφορά την ζωή και το έργο του Δαρβίνου. Η υπόθεση στηρίζεται σε μία κλασική μανιέρα, όπως αυτή της επιστροφής στο παρελθόν, μέσω μιας χρονομηχανής. Η πλοκή έχει ενδιαφέρον και μας χαρίζει την απαιτούμενη ένταση, όχι παντού, αλλά όπου αυτό είναι εφικτό. Το φινάλε φέρνει την ζητούμενη λύση στο πρόβλημα, αλλά δεν είναι ευτυχές για όλους. Αρκετά ρεαλιστικό για την θεματολογία που έχει να διαχειριστεί. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο, προς καλό. “Εμμονή με τους εξωγήινους” Ο Μίκυ βρίσκεται στην κουζίνα του σπιτιού του κι ετοιμάζεται να πιει έναν χυμό φρούτων, χωρίς να ξέρει ότι ένα μεγάλο τηλεσκόπιο είναι στραμμένο προς το μέρος του. Αυτός που τον παρατηρεί δεν είναι άλλος από τον Γκούφυ. Ο κολλητός του, λοιπόν, τώρα τελευταία έχει αποκτήσει έναν νέο χόμπυ, όπως είναι η έρευνα για την ύπαρξη εξωγήινων όντων. Όλα ξεκίνησαν πριν από μερικές ημέρες, όταν βρήκε στην σοφίτα του σπιτιού του το ημερολόγιο ενός θείου του, που γράφει ότι στις αρχές του 21ου αιώνα θα γίνει εισβολή εξωγήινων, καθώς κι ένα κράνος, το οποίο φέρεται ότι μπορεί να ελέγξει στην περίμετρο, αν υπάρχει εξωγήινη δραστηριότητα. Προσπαθώντας να πείσει τον Μίκυ για τις νέες του θεωρίες, εκείνος δεν δείχνει να συμμερίζεται τον ενθουσιασμό του, με αποτέλεσμα να δοκιμαστούν οι σχέσεις τους. Κι όταν κάποια στιγμή ο Γκούφυ θα διαβάσει στο ημερολόγιο ότι ενδέχεται οι εξωγήινοι να βρίσκονται ανάμεσά τους, καμουφλαρισμένοι σε γήινους, τότε αρχίζει να ανησυχεί ότι ίσως ο φίλος του να έχει καταληφθεί από αυτούς! Έτσι, θα αρχίσει να τον παρακολουθεί για να βεβαιωθεί και να μπορέσει να τον σώσει από τον εχθρό. Πρόκειται για ένα σενάριο που σατιρίζει τις διάφορες θεωρίες συνωμοσίας που υπάρχουν κατά καιρούς, όσον αφορά την ύπαρξη και την δράση των εξωγήινων στον πλανήτη μας. Και ποιος θα ήταν ο καταλληλότερος υποψήφιος για τον βασικό ρόλο, εκτός από τον αφελή και καλοκάγαθο Γκούφυ. Η πλοκή χωρίζεται σε δύο άτυπα μέρη. Στο πρώτο οι δύο φίλοι λειτουργούν σαν μία ομάδα (με τον Μίκυ να μην είναι και τόσο πρόθυμος) και στο δεύτερο οι δρόμοι τους χωρίζουν κι ο Μίκυ μετατρέπεται σε αντικείμενο ελέγχου. Οι σκηνές που παρατίθενται είναι αρκετά κωμικές, αλλά δεν μπορώ να πω ότι μου έκαναν κλικ. Παραδέχομαι, πάντως, ότι ο Γκούφυ είναι άριστος στην ερμηνεία του. Το φινάλε επιχειρεί ένα κρεσέντο κωμωδίας και κατάφερε να μου αποσπάσει το γέλιο, μοιάζοντας με μία φάρσα παρεξηγήσεων. Γενικά, όμως, είναι μία ιστορία που σύντομα θα ξεχάσω. Το