Αίθουσα Νικητών

Θα σας πω κάτι που έγινε με το τμήμα μάρκετινγκ της Καθημερινής, να μου πείτε μια γνώμη. Στις 2 του μήνα τους έστειλα email για 4 τεύχη που είχα πάρει με σκίσιμο στην σελίδα 35 (όλα όσα είχαν έρθει στο ψιλικατζίδικο ήταν έτσι), και μια παρατήρηση γενική επειδή τα τεύχη άνοιγαν χάλια (ίσως κακό κόλλημα της ράχης). Μου απάντησαν ότι με ευχαριστούν για τις πληροφορίες (και όντως, στα επόμενα τεύχη ήταν αισθητή η αλλαγή στο τύπωμα των τευχών) και μου ζήτησαν από μόνοι τους διεύθυνση, όνομα, τηλέφωνο για να μου στείλουν αντικατάσταση για τα τεύχη που τους υπέδειξα. Ε λοιπόν, έκτοτε δεν είχα κανένα νέο. Έχω στείλει 3 email σύνολο να ρωτήσω τι έγινε (μην έχω και το νου μου ότι αν φύγω παίζει να χάσω το δέμα) και δεν έχω λάβει καμία απάντηση. Αθήνα μένω, δεν μένω σε άκυρο σημείο, ειδάλλως θα το δικαιολογούσα λόγω της κατάστασης και των χιονιών της περασμένης εβδομάδας. Αυτό.

Προστέθηκαν εξώφυλλο και οπισθόφυλλο του 9ου τεύχους με τον τίτλο "Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΙΚΑΡΟΥ ΛΑ ΠΛΟΥΜ"

Το πήρα το πρώτο τεύχος, το έφτιαξα, ωραία φάση. Αλλά ως εκεί. Με 5 ευρώ λιγότερα και μια ιστορία σε κόμικ του ήρωα σε κάθε τεύχος, ψηνόμουνα. Πάντως το κράνος στέκεται και μόνο του.

Προστέθηκαν εξώφυλλο/οπισθόφυλλο Β' έκδοσης

Γνωρίζουμε εδώ και καιρό ότι ο τόμος 40 θα είναι το New X-Men : Αυτοκρατορικη Εισβολή.

Προς το παρόν δεν νόμιζω να έχει κάποιος κανένα καινούργιο νέο να πει υπομονή μέχρι την Πέμπτη 11 Μαρτίου που θα πάρουν τον τόμο 40 μερικοί μερικοί ονόματα δεν λέμε μην σου πω και από την Τετάρτη μην σου πω και από την Τρίτη

Εγώ προσπαθούσα να το κάνω με την 4χρονη κόρη μου πάνω από το κεφάλι μου να θέλει να βιδώσει. Είχε πολύ πολύ φάση. Έχει κατασκευαστική ατέλεια στο κουμπί. Ανοιγοκλείνει λίγο τυχαία όσο καλά και να το φτιάξεις. Λίγο αν το πατάς λίγο αν το γυρνάς. Αλλά γενικά μετράει άσχημα!!! Το έβαλα δίπλα στα Graphic novels.

Μολις τελειωσα με τη συναρμολογηση της κεφαλής, και δίνω ενθουσιασμένος με την ολη φαση. Το απολαυσα οσο δεν παει, μου πηρε παραπανω απ το φυσιολογικο (σχεδον δυο ωρες) διοτι ειμαι λιγο ασχετος και αχρηστος με τα κατσαβιδια, αλλά το καταχαρηκα. Δεν τιθεται θεμα για το αν αξιζει για τα 2 ευρω του, εχει ακομα και κατασκευαστικα καποιες ατελειες που εντοπισα π.χ. στο διακοπτη ο οποιος "παιζει" στη θεση του ή καποια ακομα πραγματακια, αλλά το αποτελεσμα για το κόστος του, ειναι εξαιρετικο. Συν οτι εχει πολλα συνοδευτικα πραγματακια. Παιδια, μην το χασετε. Δε θα παρω αλλο τευχος. Αυτο ομως, αξιζει οσο δεν παει.

Με δυσκόλεψε αρκετά η όλη σύνδεση με τα led. Η θήκη της μπαταρίας ποτέ δεν έκατσε στη θέση της.. Επίσης δεν βλέπω να κουμπώνουν καλά τα κομμάτια μεταξύ τους όταν τα βιδώνω. Φοβάμαι να τα σφίξω πάρα πολύ με αποτέλεσμα να παίζουν λιγάκι. Το τελικό αποτέλεσμα βέβαια είναι όμορφο ειδικά με το φως αναμμένο!

Πολύ καλό, όντως!!!

Αρχικά, σκόπευα να μην το αγοράσω καθόλου. Αλλά επειδή βλέπω ότι έχει ψωμί η υπόθεση θα το αγοράσω. Θα σας τα πω λίγο πιο αναλυτικά παρακάτω: 1)Είναι χαριτωμένο στολίδι για μία βιβλιοθήκη συλλέκτη( κι ας μην έχω ούτε ένα marvel ή DC) 2) Είναι φτηνό και ταυτοχρόνως αρκετά χρήσιμο. 3) Είναι μία σπουδαία εφεύρεση. Απλά το κρύβεις κάτω απ' το μαξιλάρι σου και διαβάζεις κόμικς στα κρυφά όση ώρα θέλεις. Πάμε στα αρνητικά: 1) Έχει κατασκευαστικά προβλήματα. 2) Είμαι εναντίον όλου του εγχειρήματος, καθώς σου δίνεται απλά η δυνατότητα να κατασκευάσεις απλά μία πανοπλία χωρίς να υπάρχει κάποια ιστορία ή κάποια επιπλέον πληροφορία για τον Iron man ή έστω για τους δημιουργούς του( που δεν θα με χαλούσε παρ' ότι δεν είμαι θαυμαστής του υπερηρωικού). 3)Έχει εκατό τεύχη τα οποία στο σύνολό τους θα στοιχίσουν κοντά χίλια ευρώ! Ειλικρινά, όταν τόσος κόσμος μένει άνεργος κάθε μέρα(και δεν έχει κάποιο κόμικ μέσα να πεις ότι θα το πάρουν οι συλλέκτες) πιστεύουν ότι θα πουλήσουν εκατό τεύχη; Εγώ νομίζω ούτε πενήντα. Δηλαδή, δεν θα ήταν καλύτερο να βγάλουν δέκα τεύχη, δέκα ευρώ το ένα σε μηνιαία βάση και να έχει και μία μεγάλη ιστορία χωρισμένη σε δέκα μέρη; Έτσι θα προσέλκυαν και φίλους του υπερηρωικού κόμικ που τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μεγάλη άνθιση στη χώρα μας και αυτούς που τους ενδιαφέρει μόνο η πανοπλία. Και εννοείται πως τα εκατό ευρώ είναι μία πιο προσιτή τιμή τιμή από τα χίλια. Οπότε όπως είπε κι ο @Laz33 μάλλον άκλαφτη θα πάει η έκδοση. Κρίμα.

