Αίθουσα Νικητών

Καλά πάει αλλά ακόμα δεν έχει πιάσει το στόχο... ευελπιστούμε Στα τέλη Οκτώβρη θα ξέρουμε το τελικό

Να και μια ωραία σημερινή Σαββατιάτικη μπάζα. Να μια φωτογραφία με όλα τα αποκτήματα. Μερικά Μίκυ Μάους, Μεγάλο Μίκυ και editors choice. Και κάποια άλλα Μίκυ Μάους, Μίκυ Μυστήριο και Κλασικά από την λέσχη. Το πρώτο μου Μπλεκ και το βιβλίο Rene Goscinny επάγγελμα χιουμορίστας από τη Μαμουθ Κόμιξ .

Φίλοι μου για να πω και εγώ τη γνώμη μου, νομίζω πως είναι κάπως άστοχο να κακοχαρακτηριζουμε τη συλλογή για μικρά λάθη σε εκτυπώσεις. Το λάθος που αναφέρθηκε πιο πάνω δεν είναι καν λάθος απλά μια επιλογή στο γραφιστικό κομμάτι του τομου, από εκεί και πέρα σε όλες μα όλες τις μαζικές εκτυπώσεις θα γίνουν λάθη, τα οποία μια υπεύθυνη εκδοτική φροντίζει να αντικαταστήσει. Ακόμα κι αυτό με το τελευταίο κεφάλαιο του Marvels είναι απλώς ένα κακέκτυπο. Δεν εμφανίστηκε μαζικό πρόβλημα σε όλους τους τόμους όπως έγινε με το φετινό δεύτερο τόμο Σκάρπα ή με το φετινό Avengers της Οξύ που αποσυρανε την έκδοση και την ξανατυπώσανε. Κακέκτυπα πάντα θα υπάρξουν και ο δαίμων του τυπογραφείου θα φροντίσει να γίνουν λάθη, το ότι παίρνουμε μια συλλογή με ιστορίες που ως επί το πλείστον δεν έχουμε ξαναδεί (και που αν βλέπαμε θα τις πληρώναμε χρυσές) με κόστος 10 ευρώ και που έχει potential για πάνω από 150 τόμους είναι ευτυχές, για τα όποια λάθη, είναι εύκολο να αντικατασταθούν μετά από επικοινωνία με την εκδοτική και στις σχεδόν 120 σελίδες του τοπικ νομίζω έχουμε δει τέτοιες περιπτώσεις. Δεν απευθύνομαι σε κανέναν συγκεκριμένα, απλά καλό είναι να μη χαρακτηρίζεται από τέτοια μικρά πραγματάκια μια τόσο καλή εκδοτική κίνηση για τη χώρα μας. Τα τεχνικά λύνονται και για μένα περισσότερη κριτική μπορεί να γίνει στο κομμάτι των επιλογών ιστοριών ή σε κάποια μικρά θέματα όπως αυτό με την 11η Σεπτεμβρίου εκεί που και εγώ είμαι αυστηρός κριτής ως τακτικός αναγνώστης και καταναλωτής χωρίς όμως να υπερβάλλω My two cents και πάω να συνεχίσω τις διακοπές μου με μια ακόμη βουτιά

Για να ανακοινωθεί πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι βρισκόμαστε στη τελική ευθεία... η μετάφραση προχωράει, όταν θα βγει απόφαση θα είστε οι πρώτοι που θα το μάθετε, όπως έγινε και με τη κυκλοφορία του 1ου τόμου. Όλα είναι θέμα χρημάτων και όχι θέλησης Ευτυχώς το eshop πάει καλά και βοηθάει πολύ. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να λέτε απόψεις και να το κουβεντιάζουμε. Μια παρέα είμαστε, όλα είναι ανοιχτά για συζήτηση.

Οπώς είχα πει και αλλού συμφέρει να το πάρεις με την εφημερίδα γλυτώνεις 3 ευρώ συνολικά και έχεις και το ΚΑΡΕ-ΚΑΡΕ . Αξιοτιμε κύριε ΠΡΌΕΔΡΕ της κομιξοκρατίας σας ευχαριστω εκ βαθέως της καρδίας μου για τις ευχές ,τώρα τις ειδα ειχα κάτι μέρες να σας επισκεφτω χθες μπήκα ,κάτι μου λέει να επισκεφτω και το σχετικο θέμα για τις ευχές .Τώρα αν είναι η παρέα μου όμορφη δεν το λες καπου -κάπου πετάω το φαρμάκι μου .Να είσαι καλά .(μεταξύ μας νομίζω οτι ειναι καιρος για επανασταση ,άφησε μούσι αρχιε να καπνιζεις πούρα Αβάνας και άλλαξε το όνομα σου σε ΦΙΝΤΕΛ ΒΑΛΤΟ ,εγω θα σου τραγουδω το ΜΠΕΛΑ ΤΣΑΟ ,τώρα θυμήθηκα την καημένη την ΝΑΙΡΟΜΠΙ και συγκινήθικα .) Ισως σκέφτηκε οτι την ιστορία λίγο -πολύ την ξέρουμε απο σινεμα ή αναγνψση απο κομικς -βιβλίο . Το σχέδιο και εμενα με ξένισε λίγο ,δεν μου άρεσε κ τόσο ,αλλα κ'απου μου θύμισε γαλλικες ταινιες κιν.σχεδιων .Την είχα πρωτοδιαβάσει την 10ετια του 70 στα ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚ. στηντηλεοραση -δεν θυμάμαι ποια μεταφορα - και πολυ αργοτερα σε ταινια με ΠΗΤΕΡ Ο ΤΟΥΛ και κάποια μίνι σειρα .

3ο και τελευταίο μέρος του γνωστού ναυαγου (οχι ο Θωμάς Χανκίδης -τουτέστιν Τομ Χανκς - ο άλλος ) με αφιέρωμα το ν ΚΡΟΥΣΟ στην μεγάλη οθόνη ,ενα αφιερωμα που θα το χαρούμε εγω ,O MANDRAKE και ο Γάντζος (οκέυ και μερικόι άλλοι φαν του παλιου κιν. Στο Καρέ-Καρέ ττησ εφημερίδος Η σχέση των γλυπτών του Ρ.Σμίθσον με τα κόμικς και στα κόμιξ σχατικά με την επίθεση στους δίδυμους πύργους που δημοσιευτικαν στο περιοδικό WORLD WAR 3 . Την άλλη εβδομάδα ο Φράνκυ (οχι ο Αβαλον ,Ο Γάντζος & Mandrake ξέρει ) ο γιατρός Στάΐν και το τέρας του . ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ Μεταφέρθηκαν στη βάση

Μακάρι να μου περίσσευαν λεφτά να το έκανα Έκανα όμως το άλλο. Μου ήρθε ένα αντίτυπο σε κακή κατάσταση (από Brainfood) και αντί να τους το γυρίσω πίσω να μου το αντικαταστήσουν, παράγγειλα τελικά ένα 2ο (από ΛΕΦΙΚ αυτή τη φορά). Το έκανα καθαρά για να στηρίξω την προσπάθεια και να συμβάλω έτσι όσο μπορώ στο να υπάρξει συνέχεια. Οπότε θεωρώ έχω δικαίωμα να εκφέρω άποψη επί τους θέματος. Δεν την επέβαλα άλλωστε, ούτε έγινα πιεστικός. Απλά μια πρόταση έκανα

