Αίθουσα Νικητών

Έχω αγοράσει και τους 60 τόμους. Τους πρώτους 15 τους έχω πληρώσει κιόλας

Μόλις ολοκλήρωσα το "Daredevil - Αναγέννηση", οπότε ας πω την άποψή μου. Πρόκειται για ένα κόμικ που απέχει πολύ από αυτά που έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε. Ο Miller δεν ακολούθησε την πεπατημένη και μας παρουσίασε ένα graphic novel με μεγάλες διαφορές από τα συνηθισμένα υπερηρωικά. Και δεν μπορώ παρά να δηλώσω εντυπωσιασμένος από αυτή την κίνηση. Λίγες είναι οι σκηνές που βλέπουμε δράση από τον "άνθρωπο χωρίς φόβο". Η συντριπτική πλειοψηφία των σελίδων κυλά σαν ένα καλογραμμένο δραματικό μυθιστόρημα. Στο σενάριο παρακολουθούμε έναν πρωταγωνιστή να παλεύει να γλιτώσει από τα πολλά προβλήματα (σωματικά και ψυχολογικά), για τα οποία ευθύνεται η νέμεσή του, ο Kingpin. Ο σεναριογράφος τολμάει να στείλει τον Daredevil στον πάτο της κοινωνίας, την ώρα που ο βαρόνος του εγκλήματος έχει απλώσει τα πλοκάμια του μέχρι τα πιο υψηλά κλιμάκια. Ένας σχετικά ήρεμος χαρακτήρας, χωρίς μεγάλες εξάρσεις, που γνωρίζει ακριβώς τι θέλει και πώς θα το αποκτήσει και σίγουρα αξίζει το μίσος μας. Επίσης περιγράφεται αξιόλογα η κατάσταση που επικρατεί στην Νέα Υόρκη των '80s. Το φινάλε και για την ακρίβεια τα δύο τελευταία τεύχη-κεφάλαια επαναφέρουν την κανονικότητα όσον αφορά την δομή των υπερηρωικών, αλλά προσωπικά θα προτιμούσα να είχε περισσότερα λεπτά "δόξας" ο βασικός χαρακτήρας και να μην υπήρχε βοήθεια από έξω. Αυτή η κίνηση, βέβαια, αναδεικνύει τους δεσμούς ανάμεσα στους υπερήρωες. Το δέχομαι. Απλά μιλάμε για ένα κόμικ που φέρει το όνομα του Daredevil. Βέβαια αυτό είναι μία πρώτη εντύπωση. Είμαι 100% σίγουρος ότι με μία δεύτερη ανάγνωση θα εκτιμήσω καλύτερα τις τελευταίες στιγμές του έργου. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να κάνουμε και στην σκηνοθεσία. Υπάρχουν πολλές επεξηγηματικές λεζάντες, στις οποίες χρησιμοποιείται προσεγμένος λόγος, ενώ η απότομη εναλλαγή των σκηνών ίσως να κουράζει κάπως. Εν κατακλείδι, πρόκειται για μία εξαιρετική και πρωτότυπη δουλειά, από αυτές που ξεχωρίζουν στον χώρο της Ένατης Τέχνης. Όσοι θέλουν ένα κόμικ με άτρωτους ήρωες και πολύ ξύλο, καλύτερα να προσπεράσουν. Όσοι αναζητούν ένα μεστό σενάριο, χωρίς συγγραφικές ευκολίες, δεν πρέπει να το χάσουν σε καμία περίπτωση. Ο εικαστικός τομέας δείχνει την ηλικία του. Βγάζει μία ρετρίλα που γενικά είναι στα γούστα μου. Η όλη διαχείριση των καρέ είναι πολύ καλή. Η απόδοση των προσώπων των χαρακτήρων, όμως, νομίζω ότι ήθελε περισσότερη φροντίδα. Όπως και να έχει με ικανοποίησε. Το χρώμα το βρήκα ταιριαστό, αλλά μου φάνηκε μονότονο. Θα προτιμούσα περισσότερη ποικιλία.

Εγώ θα έλεγα ότι η συλλογή με τους τόμους και η αναβίωση κάποιων περιοδικών όπως το ΜΠΛΕΚ και γενικότερα συλλογών μου θύμισαν την αγωνία που είχα σε μικρότερη ηλικία να αγοράσω Μίκυ Μάους και κυρίως το υπερλατρεμένο μου Αλμανάκο. Πλέον Μίκυ Μάους αγοράζω περιστασιακά όπως έχω ξαναπεί, αλλά δεν παύω να αγαπώ. Πάντως πολύ θετικό ότι μεγάλο μέρος όσων συμμετέχουμε έχουμε αγοράσει όλους τους τόμους και ότι οι περισσότεροι θέλουν να τους πάρουν όλους. Δείχνει την ύπαρξη πιστού core κοινού που θα στηρίξει την έκδοση και δεν έχει βαρεθεί. Επίσης η ύπαρξη ανθρώπων που διαβάζουν κυρίως άλλα είδη και θέλουν να εντρυφήσουν και στο χώρο του υπερηρωικού και το γεγονός ότι έχουν αγοράσει αρκετούς τόμους της συλλογής δείχνει ότι και η ποιότητα των ιστοριών είναι υψηλή. Αν και το δείγμα είναι μικρό, θα έλεγα πως αυτό που βλέπω είναι άκρως ενθαρρυντικό

Bλέπω τους αγοράζετε όλους οι περισσότεροι. 24 έναντι 9 που αγοράζουμε επιλεκτικά. Πάντως για μένα ακόμα και οι 10 που έχω πάρει είναι υπέρβαση, αν αναλογιστούμε ότι μέχρι το Σεπτέμβριο η σχέση μου με υπερηρωικά κόμικς ήταν σχεδόν μηδενική

Πόσο συμφωνώ σε αυτό, αυτή η προσμονή κάθε δεύτερη Παρασκευή μας έχει γίνει συνήθεια και επίσης η αγωνία ποιος θα είναι ο επόμενος τόμος και η ενημέρωση είτε από κάποιο μήνυμα είτε από την τελευταία σελίδα του τόμου.