Τσίμπησα τελικά το πρώτο τεύχος. Σήμερα το πρωί το συναρμολόγησα, μονάχα μια ωρίτσα μου πήρε Για τα 2€ που έδωσα, αξίζει και με το παραπάνω τα λεφτά του. Στέκεται μόνο του πολύ ωραία σαν διακοσμητικό σε γραφείο, βιβλιοθήκη κλπ., φωτίζει, μια χαρά!! Νιώθεις λίγο Σταρκ φτιάχνοντάς το. Κατασκευαστικές ατέλειες; Ναι φυσικά και έχει, το κουμπί παίζει λίγο, δεν ξέρω για πόσο θα κρατήσουν τα λαμπάκια αν το ανάβεις για πολύ ώρα, αλλά μιλάμε για 2€ μόνο και είναι πραγματικά υπέροχη κατασκευή. Τώρα για να πάρω όλη τη σειρά, δεν παίζει φυσικά. Προσωπικά δεν θα διέθετα ούτε καν τα μισά χρήματα για ένα αγαλματίδιο, πόσο μάλλον κοντά χίλια ευρώ που θα κοστίσει. Συν η αβεβαιότητα του αν θα ολοκληρωθεί η σειρά (DeAgostini γαρ), συν ότι σε κάποια φάση θα δίνεις 40€ το μήνα για να σου δίνουν ψιλολοΐδια. Θα μπορούσα να μπω σε τρυπάκι να το σκεφτώ αν μιλούσαμε για τα μισά χρήματα ανά τεύχος και πολύ λιγότερα τεύχη και αν φυσικά ήμουν 1000% σίγουρος ότι η DeAgostini δεν θα με άφηνε με τα εξαρτήματα στο χέρι. Όσοι ήρωες συνεχίσουν τη σειρά, καλή σας διασκέδαση κι αν κάποια στιγμή το ολοκληρώσετε, ανεβάστε καμιά φωτό. Για τους υπόλοιπους που δεν ψήνεστε, αν είστε φανς του υπερηρωικού θα σας έλεγα αγοράστε και μόνο το πρώτο τεύχος ΧΤΕΣ! Ακόμα κι αν δεν πιάνουν τα χέρια σας, με λίγο υπομονή, χρόνο και προσοχή στο βίντεο οδηγιών θα το φτιάξετε και θα 'ναι σούπερ. Μεγάλη ΠΡΟΣΟΧΗ μόνο στα βιδάκια. Για κανέναν λόγο μην τα αδειάσετε από τα σακουλάκια, γιατί άπαξ και μπερδευτούν μεταξύ τους δεν θα βγάζετε άκρη ποιο πάει που.

Ultimate Spider-Man: Δύναμη και Ευθύνη Σενάριο: Brian Michael BendisΣχέδιο: Mark Bagley Μια ανανεωμένη εκδοχή της ιστορίας του Spider-Man για τις νέες γενιές, η οποία σε μεγάλο βαθμό σέβεται το origin του συγκεκριμένου σούπερ ήρωα, με βασικές σκηνές να είναι σαφώς παραλλαγμένες και κάποιους χαρακτήρες με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Αυτό, φυσικά, είναι κάτι σύνηθες στις παραλλαγές κλασικών ιστοριών, και στην τελική μια διαφορετική προσέγγιση σε μια κλασική ιστορία έχει πάντα το ενδιαφέρον της. Από την πλοκή και τους χαρακτήρες δηλώνω σε γενικές γραμμές αρκετά ικανοποιημένος, έστω και αν ένιωσα ότι το έχω ξαναδεί το έργο -με τις όποιες διαφορές- και ότι η όλη εκδοχή ταιριάζει περισσότερο σε εφηβικής και μετεφηβικής ηλικίας κοινό. Όσον αφορά το σχέδιο, είναι σίγουρα καλό, ζωντανό και με ωραία χρώματα, αλλά γενικά όχι και τόσο ρεαλιστικό ή "ενήλικο", σαν να απευθύνεται πιο πολύ σε νεαρότερο κοινό. 8/10

Αν κάνει ένα χιλιάρικο, έχει και κατασκευαστικές ατέλειες απ΄ό,τι λέτε... μιλάμε για φοβερό value for money

Δεσμευτική η σειρά και κυρίως ακριβή, πρόβλημα για όσους αγοράζουμε την συλλογή της Hachette ενώ απ' ότι βλέπω θέλει και αρκετή δουλειά. Προσωπικά δεν θα την τιμήσω προτιμώ με πολύ λιγότερα λεφτά να πάρω κάποια άλλη φιγούρα, αν και από τις φωτογραφίες που βλέπω παραπάνω ψήθηκα για το πρώτο τεύχος με το κεφάλι μιας και κοστίζει μόλις 1.99 νομίζω ταιριάζει και μόνο του σε κάποιο ράφι.

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΟΜΙΚΣ ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΟΠΑΥ ΝΟ 649

Το τελευταίο από τα 100 τεύχη ίσως έχει κάποια όργανα του Άιρονμαν που να σου υπενθυμίσουν τι πλήρωσες...

Δεν μου κάνει εντύπωση όλο αυτό Για άλλη μια φορά δείχνουν αντιεπαγγελματισμό. Κρίμα.

Σαφώς καλύτερο!

Για την φιγουρα εμαθα χθες το βραδυ μετα απο διαφημιση και κατευθειαν ανεβασα παλμους οντας φανατικος οπαδος του iron man και γενικα της marvel.Περασα ενα ολοκληρο βραδυ αγωνιας για το αν θα εχουν μεινει κομματια σημερα και τελικα σταθηκα τυχερος μιας και εδω που μενω μονο ενα market φαιρνει περιοδικα. Το παρελαβα και μπορω να πω πως ειναι καλυτερο απο οτι περιμενα.Πιστες λεπτομερειες και χρωματα και συναμα μεταλλικη στιβαρη κατασκευη. Ωστωσο μετα απο την εμπειρια της συναρμολογησης και μετα απο αρκετο ψαξιμο για τις λεπτομερεις ολοκληρης της φιγουρας εχω τα παραπονα μου.. 1)Σε μερικα σημεια οι βιδες θελουν "αλφαδι" για να βιδωσουν και αρχιζουν να σφυγουν με μολις 3-4 περιστροφες χωρις να εχουν βιδωθει σωστα.Οποτε θελει αρκετες φορες βιδωμα ξεβιδωμα με τον φοβο να μην φαγωθει κανενα πασο.Επισης το "αυτι" που γυριζει ο διακοπτης για τα led παιζει λιγο (εγω βεβαια το εκανα πατεντα και ειναι σφυχτο πλεον). 2)Δεν νοειται 987 ευρω φιγουρα και να μην περιεχει το οπλοστασιο της στολης (ρουκετα,κρυφα πυροβολα κλπ),την ιδια στιγμη που μεταλλικη φιγουρα της hot toys 50cm εχει ολες τις λεπτομερεις της στολης στα 500ε 3)Δεν αναφερουν πουθενα για συνδρομη και τι γινεται αν σταματησει η κυκλοφορια του τευχους μιας και με προχειρους υπολογισμους μου η στολη ολοκληρωνεται τον Ιουλιο του 2023 4)Φυσικα τα χρηματα ειναι παρα πολλα για αυτην την στολη.Εγω θα την κοστολογουσα γυρω στα 600.Σε καμια περιπτωση 1000ε. Ισως παρω το επομενο τευχος με την μποτα και τα τευχη με το γαντι,το reactor και την βαση της φιγουρας οταν και αμα κυκλοφορησει..Δυστηχως η De Agostini ειναι υπερκτιμημενη κατα την αποψη μου..

