Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αίθουσα Νικητών

  1. jimmy mcduck

    jimmy mcduck

    Members


    • Βαθμοί

      61

    • Περιεχόμενο

      387


  2. Indian

    Indian

    Administrator


    • Βαθμοί

      48

    • Περιεχόμενο

      12905


  3. nikolas12

    nikolas12

    Moderator


    • Βαθμοί

      36

    • Περιεχόμενο

      3846


  4. Manitou

    Manitou

    Members


    • Βαθμοί

      30

    • Περιεχόμενο

      4348


Δημοφιλές περιεχόμενο

Εμφάνιση περιεχομένου με την υψηλότερη φήμη στο 05/28/20 σε όλους τους τομείς

  1. Να και η υπόλοιπη συλλογή μου Κλασσικά ντίσνευ και Μίκυ Μάους της Καθημερινής ΚΟΜΙΞ Τερζόπουλου και Καθημερινής. Να και λοιπές εκδόσεις ντίσνευ και μερικά αμερικανικά ντίσνευ marvel. Λουκυ Λουκ και Αστερίξ Να και δύο διαμαντάκια Σε λίγο το τρίτο μέρος με τις φιγούρες. 9
    21 βαθμοί
  2. Να δείξω και εγώ την συλλογή μου. Εδώ βλέπουμε Μίκυ Μάους του Τερζόπουλου. Τώρα βλέπουμε τη Μεγάλη Βιβλιοθήκη Disney και τα Απαντα του Ρομάνο Σκάρπα. Να το πρώτο μέρος της συλλογής μου.
    18 βαθμοί
  3. Το παρέλαβα και εγώ χθες από την Λέσχη και το διάβασα κατευθείαν. Αρχικά ας αναφερθώ στην συσκευασία, όχι ότι η Λέσχη χρειάζεται διαφήμιση από μένα αλλά η συσκευασία ήταν τούμπανο. Ήταν μέσα σε σακούλα κλειστή που ήταν μέσα σε φάκελο σφραγισμένο που ο φάκελος ήταν μέσα σε άλλο φάκελο με φουσκάλες, δέκα λεπτά προσπαθούσα να το ανοίξω με ψαλίδι Όπως καταλαβαίνετε έφτασε άθικτο στα χέρια μου, σας ευχαριστώ παιδιά. Στα της έκδοσης τώρα, ήταν αυτό ακριβώς που περίμενα όταν διάβασα ότι το εκδίδεται εσείς, δηλαδή άτομα με μεράκι που είναι αναγνώστες και θέλουν να έχουν στα χέρια τους ένα πολύ αξιόλογο κόμικ στην καλύτερη μορφή που γίνεται. Πράγματι φαίνεται ότι έχει πέσει πολύ δουλειά. Σωστές διαστάσεις που πρέπει να έχει, hardcover και γενικά μια πολυτελή έκδοση που αξίζει σε ένα σωστό BD και στη συλλογή μας. Συγχαρητήρια παιδιά Όσο αφορά την ιστορία, να πω την αλήθεια δεν το γνώριζα το συγκεκριμένο κόμικ πιο πριν. Πίστευα ότι θα μου άρεσε από αυτά που είχα διαβάσει εδώ αλλά με εξέπληξε ευχάριστα, η ροή κυλάει πολύ ωραία χωρίς να κουράζει, έχει φαντασία, πλοκή και μια ωραία ιστορία που αρχίζει και αναπτύσσεται. Ο πρώτος τόμος βέβαια όπως είναι φυσικό είναι αρκετά εισαγωγικός στον κόσμο του Τροϋ ώστε να σε μυήσει. Οπότε αναμένουμε με το καλό και την συνέχεια. Must αγορά για μένα σε αυτή την τιμή και με αυτή την έκδοση..πολλά μπράβο σε όλα τα παιδιά που δούλεψαν για αυτή την έκδοση Ελπίζω να επιτευχθεί ο στόχος πιο γρήγορα από αυτό που έχετε προγραμματίσει και να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί αυτό το τόσο ωραίο κόμικ
    16 βαθμοί
  4. https://www.mikrosiros.gr/o-lanfest-tou-troy-to-filntisi-tou-magoxamoth Και μάλιστα φθηνότερα (10,80€) και με δωρεάν μεταφορικά μέχρι το τέλος του μήνα. Εγώ το παρέλαβα χθες από Οξύ (πρόλαβα τα δωρεάν μεταφορικά) και παρόλο που η συσκευασία όντως δεν ήταν καθόλου καλή, ευτυχώς το δικό μου ήταν απλά ελάχιστα χτυπημένο στις γωνιές. Η ποιότητα της έκδοσης είναι παρά πολύ καλή, μεγάλο μέγεθος, σκληρόδετο, όπως πρέπει να είναι τα BD. Θα συμφωνήσω ότι με ιλουστρασιόν χαρτί τα χρώματα θα ήταν πιο ζωντανά, αλλά και αυτό το χαρτί μου αρέσει πολύ (νομίζω είναι παρόμοιο με τις εκδόσεις της Fantagraphics). Το σχέδιο και ο χρωματισμός μου άρεσαν πάρα πολύ, αλλά και η ιστορία ήταν πολύ ωραία, με περιπέτεια και πλάκα. Ουσιαστικά το πρώτο άλμπουμ είναι κάπως εισαγωγικό για να γνωρίσουμε τους χαρακτήρες και τον κόσμο στον οποίο ζούνε. Ανυπομονώ να διαβάσω την συνέχεια! Σκέφτομαι να πάρω όσα βγούνε 2 ή 3 φορές αφού θα βγαίνουν 1-2 κάθε χρόνο. Εύχομαι οι πωλήσεις να πάνε καλά και να τα δούμε και τα 8 στα ελληνικά. ΥΓ: Εγώ πάντως δεν ήξερα ότι το φίλντισι είναι το ελεφαντόδοντο.
    10 βαθμοί
  5. Το διάβασα. Μου άρεσε πολύ. Έξυπνο, όμορφο, αστείο, πικάντικο (γκουχ γκουχ), με υπέροχο σχέδιο και πολύ ωραία ιστορία. Απλός αλλά όμορφα δομημένος κόσμος με ξεκάθαρους χαρακτήρες. Αν δεν ήταν τόσο πικάντικο θα έλεγα ότι είναι ταμάμ και για κάποιον πιο μικρό. Ανυπομονώ για τη συνέχεια.
    9 βαθμοί
  6. Δευτέρα παρήγγειλα το ΦΑΞ από το Σαράγεβο. Χθες το είχα σπίτι Φαίνεται πάρα πολύ καλό! Θα το διαβάσω και τα λέμε μετά!
    8 βαθμοί
  7. Διαβάστηκε και το πρώτο μέρος του Planet Hulk. Έχοντας διαβάσει την συνέχεια της συγκεκριμένης ιστορίας, το "World War Hulk", μου είχε αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις και μου κίνησε την περιέργεια να μάθω πώς πέρασε ο πρωταγωνιστής στον άγνωστο πλανήτη στον οποίο τον πέταξαν οι δικοί του σύντροφοι. Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να το μάθω. Νομίζω, ότι πριν ξεκινήσουμε θα πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στον Greg Pak για έναν βασικό λόγο. Αυτός, είναι το σύμπαν που έχει στήσει. Ο συγγραφέας δεν δημιούργησε ένα story arc, συνηθισμένο, καθώς φρόντισε να παρουσιάσει στον αναγνώστη ένα ολοκληρωμένο σύστημα, το οποίο αποτελείται από φυλές (καλούς-κακούς), και πολλές ακόμα λεπτομέρειες ενός κόσμου, που έτυχε να είναι το προσωρινό σπίτι του Hulk. Και το έκανε με τόση φροντίδα κι επιμονή, που με εξέπληξε. Το σενάριο ξεκινάει, αφήνοντας με με την απορία για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Γη κι ανάγκασαν τους υπόλοιπους υπερήρωες να προβούν σε αυτή την απόφαση. Σίγουρα όταν είναι να διαβάσουμε μία ιστορία με τον Πράσινο Γίγαντα, περιμένουμε να δούμε ξύλο, φάπες, μπουνιές κι απόλυτη καταστροφή. Όπερ κι εγένετο, λοιπόν, με την διαφορά ότι εδώ βλέπουμε και την ψυχή του Hulk, εκτός από τους μύες του. Ο συγγραφέας αποδίδει έναν Hulk, πληγωμένο συναισθηματικά από την "προδοσία" των δικών του ανθρώπων, οι οποίοι τον δίκασαν ερήμην για ένα "έγκλημα" το οποίο δεν το έκανε με πρόθεση (τουλάχιστον έτσι πιστεύω). Έτσι, είναι γεμάτος οργή, θυμό και μεγάλη δίψα για εκδίκηση κι αυτό βγαίνει σε όλη την ιστορία. Πιστεύω ότι αυτά τα συναισθήματα τον βοήθησαν να ανταπεξέλθει στις δοκιμασίες που του επιβλήθηκαν. Όσον αφορά την πλοκή, αυτό που επικρατεί είναι οι διάφορες μάχες, οι οποίες είναι καλογυρισμένες και υπάρχουν σχεδόν παντού στην διάρκειά της. Δεν υστερεί, όμως, και η σωστή ανάπτυξη του μύθου, η οποία συνδέει νέους χαρακτήρες, που συνεργάζονται για έναν κοινό σκοπό. Και σαν έκπληξη, βλέπουμε και τον ίδιο τον Hulk να συμμετέχει σθεναρά και να ανεβαίνει τα σκαλιά της άτυπης ιεραρχίας. Ο τρόπος που ο πρωταγωνιστής κινείται στον χώρο και στην ιστορία, μού έφερε στο μυαλό κάτι από τον θρυλικό "Σπάρτακο". Η προσθήκη του "γνωστού από τα παλιά" ήταν ενδιαφέρουσα και χωρίς να καταλαμβάνει πολλά λεπτά συμμετοχής, αλλάζει ολόκληρη την πορεία της ιστορίας. Ίσως ο συγγραφέας να μην θέλησε να τον χρησιμοποιήσει αρκετά για να μην επισκιάσει τον πρωταγωνιστή. Στα αρνητικά, μπορώ σίγουρα να εντάξω κάποιες εναλλαγές σκηνών, καθώς και κάποια αφηγηματικά μοτίβα, τα οποία με κράτησαν στην σελίδα λίγο περισσότερο από το φυσιολογικό, μέχρι να καταλάβω τι ακριβώς γίνεται. Στα δύο τελευταία κεφάλαια του πρώτου μέρους, η σύρραξη της εξέγερσης κορυφώνεται κι όλα δείχνουν ότι πάμε για ένα, ακόμα πιο συναρπαστικό, δεύτερο μέρος. Το σχέδιο βρίθει λεπτομερειών, που αναδεικνύουν περισσότερο το σενάριο. Πιστός στην παράδοση των μονομάχων της αρένας, ο καλλιτέχνης έχει υιοθετήσει πολλά στοιχεία των στολών που βλέπουμε στις αντίστοιχες ταινίες και διαβάζουμε στα βιβλία ιστορίας. Οφείλω να ομολογήσω, όμως, ότι αυτή η πρακτική (της λεπτομέρειας) έβγαζε αρκετά καρέ παραφορτωμένα και μερικά δυσνόητα, τουλάχιστον με την πρώτη ματιά. Αυτό που παρατήρησα είναι ότι έχουν κατατεθεί μεγάλα ποσά φαντασίας, προκειμένου να αποδοθούν οι εξωγήινοι χαρακτήρες και τα τοπία. Επίσης υπάρχει μία μεγάλη ποικιλία χρωμάτων που μου άρεσε. Αν και καταλαβαίνω ότι θα πρέπει να υπάρχει πλουραλισμός στις ιστορίες που φιλοξενούνται στους τόμους, απογοητεύτηκα κάπως όταν έμαθα ότι η συνέχεια του "Planet Hulk" θα κυκλοφορήσει σε δύο μήνες. Μας αφήνει στην γλύκα.:( Είχα σκοπό να δω και το αντίστοιχο animation, αλλά θα το αναβάλλω μέχρι να ολοκληρώσω την έντυπη μορφή. Όσον αφορά τα εξτραδάκια, είναι γενικά παραδεκτό, ότι πάντα τα συνοδευτικά άρθρα, βοηθούν εμάς του αδαείς να μπούμε πιο γρήγορα στο νόημα του εκάστοτε graphic novel. Εδώ νομίζω ότι βοήθησαν περισσότερο από κάθε φορά. Και ειλικρινά χαίρομαι που έχω την συνήθεια να διαβάζω τα άρθρα αυτά πριν από την κάθε ιστορία.