Όποιος βιάζεται ας χρηματοδοτησει

Πιστεύω ότι η σειρά των τευχών είναι προκαθορισμένη. Η επιλογή του New Avengers θα έγινε καθαρά για λόγους marketing. Δεν κολλάει και τόσο να βάλεις τον 3ο τόμο της συλλογής να έχει τον τίτλο "Διάλυση". Το New Avengers θα προσέλκυε περισσότερους καινούριους αναγνώστες αφού έχει το "New" στον τίτλο που υποσυνείδητα σημαίνει ότι δεν χρειάζεται προηγούμενη γνώση. Επίσης όταν έγινε το AthensCon είχαν κυκλοφορήσει μόνο 6 τίτλοι της συλλογής. Στην αρχή επέλεγαν μόνο σύγχρονες ιστορίες γνωστών ηρώων οπότε θα ήταν λίγο περίεργο να χαλάσουν το μοτίβο. Άσε που οι ιστορίες μπορεί να επιλέγονται από την εκδοτική του εξωτερικού που λογικά δεν θα έχει γνώση για τα events. Η συλλογή έχει μερικά λαθάκια που και που αλλά δεν θα την χαρακτήριζα "για γέλια και για κλάματα". Κι εγώ ενοχλούμαι αρκετές φορές από την ράχη που είναι στραβή ή δεν είναι ευθυγραμμισμένη αλλά τα περισσότερα είναι τεχνικά λάθη που δεν γίνονται λόγο έλλειψης ενδιαφέροντος. Για μία έκδοση που βγάζει δύο καινούριες ιστορίες κάθε μήνα, σε σκληρόδετη έκδοση, τα δέκα ευρώ που ζητάει είναι προνομιακή τιμή. Αν οι ίδιες ιστορίες έβγαιναν από Anubis και Οξύ τότε θα έπρεπε να πληρώνουμε τα διπλάσια για μια έκδοση που δεν είναι σκληρόδετη, ούτε έχει τα εξτραδάκια στο τέλος. Κάθε φορά που αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα απλώς στέλνω email στην εταιρία διανομής και αν είναι σοβαρό, ζητάω αντικατάσταση.

Σήμερα παρέλαβα τις κρατήσεις μου και ορισμένα τεύχη από τη φετινή FCBD. Έχουμε και λέμε: Hellblazer: Rise and Fall #1 variant cover Υπέροχο εξώφυλλο από τον Lee Bermejo. Το θέλω σε αφίσα. The Question: The Deaths of Vic Sage #4 main cover Batman: Three Jokers #1 main cover Street Fighter Swimsuit Special 2020 cover B Grimm Fairy Tales #40 cover D Blade Runner 2019 #9 cover D Ωραίο εξώφυλλο από το δικό μας Γιώργο Καλτσούδα. Και από FCBD 2020: Street Fighter #100 Horizon Zero Dawn Blade Runner 2019 Lady Mechanika Best of 2000AD

Αγαπητε m η k υβερνιτικη o ργάνοση σας ευχαριστω προσπαθω πάντα να μην κάνω απλά και ''ξερά''ποστ.Ακόμα εναςπου δηλώνει οτι του αρέσουν τα ποστ μου ,μα κάλα δεν έχετε καθόλου γούστο ; Υ.Γ στο παραπάνω ποστ που αναφερα τον Γάντζο ξέχασα να αναφέρω και τον μάγο μου Μαντρέικ 'αλλον εναν σινεφιλ .

Δεν είναι πρόβλημα. Είναι επιλογή του σχεδιαστή του βιβλίου. Αν το εξώφυλλο έμπαινε εκει που θα "επρεπε" τότε με την προσθήκη της 3σέλιδης κλασσικής ιστορίας, η αμέσως επόμενη σελίδα που έχει τον τίτλο του "Φινάλε" θα ήταν δεξιά, πράγμα που δε γίνεται γιατί πρόκειται περί spread, σαλονιού ή δισέλιδου.

Δηλαδή θα περιμένετε πρώτα να πιάσετε το στόχο πωλήσεων και μετά θα ξεκινήσετε τις ετοιμασίες του 2ου τόμου; Μήπως ήταν καλύτερα να ανακοινώνατε από τώρα τον επόμενο; Με το σκεπτικό ότι κάποιος που αμφιταλαντεύεται αν θα πάρει τον Λανφέστ του Τρόϋ, θα διστάσει αν μάθει ότι η συνέχεια δεν είναι σίγουρη και εξαρτάται απ΄τις πωλήσεις του 1ου μέρους. Ενώ αν δει ότι η προσπάθεια συνεχίζεται θα πάρει τον 1ο τόμο, άρα θα φτάσετε και στο στόχο Βέβαια όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι μέχρι στιγμής πάτε καλά. Εντάξει, αν μου πεις ότι ως τώρα δώσαμε 100 αντίτυπα, τη στιγμή που απ΄ό,τι ξέρω ο στόχος είναι κάπου στα 500, θα σου πω ok, καλά κάνεις και περιμένεις. Αλλά αν έχουν πωληθεί πχ 300 αντίτυπα, θεωρώ είναι καλό να ανακοινώσετε τη συνέχεια. Όχι τίποτε άλλο αλλά να βγει και σε σχετικά κοντινό διάστημα, πχ κατά τα Χριστούγεννα (ένας τόμος ανά εξάμηνο). Γιατί αν περιμένετε να φτάσετε τις 500 πωλήσεις, πολύ πιθανό να μπούμε στο ΄21, άρα μέχρι να ετοιμαστεί ο 2ος τόμος... Καλό Πάσχα Σίγουρα βέβαια εσείς ξέρετε καλύτερα, απλά λέω την άποψή μου

Είναι λίγο οφ τοπικ αλλά θα το πω! Τα ποστ με τα εξώφυλλα του @Βασιλεύς των κόμικς είναι απολαυστικά! Λίγες φορές γελάω τόσο με ποστ σε φόρουμ.

Μήπως έφτασε η ώρα να ρωτήσουμε πώς πήγε η έκδοση σε πωλήσεις;;; Έπιασε τον επιθυμητό στόχο;;

Τελικά εγώ σήμερα το βρήκα! Καλορίζικο το νέο τεύχος , μια σύντομη κριτική... Καταρχήν να πω ότι η γενική γραφιστική οπτική, η επιμέλεια,τα κοψίματα στις σελίδες στα καρέ και όλα αυτά μ αρέσουν πολύ. Γενικά σαν ποιότητα έκδοσης όλα πολύ ωραία. Σχετικά με τις ιστορίες Οι ψίθυροι του Άδη= Αξιοπρεπέστατο κόμικ, ο Ζήκος αε καλή φόρμα όφο αφορά το πάνελινγκ , η ιστορία στα καλσικά μοτίβα ιστοριών τρόμου με πιο μοντέρνο αρτ και ιμπρεσιονιστικά χρώματα. Στρατιώτης Κέιν= Η περιπετειώδης σειρά του Κώστα Παντούλα, νομίζω με πιο εντυπωσιακό πάνελινγκ από άλλες φορές, προχωράει την ιστορία... ΧΙ ΠΑΝΚ = Οι παράξενες ιστορίες σου Βασίλη Λώλου , για ιδιαίτερα γούστα άλλα οκ έχουν τη φάση τους, στο χρώμα με εντυπωσιακή παλέτα κορεσμένων αποχρώσεων ,κάτι που έχει φορεθεί σαν αισθητική σε μεγάλο μέρος του περιοδικού. ΤΑLΟS = Ωραίο κόμικ, αν και σεναριακά ακόμη δεν έχω μπει σε ένα κλίμα, ίσως το πιο άρτιο mainstream σχέδιο και χρώμα. GRORROWL= Αλλη μια ιστορία τρόμου, άλλα με πιο καρτουνίστικο σχέδιο του Κάπταιν εν σχέση με του Ζήκου. ΟLDMAN TIME= Ιστορία του Δαλκίδη , με επιρροές μάνγκα. ΒLOOD CRACKER= Εξαιρετικό αρτ του Γέρκου ως συνήθως σε μία φουτουριστική ιστορία. STRIP CORNER= Κωνσταντίνου, Σκλαβενίτης ,Κοτσιφάκης,Παπαδόπουλος , Μακρυγιάννης, Κατσής , Σπύρος Ανδριανός και Elodie Ανδριανού σε ένα δισέλιδο με με στριπάκια που κάνουν πιο ανάλαφρο το σύνολο. Μου άρεσε αυτή η προσθήκη. Στήλη THE TRUE MASTERS= Άρθρο τουανδριανού για τον HERZE με πολύ ενδιαφέρουσες αναφορές στις επιρροές και στην κληρονομιά του, πολλές πληροφορίες δεν τις ήξερα! AFTER FRAMES= Αρθρο του Λαζαρίδη, ιδανικό για τους φανς των βιντεοπαιχνιδιών . THE COMIC'S CHEST= πολύ επιμορφωτική στήλη του Διονύση Τζαβάρα που κάθε φορά γράφει για μια σειρά κόμικ που είναι πιο ψαγμένη και ΄διευρεύνει τους ορίζοντες μας. ΧΟΥΜΟΥΣ= Ενδιαφέρουσα ιστορία σε κείμανα του Τάσου Σαμπάρ.