Η λεπτομερής εξιστόρηση του Βίου και της Πολιτείας του Ζαγκόρ συνεχίζεται κι ολοκληρώνεται με το παρόν τεύχος, το οποίο φιλοξενεί τα τρία τελευταία κεφάλαια. Αν θελήσουμε να εξετάσουμε τα τεύχη-κεφάλαια ξεχωριστά, θα παρατηρήσουμε ότι το καθένα έχει εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα και υπόσταση. Στο πρώτο, η ιστορία ξεκινάει πολύ δυνατά, με τις δυσάρεστες αναμνήσεις να πνίγουν τον ήρωά μας και την εκδίκηση να μην μπορεί να καταλαγιάσει. Χάνοντας σημαντικά πρόσωπα από δίπλα του, το μυαλό του θολώνει και σαν άλλος “Rambo”, λεηλατεί ένα ολόκληρο χωριό Ερυθροδέρμων, προκειμένου να εντοπίσει τον δολοφόνο των γονιών του. Τότε είναι που θα μάθει μερικές αλήθειες που θα τον πληγώσουν πολύ περισσότερο από ένα βέλος ή μία σφαίρα. Σε αυτό το κεφάλαιο, λοιπόν, ο Ζαγκόρ δεν έχει αποκτήσει την ωριμότητα με την οποία τον γνωρίσαμε. Είναι ακόμα ένα πληγωμένο παιδί, που γνωρίζει την τέχνη του πολέμου και της επιβίωσης. Αυτό, όμως, που δεν ξέρει είναι η θέση του στον κόσμο. Γενικά μου άρεσε πολύ αυτό το κεφάλαιο. Έβγαζε έντονα συναισθήματα, είχε δυνατές σκηνές δράσης και θανάτου, που δεν μασούσαν τα λόγια τους και χολιγουντιανή πλοκή. Το αρνητικό είναι ότι σχεδόν όλη την αφήγηση την έχουμε (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) ξαναδεί. Σχεδιαστικά έχει γίνει εξαιρετική δουλειά. Το ίδιο και στο χρώμα. Χωρίς να είμαι ειδικός, ίσως να ήθελα καλύτερη διαχείριση των σκιάσεων. Αυτό που χαρακτηρίζει το δεύτερο κεφάλαιο είναι το μεταφυσικό μυστήριο. Ο πρωταγωνιστής θα σώσει από βιασμό μία μικρή Ινδιάνα, η οποία θα του γνωρίσει την ύπαρξη και κατά συνέπεια θα έρθει σε επαφή με μία μεγάλη Πνευματίστρια, που θα του μιλήσει για θρύλους του παρελθόντος, για το παρόν, αλλά και για την αποστολή που θα επιτελέσει ο Ζαγκόρ στην ενήλικη ζωή του. Να προσπαθήσει, δηλαδή, να διατηρήσει την ηρεμία και την αρμονική συμβίωση των λευκών με τους Ινδιάνους στην περιοχή. Εδώ ο αναγνώστης θα βρει μία παραφυσική δομή, που ίσως να τον αποτρέψει από την απόλαυση του κεφαλαίου, κάτι που συνέβη με εμένα. Δεν μπορώ να πω ότι γοητεύτηκα να βλέπω αιμοβόρα κι ανθρωποφάγα τέρατα σε ιστορία του Ζαγκόρ. Ένιωσα ότι διάβαζα Κόναν. Για να πω την αλήθεια, το παρόν κεφάλαιο το βρήκα φλύαρο και περιττό για τον μύθο. Από τον εικαστικό τομέα δεν έχω κανένα παράπονο. Το σχέδιο είναι αξιόλογο και μας χαρίζει ρεαλιστικές σκηνές τόσο στα πρόσωπα, όσο και στα τοπία. Ειδικά τα πρόσωπα των θηλυκών χαρακτήρων, μου έφεραν στον νου την τεχνική του Manara! Και φτάνουμε στο τελευταίο κεφάλαιο της ιστορίας, εδώ που ο φίλος μας θα μάθει για την τραγική απώλεια ενός μέντορά του και θα έρθει ξανά σε επαφή με τους Σάλιβαν, τον περιπλανώμενο θίασο. Πριν από αυτό, η άσχημη μοίρα, θα φέρει στα χέρια του το πιστόλι, που θα τον συντροφεύει από εδώ και πέρα μαζί με το θρυλικό τσεκούρι του. Οι Σάλιβαν, λοιπόν, θα γίνουν αιτία για την ενδυματολογική του αλλαγή και το νέο του όνομα. Επίσης, θα φροντίσουν να δημιουργήσουν την “μαγεία”, με την οποία ο πρωταγωνιστής θα κάνει την εμφάνισή του στην σύναξη των Ινδιάνων, μία κίνηση που τον εδραιώνει, πλέον, στο πάνθεον των θρύλων και τον κάνει τον ήρωα που όλοι αγαπήσαμε. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με μία πλοκή που αποτελείται από δυνατές σκηνές, όμορφες συγγραφικά, που εξηγούν σε μεγάλο βαθμό, την τελική μορφή του Ζαγκόρ. Δυστυχώς, όμως, κι εδώ ο “διαβασμένος” αναγνώστης, θα βρει πολλά στοιχεία που έχει ξαναδιαβάσει κατά καιρούς. Κι εδώ το σχέδιο είναι εξαιρετικό. Και μου κάνει τρομερή εντύπωση, το γεγονός ότι ενώ τα κεφάλαια είναι επιμελημένα από διαφορετικούς καλλιτέχνες, εντούτοις το τελικό οπτικό αποτέλεσμα δεν παρουσιάζει σημαντικές διαφορές. Πολλά μπράβο. Για να κλείσω (γιατί πολύ σας κούρασα ) να πω ότι πέρασα φανταστικά με την εξιστόρηση του origin του χαρακτήρα, αλλά ανυπομονώ να τον δω και σε άλλες ιστορίες. Άλλωστε ο δρόμος, μόλις άνοιξε. Η έκδοση είναι, γι’ ακόμα μία φορά, ένα κόσμημα για την κάθε βιβλιοθήκη. Η κόλληση είναι γερή και είχε περισσότερες σελίδες αυτή την φορά να κρατήσει, ενώ η ποιότητα του χαρτιού, τόσο στα εξώφυλλα, όσο και στις εσωτερικές σελίδες, είναι εξαιρετική, δίνοντας ζωντάνια στα χρώματα με την επαγγελματική εκτύπωση. Στα έξτρα ο αναγνώστης θα βρει τα βιογραφικά όλων των συντελεστών, επιμελημένα από τον Γαβριήλ Τομπαλίδη, μία εισαγωγή από τον Moreno Burattini για το τι έχουμε δει μέχρι τώρα, καθώς και πέντε σκίτσα (μετά το πέρας της ιστορίας) μερικών βασικών χαρακτήρων (καλών και κακών) που πλαισιώνουν τον πρωταγωνιστή. Μία χαρά!

