Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αίθουσα Νικητών

  1. Indian

    Indian

    Administrator


    • Βαθμοί

      34

    • Περιεχόμενο

      12905


  2. nikolas12

    nikolas12

    Moderator


    • Βαθμοί

      33

    • Περιεχόμενο

      3846


  3. hudson

    hudson

    Members


    • Βαθμοί

      29

    • Περιεχόμενο

      2176


  4. Mandrake

    Mandrake

    Members


    • Βαθμοί

      21

    • Περιεχόμενο

      7087


Δημοφιλές περιεχόμενο

Εμφάνιση περιεχομένου με την υψηλότερη φήμη στο 12/05/20 σε όλους τους τομείς

  1. Αν δεν κάνω λάθος το ΚΟΜΙΞ #77 (που ήταν να κυκλοφορήσει το Νοέμβριο) έχει την ιστορία "Αχ Έλατο". Τι έχετε να πείτε τώρα όλοι εσείς που γκρινιάζατε ότι χριστουγεννιάτικη ιστορία μπαίνει σε τεύχος Νοεμβρίου και όχι Δεκεμβρίου; Για αυτό έγινε τελικά αυτή η καθυστέρηση, γιατί καταλάβανε ότι ήταν λάθος τους και βρήκαν τρόπο να το διορθώσουν. Δικαιολογία τώρα και καλά λόγω covid κτλ. Σε τα μας!
    12 βαθμοί
  2. Πραγματικά είναι πολύ ενδιαφέρον θέμα! Εξ όσων θυμάμαι, στο βιβλίο Έκφραση-Έκθεση της Β' Λυκείου υπήρχε θεματική που αφορούσε στα κόμικς. Παράλληλα θυμάμαι να διαδίδονται κείμενα εν είδει υποστηρικτικού υλικού, τόσο από τους καθηγητές του σχολείου όσο και από φροντιστηριάδες, με απόψεις τύπου "Ντόναλντ Ο Απατεώνας", στο πλαίσιο της πεπατημένης τακτικής παράδοσης του μαθήματος όπου διερευνώνται τα "θετικά" και τα "αρνητικά" κάθε θέματος που συζητείται, συνήθως ισομερώς - έτσι, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν αρνητικά, πρέπει να τα εφεύρουμε! Θυμάμαι να ακούγονται πράγματα, όπως ότι "ο θείος Σκρουτζ προάγει μεν τις αξίες της εξοικονόμησης, του μέτρου και της αποφυγής της σπατάλης, από την άλλη όμως την υπερσυσσώρευση πλούτου, ακραία έκφανση του καπιταλισμού, και την τσιγκουνιά" (!). Και φυσικά άλλα πολλά, όπως τα κλασικά περί υποβιβασμού του γραπτού λόγου, επιφανειακής προσέγγισης της πραγματικότητας, βίας και αρνητικών στερεοτύπων κλπ. τα οποία έσπευδα να ανασκευάζω, στο βαθμό που μπορούσα. Φυσικά, πολλοί καθηγητές δε δίναν μεγαλύτερη σημασία, αφού (εύλογα ίσως) δεν είχαν το απαραίτητο γνωστικό/πληροφοριακό υπόβαθρο, ενδεχομένως και να αντιμετώπιζαν το συγκεκριμένο (αντισός, είναι η αλήθεια) θέμα ως μέρος της ύλης που έπρεπε απλά να φύγει. Σε πολλά σχολεία και φροντιστήρια, μάλιστα, δε διδασκόταν καν! Στην Α' Λυκείου, στο πλαίσιο του μαθήματος "Ερευνητική Εργασία (Project)", η ομάδα μου είχε το θέμα "Ψυχαγωγία: πολυτέλεια ή ανάγκη". Εκείνη την περίοδο, με παρότρυνση της φιλολόγου μου, είχα αρχίσει να στέλνω κείμενά μου -συνεντεύξεις ή αρθράκια που ως τότε δημοσίευα στο παρόν forum- σε διάφορα τοπικά έντυπα του Βόλου, για να δημοσιευτούν. Η εφημερίδα "Θεσσαλία" μου είχε ζητήσει να φιλοτεχνήσω ένα τετρασέλιδο αφιέρωμα για τα κόμικς (το βρίσκετε εδώ, εδώ, εδώ και εδώ), το οποίο, όπως καταλαβαίνετε, προκάλεσε ρίγη συγκίνησης στην καθηγήτρια, η οποία και το παρουσίασε στην τάξη την επόμενη μέρα: το θέμα της δικής μου συνεισφοράς στην εργασία είχε πλέον κλείσει. Ακολουθώντας τις υποδείξεις της, φιλοτέχνησα ένα συμπτυγμένο κείμενο για την αναφερθείσα εργασία, το οποίο και δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του πρότζεκτ, μαζί με τα κείμενα των συμμαθητών μου, που αφορούσαν κυρίως "λαϊκές" μορφές ψυχαγωγίας. Οφείλω να πω ότι η εν λόγω επιδραστικότατη καθηγήτρια έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της δημοσιογραφικής μου ιδιότητας - πάντα ενθαρρυντική, υποστηρικτική, γεμάτη ιδέες και προτροπές, μου έδινε τον αέρα να αναπτύξω τα ενδιαφέροντά μου και τις όποιες κλίσεις μου, καθιστώντας αμφότερα κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Υπόδειγμα εκπαιδευτικού! Μόλις πριν λίγες ημέρες, ανακάλυψα πως το εν λόγω πρωτόλειο κείμενο του 2012, αξιοποιείται από την εγκεκριμένη από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας εκπαιδευτική ομάδα "Πολύτροπη Γλώσσα", ως υποστηρικτικό υλικό για τη διδασκαλία του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας (Έκφραση-Έκθεση) στο Λύκειο! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ. Μάλιστα, μετά το κείμενο ακολουθούν και ασκήσεις: Παρόλο που είναι ακόμα σε κάπως πρώιμο στάδιο, προσπάθειες σαν αυτές νομίζω είναι σίγουρα ενθαρρυντικές για όλους εμάς που θεωρούμε απαραίτητο τα κόμικς να αξιοποιούνται ποικιλοτρόπως στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ανάλογα με τη βαθμίδα εκπαίδευσης και τις ηλικίες στις οποίες απευθύνεται: π.χ. τα παιδιά του Δημοτικού μπορούν να παρακινηθούν στο διάβασμα και την εξοικείωση με το γραπτό λόγο -ενίοτε και να βελτιώσουν το λεξιλόγιό τους, να μάθουν με διασκεδαστικό τρόπο κάθε λογής χρήσιμα πράγματα (από Ιστορία και Οικονομία, μέχρι Φυσική και Βιολογία), ενώ τα παιδιά μεγαλύτερων ηλικιών να αρχίσουν να τα αναλύουν ως μορφή Τέχνης, να διερευνούν τις διαφορετικές δυνατότητες που παρέχει το Μέσο, την ποικιλία αφηγηματικών και εικαστικών τεχνικών και, γιατί όχι, να παροτρυνθούν να δημιουργήσουν τα δικά τους κόμικς!
    11 βαθμοί
  3. Σήμερα παρέλαβα το "Doomsday clock Ώρα Μηδέν". Η έκδοση στα κλασικά στάνταρ της εκδοτικής (με χάλασε που τα εξώφυλλα δεν έχουν "αυτάκια",μικρό το κακό) Περιέχει κάποια έξτρα, όπως εναλλακτικά εξώφυλλα. Επειδή τα εναλλακτικά ασπρόμαυρα εξώφυλλα είναι 5 και όχι 6, ήθελα να ρωτήσω - αν κάποιος έχει την αμερικάνικη έκδοση - αν το έκτο βρίσκεται στον β' τόμο ή η Anubis το παρέλειψε για να βάλει στην τελευταία σελίδα τις διαφημίσεις τις.