σχέδιο μού άρεσε πολύ. “Ρομποτικός αντικαταστάτης” Έξω από το εργαστήριο του Κύρου έχουν συνωστιστεί πολλά άτομα, τα οποία θέλουν από εκείνον να τους φτιάξει μία εφεύρεση που θα τους λύσει τα χέρια. Ο φίλος μας βρίσκεται σε απόγνωση, καθώς έχει εξαντληθεί και δεν προλαβαίνει να ικανοποιήσει όλους τους πελάτες του. Λόγω της πολλής δουλειάς, λοιπόν, αποφασίζει να κατασκευάσει ένα ρομπότ που μοιάζει με εκείνον, τόσο στα εξωτερικά του χαρακτηριστικά, όσο και στις γνώσεις του. Αφού το κατασκευάσει θα το στείλει σε διάφορες δουλειές που πρέπει να κάνει, με την ελπίδα ότι θα καταφέρει να ανταποκριθεί στα νέα του καθήκοντα. Θα καταφέρει, όμως, να τον αντικαταστήσει επάξια, χωρίς να γίνει αντιληπτός? Ή θα επιβεβαιωθεί γι’ ακόμα μία φορά η γενική αίσθηση, ότι Κύρος είναι μόνο ένας? Πρόκειται για ένα λιτό και σύντομο σενάριο, που δεν έχει να μας προσφέρει κάτι φρέσκο και στο μόνο που αναλώνεται είναι η παραγωγή χιουμοριστικών σκηνών. Η πλοκή είναι η αναμενόμενη για μία τέτοια υπόθεση, έχει σκηνές με μία υποτυπώδη δράση, αλλά γενικά δεν μπορεί να ξεφύγει από την μετριότητα. Εννοείται, βέβαια, ότι διαθέτει και πολλές δόσεις υπερβολής. Το φινάλε είναι κωμικό και τονίζει την σημασία του σπάνιου ταλέντου του πρωταγωνιστή. Σχεδιαστικά την βρήκα αρκετά καλή. “Ρομπότ στο εργοστάσιο μαργαρίνης” Ο Ντόναλντ βρίσκεται στο εργοστάσιο μαργαρίνης κι έχει βαρεθεί την ζωή του. Η δουλειά είναι αρκετά σκληρή (τουλάχιστον για εκείνον που δεν δηλώνει λάτρης του “αθλήματος”), η αμοιβή του είναι πενιχρή και το μόνο που τον παρηγορεί κάπως είναι η ώρα του διαλείμματος. Εκείνο το μισάωρο, στο οποίο μπορεί να κάτσει σε μία ήσυχη γωνιά και να απολαύσει το κολατσιό του, παρέα με ένα καλό κόμικ. Κάποια στιγμή θα του έρθει μία πονηρή ιδέα στο μυαλό. Πηγαίνει στον θείο Σκρουτζ (ο οποίος είναι ο νέος ιδιοκτήτης του εργοστασίου) και του λέει να επισκεφτούν τον Κύρο ζητώντας να τους κατασκευάσει ένα ρομπότ που θα κάνει την σκληρή δουλειά στο εργοστάσιο, με την επίβλεψή του Ντόναλντ βεβαίως - βεβαίως. Όπερ κι εγένετο, λοιπόν. Το ρομπότ πιάνει δουλειά κι ο Ντόναλντ αναλαμβάνει να το εκπαιδεύσει. Έτσι, ο φίλος μας παίρνει μία άτυπη προαγωγή, η οποία του εξασφαλίζει μία πιο ξεκούραστη βάρδια. Όταν, όμως, ο εργοδότης του αρχίζει να υποψιάζεται τι συμβαίνει, αρχίζει να το ψάχνει. Πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα για τον Ντόναλντ και το εργατικό ρομπότ? Μία ιστορία που κυμαίνεται σε μέτρια επίπεδα και δεν κατάφερε