Υπάρχουν 2 προσφορές Εδώ και Εδώ Επίσης στο facebook αναφέρουν ότι ετοιμάζουνε κάτι διαφορετικό με τις προσφορές του ΕΘΝΟΥΣ που έχουν κυκλοφορήσει.

Καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που αγόρασες, παρά να μετανιώνεις για κάτι που ΔΕΝ αγόρασες και τελικά δεν μπορείς να το βρεις. Το έχω πάθει πολλές φορές

Από εκείνη την Παρασκευή και 13 (Σεπτεμβρίου) που είδα τον τόμο 1 στο κέντρο τύπου της γειτονιάς, δεν έχω χάσει τόμο. Όλοι οι λόγοι που αναφέρονται από τους προλαλήσαντες ισχύουν και για εμένα είτε λιγότερο είτε περισσότερο. Απλά έχω να προσθέσω ακόμα έναν: Αυτό το ωραίο συναίσθημα της αναμονής και ανυπομονησίας να έρθει η Παρασκευή να βγω να αγοράσω για να διαβάσω τον τόμο αλλά και να δω στην τελευταία σελίδα ποιος θα είναι ο επόμενος! Όπως καταλαβαίνουν οι λίγο μεγαλύτεροι, έφτιαξα μια ψιλοσυνήθεια για να ξεφεύγω λίγο από τη μιζέρια και την ρουτίνα της καθημερινότητας.

Ολους τους τομους, διοτι ειναι και πολυ καλη σειρα και εκδοση, αλλα και θελω να στηριξω την προσπαθεια!

Punisher έχει επιβεβαιωθεί σε μέιλ ότι θα μπει. Vision από την άλλη είπαν δεν είναι στα σχέδια όταν ρώτησα. Ghost Rider επίσης είχαν απαντήσει σε κάποιον ότι δεν είναι στο πλάνο τους. Captain Britain, Spider-Man Blue και Τhunderbolts θέλω κι εγώ πολύ να τα δω.

Εσείς που γουστάρετε την προσμονή της Παρασκευής,μας νιώθετε εμάς που αγοράζουμε το ΜΜ κάθε Παρασκευή.

15/15 και δεν σκοπεύω να σταματήσω. Από την πρώτη στιγμή που είδα την διαφήμιση για την συλλογή ήμουν σίγουρος πως θα προσπαθούσα να την ολοκληρώσω μιας και είμαι σχετικά καινούριος στον χώρο των κόμικς και έτσι θα μπορούσα να επεκτείνω την συλλογή μου. Ήμουν σκεπτικός για κάποιους τόμους όπως Deadpool και She-Hulk αλλά τελικά αποδείχτηκαν αρκετά διασκεδαστικοί και άξιοι ανάγνωσης. Είναι και η ράχη που σαν σωστός ψυχαναγκαστικός πρέπει να ολοκληρώσω (αν και έχει αρχίσει να με εκνευρίζει λίγο η ευθυγράμμιση). Γενικά πιστεύω ότι η συλλογή είναι κάτι που κάθε fan της marvel θα ήθελε στην βιβλιοθήκη του. Αξίζει να την τσεκάρετε αν δεν το έχετε ήδη κάνει.

Μέχρι τώρα έχω πάρει και τους 15 όμως προβληματίζομαι τι θα κάνω όταν θα βγει τόμος που τον έχω ήδη από Anubis π.χ. Marvel Zombies κλπ. Για οικονομικούς λόγους μάλλον δεν θα το πάρω (για να πάρω κάτι άλλο από Οξύ ή Anubis)...αλλά είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει.... ένα σαράκι βρε αδερφέ... μουμπλε μουμπλε μουμπλε....