Εγώ παιδιά αν είχα λεφτά θα το έπαιρνα όχι μία αλλά τρεις φορές. Το ένα θα το έκανα και τα υπόλοιπα δύο θα τα πούλαγα κλειστά στο e bay και στο amazon. Θα έβγαζα τα τετραπλά λεφτά. Ένα τεύχος που λείπει σε κάποιον θα το πλήρωνε όσο όσο. Άσε που στο εξωτερικό τα 1000 ευρώ για κάτι τέτοιο το δίνουν άνετα. Δείτε κάτι χειροποίητες φιγούρες του Σκρουτζ από τον Ντον Ρόσα. 400 ευρώ η μία και έφυγαν 500 με τη μία. Επειδή όμως δεν μου περισσεύουν και το κεφαλάκι καλό είναι!

Ε ναι στις 12 Μαρτίου θα βγει και θα μάθουμε το 41 σε αυτό αναφέρομαι εγώ εκτός και αν κατάφερες να μάθεις το 41 και δεν μπορείς να το πεις θα ήθελα να ξέρεις ότι είμαι τάφος μπορείς να μου το πεις δεν θα το μάθει κανένας μόνο το μισό forum και λίγο πάρα πάνω

Αν βρίσκετε σκαναρισμένα BD σε μέρη που δε θα έπρεπε να μπαίνετε σαν καλά παιδάκια, ψάξτε για την ένδειξη fac-similé. Είναι η πρωτότυπη έκδοση. Συγκρίσεις των fac-similé με τις μετέπειτα εκδόσεις έχω κάνει στα αρχεία μου, που πρέπει να συνεχίσω να δημοσιεύω κάποια στιγμή. https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/35853-καθε-τευχοσ2-tintin/

ήδη έχει εξωγήινους στο MCU. Superman, Darkseid, Steppenwolf, Borntobewild

Παρέλαβα σήμερα το #2 από τη Λέσχη (σε άψογη κατάσταση) Το διάβασα και μου άρεσε πιο πολύ από το πρώτο Ανυπομονώ για τον τρίτο τόμο Είναι παράλληλα μια εξαιρετική έκδοση τεχνικά (μην τα ξαναλέμε τα είπαν και οι παραπάνω) Είναι τόσο καλή έκδοση που δεν με πειράζει το ιλουστρασιόν χαρτί. Κατά τη γνώμη μου ήταν καλύτερο στον πρώτο τόμο (είμαι λάτρης του χαρτιού γραφής)

Με πρόλαβε για λίγο ο germ Όπως το πάνε εκεί στη Marvel, η επόμενη ταινία θα έχει να κάνει εξωγήινους και θα λέγεται Spider-Man: E.T go home Παραμένω overhyped φυσικά για τον αγαπημένο μου Marvel ήρωα

και ο τίτλος της ταινίας είναι:

Σε ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σου! Θα φροντίσω να το διορθώσω.

Aναφέρεσαι στη συλλογή Ιζνογκούντ της Hachette. Η Ηachette βγάζει τις ιστορίες με χρονολογική σειρά. Γι΄αυτό και είναι λίγο διαφορετικό το περιεχόμενο κάθε άλμπουμ. Το 1ο άλμπουμ της κανονικής σειράς (αυτό δηλαδή που έχουμε δει και στην Ελλάδα) έχει 6 ιστορίες των 8 σελίδων, ενώ το 1ο άλμπουμ της Hachette έχει 5 ιστορίες των 8 σελίδων. Και όχι τις ίδιες 5 μ΄αυτές που έχει το άλμπουμ της Μαμούθ. Κι αυτό επειδή όπως σου΄πα τις βγάζει με χρονολογική σειρά, όχι ανακατεμένες όπως είναι στα "κανονικά" άλμπουμ. Δεν λείπουν 8 σελίδες όπως λες. Απλά είναι διαφορετικά κατανεμημένες. Κάποια απ΄τα επόμενα άλμπουμ έχουν περισσότερες σελίδες. Στο link που έδωσες, στα info edition, γράφει ποιες ιστορίες περιλαμβάνει κάθε τόμος. Πχ ο 1ος λέει ότι έχει τις εξής: La Chasse au tigre, L'Invisible Menace, Un sosie, La Flûte à toutous και 8 σελίδες απ΄τις "Επιστροφές του Ιζνογκούντ", που έχει κυκλοφορήσει ως ανεξάρτητο άλμπουμ. Όσον αφορά τις διαστάσεις τόσο είναι κι εδώ. Δεν τα έχει βγάλει σε μεγαλύτερο μέγεθος η Hachette. Απλώς είναι σκληρόδετα.

Σήμερα η anubis καταχώρησε το 1453( νέα έκδοση) στην εθνική βιβλιοθήκη.

Μήπως έχουμε κανένα νέο για τον επόμενο τόμο της συλλογής από τα τσακάλια της παρέας? θα είναι αφορμή για κλάματα λόγω επανέκδοσης (π.χ Marvel Zombies) ή θα έχουμε φρέσκο υλικό?

Είχα ξεχάσει αυτό το γαμάτο "κάθε τεύχος" που έγραφες και μπήκα και τα ξαναδιαβάζω ένα ένα!!Πόσο τέλειο!