Μακάρι να πάμε καλά (πρώτος πληθυντικός) και εμείς εδώ είμαστε να πάρουμε και τους άλλους τομους!!Και εγώ θα πάρω πάντως δεύτερο τα Χριστούγεννα για τον κουμπάρο μου!

Έχει πολλά ενδιαφέροντα σημεία Από τον τρόπο ανάγνωσης της ιστορίας μέχρι τον τρόπο έκδοσης του συγκεκριμένου κόμικ Και συμφωνώ τόσο πολύ με τόσα πολλά, που δεν ξέρω από που να το πιάσω χωρίς απλά να ξαναγράψω με δικά μου λόγια όσα λέγονται στη συνέντευξη --- «Η μεγάλη μου αγάπη είναι ο Καραϊσκάκης. Ένα μπάσταρδο, παιδί μιας καλόγριας που όχι μόνο δεν γονάτισε για το στίγμα του, αλλά το έκανε ασπίδα του, το φόρεσε και είπε περήφανα «η μάνα μου έφαγε 40.000 πούτζες μέχρι να με πιάσει.» Δεν την αγαπούσε τη μάνα του; Δεν υπάρχει ορφανό που να μην λατρεύει τη μάνα του. Απλά ο Καραϊσκάκης ήταν ένας άνθρωπος που έβγαζε τη γλώσσα σε όλες τις συμβάσεις και κορόιδευε τα πάντα. Και ταυτόχρονα ήταν από τα ικανότερα στρατιωτικά μυαλά της εποχής.». Το Θανάση Καραμπάλιο, τον γνώρισα προσωπικά μέσω του The Press Project, όταν μας παραχώρησε μεγαλόκαρδα κάποια σκίτσα του. Τον ήξερα ήδη, όμως, ως όνομα. Η αγάπη μου για τα κόμικς, τις νουβέλες σαν το εξαιρετικό 1800 του Θανάση, είναι γνωστή, και η πολύ καλύ κριτική που είχε λάβει από τον αυστηρότατο αδελφό κομικοφάγο Νίκο Κ., με είχε οδηγήσει να βρω τη δουλειά του. Για να λέει τόσο καλά λόγια ο Νίκος, είπα, ένας άνθρωπος με βαθύτατη γνώση και αγάπη για την Ιστορία, πέρα από την μεγάλη του αγάπη για τα κόμικς, εδώ μάλλον χτυπάμε φλέβα. Η εκτίμηση αποδείχθηκε παραπάνω από σωστή. Το 1800 είναι ένα μικρό αριστούργημα, ένα ευχάριστο σχολείο και μαζί ένα έργο τέχνης, με τον τρόπο που ελάχιστες graphic novels έχουν υπάρξει στην Ελλάδα ή τα Ελληνικά. Όχι μόνο γιατί είναι εμφανής η έρευνα και το βάθος της. Αλλά γιατί ο δημιουργός του, ο Θανάσης, διακρίνεται από σπάνια ενσυναίσθηση, κι αυτή αποτυπώνεται. Είναι απτή στον τρόπο που διαχειρίζεται τους καθημερινούς του ήρωες, τους απλούς ανθρώπους, τις καταστάσεις που βιώνουν κάτω από την πολλαπλή τους σκλαβιά. Και γιατί κατορθώνει να δει τη συνέχεια εκεί που η δυτική στροφή του βίου μας, μας κάνει να την ξεχνάμε. Και είναι στον αντίποδα του 1821 που έχουμε ήδη παρουσιάσει: στο 1800 του Καραμπάλιου ο ηρωισμός δεν γεννιέται από το πουθενά και οι άνθρωποι δεν είναι πρότυπα αλλά σάρκινοι, αληθινοί, κι ας μοιάζουν χάρτινοι. Στα κοινά, όμως, των δύο, για ιδιοτελείς λόγους και ως ηπειρώτισσα, θα σημειώσω πως, ως οφείλουν, ξεκινούν από τα βουνά μας, από έναν τόπο αντίστασης αιώνες τώρα. Ομολογώ ότι, διαβάζοντας το 1800, τα τέσσερα τεύχη που ήδη κυκλοφορούν, υπήρξαν στιγμές που βούρκωσα, ακριβώς γι’ αυτό – γιατί αναγνώριζα χαρακτήρες και καταστάσεις από τα παιδικά μου καλοκαίρια στην Ήπειρο, γιατί τα ζωγραφιστά δωμάτια των σπιτιών ήταν το σπίτι της γιαγιάς μου, οι φωνές και τα μαλώματα ήταν αυτά που έζησα σαν παιδί, και γιατί αναγνώριζα τους ανθρώπους και τον τρόπο που συναντώ κάθε φορά που πάω στη Μέση Ανατολή, και που με κάνουν να επιμένω ότι αυτός είναι ο δικός μας τρόπος. Ακόμη περισσότερο, τολμώ να το πω, από την αρχή είχα την αίσθηση ότι ο Θανάσης προσεγγίζει τους ήρωές του, με την ίδια αγάπη και σεβασμό για τον άνθρωπο που για μένα αποτελεί απαραίτητο στοιχείο κάθε ρεπορτάζ. Γιατί, ας μη γελιόμαστε: κάνει ρεπορτάζ, το κάνει εξαιρετικά και το αποδίδει καλλιτεχνικά ακόμη καλύτερα. Έτσι επεδίωξα τη συνέντευξη που ακολουθεί, από τη θέση της φαν και με τη χαρά του νεοφώτιστου σε ένα έργο τέχνης που τιμά το λαό μας και την Ιστορία του χωρίς να καταφεύγει σε μυθεύματα και προσθαφαιρέσεις, παρ’ ότι υπηρετεί μιαν ακέραια μυθοπλασία, μια μυθοπλασία που ανασύρει μνήμες – οδηγούς… Γιατί το 1800; Γιατί η προεπαναστατική περίοδος; Η ελληνική επανάσταση με γοήτευε από παιδί. Πάντα είχα πάθος με την ιστορία και το παρελθόν, αλλά αυτή η εποχή ήταν που με τραβούσε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Κάποια στιγμή το 2013 έπεσα σε ένα άρθρο που μιλούσε για την ναυτική- ή καλύτερα πειρατική ή κουρσάρικη- καριέρα του Κολοκοτρώνη. Από εκεί οδηγήθηκα σε ένα άρθρο για τα «Μαύρα καράβια» και τον Νικοτσάρα. Για μένα ήταν μεγάλη η έκπληξη. Τον Νικοτσάρα τον ήξερα μόνο ως άγαλμα στην πλατεία της Ελασσόνας- περιοχή στην οποία μεγάλωσα. Δεν ήξερα ακριβώς ποιος ήταν και τι ήταν τα «Μαύρα καράβια». Συνέχισα ψάχνοντας για αυτά στη βιβλιοθήκη. Μέσα από κείμενα μαρτυρίες και απομνημονεύματα αγωνιστών είδα ότι ο Κολοκοτρώνης έδρασε στις Σποράδες και στην Χαλκιδική μαζί με τον Νικοτσάρα και κάποιους άλλους από χωριά που ήξερα, των οποίων τα ονόματα υπάρχουν ακόμα στην περιοχή της Ελασσόνας. Για να μην πολυλογώ, αυτό που θέλω να πω είναι ότι διαπίστωσα την ιστορική συνέχεια από το 1821 ως τώρα. Είδα ότι υπάρχει ένα νήμα που συνδέει το χρόνο προς τα εμπρός, άρα γιατί να μην πάει και προς τα πίσω; Έτσι κατέληξα στις πρώιμες επαναστάσεις της Θεσσαλίας. Όλοι ξέρουμε για τα Ορλωφικά στην Πελοπόννησο. Πόσοι όμως ξέρουν για το κίνημα του Νικοτσάρα; Την σύνδεση του με την επανάσταση στην Σερβία; Τον παπά- Θύμιο Βλαχάβα; Τους Λαζαίους; Ονόματα που εμένα μου ήταν γνώριμα από κάποια δημοτικά τραγούδια. Καταλήγοντας, θέλω να πω ότι η επανάσταση του ’21 μπορεί να εδραιώθηκε στην Πελοπόννησο, όμως είχε γίνει ήδη η σπορά όπου υπήρχαν ραγιάδες. Και με τον όρο ραγιάδες δεν εννοώ μόνο τους Έλληνες, αλλά αυτό που έλεγε και οραματιζόταν ο Ρήγας. Η αυλή του Αλή παίζει κεντρικό ρόλο. Προσωπικά το βρήκα ιδιοφυές- είναι πολλοί και πολλά που ξεκινούν εκεί. Εξήγησε μου την επιλογή σου αν θες. Επέτρεψε μου να επισημάνω κάτι. Δεν είναι η αυλή του Αλή που παίζει κεντρικό ρόλο. Είναι ο ίδιος ο Αλή. Ο οποίος είχε πεδίο δράσης από το Τεπελένι της Αλβανίας μέχρι τα Τρίκαλα. Σαν κλεφτοκαπετάνιος, ακριβώς όπως οι δικοί μας κλέφτες, ακόμα κι αν κάποιους τους χαλάει, έτσι ήταν. Ο Αλή στα νιάτα του υπήρξε μέλος της κλεφτουριάς, που δεν αποτελούσε μόνο ελληνική υπόθεση. Η μεγάλη διαφορά είναι στο θρήσκευμα. Εκείνα