    8 βαθμοί
  8. Θα συμφωνήσω απόλυτα. Το Mister No τέλεια συνέχεια του saga του Τζέρι Ντρέικ με πολλά tributes και easter eggs σε παλιές ιστορίες του Nolitta (οι πιο πολλές από τα πρώτα τεύχη που έχουν δημοσιευτεί και στην Ελλάδα, όπως ο ταξιδιωτικός πράκτορας, η σκηνή με το μαχαίρι και την αράχνη κλπ). Για το Zagor άλλο ένα εξαιρετικό τεύχος της έγχρωμης ιταλικής σειρά (color zagor), το ίδιο ισχύει και για το επόμενο που έχει μια δόση παραπάνω τρόμου.
    7 βαθμοί
  9. Δεν ισχύει αυτό, εκ παραδρομής καταχωρήθηκε ... από τη στιγμή που δεν δίνεται χονδρική, δεν πρόκειται να το βρείτε από άλλο site.
    7 βαθμοί
  10. Βαρβάτο το νέο Μίστερ Νο και το καινούργιο Ζάγκορ εξαιρετικό. Και μια προεπισκόπιση του επόμενου Ζάγκορ στο παρακάτω λινκ: https://shop.sergiobonelli.it/zagor/2019/11/06/albo/witiko-1007330/ Φαίνεται φοβερή ιστορία!
    7 βαθμοί
  11. @Ilias12 Εξαιρετική η συλλογή σου. Αν θέλεις μία συμβουλή από έναν παλαιότερο και ψυχαναγκαστικό συλλέκτη, θα σου πρότεινα να φροντίζεις λίγο περισσότερο τα τεύχη σου. Αυτό το λέω γιατί παρατηρώ στις φωτογραφίες σου ότι πολλά από τα κόμικς (που είναι σχετικά πρόσφατα) φαίνονται κακοποιημένα (τσαλακωμένα, σκισμένα). Αν δεν έχεις πρόβλημα εσύ, δεν μου πέφτει λόγος. Απλά, επειδή βλέπω να χρησιμοποιείς βιβλιοθήκη και ράφια, σημαίνει ότι σου αρέσει η σωστή φύλαξή τους. Με λίγη περισσότερη φροντίδα κι αγάπη, λοιπόν, θα έχεις τα τεύχη σου για μία ζωή και μακάρι να τα χαίρονται και οι απόγονοί σου. Το λέω με μία εντελώς φιλική διάθεση. Μην με παρεξηγήσεις.
    7 βαθμοί
  12. Το διάβασα. Καμία δυσάρεστη έκπληξη. Ήταν όσο καλό το θυμόμουν Μια ευχάριστη περιπέτεια με απαλές δόσεις χιούμορ, σ΄ένα κόσμο φαντασίας με μαγεία, ιππότες, δράκους, τρολς κτλ. Κυλάει νεράκι, δεν κάνει κοιλιά κι έχει ωραίο σταθερό ρυθμό (ούτε γρήγορο, ούτε αργό). Στα της έκδοσης κανένα παράπονο Έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στη μετάφραση και την επιμέλεια. Τα καρέ που τα λόγια είναι ζωγραφισμένα δεν με πείραξε που έμειναν αναλλοίωτα και γράφτηκε από κάτω η μετάφραση. Κατανοώ πως θέλει πολύ περισσότερη δουλειά αλλά και γραφιστικές γνώσεις για να τ΄αλλάξεις. Πάρα πολύ τίμια έκδοση (αν δεν το ξέρεις άνετα την περνάς για επαγγελματική), όπως και η τιμή της. Νομίζω γι΄αυτά που προσφέρει τα 12€ είναι τίμιο αντίτιμο (τα 15€ θα τα θεωρούσα τσιμπημένη τιμή, εκτός κι αν είχε ιλουστρασιόν σελίδες). Μάγκες όσοι δεν το πήρατε μην το σκέφτεστε. Δεν βγαίνουν κάθε μέρα τέτοια κόμικς στην Ελλάδα. Ανυπομονώ για τη συνέχεια και μακάρι να βγει όσο πιο σύντομα γίνεται Το έχω ξαναβαθμολογήσει, δεν αλλάζει κάτι. Είναι ένα απ΄τα πιο γεμάτα 8/10 που έχω δώσει
    7 βαθμοί
  13. Βρε κάντε το κέφι σας όπως θέλετε Την αρχική παρουσίαση θέλουμε να είναι καθαρή με κριτικές, από την άλλη, ανοίξτε όσα θέματα θέλετε, φόρουμ συζήτησης είμαστε, όχι wikipedia
    6 βαθμοί
  14. Σε αυτό το link μπορείτε μα δείτε όλα τα events της Marvel (αλλά και DC αν θέλετε) με την χρονολογική σειρά τους καθώς και όλα τα τεύχη που αφορούν το κάθε event με την σειρά που πρέπει να διαβαστούν. Καλή εξερεύνηση!! https://comicbookreadingorders.com/marvel/event-timeline/
    6 βαθμοί
  15. Ο 2ος ασπρόμαυρος υπερτομος, με επανεκδόσεις πάλι. (ISBN:978-960-623-202-2). Conan: Επικές περιπέτειες 2 τίτλος εργασίας / Roy Thomas Τίτλος : Conan: Επικές περιπέτειες 2 τίτλος εργασίας Παράλ. Τίτλος/Τίτλος Πρωτοτ. : Savage Sword of Conan Τύπος Μέσου: έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Συντελεστές: Roy Thomas, Συγγραφέας ; Συλλογικό, Μεταφραστής Εκδότης: Κορωπί [GR] : Εκδόσεις Anubis / Compupress S.A. Έτος Έκδοσης: 2020 Σελιδοποίηση: 352 Μέγεθος: 21χ28 ISBN: 978-960-623-202-2 Γλώσσες : Ελληνική (gre) Γλώσσα πρωτοτύπου : Αγγλική (eng) Ημ/νία Παραχώρησης : 20/05/2020
    5 βαθμοί
  16. Ε,όχι και σύγχρονοι όλοι εκτός από τον Σκαρπα. Τόσοι παλιοί Ιταλοί υπάρχουν που σχεδίαζαν εξαιρετικά. Κάρπι,Μποτάρο, Καβατσάνο και Ντε Βίτα(με το παλιό τους στυλ) Αστερίτι κ.α.
    5 βαθμοί
  17. Update: Ξηγήθηκε ACS η καθημερινή (δεν ξέρω γενικα με τι στέλνουν). Χθες έφυγαν προς ACS, πριν λίγο παρέλαβα. Εντωμεταξύ, fun fact, το Ντόναλντ #71 που έστειλαν, είναι και αυτό σκισμένο.
    5 βαθμοί
  18. Ναι είναι του θείου του από τα παιδικά του χρόνια!! Vintage κομμάτι και αυτοί, με ζωή κοντά 45+ χρόνια.
    5 βαθμοί
  19. Μπράβο στην Καθημερινή, μου μπήκε και εμένα η ιδέα, λες τα τεύχη που έψαχνα και μου λέγανε να τα παραγγείλω μέσω περιπτέρου να τους πω ότι είχα θέμα με τη σελιδοποίηση, μπας και μου τα φέρουν
    5 βαθμοί
  20. “Οι περιπέτειες του Δον Γκούφυ & του πιστού συντρόφου του Μίκυ Πάντσα” συνεχίζονται, λοιπόν. Το δεύτερο μέρος, βρίσκει τους δύο συνεταίρους να είναι επάνω στην μοτοσυκλέτα και να οδεύουν για την αναζήτηση αδυνάτων προς διάσωση κι επιδίωξη ανδραγαθημάτων! Ο Γκούφυ, μετά την κούτα με τα κόμικς που έφαγε στο κεφάλι του, συνεχίζει να περνάει τον εαυτό του για μεγάλο ιππότη και υπερασπιστή του δικαίου, την ίδια ώρα που ο φίλος του ο Μίκυ δεν θέλει να τον επαναφέρει στην τάξη, αν δεν συντρέξει κάποιος σοβαρός κίνδυνος. Στο δεύτερο μέρος, λοιπόν, θα αφήσουν την πόλη και στον δρόμο τους θα συναντήσουν διάφορες περιπέτειες, άλλες με θετική έκβαση κι άλλες όχι και τόσο. Στην πόλη, όμως, υπάρχουν και δύο ύποπτοι τύποι, που θέλουν να κλείσουν το στόμα των πρωταγωνιστών, για να μην μαθευτεί το ύπουλο σχέδιο που έχουν ετοιμάσει. Ποιο είναι αυτό το σχέδιο και τι γνωρίζουν γι’ αυτό ο Μίκυ κι ο Γκούφυ, θα το μάθουμε μάλλον στο επόμενο μέρος. Και σε αυτό το μέρος, έχουμε ένα σενάριο καλογραμμένο, που όμως δεν προχωράει πολύ τον μύθο. Η πλοκή εμφανίζει δράση, ενώ παράλληλα δεν λείπει και το χιούμορ. Είχε μεγάλη πλάκα η διεκπεραίωση της πρώτης “αποστολής”, και οι παραλληλισμοί ανάμεσα στην πραγματικότητα και το φανταστικό. Μου θύμισε κάτι από την απίστευτη τύχη του Γκαστόνε! Το φινάλε (με το καμπανάκι) μου φάνηκε λίγο βιαστικό. Θα προτιμούσα κάτι πιο ευφυές, για να ταιριάζει με την υπόλοιπη πλοκή. Γενικά έχουμε μία καλή δουλειά, που αφήνει υποσχέσεις για την συνέχεια! Για το σχέδιο, δεν έχει αλλάξει η γνώμη μου σε σχέση με το πρώτο μέρος. Για την συνέχεια ο αναγνώστης θα διαβάσει μία ιστορία με σταυροδρόμια, που φέρει τον τίτλο “Χωρίς δεκάρα τσακιστή”. Φυσικά ένας τέτοιος τίτλος δεν θα μπορούσε να έχει άλλον πρωταγωνιστή από τον αγαπημένο μας μπατίρη, τον Ντόναλντ! Ο φίλος μας επιστρέφει, μαζί με την αρραβωνιαστικιά του, από ένα πικ νικ, το οποίο δεν πήγε καλά. Για την ακρίβεια επήλθε η πλήρης καταστροφή, μιας και τους έπιασε βροχή, αέρας και υπήρχαν εκατοντάδες μυρμήγκια. Η Νταίζυ, λοιπόν, ήταν έξω φρενών με τον Ντόναλντ κι απαιτεί να της παραθέσει, την επόμενη εβδομάδα, ένα δείπνο σε ένα ακριβό εστιατόριο για να μπορέσει να τον συγχωρέσει. Δυστυχώς, όμως, ο φίλος μας έχει μόνο 100 δολάρια, τα οποία χρειάζεται για να πληρώσει τον λογαριασμό του ρεύματος, με την προϋπόθεση