    8 βαθμοί
  4. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που έχουν γενικά τα αμερικάνικα κόμικ σε μεγάλα storylines. Μοιράζουν πολλές φορές την ιστορία σε διαφορετικούς τίτλους, ίσως και δευτερεύοντες και μπερδεύεται το σύμπαν. Το Doomsday Clock δεν το έχει στον ίδιο βαθμό με άλλα κόμικ. Έχω δει 24σέλιδα τεύχη σε reading order του Secret Empire. Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος, δεν έχω πολλά αμερικάνικα τεύχη, βρήκα όμως κάποια λίγο παλιότερα στις ζελατίνες όπως τα είχα πάρει από τη Λέσχη. Δεν ξέρω αν πλέον έχουν αλλάξει μεγέθη, δεν έχω πρόσφατα γιατί παίζω μπάλα κυρίως με trades. Το χαρτί είναι λεπτό στο εξώφυλλο και όχι γυαλιστερό. Ίδια λογική έχουν στο εσωτερικό: Σε σύγκριση με ένα σύνηθες trade έχουν περίπου ίδιο μέγεθος: Ωστόσο το trade έχει πιο χοντρό εξώφυλλο γυαλιστερό και συνήθως στο εσωτερικό οι σελίδες είναι καλύτερες: Γενικά μου θυμίζει τα τεύχη που έχω εγώ μου θυμίζουν το μέγεθος της Modern Times, αλλά με καλύτερο χαρτί, βασικά σε μικρότερο μέγεθος στην Ελλάδα θυμίζουν αμερικάνικα τεύχη τα κόμικ που έβγαλε η Οξύ με το Έθνος το 2019.
    6 βαθμοί
  5. Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του δεύτερου μέρους, που ολοκληρώνει και την ιστορία, βρίσκεται κοντά μας. Μεταφέρθηκαν στη βάση
    6 βαθμοί
  6. Λογικό παιδιά . Τα άλλαξε πάλι σήμερα το Άργος
    6 βαθμοί
  7. O Disney Editor μου απάντησε σήμερα σε mail που έστειλα πριν μια εβδομάδα. Λέει τα εξής: Όπως ενημερωθήκαμε σήμερα το SUPER MIKY#63 κυκλοφορεί 11/12/2020 και το ΚΟΜΙΞ #77 κυκλοφορεί 16/12/2020
    6 βαθμοί
  8. Έχουμε ωραία συζήτηση εδώ σχετικά με το reading order και ποια χρειάζονται ή αν υπάρχουν κάποια που είναι αχρείαστα.
    5 βαθμοί
  9. H αμερικάνικη έκδοση έχει έξι τόσο σε έγχρωμα όσο και ασπρόμαυρα. Τα δύο που έβαλες, ένα με τον Batman, ένα με τον Rorschach, ένα με τον Joker και ένα αυτό εδώ: Αν τα μετρήσεις και σου βγαίνουν πέντε, τότε μπορώ να βγάλω φωτό να δούμε ποιο λείπει.
    5 βαθμοί
  10. Πάντως, πλάκα-πλάκα, περιμένατε ποτέ ότι θα είχαμε τόση ανυπομονησία για το ΚΟΜΙΞ και το Super Μίκυ? Πάω στοίχημα ότι θα ανέβουν οι πωλήσεις τους αυτόν τον μήνα!
    5 βαθμοί
  11. Εγω διοτι το εχω για αναπληρωματικο και το διαβαζω απο τη σκληροδετη εκδοση
    5 βαθμοί
  12. Άνοιγω αυτό το νήμα για να παραθέσω κάποια τεύχη τα οποία κατά την γνώμη μου αποτελούν τα πιο σημαντικά στην ιστορία του ΜΜ. Θα επικεντρωθώ περισσότερο σε τεύχη που εγκαινίασαν νέες τάσεις στην μορφή του ΜΜ (αυξημένος αριθμός σελίδων, γραμματοσειρές κλπ). Εννοείται πως μπορεί ο καθένας να συμβάλλει σε αυτό το νήμα και να καταθέσει τι γνώμη του για το ποια τεύχη ήταν σημαντικά για το ΜΜ εστιάζοντας σε άλλα κριτήρια από τα δικά μου όπως για παραδείγμα στους σχεδιαστές και το ύφος των ιστοριών που φιλοξενούνταν στο εσωτερικό του περιοδικού, άλλος θα μπορούσε να επικεντρωθεί σε κάποιες στήλες που εδραιώθηκαν μετά από κάποια τεύχη κ.α. Τεύχος 1 (1/7/1966) Όλα ξεκίνησαν με ένα ποντίκι. Δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω για αυτό το τεύχος, τα ξέρουμε όλοι. Τεύχος 30 (20/1/1967) Το πρώτο τεύχος με 68 σελίδες. Αυτός ο αριθμός σελίδων ήταν ο στάνταρ αριθμός για το ΜΜ μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90 με εξαίρεση κάποια μεγαλύτερα επετειακά τεύχη και κάποια τεύχη της δεκαετίας του '60 και '70 με 76 ή 84 σελίδες. Τεύχος 634 (25/8/1978) Το ΜΜ αλλάζει για πρώτη φορά λογότυπο μετά απο 12 χρόνια και θα παραμείνει έτσι για τα επόμενα 17 χρονιά. Τεύχος 1042 (4/7/1986) Είκοσι χρόνια μετά το πρώτο τεύχος, το ΜΜ προχωράει σε μια μεγάλη καινοτομία για τα τότε δεδομένα και κυκλοφορεί για πρώτη φορά εντελώς έγχρωμο. (Ευχαρίστω τον jimmy mcduck για την διόρθωση) Τεύχος 1455 (3/6/1994) Το 1455 είναι το πρώτο τεύχος που χρωματίστηκε με την βοήθεια Η/Υ εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή στην εμφάνιση του περιοδικού με περισσότερα και πιο ζωντανά χρώματα. Επίσης είναι πιθανότατα το πρώτο τεύχος στο όποιο φιλοξενήθηκε ιστορία ενός νεότερου (τότε) ιταλού σχεδιαστή του Stefano Mirone σηματοδοτώντας κατά καποιό τρόπο την αλλαγή φρουράς υπέρ της νέας γενιάς ιταλών σχεδιαστών με σχεδιαστές όπως τον Mottura και τον Lavoradori να φιλοξενούνται στα αμέσως επόμενα τεύχη του περιοδικού για πρώτη φορά. Τεύχος 1512 (7/7/1995) Για μένα είναι το σημαντικότερο τεύχος μετά το πρώτο και όντως σηματοδοτεί μια νέα εποχή (όπως λέει και το εξώφυλλο) με νέο λογότυπο, μόνιμη αύξηση των σελίδων μέχρι 100 (κάτι που κράτησε μέχρι το τέλος της Α' περιόδου το 2013) και έναν γενικότερο εκμοντερνισμό της μορφής και του περιεχομένου του περιοδικού (όπως αντανακλάται και στον εκμοντερνισμένο Μίκυ του εξωφύλλου). Αυτό το τεύχος έβαλε τα θεμέλια για το ΜΜ όπως το ξέρουμε μέχρι και σήμερα. Τεύχος 1913 (14/3/2003) Με αυτό το τεύχος το ΜΜ παίρνει την σημερινή του μορφή αφού άρχισε να χρησιμοποιείται κόλλα για το δέσιμο της ράχης αντί για συνδετηράκια όπως γινόταν από το 1966 μέχρι την κυκλοφορία αυτού του τεύχους το 2003, ενώ οι χάρτινες σελίδες αντικαταστάθηκαν με γυαλιστερές λείες σελίδες. Από