Αίθουσα Νικητών

Black Friday προσφορές 50% στις Εκδόσεις Μικρός Ήρως 27/11 - 29/11 27/112020 Από την Παρασκευή 27 Νοεμβρίου ως και την Κυριακή 29 Νοεμβρίου η Black Friday έρχεται και για τις Εκδόσεις μας! Λοιπόν, έχουμε και λέμε: - Έκπτωση 50% για παραγγελίες στις κάτωθι κατηγορίες: Βιβλία: Ήρωες του Στέλιου Ανεμοδουρά - Ανθολογία Ιστοριών, Ήρωες Στέλιου Ανεμοδουρά, Μικρός Ήρως - Η Ακρόπολη Κινδυνεύει. Κόμικς: Βιογραφίες Ποδοσφαιριστών, Τόμοι Ερίκ Καστέλ, Ερίκ Καστέλ Τεύχη, Μικρός Ήρωας Ειδική Έκδοση, Μίστερ No Eιδική Έκδοση, Νέος Μικρός Ήρωας, Λοχαγός Μαρκ, Μπλεκ - Ειδική Έκδοση, Ρόυ Ρέης, Ρόυ Ρέης - Συλλεκτική Έκδοση, Συλλεκτικά Μικρός Ήρωας, Ταρζάν, Τόμος Μίστερ Νο και οι... άλλοι, Ζαγκόρ Ειδική Έκδοση, Ζαγκόρ, Ο Τετρακοσάρης, Ιταλικός Μπλεκ, Πινόκιο, Μικρός Σερίφης, Μπλέκ Νέας Περιόδου, Ο Μικρός Ήρως - Το Αεροδρόμιο Φάντασμα. Merchandise: T-Shirts, Καπέλα, Κούπες, Μπρελόκ, Συλλεκτικά Φούτερ, Usb Sticks. - Έκπτωση 35% για παραγγελίες στις κατηγορίες: Ζαγκόρ, Μιστερ Νο και οι... άλλοι, Νέος Μπλεκ, Περιπέτεια, Τόμος Ζαγκόρ, Τόμος Νέος Μπλεκ, Τόμος Περιπέτεια, Τόμος Μικρός Ιππότης, Τόμος Μίστερ Νο, Τόμος Ροντέο, Κόρτο Μαλτέζε #1-13, Ιταλικός Μπλεκ, Τόμος Μικρός Ήρωας, Συλλεκτικό Μπλεκ. - Με αγορές άνω των 30 ευρώ δώρο το Θρυλικός Μπλεκ #1 (68 σελ., 14,5 Χ 20 εκ.)! Περιλαμβάνει την αδημοσίευτη Α/Μ ιστορία με τίτλο Κλέφτες Γούνας (Obradovic, Slavkovic & Plavsic). - Με κάθε αγορά δώρο Σελιδοδείκτης + Αφίσα + Αυτοκόλλητο! Αποκτήστε τώρα τα αγαπημένα σας περιοδικά!

Επειδή το έχω ξαναδεί αυτό γραμμένο, σύντομο μάθημα Αγγλικών: fun = η διασκέδαση fan (σημασία 2, από το fanatic) = ο οπαδός. Για μας τους Έλληνες ακούγονται το ίδιο, αλλά είναι εντελώς διαφορετικές λέξεις. Η δεύτερη είναι και ελληνικής προελεύσεως, οπότε και να μη μπορούμε να την προφέρουμε σωστά, μπορούμε να τη γράφουμε! Ο φιλικός γραμματικός ναζί τής γειτονιάς σας.

Αυτοί οι τόμοι, εκτός του ότι απευθύνονται κυρίως σε Αμερικάνους (και πιθανότατα μεγαλύτερων ηλικιών), περιέχουν μερικές από τις καλύτερες ιστορίες τους. Η επιλογή των ιστοριών που γίνεται είναι πολύ ψαγμένη, δεν βάζουν τυχαίες ιστορίες. Το Κόμιξ επί Τερζόπουλου, ξεκίνησε να δημοσιεύει τις καλύτερες ιστορίες τους, όμως όταν αναπόφευκτα τελείωσε η αφρόκρεμα, συνέχισε να δημοσιεύει τη σαβούρα τους, εφ' όσον τους είχε ήδη βαφτίσει «κλασικούς δημιουργούς». Π.χ. στο κύκλο μου, βλέπω πως ηλικίες 30+ έχουν σε πολύ μεγαλύτερη εκτίμηση ονόματα όπως ο Marco Rota ή William Van Horn, από τους 20+. Και είναι λογικό, μιας και «εμείς» μεγαλώσαμε με τις καλές ιστορίες τους, ενώ οι νεότεροι διάβαζαν 8σέλιδες με το κιλό απλώς για να γεμίζουν τα τεύχη. Παρεμπιπτόντως κι εμένα δεν με ενθουσιάζει η προοπτική του Φάντομ σε τρεις απανωτούς μήνες, και είμαι και φαν. Ίσως να είναι πιο εύκολο στη δημιουργία των τευχών. Η συγκεκριμένη ιστορία εν τω μεταξύ είναι 5 μέρη, άρα πίστευα πως θα τη κρατούσαν για έναν μήνα με 5 Παρασκευές όπως τον Ιανουάριο ή τον Απρίλιο. Θα τη διαβάζω με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση πάντως, είναι κορυφαίες οι συγκεκριμένες ιστορίες και με έχουν βάλει στο τριπάκι να κάνω επανάληψη την πρώτη σειρά Φάντομ. Απλώς ελπίζω να τα βλέπουμε με ρέγουλα από εδώ και πέρα, π.χ. μήνα παρά μήνα. Βέβαια από την άλλη, φάγαμε στη μάπα ΠΕΝΤΕ απανωτά ολόκληρα χρόνια αναδημοσιεύσεων Don Rosa, επομένως τι να λέμε τώρα. Φάντομ και πάλι Φάντομ. Ακόμα και στη χειρότερη, θα κρατήσει μερικούς μήνες, ενώ ταυτόχρονα θα διαβάζουμε πρόσφατη καλή παραγωγή + σποραδικές ιστορίες στις υπόλοιπες σελίδες. Μίκυ Μάους ρε, το καλύτερο περιοδικό της εκδοτικής, το μόνο που δεν έχω χάσει τεύχος από τότε που ξεκίνησε η Καθημερινή.