να μην έρθει πολύ “φουσκωμένος”. Τις κινήσεις που θα πρέπει να κάνει για να έχει θετική έκβαση η περιπέτειά του, θα το αποφασίσει ο αναγνώστης, με τις επιλογές του στα διάφορα σταυροδρόμια που θα συναντήσει. Προσοχή, όμως, γιατί πολλές από τις εκδοχές κρύβουν μεγαλύτερους μπελάδες! Πρόκειται για ένα σενάριο, που εντάσσει στο κλίμα του τον ίδιο τον αναγνώστη. Η πλοκή είναι ευχάριστη, αλλά σίγουρα δεν έχει κάτι ιδιαίτερο να μας πει. Οι διάφορες εκδοχές εμφανίζονται σε πολύ σύντομα χρονικά διαστήματα και πιο συγκεκριμένα σχεδόν σε κάθε σελίδα, γεγονός που ίσως να κουράσει κάποιον που δεν θα διαβάσει την ιστορία με την σειρά, αλλά θα επιχειρήσει να επιλέξει εκδοχές. Ατού της πλοκής θα χαρακτήριζα την εμφάνιση του Φάντομ Ντακ. Τα διάφορα φινάλε που υπάρχουν δεν είναι το ίδιο ευτυχή, αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το γεγονός ότι κανένα από αυτά δεν είναι 100%, αυτό που λέμε happy end. Το σχέδιο δεν με ενθουσίασε τόσο. Ο Ντόναλντ, θα συνεχίσει να έχει το τιμόνι του πρωταγωνιστή, ή καλύτερα το πηδάλιο, μιας κι ο φίλος μας βρίσκεται επάνω “Στην σχεδία”. Ο Ντόναλντ, λοιπόν, έχει φτιάξει μία αυτοσχέδια σχεδία, στην οποία έχει επάνω τα πράγματά του κι όλος χαρά, ξεκινάει να ψαρεύει για να κερδίσει το γεύμα του. Οι ατυχίες, όμως, δεν αργούν να βρουν τον φίλο μας ακόμα και καταμεσής του ωκεανού, την ίδια ώρα που μία φωνή από το υπερπέραν του τείνει χείρα βοηθείας. Εκείνος, όμως, ούτε να ακούσει για βοήθεια! Τι να έχει συμβεί άραγε? Πώς βρέθηκε στην θάλασσα και ποια είναι η μυστηριώδης φωνή, με την οποία φαίνεται να έχει τσακωθεί? Εδώ μιλάμε για ένα σενάριο με σύντομη διάρκεια, που μου έδωσε την εντύπωση ότι δημιουργήθηκε για καθαρό χαβαλέ και σε πολύ χαλαρές συνθήκες. Φαντάζομαι τους δύο δημιουργούς να είναι μαζί και να γελάνε όταν την διάβασαν ολοκληρωμένη! Αυτός ο χαβαλές παρέσυρε κι εμένα και με έκανε και γέλασα. Η πλοκή μάς βάζει κατευθείαν στα…”βαθιά” και προκαλεί πολλές απορίες στον αναγνώστη, οι οποίες λύνονται κυριολεκτικά στο τελευταίο λεπτό! Και μάλιστα με ένα εντελώς “κουφό” φινάλε. Γενικά είναι μία ιστορία που διασκεδάζει και ψυχαγωγεί, αλλά δεν επιδέχεται περαιτέρω ανάλυσης. Ένα τέτοιο σενάριο, λοιπόν, δεν θα μπορούσε να μην φέρει την υπογραφή στο σχέδιο της μεγάλης Silvia Ziche! Ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη θέση. Κι ερχόμαστε στον “Κρυφό άσσο”. Όλοι γνωρίζουμε και θαυμάζουμε το σύμβολο κύρους τους μεγαλύτερου Κροίσου της Λιμνούπολης, που στεγάζει τα τρία κυβικά μέτρα χρήμα του, και βρίσκεται επάνω στον λόφο Αμαξοφονιά. Φυσικά, ο λόγος για το θησαυροφυλάκιο. Σε αυτό το μεγαθήριο, λοιπόν, αρχίζει να κάνει εμφανή τα σημάδια του ο χρόνος. Όλοι οι όροφοι έχουν πλημμυρίσει, λόγω των απαρχαιωμένων υδραυλικών. Μάταια ο Ντόναλντ κι ο Φέθρυ προσπαθούν με ημίμετρα να διορθώσουν την βλάβη, η οποία δυστυχώς απαιτεί την παρουσία υδραυλικού. Έτσι και γίνεται. Ο μάστορας, για να επισκευάσει την βλάβη, χρειάζεται τον χάρτη που απεικονίζει την γενική υδραυλική εγκατάσταση του κτιρίου. Δυστυχώς, όμως, αυτός ο χάρτης στέκεται αδύνατο να βρεθεί, κάνοντας τον Σκρουτζ απαρηγόρητο. Όταν στερέψουν τα δάκρυα, ο ιδιοκτήτης του μεγάρου και τα δύο του ανίψια θα ξεκινήσουν έναν αγώνα δρόμου, προκειμένου να βρουν το σχεδιάγραμμα. Θα τα καταφέρουν? Ένα σενάριο που βγάζει μία πρωτοτυπία (Μουργόλυκοι), την ίδια ώρα που πατάει δυνατά στην Γη κι εμφανίζει ρεαλισμό (το παλιό θησαυροφυλάκιο). Η πλοκή στην αρχή αποτελείται από αστεϊσμούς που δεν είναι του γούστου μου. Τους βρήκα εντελώς σαχλούς κι άκρως υπερβολικούς. Στην συνέχεια, όμως, παραδέχομαι ότι υπάρχει βελτίωση, η οποία με έκανε να συνεχίσω την ανάγνωση πιο ευχάριστα. Από εκεί και πέρα, το μεγαλύτερο μέρος της πλοκής δεν είχε να επιδείξει κάτι ενδιαφέρον, με εξαίρεση το φινάλε, που ήταν ανατρεπτικό και ταυτόχρονα κωμικό. Γενικά, νομίζω ότι το εν λόγω σενάριο ήθελε μεγαλύτερη φροντίδα για να γίνει πιο αξιόλογο. Σχεδιαστικά, την ιστορία την βρήκα μέτρια, προς καλή. “Τα Χάπια της Γνώσης”, έχουν στην ύλη τους, αυτή την εβδομάδα, να μας μάθουν για την “Διαφήμιση”. Όπως μας διδάσκει ο αγαπημένος μας καθηγητής Λούντβιχ Φον Ντρέηκ, η τέχνη της διαφήμισης δεν είναι δημιούργημα του 20ου και του 21ου αιώνα, αλλά η γέννησή της ανάγεται στα αρχαία χρόνια και την εποχή των Φοινίκων. Την σκυτάλη, έπειτα, πήραν οι (συνήθεις ύποπτοι) Έλληνες και οι Ρωμαίοι, για να φτάσουμε στον 15ο αιώνα και την γέννηση της τυπογραφίας. Ο Λούντβιχ, όμως, δεν μένει εκεί. Μας δείχνει και τις σύγχρονες μορφές της διαφήμισης, καθώς και τον ανταγωνισμό που πηγάζει (κι) από αυτές. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για το σενάριο αυτό, μιας και δεν διαφέρει σε τεχνικές και ουσία, από τις υπόλοιπες ιστορίες της σειράς. Χωρίς να είμαι ιδιαίτερα γνώστης, έχω την εντύπωση ότι υπάρχει μία ελαφριά δόση υπερβολής στις περιγραφές, τουλάχιστον στην αρχή της ιστορίας. Γενικά, όμως, δεν έχω κανένα παράπονο και πάντα χαίρομαι όταν διαβάζω ιστορίες της σειράς. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο και παραφορτωμένο. Ο Πασχάλης ξύπνησε το πρωί και διερωτήθηκε “Τι κάνουμε σήμερα;” και η μοίρα αποφασίζει να του δώσει μία “Μαγική εμπειρία”. Ο φίλος μας βρίσκεται στο παζάρι της πόλης και δοκιμάζει διάφορες λιχουδιές, όταν ξεμένει από λεφτά και δεν προλαβαίνει να δοκιμάσει τους λουκουμάδες με κρέμα. Εκείνη την στιγμή θα τον προσεγγίσει ένας τύπος με περίεργη ενδυμασία και θα του προτείνει μία μικρή εργασία. Πρόκειται για έναν τσαρλατάνο ταχυδακτυλουργό, ο οποίος αναζητά έναν βοηθό για να κάνει τα κόλπα του. Ο φίλος μας, στο άκουσμα της αμοιβής, δέχεται και οι πρόβες αρχίζουν. Πώς θα εξελιχθεί, όμως, η παράσταση? Μιλάμε για μία ευχάριστη ιστορία, το σενάριο της οποίας έχει έναν καθαρά γελοιογραφικό χαρακτήρα και δίνεται λιγότερη προσοχή στην δράση και την ένταση. Ο Πασχάλης στέκεται επάξια στην θέση του πρωταγωνιστή κι έχει καλή χημεία με τον ρόλο του. Προσωπικά πιστεύω ότι ο συγκεκριμένος ρόλος θα ταίριαζε και στον Φέθρυ, αλλά κι ο Πασχάλης μάς κάνει. Μεγάλη πλάκα είχε και η έκφραση του ταχυδακτυλουργού, ο οποίος είχε τις στιγμές του. Γενικά, δεν την θεωρώ την σούπερ ουάου ιστορία και σίγουρα θα την ξεχάσω, αλλά γέλασα με την πλοκή της. Δεν ξέρω εάν οι δημιουργοί είχαν επηρεαστεί από κάτι άλλο, για την συγγραφή της ιστορίας αυτής, εμένα πάντως μου θύμισε αυτό! Οι τεχνικές του Francesco D'Ippolito, δεν ανήκουν στις αγαπημένες μου. Το αντίθετο θα έλεγα. Μία σύντομη ιστορία, θα είναι η επόμενη και μας έρχεται από την σειρά “Η μέρα που…”. Ο τίτλος της είναι “Θυμήθηκες εκείνη”. Ο θείος Σκρουτζ με τον Ντόναλντ βρίσκονται στο θησαυροφυλάκιο κι ενώ ο ένας υπολογίζει τα κέρδη του, ο άλλος γυαλίζει νομίσματα. Φαντάζομαι δεν είναι δύσκολο να καταλάβετε ποιος κάνει τι? Ο Ντόναλντ δείχνει πολύ χαρούμενος κι ο λόγος είναι ότι θα περάσει μία όμορφη βραδιά με την αγαπημένη του Νταίζυ. Από την άλλη ο Σκρουτζ, τον κατακρίνει για την σπατάλη του, καθώς και για την έλλειψη ενδιαφέροντος για την δουλειά. Επάνω στην κουβέντα, ο Ντόναλντ βρίσκει ανάμεσα στο βουνό των νομισμάτων, ένα μενταγιόν, το οποίο περιέχει μία παλιά φωτογραφία. Τι μυστικά εξακολουθεί να μας κρύβει ο Λιμνουπολίτης Κροίσος? Αν ο συγγραφέας δεν ανέφερε τα ονόματα των πρωταγωνιστών κι ο καλλιτέχνης τούς είχε σχεδιάσει διαφορετικά, θα νόμιζα ότι η συγκεκριμένη δουλειά είχε απορριφθεί από την Disney και την έβγαλαν σε φανζίν! Οι δημιουργοί φροντίζουν να καταρρίψουν ό,τι γνωρίζουμε για τον Βίο και την Πολιτεία του Σκρουτζ, ή μάλλον για να είμαστε πιο ακριβείς, πρόσθεσαν δικά τους στοιχεία στο παρελθόν του. Αν με ρωτήσετε αν έχουν το ηθικό δικαίωμα να κάνουν κάτι τέτοιο