να με συγκινήσει ιδιαίτερα. Ο Ντόναλντ έχει τον κλασικό του άεργο χαρακτήρα και φαίνεται ότι έχει πάει ένα βήμα παρακάτω, μιας και σκέφτεται πονηρά, προκειμένου να λουφάρει ακόμα περισσότερο. Η προσθήκη του Σκρουτζ στην διοίκηση του εργοστασίου είναι κάτι πρωτότυπο και μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Ένα ακόμα γεγονός είναι οι αναφορές στον χώρο της Ένατης Τέχνης, ένα μοτίβο που πάντα μ' ελκύει. Η πλοκή έχει πολλές σκηνές καρτουνίστικης υφής, που θα έκαναν ένα παιδάκι να γελάσει, αλλά όχι έναν ενήλικο. Το φινάλε, όλως περιέργως, είναι ευτυχές για τον πρωταγωνιστή, γεγονός που με ικανοποίησε. Το σχέδιο κάπου χώλαινε στην απόδοση των χαρακτήρων, αλλά στα backgrounds έκανε εξαιρετική δουλειά. “Πιο καλή η μοναξιά” Η Κλάραμπελ κι ο Οράτιος μόλις έχουν φύγει από το σπίτι του Γκούφυ, όπου είχαν πάει για επίσκεψη. Εκείνη βρίσκεται σε σκέψεις κι ο λόγος είναι ότι θεωρεί πως ο φίλος της νιώθει τρομερή μοναξιά. Έτσι, ανακοινώνει στον Οράτιο ότι θα προσπαθήσει να τον βοηθήσει να βρει το κατάλληλο ταίρι για εκείνον. Παρά τις αντιρρήσεις του αρραβωνιαστικού της, ξεκινάει αμέσως το “σχέδιό” της. Θα επιστρατεύσει τις ανύπαντρες κι αδέσμευτες φίλες της και θα αρχίσει να τις γνωρίζει, μία μία, στον Γκούφυ. Θα καταφέρει να του βρει μία κοπέλα που θα μπορέσει να αντέξει τον περίεργο κι αφελή χαρακτήρα του? Ιδού η απορία! Χαριτωμένη και σύντομη ιστορία, που δεν είναι από το επάνω ράφι. Το σενάριο περνάει μηνύματα αλτρουισμού και σωστή φιλίας, κατά μία έννοια. Ο Γκούφυ δεν αλλάζει στο παραμικρό τον χαρακτήρα του κι ούτε που καταλαβαίνει τι συμβαίνει, ενώ από την άλλη η Κλάραμπελ, θέλοντας να βοηθήσει καταλήγει να πιέζει καταστάσεις. Η πλοκή φαίνεται να επαναλαμβάνεται, έχει χιούμορ και καταλήγει σε ένα φινάλε έξυπνο. Σχεδιαστικά μού άρεσε. “Η ζωή χωρίς σχολείο” Ο Ντόναλντ έπιασε μία νέα δουλειά και θα πρέπει να φύγει νωρίς από το σπίτι. Από την άλλη τα τρία ανιψάκια φαίνεται ότι δεν έχουν καμία όρεξη να πάνε στο σχολείο κι έτσι αποφασίζουν να κάνουν κοπάνα. Καταστρώνουν, μάλιστα, κι ένα σατανικό σχέδιο. Αφού θα πάρουν τηλέφωνο στο σχολείο τους και, παριστάνοντας τον θείο τους, θα πουν ότι είναι άρρωστα και δεν θα έρθουν, θα βάλουν τα ρούχα τους και θα ξεκινήσουν για την παιδική χαρά, όπου τους περιμένει ένα πολύωρο και ξέγνοιαστο παιχνίδι. Στον δρόμο, όμως, θα βρουν μερικούς από τους συγγενείς και τους φίλους, που (άθελά τους) θ' ανατρέψουν ό,τι έχουν κανονίσει. Πρόκειται για ένα