Μου άρεσε πάρα πολύ που άρχισαν πάλι να εμφανίζονται αυτά τα σακουλάκια με 4 τεύχη (φάντομ, Μίκυ, Ντόναλντ) Στην πρώτη καραντίνα δυστυχώς δεν πήρα κανένα Εδώ, λοιπόν σας παρουσιάζω τον συνδυασμό που είχε το περίπτερό μου (δεν ξέρω αν υπάρχουν άλλοι), μαζί με bonus το νέο Μίκυ μαούς (το κόμιξ δεν κυκλοφόρησε σήμερα ). Κράτησα και το σακουλάκι. Δεν ξέρω αλλά μου άρεσε πάρα πολύ Αυτά

Σε όλα της υπερβολική η Καθημερινή... Δεν θα παραξενευτώ αν πάρουν σερί όλες τις μεγάλες ιστορίες του Νέου Φάντομ με τα ασορτί εξώφυλλα μέχρι και τα μέσα του 2022. Βλέπω τον @ΚΟΜΙΞ να ετοιμάζει θέμα "τι παραμένει από τις πολυσέλιδες ιστορίες του Νέου PK'....

Για αυτό είπα "τροφή για σκέψη". Πραγματικά ισχύει αυτό που λέει ο @PhantomDuck πιο πάνω. Όλοι αυτοί έχουν κάνει και ωραίες ιστορίες. Πραγματικά ωραίες δηλαδή. Απλά τις περισσότερες ή τις έχουμε δει ή τις έχουμε για κάποιο λόγο αδημοσίευτες. Επίσης με τη στρατηγική των ελληνικών Ντίσνεϋ που είναι Σκάρπα σε εγκυκλοπαίδειες Μπαρκς σε εγκυκλοπαίδειες Ροσα μαζικά Καστυ και νέοι Ιταλοί στο ΜΜ περιορίζονται οι επιλογές για ένα καλό περιοδικό με τις καλύτερες ιστορίες όλων των δημιουργών. Ας πούμε εγώ θέλω στο Κόμιξ να μπαίνει ο Νταν Γιιπες. Δεν τον βλέπω πουθενά αλλού και μου αρέσουν οι ιστορίες του. Για αυτό πιστεύω ότι είναι μονόδρομος να γίνει το Κόμιξ κάτι σαν τα παλιά Κλασικά όπου θα μπαίνουν παλιές ιστορίες όλων των μεγάλων δημιουργών (συμπεριλαμβανομένων Γκοντφερσον Μαρρυ Καστυ Μοτουρα Τσιμινο Καβατσανο) αλλά και Γιιπες Χευμανς Βαν Χορν (εμένα δεν μου αρέσει καθόλου αλλά αρέσει σε αρκετούς και θεωρείται κλασικός) . Όχι Ροσα και Μπαρκς για μερικά χρόνια γιατί τους έχουμε φάει στη μάπα. Όχι πολύ Σκάρπα γιατί βγαίνει τρέχουσα εγκυκλοπαίδεια. Καστυ Μοτουρα ας βάλουν με το σταγονόμετρο γιατί θέλουν να τις βάζουν στο ΜΜ. Ή ας βάλουν καμία σπάνια π.χ. από Αλμανακο παλιό. Για μένα αυτό βλέπω σαν μια εξαιρετική λύση για το Κόμιξ. Σίγουρα όχι όπως είναι τώρα χωρίς καμία καλή ιστορία κράχτη. Σίγουρα όχι ένα πιο καλό νέο ΜΜ. Τα άρθρα αν δεν είναι συνεντεύξεις δημιουργών ή καμία καλή έρευνα πάνω στην ιστορία δεν με ενδιαφέρουν. Τι να το κάνω να διαβάσω μια κριτική πάνω σε μια ιστορία από έναν άνθρωπο που πιθανώς έχει λιγότερες γνώσεις στα Ντίσνεϋ από τους περισσότερους από εμάς εδώ μέσα. Αυτό που γίνεται τώρα δηλαδή. Προκάτ άρθρα από το lidl (με όλο το σεβασμό στο μάρκετ). Σχετικα με τον Φάντομ, παρόλο που από την αρχή δεν δήλωσα fan μου άρεσε που τον έβαλαν έτσι μαζεμένο. Μου άρεσε και πολύ μάλιστα.Γενικά είμαι φίλος της τακτικής να μπαίνουν μαζεμένες ιστορίες από έναν κόσμο. Όπως με τον Φαντομια και με τόσες άλλες ομάδες ιστοριών. Μόνο έτσι μπορείς να τις εκτιμήσεις μαζικά.

Ο Τομ και ο Τζέρι γίνονται (επιτέλους) ταινία από την Warner Bros Μετά από αμέτρητα, κλασικά επεισόδια στην τηλεόραση, η πιο διάσημη γάτα και το πιο διάσημο ποντίκι έρχονται για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη. Ο Τομ και ο Τζέρι γίνονται ταινία και πρωταγωνιστούν στο ομώνυμο φιλμ που θα κυκλοφορήσει το 2021 από την Warner Bros, περιστοιχισμένοι από γνωστούς ηθοποιούς όπως οι Chloë Grace Moretz, Michael Peña, Rob Delaney, Colin Jost και Ken Jeong. Στο πρώτο τρέιλερ, η Moretz εμπλέκεται άθελά της στον αέναο καβγά των δύο αγαπημένων καρτούν. Η Moretz υποδύεται την Kayla, μία υπεύθυνη διοργάνωσης γάμων που αναλαμβάνει να στήσει μια πολυτελή τελετή σε ξενοδοχείο, όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με μία επιπλέον πρόκληση: να απομακρύνει τον σκανταλιάρη Τζέρι από το κτήριο - κάτι που δεν έχει καταφέρει κανένας άλλος στο παρελθόν. Γραμμένο από τον Kevin Costello, το σενάριο θέλει τον γάτο Τομ να προσλαμβάνεται για να εντοπίσει και να «ξεφορτωθεί» τον Τζέρι πριν την ημέρα του γάμου. Όμως το κυνήγι αποδεικνύεται πιο δύσκολο από ότι περίμενε ο Τομ που βρίσκεται αντιμέτωπος με λεωφορεία, ηλεκτροπληξίες και μπάλες του μπόουλινγκ. Τελικά γάτα και το ποντίκι συνεργάζονται μεταξύ τους και με την Kayla, όταν ανακαλύπτουν ότι κάποιος από τη διοίκηση του ξενοδοχείου συνωμοτεί εναντίον τους. Δείτε το τρέιλερ [imdb=tt1361336] ΠΗΓΗ