θα σας πω ναι (αν και βαθιά μέσα μου δεν θέλω να αλλοιώνονται οι “κλασικοί”! ). Εδώ, όμως, νομίζω ότι απλά παρέθεσαν τις πληροφορίες και δεν τους έφτασαν οι σελίδες για να τις καλλιεργήσουν στην συνείδηση του αναγνώστη. Έτσι, βγαίνει ένα αποτέλεσμα που απλά κάνει θόρυβο και δεν λέει κάτι ουσιαστικό. Παραδέχομαι ότι υπάρχει ρομαντισμός στην ατμόσφαιρα και ίσως, αν είχε περισσότερες σελίδες, να βλέπαμε κάτι πιο αξιόλογο. Σχεδιαστικά την βρήκα μέτρια. Και θα τελειώσουμε με την “Ημέρα εναλλακτικής μετακίνησης”. Ο Ντόναλντ σαπίζει στην αιώρα του, όταν έρχονται τα τρία ανιψάκια του για να του υπενθυμίσουν ότι είχε υποσχεθεί να τα συνοδεύσει μέχρι το πάρκο για να γιορτάσουν την συγκεκριμένη ημέρα. Πριν καλά-καλά προλάβει να τα μπαλώσει, κάνει την εμφάνισή της η Νταίζυ για να του υπενθυμίσει, με την σειρά της, ότι της είχε υποσχεθεί να περνούσαν μαζί αυτή την ημέρα, στην Λέσχη της. Το άγχος και η απόγνωση χτυπάει κόκκινο για τον φίλο μας και θα φουντώσουν ακόμα περισσότερο όταν θα εμφανιστεί ο θείος Σκρουτζ, με την απαίτηση να είναι εκείνος που θα οδηγήσει το πρωτότυπο οικολογικό αυτοκίνητο, στον διαγωνισμό που διεξάγει ο Δήμος για την συγκεκριμένη ημέρα. Ο φίλος μας θα πρέπει να σκεφτεί έξυπνα και μεθοδικά, προκειμένου να βρίσκεται σε τρία διαφορετικά σημεία ταυτόχρονα, για να μην στεναχωρήσει τα αγαπημένα του πρόσωπα. Η απύθμενη ατυχία του, όμως, δεν έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη. Πρόκειται για ένα σενάριο που προσπαθεί να περάσει οικολογικά μηνύματα, αλλά νομίζω ότι αυτό το κάνει αρκετά διακριτικά. Η πλοκή κρύβει μεγάλη ένταση και γρήγορες εναλλαγές των σκηνών, που εξάπτουν την αγωνία. Η αλήθεια είναι ότι έχει καρτουνίστικα χαρακτηριστικά, με αποτέλεσμα να βγάζει πολλές φορές, υπερβολή. Αποκορύφωμα, το γεγονός ότι βλέπουμε τον Ντόναλντ να πετάει επάνω από τα σπίτια της Λιμνούπολης, μέσα σε μία...σαπουνόφουσκα! Αυτά τα στοιχεία, λοιπόν, με ξένισαν κάπως. Κατά τα άλλα, έχουμε ένα σενάριο γραμμένο επάνω στον Ντόναλντ, που καταλήγει σε ένα ανατρεπτικό, αλλά άνευρο φινάλε. Γενικά, όχι πολλά πράγματα. Σχεδιαστικά έβγαζε πάθος, αλλά την βρήκα μέτρια, προς καλή.
    5 βαθμοί
  21. Θα μπορούσε να λέγεται το ελεφαντόδοντο του Μαγοχαμόθ πχ. Πάντως σε επόμενο τόμο, αν δεν έχουμε κάτι να μας πιέζει τότε εργασιακά κτλ, καλό θα ήταν να το διαβάσουν ως επιμελητές και 1-2 άτομα πέραν του μεταφραστή και να δώσουν κάποιες συστάσεις που από κει και πέρα αν θέλουν ακολουθούν οι όχι οι υπεύθυνοι της έκδοσης. Ευχαρίστως κι εγώ να το κοίταζα και αν μπορούσα να βοηθήσω σε τέτοιες λεπτομέρειες...
    5 βαθμοί
  22. Τολμάτε να καταπιαστείτε με ένα πολύ δύσκολο θέμα, μια πικρή ιστορία κομμάτι του Εθνικού μας Διχασμού με τις τόσες και τόσες τραγικές του συνέπειες. Θέλει θάρρος και αποφασιστικότητα μια τέτοια επιλογή. Και είναι δουλειά της μεγάλης Τέχνης, να καταπιάνεται με ζητήματα τα οποία 100 έτη μετά προκαλούν ακόμα αντιπαραθέσεις και συζητήσεις. Μπορεί να λειτουργήσει και ως προπομπός για τη νεολαία μας προκειμένου να εμβαθύνει και σε άλλα αναγνώσματα αναφορικά με αυτή τη δύσκολη για τον Ελληνισμό περίοδο. Μπράβο σας για το εγχείρημα, θα το αγοράσω με την πρώτη ευκαιρία.
    5 βαθμοί
  23. Μόλις το παρέλαβα και εγώ από τον φίλτατο πρόεδρο. Εξαιρετική έκδοση. Υπέροχο χοντρό μπαμπάτσικο εξώφυλλο, μεγάλο μέγεθος, ωραία χρώματα, ωραία μυρωδιά, άψογο. Ανυπομονώ να το διαβάσω και να γράψω κριτική. Πολύ καλή αγορά σε πολύ καλή τιμή. Στηρίξτε όσοι μπορείτε και δεν θα χάσετε!!!!
    5 βαθμοί
  24. Τι παγκόσμια πρωτοτυπία αυτή, να βάζεις web offer 60% σε εξαντλημένο προϊόν;
    4 βαθμοί
  25. Το COMIC CULTURA #07 τυπώθηκε, και βρίσκεται πλέον στα Solaris, red n noir. Για online παραγγελίες προτείνετε το e-shop του red n noir. Πάρτε το, τιμήστε το, στηρίξτε το.
    4 βαθμοί
  26. Παρέλαβα και εγώ σήμερα από τον @Valtasar, το κόμικ μου ήρθε σε πάρα πολύ καλή συσκευασία και σε άριστη κατάσταση. Στα της έκδοσης, πραγματικά πρόκειται για περιποιημένη και πολυτελής έκδοση χαίρεσαι να την κρατάς στα χέρια σου, πολύ καλή προσθήκη για την βιβλιοθήκη κάθε κομιξόφιλου. Ωραίο και το σχέδιο από μια γρήγορη ματιά που έριξα, εύχομαι να πάει καλά και να δούμε και τις συνέχειες.
    4 βαθμοί
  27. Μου απάντησαν ήδη ότι θα στείλουν άλλο. Για να δούμε πότε θα τους ξαναστείλω ιμέιλ ?
    4 βαθμοί
  28. Η αλήθεια είναι ότι εδώ πολλά πράγματα χάνονται οπότε καταλαβαίνω γιατί να γίνει χωριστά. Μην σου πω πρέπει να βάλω και την λίστα πληροφοριών μου σε ξεχωριστό θέμα και να έχουμε 4 thread για την ίδια συλλογή
    4 βαθμοί
  29. @avalonlll κλασική καθημερινή . Ένα καλό πήγαν να κάνουν και μας το βγάζουν από τη μύτη.
    4 βαθμοί
  30. @jimmy mcduck και κι από μένα... Κι επειδή ο καθένας με τον πόνο του, οι πέννες στην άκρη, αγορασμένες ή πιασμένες σε συναυλίες?
    4 βαθμοί
  31. Μεγάλο respect @jimmy mcduck! Φοβερή συλλογή πραγματικά και πάρα πολύ όμορφα οργανωμένη-ταξινομημένη. Φαίνεται πληρέστατη από ελληνικά Disney κόμικ!
    4 βαθμοί
  32. @jimmy mcduck Η συλλογή σου είναι υπέροχη αλλά αυτό που μου τράβηξε την προσοχή είναι οι LEGO Διαστημάνθρωποι!
    4 βαθμοί
  33. Μια ακόμη ψαριά από τεύχη που θεωρούσα χαμένα. Σημειώνω ότι το 28 έχει ένα αποσπώμενο διαφημιστικό πάνω απ' το εξώφυλλο, οπότε το τεύχος σαρώθηκε με τις δύο εκδοχές (με και χωρίς το διαφημιστικό). Το τεύχος 54 σαρώθηκε σε καλύτερη κατάσταση. Σημειώνω επίσης οτι μέχρι και το 1988 η βιβλιοδεσία είναι καρφίτσα. Από το 1989 γίνεται ράχη, με το λογότυπο PLAYBOY (ψηλά) και τον μήνα-έτος έκδοσης (χαμηλά). Μεταφέρθηκαν στη βάση
    4 βαθμοί
  34. Αυτό είναι που έχει σημασία. Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες!
    4 βαθμοί
  35. Well here we go... Ως αναγνώστης υπερηρωικών κόμικ, τα τελευταία χρόνια, θα ήθελα να δώσω μερικές συμβουλές σε νέους αναγνώστες της Marvel και της DC πριν ξεκινήσει το όλο τόπικ. Είναι συμβουλές πάνω στην ανάγνωση και την κατανόηση του είδους: 1) Ποτέ δε θα βγει νόημα με το continuity, ούτε θα ξέρεις πάντα τι έγινε. Από τη στιγμή που ένα υπερηρωικό universe ξεκινάει δεκαετίες πίσω και φτάνει στο σήμερα, προφανώς στο continuity θα υπάρχουν λάθη, λογικά κενά και συνεχείς αλλαγές. Τα υπερηρωικά κόμικ είναι γενικότερα ένα χάος, συνεπώς το να τα ταξινομήσεις και να τα διαβάσεις όλα πολύ απλά δεν γίνεται. 2) Τι παίζει με τα vol. και τα βιβλία. Κάθε τίτλος λέγεται comic book και κάθε φορά που η εταιρεία κάνει relaunch ξεκινάει καινούριο volume του comic book. Π.χ εδώ βρίσκεται η ιστορία των Avengers ως comic book: https://en.wikipedia.org/wiki/The_Avengers_(comic_book) όπως βλέπετε κάθε relaunch ξεκινάει νέο volume του βιβλίου, το οποίο με τη σειρά του σπάει σε volumes ανάλογα με το run του συγγραφέα κτλ. Προσοχή! Δε σημαίνει πως κάθε volume είναι όλο από έναν συγγραφέα. Προφανώς μπορεί να φιλοξενεί και πολλά διαφορετικά runs με διαφορετικούς writers και pencillers. 3) Κάθε event αλλάζει πράγματα και είναι κορύφωση όσων συνέβησαν στα επιμέρους κόμικ. Σπάνια ένα event διαβάζεται 100% αυτόνομα. Πρέπει να υπάρχει μια προηγούμενη γνώση του τι έχει συμβεί στα κόμικ συγκεκριμένων ηρώων ή στην ιστορία χαρακτήρων για να καταλάβεις 100% τι συμβαίνει. Το Civil War πχ αυτό το απαιτεί σε μικρότερο βαθμό, αλλά το Secret Wars του 2015 σε πολύ πολύ μεγαλύτερο. Πρέπει να διαβάζεις tie-ins και να ξέρεις όσα έχουν προηγηθεί. 