Κι εγώ έχω πάρει και τους 15 τόμους. Να αναφέρω ότι διάβαζα από πριν υπερηρωικά, απλά η συντριπτική πλειοψηφία αυτών ήταν της DC Comics. Έτυχε μετά το καλοκαίρι να ξεκινήσω μια προσπάθεια να μαζέψω σιγά-σιγα και κάποιες καλές ιστορίες Marvel, οπότε η κυκλοφορία της συλλογής μου ήρθε κουτί. Ξεκίνησα με την λογική ότι θα αγοράσω ιστορίες που έχω ακούσει ότι αξίζουν, σιγά-σιγά αποφάσισα να αγοράσω όλους τους τόμους που δεν έχω ήδη και πλέον είμαι σίγουρος ότι ακόμα και να εκδοθεί τόμος που έχω (πχ Marvels, Planet Hulk) θα τον αγοράσω κι αυτόν. Γενικά όπως είπαν και παραπάνω, είναι μια ωραία ευκαιρία να πάρεις καλές ιστορίες, σε μια περιποιημένη έκδοση και προνομιακή τιμή. Από εκει και πέρα μπαίνει και λίγο ο ψυχαναγκασμός και η συνήθεια, δε θα με πειράξει τόσο να στερηθώ ένα δεκάρικο εκείνη τη 1 φορά που θα τύχει να έχω τον τόμο, νομίζω πιο πολύ θα το μετανιώσω μελλοντικά.

Διαβάστηκε και το τέταρτο τεύχος κι αυτό που σκέφτηκα πρώτο είναι ότι πάμε πολύ καλά! Σε αυτό το επεισόδιο, ασχολούμαστε με ένα μικρό love story, το οποίο στάθηκε αφορμή να χωρίσουν δύο σύντροφοι και να ξεκινήσει ένας "εμφύλιος" ανάμεσα στους λήσταρχους. Το σενάριο συνεχίζει να λειτουργεί με την μορφή αφήγησης, χωρίς όμως πολλά επεξηγηματικά πλαίσια, δίνοντας περισσότερο χρόνο στους χαρακτήρες να είναι εκείνοι που θα διηγηθούν τα γεγονότα. Η πλοκή κυλάει αβίαστα και παρά τις λίγες (σχετικά) σελίδες που έχει στην διάθεσή της, προλαβαίνει να παρουσιάσει μία σκηνή αρκετά δυνατή. Το επόμενο επεισόδιο, που είναι κι εκείνο που ολοκληρώνει την ιστορία, υπόσχεται να μας δώσει μία σύγκρουση ανάμεσα σε δύο πρώην φίλους. Υπομονή λοιπόν. Το σχέδιο κυμαίνεται στα ίδια αξιόλογα επίπεδα με τα προηγούμενα επεισόδια. Το δυνατό του σημείο, νομίζω ότι είναι το background και οι σκιάσεις. Μικρές ενστάσεις έχω από την απόδοση των χαρακτήρων, όπου εμφανίζεται μία δυσαναλογία ανάμεσα στα σώματα και στα κεφάλια. Γενικά όμως είναι αρκετά ευχάριστο. Η έκδοση δεν κρύβει εκπλήξεις. Είναι καλής ποιότητας, πάντα για έκδοση περιπτέρου. Το ευχάριστο είναι ότι έχουν μειωθεί οι σελίδες με διαφημίσεις των άλλων εκδόσεων της εταιρίας, κρατώντας το τεύχος περισσότερο “καθαρό”. Αρκετά βοηθητική είναι η περίληψη των προηγουμένων. Η αλήθεια είναι ότι με τόσα πολλά ονόματα που παρελαύνουν στην ιστορία (αλλά και με την αραιή περιοδικότητά της), χάνεται λίγο η μπάλα. Σίγουρα μετά την ολοκλήρωσή της, θα διαβάσω όλα τα τεύχη μαζί για μία καλή επανάληψη.

Παιδιά και εγώ έχω όλους τους τόμους έως τώρα και σκοπεύω να πάω ως το τέλος. Ειδικά η έκδοση της σειράς με πέτυχε σε μια φάση που άρχισα να ασχολούμαι και πάλι με κόμικς και ο πειρασμός ήταν μεγάλος...Αυτό το αίσθημα της αναμονής που περιγράφουν και τα παιδιά από πάνω είναι μοναδικό...ειδικά στο μεσοδιάστημα αν έχω τη δυνατότητα παραγγέλνω και κάτι ακόμα από διάφορες εκδόσεις...Πάντως από ηπερηρωικά και εγώ δεν είχα μεγάλη επαφή παρά μόνο την εποχή 96-99 της modern times και κάποια λίγα αργότερα από anubis...η πλειοψηφία των ιστοριών είναι πολύ καλή και η ποιότητα της έκδοσης εξαιρετική σε συνάρτηση με το κόστος του κάθε τόμου...

Μακάρι να φτάνουμε στο πλήρωμα του χρόνου και να μας έρθει σύντομα ως μάνα εξ ουρανού η πολυπόθητη επανέκδοση. Ήδη οι εκδόσεις Καθημερινές στάθηκαν πολύ γενναιόδωρες και μας τροφοδοτούν από Τρίτη εώς Σάββατο με τεύχος Disney στο ημερήσιο φύλλο. Δεν αντέχω άλλο να βλέπω αστειότητες σε ελληνικές αγγελίες να ζητάνε τριψήφια ποσά... Υστερόγραφο και συγγνώμη για το off topic: @PhantomDuck εξαιρετική η δουλειά σου στο Youtube. Φαίνεται ότι έχεις δαπανήσει χρόνο και ενέργεια και ελπίζω να αποκτήσεις την αναγνώριση που αξίζεις. Περιμένω πως και πως νέο επεισόδιο

Παραθέτω και τα υπόλοιπα εξώφυλλα της σειράς. 60 το σύνολο. Μεταφέρθηκαν στη βάση δεδομένων

Κάποτε, που η τηλεόραση ήταν πολυτέλεια, οι δρόμοι ήταν χωμάτινοι, οι υπολογιστές στα σπάργανα, τα παιδιά έβγαιναν να παίξουν στις γειτονιές. Τα παιχνίδια ήταν πολλά και ιδιαίτερα ανά τόπο. Ανεβάζω ένα άρθρο από το περιοδικό Ελληνόπουλο (#59-15/6/1946) που αναφέρει μερικά.