τα χρόνια αν ήσουν μουσουλμάνος ή γινόσουν, μπορούσες από ληστής-κλέφτης να φτάσεις ψηλά, να γίνεις ακόμα και ένας από τους μεγαλύτερους πασάδες της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αν ήσουν χριστιανός από την άλλη, το πολύ να γινόσουν αρματολός, με εξαίρεση τους Φαναριώτες. Όσον αφορά την αυλή του Αλή, τα πράγματα δεν ξεκινάν εκεί, αλλά χρόνια πριν στα ανυπόταχτα βουνά της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Για παράδειγμα ο πατέρας του Οδυσσέα Ανδρούτσου ήταν σύντροφος- κάποιοι αναφέρουν και βλάμης, δηλ. αδερφοποιητός- με τον Αλή. Έτσι μάζεψε τον Οδυσσέα από παιδί στην αυλή του. Η καλόγρια μάνα του Καραϊσκάκη γνώριζε τον Αλή. Γι’ αυτό και του χαρίστηκε τόσες φορές. Υπάρχουν και πολλά άλλα ανάλογα παραδείγματα. Επιπλέον, όταν ο Αλής πολιορκούσε το Σούλι είχε απαιτήσει και είχε πάρει τη συνδρομή πολλών καπεταναίων. Ανάμεσα σε αυτούς και του Νικοτσάρα. Στην διαδρομή του, ο Αλής είχε συναντήσει ή είχε πολεμήσει σχεδόν με όλους τους μετέπειτα πρωταγωνιστές της επανάστασης. Όσους δεν υπέταξε ή τους εξόντωσε ή τους ανάγκασε να φύγουν στα Επτάνησα, όπως έγινε με τους Σουλιώτες και τους κλέφτες του Μωριά. Όσοι διαβάσουν τα βιβλία μου θα πουν ότι ο Αλή εμφανίζεται μόνο στο πρώτο. Όμως δεν είναι έτσι, ο Αλής είναι πάντα παρών. Για όσους δεν το ξέρουν τον αποκαλούσαν «Ναπολέοντα της Ηπείρου» ή αλλιώς «Λιοντάρι της Ηπείρου». Επιλέγεις απλούς ανθρώπους, που στην πορεία εισάγουν και μας γνωρίζουν τους σημερινούς μας ήρωες, αλλά και αυτούς στην ανθρώπινή τους διάσταση, την προεπαναστατική τους, ας πω. Είναι κάτι που με γοήτευσε και θα ήθελα να ξέρω πως το αποφάσισες. Όπως προείπα με γοήτευε πάντα η ιστορία. Αλλά όχι η στείρα ανάγνωση της, δηλαδή να θυμάμαι μόνο ημερομηνίες και μεγάλα γεγονότα. Πάντα αναρωτιόμουν πως θα ήταν αν ζούσα εκείνα τα χρόνια, ποιο θα ήταν το πνεύμα της εποχής. Όπως και σε σαράντα χρόνια από τώρα θα αναφέρουν σε κάποιο σχολικό εγχειρίδιο ότι το 2010 ήρθε το ΔΝΤ στην Ελλάδα. Δεν θα είναι το ίδιο να μιλήσεις με ανθρώπους που ήταν στις πλατείες εκείνο το καλοκαίρι. Δεν ξέρω αν το εξηγώ σωστά, αλλά αυτό που προσπάθησα να κάνω είναι να δείξω πως η απόφαση ενός ηγέτη, καλού ή κακού, αυτό είναι άσχετο, επηρέαζε τη ζωή του απλού ανθρώπου. Επίσης, δεν μπορείς να «παίξεις» με τους πρωταγωνιστές της περιόδου. Ο χαρακτήρας τους φαίνεται από τις αντιδράσεις τους στις καταστάσεις που αντιμετώπισαν. Δεν θα μπορούσα να κάνω άθεο ας πούμε τον Καποδίστρια γιατί δεν πιστεύω εγώ ο ίδιος, θα ήταν γελοίο από μόνο του, ή να κάνω τον Καραϊσκάκη μορφωμένο και ευγενικό. Με αυτές τις παραμέτρους στο μυαλό μου το αποφάσισα. Τι σημαίνει σενάριο σε ένα τέτοιο έργο; Πως ξεκίνησες το διάβασμα; Πως αναζητάς τις πηγές που θα σου δώσουν την καθημερινότητα; Τι αναζητάς και πόσο διαφορετικό είναι από το διάβασμα ενός απλού αναγνώστη; Στην αρχή σου έρχεται μία ιδέα. Εγώ ξεκίνησα με τη ζωή του Νικοτσάρα. Μετά συνάντησα τον Αλή, μετά τον Καποδίστρια και πάει λέγοντας. Άρα ξεκινάς με το από που θες να αρχίσεις. Κάνεις μια απλή έρευνα στο ίντερνετ, όπου πιο σύντομα μπορείς να βρεις άρθρα με παραπομπές σε βιβλιογραφία. Όχι «ιστορίες» από «ψεκασμένους» εθνικιστές. Αρχικά διαβάζεις για να μαζέψεις κάποιες γενικές πληροφορίες . Αυτό είναι το εύκολο κομμάτι. Μετά με τη βιβλιογραφία που θεωρείς ότι θα χρειαστείς καταφεύγεις σε μια δημοτική βιβλιοθήκη, οι οποίες, σημειωτέον, ακόμα λειτουργούν και είναι και αξιόλογες. Εκεί αναζητάς τα συγκεκριμένα βιβλία, τα οποία διαβάζεις κρατώντας σημειώσεις για πρόσωπα και γεγονότα. Έτσι, σε γενικές γραμμές θεωρώ ότι γίνεται σωστή έρευνα. Διάβασμα, έλεγχος, τεκμηρίωση, συμπέρασμα. Η Wikipedia και το διαδίκτυο είναι για να σου δίνουν ένα μπούσουλα. Αν τα πάρεις στα σοβαρά και χρησιμοποιήσεις μόνο αυτά μάλλον θα πέσεις σε τραγικά λάθη. Οι πηγές για την καθημερινότητα ήταν λίγο δύσκολο κομμάτι. Άρχισα με μυθιστορήματα που περιέγραφαν τα ήθη και τα έθιμα της εποχής. Αλλά το κυριότερο για εμένα βοήθημα υπήρξαν τα απομνημονεύματα και τα βιβλία των φιλελλήνων και τον περιηγητών. Ο Κολοκοτρώνης και ο Μακρυγιάννης γράφουν για τη ζωή τους, αλλά δε θα γράψουν για το πως μαγείρευαν ή πως ζύμωναν το ψωμί, ή άλλες καθημερινές ασχολίες, γιατί τα θεωρούν αυτονόητα. Ο αγωνιστής που γράφει ή απαγγέλει τη ζωή του, ξέρει ότι απευθύνεται σε ανθρώπους που έχουν τα ίδια βιώματα. Σε αντίθεση με τον ξένο που όλα του φαίνονται εξωτικά και περίεργα, από τη μουσική μέχρι το φαγητό και το ντύσιμο. Τα βιβλία του Κ. Σιμόπουλου είναι εξαιρετικά πάνω σε αυτό το θέμα. Αυτή είναι η διαφορά με το διάβασμα ενός απλού αναγνώστη. Όταν προσπαθείς να δέσεις το σενάριο με τον χρόνο και την ιστορική ακρίβεια, είσαι πάντα στο κυνήγι της επόμενης πληροφορίας. Όχι, ότι δεν ευχαριστιέσαι το διάβασμα όπως ο απλός αναγνωστης, απλά κάνεις κάτι πιο συστηματικό. Υπάρχουν λεπτομέρειες, από την απεικόνιση των ανθρώπων, μέχρι τον τρόπο που κάθονται οι άνθρωποι που είναι καλά μελετημένες. Πέρα από την ιστορία από που αλλού συγκέντρωσες υλικό; Όταν κάνεις έρευνα και μαθαίνεις ότι τα σπίτια, τα λαϊκά πάντα, όχι των εμπόρων και καραβοκύρηδων που πηγαινοέρχονταν στο εξωτερικό, δεν είχαν καρέκλες, αρχίζεις να αναρωτιέσαι πως καθόταν ο κόσμος. Μεγαλώνοντας, στάθηκα τυχερός και άτυχος μαζί. Οι γονείς μου φύγανε μετανάστες στην Γερμανία και μας κράτησαν κάποια χρόνια οι παππούδες, οι οποίοι είχαν πολλές αναμνήσεις από τέτοια ζωή. Σκέψου, για παράδειγμα, ότι στην αποθήκη του παππού μου είχαμε ένα σοφρά. Θυμάμαι, σαν παιδί, που υπήρχε το πηγάδι στο χωριό μου. Η μητέρα μου, που είναι από ένα μικρό ορεινό χωριό, μέχρι το 1979 πήγαινε με το γαϊδούρι για νερό στο πηγάδι. Ξέρω ότι μερικά πράγματα μπορεί να φαίνονται μυστήρια. αλλά έτσι είναι. Εδώ θα ήθελα να κάνω και μια παρατήρηση. Έχοντας μείνει για οκτώ μήνες στη Μόρια, παρατήρησα τους Άραβες και είδα πολλές ομοιότητες στον τρόπο ζωής τους με αυτή την ξεχασμένη