4) Αν μπλέξεις με Universe, καλή τύχη Γενικά για όσους δεν είναι πολύ εξοικειωμένοι, κρατήστε τα εξής: Η Marvel είχε το βασικό της Universe ή Earth 616 και είχε και το Ultimate Universe ή Earth 1610. Το Ultimate λανσαρίστηκε στις αρχές των 00s αν θυμάμαι και έδειχνε βασικούς ήρωες όπως οι Ultimates, οι F4 και ο Spider-Man υπό μια νέα σκοπιά. Έχουν εμφανιστεί κι άλλες όπως η Earth 833 του Spider-UK, αλλά γενικά οι περισσότερες ιστορίες γράφονταν για τις πρώτες δύο. Αυτές οι δύο έμειναν μόνες και εν τέλει ενώθηκαν στο Secret Wars του 2015 όπου το Ultimate Universe ουσιαστικά τερματίστηκε. Η DC έχει πολλές διαφορετικές Earths και μάλιστα η Earth-Two είχε δικό της comic book στο New 52, ενώ έχουν δημιουργηθεί άπειρα γνωστά events όπως τα δύο Crisis on Infinite Earths. 5) Πως να διαβάσω για να φτάσω στα events; Ομολογώ πως αν είχα λεφτά και δε δούλευα, θα διάβαζα όσα περισσότερα κόμικ μπορώ, αλλά στη φάση που είμαι προσπαθώ να κάνω λίγο πιο λογικές τις απαιτήσεις μου Π.χ. όταν ξεκίνησε η DC το Rebirth είχα σταμπάρει 8-10 τίτλους που ήθελα να διαβάζω σε σταθερή βάση, αλλά πλέον με δουλειά, σχέση, φίλους, αλλά και έναν πακτωλό βιβλίων και κόμικ ήδη στη βιβλιοθήκη μου, δύσκολο να ακολουθήσω. Οπότε για μένα αν κάποιος θέλει να μπει στο υπερηρωικό και να φτάνει σε events, πρέπει να ξεκινήσει με την εξής λογική (και είναι καθαρά προσωπική άποψη): Πιάσε τους ήρωες που σου κεντρίζουν περισσότερο το ενδιαφέρον. Βρες wiki pages με τις ιστορίες τους, καταλόγους ιστοριών, άρθρα και βρες τις πιο σημαντικές ιστορίες, τα καλύτερα runs συγγραφέων κτλ. Είναι αδύνατον να τα διαβάσεις όλα. Επέλεξε όσα σου κεντρίζει το ενδιαφέρον η υπόθεση ή παίζουν ρόλο για να φτάσεις σε events. Σιγά σιγά με αυτή τη λογική θα έχεις χτίσει κάποιες Χ γνώσεις πάνω σε κάθε ήρωα. Δώσε σημασία στους βασικούς, αλλά διάβασε ιστορίες που έχουν και δεύτερους. Αν δεν έχεις χρόνο, ψάξε στα wikis που αναφέραμε για το ποιος πχ είναι ο Goliath να ξέρεις τουλάχιστον στοιχεία για το χαρακτήρα των άλλων ηρώων. Εν μια νυκτί δε γίνεται να πας σε event δυστυχώς. Πρέπει να χτίσεις τις γνώσεις σου πάνω σε ήρωες με διάβασμα κόμικ και αρθρογραφίας. 6) Κατάλογος events της Marvel. Σε αυτό το λινκ θα βρείτε όλα τα crossover events της Marvel. Έχει και των ηρώων και τα γενικά. Αποτελεί μια καλή βάση για συζήτηση. Επίσης εδώ στο φόρουμ μπορείτε να βρείτε αφιερώματα σε κόμικ που δεν έχουν έρθει στα ελληνικά. Κάποια από τα events βρίσκονται εκεί π.χ εγώ έχω το Secret Invasion. Παρουσιάσεις στα ελληνικά έχουν όσα έχουν έρθει στην Ελλάδα όπως το Siege. Στο Fear Itself είχα φτιάξει και σειρά διαβάσματος κόμικ που έχουν κυκλοφορήσει στα ελληνικά με τα οποία διαβάζει κανείς την ιστορία του πως ήρθε η Asgard στη Γη και τι έγινε με όλο αυτό. Προφανώς αν ψαχτεί κανείς θα δει ότι στην ιστορία εντάσσονται και αγγλικά κόμικ. Αυτά από μένα σαν αρχή στο όλο concept, εννοείται αν μου έρθει και κάτι καινούριο στο μυαλό σχετικά με το θέμα, θα το γράψω
    4 βαθμοί
  36. Με τόσα relaunches τίτλων, αλλαγές σε χαρακτήρες και ιστορίες που έχει κάνει η Marvel τα τελευταία χρόνια, πάλι καλά να λέμε και που τη λένε ακόμα She-Hulk
    3 βαθμοί
  37. Μόλις το διάβασα. Εξαιρετική ιστορία που σε κρατάει από την αρχή μέχρι το τέλος. Το σχέδιο όμορφο αρκετά. Να το διαβάσετε! Μόνη μου απορία, πότε η Χαλκ έγινε άγρια;
    3 βαθμοί
  38. ΦΙλε μου @nikos ka ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ! Σε ευχαριστουμε που μας βοηθας στην συμπληρωση του τιτλου!! αν ειναι γραψε ποιο οπισθοφυλλο ειναι ποιο (δηλ. πχ, τον αριθμο τευχους και τον τιτλο, αν μπορεις σκανναρισε μια και τα εξωφυλλα για να υπαρχουν στις σωστες συμφωνα με τα συγχρονα δεδομενα διαστασεις των παραπανω τευχων.. tip..αν τα εξωφυλλα ειναι παραπανω απο 2 τα βαζεις σε ενα ζιπαρισμενο (συμπιεσμενο αρχειο) που μπορει ευκολα ο υπευθυνος ταξινομησης να τα τοποθετηση στην σωστη τους θεση..
    3 βαθμοί
  39. Το τεύχος ξεκινάει με μία “Μαγική αποστολή”. Η νύχτα έχει πέσει στην Λιμνούπολη κι ο Σκρουτζ έχει καλέσει στο θησαυροφυλάκιό του τον Κύρο και τον Ντόναλντ. Ο λόγος είναι ότι έμαθε κάποια νέα, τα οποία τον ενόχλησαν και τον ανησύχησαν. Οι πράκτορές του που βρίσκονται στους πρόποδες του Βεζούβιου, τον ενημέρωσαν ότι η Μάτζικα έχει προμηθευτεί έναν αρχαίο μαγικό πάπυρο, ο οποίος περιέχει ένα ξόρκι που θα της επιτρέψει να πάρει την πολυπόθητη πρώτη δεκάρα στα χέρια της. Για να γίνει αυτό, όμως, θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν κάποιοι συγκεκριμένοι πλανήτες (κάτι το οποίο θα γίνει σύντομα) και μέχρι να γίνει αυτό, η Μάτζικα θα φυλάξει τον πάπυρο σε ένα είδος τράπεζας για μάγους. Οι φίλοι μας θα πρέπει να μπουν στην τράπεζα αυτή και να αρπάξουν τον πάπυρο, πριν προλάβει να τον χρησιμοποιήσει η σατανική μάγισσα. Πώς θα το κάνουν αυτό? Θα τα καταφέρουν? Πρόκειται για ένα σενάριο, το οποίο μου κίνησε το ενδιαφέρον από την πρώτη κιόλας σελίδα. Το ζεύγος McGreal, φανερά επηρεασμένοι από την θρυλική σειρά “Επικίνδυνες Αποστολές”, δημιουργούν, ένα αντίστοιχης θεματολογίας, σενάριο, το οποίο πατάει επάνω σε μία σοβαρή υπόθεση. Η πλοκή έχει την απαιτούμενη δράση, ενώ ενδιαφέρον προκαλεί η αλλαγή της πορείας της, καθώς βλέπουμε την Μάτζικα να μην μονοπωλεί τον χαρακτηρισμό του villain, μιας κι εμφανίζεται κι άλλος. Οι πρωταγωνιστές λειτουργούν έξυπνα και δραστήρια, ενώ δεν λείπουν και τα όμορφα γκατζετάκια του Κύρου. Το φινάλε, κλείνει αξιόλογα την ιστορία και μας αφήνει με μία όμορφη επίγευση. Το ίδιο όμορφο ήταν και το σχέδιο του μεγάλου Giorgio Cavazzano. Μία ακόμα επική μονομαχία ανάμεσα στους δύο άσπονδους γείτονες, κρύβει η ιστορία “Το τραινάκι του τρόμου”. Ένα βράδυ, ο Ντόναλντ διαβάζει ένα βιβλίο στο σπίτι του, όταν ακούει από έξω έναν παράξενο θόρυβο. Βγαίνοντας να ελέγξει, θα παρατηρήσει τον γείτονά του, τον κύριο Τζόουνς, να φέρεται κάπως περίεργα και με άκρα μυστικότητα. Τσεκάροντας περισσότερο και καλύτερα, ο Ντόναλντ θα συνειδητοποιήσει ότι το μεγάλο μυστικό του γείτονά του είναι η κατασκευή μίας ρέπλικας σιδηροδρόμου, το οποίο θα του επιτρέψει να συμμετέχει σε έναν διαγωνισμό. Η ζήλια και η εκδικητικότητα φουντώνουν και πάλι στον φίλο μας, ο οποίος αποφασίζει να κατασκευάσει τον δικό του σιδηρόδρομο για να τον κοντράρει στα ίσα στον διαγωνισμό. Η μάχη ανάμεσα στους δύο “μηχανοδηγούς” μόλις έχει αρχίσει και μας υπόσχεται την τέλεια καταστροφή. Όπως είπα και στην αρχή, μιλάμε για ένα σενάριο που στηρίζεται επάνω σε ένα γνώριμο μοτίβο, αυτό την εκρηκτικής διαμάχης ανάμεσα στον Ντόναλντ και τον τροφαντό γείτονά του. Προσωπικά δεν περίμενα να διαβάσω κάτι πρωτότυπο και το μόνο που έμενε ήταν να δω καλές σκηνές δράσης και χιούμορ. Εν μέρει, δεν μπορώ να πω ότι απογοητεύτηκα. Μετά το αρχικό πλασάρισμα την πλοκής, το οποίο το βρήκα έξυπνο, ο σεναριογράφος παρουσιάζει στους αναγνώστες μία σειρά από γκαγκ γεμάτα δράση, αστεία, αλλά κι αρκετές υπερβολές (δικαιολογημένες σε τέτοιου είδους ιστορίες). Επίσης να πούμε ότι, σε αντίθεση με τα συνηθισμένα, αυτός που ξεκινάει τον πόλεμο και τσιγκλάει τον γείτονά του, είναι ο Ντόναλντ, ο οποίος φέρεται εντελώς ύπουλα και κακομαθημένα. Το σενάριο είναι ανατρεπτικό, αλλά όχι τόσο που να μας προκαλέσει έκπληξη. Σε γενικές γραμμές, ήταν μία καλή ιστορία, αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Σχεδιαστικά την βρήκα πολύ καλή. Ωδή στις νέες τεχνολογίες, είναι η επόμενη ιστορία του τεύχους, καθώς ασχολείται με ένα “Παιχνίδι προσομοίωσης”. Τα τρία ανιψάκια φαίνεται να έχουν παραμελήσει εντελώς τα μαθήματα του σχολείου τους κι ασχολούνται με ένα βιντεοπαιχνίδι, στο οποίο δημιουργούν μία προσομοίωση του θείου τους και την βάζουν να περνάει τα πάνδεινα (όπως συμβαίνει και στην πραγματικότητα), μέχρι το οριστικό τέλος της. Μόλις το ανακαλύπτει αυτό ο θείος τους, κατάσχει το laptop τους και...