11 από τους 15 γιατί θέλω να μου αποδείξω ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΣ!!!!!

Διαβάστηκε. Πρόκειται για ένα αξιόλογο αποτέλεσμα μίας ομαδικής δουλειάς καθιερωμένων καλλιτεχνών του χώρου της Ένατης Τέχνης. Οι δημιουργοί, ορμώμενοι από ένα κοινό θέμα, αυτό της Γερμανικής Κατοχής στην Αθήνα, καταφέρνουν να γράψουν σύντομες ιστορίες (άλλες προερχόμενες από πραγματικές μαρτυρίες κι άλλες καθαρά προϊόντα μυθοπλασίας), που πιάνουν τον παλμό εκείνων των ημερών. Όλες οι ιστορίες έχουν κάτι να πουν (άλλες λίγο, άλλες περισσότερο), ξυπνάνε άσχημες μνήμες και φέρνουν θλίψη για τους ανθρώπους που χάθηκαν τόσο άδικα. Όσον αφορά τον σχεδιαστικό τομέα, νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Από την στιγμή που είναι ανθολογία, υπάρχει μεγάλη ποικιλία σχεδιαστικών στυλ, ανάλογα με τον δημιουργό. Κάποιοι από τους καλλιτέχνες επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν χρώμα και κάποιοι έμειναν πιστοί στο ασπρόμαυρο. Η έκδοση είναι εξαιρετική. Το μεγάλο φορμά δίνει αέρα στις ιστορίες, ενώ η κόλληση στην ράχη είναι πολύ ανθεκτική. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι πολυτελές, ενώ ιδιαίτερη μνεία πρέπει να υπάρξει στο έξτρα υλικό που παρατίθεται. Στις πρώτες σελίδες, ο αναγνώστης θα βρει έναν πρόλογο από τον άριστο γνώστη των κόμικς Γιάννη Κουκουλά, ενώ θα ακολουθήσει μία εισαγωγή για την ζωή στην Αθήνα της Κατοχής και την δράση της Εθνικής Αντίστασης, επιμελημένη από τον Μενέλαο Χαραλαμπίδη, έναν επαΐοντα του είδους. Τα βιογραφικά σημειώματα των δύο τους, υπάρχουν στο εσωτερικό μέρος του οπισθόφυλλου. Ο αναγνώστης θα βρει μέχρι και φωτογραφικό υλικό, όχι όμως πλούσιο. Επίσης, να πούμε ότι ανάμεσα στις ιστορίες, υπάρχουν σελίδες (που λειτουργούν σαν φυσικοί σελιδοδείκτες), στις οποίες παρατίθεται η σύντομη βιογραφία τού εκάστοτε δημιουργού. Εν κατακλείδι, μιλάμε για μία πολύ καλή ανθολογία, που συμβάλλει με τον τρόπο της στο να μείνουν άσβηστες οι μνήμες. Προτείνεται.

Διαβάστηκε λοιπόν και το τελευταίο τεύχος, το οποίο ολοκληρώνει το ταξίδι του πρωταγωνιστή στην νεότερη εποχή από αυτή που τον είχε τοποθετήσει ο δημιουργός του. Το σενάριο σε αυτό το τεύχος μου άρεσε, αλλά δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε όσο θα ήθελα, σε σχέση πάντα με τα προηγούμενα. Ο φίλος μας αποκτά και πάλι τον αλέγρο χαρακτήρα, με τον οποίο έγινε δημοφιλής και μας ξεναγεί στα καταγώγια και γενικά στην ζωή μίας χώρας που έμελλε να γίνει το νέο του σπίτι. Η υπόθεση θα μπορούσε να σπάσει άνετα σε δύο μέρη και να μας χαρίσει (με την κατάλληλη επεξεργασία) δύο αυτόνομες ιστορίες. Αντί γι' αυτό ο συγγραφέας τις αφηγήθηκε σχεδόν ταυτόχρονα, γεγονός που δεν με ικανοποίησε τόσο. Γενικά δεν είμαι φίλος των γρήγορων εναλλαγών κι εδώ πιστεύω ότι έγινε κατάχρηση. Σχεδόν ανά δύο σελίδες πηγαίναμε από την μία ιστορία στην άλλη. Αυτό που παρατήρησα είναι ότι το σενάριο δεν είχε μεγάλες διαφορές από τα κλασικά που έχουμε διαβάσει. Προσωπικά δεν είδα την έντονη παρουσία των '70s ή πολλές αναφορές σε αυτά. Σε σχέση με τις προηγούμενες ιστορίες του Revolution, η συγκεκριμένη μοιάζει να μην υιοθετεί αυτή την πρωτοτυπία και να γυρνά back to basics. Στα θετικά συγκαταλέγεται το γεγονός ότι ο Mister No δεν μονοπωλεί το ενδιαφέρον, καθώς τον πλαισιώνουν χαρακτήρες με δυνατές προσωπικότητες, που κάνουν την διαφορά. Επίσης μου άρεσαν πολύ οι διάλογοι. Οι γλώσσα που χρησιμοποιούνταν ήταν της "πιάτσας" και υπήρχαν πολλές έξυπνες ατάκες. Η υπόθεση των τριών ανδρών στην ζούγκλα έχει έντονη δράση κι αγωνιώδεις σκηνές. Από την άλλη, η ιστορία με το κορίτσι, εκτός από ένα εκκολαπτόμενο love story, έχει να επιδείξει μυστήριο και περιέργεια για την συνέχεια. Και τα δύο σενάρια είναι καλογραμμένα, όμως δεν έβγαζαν την "ωμή πραγματικότητα" που έβγαζαν τα προηγούμενα (π.χ. σκηνές με θανάτους από ναρκωτικά και βασανιστήρια στον πόλεμο). Δυστυχώς τα φινάλε τους τα βρήκα βιαστικά και μου άφησαν την αίσθηση του ανολοκλήρωτου. Εν κατακλείδι, η σειρά στο σύνολό της μου άρεσε αρκετά. Οι δημιουργοί δεν δίστασαν να ρισκάρουν, αλλάζοντας το origin του χαρακτήρα και μπορώ να πω ότι τους βγήκε. Έκαναν αξιόλογη δουλειά, πάντα σεβόμενοι τον μύθο του "ιερού τέρατος" της Ένατης Τέχνης που ακούει στο όνομα Mister No. Στον εικαστικό τομέα δεν έχω μεγάλα παράπονα. Το σχέδιο έχει αρκετό ρεαλισμό, ενώ το δυνατό του σημείο είναι η απόδοση των τοπίων και γενικά το background. Πολύ καλή δουλειά έχει γίνει και στον χρωματισμό, ο οποίος έντυνε τα καρέ με μία μεγάλη ποικιλία ήπιων και γλυκών χρωμάτων, που ξεκούραζαν το μάτι. Η έκδοση, γι' ακόμα μία φορά, δεν έχει ψεγάδι. Είναι πολύ ανθεκτική και κάθε κομμάτι της φωνάζει "πολυτέλεια". Από το δέσιμο, μέχρι την ποιότητα του χαρτιού και την εκτύπωση. Στα έξτρα, εκτός από τα καθιερωμένα βιογραφικά των συντελεστών, ο αναγνώστης θα διαβάσει μία εισαγωγή του Gianmaria Contro για το τι συνέβη έως τώρα στην σειρά, καθώς και μία ανάλυση της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης που επικρατούσε εκείνη την εποχή στην Βραζιλία. Κι όλα αυτά με αρκετά κουλτουριάρικο ύφος θα τολμούσα να πω!