Την πρώτη μου επαφή με το Epifany την είχα από την εκπομπή που είχε γίνει στο school of rock με τον Θανάση. Εκεί κέρδισα κιόλας το πρώτο τεύχος στον διαγωνισμό και όπως και άλλα ακόμη που έχω σκοπεύω να το στηρίξω αγοράζοντας το όταν βγαίνει. Είμαι πάντα υπέρ τέτοιων πρωτοβουλιών και θέλω να τις στηρίζω. Ο λόγος που δεν είχα γράψει ανασκόπηση όταν είχα πρωτοπάρει το πρώτο τεύχος ήταν επειδή ήθελα να έχω στα χέρια μου αλλά 2-3 για να έχω μία πιο σφαιρική άποψη. Δυστυχώς έπεσε ο κορονοϊός και εκεί που περιμέναμε να είμαστε τώρα στο 4ο τεύχος, βρισκόμαστε μόλις στο δεύτερο. Για να πω την αλήθεια, όταν είδα το εξώφυλλο, οι προσδοκίες μου ήταν πολύ ψηλές και όταν έλαβα το πρώτο τεύχος και το ξεφύλλισα, είδα πόσο γαμάτα είναι σχεδιαστικά τα κόμικ των δημιουργών. Όλα κυμαίνονται από πολύ καλά έως εξαιρετικά. Τεχνικά αξίζει συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά. Πέρα όμως από το τεχνικό κομμάτι της εικονογράφησης που υλοποιείται με πραγματικά εξαιρετικό τρόπο, δεν μπορώ να πω ότι οι ιστορίες με αποζημίωσαν. Στόχος μου στο συγκεκριμένο review είναι να παρουσιάσω και να αναλύσω κάποια πράγματα τα οποία πιστεύω ότι πήγαν άσχημα, μιας και πραγματικά θέλω η συγκεκριμένη σειρά να πετύχει και να μην έχει την ίδια τύχη με τον μπλε κομήτη. Το πρώτο θέμα που είχα είναι ότι όλα τα κόμικ που μας παρουσιάζουν οι δημιουργοί είναι διαφορετικά. Με λίγα λόγια πάσχουν από αυτό που πάσχουν και οι περισσότερες ανθολογίες σε βιβλία, δηλαδή δεν είναι θεματικές και αυτό από μόνο του είναι προβληματικό. Με λίγα λόγια έχεις εφτά ιστορίες, εντελώς διαφορετικές, τις μισές η και λιγότερες από αυτές μπορεί να τις διάβαζες και να τις αγόραζες αν ήταν ξεχωριστά αλλά τις άλλες μισές όχι. Με λίγα λόγια το περιοδικό θα έπρεπε να έχει χαρακτήρα και να πιάνει θεματικές κάθε φορά ή να ξέρω ότι ειναι κομικ επιστημονικής φαντασίας. Αντί για αυτό, υπάρχουν ιστορίες με πολύ καφρίλα, ιστορίες τύπου light novel, ιστορίες τρόμου, ιστορίες επιστημονικής φαντασίας κ.ο.κ. Με λίγα λόγια δεν μπορώ να περιγράψω με μια λέξη ή φράση τι είναι το epifany. Ακολουθώντας το παραπάνω σχόλιο, η δεύτερη παθογένεια που εντόπισα είναι ότι οι ιστορίες δεν είναι αυτοτελείς. Ακόμη κι αν πάρουμε ως δεδομένο το γεγονός ότι κάθε τρεις μήνες θα έχουμε από ένα νέο περιοδικό, και σύμφωνα με μία συνέντευξη που είχα δει κάπου ότι η καθεμία από αυτές θα τελειώνει ανά 5 τεύχη, θα πρέπει να περιμένουμε γύρω στον ενάμιση χρόνο ( βάλε δυομιση λογω κορονοιου) για να τις δούμε ολοκληρωμένες. Για τριμηνιαίο περιοδικό ή για περιοδικό που δεν έχει συγκεκριμένο εκδοτικό πρόγραμμα, οι ιστορίες θα έπρεπε να είναι αυτοτελής. Ακόμη κι αν πρόκειται για ιστορία με τους ίδιους χαρακτήρες, θα ήταν καλό να υπάρχει μία αυτοτέλειά στο κάθε επεισόδιο, να κλείνουν κατά κάποιο τρόπο, ώστε ακόμη και αν κάποιος αγοράσει το δεύτερο ή τρίτο περιοδικό, να μπορεί να ακολουθήσει. Το τρίτο πράγμα που θέλω να σχολιάσω είναι το editorial κομμάτι και η αρθρογραφία, η οποία με αφήνει αδιάφορο. Θα προτιμούσα να πω την αλήθεια πριν από την κάθε ιστορία ή κάποια από τα άρθρ να περιλαμβάνουν μία περιγραφή της ιστορίας και του κόμικ που διαβάζω. Π.χ. Κάποιο σχόλιο για την ιστορία από τον editor ή δημιουργό. Θα με έκανε να δεθώ περισσότερο με το κόμικ. Το είδα στην ανθολογία πολεμικές ιαχές ( δεν είναι κόμικ) αλλά μου άρεσε ως σκεπτικό και πιστεύω πως και εδώ θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον και μεγαλύτερο το όφελος. Εδώ να τονίσω ότι δεν είναι άσχημη η κειμενογραφία, αλλά πάσχει στο γεγονός ότι δεν έχει ταυτότητα. Πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι στο epifany 2 που υπάρχει άρθρο σχετικά με το final fantasy 7. Το άρθρο αντικειμενικά είναι πολύ καλό, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό με το οποίο μπήκε μέσα στο κόμικ. Ακόμη όμως και κειμενογραφία που θεωρητικά έχει να κάνει με τον χώρο των κόμικ, είναι γενική και όχι συγκεκριμένη και σχετική με το κάθε τεύχος. Τελευταίο πράγμα που παρατήρησα είναι ότι περισσότερες ιστορίες παρότι παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον, σεναριογραφικά είναι στο σύνολό τους μέτριες. Ενδεχομένως στο τρίτο ή τέταρτο τεύχος να αναθεωρήσω, αλλά ο συνδυασμός όλων των παραπάνω και ιδιαίτερα η αργή έκδοση (3 μήνες +), μειώνει την αναγνωστική εμπειρία. Για serialized comic με serialized ιστορίες είναι μεγάλη πρόκληση να πετύχεις καλό αποτέλεσμα. Κλείνοντας, θέλω να πω ότι συντελεστές φαίνεται ότι έχουν το τεχνικό know-how, παρόλα αυτά κάπου χάθηκε η ταυτότητα και είναι κρίμα. Ίσως μία προσέγγιση όπως το κομικ τρόμου ΡΙΓΗ να καταφέρει να το απογειώσει. Από κει και πέρα εύχομαι καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά και θα συνεχίσω να στηρίζω αγοράζοντας και τα επόμενα τεύχη αμέσως μόλις βγαίνουν. Αν βγουν περισσότερα τεύχη και έχω μία πιο σφαιρική άποψη, θα ανανεώσω τη συγκεκριμένη ανασκόπηση και θα την βαθμολογίσω. Τη συγκεκριμένη κριτική την έχω και στο goodreads - https://www.goodreads.com/book/show/49022452-epifany-comics-1