εκείνο το σημείο το ΜΜ είδε κάποιες δευτερεύουσες αλλαγές στην μορφή του και μια αύξηση σελίδων αργότερα αλλά η βασική μορφή του περιοδικού εδραιώθηκε τότε. (Ευχαρίστω τον φίλο jimmy mcduck για την συνεισφορά του και την υπενθύμισή του ότι το 1913 ήταν το πρώτο τεύχος στο οποίο έγινε η μετάβαση σε ράχη με κόλλα και γυαλιστερές σελίδες) Τεύχος 2460-61 (6/9/2013) Το πιο ''μαύρο'' τεύχος στην ιστορία των περιοδικών Ντίσνει, με το ΜΜ να μας αποχαιρέτα στα ξαφνικα (ευτυχώς προσωρινά όπως αποδείχθηκε) σαν ένα καλό φίλο που έφυγε απότομα από την ζωή. Σηματοδότησε το τέλος της Α' περιόδου και της έκδοσης του περιοδικού από τον Τερζόπουλο μετά απο 47 ολόκληρα χρόνια. ΥΓ Στο τελευταίο αυτό τεύχος βλέπουμε μια νέα παραλλαγή του λογότυπου του 1995 με τις έντονες σκιάσεις στο κάτω μέρος των γραμμάτων. Αύτην την μορφή του λογότυπου την είδαμε για πρώτη φορά στο τεύχος 2425. (Δεν έκανα ειδική μνεία σε εκείνο το τεύχος γιατί θεωρώ αυτήν την αλλαγή ήσσονος σημασίας). Τεύχος 1 Β' Περιόδου (20/6/2014) Μετά τον θάνατο, η ανάσταση. Το ΜΜ επιστρέφει δυναμικά από νέο εκδοτικό οίκο, με 130 σελίδες (έναντι 100) και με ελαφρώς διαφορετικό λογότυπο που έχει την ίδια γραμματοσειρά αλλά με έντονη σκίαση γύρω από κάθε γράμμα. Σε ο,τι αφορά το περιεχόμενο, βλέπουμε στην νέα περίοδο σχεδόν αποκλειστικά σχεδιαστές της νεότερης γενιάς ενώ παλιότερους κλασικούς σχεδιαστές από σπάνια εώς καθόλου, όπως επίσης λείπουν εντέλως ιστορίες με τα τρία γουρουνάκια, τον Τσιπ και τον Ντέηλ και άλλους χαρακτήρες που πρωταγωνιστούσαν τις συμπληρωματικές περιπέτειες που πλαισίωναν επί περίπου 50 χρόνια τις περιπέτειες του Μίκυ και των παπιών.* Το τεύχος αυτό εγκαινιάσε την παρούσα περιόδο που διανύει το περιοδικό χωρίς καποιά άλλη σημαντική αλλαγή να έχει συμβεί από τότε.
    4 βαθμοί
  13. Προστέθηκε εξώφυλλο/οπισθόφυλλο του τεύχους 85 που μας ανεβάζει τα διαπιστωμένα Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους
    4 βαθμοί
  14. Αυτό το ασπρόμαυρο που ανέβασες λείπει, όλα τα άλλα εξώφυλλα τα έχει (6 έγχρωμα 5 ασπρόμαυρα) Αν είναι στην τελευταία σελίδα της Anubis έχει αυτό Ας ελπίσουμε να το βάλει στον επόμενο τόμο.
    4 βαθμοί
  15. Είναι προφανές ότι με τις συγκεκριμένες κινήσεις οι Εκδόσεις Μικρός Ήρως προσπαθούν να προσεγγίσουν ένα διαφορετικό και πιο νεανικό κοινό σε σχέση με το «σκληροπυρηνικό» (άτομα που διαβάζουν Μπλεκ, Ζαγκόρ και Μίστερ Νο). Θεωρώ όμως ότι θα ήταν πολύ μικρότερο το ρίσκο να έβγαινε με κάποια εφημερίδα και όχι ως αυτόνομη έκδοση ειδικά από την στιγμή που αριθμεί 5 άλμπουμ. Μακάρι πάντως να πάει καλά. Ευσεβής μου πόθος, ίσως και αρκετών άλλων, είναι να εκδοθεί σε έγχρωμη μορφή η Κατάκτηση της Δύσης (Storia Del West). Οι Ιταλοί έχουν φτάσει αισίως στο 21ο τεύχος και κρίνοντας από κάποιες εσωτερικές εικόνες έχουν κάνει τρομερή δουλειά στον χρωματισμό. Μπορείτε να πάρετε μία μικρή γεύση εδώ.
    4 βαθμοί
  16. Εχει αρχική τιμή 13 euro με την εκπτωση της εκδοτικής 11,70 άρα δύσκολο να δοθεί με εφημερίδα ,μαλλον αυτόνομο.
    4 βαθμοί
  17. Για να είναι 76 σελίδες αμφιβάλλω λίγο... Λες;
    4 βαθμοί
  18. Ξέθαψα και μερικές πληροφορίες. Πρόκειται για Γαλλικό κόμικ της "Soleil Editions" με τίτλο "Les Carnets de Cerise" όπου ολοκληρώνεται σε 5 άλμπουμς και το 1ο που θα εκδοθεί σ' εμάς περιέχει 76 σελίδες και έχει τίτλο "Ο Πετρωμένος Ζωολογικός Κήπος" ("Le Zoo Petrifie") και είναι αυτό εδώ. Συγγραφέας είναι ο Joris Chamblain και εικονογράφος η Aurelie Neyret.
    4 βαθμοί
  19. Η ιστορία της αυτοκράτειρας Θεοφανώς μητέρας του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου. Σε μέγεθος BD και χορταστική με τις 140 έγχρωμες σελίδες της. Στα Αγγλικά. Ευτυχώς που υπάρχει και το podcast Byzantium and Friends του εξαιρετικού καθηγητή Καλδέλλη. Τέλη Οκτώβρη, στο 35ο podcast, είχε μια συνομιλία με τους 2 δημιουργούς, Σπύρο Θεοχάρη και Χρύσα Σακελλαροπούλου, γύρω από το κόμικ. Όπως ήταν αναμενόμενο, επί τόπου έπεσε η παραγγελία στο Amazon και έφυγαν από την πιστωτική μου $26 συν τα ταχυδρομικά (από Αγγλία φυσικά η παραγγελία). Η Θεοφανώ είναι μια τρομερά ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, που έζησε στην ενδοξότερη περίοδο της Μακεδονικής Δυναστείας. Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος, Νικηφόρος Φωκάς και Ιωάννης Τσιμισκής είναι κάποια από τα ονόματα που εμφανίζονται στο κόμικ. Είναι μια femme fatale που έχει συνδεθεί με φόνους, με πραξικοπήματα και με ανατροπές. Είναι μια γυναίκα που ξεκίνησε από τα χαμηλότερα στρώματα της Βυζαντινής κοινωνίας για να καταλήξει να φορέσει την πορφύρα. Εάν είχε γράψει για αυτή ένας Προκόπιος ή είχε ανεβάσει παράσταση στις προ-κρισης glory days μια Ντενίση, πιθανότατα να την ήξερε ο κόσμος όπως ξέρει την Θεοδώρα Τι έκανε από τα όσα της καταλογίζουν? Μάλλον απειροελάχιστα Είναι όμως τρομερά αγαπημένο μοτίβο της Ρωμαϊκής ιστοριογραφίας (διότι Ρωμαίοι ήταν οι άνθρωποι, που απλώς τύγχανε να μιλάν Ελληνικά) το να αποδίδουν τα χείριστα σε κάποιες από τις γυναίκες που είναι δίπλα στην εξουσία. Για παράδειγμα η Λίβια, η σύζυγος του Αύγουστου, για όσους θυμούνται τη βρεταννική σειρά I Claudius. Το κόμικ αυτό καθαυτό έχει τα καλά του, έχει τα κακά του. Σεναριακά είναι κατά 95% πιστό στην ιστορία όπως μας έχει μεταφερθεί. Έχει κάποιες μικροαλλαγές, καθαρά