Αγόρασα και τους 15, παρόλα που έχω τους 3 από αυτούς λόγω ANUBIS (Iron Man, Thor, X-Men). Και εκτός απροόπτου θα συνεχίσω να τους παίρνω.

Και τους 15! Ελπίζω να συνεχίσουν να τους εκδίδουν ώστε να είναι ολοκληρωμένη η ενιαία ράχη (αν και αρκετά από αυτά τα έχω στα αγγλικά). Είναι και μια γνωριμία με ήρωες που δε θα αγόραζα ποτέ μεμονωμένα όπως "Φυλακές του Γαλαξία" και "Θηλυκή Χουλκ".

Καλημέρα σε όλη την παρέα. Δεν ξέρω γιατί δεν ανακάλυψα νωρίτερα αυτή την ιστοσελίδα. Εντυπωσιακή ποσότητα υλικού και απ' ότι βλέπω υπάρχουν πολλοί ενεργοί χρήστες. Συγχαρητήρια για την πολύ καλή δουλειά. Υ.Γ. Γιατί σε κάποια θέματα μου βγάζει "Λυπούμαστε, υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Δεν έχετε δικαίωμα να δείτε αυτό το περιεχόμενο. Κωδικός λάθους: 2F173/H" ; π.χ. εδώ https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?app=forums&module=forums&controller=topic&id=32714

@nikolas12 Ναι ξαναβγηκαν ολα. Και τα 12 αρχικα επεισοδια συν τα 7 χαμενα επεισοδια. Αν δεις στη λιστα (που εσυ εβαλες) με τον καταλογο των τευχων της Β περιοδου λεει διπλα στο 32 οτι ξεκιναει η ανατυπωση του βιου και πολιτειας. Και στο τευχος 50 οτι ολοκληρωθηκε μετα απο 19 τευχη. Επισης ευκολα μπορεις να το επιβεβαιωσεις απο τις ονομασιες των τευχων εκεινων απο την λιστα συγκρινομενο πχ με το πρωτο ποστ στο παρον νημα που εχει την παρουσιαση του Βιου Και Πολιτειας και τα ονοματα ολων των επεισοδιων (12 συν 7 χαμενα)

Η αρίθμηση διορθώθηκε. Είχα δίπλα μου την She-Hulk και μπερδέυτηκα. ? Κορυφαίο τόμο, μέχρι στιγμής, θεωρώ τη Γέννηση του Βένομ. Δεν είπα οτι δεν ειναι καλός, ίσα ίσα μπαίνει στο τοπ5 μην πω και τοπ3. Γούστα είναι αυτά ?

Θα ήθελα κι εγώ να δω πολύ να δω επιτέλους μια επανέκδοση. Δυστυχώς δε νομίζω ότι είμαστε κοντά. Μια ερώτηση πάντως που έχω επειδή έχω πολύ καιρό να ασχοληθώ με Disney, τα τεύχη 32-50 του ΚΟΜΙΞ Β περιόδου εμπεριέχει και τα 12 κεφάλαια της ιστορίας; Γιατί σε αυτή τη σελίδα του ΚΟΜΙΞ wiki (που δίνω άπειρο respect, γίνεται εξαιρετική δουλειά πραγματικά) τα τελευταία πέντε κεφάλαια δείχνουν δίπλα ότι φιλοξενούνται στο παλιό ΚΟΜΙΞ και δεν έχει τεύχη από ΚΟΜΙΞ Β περιόδου όπως στα πρώτα 7. Ψάχνοντας όμως τον κατάλογο του ΚΟΜΙΞ Β περιόδου, βρήκα κοινά ονόματα π.χ 11. Ο Μεγιστάνας της Καλισότα δεν έχει αντιστοιχία με κάποιο ΚΟΜΙΞ της β περιόδου παρά μόνο με το 110 της Α περιόδου, αλλά στον κατάλογο το βρήκα στο τεύχος 49. Αν πράγματι έχουν βγει και τα 12 κεφάλαια, θα επιδοθώ λογικά σε αναζήτηση