Δεν θα αναφερθω αν μου αρεσε κατι η δεν μου αρεσε στο περιοδικο, αλλα δεν συμφωνω με τον φιλο μου παραπανω αν επρεπε να ειναι αυτοτελεις η ιστοριες, λογω της αραιης περιοδικοτητας που εχει το τευχος. Και εδω θα κανω μια συγκριση με τον Μπλε Κομητη, στο EPIFANY οι ιστοριες κατα την δικη μου αποψη παντα ηταν ποιο ενδιαφερουσες και πιστευω οτι χρειαζοταν μια συνεχεια, δηλ. στο τριτο τευχος θα τις ξαναψαξω να δω την συνεχεια, ο Μπλε Κομητης δεν μου το εβγαζε αυτο. Αλλα μιλαω υποκειμενικα, αυτη ειναι η δικη μου αποψη.

Νομίζω ότι το τέλειο ΚΟΜΙΞ είναι όπως τα πρώτα 19 με αυτούς που ανέφερα πιο πάνω. Όλους μαζί. Πρέπει να ψάξουν να βρουν ιστορίες καλές. Ακόμα και αν είναι δημοσιευμένες παλιά. Κάρπι, Ντε Βίτα, όπως είπες, έχουν κάνει διαμάντια. Μην κολλάμε σε Ιταλική, παλιά, νέα, Ευρωπαική κ.τ.λ. Πρέπει να γίνει κάτι σαν το Disney Masters.

Είδα σήμερα πακετάκι "για τις γιορτές" έγραφε... Μίκυ Μάους 266 και 312, μαζί με Ντόναλντ 31 και ένα Φάντομ, στα 3,90 ευρώ.

Ποτέ δεν ήμουν φίλος στα βιντεοπαιχνίδια, έναντι ελαχίστων εξαιρέσεων. Γι' αυτό και δεν κατάλαβα το αστείο. Αν και με τις χρονολογίες που αναφέρεις, θα έπρεπε να γνωρίζω τα παιχνίδια αυτά.

Θα συμφωνήσω. Βέβαια, οι ιστορίες αυτές κάνουν κάτι σημαντικό από μια άλλη πλευρά. Εύκολα βγάζεις σαν εκδότης κεντρικές ιστορίες για 1 μήνα Άρα δεν σκέφτεσαι τι θα βάλεις.

Δεν λέω ότι δεν μου αρέσει ο Φάντομ στις σελίδες του Μίκυ Μάους, αλλά σίγουρα θα προτιμούσα να τον έβλεπα σε μία αυτόνομη έκδοση, σαν αυτή που έκοψε πριν από μερικά χρόνια η εκδοτική. Από την άλλη, μιας κι έχει ανοίξει πάλι το κεφάλαιο "Φάντομ" (στο PKNE αυτή την φορά) πιστεύω ότι είναι καλό να απολαμβάνουμε τις ιστορίες συνεχόμενα και χωρίς διαλείμματα, που ίσως να έκαναν κάποιους αναγνώστες να χάσουν ίσως το ενδιαφέρον τους για την σειρά.

Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ που μ αρέσει, θα ήθελα να μην υπάρχει τόσο μονοπώλιο, να ναι κάτι το ιδιαίτερο. Αλλά αφού το πήγαν έτσι, ας συνεχίσει και τον Ιανουάριο που αν δεν κάνω λάθος θα είναι η ώρα να εκδοθεί το πολυαναμενομενο Time Crime με την ανάμιξη Πράκτωρ Ντακ με Φαντομ Ντακ, και ας σκεφτούν τίποτα άλλο μετά.

Μόνο εγώ βρίσκω υπερβολικό το να μην δημοσιεύεται για 3 συνεχόμενους μήνες άλλη κεντρική ιστορία εκτός των περιπετειών του Φάντομ; Σε μερικούς δεν αρέσει και γενικά καλό είναι να υπάρχει κάποια ποικιλία. Αναρωτιέμαι αν οι 3 μήνες θα γίνουν και περισσότεροι.