Μετά από τις χρήσιμες υποδείξεις του @thor77 και του @Laz33 διόρθωσα τα λάθη που είχα κάνει. Κάνω την αρχή. Δεν ήξερα πως είχαν κυκλοφορήσει απ' την Hachette 30 τόμοι Ιζνογκουντ( όσα είναι τα άλμπουμ) οι οποίοι, περιλαμβάνουν ό,τι υπήρχε και στο άλμπουμ. Μόνο που, οι ιστορίες έχουν μπει με χρονολογική σειρά και για αυτό, κάποιοι τόμοι έχουν διαφορετική δομή απ' τα άλμπουμ. Το μέγεθος, είναι ακριβώς το ίδιο.Επιπλέον, να προστεθεί εδώ πως είναι σκληρόδετοι. Είναι μία σχετικά πρόσφατη έκδοση(κυκλοφόρησε την περίοδο 2017-2019) και απ' όσο βλέπω, στο Amazon κοστίζει 11€ Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από εδώ.

Τώρα που το θυμήθηκα. Όταν η Anubis έκανε post για το Wanda vision σχολίασα ότι θα ήταν πολύ ωραία ιδέα εάν έβγαζαν το Vision του Tom King, και μου απάντησαν τι καταπληκτική ιδέα έχω και θα την μεταφέρουν στην ομάδα τους. Το συγκεκριμένο comic δεν θα έπρεπε να ανήκει στα αυτονόητα για έκδοση?

Τα τελευταία αποκτήματα μου είναι αυτα τα Μικυ Μαους και Κομιξ.

Διαβάστηκε κι ο 35ος τόμος που περιλαμβάνει το δραματικό συμβάν του θανάτου του Captain America. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για ένα τεράστιο ρίσκο και μία μεγάλη ευθύνη για εκείνον που πήρε την τελική απόφαση να "τερματίσει" έναν κορυφαίο χαρακτήρα, όπως ο Πρώτος Εκδικητής! Πρέπει να ήταν μία πραγματικά δύσκολη επιλογή. Για όλους τους χαρακτήρες που φέρνουν λεφτά στην εταιρεία, ένας θάνατος θα ήταν κάτι ριψοκίνδυνο για το κατά πόσο θα γίνει εύπεπτη μία τέτοια συνθήκη από το αναγνωστικό (και φανατικό) κοινό, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για έναν από τους "κτήτορές" της. Η δομή της ιστορίας είναι έξυπνη και πρωτότυπη. Τα κεφάλαια είναι εμπνευσμένα από τα 5 στάδια του πένθους κι όχι μόνο στους τίτλους τους, αλλά και στην υφή των σεναρίων τους. Μπορούν να διαβαστούν αυτόνομα, μιας κι αποτελούν ξεχωριστές εξιστορήσεις του πώς συνειδητοποιούν κάποιοι από τους εναπομείναντες υπερήρωες τον χαμό του εκλιπόντα "συναδέλφου" τους. Να πω την αλήθεια, όλες μαζί, δημιουργούν ένα σύνολο που παίζει στα όρια του ασύνδετου. Το λυπηρό γεγονός, όμως, δημιουργεί από μόνο του έντονα συναισθήματα στον αναγνώστη κι έτσι λειαίνει κάπως αυτή την "ασύνδετη" δομή. Στο πρώτο κεφάλαιο, ερχόμενοι από τον κλασικό Εμφύλιο Πόλεμο, γινόμαστε μάρτυρες του θανάτου του μεγάλου πρωταγωνιστή. Η δολοφονία έχει ρεαλισμό, μιας και μόνο ένα πισώπλατο χτύπημα ή ένα χτύπημα από κάποιον που εμπιστεύεται, θα μπορούσε να τον ρίξει στο έδαφος. Αμέσως μπαίνουμε στο λυπηρό κλίμα, ενώ παράλληλα, μετά την μεγάλη μας αρχική έκπληξη, πλημμυριζόμαστε με περιέργεια για την συνέχεια. Στο δεύτερο κεφάλαιο, το οποίο ουσιαστικά αρχίζει την κύρια ιστορία του Fallen Son, ξεκινάει η άρνηση του πένθους (το πρώτο στάδιο). Ο Γούλβεριν αναλαμβάνει τα ηνία και θέλει διακαώς να δει το πτώμα του Cap για να βεβαιωθεί ότι όντως πέθανε. Ωραίο σενάριο, αλλά το σχέδιο δεν με ικανοποίησε. Στο τρίτο κεφάλαιο ξεκινάει ο θυμός. Εδώ, λοιπόν, βλέπουμε δύο ομάδες Εκδικητών (τους Mighty Avengers και τους New Avengers) οι οποίοι, οι μεν επιχειρούν σε μία νέα αποστολή και οι δε...παίζουν χαρτιά σε ένα υπόγειο. Όλοι τους βγάζουν συναισθήματα θυμού και μίσους, προερχόμενα από τον χαμό του Captain America, είτε στον επιτιθέμενο αντίπαλο, είτε μεταξύ τους. Η σκηνοθεσία κάνει την διαφορά, καθώς βλέπουμε την εξιστόρηση των γεγονότων και την εξέλιξη της πλοκής παράλληλα και στις δύο ομάδες. Προσωπικά δεν μου έδωσε κάτι το συγκεκριμένο "επεισόδιο". Ίσως και κάπου να με κούρασε με την δομή της πλοκής. Σχεδιαστικά, όμως, ήταν περισσότερο του γούστου μου. Στο τέταρτο κεφάλαιο (το στάδιο της διαπραγμάτευσης), είναι η σειρά του Hawkeye να μας εκμυστηρευτεί πώς διαχειρίζεται τον θάνατο του συντρόφου του κι ο οποίος θα έρθει αντιμέτωπος με ένα δίλημμα που του θέτει ο Iron Man. Ο τελευταίος εμφανίζεται με έναν πολυδιάστατο χαρακτήρα. Κυνικός, ρεαλιστής και ίσως άκαρδος, αλλά πιο πολύ αυτή η συμπεριφορά βγαίνει προς τα έξω για να κρύψει την πραγματική του θλίψη για το μεγάλο γεγονός. Στο εικαστικό κομμάτι εκτίμησα περισσότερο το στήσιμο των σκηνών και τον χρωματισμό, παρά την απόδοση των προσώπων. Στο πέμπτο κεφάλαιο (αρχίζει η κατάθλιψη), "τιμώμενο πρόσωπο" είναι ο Spider-Man, ο οποίος συμμετέχει σε μία σφοδρή μάχη με τον Rhino, που του φέρνει στο μυαλό μία αντίστοιχη μάχη με τον Hulk στην οποία γλίτωσε χάρη στην συνδρομή του Captain America. Μου έδωσε να καταλάβω από την στάση του ότι ο "Αραχνάκιας" το έχει πάρει πιο πολύ κατάκαρδα από όλους του υπόλοιπους. Σχεδιαστικά πανέμορφο! Και φτάνουμε στο έκτο και τελευταίο κεφάλαιο της ιστορίας (την αποδοχή), όπου θα παραστούμε στην κηδεία του Cap και θα γίνει ο απολογισμός του έργου και της προσφοράς του στη πατρίδα και την διατήρηση της ειρήνης. Πιστεύω ότι είναι το πιο έντονα συναισθηματικά φορτισμένο κεφάλαιο, που μας αφήνει με ένα κενό και με μία συγκίνηση. Σχεδιαστικά μού άρεσε. Εν κατακλείδι, πρόκειται για μία ιστορία που τα περισσότερα μέρη της δεν συνδέονται ουσιαστικά μεταξύ τους, αλλά όλα μαζί περιγράφουν ένα μεγάλο γεγονός. Εκτός από το πρώτο κεφάλαιο, σε όλα τα υπόλοιπα μέρη η πλοκή μεταφέρεται κατόπιν εορτής, κάνοντας με αυτόν τον τρόπο τον Captain America, να μην παίρνει πολλά λεπτά συμμετοχής, αλλά νοητά να βρίσκεται σε κάθε σελίδα του graphic novel. Σίγουρα δεν θα την κατέτασσα στις καλύτερες ιστορίες που έχω διαβάσει (όσον αφορά την ανάπτυξη της πλοκής και της θλιβερής θεματολογίας της), αλλά δεν μπορώ να αρνηθώ την μεγάλη σημασία της τόσο στο σύμπαν της Marvel, όσο και στην Ένατη Τέχνη, γενικότερα. Θα την πρότεινα, λοιπόν, σε όλους, εκτός από εκείνους που στο μόνο συναίσθημα που αρέσκονται είναι η έξαψη που αφήνει η καθαρή δράση. Όσον αφορά το σχέδιο, νομίζω ότι είναι λίγο άνισο κι ο λόγος είναι ότι το έχουν επιμεληθεί πολλοί καλλιτέχνες. Έτσι δεν μπορούμε να μιλήσουμε για κάτι ενιαίο και συνολικό. Όπως αναφέρω, πάντως για το κάθε κεφάλαιο, σε γενικές γραμμές, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, με ικανοποίησε. Το ίδιο κι ο χρωματισμός. Πηγαίνοντας και στο έξτρα υλικό, να πούμε ότι κι εδώ δεν έχουμε μεγάλη "κινητικότητα". Τα εξώφυλλα (κύρια κι εναλλακτικά) έχουν την τιμητική τους, το editorial του Lupoi όπως πάντα περιεκτικό, το ίδιο και το κλασικό άρθρο για τα γεγονότα που οδήγησαν στην ιστορία αυτή. Για το φινάλε, υπάρχει κι ένα καλό άρθρο στο τέλος του τόμου που περιγράφει λεπτομέρειες από την σύλληψη της εν λόγω σειράς, αλλά και την "αναγέννηση" του ήρωα, την οποία έχω περιέργεια να την διαβάσω, αλλά φοβάμαι ότι θα είναι πολύ “μεταφυσική” για τα γούστα μου.

Χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες και μεγάλες διαφημίσεις, παρά μόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ήρθε και στην χώρα μας, στις 23/02/21, μία σειρά που έχουν λατρέψει πολλοί. Ο λόγος για την πανοπλία MARK III του Iron Man. Η DeAgostini, λοιπόν, φέρνει και στην Ελλάδα την μεταλλική πανοπλία του σπουδαίου χαρακτήρα της Marvel. Η συσκευασία έρχεται μαζί με πολλά καλούδια. Έτσι, εκτός από το 16σέλιδο τεύχος που φέρει αρίθμηση και μας δίνει πληροφορίες για το origin του (κινηματογραφικού) πρωταγωνιστή (που φαντάζομαι όλοι οι φανς γνωρίζουν), έχουμε κι ένα αναδιπλούμενο φυλλάδιο που μας καθοδηγεί βήμα-βήμα για την κατασκευή της πανοπλίας και στο εσωτερικό του φιλοξενεί μία μεγάλη αφίσα του Iron Man. Επίσης, υπάρχει και μία μικρότερη αφίσα, η οποία εμφανίζει μόνο τον κορμό του. Το σημαντικότερο τμήμα του "πακέτου" είναι το κουτί στο οποίο υπάρχουν όλα τα κομμάτια (μαζί με ένα κατσαβίδι) για να σεταριστεί το κράνος της πανοπλίας. Μέσα στο πακέτο, επίσης, ο συλλέκτης θα βρει και μία μπαταρία, τύπου κουμπιού, για να θέσει σε λειτουργία τα μάτια. Μετά την συναρμολόγηση Η κατασκευή είναι Κινέζικη, αλλά φαίνεται πολύ προσεγμένη. Η σειρά θα ολοκληρωθεί σε 100 τεύχη. Η τιμή του πρώτου τεύχους είναι στα 1,99€, το δεύτερο τεύχος θα τιμάται 4,99€, ενώ από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα τεύχη θα κοστίζουν 9,99€ το κάθε ένα. Η κυκλοφορία της σειράς, μέχρι τα πρώτα 10 τεύχη θα είναι δεκαπενθήμερη, ενώ από τα τεύχη #11-100 η περιοδικότητά τους θα είναι εβδομαδιαία. Ας ανεβάσω και μερικά ενδιαφέροντα τμήματα της συσκευασίας (αν και οι φωτογραφίες δεν είναι καλής ποιότητας) Στο τεύχος υπάρχουν λεπτομερέστατες οδηγίες για να φτιάξουμε το κράνος. Είναι πολύ δύσκολο να μην καταφέρουμε να το συναρμολογήσουμε. Αν παρόλα αυτά κάποιος συναντήσει κάποια δυσκολία, υπάρχει και το βίντεο της εταιρεία, που θα τον καθοδηγήσει βήμα βήμα.

Τεύχος 320 (Άμα μπορεί κανεις να το βαλει τα εξωφυλλα στην παρουσιαση γιατί δεν ξέρω πως)

Είσαι σίγουρος πως δεν υπάρχει διαφήμιση γιατί χθες το βράδυ, ενώ έβλεπα τηλεόραση, πέτυχα αυτό.

Εξώφυλλα τευχών 363, 325 ( Άμα μπορεί κάποιος να τα βάλει στην παρουσίαση γιατί δεν ξέρω πως)

εγω παντωσ δεν καταφερα να αναψω τα φωτακια χαχα και ξανα προσπαθώντας εσπασε το κοκκινο πλαστικο που κλεινει την μπαταρια απ το βιδωμα

Νομίζω 1.99 είναι καλή τιμή για φωτάκι νυχτός!