σενάριο που διαχειρίζεται αρκετά αξιόλογα μία κλασική ιδέα, όπως αυτή του σκασιαρχείου από το σχολείο. Η πλοκή έχει έξυπνη ροή και μοιάζει με φαρσοκωμωδία, αφήνοντας στον αναγνώστη ένα χαμόγελο στα χείλη. Αυτό, όμως, που κλέβει την παράσταση είναι το φινάλε στο οποίο υπάρχει χιουμοριστικό κρεσέντο, χωρίς να λείπει, φυσικά, το απαιτούμενο ηθικό δίδαγμα. Εν κατακλείδι, εννοείται ότι δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τους κολοσσούς του θέματος, όπως “Το σκασιαρχείο” και το “Σκασιαρχείο μετ' εμποδίων”, αλλά νομίζω ότι αν σας άρεσαν αυτές οι ιστορίες, αξίζει να διαβάσετε κι αυτήν. Το σχέδιο θα μπορούσε να ήταν καλύτερο.
    1 βαθμός
  49. Οι υπεύθυνοι του περιοδικού έχουν βαλθεί να μας μπερδέψουν με την ιδιότητα της κεντρικής ιστορίας. Έτσι, εκείνη που θεωρείται κύρια βρίσκεται στο τέλος των περιεχομένων, αλλά σίγουρα αυτό δεν είναι κάτι που θα πρέπει να μας απασχολεί. Απλώς, κουβέντα να γίνεται! Το τεύχος, λοιπόν, ανοίγει την αυλαία με τον Ντόναλντ να πηγαίνει “Ολοταχώς με την όπισθεν”. Ο φίλος μας εργάζεται σαν χειριστής μπουλντόζας, σε μία κατασκευαστική εταιρεία και η απύθμενη ατυχία του, σε συνδυασμό με την ανικανότητά του να χειριστεί αυτό το βαρύ μηχάνημα, κάνουν τον προϊστάμενό του να γίνει πυρ και μανία μαζί του. Έτσι, αναγκάζεται να πάρει τα τρία ανιψάκια του και να ταξιδέψει μέχρι το Σαν Σομπρέρο, ένα χωριό στα σύνορα με το Μεξικό, μέχρι να ηρεμήσουν κάπως τα πνεύματα στην Λιμνούπολη. Ο λόγος που διάλεξε αυτή την περιοχή είναι εξαιρετικά απλός. Είχε το φθηνότερο εισιτήριο! Φτάνοντας εκεί, θα μάθουν πολλά πράγματα για το μέρος, το οποίο μαστίζεται από έναν τυραννικό δικτάτορα, ο οποίος στο όνομα της Δημοκρατίας και της ευημερίας του λαού του, θησαυρίζει εις βάρος του. Βρε, ποιον ηγέτη γειτονικής μας χώρας μου θυμίζει? Η γκαντεμιά του Ντόναλντ, όμως, δεν θα μείνει στην γενέτειρά του, αλλά θα τον ακολουθήσει κι εκεί, με αποτέλεσμα να μπλεχτεί σε μεγάλους μπελάδες, βάζοντάς τα με την τοπική εξουσία. Πρόκειται για μία όμορφη ιστορία, που εκθειάζει την ιδιότητα του πρωταγωνιστή να σπέρνει τον απόλυτο όλεθρο, οπουδήποτε κι αν βρίσκεται. Η υπόθεση του σεναρίου είναι ευφυής και μεταφέρει τον αναγνώστη εκτός Λιμνούπολης. Η πλοκή στηρίζεται στην ιδέα ότι ο Ντόναλντ μπερδεύει την πρώτη ταχύτητα με την όπισθεν κι ενώ στην αρχή λειτούργησε κατά του, στο τέλος τον μετέτρεψε σε τοπικό ήρωα κι ελευθερωτή. Επίσης, περιέχονται ευχάριστες σκηνές, στις οποίες κυριαρχεί το στοιχείο