ανατολίτικη παράδοσή μας. Τώρα όσον αφορά τη ζωή που κάνουν οι χωρικοί. Αυτή δεν έχει αλλάξει πολύ, τα χωράφια οργώνονται, σπέρνονται, θερίζονται ή μαζεύονται και τα ζώα το ίδιο, βοσκή, γάλα, τυρί. Μπορεί να άλλαξαν τα μέσα πλέον, δεν έχουν άλογα και βόδια όπως παλιά, αλλά τρακτέρ και αυτοκίνητα, πάντως η κύρια διαδικασία είναι η ίδια. Μου ήταν πολύ εύκολο να αποτυπώσω τη ζωή ενός χωριάτη γιατί και εγώ από χωριό είμαι. Και έχω οργώσει και έχω βοσκήσει και έχω αρμέξει. Όλα όσα έκανε ένας πιτσιρικάς τη δεκαετία του ’90 στο χωριό μου, το Παλιόκαστρο. Είναι όπως είπα και πριν πολύ φυσικό για μένα. Έχεις να κάνεις με ονόματα, ανθρώπους, ζωές που για όλους μας έχουν το χαρακτήρα του θρύλου. Ποιοι σε συγκίνησαν περισσότερο; Η μεγάλη μου αγάπη είναι ο Καραϊσκάκης. Ένα μπάσταρδο, παιδί μιας καλόγριας που όχι μόνο δεν γονάτισε για το στίγμα του, αλλά το έκανε ασπίδα του, το φόρεσε και είπε περήφανα «η μάνα μου έφαγε 40.000 πούτζες μέχρι να με πιάσει.» Δεν την αγαπούσε τη μάνα του; Δεν υπάρχει ορφανό που να μην λατρεύει τη μάνα του. Απλά ο Καραϊσκάκης ήταν ένας άνθρωπος που έβγαζε τη γλώσσα σε όλες τις συμβάσεις και κορόιδευε τα πάντα. Και ταυτόχρονα ήταν από τα ικανότερα στρατιωτικά μυαλά της εποχής. Δεν γίνεται να μην τον αγαπήσεις. Δυστυχώς σε αυτόν τον κύκλο των πρώτων έξι βιβλίων δεν τον χρησιμοποιώ πολύ. Κάνει απλά μια εμφάνιση, αλλά επιφυλάσσομαι για το μέλλον. Ένας άλλος που με μαγνητίζει είναι και ο Κολοκοτρώνης, κυρίως τα χρόνια πριν την επανάσταση. Ένας άνθρωπος που επάγγελμά του ήταν ο θάνατος. Ακόμα και όταν κάποια χρόνια δούλεψε ως χασάπης, που εκείνα τα χρόνια ο χασάπης έσφαζε το ζώο που πουλούσε, πάλι σκότωνε. Και όμως βλέπεις ότι δεν το έκανε επί ματαίω. Είχε προσπαθήσει με τον αδερφικό του φίλο, Αλή Φαρμάκη, έναν Αλβανό καπετάνιο της Πελοποννήσου να επικοινωνήσουν με τον Ναπολέοντα. Τελικά μίλησαν με τον Γάλλο του διοικητή των Επτανήσων (τότε ήταν υπό γαλλική κατοχή) ώστε να τους βοηθήσουν να ελευθερώσουν την Πελοπόννησο και να φτιάξουν κοινό κράτος Αλβανοί και Έλληνες, μαζί χριστιανοί και μουσουλμάνοι. Στη σημαία θα υπήρχε ο σταυρός μαζί με την ημισέληνο. Άνθρωπος που αν και ήταν αγράμματος ήταν πανέξυπνος. Υπηρέτησε σαν κάπος (αρματολός) τους Οθωμανούς, τους Γάλλους, τους Ρώσους, τους Άγγλους και η τεράστια πείρα που αποκόμισε φάνηκε αργότερα. Άνθρωπος με τρομερό χιούμορ, συνιστώ να διαβάσει όποιος βρει το βιβλίο του Γ. Βλαχογιάννη «Ιστορική ανθολογία». Εκεί βλέπεις το ποιος ήταν ο Κολοκοτρώνης. Τρίτος που και αυτός με συγκινεί και με γοητεύει είναι ο Αλή πασάς. Είχε απ’ όλα. Ήταν τύραννος, ευεργέτης, γενναιόδωρος, τσιγγούνης, μια τεράστια αντίφαση σε όλα. Όμως δεν μπορείς παρά να τον θαυμάσεις. Από άσημος ληστής στα ορεινά της Αλβανίας, έμεινε πασάς για 42 χρόνια, αν δεν κάνω λάθος. Τόσα χρόνια είναι ελάχιστοι που τα έχουν καταφέρει. Από το πουθενά κόντεψε να κάνει δικό του κράτος. Ο έτερος Αλή, πασάς της Αιγύπτου ( πατέρας του Ιμπραήμ πασά) από την άλλη κατάφερε και απελευθέρωσε την Αίγυπτο. Δεν μπορώ να καταλήξω ακόμα αν συμπαθώ ή αν αντιπαθώ τον Αλή πασά. Μπορώ όμως με σιγουριά να πω ότι με συναρπάζει. Πως ξεκίνησε το 1800; Πόσο εύκολο ήταν να βρεις εκδότη; Ξεκίνησα τα πρώτα σχέδια και έρευνα το τέλος του 2013. Τις πρώτες μέρες του 2017 είχε τελειώσει το πρώτο βιβλίο και το έβαλα στο συρτάρι όπου και έμεινε για ένα χρόνο. Η σύντροφός μου με έσπρωξε κυριολεκτικά να τελειώσω το λέτερινγκ και να κατέβουμε στο ATHENSCON. Δεν ήξερα τι γίνεται με την ελληνική σκηνή κόμικς και πόσο έχει μεγαλώσει. Όταν μπήκαμε στο χώρο που γίνεται το CON κατάλαβα ότι δεν θα μπορούσα να μιλήσω σε κάποιον εκδότη. Ευτυχώς, πάλι η Ειρήνη και ένας φίλος με πείσανε να μείνουμε στην Αθήνα μία επιπλέον μέρα για να πάμε σε εκδοτικούς. Έτσι εκείνο το πρωινό της Δευτέρας πήγαμε σε εκδοτικούς κόμικς πόρτα- πόρτα και αφήσαμε από ένα αντίτυπο του 1800. Θυμάμαι που πήρα τηλέφωνο σε ένα μεγάλο εκδοτικό για να ρωτήσω αν μπορώ να κλείσω ραντεβού και μόνο που δεν με βρίσανε. Τελικά όσοι είδαν τη δουλειά μου ανταποκρίθηκαν. Άλλοι για το 1800, άλλοι για κάποια πιθανή συνεργασία. Στον μόνο που δεν πήγα στην έδρα του, αλλά έστειλα τη δουλειά μου με ηλεκτρονική αλληλογραφία ήταν ο Λευτέρης Σταυριανός της JEMMA PRESS και τελικά αυτός έγινε ο εκδότης του 1800. Με λίγα λόγια το να βρω εκδότη αποδείχθηκε σχετικά εύκολο, μου πήρε ένα πρωινό, το να αποφασίσω να πάω στον εκδότη, αυτό ήταν άλλο θέμα. Γι’ αυτό ευχαριστώ την σύντροφό μου που με πίεσε και τον Λευτέρη που πίστεψε σε μένα και τη δουλειά μου. Τι είναι οι νουβέλες αυτές για σένα; Πως ξεκίνησες να κάνεις κόμικς; Πόσο εύκολο είναι στην Ελλάδα να κάνει κάποιος κόμικς; Ακόμα περισσότερο, μπορεί να ζήσει από αυτό; Το μεγαλύτερο όνειρο που είχα από παιδί πραγματοποιήθηκε. Αυτό σημαίνει το 1800 για μένα. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να κάνω κόμικς και πλέον το κάνω επαγγελματικά. Το αν είναι εύκολο είναι άλλο ζήτημα. Θυμάμαι στο πρώτο βιβλίο δούλευα αλλού και στον ελεύθερο μου χρόνο σχεδίαζα όταν είχα το κουράγιο. Πάντως στην αρχή για να μπορέσεις να επιβιώσεις πρέπει να έχεις κάποιο άλλα εισόδημα. Αν καταφέρεις να εκδοθείς μέσα από εκδοτικό ή με φανζίν και έχει απήχηση η δουλειά σου, σου ανοίγει σίγουρα κάποιες πόρτες. Και πάλι μπορεί να βρεις δουλειά πάνω στην εικονογράφηση και όχι στα κόμικ απαραίτητα. Η ελληνική σκηνή κόμικς είναι αξιόλογη και συνεχώς αυξάνει ποσοτικά και ποιοτικά, παρόλα αυτά το κοινό αυξάνει με πολύ μικρότερους ρυθμούς. Αν μπορεί να ζήσει κανείς από τα κόμικς; Με τα φεστιβάλ και κάποια commissions και εικονογραφήσεις μπορείς να βγάλεις ένα μεροκάματο. Μεγάλο; Δεν ξέρω για άλλους εγώ είμαι ευχαριστημένος. Τουλάχιστον κάνω αυτό που αγαπάω, δημιουργώ και δεν έχω κανένα αφεντικό πάνω από το κεφάλι μου. Τώρα με τον κορωνοïό δυσκόλεψε η κατάσταση αρκετά, αλλά νομίζω ότι αυτό αφορά σε όλη την κοινωνία, και όχι μόνο στους καλλιτέχνες. Πηγή