Με αυτά που άκουσα βεβαιώθηκα. Δεν επρόκειτο να το αγοράσω με καμία κυβέρνηση! Για τους λόγους που ανέφερες και για έναν ακόμα. Το κείμενο είναι στα γαλλικά απ' ότι καταλαβαίνω, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να το διαβάσω ( τώρα μαθαίνω). Πάντως σ' ευχαριστώ για τις πληροφορίες. Όποτε βρω κάποια συμφέρουσα αγορά ή αγοράσω κάποιο τεύχος και θέλω να κάνω κριτική θα αναρτήσω κάποιο μήνυμα. Προς το παρόν αυτά... http://www.lioliosbooks.gr/?section=5984&language=el_GR Λίγο τσιμπημένες οι τιμές δεν λέω, όμως σας δίνω άλλη μία επιλογή.

Άρα να υποθέσω ότι καλό είναι να το πάρει κανείς αφού πρώτα, έχει όλα τα υπόλοιπα και μόνο για την ιστορική του αξία σωστά;

Το πήρα από Οξύ μιας και είναι κλειστά τα πάντα και ήθελα μερικά κομικσάκια από εκεί ακόμα. Πολύ καλή δουλειά, το ιλουστρασιόν χαρτί πολύ καλή επιλογή, έχει καλύτερη ποιότητα και τα χρώματα φαίνονται πιο έντονα, ελπίζω να παραμείνει και στους επόμενους τόμους. Το σχέδιο που έχει στο έσω εξώφυλλο / οπισθόφυλλο επίσης καλή προσθήκη, μετάφραση, γραμματοσειρά, γραφιστικά, επιμέλεια, ιστορία, γενικά πολύ καλή δουλειά. Η προσθήκη του ονόματος στις ράχες ήταν κι αυτή καλή ιδέα. Η μόνη λεπτομέρεια που θα μου άρεσε να υπήρχε, θα ήταν εάν άλλαζε το σχέδιο του Λάνφεστ στο πάνω μέρος της ράχης (πιθανώς ώστε να ταιριάζει με το εκάστοτε εξώφυλλο) αντί να βλέπουμε το ίδιο σχέδιο για όλους τους τόμους. Εφ' όσον δεν έγινε στον 2ο, θα μου άρεσε να υπήρχε διαφορετική εικόνα ανά arc, π.χ. τόμοι 1-4 με τη συγκεκριμένη φωτογραφία, τόμοι 5-8 (ή τελοσπάντων όπου ξεκινάει νέα ιστορία) με διαφορετική. Εντόπισα κάποια λαθάκια (ορθογραφικά ή του στυλ έλειπαν διαλυτικά κάποιες φορές) αλλά δυστυχώς ο δαίμων του τυπογραφείου υπήρχε και θα συνεχίσει να υπάρχει για πάντα, κατά 99,9% η δουλειά είναι άρτια.

Διαβάστηκε, λοιπόν, και η Απόλυτη Δράση (τόμος #34) που μας έδωσε η παλαιότερη ομάδα υπερηρώων στο σύμπαν της Marvel, κάτι το οποίο έμαθα πρόσφατα. Ουσιαστικά η ιστορία ξεκινάει από το σημείο που μας άφησε η “Ασύλληπτη Παγίδα”, η ιστορία που απολαύσαμε στον τόμο #12 της συλλογής. Μετά από μία εισαγωγική σκηνή, το ενδιαφέρον θα μεταφερθεί στην μακρινή (για την Αμερική, γιατί για εμάς είναι μάλλον κοντινή ) Λατβερία, όπου η θρυλική ομάδα, μετά την επικράτησή της επί του Dr. Doom, έχει πάει στο κάστρο του, που είναι και το κέντρο των επιχειρήσεών του, προκειμένου να καταστρέψει όλη την τεχνολογία του, αλλά και να πάρει ό,τι φαίνεται ότι είναι χρήσιμο για εκείνους. Μία κίνηση, που μπορεί να είναι πρωτότυπη και δίκαιη, δεν παύει όμως να θεωρείται και...πλιάτσικο. Μεγάλο ενδιαφέρον, εδώ, έχει η αρχική αντίδραση των κατοίκων της Λατβερίας, οι οποίοι, παρασυρόμενοι από την κάλπικη “φροντίδα” του πρώην ηγέτη τους, στρέφονται εναντίον των Fantastic Four. Πόσο δύσκολο είναι, καμιά φορά, να δεχτούμε την αλλαγή, ακόμα κι αν είναι για το καλό μας. Εννοείται, βέβαια, ότι μεγάλο μέρος της προσοχής μας την κερδίζει η στάση του αρχηγού της ομάδας, του Mister Fantastic, οποίος έχει κρατήσει σαν λάφυρο το αλλοιωμένο μισό πρόσωπό του (από την προηγούμενη μάχη) και στον οποίο εύκολα μπορούμε να εντοπίσουμε στα μάτια του το μίσος που έχει για τον Doom. Αυτό θα το καταλάβουν και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Μοιάζει να πατάει επάνω σε ένα σχέδιο, αλλά περισσότερο δίνει την αίσθηση ότι θέλει να πάρει την εκδίκησή του με οποιοδήποτε ρίσκο. Τυφλωμένος από το μίσος, λοιπόν, προβαίνει σε απονενοημένες ενέργειες και θέλει να εξαντλήσει την εκδικητική του μανία στην νέμεσή του και ν' απαλλαγεί από αυτήν μία και καλή και με οποιοδήποτε κόστος. Φαίνεται φανερά πληγωμένος κι αποφασισμένος να τελειώσει τις υποθέσεις του απέναντι στον Dr. Doom. Έχουμε, λοιπόν, μία πλοκή που χαρακτηρίζεται από ρεαλισμό (πάντα σε σχέση με το γενικό σύμπαν της Marvel), γίνονται αναφορές σε στρατιωτικά-πολιτικά παιχνίδια, η αγωνία εντείνεται και οι Fantastic Four, από προστάτες των αδυνάτων, μετατρέπονται σε εχθροί του συστήματος. Έτσι, με αυτή την στάση δίνεται τροφή στον αναγνώστη βάζοντάς τον να σκεφτεί την διαφορά ανάμεσα στο ηθικό και το νόμιμο. Τόσο η στάση του Mister Fantastic, όσο και της ηγεσίας της Αμερικής, μας προκαλεί πολλά διλήμματα. Εννοείται, βέβαια, ότι θα πρέπει να αναφερθούμε και στον μεγάλο villain της υπόθεσης, τον Dr. Doom, ο οποίος άδραξε την ευκαιρία να αντεπιτεθεί και μοιάζει σίγουρος ότι δεν θα ξαναπέσει στην ίδια παγίδα. Σαν μικρό παράπονο, να εκφράσω ότι θα ήθελα να είχε περισσότερα λεπτά ενεργής συμμετοχής, καθώς είναι πολύ δυνατός χαρακτήρας. Από τους πιο μοχθηρούς και ικανούς villains που έχω συναντήσει στην μικρή εμπειρία μου. Και φυσικά έρχεται ο τραγικός θάνατος ενός σημαντικού μέλους των Fantastic Four, ο οποίος με εξέπληξε κι εκτίναξε το ενδιαφέρον του σεναρίου στα ύψη. Η υπέρτατη θυσία στην θολωμένη στάση του αρχηγού. Λίγο πριν το νήμα του τερματισμού, η πλοκή αποκτά περισσότερη μεταφυσική υφή, καθώς βλέπουμε τους εναπομείναντες ήρωες της ομάδας να πηγαίνουν στον Παράδεισο, προκειμένου να επαναφέρουν το χαμένο μέλος τους στην ζωή. Στα δύο τελευταία κεφάλαια, λοιπόν, ο ρεαλισμός πάει περίπατο, με αποτέλεσμα να μου δημιουργηθούν αντιφατικά συναισθήματα. Από την μία μεριά δεν ήθελα ένα τέτοιο φινάλε στην ιστορία, καθώς επάνω στο κρεσέντο της εμφανίζει “από μηχανής Θεό” κι έτσι υπάρχει “εύκολο” συγγραφικά κλείσιμο, την ώρα που όλη η υπόθεση είναι ρεαλιστική. Από την άλλη, όμως, η εισαγωγή στην πλοκή του guest είναι ο ορισμός της πρωτοτυπίας, αποτίεται ο μέγιστος φόρος τιμής σε αυτόν κι αν υπήρχε ένα πιο ανάλαφρο σενάριο, θα μ' ενθουσίαζε από όλες τις απόψεις. Η σκηνοθεσία, πάντως, είναι ξεκάθαρη, με εναλλαγές σκηνών που έχουν λογική και δεν κουράζουν τον αναγνώστη με περιττά καρέ. Οι διάλογοι είναι μεστοί και χωρίς μακροσκελείς αναλύσεις. Το χιούμορ δίνει το παρόν μόνο εκεί που είναι χρήσιμο και θα το χαρακτήριζα εύστοχο. Εν κατακλείδι, έχουμε να κάνουμε με μία καλογραμμένη ιστορία, που δεν διστάζει ν’ αποδομήσει τους πρωταγωνιστές, τους "τσαλακώνει", σπέρνει την διχόνοια ανάμεσα τους και τους μετατρέπει σε θύτες, με αποτέλεσμα να μην κινείται εκ του ασφαλούς. Το φινάλε μου άρεσε αυτόνομα, αλλά όχι για να ρίξει την αυλαία της μία τέτοια ιστορία. Εννοείται, πάντως, ότι προτείνεται για τους λάτρεις της συγκεκριμένης ομάδας υπερηρώων κι όχι μόνο. Ο εικαστικός τομέας είναι αξιόλογος. Ισορροπεί ανάμεσα στο ρετρό και στο σύγχρονο. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν ό,τι καλύτερο έχουν δει τα μάτια μου, αλλά έδενε αξιόλογα με το σενάριο. Τα χρώματα, από την άλλη, ήταν ζωηρά και διέθεταν μεγάλο εύρος χρωματικής παλέτας. Μία μικρή απογοήτευση πήρα μόλις αντίκρισα το έξτρα υλικό του τόμου, καθώς ήταν ελάχιστο, σε σχέση με τους προηγούμενους της συλλογής. Εκτός από τα εξώφυλλα που λειτουργούν και σαν σελιδοδείκτες, έχουμε το editorial του Lupoi, την κλασική στήλη για το πώς φτάσαμε σε αυτή την ιστορία και στο τέλος την επαγγελματική βιογραφία του εικονογράφου. Έτερο ουδέν.