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του τεύχους #337, το οποίο ολοκληρώνει την εξαιρετική ιστορία "Στο τέλος του χρόνου", βρίσκεται κοντά μας. Μεταφέρθηκαν στη βάση Οι περιπέτειες του Φάντομ Ντακ, όμως, δεν θα μας αφήσουν, καθώς ο Δεκέμβριος ξεκινάει με ακόμα μία ιστορία του, που έχει τίτλο "Η μαύρη ακτίνα". Απολαύστε υπεύθυνα!

Θα συμφωνήσω απόλυτα Ακόμα μπορεί να το είπα λίγο απότομα αλλά δεν σημαίνει ότι δεν θεωρώ ότι ο Γίππες δεν αξίζει να είναι στο ΚΟΜΙΞ. Απλά ήθελα να πω ότι πάει και λίγο διαφορετικά στη σειρά Disney Masters. Βέβαια, αυτό που παρέλειψα να πω είναι ότι η σειρά είναι πολύ σωστά δομημένη γιατί δίνει και ονόματα όπως οι Σκάρπα, Καβατσάνο, Κάρπι και Ντε Βήτα. Δυνατούς παλιούς Ιταλούς που επίσης αξίζουν να είναι στο ΚΟΜΙΞ. Και το ίδιο ισχύει και για καλά ονόματα Αμερικάνων δημιουργών κλπ Σημασία έχει να είναι μια μίξη από δημιουργούς όπως πολύ σωστά είπες και να μπαίνουν καλές ιστορίες. Καλά για τα άρθρα δεν το συζητώ. Με κάλυψες πλήρως Με το Φάντομ όντως το παράκαναν λίγο με 3 μεγάλες ιστορίες σερί. @apetoussis82 έτσι πως πάμε όντως κάποιος κατάλογος ιστοριών θα γίνει ώστε να βγάλουμε μια άκρη στο τι έχει απομείνει από τη σειρά

Υπάρχει μια ΒΑΣΙΚΗ διαφορά. Που απευθύνονται οι Αμερικάνοι; Με ποιους ή ποιο στυλ έχουν μεγαλώσει; Τι θα αγοράσει το κοινό εκεί; Αυτή είναι η απάντηση στην ερώτηση σου ΥΓ Α επίσης θα βγάλουν και τόμο Κάστυ μετά από αυτόν του Βαν Χορν Οπότε και αυτός μπήκε στο ΚΟΜΙΞ

Κομικσικό εξώφυλλο από τον Πάνο Μούντριζα.

Ειναι μαζι με το Leisure Suit Larry 4. Θα βγουν μαζι καποια στιγμη!

Oχι δεν εισαι ο μονος. Εχω να παρω τευχος μικυ μαους απο πριν την περιοδο αυτη με το μονοπωλιο που εχει αποκτησει ο φαντομ...

Επειδή θα έπρεπε να βγει έγχρωμο. Πριν... χρόνια μου είχαν πει ότι κάποια στιγμή θα βγει και αυτό... στο απώτερο μέλλον...

Διάβασα το πρώτο Fight Club και δεν το βρήκα καθόλου του γούστου μου. Αποφάσισα, λοιπόν, να μην ασχοληθώ με το δεύτερο κι έτσι δεν θα δώσω ευκαιρία ούτε στο τρίτο. Κι εγώ θα το ήθελα πολύ. Όσον αφορά το Umbrella Academy, η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω πιάσει ακόμα.

Καλώς όρισες Για να μιλήσω για τους σύγχρονους σχεδιαστές θα πω ότι ξεχωρίζω τους εξής: Κάστυ Παόλο Μοττούρα Τζεβάζιο Τζίκε Παστροβίκιο Τουρκόνι Άριλντ Μίντουν Από τους παλιούς υπάρχει ακόμα ο Καβατσάνο και ο Ρότα όπως είπες. Να πω ότι ο Σκάρπα έχει πάρα πολύ πράγμα ακόμα. Συνολικά οι τόμοι του φτάνουν τους 100 Για μένα υπάρχει και από νέους και παλιούς σχεδιαστές ωραίο υλικό που δεν έχει μπει Το τι ακριβώς θεωρείται canon στο σύμπαν των Ντακ δεν είναι όσο απλό Γενικά η βάση σε όλους (Ιταλούς και μη) είναι ο Μπαρκς οπότε από εκεί μετά υπάρχουν διάφορα μονοπάτια όπως Ρόσα, Σκάρπα κλπ Οι Νέες Περιπέτειες πχ είναι τόσο διαφορετικές από το σύμπαν του Σκάρπα, Ρόσα κλπ που είναι ένα δικό του σύμπαν. Ενώ καταλαβαίνω τι εννοείς ποιοτικά δεν πιάνουν μια μπροστά στις νέες εκδόσεις που έχουν καλύτερο χρωματισμό και μετάφραση Πιο πολύ νοσταλγία είναι όλο αυτό... Οι εκδόσεις και ειδιά του Μπαρκς είναι πολύ καλές. Για να τις αποκτήσουμε 7 φορά Ας τον βγάλουν για να τελιώνουμε σε μια καλή έκδοση αλλά δεν έχουμε κλείσει με τους μεγάλους. Μένουν Καβατσάνο, Κάρπι, Ντε Βήτα, Ρότα Μπορείς να βρεις πολλά θέματα στη Λέσχη Ντίσνεϋ

Παρατήρησα δύο συνδυασμούς,ένα με φάντομ ντακ τεύχος 23 και ενα με φάντομ ντακ τεύχος 17 νομίζω.

Κάθε καινούργιο Αστερίξ, μόνο καλό νέο μπορεί να είναι!! Να σημειώσουμε πως είναι το τελευταίο album που δημιουργήθηκε ενόσω ο Uderzo ήταν στη ζωή...

@Indian Την μπύρα ή το τεύχος???

Ρε Larry, τρυπώσει σε κουβέντα για ελληνικά κόμικ το 2020? Πώς τους τσαλάκωσες έτσι????