Μόλις πήρα και εγώ την she hulk ευτυχώς που πήρα τηλέφωνο για να μου το κρατησή ποιος να το περίμενε ότι θα είχε απήχηση τελικά η she hulk στον daredevil ήταν και τα 5 αντίτυπα που φέρνει όταν πήγα να το πάρω ενω τωρα εξαφανίστηκαν κοίτα να δεις κάτι πράγματα εν το μεταξύ στο δρόμο πέτυχα και την δημοτική αστυνομία και την αστυνομία στα οχήματα και εκεί που περίμενα να μου κάνουν έλεγχο τίποτα ούτε σημασία δεν μου δώσανε τόσο χεσμένο να με έχουν δεν το περίμενα εμείς δηλαδή δεν είμαστε Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες ορίστε μας στο πηγάδι κατουρισαμε έξω φρενών έγινα τώρα (καλά αυτά τα λέω εκ του ασφαλούς γιατί είχα χαρτιά μαζί μου) Όχι πείτε μου τώρα άδικο έχω

Kαλή η ερώτηση για το x-mickey Mε μια σύντομη έρευνα στο ιντακς βρήκα τισ εξης αδημοσίευτες Από το topolino όλες τους.

Κι εμένα αυτήν ακριβώς την ευχάριστη αίσθηση μου άφησε το τεύχος. Μικρή παραφωνία η ιστορία του Φάντομ που ήταν όντως μέτρια και η άλλη με τις οικιακές συσκευές που ήταν ουσιαστικά ένα αποτυχημένο γκαγκ. Απόλαυσα πάρα πολύ τις δύο πρώτες ιστορίες, τη μία με τον Ντόναλντ που προσπαθεί να ανακαλύψει το καλά κρυμμένο μυστικό του στωικού κυρίου Σοφοκλή με καταστροφικά αποτελέσματα και το όμορφο φινάλε, αλλά και την άλλη με τον Γκουφόλυκο που είχε μπόλικο μυστήριο και συναίσθημα... Πολύ ευχάριστη και η τρίτη που είχε οικολογικές ανησυχίες.

Ναι κατάλαβα. Εγώ θυμήθηκα τους τόμους που είχε κυκλοφορήσει παλαιότερα η Ανούμπις και συμπεριλήφθηκαν στην συλλογή της Χασέτ (Άιρον Μαν, Χ-ΜΕΝ και Θορ). Κάπως έτσι το σκέφτηκα και για το DOFP, καθώς αφού η Ανούμπις (μάλλον) εξακολουθεί να έχει τα δικαιώματα της ιστορίας, θα μπορούσε να την εκδώσει μέσα από την συλλογή της Χασέτ (όπως την είχε εκδώσει και αυτή με την σειρά της σε κάποιες χώρες ως country exclusive). Εξάλλου ως τώρα έχουμε μία ένδειξη ότι ίσως μπορεί να δούμε και άλλους τόμους που ήταν εκτός της αρχικής συλλογής, με τον πρώτο τόμο του Κάπτεν Αμέρικα που κυκλοφόρησε στην χώρα μας. Πάντως μακάρι να δούμε το DOFP στην συλλογή κάποια στιγμή, καθώς πρόκειται για την πρώτη ιστορία των Χ-ΜΕΝ που περιλαμβάνει ταξίδι στον χρόνο.