για δραματικούς λόγους, οι οποίες δε νομίζω πως ενοχλούν έναν history buff. Δεν με χάλασαν εμένα έστω. Εμφανίζονται άτομα που είναι διάσημα (σε έναν history buff... ) και βοηθάνε στην κατανόηση της ίδιας της ιστορίας. Πόσων ετών ήταν ο Βασίλειος Λεκαπηνός ή ο Βάρδας Σκληρός όταν συνέβησαν όσα συνέβησαν Το πρόβλημά είναι ότι καλύπτει 20 χρόνια ιστορίας. Τις προάλλες πέτυχα μια ατάκα του Ταραντίνο. Έλεγε ότι κάτι για όλη τη ζωή του Ελβις Πρίσλεϋ δεν θα ήταν ταινία. Ταινία θα ήταν κάτι για μια ημέρα από τη ζωή του. Η μέρα που πήγε στη Sun Records ή ακόμα καλύτερα η αμέσως προηγούμενη μέρα με την ταινία να τελειώνει όταν θα έμπαινε μέσα στη δισκογραφική για να υπογράψει. Κάπως έτσι και εδώ. Ο σεναριογράφος το γνωρίζει και προσπαθεί να το χειριστεί βάζοντας έναν τρίτο να αφηγείται την ιστορία της. Αυτός ο τρίτος όμως εμφανίζεται στην αρχή και στο τέλος. Στο ενδιάμεσο έχεις ξεχάσει πλήρως ότι υπάρχει. Εγώ έστω Οπότε ενώ δεν είναι τιγκαρισμένο με τα αφηγηματικά πλαίσια των Κλασικών Εικονογραφημένων, ως σύνολο θυμίζει πάρα πολύ το στυλ των Ελληνικών δημιουργιών της σειράς. Εικαστικά. Το εξώφυλλο είναι εξαιρετικό. Το ντεκουπάζ είναι κι αυτό πάρα πολύ καλό. Η μελέτη που έχει γίνει για το πως ήταν το παλάτι του Βουκολέωντα, τα ρούχα, τα μνημεία κ.ο.κ. είναι προφανέστατη. Τα πρόσωπα είναι πάρα πολύ καλοσχεδιασμένα, οι χαρακτήρες διακριτοί παρά το πλήθος τους. Τα σώματα όμως έχουν πρόβλημα. Ήταν έντονη μέσα μου η εντύπωση ότι αυτό ήταν το πρώτο κόμικ που φτιάχνει η δημιουργός, οπότε το χέρι είναι σφιχτό σε αυτό το σκέλος. (άνετα μπορεί να φταίει η προκατάληψή μου διότι δεν έχω ακούσει το όνομά της σε κόμικ. ως προς την εντύπωση αυτό όμως. διότι υπήρχε θέμα εκεί. και πραγματικά πιστεύω ότι 5-10 κόμικ μετά, θα δούμε πολύ καλύτερα πράγματα). Συνολικά. Κάποιος πυροβολημένος όπως εγώ με το Βυζάντιο θα περάσει μια χαρά. Για τους υπόλοιπους θα το πρότεινα με άνεση ως κόμικ για έφηβους. Κάτι σαν μια μοντέρνα εκδοχή των Κλασσικών Εικονογραφημένων. Πραγματικά μοντέρνα όμως Όχι απλά μια κυριλέ επανέκδοση υλικού των 50ς Δυστυχώς λόγω του δεσίματος (χοντρό με ράχη), δεν μπορώ να σκανάρω υλικό από μέσα. Υπάρχει όμως site καθώς και facebook για όποιον θέλει να δει πράγματα. Παραθέτω κάποιες από τις φωτογραφίες από εκεί. Και επειδή είναι ένα κόμικ που σέβεται τον εαυτό του, στο τέλος έχει 4 σελίδες με πολύ καλές ιστορικές σημειώσεις. Έξτρα πόντοι για απεικόνιση τειχογραφίας σε εκκλησία της Καπαδοκίας με το Νικηφόρο Φωκά της οποίας η ύπαρξη μου διέφευγε Ήξερα μόνο την απεικόνιση από το χειρόγραφο του Σκυλιτζή. Επί του παρόντος το κόμικ θα το βρείτε μόνο μέσω Amazon. Οι δημιουργοί πάντως καταβάλουν προσπάθειες να το βγάλουν και στα Ελληνικά. Όταν ξεμπερδέψουν με τα γραφειοκρατικά των ελληνικών ISBN.... φβ της δημιουργού ΥΓ Ακούστε το podcast με τη συζήτηση του Καλδέλλη και των δημιουργών... όχι μόνο Μίκυμάο. βαζιβαζούκοι. === edit και εδώ είναι το τόπικ για την Ελληνική έκδοση Οπότε αυτό εδώ κλειδώνει και η όποια συζήτηση θα γίνεται εκεί
    3 βαθμοί
  20. Να απαντήσω κι εγώ που έχω επίσης κάποια αμερικανικά τεύχη. Στα περισσότερα ισχύει αυτό που πε ο Νικόλας, έχουν χάρτινο μαλακό εξώφυλλο, πολλές φορές κιόλας εκνευριστικά λεπτό σαν αυτό της Οξύ όπως είπες στα τευχακια που έβγαζε με εφημερίδες. Υπάρχουν ομως και εξαιρέσεις σε events ή επετειακα τεύχη που το εξώφυλλο είναι από χαρτόνι. Πχ στα τευχη Dark Knights Metal και Doomsday Clock, το εξώφυλλο είναι από χαρτόνι, αισθητικά πιο χοντρό από το εσωτερικό. Το ίδιο ισχύει και σε επετειακα τεύχη τυπου Marvel Comics #1000 αν και εκεί νομίζω ήταν απλά πιο χοντρό χαρτί, λυγιζε πιο εύκολα, δεν ήταν ακριβώς χαρτόνι.
    3 βαθμοί
  21. Και νόμιζα ότι είναι κατανοητή Ουσιαστικά ξεκινάει από το Watchmen, αλλά στο ενδιάμεσο για να γίνει η εισβολή τους στο Doomsday Clock έχουν γίνει κάποια πράγματα, κάποια events δηλαδή που οδήγησαν τον Doctor Manhattan και τους υπόλοιπους στο DC Universe, αλλά και γεγονότα που προκλήθηκαν από τον Manhattan, τα οποία επηρέασαν τους χαρακτήρες και τις ζωές τους χωρίς να το ξέρουν π.χ Flashpoint. Αυτά που έχει εκδώσει η Anubis και τα σημειώνω είναι υπεραρκετά. Τα άλλα εμπεριέχουν μικρολεπτομέρειες και χαρακτήρες και αφορούν κυρίως την Κονκάρδα των Flash/Batman και τις υποψίες ότι κάτι δεν πάει καλά στο σύμπαν της DC. Πάντως αν δυσκολεύτηκες με αυτά, σκέψου τι χαμός γίνεται στο Metal και το Death Metal που διαβάζω τώρα. Reading order με πάνω από 30 τεύχη από διαφορετικές σειρές να μπαίνουν σε χρονολογική σειρά
    3 βαθμοί
  22. Ένα ακόμα πρόσφατα αποκτηθένα κομικσοαπόκτημα είναι οι παρακάτω χουχουλιάρικες παντόφλες με τον... υπναρά Ντόναλντ! Τις πέτυχα πριν ένα μήνα στο Ηράκλειο, στην Κρήτη, στη βιτρίνα ενός μαγαζιού με πιτζάμες, εσώρουχα κλπ. Και απλά μπήκα και τις πήρα! Τις βρίσκετε ΕΔΩ. Η συγκεκριμένη εταιρεία έχει κι άλλες παντόφλες Disney, για κάθε γούστο.
    3 βαθμοί