Κριτική για τον τόμο Άιρον Μαν: Δαίμονας στο Μπουκάλι, με σπόιλερ. Ο βιομήχανος και εφευρέτης Τόνι Σταρκ, ή αλλιώς και Άιρον Μαν, έρχεται αντιμέτωπος με τους εσωτερικούς του δαίμονες, καθώς στα διάφορα προβλήματα που καλείται να λύσει, οδηγείται ολοένα και περισσότερο στην υπέρμετρη κατανάλωση αλκοόλ. Και πράγματι τα προβλήματα που του παρουσιάζονται είναι πάρα πολλά και του έρχονται από όλες τις κατευθύνσεις (και από αυτήν του Τόνι, αλλά και από αυτήν του Σιδερένιου Εκδικητή). Η ΑΣΠΙΔΑ προσπαθεί να πάρει στον έλεγχό της την εταιρία του, την Σταρκ Ιντερνάσιοναλ, η Ρόξον, μία πετρελαϊκή, θέλει να αποκτήσει με υπόγεια μέσα το σπάνιο μέταλλο Βιμπράνιο, που βρήκε σε ένα νησί κάπου στον Ειρηνικό Ωκεανό, η στολή του εμφανίζει από το πουθενά τεχνολογικά προβλήματα, και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο Άιρον Μαν θα βρεθεί κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία. Και φυσικά τα προβλήματα δεν έχουν τελειώμο, καθώς ένας από τους μεγαλύτερους ανταγωνιστές του, ο Τζάστιν Χάμμερ, θα στρατολογήσει κάθε καρυδιάς καρύδι, ούτως ώστε μέσω αυτών να μπορέσει να ξεπλύνει-αποκτήσει περισσότερα χρήματα με σκοπό να κοντράρει τις επιχειρήσεις του Τόνι. Μα τι ωραίο σενάριο! Όσο προχωράνε τα τεύχη ο Μικιλάινι χτίζει αργά και σταθερά την πτώση του Τόνι και την εξάρτησή του από το αλκοόλ. Παρά το τελευταίο επικό τεύχος που βλέπουμε την κορύφωση της ιστορίας και την πτώση-επάνοδο του Τόνι, στα προηγούμενα τεύχη ο ήρωας δεν το βάζει εύκολα κάτω, και προσπαθεί να ανταπεξέλθει στα προβλήματα που του παρουσιάζονται. Από τους δευτερεύοντες χαρακτήρες, ο Τζιμ Ρόουντς είναι διατεθειμένος να βοηθήσει τον φίλο του με όποιο κόστος, καθώς το ίδιο είναι αποφασισμένη να κάνει και η Μέρι Τζέιν Μπέθανι Κέιμπ, της οποίας το όλο σκηνικό της είναι γνώριμο από μία παρόμοια κατάσταση που είχε βιώσει στο παρελθόν. Στο τελευταίο τεύχος ειδικά η Μπεθ δίνει ρέστα, καθώς θα αποτελέσει το στήριγμα του Τόνι στον αγώνα του για απεξάρτηση. Πραγματικά, η γυναίκα δεν παίζεται, καθώς πολύ άνετα θα μπορούσε ο τίτλος του τελευταίου τεύχους να είναι και "Όταν μια Γυναίκα Αγαπάει έναν Αντρα" ("When a Woman Loves a Man"). Το σχέδιο του Ρομίτα Τζ. και του Λέιτον σε συνδυασμό με τα υπέροχα χρώματα που χρησιμοποιούν το κάνουν να είναι ονειρικά υπέροχο, αποδίδοντας παράλληλα ωραία και μεγάλα καρέ μάχης. Ιδιαίτερα τα καρέ που δείχνουν τις επιπτώσεις του αλκοόλ πάνω στον Τόνι, τόσο σε σωματικό, όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο, σαν εκείνα του έκτου τεύχους όταν τον βλέπει η γραμματέας του, είναι ανατριχιαστικά (με την καλή έννοια). Όπως επίσης ανατριχιαστικά είναι και τα καρέ του τελευταίου τεύχους, που δείχνουν το Τόνι να παλεύει με το μέσα του (παρατηρήστε με πόση μεγάλη ακρίβεια αποτυπώνεται το πρόσωπό του όταν παθαίνει στερητικό σύνδρομο). Τέλος, από την ιστορία δεν έλειψαν και μερικές αστείες στιγμές, σαν αυτήν της γνωριμίας του Άιρον Μαν με τον Καρνελιανό πρέσβη και το αυτόγραφο στο πέμπτο τεύχος, όπως επίσης και το σημείο συνάντησης "του ζεύγους Θεοτοκάτου" του Τόνι και της Μπεθ στο όγδοο τεύχος. Επίσης στις σκηνές που ο Τόνι έφευγε μακριά από τον κόσμο για να φορέσει την πανοπλία του Άιρον Μαν, καθώς και η μετέπειτα δικαιολογία του για το πού και καλά είχε πάει, μου θύμισε τις αντίστοιχες σκηνές από την πρώτη τριλογία ταινιών του Σπάιντερ-Μαν. Συμπερασματικά ένας τόμος διαμάντι, αλλά και επιμορφωτικός, με τον Τόνι Σταρκ να έρχεται αντιμέτωπος με τους χειρότερούς του προσωπικούς δαίμονες. Μέσα από τον αγώνα του για απεξάρτηση και αυτοέλεγχο θα μάθει πως μερικές φορές όταν δεν θέλουμε να κάνουμε κάποια πράγματα για τον εαυτό μας, αξίζει να τα κάνουμε για τους φίλους μας. Βαθμολογία: 9,5/10. Υ.Γ.: Όποιος ενδιαφέρεται να μάθει για την ξανακατρακύλα του Τόνι στο αλκοόλ, αλλά και να μάθει τον λόγο, καθώς και το ποιός ήταν ο άνθρωπος μέσα στην πανοπολία του Άιρον Μαν στην ιστορία των Μυστικών Πολέμων, μπορεί να τσεκάρει αυτό το άρθρο του CBR.