Ειρήνη Υμήν, φέρνομαι σε δύσκολη θέση.

Το τσιμπησα αμεσως την περασμενη Πεμπτη!Διαβαστηκε αμεσως και μπορω να πω οτι ειναι πολυ καλο, ωραιο εξωφυλλακι και οι ιστοριες η μια καλυτερη απο την αλλη.Πολυ καλη δουλεια τα παιδια και ενα μπραβο στον Βασιλη, αντε περιμενουμε το επομενο.POWER!!!

Δεν κατάλαβα τι θες να πεις με το ευεργετειται σε τι ακριβώς μας ευεργετησαν μήπως μας το δίνουν τσάμπα η μας το προσφέρουν σαν ένθετο αυτό που θέλω να πω είναι ότι είναι προϊόν που βγαίνει στην αγορά και όπως καθε προϊόν φυσικά αυτο που σε νοιάζει είναι να έχει αγοραστικό κοινό για αυτό το λόγο οφείλεις να μην είσαι πίσω από την ήλιο και με την καθημερινότητα θα πας και με της επετείους και με της γιορτές και με της εποχες και οτι άλλο ειναι αναγκαίο για να πουλήσεις παράδειγμα δεν γίνεται να είναι καλοκαίρι και εσυ να πουλάς μπουφάν η να είναι Χριστούγεννα και εσυ να βαφής κόκκινα αυγά Και για να σε προλάβω η άποψη σου είναι σεβαστή απλός δεν με βρίσκει σύμφωνο

Κοίτα ρε φίλε κάτι Κομικσοφιλους, αντί να λέτε ευχαριστώ παραπονιέστε κιόλας για μικρό λαθάκια που αμέσως οι αντιπρόσωποι τα διορθώνουν με ένα μήνυμα και γιατί δεν συντονίζει ένας ολόκληρος εκδοτικός οίκος τις εκδόσεις του στα γεγονότα της καθημερινότητας και στις επετείους. Τι να πω, κανείς πιο αχάριστος από αυτόν που ευεργετείται, φίλοι μου μας αξίζει ότι θα ακολουθήσει στην συνέχεια σε αυτή τη χώρα.