  23. Οι 76 σελίδες ήταν κάτι που ίσχυσε για πάνω από δύο χρόνια, οπότε νομίζω ότι αξίζει να αναφερθεί ως ξεχωριστή περίοδος. Το ίδιο ίσως και οι 84, ως πείραμα που μάλλον απέτυχε οικονομικά και δεν συνεχίστηκε. Ενδιαφέρον είναι ότι δεν επρόκειτο για κόλπο, που θα συνόδευε μια μόνιμη αύξηση της τιμής τού περιοδικού, όπως γινόταν αργότερα με τα «δώρα», που συνήθως προανάγγελλαν αύξηση της τιμής, καθώς η τιμή τού περιοδικού διατηρήθηκε στις 3 δραχμές μέχρι και το τεύχος 313. Στο τεύχος 314 αυξήθηκε η τιμή στις 4 δραχμές. Εδώ το σύστημα των «δώρων» εφαρμόστηκε με πρόσκαιρη αύξηση του αριθμού των σελίδων σε 84, που σύντομα μειώθηκαν στις 76 και ακόμη πιο σύντομα επανήλθαν στις 68. 84 σελίδες είχαν τα τεύχη 70–83 και 314–321. 76 σελίδες είχαν τα τεύχη 84–207 και 322–326. Σίγουρα τα κυκλάκια με τις «68 σελίδες» ή «84 σελίδες» στο εξώφυλλο τα θυμάμαι ακόμα! Ίσως πρέπει να αναφέρουμε ως σταθμό το τεύχος 314, με την πρώτη αύξηση της τιμής.
    3 βαθμοί
  24. Έκανα μια επίσκεψη αστραπή Και ενώ ήρθα με άδεια βαλίτσα, γύρισα με γεμάτη, από. Κρητικα κόμικς...
    3 βαθμοί
  25. Ωραίος ο. Νέος τόμος του Ζαγκορ, σχεδόν 300 σελίδες με πλούσιο αφιέρωμα. Η τιμή μας. Έκαψε λιγάκι, αλλά η ποιότητα είναι σε υψηλό επίπεδο.
    3 βαθμοί
  26. Το ψηφίζω σαν το μήνυμα του μηνα. Ανετα. Καλά τα λέει ρε ο @hudson Γατάκια που νομίζατε ότι δεν τα είχαν προβλέψει όλα...
    3 βαθμοί
  27. Όχι, αφού σας γράφω παραπάνω βρε σι ότι πρόκειται για 5 άλμπουμς! Συγκεκριμένα, είναι τα 5 πρώτα που θα δεις εδώ. Από κεκτημένη την πάτησα κι εγώ βέβαια. Μπήκε σε σελιδοδείκτη στα "Προς αγορά" και δεν είδα καν την τιμή... Εννοείται πως θα το τιμήσω, απλώς τώρα ετοιμάζομαι για παραγγελία με κάποια επιπλέον υπερηρωικά που μου λείπουν.
    3 βαθμοί
  28. Ναι, σωστά. Δικό μου λάθος! Απλά είδα το "Νο 1", στο εξώφυλλο και χωρίς να δω τιμή υπέθεσα ότι θα κυκλοφορούσε σε μέρη από την εφημερίδα!
    3 βαθμοί
  29. Σωστά... Καλύτερα έτσι διότι θα το έδιναν "σπασμένο" πάλι... Ελπίζω να κυκλοφορήσει και στα περίπτερα, βέβαια!
    3 βαθμοί
  30. Δες εδώ : https://www.mikrosiros.gr/ta-imerologia-tis-seriz Η Cerise είναι ένα μικρό 11χρονο κορίτσι που ζει μόνο με τη μητέρα του. Ονειρεύεται να γίνει μυθιστοριογράφος. Το αγαπημένο της θέμα: τα άτομα και πιο συγκεκριμένα: οι ενήλικες. Της αρέσει να τους παρατηρεί και να ανακαλύπτει τα μυστικά τους. Η Cerise αντιλαμβάνεται τον κόσμο μέσα από την συμπεριφορά των ενηλίκων. Αντιλαμβάνεται ότι το λεξιλόγιο είναι το καλύτερο όπλο στη ζωή των ανθρώπων. Το να διαβάζεις σημαίνει να ανακαλύπτεις, να ταξιδεύεις, αλλά και να μαθαίνουμε τη σημασία των λέξεων και κυρίως πως να τις χρησιμοποιείς. Στον πρώτο αυτό τόμο η Cerise ηγείται της έρευνας μιας παρέας παιδιών που θέλουν να ανακαλύψουν την ταυτότητα ενός μυστηριώδους άνδρα που βλέπουν να βγαίνει από το δάσος κάθε Σαββατοκύριακο για να ζωγραφίσει έναν εγκαταλειμμένο ζωολογικό κήπο προσπαθώντας να του ξαναδώσει ζωή. Μέσα από υπέροχα σκίτσα και μια ιστορία που είναι ταυτόχρονα πυκνή, συγκινητική και μαγευτική. Αναδεικνύεται το υπέροχο αίσθημα του καθήκοντος όπως τουλάχιστον τον αντιλαμβάνονται τα παιδιά. Μέσα από τρυφερούς διαλόγους και εικόνες η μικρή Cerise παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωής. Η ζωή άλλωστε είναι ένας δρόμος πάνω στον οποίο κρατιόμαστε από το χέρι.
    3 βαθμοί
  31. Αναφέρθηκε τίποτα για το νέο κόμικς που ετοιμάζει η εκδοτική; Δυστυχώς έχει κάποιο πρόβλημα και δε μπαίνει στο δελτίο τύπου ακόμη, αλλά λέγεται "Τα Ημερολόγια της Σερίζ" και ότι θα κυκλοφορήσει στις 15 Δεκεμβρίου 2020. Το μόνο που φαίνεται απ' την αναφορά είναι: "Η Σερίζ είναι ένα μικρό 11χρονο κορίτσι που ζει με τη μητέρα του. Όνειρό της είναι να γίνει μυθιστοριογράφος και αγαπημένο της θέμα: οι ενήλικες. Της αρέσει να τους παρατηρεί και να ανακαλύπτει τα μυστικά τους. Με αυτόν τον τρόπο αντιλαμβάνεται το..".
    3 βαθμοί
  32. Νόμιζα πως ήταν κάποιου είδος έκπληψη για τις γιορτές.Δηλαδή ότι θα έβγαζαν μια ιστορία Χριστουγέννων τώρα στις γιορτές και θα το είχαν τον τίτλο κρυφό για ένα χρονικό διάστημα,βάζοντας τον αινιγματικό τίτλο "Χριστουγεννιάτικη Ιστορία" στη θέση του. Παρόλο που γνωρίζω την ιστορία του Εμπ. Σκρουτζ (και είναι η αγαπημένη ιστορία Χριστουγέννων της μάνας μου) δεν γνώριζα τον τίτλο της.Το ψάχνω στο διαδίκτυο για να γράψω την ιστορία που πίστευω πως είναι (αφού άναρτησα πρώτα το όνομα του κεντρικού χαρακτήρα) και ειδα πως όντως λέγεται "Χριστουγεννιάτικη Ιστορία".Έμεινα για λίγο μαλ@κας και γυρνάω πίσω να διορθώσω τη γκάφα μου.
    3 βαθμοί
  33. Αρχικά ωραίο θέμα φίλε @Συλλεκτης Όπως είπε παραπάνω φίλτατος @Kriton για τις αλλαγές στις διαστάσεις του περιοδικού μπορείς να προσθέσεις το τεύχος 778 που από 11,5 περίπου cm πλάτος μεγάλωσε στα 13 cm. Ακόμη από το τεύχος 1913 και μετά το ΜΜ αντί για πιαστηράκια στη ράχη χρησιμοποιούσε κόλλα . Εγώ θα έβαζε και το τεύχος 26 μιας και είναι το 1ο τομάκι της έκδοσης ,μπορεί και το 119 μιας και ήταν το 1ο με κόλλα .
    3 βαθμοί
  34. Κάποιες άλλες αλλαγές είναι στις διαστάσεις τού περιοδικού, που δεν ήταν πάντα οι ίδιες, με τελευταία αυτήν που έγινε επί Καθημερινής. Μία άλλη αλλαγή είναι στη μορφή τού εξωφύλλου, που έγινε στο τεύχος 37 και κράτησε μέχρι και το τεύχος 179, όπου στο πάνω μέρος τού εξωφύλλου υπήρχε κόκκινη ή κίτρινη λωρίδα με τα στοιχεία τού τεύχους. Από το τεύχος 180 και μετά η λωρίδα καταργήθηκε, αν και έμεινε η υπολωρίδα με την τιμή και τον αριθμό τού τεύχους, διαφανής αυτή τη φορά, η οποία καταργήθηκε στο τεύχος 634, με την αλλαγή τού λογοτύπου.
    3 βαθμοί