της δράσης, καθώς επίσης υπάρχουν και οι απαραίτητες ανατροπές. Το φινάλε είναι δίκαιο για όλους, οι οποίοι τάσσονται με τις δυνάμεις του καλού και ιδιαιτέρως για τον Ντόναλντ και μας κάνει να κλείσουμε την ιστορία με γέλιο. Το σχέδιο μού άρεσε. Και στην δεύτερη ιστορία του τεύχους, ο φίλος μας θα γνωρίσει μεγάλες ταλαιπωρίες, καθώς θα γίνει ένας “Υπνωτισμένος είλωτας”. Βρισκόμαστε στο σαλόνι του σπιτιού του Ντόναλντ, όπου εκείνος διαβάζει την εφημερίδα του, την ίδια ώρα που τα τρία του ανιψάκια κάνουν πρόβα για να μάθουν να υπνωτίζουν. Ο λόγος που το κάνουν αυτό είναι επειδή θα λάβουν μέρος σε έναν φιλανθρωπικό διαγωνισμό ταλέντων, που τον διοργανώνει η Λέσχη, στην οποία μέλος είναι η Νταίζυ. Ο θείος τους, όμως, δεν φαίνεται να συμμερίζεται τον ενθουσιασμό τους και μάλιστα τους κάνει πλάκα, θεωρώντας τον υπνωτισμό μία επιστήμη για τους τσαρλατάνους. Εκείνη την στιγμή, το τηλέφωνο χτυπάει και στην άλλη άκρη της γραμμής είναι η Νταίζυ, πιο εξαγριωμένη από ποτέ! Η αρραβωνιαστικιά του Ντόναλντ βρίσκεται στο Αστυνομικό Τμήμα γιατί δεν έχει πληρώσει μία κλήση για παραβίαση του ορίου ταχύτητας. Ο λόγος, όμως, που είναι πυρ και μανία είναι, επειδή είχε δώσει στον Ντόναλντ τον φάκελο με τα χρήματα για να τον ταχυδρομήσει, αλλά εκείνος το ξέχασε! Για να μην τα ακούσει για τα καλά ο φίλος μας, τα τρία ανιψάκια σκαρφίζονται μία ιδέα. Αφού πληρώσουν το πρόστιμο της “θείας” τους, της λένε ότι ο αρραβωνιαστικός της δεν αντεπεξήλθε στις υποχρεώσεις του γιατί βρισκόταν υπό την επήρεια ύπνωσης! Τότε εκείνη θα προσπαθήσει να διαπιστώσει αν όντως τα τρία μικρά παπάκια λένε την αλήθεια. Και μαντέψτε ποιος είναι αυτός που θα την πληρώσει! Έχουμε να κάνουμε με μία χαριτωμένη ιστορία, η οποία πάντως μου έβγαλε κάποια σημεία υπερβολής. Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε την Νταίζυ τόσο εκνευρισμένη και η σχεδιαστική απόδοση στον χαρακτήρα της ήταν πολύ επιτυχημένη. Από εκεί και πέρα, υπάρχει μία πλοκή, η οποία είναι η επιτομή στα πάνδεινα που περνάει ο πρωταγωνιστής, για μία μικρή αφηρημάδα του. Το καψώνι πάει σύννεφο, λοιπόν, και η ιστορία μάς χαρίζει πολλές σκηνές καρτουνίστικης υφής, που μας κάνουν να συμπονούμε τον Ντόναλντ και να αντιπαθούμε (ακόμα περισσότερο) την Νταίζυ. Το φινάλε έχει αρκετό γέλιο, αλλά και σημεία που δεν με κάλυψαν, όπως η μεγάλη άσκηση βίας, που ίσως να λειτουργήσει αρνητικά στους μικρούς αναγνώστες. Θα συμφωνήσω, λοιπόν, με τους προλαλήσαντες φίλους. Γενικά την βρήκα μία ανάλαφρη και κωμική ιστορία, χωρίς να είναι κάτι το αριστουργηματικό. Το σχέδιο ήταν παραστατικό και είχε μερικά καλά σημεία. Γενικά, όμως, ήταν...Flemming Andersen! Φτάνουμε στην τρίτη ιστορία του τεύχους κι ο Χιούη, ο Λιούη κι ο Ντιούη, λένε με στεντόρεια φωνή: “Παίξε μπάλα!”