Καλησπερα!Η ράχη καθώς φτάσαμε στον τόμο 27 και ο Wolverine έκανε την εμφάνιση του:

8 απολαυστικές ιστορίες σας περιμένουν στα περίπτερα: ΟΥΔΕΤΕΡΗ ΖΩΝΗ Ο ΜΙΚΥ ΔΙΑΚΤΙΝΙΖΕΤΑΙ Σ,ΕΝΑ ΕΡΗΜΟ ΣΚΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΣΤΟΛΟΥ Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΑΡΟ Ο ΣΚΡΟΥΤΖ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΟ ΝΗΣΙ ΟΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΘΕΡΕΤΡΟ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΟΠΛΟ ΟΙ ΜΟΥΡΓΟΛΥΚΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ ΟΠΛΟ ΕΝΟΣ ΑΗΤΤΗΤΟΥ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ Η ΨΕΥΤΙΚΗ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΙΚΙΑ Ο ΣΚΡΟΥΤΖ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΜΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ 3000 ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Ο ΙΝΔΙΑΝΑ ΓΚΟΥΦΥ ΑΝΑΖΗΤΑ ΕΝΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟ ΧΑΜΕΝΟ ΣΚΗΠΤΡΟ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Ο ΣΚΡΟΥΤΖ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΕΝΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΕΠΙΔΟΡΠΙΟ ΟΛΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥΣ Ο ΜΟΡΤΥ ΚΑΙ Ο ΦΕΡΝΤΥ ΒΑΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΝΑΝ ΝΤΑΗ ΔΑΝΕΙΚΑ ΚΙ ΑΓΥΡΙΣΤΑ Ο ΟΡΑΤΙΟΣ ΔΑΝΕΙΣΕ ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 11/06 (Νο. 326) (Εντωμεταξύ γράφει 11/06, κακό copy-paste μάλλον.)

@Comichunter Ηλεκτρονική μόνο. Παρόλαυτα τό έχουμε φτιάξει σε καλή ανάλυση για να βγαίνει ευανάγνωστο σε εκτύπωση Α4 αν θέλετε να το εκτυπώσετε.

Πρόκειται για την ιστορία 4 σελίδων The Long Night! από το Gunsmoke Western 48 (Σεπτέμβριος 1958) σε σενάριο αγνώστου, σχέδιο (μολύβι και μελάνι) George Woodbrige και χρωματισμένη από τον Stan Goldberg.

Καλησπέρα σας! Διαβάζοντας πρίν ένα μήνα περίπου αυτό θέμα, ομολογώ ότι ξύπνησαν ευχάριστες και μοναδικές εφηβικές μνήμες! Αυτό ήταν η αφορμή για την αναζήτηση των βιβλίων που μου έλειπαν... Είχα 6 βιβλία από μικρός, πήρα άλλα 7 από έναν φίλο μου που δεν τα ήθελε και τα υπόλοιπα τα βρήκα μετά από πολύ (πάρα πολύ) ψάξιμο σε φβ και σε παλαιοβιβλιοπωλεία... Τελικά κατάφερα να συμπληρώσω τα 38 από τα 40... Τα 35 είναι της πρώτης περιόδου και τα άλλα 3 της δεύτερης (χωρίς τον Άλφρεντ Χίτσκοκ)... Αυτά που μου λείπουν είναι: Το μυστήριο του κινδύνου που παραμονεύει Το μυστήριο του πεδίου μάχης νούμερο 3 Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω αν θα τις ψάξω αυτές τις δύο καθώς νομίζω ότι ήδη έχω βρει τις καλές τις ιστορίες που ήθελα.. Πραγματικά τις θεωρώ ιδανικές για εφήβους και εύχομαι τα παιδιά μου όταν μεγαλώσουν να τις διαβάσουν με την ίδια χαρά που τις διάβαζα και εγώ μικρός...

15.Τhe Mystery Of The Flaming Footprints.

Το Raised By Wolves στα 5 επεισόδια είναι πραγματικά απερίγραπτο. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια να το παρακολουθήσει κανείς. Και δεν εννοώ ότ δεν καταλαβαίνεις τι γίνεται όπως στο Dark ή στο Westworld. Απλά δεν βλέπεται!! Ρε πότε θα ξεκινήσει το Expanse? Έστω το Orville??? Για το Tenet δεν έγραψε κανείς; Ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί φανς του Νόλαν εδώ μέσα. Ε, πραγματικά η ταινία απευθύνεται στους πιο σκληροπυρηνικούς εξ αυτών. Όμορφα πλάνα με απίστευτη συμπύκνωση λεπτομερώς χαρτογραφημένης δράσης, ξέφρενος ρυθμός, αλλά χάνεται η μπάλα και σε ευθύ και σε αντίστροφο χρόνο. Ωραίο , έως πράγματι εντυπωσιακό να το βλέπει κανείς, κάποιες στιγμές προβλέψιμο για όσους έχουν καταναλώσει πολλή επιστημονική φαντασία. Στο τέλος δεν μπορεί παρά να σου ξεφύγει ένα "ρε δε γα...στε". Το Casting είναι πραγματικά τραγικό. Ο πρωταγωνιστής μπορεί να θέλει να λανσάρεται ως η επιτομή του cool , προσωπικά θα του έδινα μεγαλύτερες προοπτικές αν προσπαθούσε να γίνει ο νέος Martin Lawrence..... Μέχρι κι ο βρυκολακάκιας ήταν πιο ανεκτός...

Κανείς δεν πήρε το νέο Μίκυ Μάους για να φτιάξει τόπικ και να μας ενημερώσει για τα περιεχόμενα;

Εκπτωτικός κωδικός 10% BOOKSTAR10

Σιγά μην βρώ το κανονικό φυσικά και είναι ανατύπωση δικιά μου!!!

Όχι σημερινά αλλά σε γενικές γραμμές φρέσκα: Ένα Κόμιξ, ένα Μεγάλο Μίκυ και ένα Ντοναλντ Ένα Σούπερ Μίκυ Ναι αυτό είναι !!!!!!!!!! Επίσης αυτό!!!!!!!!!!!!! Δυο Μπαρκσικοί τόμοι και μένουν άλλοι δύο για να ολοκληρωθεί η σειρά!! Ένας Μικρός Ήρως που ξεχειμώνιαζε στο περίπτερο Λούκυ Λούκ και Τεντέν Αυτά Και μία Μαφάλντα δανεική

Πότε κυμαίνεται η έκδοση του επόμενου;;;