Αν και ουσιαστικά το ίδιο αστείο,ίσως προδίδει λίγο την ηλικία κάποιου.Αν σκεφτείς πως η σειρά Leisure Suit Larry κυκλοφορούσε στα μέσα της δεκαετίας του '80 με αρχές του '90 (νομίζω και μετέπειτα) και το Half Life από το 1998 ως τώρα. Πάντως το Blueberry για όνομα χαρακτήρα Western είναι λίγο τολμηρό.Από την άποψη ότι δεν ακούγεται καθόλου απειλητικό.Φαντάσου τι έχει κάνει αυτός η τύπος σαν εγκληματίας ή σαν σερίφης για να τον φοβιθεί κάποιος.

@O Φρατζάτος Α, τώρα πήρα μπροστά και το έπιασα και ξαφνικά όλα έβγαλαν νόημα!

Αν και εγώ θέλω να σου εξηγήσω, φοβάμαι πως θα σκοτώσει το αστείο.Άλλαξε καλύτερα το "Leisure Suit Larry 4" με "Half Life 3". Αν και τότε δεν το πιάνεις,τότε δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω.Και αν παίζεις βιντεοπαιχνίδια στον υπολογιστή,τότε παίξε Half Life 1 και 2.Βιντεοπαιχνίδια αξιοσέβαστα!!

Τώρα εσύ μάλλον κάποιο αστείο είπες, αλλά εγώ δεν το έπιασα!

Tι άλλο θα δούμε το 2020...Πόσο κρίμα... και πάνω που λέγαμε ότι την γλίτωσε 2 εβδομάδες πρίν..

Έχεις δίκιο, είμαι απαράδεκτος. Λόγω του τρεξίματος δεν έχω προλάβει να βρω τον απαραίτητο χρόνο... Ελπίζω να ξεκινήσω σύντομα!

Είναι ΑΥΤΗ.

Να ρωτήσω κάτι? Αλλά μην με πείτε άσχετο! Μετά το άλμπουμ #09 του Μπλούμπερυ πήγαμε στο διπλό τεύχος #11-12 και τώρα βλέπω ότι θα κυκλοφορήσει το τεύχος #13-14. Το τεύχος #10 ποιο ήταν και γιατί δεν έχει κυκλοφορήσει?

Να ευχηθώ κι εγώ με την σειρά μου στον φίλο @pnikitaskomics χρόνια πολλά για τα γενέθλιά του. Να χαίρεσαι στην οικογένειά σου κι όσους αγαπάς. Εύχομαι υγεία, τύχη, ευτυχία και πολλά κόμικς στις βιβλιοθήκες σου.

Λογική απάντηση. Αν θυμάμαι καλά όμως η Καθημερινή έχει δικά τυπογραφεία στο Κορωπί. Λογικά η μεταφορά των περιοδικών θα είναι το θέμα που είναι λογικό. Προσωπικά ενώ το ξέρω ότι θα ήταν άσχημο να φύγει το Super Μίκυ δεν θα με πείραζε. Είναι για μένα μια αδιάφορη έκδοση. Καλό είναι όμως για τους φαν του ότι συνεχίζει. Ενδιαφέρον. Το bold με ξεπερνάει πάντως Ειδικά αν εννοούν τύπους σαν τον Νόελ Βαν Χορν Ελπίζω να δούμε αλλαγές. Πάντως με έχει φάει η περίεργια. Για να δούμε