. Τα τρία ανιψάκια έχουν πάρει φανέλα βασικού στην ποδοσφαιρική ομάδα του σχολείου τους και μάλιστα διαπρέπουν με τις επιδόσεις τους. Ο θείος τους, όμως, δεν βρίσκεται στην κερκίδα να τα καμαρώσει κι ο λόγος είναι ότι βρίσκεται στην αποβάθρα και δουλεύει για λογαριασμό του Σκρουτζ. Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να βγάλει από τα κουτιά τους τα σπάνια κειμήλια που φυλάει εκεί ο θείος του για να καταμετρηθούν. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι ύστερα από υπόδειξη του νέου υπαλλήλου του Λιμνουπολίτη μεγιστάνα, ο οποίος τόνισε ότι αυτή η ενέργεια χρειάζεται για φορολογικούς λόγους. Ο υπάλληλος, όμως, φαίνεται ότι έχει σκοτεινούς σκοπούς και ψάχνει, εναγωνίως, ένα αρχαίο τεχνούργημα, το οποίο μόλις το βρίσκει, το κλέβει κάτω από την μύτη των υπολοίπων! Οι Ντακ (εν τω μεταξύ έχουν έρθει και τα τρία ανιψάκια) θα πάρουν στο κυνήγι τον άρπαγα και θα φτάσουν μέχρι τα ερείπια ενός ναού στην Νότια Αμερική. Θα καταφέρουν να τον εντοπίσουν και να πάρουν πίσω την πέτρινη πλάκα και σε τι μπελάδες θα μπλέξουν (κι) αυτή την φορά? Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με μία ευχάριστη υπόθεση, η οποία συνδυάζει το στοιχείο της καταδίωξης, το αθλητικό στοιχείο, καθώς επίσης κι ένα είδος sci-fi. Κι ενώ θα περιμέναμε ότι ένας τέτοιος συνδυασμός θα είναι δύσκολο να παρουσιαστεί εύστοχα, εντούτοις, το αποτέλεσμα (ευτυχώς) δεν μας δικαιώνει. Η πλοκή, ανά μερικές σελίδες, αλλάζει ρότα συνεχώς και μας χαρίζει καλές σκηνές δράσης, έντασης, αλλά κι ανατροπών. Ευχάριστο plot twist είναι το παρελθόν και τα κίνητρα του κλέφτη, ενώ υπάρχει μία καλή (αλλά κάπως παιδική) αξιοποίηση των τριών ανιψιών του Ντόναλντ. Η ιστορία έχει το κλασικό happy end για όλους τους καλούς της υπόθεσης, ενώ ο θείος Σκρουτζ βγαίνει (ως συνήθως) διπλά κερδισμένος. Γενικά την βρήκα μία, καλής πάστας, δουλειά, η οποία έχει περισσότερα θετικά σημεία, παρά ψεγάδια. Σχεδιαστικά μού άρεσε, αλλά δεν μ’ εντυπωσίασε. Για το τέλος, το τεύχος επιφύλαξε να μας παρουσιάσει την κεντρική ιστορία του, η οποία φέρει τον τίτλο “Στοιχειώνοντας τον Σκρουτζ Μακ Ντακ” και μας έρχεται από την σειρά “ΤΝΤ”. Ο θείος Σκρουτζ, τον