ξεκινάει να παίζει εκείνος με το παιχνίδι, το οποίο φαίνεται να είναι άκρως εθιστικό ακόμα και γι’ αυτόν. Τα ανιψάκια θα περάσουν στην αντεπίθεση και τότε θα ξεκινήσει ένα ξέφρενο κυνηγητό στην Λιμνούπολη, που κρύβει πολλούς κινδύνους, και θα καταλήξει με αρνητικό πρόσημο. Δεν μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε η συγκεκριμένη ιστορία. Το σενάριο παρουσιάζει τρία ανιψάκια, πραγματικούς δαίμονες, εντελώς κακομαθημένα και με καθόλου σεβασμό προς τον θείο τους, γεγονός που αντιτίθεται με την συνηθισμένη, πλέον, συμπεριφορά τους ως Μικροί Εξερευνητές. Κι ο Ντόναλντ, όμως, δεν πάει πίσω. Θέλοντας να τιθασεύσει τα ανίψια του, φέρεται αυταρχικά και σκληρά. Η πλοκή, από την άλλη, είναι λίγο αλλοπρόσαλλη και με την περίεργη συνοχή της, αλλά και τις απανωτές ανατροπές, δεν με άφησε να την απολαύσω. Επίσης, αξίζει να αναφέρουμε ότι περιέχονται και μερικές σκηνές, που ίσως να μην είναι τόσο εύπεπτες στις μικρότερες ηλικίες αναγνωστών (όπως πχ η σκηνή με τον καρχαρία). Το φινάλε κάνει την απόλυτη ανατροπή, αλλά μετά από την πορεία της πλοκής, δεν με εξέπληξε τόσο. Το σχέδιο το βρήκα αρκετά καλό. Το τεύχος θα ολοκληρωθεί με μία ιστορία από την σειρά “ΤΝΤ” (μεγάλη πρωτοτυπία ), που ακούει στο όνομα “Εισβολή από τα έγκατα της Γης”. Ο Ντόναλντ απολαμβάνει την ηρεμία που του χαρίζει ο κήπος του σπιτιού του (και τσακώνεται λίγο με τον κύριο Τζόουνς για να διατηρείται σε φόρμα ), όταν δέχεται μία κλήση από την Υπηρεσία του. Αυτή την φορά τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα, με αποτέλεσμα όλα τα πρωτοκλασάτα μέλη της οργάνωσης να ταξιδεύουν αεροπορικώς με κατεύθυνση την αφιλόξενη Βρουτοπία, η οποία μαστίζεται από μία τεράστια ατμοσφαιρική μόλυνση. Δεν ξέρω αν σας θυμίζει κάτι η χώρα! Αν όχι, κάντε μία επανάληψη ΕΔΩ. Το πρόβλημα που έχει γεννηθεί είναι, ο γνωστός ποια, Μόλοκ, ο οποίος βρήκε μία διέξοδο από τα έγκατα της Γης και προσπαθεί να βγει στην επιφάνεια, στην περιοχή της Βρουτοπίας. Και δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα αυτό, καθώς η κυβέρνηση της χώρας δεν εμπιστεύεται τους απεσταλμένους που έρχονται για βοήθεια και προτιμά να στηρίζεται μόνο στα (ανίκανα) στελέχη της. Θα μπορέσουν οι φίλοι μας να ξεπεράσουν την καχυποψία και την εχθρότητα των Βρουτοπιανών και να αντιμετωπίσουν απερίσπαστοι τον σατανικό Μόλοκ και τον στρατό του? Η απάντηση βρίσκεται στα τεύχη σας. Δεν με έχει απογοητεύσει σενάριο της συγκεκριμένης σειράς και δεν θα γίνει η αρχή τώρα. Ο δημιουργός αποτίει έναν άτυπο φόρο τιμής στον μεγάλο Carl Barks και στέλνει τους πρωταγωνιστές σε ένα από τα μέρη που δημιούργησε η φαντασία του μεγάλου παραμυθά. Και μάλιστα, για να δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στο γεγονός, χρησιμοποίησε και τον αρχηγό της οργάνωσης στην αποστολή, γεγονός που δεν συνηθίζεται. Ο villain είναι γνωστός από άλλες ιστορίες της σειράς. Είναι σατανικός, επίμονος, αλλά η αλήθεια είναι ότι όλο προσπαθεί και δεν του κάθεται. Θα ήθελα να τον δω, λοιπόν, και σε πιο ουσιαστικό ρόλο. Από εκεί και πέρα έχουμε μία έξυπνη πλοκή, γεμάτη δράση και κινηματογραφική σκηνοθεσία, η οποία διαχειρίζεται εύστοχα πολλά “παρακλάδια” του σεναρίου κι όχι μόνο έναν βασικό κορμό. Η ένσταση που έχω είναι στην διαχείριση του Φέθρυ, ο οποίος δεν πήρε ουσιαστικά λεπτά συμμετοχής. Αξίζει, επίσης, να γίνει λόγος και για το καθεστώς της Βρουτοπίας, το οποίο είναι απολυταρχικό και καταπιέζει τους αντιφρονούντες. Το φινάλε ήταν έξυπνο και καθόλου βιαστικό, ενώ η τελευταία σελίδα αφήνει μία όμορφη αίσθηση. Το σχέδιο το βρήκα καλό, αλλά θα μπορούσε να ήταν και καλύτερο.
    3 βαθμοί
  40. απο οτι ειδα προστεθηκε και στο σαιτ του μικρου ηρωα προς πωληση,καλη κινηση,αληθεια ξερει κανεις πως πανε οι πωλησεις μεχρι τωρα? φανταζομαι καλα(αρκετη κινητικοτητα στο topic) αν ο στοχος επιτευχθει νωρις καλο θα ηταν να συντομευσει και το σταδιο για το επομενο(προσωπικη επιθυμια)οπως και να εχει φανταζομαι το εγχειρημα βγαινει...
    3 βαθμοί
  41. Ακόμα ένα τεύχος του θρυλικού τίτλου που φέρει την ένδειξη “μετριότητα” στις σελίδες του. Οι περισσότερες ιστορίες ήταν κατάλληλες για το μικρό, ηλικιακά, αναγνωστικό κοινό, που δεν το ενδιαφέρουν οι λεπτομέρειες. Ο έμπειρος αναγνώστης, όμως, θα συναντήσει πολλά προβλήματα, διαβάζοντας τις ιστορίες αυτές, τις οποίες θα τις δούμε ευθύς αμέσως. “Τύχη γιαλαντζί” Η εταιρία που βγάζει τα περίφημα σαχλαμαράκια γιαλαντζί, διοργανώνει κλήρωση με έπαθλο μία κρουαζιέρα στις θάλασσες του νότου. Ό,τι πρέπει δηλαδή για να αποφύγει τον δριμύ χειμώνα της Λιμνούπολης και να ζεστάνει το κοκαλάκι του ο φίλος μας ο Ντόναλντ. Αποφασίζει, λοιπόν, να λάβει μέρος στον διαγωνισμό, την ίδια ακριβώς ώρα που παίρνει την ίδια απόφαση κι ο μισητός ξάδελφός του, ο Γκαστόνε. Αυτή την φορά ο Ντόναλντ φαίνεται αποφασισμένος να νικήσει και θα κάνει τα πάντα για να το πετύχει. Θα τα καταφέρει? Πρόκειται για ένα σενάριο που αποδεικνύει περίτρανα ότι ο μεγάλος Don μπορεί να πάρει μία απειροελάχιστη πληροφορία (όπως τα περίφημα σαχλαμαράκια) και να την εντάξει σε μία ιστορία που κρατάει τον αναγνώστη με τα γκαγκ και το χιούμορ της. Εννοείται ότι δεν εντάσσεται στις καλύτερες του δημιουργού (άλλωστε είναι από τις πρώτες του επαγγελματικές προσπάθειες), αλλά αφήνει το στίγμα της. Η πλοκή έχει καρτουνίστικο ρυθμό, με έναν πρωταγωνιστή να τραβάει τα πάνδεινα, ενώ την παράσταση κλέβουν τα τρία ανιψάκια, τα οποία σκέφτονται ώριμα, ψύχραιμα και είναι πάντα ταγμένα στο πλευρό του κηδεμόνα τους. Το φινάλε έχει το plot twist που χρειάζεται, αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να διατηρήσει τις ισορροπίες της κανονικότητας. Το σχέδιο ήταν, όπως πάντα, πανέμορφο! “Το παγοθραυστικό” Ο βαρύς χειμώνας που έχει πέσει στην Λιμνούπολη έχει παγώσει τα νερά του λιμανιού, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προσεγγίσουν τα εμπορικά πλοία. Ο Δήμαρχος ενημερώνει τους δύο πλοιοκτήτες της πόλης (ένας από τους δύο είναι ο θείος Σκρουτζ) και τους ανακοινώνει ότι το μοναδικό παγοθραυστικό που έχει ο Δήμος έχει χαλάσει. Τους ζητάει, λοιπόν, να συνδράμουν στην αγορά ενός νέου. Ο έτερος πλοιοκτήτης κινδυνεύει να χρεοκοπήσει από αυτή την κατάσταση, μιας και περιμένει ένα μεγάλο φορτίο με εμπόρευμα που πρέπει να πουληθεί. Ο Σκρουτζ, όμως, διαφωνεί και δηλώνει ότι θα νοικιάσει ένα παγοθραυστικό για δική του χρήση. Έτσι, στέλνει τον Ντόναλντ να βρει έναν καπετάνιο που βρίσκεται πλησίον σύνταξης και να ναυλώσει το σαράβαλο παλιό σκαρί του. Τα πράγματα φαίνονται πολύ απλά. Οι μπελάδες, όμως, δεν θα αργήσουν να κάνουν την εμφάνισή τους. Και θα είναι μεγάλοι! Ένα σενάριο που από την αρχή κάνει τον αναγνώστη να δυσανασχετήσει με τον Σκρουτζ και την νοοτροπία του. Η πλοκή ξεκινάει μέτρια, αλλά στην πορεία απογειώνεται, καθώς εισάγονται στοιχεία περιπέτειας, δράσης, αλλά κι ένα love story. Ο Ντόναλντ εδώ μπορεί κάλλιστα να ανταγωνιστεί με τον Φέθρυ, όσον αφορά την ατζαμοσύνη. Το φινάλε κλείνει ευχάριστα την υπόθεση, ενώ ταυτόχρονα ο βαθύπλουτος μεγιστάνας από την Λιμνούπολη, δεν καταφέρνει να ανέβει στα μάτια μας. Το σχέδιο του μεγάλου Vicar είναι εξαιρετικό. “Έξω στην παγωνιά” Ο Ντόναλντ έχει περάσει μία δύσκολη εβδομάδα και καταφέρνει να μην έχει υποχρεώσεις το Σαββατοκύριακο για να επισκεφτεί την Γιαγιά Ντακ στο αγρόκτημά της. Παίρνει, λοιπόν, το 313 του κι εγκαταλείπει την χιονισμένη Λιμνούπολη. Στο δρόμο θα διαπιστώσει ότι στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου του υπάρχει κρυμμένο ένα άτομο. Είναι η Ούνα, η προϊστορική του φίλη που, που θέλει να περάσει το ΣΚ μαζί του. Από εκείνη την ώρα ο βίος του φίλου μας γίνεται αβίωτος. Μπλέκει σε χίλιες δυο περιπέτειες, εξαιτίας της Ούνας και ούτε λόγος για ένα ξέγνοιαστο διήμερο. Ελάτε, παραδεχτείτε το. Σας έλειψε η Ούνα! Το