Τόμος 32: The Astonishing X-Men - Κίνδυνος Την περίμενα πως και πως αυτήν την ιστορία. Μου αρέσει πολύ σαν καλλιτέχνης ο Joss Whedon και έχω ιδιαίτερη αγάπη στο σχέδιο του Cassaday, οπότε και το Χάρισμα μου άρεσε και το συγκεκριμένο θεωρούσα πως θα με ικανοποιήσει. Πάμε λοιπόν για τη γνωστή και μη εξαιρετέα πλέον ανάλυση σε σενάριο, σχέδιο και άλλα aspects του τόμου πάντα χωρίς spoilers Κάποιες γενικές παρατηρήσεις γύρω από το σενάριο Προφανώς όπως μπορεί να φανταστεί κανείς, γίνεται recap του πρώτου τόμου του run σε περίπτωση που το έχουμε ξεχάσει. Long story short έχουμε την επιστροφή του Colossus και την απειλή μιας εξωγήινης φυλής που θεωρεί ότι μέλος των X-Men είναι υπεύθυνο για την επερχόμενη καταστροφή τους. Αυτό που κάνει ο Whedon εδώ είναι ανάπτυξη πολλαπλών ιστοριών. Αγαπάει όλα τα μέλη της ομάδας, γι' αυτό και φροντίζει σχεδόν όλα να αναπτύσσονται και να έχουν δικές τους ιστορίες και ως αποτέλεσμα έχουμε εξελίξεις στη μεγάλη ιστορία του run του διδύμου, στην κεντρική ιστορία του τόμου και στα μικρά ξεχωριστά subplots των ηρώων. Αρχικά από το πρώτο τεύχος του Dangerous βλέπουμε τους X-Men να πηγαίνουν να πολεμήσουν ένα τέρας στο Manhattan και εδώ μας λύνεται μια αιώνια απορία. Πως συνεννοούνται οι ήρωες μεταξύ τους; Π.χ. παλεύει ο Spider-Man και έχει γκρεμιστεί η μισή Νέα Υόρκη, που είναι οι Avengers, που βρίσκεται ο Cap, καφέ στο Σαιν Τροπέ μαζί με τον Batman του Christian Bale πίνουν; Έτσι λοιπόν έχουμε μια συνεργασία των X-Men με τους Fantastic Four που θα αποβεί αρκετά ενδιαφέρουσα, καθώς και ο Mister Fantastic θεωρεί ότι θα τους βοηθήσει στη δημόσια εικόνα τους, καθώς οι μεταλλαγμένοι αντιμετωπίζονται με μισαλλοδοξία και εχθρότητα. Είναι γενικότερα μια συχνή αλληγορία σε κόμικ των X-Men να αντιμετωπίζονται ως outcasts από το κοινωνικό σύνολο όπως διάφορες ομάδες στις σημερινές κοινωνίες και ο Whedon το τονίζει και εδώ, σατιρίζοντας ταυτόχρονα τη στάση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία περνάνε τη γραμμή που θέλουν να περάσουν για τους X-Men ανεξαρτήτως αν κάνουν κάτι καλό ή κάτι κακό. Δεύτερο subplot αφορά τον Colossus που επιστρέφει από τους νεκρούς και φυσικά είναι δύσκολο για τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας και ειδικά την Kitty να αποδεχθούν την ξαφνική επιστροφή του. Ο Whedon ξέρει να γράφει γυναικείους χαρακτήρες (βλέπε Buffy) και στην KItty επενδύει πολύ και σαν μέλος των X-Men, αλλά και σαν ζωτικό στοιχείο της ομάδας όσον αφορά τις μάχες. Ο κακός Από τον πρώτο τόμο συνεχίζει η ιστορία του Γουίνγκ, ενός παιδιού που πλέον δεν έχει δυνάμεις και εκείνον θα εκμεταλλευτεί ο κεντρικός κακός της ιστορίας μας. Ο οποίος δεν είναι άλλος από την Danger, τη φυσική οντότητα του software του Danger Room, του δωματίου που σχεδίασε ο Professor X για να προπονούνται οι X-Men. Μη σας ακούγεται πολύπλοκο ή περίεργο! Ο Whedon φροντίζει με πολύ άρτιο τρόπο να απεικονίσει τα κίνητρα του Danger Room εναντίον του Professor X που κάνει τεράστια επανεμφάνιση ενάντια στο δικό του δημιούργημα. Η Danger είναι η φυσική μορφή του και φυσικά αποτελεί ένα εξαιρετικά απρόβλεπτο αντίπαλο για την ομάδα, γιατί οι X-Men προπονούνται στο Danger Room οπότε γνωρίζει όλες τις τακτικές και τις κινήσεις του και προβλέπει πως να τους νικήσει. Η τελική μάχη συμπεριλαμβάνει την επιστροφή του Xavier και είναι αρκετά εντυπωσιακή, ενώ έχουμε συνεχόμενες απειλές όπως Sentinels στη σχολή, έξυπνες τακτικές αποπροσανατολισμού όπως επιθέσεις σε κάποιο μέρος της σχολής για να παγιδευτούν αυτοί που θέλει η Danger σε άλλο και φυσικά συνεχόμενες αλλαγές τοπίων και πεδίων μάχης, αφού αυτό ξέρει το Danger Room. Πρόσθεσε και την ψυχεδελική πλευρά του Professor X και έχουμε κάποιες σκηνές άκρως σουρεαλιστικές και πολύ μικρές δόσεις από horror στοιχεία. Εκτός αυτών στο τέλος o Whedon μας επιφυλάσσει και μια ωραία ανατροπή στο τέλος που φυσικά δε σποιλάρω και για όποιον δεν καταλαβαίνει το τελευταίο καρέ θα τον παραπέμψω στο Dark Phoenix Saga. Διαφορετικά Google is your friend Το εξαιρετικό σχέδιο και ο χρωματισμός Αυτό το σχέδιο του Cassaday δεν ξέρω πραγματικά τι φάση παίζει, αλλά το λατρεύω. Είναι καθαρό και ταυτόχρονα έχει μικρές λεπτομέρειες βρωμιάς, ενώ τα designs των ηρώων είναι εξαιρετικά ζωγραφισμένα. Για παράδειγμα η Danger που είναι μια καινούρια είναι ακριβώς ό,τι περιμένεις από ένα καλοσχεδιασμένο robot A.I με υπερφυσικές δυνάμεις. Και σεναριακά και σχεδιαστικά μου θύμισε αρκετά Ultron και αυτό δεν το βρίσκω καθόλου άσχημο, ίσα ίσα το αντίθετο. Και ταυτόχρονα σε αυτήν την ιστορία παίζει μεγάλο ρόλο και ο χρωματισμός που έχει κάνει η Laura Martin. Αν και οι δύο τόμοι πραγματεύονται σοβαρά ζητήματα, το Χάρισμα το βρήκα λίγο πιο φωτεινό χρωματικά, ενώ το Dangerous είναι πολύ πιο σκοτεινό. Η Martin χρησιμοποιεί αρκετές αποχρώσεις του μπλε, του γκρίζου και του κόκκινου πάντα όμως με σκοτεινή παλέτα και καταφέρνει ταυτόχρονα να τονίζει τις μικρές λεπτομέρειες στα μεγάλα καρέ του Cassaday και ταυτόχρονα προσθέτει αρκετά ακόμα layers σοβαρότητας στην υπόθεση του Whedon. Δεν είναι το σχέδιο που θα ανοίξεις για να χαζέψεις, είναι όμως ακριβώς το σχέδιο που εξασφαλίζει άψογη ροή σε μια σύγχρονη X-Men ιστορία. Το αφιέρωμα στο τέλος του τόμου Συνήθως το αφιέρωμα στο τέλος του τόμου αφορά την ιστορία ή τους συντελεστές αλλά εδώ δεν έχουμε τίποτα από τα δύο. Έχουμε βασικά μια εκτενή χρονολογική μελέτη στο πως ξεκίνησαν οι X-Men από τον Stan Lee μέχρι τη στιγμή που τους ανέλαβε ο Claremont και τους απογείωσε. Κοινώς μια άκρως ενδιαφέρουσα αναδρομή στο ποιοι είναι οι X-Men, πως ξεκίνησαν, γιατί ονομάστηκαν έτσι, γιατί κόπηκε το περιοδικό, γιατί επανήλθε και με ποια σύνθεση. Αν και δεν έχει σχέση με το Dangerous είναι άκρως ενδιαφέρον και σας προτείνω να το τσεκάρετε αναλυτικά! Και οι συνέχειες των Gifted-Dangerous; Η λογική λέει ότι στη συλλογή θα έχουμε 4 σίγουρους τόμους X-Men και ίσως έναν ακόμα. Οι 4 που έχουν κλείσει είναι οι 2 του Morrison και οι 2 του Whedon και σαν μπαλαντέρ μένει το Dark Phoenix Saga μάλλον. Όμως το run των Whedon-Cassaday δεν ολοκληρώνεται εδώ, αλλά υπάρχουν ακόμα 12 τεύχη που μας κάνουν δύο ιστορίες, το Torn και το Unstoppable, τα οποία απ' όσο έψαξα δεν υπάρχουν στην ξένη συλλογή. Δε θεωρώ ότι μας αφήνει ξεκρέμαστους η συλλογή για τη συνέχεια της ιστορίας όπως με το Thor, αλλά σίγουρα θα ήθελα να δω τι γίνεται σε αυτά τα τεύχη. Έτσι λοιπόν θέλοντας να ολοκληρώσω το run των Whedon-Cassaday έχω πλέον τις δύο ιστορίες και θέλω να πιστεύω ότι μέσα στο Δεκέμβρη θα τις παρουσιάσω στην ενότητα των Ξένων Εκδόσεων του GreekComics με το ίδιο φορμάτ των τόμων της συλλογής. Θα σας δώσω λοιπόν στοιχεία των ιστοριών που είναι η συνέχεια των δύο αυτών τόμων και εννοείται μπορώ θα επικοινωνήσω με όποιον έχει απορίες για το σενάριο ή για το πόσο εύκολα θα βρει τον κάθε τόμο. Για ποιους προτείνεται και τελική σύνοψη Στους σταθερούς αναγνώστες της συλλογής, εννοείται θα σας πω να το πάρετε. Αν αγοράζετε περιστασιακά, δοκιμάστε το Χάρισμα και αν σας άρεσε, σας προτείνω να πάρετε και αυτό. Είναι λίγο κατώτερο σαν ιστορία, αλλά έχει μεγάλες, εντυπωσιακές μάχες. Τώρα σε κάποιον που δεν πολυασχολείται με υπερηρωικά δεν ξέρω αν με αυτό θα τα αγαπήσει, τείνω προς το όχι. Σίγουρα όμως μου αρέσει πιο πολύ σαν run από το New X-Men του Morrison που από άλλους θεωρείται αριστούργημα, άρα γούστα είναι αυτά. Συνολικά λοιπόν, πολύ δυνατή ιστορία και καλή προσθήκη για την συλλογή, εύχομαι να την απολαύσετε και καλή ανάγνωση