τελευταίο καιρό, έχει αγοράσει όλες τις επαύλεις, που οι θρύλοι λένε ότι στοιχειώνονται από φαντάσματα και τις κατεδαφίζει, την μία μετά την άλλη, προκειμένου να αναγείρει το νέο εργοστάσιο χαλυβουργίας του. Ο Ντόναλντ, δυστυχώς, έχει αναλάβει το δύσκολο έργο της κατεδάφισης και μαζί με τον Φέθρυ βρίσκονται μπροστά σε μία ακόμα ετοιμόρροπη έπαυλη, που θα πρέπει να ισοπεδωθεί. Τα δύο ξαδέλφια είναι φανερά προβληματισμένα κι ο λόγος είναι τα φαντάσματα που θα μείνουν άστεγα και ίσως να αρχίσουν να τρομοκρατούν τους ζωντανούς, με αποτέλεσμα να κινήσουν το ενδιαφέρον για την Υπηρεσία “ΤΝΤ”. Από την άλλη μεριά, τα φαντάσματα αρχίζουν να εκνευρίζονται από την όλη διαδικασία των βίαιων εξώσεών τους, μαθαίνουν ποιος είναι ο υπαίτιος κι αποφασίζουν να τον στοιχειώσουν, προκειμένου να πάρει διαφορετική απόφαση. Έτσι, ο στυγνός επιχειρηματίας, εκτός από τον ανταγωνισμό που υφίσταται καθημερινά στην αγορά, θα πρέπει να αντιμετωπίσει και τα όντα από το υπερπέραν. Από την στιγμή, όμως, που υπάρχουν φαντάσματα, η Υπηρεσία θα πρέπει να επιληφθεί. Οι πρωτοτυπίες της συγκεκριμένης σειράς φαίνεται να συνεχίζονται και σε αυτό το επεισόδιο. Κύριος πρωταγωνιστής είναι ο θείος Σκρουτζ, τον οποίο δεν τον βλέπουμε να διαδραματίζει τόσο κομβικό ρόλο στις προηγούμενες ιστορίες της σειράς. Σημαντική συμβολή στην έκβαση της υπόθεσης διαδραματίζουν και τα φαντάσματα της ιστορίας, αλλά και οι πράκτορες της υπηρεσίας δεν μένουν με σταυρωμένα τα χέρια. Αυτοί που, τελικά, έχουν μία πιο διακριτική παρουσία είναι τα δύο ξαδέλφια, κάτι το οποίο είναι λογικό, από την στιγμή που έχει εμπλακεί κι ο θείος τους. Η πλοκή αναδίδει ένα έντονο spooky στοιχείο, αλλά δεν παραλείπεται και το χιούμορ. Σκηνές δράσης δεν υπάρχουν σε ευρεία κλίμακα, αλλά αυτές που υπάρχουν, βγάζουν δυναμισμό κι ένταση. Μέσα στο πρωτότυπο υλικό, συμπεριλαμβάνεται και η παρουσία του Αρχηγού της υπηρεσίας, η οποία είναι περισσότερο ενεργή απ’ ότι συνήθως. Το φινάλε είναι ακριβώς όπως το ήθελα. Χαριτωμένο και με όλες τις πλευρές ικανοποιημένες, κάτι που φαίνεται και στην ατάκα του Ντόναλντ στο τελευταίο καρέ. Γενικά, λοιπόν, την βρήκα μία καλή δουλειά, με ενδιαφέρουσα πλοκή, αλλά σίγουρα έχουμε διαβάσει πιο “ζουμερές”. Όσον αφορά τον εικαστικό τομέα, δεν έχω να πω κάτι περισσότερο από αυτό που έγραψα στην δεύτερη ιστορία τού παρόντος τεύχους.
    1 βαθμός
Αυτός ο κατάλογος έχει οριστεί σε Αθήνα / GMT +02:00
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.