σενάριο δεν έχει να μας χαρίσει τίποτα αξιόλογο, εκτός ίσως από μερικά όμορφα χιονισμένα τοπία. Η Ούνα εδώ δεν είναι τίποτε άλλο από την αντικαταστάτρια του Φέθρυ, ο οποίος κάλλιστα θα μπορούσε να πάρει την θέση της. Η πλοκή είναι μία σειρά από καρτουνίστικα γκαγκ, που “τρώγονται”, ενώ το φινάλε έχει νότες οικολογικού περιεχομένου. Γενικά την βρήκα μία μέτρια δουλειά. Δεν μετάνιωσα που την διάβασα, αλλά δεν θα μείνει για πολύ καιρό στην μνήμη μου. Το σχέδιο, από την άλλη, μου άρεσε αρκετά. “Η γρίπη του Ντα Βίντσι” Ο θείος Σκρουτζ κάλεσε τους δημοσιογράφους για να τους κάνει μία βαρυσήμαντη δήλωση. Πρόσφατα εντόπισε κι αγόρασε ένα σπανιότατο χειρόγραφο του μεγάλου Λεονάρντο Ντα Βίντσι, το οποίο κρύβει πολλά μυστικά, που σκοπεύει να εκμεταλλευτεί. Σύμφωνα με αυτό, λοιπόν, ο σπουδαίος εφευρέτης είχε ανακαλύψει έναν ιό γρίπης, που όποιος τον κολλάει, μετατρέπεται σε ιδιοφυΐα. Θα βάλει τότε τον Κύρο να απομονώσει τον ιό για να αποκτήσει την εξυπνάδα για νέες επιχειρηματικές ιδέες. Την ίδια ώρα, ο αντίζηλός του (όχι, δεν είναι ο Ρόμπαξ) ο Σκληρόκαρδος Χρυσοκούκης, δεν χάνει την ευκαιρία κι ξεκινήσει αμέσως την κατασκοπευτική του δράση. Πώς θα εκτυλιχτούν τα γεγονότα? Αυτό που χαρακτηρίζει το εν λόγω σενάριο είναι η φαντασία, αλλά κατά την την γνώμη μου η κακή φαντασία. Η ιδέα του ιού της γρίπης που φέρνει εξυπνάδα, δεν με κάλυψε. Από εκεί και πέρα, έχουμε μία πλοκή που με κράτησε κάπως, με τον Ντόναλντ να κλέβει την παράσταση και να σώζει την παρτίδα. Η ανατροπή στο φινάλε είναι έξυπνη, αν και δεν τιμά τόσο τον Σκρουτζ. Η παρουσία του Χρυσοκούκη σαν μόνιμος κάτοικος Λιμνούπολης πάντα δεν μου καθόταν καλά. Το σχέδιο δεν με ενθουσίασε. “Η έκτη αίσθηση” Ο θείος Σκρουτζ συγκαλεί στο γραφείο του έκτακτη σύσκεψη των μυστικών του πρακτόρων. Αυτών, δηλαδή, που είναι επιφορτισμένοι να παρακολουθούν τις κινήσεις των αντιπάλων του και να δίνουν αναφορά για τις κάθε τους κινήσεις. Εκείνοι, λοιπόν, του αναφέρουν ότι τον τελευταίο καιρό δεν υπάρχει κάτι ύποπτο από πλευράς τους. Όλοι του οι εχθροί φαίνεται να έχουν μία φυσιολογική ζωή, μακριά από την κατάστρωση ληστρικών σχεδίων εις βάρος του. Ο Σκρουτζ, όμως, φαίνεται ότι δεν πείθεται και είναι σίγουρος ότι κάτι ετοιμάζουν. Πιέζει, λοιπόν, τους πράκτορές του να βρουν κάποιο στοιχείο. Τελικά ποιος έχει δίκιο? Οι πράκτορες ή η γέρικη αλεπού από την Σκωτία? Αρκετά πρωτότυπο θα χαρακτήριζα το σενάριο αυτό. Από τις λίγες φορές που δίνεται βήμα για περισσότερα λεπτά συμμετοχής στους χαρακτήρες που μπορεί να εμφανίζονται σε πολλές ιστορίες, λειτουργούν, όμως, ως ανθυποκομπάρσοι! Η πλοκή έχει αρκετές επαναλαμβανόμενες σκηνές, οι οποίες δεν με απογοήτευσαν, καθώς είχα περιέργεια για την συνέχεια. Το φινάλε ήταν άκρως ανατρεπτικό και δεν το περίμενα. Γενικά, με περισσότερες σελίδες και καλύτερη διαχείριση του σεναρίου, θα μιλούσαμε για μία πολύ καλή ιστορία. Κι έτσι, όμως, δεν με απογοήτευσε τόσο. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο προς καλό. Το περίεργο είναι ότι υπήρχε απουσία αξιόλογων τοπίων. Όλα τα καρέ “ζούμαραν” στους χαρακτήρες. “Οι μάστορες της συμφοράς” Η Μάτζικα περιμένει δύο φίλες της για φαγητό και το σπίτι της είναι σωστό αχούρι. Δεν προλαβαίνει να το επισκευάσει κι έτσι θα επικαλεστεί ένα φίλτρο, το οποίο θα φέρει ένα συνεργείο από χοιρόμορφους μάστορες, ικανοί να τις φτιάξουν το σπίτι της μέσα σε 24 ώρες. Όταν, όμως, αυτοί αποδεικνύονται λίγο τεμπέληδες, θα καλέσει ένα άλλο αντίστοιχο συνεργείο. Τελικά θα καταφέρει να φτιάξει το σπίτι της εντός της προθεσμίας ή θα κινδυνεύσει να γίνει ρεζίλι μπροστά στις φιλενάδες της? Πρόκειται για ένα σύντομο σενάριο με πρωταγωνίστρια την αγαπητή μας Ιταλίδα μάγισσα. Η πλοκή θυμίζει αρκετά την πραγματικότητα, με τους διάφορους δυσεύρετους μάστορες που κάνουν μισές δουλειές. Από εκεί και πέρα, εκτός από ένα ελαφρύ μειδίαμα, δεν είχε κάτι αξιόλογο να προσφέρει. Ακόμα και το φινάλε το βρήκα υποτονικό. Ευχάριστη έκπληξη ήταν ο Πόε, ο οποίος εδώ παρουσιάζεται ομιλούντας και με μαύρο ράμφος. Σχεδιαστικά μού άρεσε. “Η βασίλισσα της εποχής των παγετώνων” Ο βαρύς χειμώνας έχει κάνει την εμφάνισή του στην Λιμνούπολη και η Νταίζυ επισκέπτεται το εργαστήριο του Κύρου για να της επισκευάσει την φορητή σόμπα της. Εκεί τον βρίσκει επάνω στην δημιουργία μίας νέας του εφεύρεσης. Πρόκειται για μία συσκευή που φέρνει την ζέστη του ήλιου μέσα στο δωμάτιο. Επάνω στην κουβέντα, θα της παρουσιάσει μία ακόμα συσκευή η οποία ανοίγει μία δίοδο στο παρελθόν. Όταν αυτή η πόρτα ανοίξει, βγει από μέσα ένα προϊστορικός ρινόκερος, αρπάξει κατά λάθος την εφεύρεση αυτή κι επιστρέψει στην εποχή του, η φίλη μας θα περάσει με την σειρά της την πύλη και θα πάει να την αναζητήσει, γιατί μόνο με αυτή την συσκευή θα μπορέσει ο Κύρος να κλείσει την επαφή με το παρελθόν. Η Νταίζυ θα ταξιδέψει ως την παλαιολιθική εποχή και θα βρεθεί αντιμέτωπη με πολλούς κινδύνους. Θα καταφέρει να φανεί αντάξια των περιστάσεων? Πρόκειται για ένα σενάριο, που, στο πρόσωπο της Νταίζυ, εξυμνεί το γυναικείο μυαλό και θάρρος! Η πρωταγωνίστρια, στα καλά καθούμενα, μπλέκει σε μία περιπέτεια της εποχής των σπηλαίων και μας προσφέρει όμορφες σκηνές δράσης κι αγωνίας. Η κατάληξη στο φινάλε ήταν αρκετά έξυπνη. Γενικά την βρήκα μία ευχάριστη ιστορία, πάντα από το μεσαίο ράφι. Το σχέδιο μού άρεσε αρκετά. “Ο μεγιστάνας της μόδας” Ο Σκρουτζ είναι στα μαύρα πανιά και η αιτία είναι ο μισητός του αντίπαλος, ο Ρόμπαξ, ο οποίος χρησιμοποιεί τα ΜΜΕ που διαθέτει για να εκθειάσει τον στυλιστικό του χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να ανέβουν οι πωλήσεις των επιχειρήσεών του. Ενοχλημένος από αυτή την κατάσταση, ο φίλος μας θα προσπαθήσει να μιμηθεί την ιδέα του εχθρού του και τότε θα καταλάβει, ότι το να γίνεις ίνδαλμα για το στυλ σου, δεν είναι πάντα τόσο ευχάριστο. Ο λόγος είναι ότι γίνεται ανύπαρκτη η ιδιωτικότητά σου. Άραγε, τι θα σκαρφιστεί ο Λιμνουπολίτης μεγιστάνας, προκειμένου να κρατήσει τις παλιές του συνήθειες, αλλά παράλληλα να κερδίσει τον Ρόμπαξ? Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα από το σενάριο. Η βασική του ιδέα καταπιάνεται με τις νέες τάσεις της μόδας και τους influencers, γι΄αυτό ίσως να μην απευθύνεται σε εμένα τον παλιόγερο. Η πλοκή ήταν σύντομη κι επαναλαμβανόμενη, με αποτέλεσμα να τελειώσει η ιστορία, πριν καν το καταλάβουμε. Το φινάλε, τολμώ να πω ότι ήταν έξυπνο κι έκλεψε τις εντυπώσεις. Εξαιρετική σκέψη από τον πρωταγωνιστή! Το σχέδιο το βρήκα μέτριο προς καλό. “Στο πνεύμα του καρναβαλιού” Η μεγάλη καρναβαλική παρέλαση πλησιάζει στην Λιμνούπολη και το γιορτινό κλίμα αρχίζει να κάνει την εμφάνισή του. Με αφορμή την παρέλαση αυτή, η Νταίζυ εκδηλώνει την επιθυμία της να παρελάσει με ένα πρωτότυπο άρμα και να κάνει έρανο για κάποιο (περίεργο) σωματείο. Ο Ντόναλντ, για να της δείξει την αγάπη του αποφασίζει να φτιάξει εκείνος το άρμα που της αρμόζει. Δυστυχώς, όμως, εδώ θα έχει αντίπαλο, καθώς κι ο Γκαστόνε θέλει να φτιάξει ένα άρμα για εκείνη, με σκοπό να πάρει την θέση του Ντόναλντ στην καρδιά της. Η μάχη ανάμεσα στα δύο ξαδέλφια προβλέπεται σφοδρή. Θα αναμετρηθεί το πείσμα με την τύχη. Ποιο από τα δύο θα υπερισχύσει? Χαριτωμένη ιστορία, τοποθετημένη στο χρονικό πλαίσιο του καρναβαλιού και τον Αποκριών, που έβγαζε αρώματα παλιών κλασικών ιστοριών του Barks και των ομότεχνών του της παλιάς σχολής. Η πλοκή είναι κλιμακούμενη και θυμίζει αντίστοιχες ιστορίες, που ο Ντόναλντ βρίσκεται αντιμέτωπος με τον κύριο Τζόουνς. Υπάρχουν όμορφα δοσμένες σκηνές, οι οποίες χαρακτηρίζονται από εντάσεις, παραπέμποντας σε ένα φινάλε εκρηκτικό κι όπως ήρθαν τα πράγματα, και δίκαιο. Γενικά, αν και σύντομη, η συγκεκριμένη ιστορία με κράτησε. Το σχέδιο μού άρεσε αρκετά.