Πάντως για να μην απορείτε, η Μαμούθ δεν παίρνει τα έγχρωμα γαλλικά τεύχη και τους αφαιρεί το χρώμα. Έχει κυκλοφορήσει κι εκεί μια ασπρόμαυρη έκδοση σε διπλούς τόμους. Να από που προέρχεται το άλμπουμ που θα δούμε τώρα: Aν και δεν πιστεύω να το δούμε μ΄αυτό το εξώφυλλο. Αν συμβεί ότι και στο Ορυχείο του Χαμένου Γερμανού θα το δούμε με το εξώφυλλο απ΄το άλμπουμ απ΄το οποίο πήρε τον τίτλο, δηλαδή το "L'homme qui valait 500 000 $" (Ο Άνθρωπος που αξίζει 500.000 δολάρια), δηλαδή αυτό: Πάρτε και την 1η σελίδα, πρώτα σε έγχρωμη και δίπλα σε α/μ έκδοση:

9.80€ μου φαίνεται είχε και το Ορυχείο του Χαμένου Γερμανού. Άρα μάλλον ασπρόμαυρο θα το δούμε Προσωπικά δεν με νοιάζει τόσο γιατί το έχω στην έγχρωμη αμερικάνικη έκδοση της Εpic, αλλά καλό θα ήταν να το βλέπαμε κι εδώ έγχρωμο. Βέβαια απ΄το να μη βγει καθόλου προτιμότερο να βγει α/μ Πάρτε και μερικές φωτογραφίες απ΄τα αμερικάνικα τεύχη μου (διπλά είναι κι αυτά, ενώ έχουν και αρκετά extras που ελπίζω να δούμε και στην ελληνική έκδοση).

Παιδιά πάω να κάνω άμεση αγορα μην τυχόν μου το χαλάσετε

Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ ανακουφίστηκα κάπως με την ευχάριστη είδηση της μη κατάργησης του Super Μίκυ. Δυστυχώς το πρόβλημα με τον Covid-19 έχει επηρεάσει όλους τους τομείς, άλλους περισσότερο κι άλλους λιγότερο.

Σήμερα εξαφανίστηκε και το Κόμιξ από το ημερολόγιο...

Χάνει πάρα πολύ χωρίς το χρώμα, πάντως.....

Μπράβο στην μαμούθ, για το Μπλούμπερυ χάρηκα πολύ νομίζω δεν το περίμενε κανείς. Απ ' ότι καταλαβαίνω θα είναι ασπρόμαυρο, μακάρι να κάνω λάθος και να το δούμε έγχρωμο.

Να και το μπλούμπερυ (ISBN:978-960-321-579-0). 13 - 14. Μπλούμπερυ # 13-14: Ο Άνθρωπος που αξίζει 500.000 δολάρια / Charlier Τίτλος : Μπλούμπερυ # 13-14: Ο Άνθρωπος που αξίζει 500.000 δολάρια Παράλ. Τίτλος/Τίτλος Πρωτοτ. : Blueberry, Tome 13: Chihuahua Pearl Παράλ. Υπότιτλ./Υπότιτλ. Πρωτοτ. : Blueberry, Tome 14: L'Homme qui valait 500.000$ Τύπος Μέσου: έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Συντελεστές: Charlier, Συγγραφέας ; Jean Giraud, Σχεδιαστής βιβλίου Έκδοση: 1η Εκδότης: Αθήνα [GR] : Μαμούθ Comix ΙΚΕ Έτος Έκδοσης: 2020 Σελιδοποίηση: 96 Μέγεθος: 21 * 28 ISBN: 978-960-321-579-0 Τιμή: 9,80 Γλώσσες : Ελληνική (gre) Γλώσσα πρωτοτύπου : Γαλλική (fre) Ημ/νία Παραχώρησης : 24/11/2020 Πήρε μπρος η Μαμούθ. Για να δούμε πότε θα τα βγάλει. Αν και τα δύο γράφουνε έτος έκδοσης 2020.