  35. To δεύτερο μέρος της ιστορίας Η Επιστροφή του Punisher κυκλοφόρησε και το υπέροχο εξώφυλλο ανέβηκε στη βάση μας. Επόμενος τόμος της συλλογής, στο νούμερο 34 θα είναι η συνέχεια της πρώτης ιστορίας Fantastic Four που είδαμε στη συλλογή από τους Waid, Porter, Wieringo, ένας ακόμα τόμος που περιμέναμε αρκετό καιρό όπως το Κίνδυνος των X-Men. Κουβεντούλα όπως πάντα στην κρυστάλλινη σφαίρα.
    3 βαθμοί
  36. Για κάποιο λόγο,δεν θα πίστευα ποτέ πως αυτές οι εκδόσεις είναι στα περίπτερα (γιατί φαίνονται τόσο περιποιημένες) αν δεν έβλεπα δύο Ντύλαν Ντογκ σε κεντρικό περίπτερο στη Νέα Φιλαδέλφεια,πριν από μία εβδομάδα.
    2 βαθμοί
  37. Σίγουρα το σχετικο 8ο τευχος το βρισκουμε online και απο την Λεφικ.. Πάντως στα περίπτερα δεν κυκλοφόρησε ακόμη Ειχε ειπωθει πως θα διανεμηθεί καθυστερημενα απο το "Αργος" στις 3/12 (απο την 1.12)..αλλα ακομα δε το βρίσκω στις προθηκες των περιπτερων της γειτονιάς μου..(Αθηνα μενω). Αραγε υπάρχει κάποιος που το χει βρει σε καποιο περίπτερο..;;;
    2 βαθμοί
  38. Γράφει ημ. κυκλοφορίας 15/12 που είναι Τρίτη. Συνήθως οι κυκλοφορίες τις εκδοτικής με την εφημερίδα είναι Σάββατο, οπότε λογικά αυτόνομο. Εκτός αν λόγω γιορτών κάνουν κάποια εξαίρεση.
    2 βαθμοί
  39. Παρουσίαση-κριτική του υπ'αριθμόν #338 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους. Εξώφυλλο (τύπου ΟΥΓΚ!) Εδώ Λιμνούπολη! (by Silvia Ziche) Ιστορίες. "Η μαύρη ακτίνα." (1ο και 2ο μέρος.) Η βραδινή αστυνομική περίπολος ακούει ένα ουρλιαχτό... "Το χιονοπούλμαν." Ο Κύρος δημιουργεί για τον Σκρούτζ ένα είδικό όχημα που θα τραβήξει περισσότερους πελάτες στο ξενοδοχείο του. "Ζητείται πάουερμαν." Γκάντερ και Ντακ αναζητούν ένα παιχνίδι που δεν είχαν ως παπάκια. "Στο ασανσερ." Ο Μίκυ μπαίνει στον ανελκυστήρα... "Η αρχέγονη ύλη." Η Μάτζικα έχει στα χέρια της ένα πολύ επικίνδυνο όπλο. "Αποστολή χρυσοχέρα." Όταν η Ελβίρα κρατάει πλάστη καλύτερα να είσαι μαζί της και όχι εναντίον της. Αιτήσεις συνδρομή για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ, και ΚΟΜΙΞ. Εν κατακλείδι. Πάρα πολύ δυνατό το εισαγωγικό κεφάλαιο του νέου κύκλου περιπετειών του Φάντομ Ντακ. Σχέδιο και σενάριο άψογα και ένας Φάντομ έτοιμος για όλα. Καλοί και κακοί όλοι υπέροχοι... Θα είναι υπέροχος και ο Χριστουγεννιάτικος μήνας!!! Ενδιαφέρουσα η δεύτερη ιστορία σε φόντο λευκό. Απορίας άξιον πάντως γιατί ο Κύρος συνεργάζεται ξανά μαζί του. Οι παιδικές αναμνήσεις των δύο άσπονδων ξαδέλφων δίνουν μία ωραία ιστορία με γλυκό τέλος. Διακωμωδεί κιόλας της μανία ,κάποιων, συλλεκτών. Το "Θα έχει συμβεί και σε εσάς" μας δίνει άλλη μία μικρή και ευτράπελη ιστορία. Η "αναμέτρηση" Μάτζικας και Σκρουτζ μετά βίας για μία ανάγνωση. Το τεύχος κλείνει ίσως με την καλύτερη ιστορία της Ελβίρας που έχω διαβάσει μέχρι τώρα!!! Σειρά προτίμησης ιστοριών. 1. "Η μαύρη ακτίνα." (1ο και 2ο μέρος.) 2. "Αποστολή χρυσοχέρα." 3. "Ζητείται Πάουερμαν." 4. "Το χιονοπούλμαν." 5. "Στο ασανσέρ." 6. "Η αρχέγονη ύλη." 8/10!!! Ακτίνες, χιόνι, αναμνήσεις, παράνομοι, μάγισσα (χμ...) και πλάστης δίνουν ένα πρώτης τάξεως τεύχος για ανάγνωση!!!
    2 βαθμοί
  40. Ήρθε επιτέλους η Παρασκευή (όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές) και το τρίτο κατά σειρά επεισόδιο από την σειρά “Ισχύς & εξουσία” είναι στα χέρια μας. Ο Φάντομ δοκιμάζει τις υπερφυσικές ιδιότητες της νέας του στολής και λαμβάνει τις τελευταίες οδηγίες, λίγο πριν ξεκινήσει για την νέα του αποστολή. Ο σούπερ ήρωας της Λιμνούπολης, θα πρέπει να μεταβεί μέχρι την Ισλανδία, στα όρια του Αρκτικού Κύκλου, προκειμένου να σαμποτάρει την κατασκευή της πρώτης βαρυτικής μηχανής του Φάιρφαξ, που πρόκειται να μετατρέψει την Γη σε ένα τεράστιο διαστημόπλοιο. Ο φίλος μας φτάνει μέχρι εκεί και σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά και με την “βοήθεια” μίας μικρής κοπελίτσας, γίνεται αντιληπτός από τους Εβρονιανούς. Η μάχη δεν αργεί να φουντώσει, το ξύλο πέφτει σύννεφο κι ο Φάντομ παίρνει πρωτοβουλίες, που στην συνέχεια θα του γυρίσουν μπούμερανγκ και θα απειλήσουν, όχι μόνο την ζωή του, αλλά και την ζωή των συνεργατών του! Κάθε επεισόδιο της σειράς είναι ένα πραγματικό διαμάντι, μία ευχάριστη έκπληξη, που πιστεύω ότι ικανοποιεί ακόμα και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. Όσο προχωράμε, τόσο η υπόθεση αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον κι απογειώνεται στον τομέα της δράσης. Η πλοκή είναι αρκετά “ενήλικη” και περιέχει δυνατές σκηνές, ενώ μας εμφανίζει έναν πρωταγωνιστή ατρόμητο, ηρωικό, που θέλει να έχει την κατάσταση στα χέρια του και δεν διστάζει να πάει κόντρα σε όλους (καλούς και κακούς), προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του. Μου αρέσουν αυτά τα ρεαλιστικά χαρακτηριστικά που του έχει αποδώσει ο συγγραφέας. Το φινάλε, μπορεί να δίνει έναν αυτοτελή χαρακτήρα, αλλά ταυτόχρονα κόβει την ιστορία επάνω στο καλύτερο σημείο. Χρόνια είχα να νιώσω έτσι, περιμένοντας να έρθει η Παρασκευή! Το σχέδιο είναι πολύ ρεαλιστικό και με πανέμορφα, “κομπιουτερίστικα” χρώματα. Η απόδοση της μορφή του Φάντομ, είναι εξαιρετική. Η δεύτερη ιστορία του τεύχους μάς έρχεται από την σειρά “Η ιστορία της Τέχνης” και φέρει τον τίτλο “Μελιτζάνες στον μουσαμά”. Η υπόθεση μάς πάει πίσω στο μακρινό 1888, όπου ο Ντόναλντ με τον Φέθρυ έχουν επιφορτιστεί από τον θείο Σκρουτζ να βρουν έναν εκκεντρικό ζωγράφο, που ζωγραφίζει μόνο μελιτζάνες και να τον πείσουν να του