Φίλτατε ποιές ειρωνείες ; ότι είπα το εννοούσα ,στις αρχές πριν αρκετά χρόνια ,και ο Νίκος ο ΤΖΕΡΜ ,και ο Νίκος ο ΔΙΟΝΙΚ και ο Παύλος ο ΠΟΝΟΔΟΤΗΣ και ο Κώστας ο ΛΑΤΡΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ και ο ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ο ΦΛΟΚ όταν έκανα λάθος κάτι λάθος μου έστελναν μηνυμα ή ποστ μου έδειχναν το λάθος μου και το έφτιαχνα .Δεν βιαζόντουσαν να σαρώσουν για να δείξουν την ''υπεροχή ''τους .Το αν νομίζεις ότι σου φέρομαι σαν παιδάκι εσύ φταις και μόνο εσυ ,το πως φέρθηκες σε γνωστό αγαπητό μέλος με σχόλια που κάνουνε τα 12/χρόνα σχολιαρόπιδα σε υπέρβαρα άτομα .Φταίει και αυτός βέβαια που δεν μίλαγε (ακολουθεί την μέθοδο του Ορεστη ΝΤΙ-ΤΖΕΊ Ο να μην αντιδρα σε σχόλια που τον θίγουν για να είναι αγαπητός σε όλους .Φτάνει όμως να τον γνωρίσεις κακι τον συμπαθάς αμέσως δεν έχει αναγκη .Εσυ ισως νομίζεις ότι τέτοια σχόλια δεν θα τον πειράξουν ,αλλα δεν ξέρεις τι ''βάζει'' ο καθένας μέσα του . Δεν κάνω υποδείξεις λέω τι με πειράζει ,νομίζω ότι 11 χρόνια και κάτι μήνες που είμαι εδω μου δίνει το δικαίωμα ,κάποτε κάναμε την πλάκα μας και ολα καλά μπορει κάποτε να ξαναγίνουμε όπως παλιά ,το να μου το παίζεις μάγκας δεν με φοβίζεις. Εδω είμαστε μια παρέα ότι μας πειράζει το λέμε δεν το κραάμε μέσα μας .Μετα απο 11 χρόνια + αποφάσισα να λέω την γνώμη μου αρέσει δεν αρέσει . Ε,οχι και Facebook. είπαμε παρέα είμαστε τα λέμε όλα σου φαινάμαστε ενα μάτσο ήλιθιοι που λέμε ότι μας κατέβει .Η ώρα και η στιγμη που γράφτηκα εκει δεν θα ξαναέμπαινα αν δεν επικοινωνουσα με τον διακινητη μου .Πουλά καλό πραμα .Που πάει ο νους σας παλια κόμικς εννοω .Μπήκα γιατι μου το πρότεινε ο Γ.Τομπαλίδης για να μαθαίνω τα νέα των σχεδιστων ,αλλα δεν το έχω αναγκη αφού το g.r ενημερώνεται . Facebook. η αποθέωση των ηλιθίων Την πάτησες αν ξαναβρείς ευκαιρία με τ ον ΝΙΚΟΛΑ12 να τα προμηθεύεται απο πέμπτη ,τυχερό ηταν σήμερα και το έκανα εγω ο λαπτοπ μεχρι να ανοίξει κάνει ώρα ,σημερα ξεχάστηκε και ανοιξε γρήγορα .Ασε τις ψηφιακές μπύρες και κέρνα καμιά κανονική αν είσαι μακρυα στείλε κούριερ . Απο μυαλά ξέρεις εσυ καλύτερα ,ανοιχτα κεφάλια και χυμένα μυαλά ,αντε να διαβάσεις κόμικ σου και να κοιμηθεις το βράδυ .

Ήταν και σε εσάς πολύχρωμη η ράχη ή απέκτησα συλλεκτικό τομάκι; Έχω "υπογραμμίσει" πάνω από τα εκάστοτε χρώματα για να γίνει πιο αντιληπτό.

Χαμός!!! 50€ έφυγαν σήμερα..

Προβλέπεται ένας πολύ ενδιαφέρον Σεπτέμβρης

Kαιρό έχω ν΄ανεβάσω εδώ φωτογραφία. Ιδού κάποια απ΄τα τελευταία μου αποκτήματα

Έχω καταλάβει ότι πέρα από την αρχή που έβαλαν ιστορίες πολύ γνωστών ηρώων (έστω μια φορά ο καθένας) για να μαζευτεί το κοινό φαντάζομαι, στη συνέχεια επιλέγουν να ακολουθήσουν τη σειρά που βλέπουμε στη σελίδα https://thecollector.io/features/global/hachette-marvel-graphic-novels που δεν ξέρω από ποια χώρα είναι... Δηλαδή βλέπουμε ότι προσπαθούν να καλύψουν κενά που έχουν αφήσει από τα πρώτα τεύχη της σειράς αυτής, οπότε δεν νομίζω ότι οι επιλογές είναι τόσο αψυχολόγητες... Για μένα γενικά η σειρά αξίζει κάθε ευρώ που έχω χαλάσει, δεν έχω κανένα παράπονο ούτε σε θέμα ποιότητας ούτε να μην βρίσκω κάποιο τεύχος κλπ, ευτυχώς βέβαια που δεν έχω τόσο μεγάλη συλλογή και δεν έχω πέσει σε επανακυκλοφορία κάποιου που ήδη έχω...

Eξωφυλλο/οπισθοφυλλο τευχους 7 (εντυπη εκδοση) Ευχαριστουμε το @nikos99 για την διαθεση του υλικου

Ωραία ήδη αγόρασα ειδικό χαρτί να τι τύπωσω!!

Μεταφέρθηκαν στη βάση Εξωφυλλο/οπισθοφυλλο τευχους 6 Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Εξώφυλλα και οπισθόφυλλα 157-168 από δωρεά. Μεταφέρθηκαν στη βάση Στα τεύχη 157-163 έχουμε την Αγία Γραφή με εικόνες που δίνει τη θέση της στον Γιγαντόσωμο (κείμενα Α. Γ. Κ.) (τεύχη 164-168). Στο οπισθόφυλλο έχουμε σε όλα τη μονοσέλιδη σειρά Ο Ανάργυρος κι ο γιος του και κάπου κάπου την Ασπρούλα (τ. 159, Μάρτης 1965, τ. 160, Απρίλης 1965, τ. 162, Ιούνιος 1965)

Να συμπληρώσω, ήταν σε τρία μέρη και δημοσιεύτηκε στα τεύχη 69, 70 & 71.

Τωρα που το λες κι εγω το παρατηρησα.Όντως ειναι πολυχρωμη..

Είχα κοιτάξει και πιο παλιά αυτό το thread και μιας και τις προάλλες πήρα το Μίκυ Μάους 500 αμέσως έψαξα μήπως έτυχε και το δικό μου τεύχος να είχε τα αυτοκόλλητα. Δεν ήμουν και πολύ αισιόδοξος αλλά τελικά τα τεύχος περιείχε τα αυτοκόλλητα. Επίσης παρατήρησα πως τα αυτοκόλλητα στο τεύχος μου διαφέρουν λίγο στο χρώμα με τα σκαναρισμενα στο inducks και είναι ελάχιστα προς το ανοιχτό κόκκινο με φούξια.

ΤΡΟΜΕΡΟ!!! "Ανέβηκε" το ημερολόγιο!! Επίσης αυτό που παρατηρώ, πρωτοφανές στα χρονικά!!, ο Μίκυ μονοπωλεί με την παρουσία του ΟΛΑ τα εξώφυλλα των Μίκυ Μάους του μήνα (σε αντίθεση πάλι με Ιούνιο και Ιανουάριο του '20 που δεν υπήρχε σε κανένα εξώφυλλό τους).

Δεν είναι το πρώτο επεισόδιο του Σταρ Τρακ αυτό. Στα ΜΜ 69 και 70 της καθημερινής δημοσιεύτηκε το πρώτο επεισόδιο και είναι αυτό εδώ: https://inducks.org/story.php?c=I+TL+3079-1P

Πολυ ωραια ιστορια-πολυ ωραιο τευχος-επιτελους μετα απο τοσα χρονια που το "χαλβαδιαζα" στο ιντερνετ το αποκτησα!!!! - (χαζο παιδι χαρα γεματο)