    3 βαθμοί
  42. Δεν έχω διαβάσει την ελληνική μετάφραση ακόμα. Υποθέτω θα μου έρθει μέσω Brainfood μία των ημερών (ευκαιρία να πάρω και κάτι τευχάκια που μου λείπουν από το Έθνος). Το Μαγκοαμόθ όμως αν θυμάμαι καλά είναι ζώο. Θα ήταν άβολο να ονομάζουμε το δόντι του Μαγκοαμόθ, δόντι του ελέφαντα γιατί το Μαγκοαμόθ δεν είναι ελέφαντας. Κι εγώ θα πήγαινα για εναλλακτική λέξη. Γιατί άλλαξε στην πορεία η λέξη; Τι να τον κάνω τον Βαλτάσαρ; Προσφέρθηκα να του κάνω ένα σκούπισμα τη μετάφραση να γλιτώσουμε κάτι τέτοια και το ξέχασε
    3 βαθμοί
  43. Να υπενθυμίσω μονάχα ότι από τα τεύχη του Doctor Strange σε άλλα με τα οποία τα συγκρίνατε έχουμε έως και 50 χρόνια διαφοράς, καλλιτεχνικά, με ότι συνεπάγεται αυτό. Δε μπορούν να γίνουν συγκρίσεις και όποιος το επιχειρεί, πράττει λάθος. Όσον αφορά τις "επαναλήψεις" ή την αφήγηση, είναι ένα φαινόμενο που υπήρχε ήδη από τη δεκαετία του '30, του '40, μην πω και πιο πίσω, ακόμη και κινηματογραφικά. Πιάστε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ κινηματογραφικό σήριαλ, από "Batman", "Flash Gordon", "Zorro", "Buck Rogers", Captain America", "Superman", να δείτε πως ξεκινάει κάθε κεφάλαιο. Και όχι μόνο υπάρχει αφήγηση στην αρχή που αναφέρει τα προηγούμενα, αλλά και σκηνές οι οποίες παίζονται ίδιες που από κάποιο σημείο κι έπειτα διαφοροποιούνται. Το cliffhanger βρίσκεται σε κάθε κεφάλαιο εκτός, φυσικά, του τελευταίου! Και στην τηλεόραση του '50 & του '60 συνέβαινε αυτό σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές ("The Time Tunnel", "Lost in Space" και αμέτρητες άλλες) ενώ φυσικά συμβαίνει και σήμερα, απλώς με άλλη μορφή. Ξεκινάει κάθε επεισόδιο με το "Previously..." και μπαίνει μετά το νέο επεισόδιο. Ο τρόπος παρουσίασης άλλαξε, κατά τ' άλλα εγώ δεν είδα κάτι που δεν έχω ξαναδεί είτε με παραγωγές του τότε, είτε με παραγωγές του σήμερα (όχι κόμικς!). Στα "σημερινά" ελληνικά κόμικς υπάρχει ένας σύντομος πρόλογος (του Έλληνα εκδότη φαντάζομαι) που αναφέρει τι έγινε στα προηγούμενα τεύχη του εκάστοτε story arc. Αναφέρομαι στον κινηματογράφο (και μετέπειτα στην τηλεόραση), διότι τον τρόπο των σήριαλ μετα κεφάλαια, τον έχουν αντιγράψει απ' τα pulp έντυπα ή εφημερίδες, με ιστορίες που δημοσιεύονταν σε συνέχειες. Με αυτή τη μορφή έβγαιναν τότε νουβέλες. Δε βλέπω λοιπόν κάτι παράξενο σε κάποια έκδοση της εποχής, ακόμη κι αν αυτή είναι κόμικ. Η ιστορία ήταν απίστευτη, είχα διαβάσει σε αμερικανικά τεύχη κάποια σκόρπια στο παρελθόν και άλλα κενά τα είχα καλύψει εγκυκλοπαιδικά. Όσον αφορά εμένα, τουλάχιστον, οι ιστορίες που είχε αυτό το graphic novel είναι ένας από τους λόγους που με έψηνε άσχημα χρόνια τώρα να επενδύσω σε αμερικανικά κόμικς και σε εκδόσεις τύπου omnibus! Είναι από τους χαρακτήρες που έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου πάντοτε να αγοράσω. Δυστυχώς βέβαια έμεινε εκεί, στο πίσω μέρος του μυαλού μου, διότι δεν παίρνω απόφαση εύκολα να αγοράσω κάποιο έντυπο που δεν είναι γραμμένο στην ελληνική γλώσσα, ξέροντας ότι δε θα μπορέσω να το απολαύσω το ίδιο. Αλλά αυτό είναι δικό μου θέμα... Το ότι είναι από τους χαρακτήρες όμως που θα ήθελα κάποια στιγμή να αποκτήσω κάτι συγκεντρωτικό, είναι βέβαιο, μαζί ίσως με Thor & Hulk λόγω των ευφάνταστων ιστοριών που πολλές φορές έχουν σε άλλους κόσμους. Που μέσα σ' άλλες ιστορίες, ξεδιπλώνονται οι διάφορες μυθολογίες που με τόση μαεστρία έχουν ενσωματώσει οι εκάστοτε σεναριογράφοι της "Marvel Comics"! Εννοείται πως θα μ' ενδιέφεραν κι άλλες ιστορίες όπως των Εκδικητών, του Spider-Man, του Captain America κι ενδεχομένως του Daredevil & των X-Men, αν και από κείνους μπορώ να πω με σιγουριά ότι οι ελληνικές εκδόσεις με έχουν καλύψει σε πολύ μεγάλο μέρος, ενώ έχω ακόμη ιστορίες που ψάχνω ν' αποκτήσω & να διαβάσω! Έστω κι αν αυτές είναι ασπρόμαυρες ή σε διχρωμία/τετραχρωμία και με χειρότερη μετάφραση από τις σύγχρονες. Δεν αποτελεί και δεν αποτέλεσε ποτέ αυτό αποτρεπτικό παράγοντα στο να αγοράσω κάτι, μιας και μ' αυτά τα έντυπα μεγάλωσα, έχοντάς τα διαβάσει αμέτρητες φορές, μέχρι που καταστράφηκαν/πετάχτηκαν/χαρίστηκαν/γουατέβερ. Το κλειδί είναι αυτό για να ευχαριστηθούμε μια ιστορία. Δεν κάνουμε συγκρίσεις με ιστορίες & εκδόσεις δεκαετιών μεταγενέστερες, ούτε με αντίστοιχους σεναριογράφους μεταξύ τους. Την απολαμβάνουμε ως έχει και αφήνουμε τη φαντασία μας να ταξιδεύει. Όσο για κάτι που δεν κατάλαβε παραπάνω ο Indian (θα μπει σε spoiler):
    3 βαθμοί
  44. Ναι το ξέρω....Η ερώτηση είναι γιατί το ivoir μεταφραζεται ως φιλντισι στα 3/4 και ως ελεφαντόδοντο στο τεταρτο/4... Φυσικά γενικά είμαι πολύ ικανοποιημένος, απλά τονίζω μερικές ανομοιογένειες της μετάφρασης... Αντίστοιχα αυτό που έγραψα παραπάνω και ίσως δεν έγινε κατανοητό από όλους είναι πως στην αρχή τα καρέ με ζωγραφισμένα λόγια αφήνονται αυτούσια και υπάρχει μεταφραστικό σημείωμα στο κάτω μέρος του εν λόγω καρέ, στη συνέχεια σε ελάχιστα πάνελ μεταφράζονται κανονικά, και έπειτα μένουν αυτούσια μερικά με μεταφραστικό σημείωμα και μερικά χωρίς...Υπάρχει μια ανομοιογένεια, όπως και στο ivoir-φιλντισι (τούρκικο)- ελληνικό. Γιατί πχ δεν πήγε ως ελεφαντόδοντο απ'την αρχή? Ή ως φιλντισί με μια υποσημείωση ότι σημαίνει ελεφαντόδοντο στην αρχή....
    3 βαθμοί
  45. Ivoir είναι ο τίτλος. Στην ευχέρεια του μεταφραστή είναι η επιλογή της λέξης.
    3 βαθμοί
  46. Κι εγώ παρέλαβα εχθές από Brainfood εκδοτική...Δεν έχω εικόνα για τη συγκεκριμένη σειρά αλλά μόλις είδα νέα εκδοτική προσπάθεια από την ΛΕΦΙΚ (δεδομένου ότι δεν είχα πάρει χαμπάρι για τα Στορμ) το παρήγγειλα αμέσως. Η έκδοση είναι εξαιρετική. Μεγάλο μέγεθος, σκληρόδετη, όπως πρέπει για ένα συλλεκτικό BD. Από το λίγο που το ξεφυλλισα φαίνεται και καλή ιστορία με όμορφο σχέδιο. Εξαιρετική προσπάθεια και μακάρι να πάει καλά και να συνεχίσει! Όσο για το πακετάρισμα των εκδόσεων Οξύ, ισχύει ότι είναι απλός φάκελος με αποτέλεσμα κι εμένα να μου έρθει λίγο χτυπημένο στη γωνία.
    3 βαθμοί
  47. Χθες μεσα στη βροχη (μαλλον στην επιστροφη με επιασε) πηρα το αμαξι και τσουπ κατεφτασα στη λεσχη για συγκεκριμενο λογο! Μαζι με τον λογο αυτο (δηλ το προφανες, την αγορα του Λανφεστ) ηπια και μια πορτοκαλαδα (απο πορτοκαλια) και εκανα και κουσκουσι!! Αμα ξανοιξει ο καιρος θα ξαναπαω σιγουρα για να κατσω και μπαλκονατος! Στα του κομικ τωρα! Υπαρχει το αντικειμενικο κομματι δηλ της ποιοτητας της εκδοσης και το υποκειμενικο δηλ αν μας αρεσε το κομικ καθαυτο. Αντικειμενικα μιλωντας ειναι εκδοσαρα με τα ολα της. Το μεγεθος μονο να δειτε και το χοντρο εξωφυλλο και θα ενθουσιαστειτε. Οι εικονες δεν λενε τιποτα. Μονο αν το πιασει καποιος στα χερια του θα καταλαβει τι εννοω. Και αν το πιασει μετα δεν θα το αφηνει! Μπραβο στη λεσχη που ηθελε και πετυχε τελικα μια ποιοτητα πολυ καλη. Τωρα υποκειμενικα (δηλ με το γουστο μου) ειναι ενα πολυ καλο κομικ και σε σχεδιο και σε σεναριο. Περιπετεια φαντασιας με ιιπποτες, μαγους, παραξενα πλασματα αλλα και πολυ χιουμορ. Γενικα ενα πολυ ευχαριστο κομικ που οπως καταλαβαινετε διαβαστηκε ταχιστα απο εμενα μολις γυρισα σπιτι χθες!
    3 βαθμοί
  48. Ας δείξω κι εγώ με την σειρά μου την συλλογή μου. Να το πρώτο ράφι με ΚΟΜΙΞ, Σούπερ Μίκυ και μερικά ακόμα Ντισνευκά τομάκια. Εδώ πάλι βλέπουμε ολίγα Ντόναλντ και πολλά Μίκυ Μάους. Ακόμα μερικά Μίκυ Μάους, καθώς και τόμους από την Νέα Ακτίνα. Και καλύτερη φωτό με τους τόμους Δύο φιγούρες με τον Σκρουτζ και τον Ντόναλντ που είχα πάρει πιο μικρός από τον Πανταζόπουλο. Να και τα βιβλία μου. Αυτή ήταν η συλλογή μου.
    3 βαθμοί
Αυτός ο κατάλογος έχει οριστεί σε Αθήνα / GMT +02:00
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.