πουλήσει όλα του τα έργα. Ο ζωγράφος αυτός είναι ο Τζιμ ο Τρομερός, ο οποίος διατηρεί τον ίδιο δύσκολο, βάρβαρο και γρουσούζη χαρακτήρα, που έχει και στο παρόν. Αφού τον βρίσκουν, λοιπόν, θα του προσφέρουν τα πάντα, ακόμα και το καλύβι που ονειρεύεται να αποκτήσει. Εκεί, όμως, θα έχει για γείτονα τον Τραζ, έναν άλλο ζωγράφο, με τον οποίο δεν θα αργήσει να δημιουργηθεί μεταξύ τους ένα αγιάτρευτο μίσος. Οι δύο απεσταλμένοι, λοιπόν, θα βρεθούν μεταξύ σφύρας κι άκμονος, έχοντας να αντιμετωπίσουν δύο δυναμικές προσωπικότητες. Θα καταφέρουν να ικανοποιήσουν τις διαταγές που τους έχει δώσει ο εντολέας τους ή θα γράψουν ακόμα μία αποτυχία? Πρόκειται για ένα σενάριο που εκτυλίσσεται στο παρελθόν και διαχειρίζεται αρκετά καλά το cast των χαρακτήρων που όλοι μας γνωρίζουμε. Η υπόθεση, θα μπορούσε κάλλιστα να διαδραματίζεται στο σήμερα, αλλά αυτή η συγγραφική τεχνοτροπία νομίζω ότι είναι επιτυχημένη. Η πλοκή βγάζει την ζητούμενη πλάκα, αλλά δεν έχει δυνατές σκηνές. Η σκηνοθεσία είναι άρτια, ενώ και οι διάλογοι είναι κωμικοί. Το φινάλε είναι αναμενόμενο, αλλά χαριτωμένο. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο, προς καλό, αλλά ο χρωματισμός ήταν το καλύτερο σημείο των εικαστικών της ιστορίας. Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τον Τζιμ με...κόκκινη γενειάδα! Σκούρα κι απειλητικά σύννεφα έχει συγκεντρωθεί επάνω από το θησαυροφυλάκιο του θείου Σκρουτζ κι ο Ντόναλντ τρέχει να δει τι έχει συμβεί. Ο Λιμνουπολίτης πλουτοκράτης φαίνεται να είναι στα μαύρα πανιά κι ο λόγος είναι ότι δεν πάει καλά ένα παρωχημένο παιχνίδι που έχει δημιουργήσει. Αντιθέτως, το νέο και σύγχρονο παιχνίδι του αντιπάλου του, του Ρόμπαξ, πουλιέται σαν ζεστό ψωμάκι. Μάταια ο Ντόναλντ τον προτρέπει να εκσυγχρονίσει κάπως τις ιδέες του. Την ίδια ώρα, ένας περίεργος τύπος, θα κάνει την εμφάνισή του στο γραφείο του και θα του προτείνει μία περίεργη συνεργασία. Πρόκειται για έναν Ιρλανδό, ο οποίος έχει στην κατοχή του έναν χάρτη της πατρίδας του, που αναφέρει την ακριβή τοποθεσία που βρίσκεται “Ο θησαυρός του ουράνιου τόξου”, ένα τσουκάλι γεμάτο χρυσά νομίσματα, που ο θρύλος λέει ότι βρίσκεται στο σημείο που τελειώνει αυτό το πανέμορφο φυσικό φαινόμενο. Θα του ζητήσει, λοιπόν, να χρηματοδοτήσει την ερευνητική αποστολή και να μοιραστούν τα κέρδη. Ο Σκρουτζ δεν αργεί να πειστεί και μαζί με τον Ντόναλντ θα ξεκινήσουν για το σμαραγδένιο νησί. Άραγε θα πάει καλά αυτή η αποστολή ή μήπως ο νέος συνεργάτης του Σκρουτζ κρύβει κάποιο σκοτεινό μυστικό? Πρόκειται για ένα σενάριο, το οποίο συνδυάζει το παιδικό παραμύθι και τις λαϊκές δοξασίες, με το κινηματογραφικό σασπένς. Βασίζεται επάνω σε μία ιδέα, βγαλμένη από θρύλους και παραδόσεις, η οποία υλοποιείται με μία πλοκή αρκετά σοβαρή και καλογραμμένη. Η ροή είναι κλιμακούμενη κι όσο κυλούν οι σελίδες, χαρίζονται στον αναγνώστη έντονες σκηνές, γεμάτες μυστήριο, αλλά κι ανατροπές. Η ολική ανατροπή έρχεται, όπως είναι φυσικό, στο φινάλε, το οποίο ήταν σχετικά έξυπνο. Γενικά είναι μία αξιόλογη ιστορία. Το σχέδιο το βρήκα αρκετά καλό. Στην συνέχεια ο Λούντβιχ Φον Ντρέηκ θα δώσει νέα υπόσταση στο ρητό “Εργασία και χαρά”. Ο παντογνώστης καθηγητής επιστρέφει από ένα επιστημονικό συνέδριο και είναι τόσο χαρούμενος που συναντήθηκε με τους συναδέλφους του. Κάποια στιγμή, κάπου έξω από την Λιμνούπολη, το αυτοκίνητό του παθαίνει βλάβη κι ακινητοποιείται. Ευτυχώς, εκεί κοντά βρίσκεται το αγρόκτημα της Γιαγιά Ντακ, κι έτσι πηγαίνει μέχρι εκεί για να πάρει λίγο νερό για το ψυγείο του αυτοκινήτου. Η ιδιοκτήτρια του αγροκτήματος, όμως, λείπει για δουλειές κι έχει μείνει μόνο ο Πασχάλης, ο οποίος (όπως είναι φυσικό) το έχει ρίξει στον ύπνο. Ο υπναράς παραγιός, λοιπόν, θα του εκμυστηρευτεί ότι θεωρεί την δουλειά πολύ κουραστική και δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στα καθήκοντά του. Τότε ο Λούντβιχ θα του προτείνει διάφορους τρόπους, ώστε να παράγει έργο, με την ελάχιστη προσπάθεια. Θα μπορέσει, άραγε, να αλλάξει τον χαρακτήρα του φίλου μας? Μιλάμε για ένα σενάριο, που χαιρόμαστε να διαβάζουμε, αλλά σίγουρα δεν υπάρχει περίπτωση να φιγουράρει στις πρώτες θέσεις τού περιοδικού. Η υπόθεση είναι χιουμοριστική κι αρκετά απλή, δίνοντας ένα ευχάριστο αποτέλεσμα. Ο Λούντβιχ κι ο Πασχάλης είναι δύο χαρακτήρες που φαίνεται να έχουν χημεία μεταξύ τους κι αυτό βγαίνει προς τα έξω. Δεν υπάρχουν εντάσεις, αλλά όμορφοι και φιλικοί διάλογοι, που δίνουν ηρεμία. Η πλοκή δεν έχει κάποια αξιομνημόνευτη στιγμή, αλλά μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Όσον αφορά το φινάλε, είναι αναμενόμενο, αλλά λίγο υπερβολικό (ο Πασχάλης έφαγε ωμά αυγά? ). Είπαμε ο φίλος μας είναι ένας φαταούλας ολκής, αλλά εδώ νομίζω ότι το παράκανε. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο και κάπως στατικό. Κι ερχόμαστε στην τελευταία ιστορία του τεύχους, στην οποία ο Κύρος κι ο Σκρουτζ πάνε “Διακοπές στο διάστημα”. Ο Κύρος βρίσκεται στο εργαστήριό του κι αισθάνεται εξαντλημένος από την δουλειά. Το καλοκαίρι έχει τελειώσει κι εκείνος δεν πρόλαβε να πάει διακοπές. Θέλοντας, λοιπόν, να ξεφύγει από τον ανυπόφορο κι απαιτητικό Σκρουτζ, τσεκάρει με το σούπερ τηλεσκόπιό του κάποιους μακρινούς πλανήτες για να πάει μερικές ημέρες για να ξεκουραστεί, μακριά από όλους. Την ώρα που φορτώνει το διαστημόπλοιό του για να αναχωρήσει, τον επισκέπτεται ο θείος Σκρουτζ για να του ανακοινώσει ότι οι τουριστικές του επιχειρήσεις (με την έλευση του φθινοπώρου) διαγράφουν αρνητικό πρόσημο κερδών. Έτσι, πείθει τον συμπαθή και φιλότιμο εφευρέτη να τον πάρει μαζί του και να εξερευνήσουν τους διάφορους πλανήτες διακοπών. Εκεί θα συναντήσουν πολλά ευτράπελα και θα ζήσουν πολλές περιπετειώδεις στιγμές. Πρόκειται για ένα σενάριο που έχει μία υπόθεση παιδική και πολύ χοντροκομμένη, κατά την ταπεινή μου άποψη. Παραδέχομαι ότι η πλοκή διαθέτει φαντασία, αλλά σχεδόν όλες οι σκηνές (τουλάχιστον λίγο μετά την αρχή) είναι υπερβολικές και με πολλές συγγραφικές ευκολίες. Υπήρχαν, όμως, κι αρκετά γκαγκ που μου έφεραν χαμόγελο στα χείλη. Δεν ξέρω γιατί, αλλά, κατά την ανάγνωση, μου έρχονταν στο μυαλό οι περιπέτειες του Στορμ! Και φυσικά έσκασα στα γέλια, όταν διάβασα για τον περίφημο ιδρώτα του...γκόρτσου! Το φινάλε είναι εξίσου κωμικό. Εν κατακλείδι, είναι μία ιστορία που δεν θα μου μείνει για πολύ στο μυαλό, αλλά πιστεύω ότι αξίζει να διαβαστεί για το χιούμορ που παράγει. Το σχέδιο είναι αρκετά όμορφο και με αριστοτεχνική απόδοση των τοπίων. Και στον εικαστικό τομέα, λοιπόν, φαίνεται να έχει κατατεθεί φαντασία.
    2 βαθμοί
  41. Και κάτι τελευταίο, αν δεν κάνω λάθος το τεύχος 1042 ήταν το 1ο όλο έγχρωμο όχι το 1045.
    2 βαθμοί
  42. Και έχω να σχολιασω εδώ ότι το νέο αίμα του forum μας (νέα μέλη ή πρόσφατα επανενεργοποιημένα) τον τελευταίο αρκετό καιρό μας έχει ανανεώσει αρκετά και είναι πολύ πολύ ωραίο!!! Άσχετο με το τοπικ αλλά το καλό πρέπει να λέγεται.
    2 βαθμοί
  43. Υπάρχει κανένας που δεν έχει αυτό το θέμα? Έχω δει αρκετούς που το έχουν και εμένα ο τόμος ήταν ήδη έτσι όταν τον παρήγγειλα.
    2 βαθμοί
  44. Όντως πολύ όμορφο το θέμα που δημιούργησες. Προσωπικά γνωρίζω πολλά τεύχη που μου είχαν εξάψει την φαντασία, αλλά σίγουρα δεν υπάρχει λόγος να ξεχωρίσουν. Αυτά που μου έρχονται πρώτα στο μυαλό είναι τα εξής: Το τεύχος #44, το οποίο ήταν το πρώτο τεύχος που κυκλοφόρησε την περίοδο της δικτατορίας και κρύβει μία ενδιαφέρουσα ιστορία όσον αφορά το εξώφυλλό του. Το τεύχος #2000, το οποίο ήταν το πρώτο που κυκλοφόρησε σε τέσσερα διαφορετικά χρώματα στο εξώφυλλο και είχε σαν θέμα την μεγάλη έκθεση που είχε πραγματοποιηθεί εκείνη την περίοδο (ωραία χρόνια! ). Το τεύχος #2085, το οποίο είναι το μεγαλύτερο (σε αριθμό σελίδων) τεύχος που κυκλοφόρησε ποτέ. Αν θυμηθώ άλλα, θα επανέλθω.
    2 βαθμοί
  45. Θα δανειστώ την φωτογραφία που παράθεσε ο @imanatos για να σου δώσω ένα παράδειγμά. Φαντάζομαι ότι δεν θα είναι ο μόνος που αντιμετωπίζει ένα τέτοιο θέμα.
    2 βαθμοί
  46. Καλώς ή κακώς υπάρχει ακόμα μία μικρή προκατάληψη όσον αφορά την καταλληλότητα των κόμικς στα παιδιά. Πολλές φορές έχω ακούσει φίλους μου να λένε στα παιδιά τους να αφήσουν τα "μικυμάου" και να πιάσουν κάποιο βιβλίο (όταν, φυσικά, ξεκολλάνε από το tablet!). Αυτό πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξει. Υπάρχουν τόνοι από καλές εικονογραφημένες ιστορίες που μπορούν να επιμορφώσουν είτε με την παροχή της κλασικής γνώσης-πληροφόρισης (Κλασικά εικονογραφημένα, μυθολογία κ.ά.), είτε με την ενίσχυση της φαντασίας (πχ τα Disney ή τα υπερηρωικά). Για το Γυμνάσιο και το Λύκειο δεν νομίζω να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με το να δοθούν στα παιδιά οι τόμοι από την συλλογή της Marvel (εντάξει, ίσως όχι όλοι), αλλά για τα παιδιά του Δημοτικού νομίζω ότι τα Disney θα πρέπει να διεκδικήσουν την μερίδα του λέοντος. Να πω κι ένα αληθινό περιστατικό. Αυτό το καλοκαίρι ήμουν στην Καλαμάτα μαζί με τους κουμπάρους μου και μιλώντας με την βαφτισιμιά μου (η οποία πηγαίνει στην Τρίτη Δημοτικού) η κουβέντα ήρθε στα κόμικς. Της είπα για την συλλογή μου και μου είπε ότι στο σχολείο τους ο δάσκαλος των καλλιτεχνικών τους έβαλε σαν εργασία να φτιάξουν το δικό τους κόμικ, το οποίο θα σελιδοποιηθεί και θα γίνει φυλλάδιο! Πολύ καλή κίνηση, σκέφτηκα. Μπράβο στον δάσκαλο! Όπως και να έχει, τα κόμικς πρέπει (και θα πρέπει) να χρησιμοποιούνται στην εκπαίδευση της νεολαίας. Είναι ένα μέσο που εξάπτει την φαντασία, διαμορφώνει τον λόγο και...διασκεδάζει.
    2 βαθμοί
  47. Όσο βάζει η Καθημερινή Φάντομ Ντακ στο Μίκυ Μάους τόσο θα φτιάχνει ο συνονόματος του @PhantomDuck βίντεο με story alert, οπότε έχουμε νέο βίντεο για την ιστορία που βγήκε στα περίπτερα σήμερα:
    2 βαθμοί
  48. Όντως πολύ ωραία ιδέα σαν θέμα. Λόγω του ότι δεν είμαι και ο πιο σχετικός, θα παραθέσω τα εξής. Αρχικά ο @PhantomDuck έχει ένα βίντεο στο κανάλι του για την ιστορία του περιοδικού που αναφέρει σημαντικά τεύχη της σειράς στο timestamp 19:28 για τεύχη-ορόσημα: Επίσης έχω δει πολλά βίντεο στο κανάλι του @jimmy mcduck που βρίσκεται εδώ και παρουσιάζει κάποια αρκετά παλιά τεύχη με σημαντικά τεύχη που έχουν αλλαγές, σπάνια τεύχη κτλ. Γενικότερα όσοι είναι συλλέκτες μπορούν να συμβάλλουν πολύ σε αυτό το θρεντ
    2 βαθμοί
  49. Μπορώ να κατατάξω κάπως το τεύχη της συλλογής και σε πιο σχολείο και ηλικίες θα ταίριαζαν. Αλλά θα πω πρώτα το πανεύκολο για εμένα: Punisher (του Garth Ennis) για ΕΠΑΛ Και όποιος φέρει αντίρρηση,ξεκάθαρα δεν έχει πάει ΕΠΑΛ.
    2 βαθμοί
Αυτός ο κατάλογος έχει οριστεί σε Αθήνα / GMT +02:00
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.