Ακούγεται ότι θέλουν και τον Hammond πίσω, αλλά και τον Takuya Yamashiro, τον Spider-Man της Toei ή Japanese Spider-Man που προσωπικά τον είχα γνωρίσει από το αντίστοιχο Honest Trailer: Επίσης χθες ακούστηκαν φήμες για επιστροφές των Green Goblins της αρχικής τριλογίας και των Amazing, Willem Dafoe και Dane DeHaan αντίστοιχα.

Επιτέλους βρήκα χρόνο να το διαβάσω σήμερα το απόγευμα . Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να είσαι χαλαρός στο σπίτι σου, να χεις φτιάξει το απογευματινό σου καφεδάκι και να διαβάζεις ένα κομικ με τον αγαπημένο σου ήρωα . Στο θέμα μας όμως. Οταν πρωτοείχα διαβάσει εδώ ,πριν δυό χρόνια περίπου ,για την κυκλοφορία του Κόρτο από νέους δημιουργούς ,η αντίδρασή μου ήταν αυτή :" Aμα δεν είναι Pratt ,δεν είναι Κόρτο .......Τόσο απλά ! " Τελικά είναι σοφό το ρητό που λέει "καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς ". Πόσο χαίρομαι που θα γίνω "κολοτούμπας" και θα καταπιώ τα όσα είχα γράψει τότε . Ναι το Εκουατόρια δεν είναι Πράτ. Ομως η αίσθηση που είχα διαβάζοντάς το ήταν τόσο κοντά σ αυτή του μεγάλου δημιουργού. Κατ αρχήν το σκίτσο του εξαιρετικού κ. Ruben Pellejero είναι τόσο κοντά στο πρωτότυπο που αν ήταν αυτό το πρώτο Κορτο που διάβαζα θα ήμουν σίγουρος οτι είναι του Πρατ. Είναι καλό αυτό ?Το κοπιάρισμα του σχεδίου σε τόσο μεγάλο βαθμό ? Κανονικά η απάντηση είναι οχι . Ωστόσο στο συγκεκριμένο κομικ δεν με χάλασε . Οπως δεν με χάλασαν και οι χρωματισμοί ,παρ όλο που η ομορφιά του σκιτσου του Κορτο ήταν στο Α/Μ όσο τον σχεδίαζε ο Πράτ. Ο κ. Juan Diaz Canales είχε δώσει τα διαπιστευτήρια του στο Blacksad .Εδώ θεωρώ οτι έκανε ξανά πολύ όμορφη δουλειά. Το σενάριο του είναι γεμάτο λυρισμό και ρομαντισμό ,όπως αρμόζει στον Κόρτο Μαλτέζε .Δράση και ποίηση συνδυάζονται όμορφα και δίνουν μια καλή ιστορία . Συνολικά ένα πολύ καλό album ,σίγουρα μέσα στο κλίμα των ιστοριών του ήρωα . Η Ελληνική έκδοση της "Μικρός Ηρως" στέκεται επίσης σε πολύ καλό επίπεδο.Σωστό φορμά (δεν θα γινόταν να υπάρχει καλό αποτέλεσμα σε μικρότερες από αυτές τις διαστάσεις ) ,καλή ποιότητα χαρτιού και εξωφύλλων ,ζωντανά χρώματα και ωραία μετάφραση .Επίσης πολύ ωραία και τα συνοδευτικά κείμενα του Λ.Ταρλαντέζου. Προσωπικά νοιώθω ευγνώμων γι αυτό το album ,τόσο γιατί μπορεσα να διαβασω πάλι μια ιστορία του αγαπημένου μου ήρωα .όσο και για το όμορφο Χριστουγιεννιάτικο απόγευμα που μου χάρισε η ανάγνωσή του . Ευχή μου να μπορέσουμε κάποια στιγμή να διαβασουμε και το πρώτο album των επιγόνων του Πρατ στη γλώσσα μας .