Στην κεντρική ιστορία του τεύχους, ο Ντόναλντ με τον Φέθρυ καλούνται να εξιχνιάσουν “Το μυστήριο του Σοφοκλή”. Στον τηλεοπτικό αέρα της Λιμνούπολης προβάλλεται ένα παιχνίδι γνώσεων, στο οποίο ένας συμπαθής κύριος, ονόματι Σοφοκλής, αποδεικνύεται σωστός φωστήρας και κερδίζει κάθε βράδυ, με τις απίστευτες γνώσεις του, αυγατίζοντας συνεχώς τα χρήματα που κερδίζει. Αυτή η τεράστια γνώση του, γίνεται αφορμή να ενοχληθεί ο θείος Σκρουτζ, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης του τηλεοπτικού σταθμού. Έτσι, αναθέτει στους δύο συντάκτες του (μην ξεχνάμε ότι είναι ιδιοκτήτης και των “Παπιονέων”), τον Ντόναλντ και τον Φέθρυ, να βρουν πληροφορίες και να ξεσκεπάσουν μία πιθανή απάτη, από πλευράς του κυρίου Σοφοκλή. Τα δύο ξαδέλφια, σαν άλλοι ντετέκτιβ, ξεκινούν διάφορα σχέδια, προκειμένου να βρουν κάποιο ψεγάδι, που θα εκθέσει τον στόχο τους. Ποια θα είναι τα ευρήματα, τα οποία (με πολύ κόπο και γκάφες) θα αποκομίσουν? Θετικά συναισθήματα μου προσέφερε η συγκεκριμένη ιστορία. Το σενάριο, θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε μυστηρίου και μάλιστα πολύ εύστοχο. Εννοείται, βέβαια, ότι δεν λείπουν και τα στοιχεία καλού χιούμορ, όπως μόνο τα δύο ξαδέλφια μπορούν να μας χαρίσουν. Η πλοκή κρατάει καλά κρυμμένα τα χαρτιά της και φροντίζει να πυκνώνει το μυστήριο, μέχρι το φινάλε, όπου η τελική αποκάλυψη, μας αφήνει με ανοιχτό το στόμα, ενώ ταυτόχρονα μας συγκινεί με τα κίνητρα του “ενόχου”. Πολύ καλή δουλειά, κατά την ταπεινή μου άποψη. Το σχέδιο ήταν χοντροκομμένο και καρτουνίστικο, αλλά με όμορφα backgrounds. Η δεύτερη ιστορία του τεύχους έχει τον τίτλο “Εφιάλτης” και μας έρχεται από την σειρά “X-Mickey”. Ο Μίκυ συνοδεύει την Μίννι σε μία ποιητική βραδιά που διοργανώνει η Λέσχη της και δεν συμμερίζεται τον ενθουσιασμό της. Για την ακρίβεια φαίνεται να βαριέται αφάνταστα. Το ίδιο βράδυ, μετά την ποιητική βραδιά, βλέπει έκπληκτος τον Γκουφόλυκο να βγαίνει μέσα από την τηλεόρασή του και να ζητάει την συνδρομή του σε μία υπόθεση, κάπως προσωπική. Πιο συγκεκριμένα, ο φίλος του ο Μάουσμπυ, έχει εξαφανιστεί μυστηριωδώς και δεν έχει αφήσει κάποιο σημείο ζωής. Έτσι, λοιπόν, αποφασίζουν να ψάξουν να τον βρουν και ξεκινούν από το μαγαζί του, ένα κατάστημα σφαλμάτων, στον κόσμο του απίθανου. Ο δρόμος των ερευνών, θα τους βγάλει σε μέρη που δεν τα φαντάζονται, μέχρι και κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Πώς εξαφανίστηκε ο Μάουσμπυ? Που βρίσκεται τώρα? Θα καταφέρουν οι πρωταγωνιστές να τον βρουν? Οι απαντήσεις στα τεύχη σας. Ακόμα μία ιστορία που την βρήκα ενδιαφέρουσα, παρόλο το παράλογο υπόβαθρό της. Αρχίζω να συνηθίζω τους δύο πρωταγωνιστές, που λειτουργούν σαν δίδυμο και φαίνεται ότι υπάρχει καλή χημεία μεταξύ τους. Η πλοκή έχει πολλές λεπτομέρειες κι όμορφη σκηνοθετική άποψη, λόγω του τρόπου που αλλάζουν οι σκηνές. Υπήρχαν, βέβαια, σημεία που τα ένιωθα λίγο “βαριά” για τα γούστα μου (από θέμα λογικής), αλλά δεν επηρέασαν την γενική κρίση μου. Στην ιστορία δεν παραλείπονται και οι σκηνές με ένταση κι αγωνία, ενώ το φινάλε προσωπικά με συγκίνησε. Η γνώμη μου, λοιπόν, είναι να την διαβάσετε. Κι ο τομέας του σχεδίου, μου άρεσε. Στην επόμενη ιστορία, ο θείος Σκρουτζ φτιάχνει ένα “Βιολογικό περιβόλι”. Ο Λιμνουπολίτης μεγιστάνας κάνει την βόλτα του στην πόλη, όταν περνάει έξω από το σχολείο των τριών ανιψιών του Ντόναλντ. Εκεί βλέπει τα παιδιά να έχουν φτιάξει, στο προαύλιο, ένα αυτοσχέδιο μποστάνι, κατασκευασμένο και συντηρημένο μόνο με βιολογικό τρόπο. Στο άκουσμα των δωρεάν λαχανικών που μπορεί να έχει ο ιδιοκτήτης ενός τέτοιου μποστανιού, ο Σκρουτζ κολλάει το “μικρόβιο” κι έτσι ξεθάβει τα παλιά εργαλεία και τους σπόρους που είχε από το Κλοντάικ και ξεκινάει να μετατρέπει τον λόφο, στον οποίο στεγάζεται το θησαυροφυλάκιο, σε ένα περιβόλι, έτοιμο να δεχτεί τους “προϊστορικούς” σπόρους του. Την ίδια ώρα, ο αντίπαλός του στις επιχειρήσεις, ο Ρόμπαξ, του κάνει πλάκα και θριαμβολογεί για τις δικές του επιχειρηματικές επιτυχίες, όσο ο Σκρουτζ ήταν απασχολημένος με το περιβόλι του. Λέτε, τελικά, ο γερο-Σκρουτζ να έχασε αυτή την μάχη ή η μοίρα δεν έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη? Πρόκειται για ένα σενάριο, το οποίο βρίθει από οικολογικά μηνύματα, δοσμένα με εύπεπτο τρόπο, κατάλληλα για τους νέους αναγνώστες. Σίγουρα αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι. Το δεύτερο σημείο που με εντυπωσίασε, είναι ότι ο Σκρουτζ φαίνεται να μην κινείται εντελώς ορμώμενος κερδοσκοπικά, αλλά τα κίνητρά του είναι πιο αγνά, απ’ ότι συνήθως. Και γι’ αυτή του την στάση, ο συγγραφέας φροντίζει να τον επιβραβεύσει με ένα πλουσιοπάροχο φινάλε. Όσον αφορά την πλοκή, αυτή έχει πλάκα και φροντίζει να εντάξει στις σελίδες της διάφορους χαρακτήρες, καλούς και κακούς. Το φινάλε, όμως, εκτός από πλουσιοπάροχο, είναι και ρομαντικό. Ακόμα μία πρωτοτυπία! Τελικά αυτή η ιστορία είναι ο ορισμός των πρωτότυπων ιδεών. Σχεδιαστικά, με ικανοποίησε. Στην ιστορία “Έξυπνες οικιακές συσκευές” ο θείος Σκρουτζ φέρεται κάπως περίεργα στα δύο από τα ανίψια του, τον Ντόναλντ και τον Φέθρυ, καθώς τους καλεί για να τους δει στο θησαυροφυλάκιό του, αλλά εκείνος δεν εμφανίζεται ποτέ. Μετά από δύο ώρες αναμονή, αποφασίζουν να εγκαταλείψουν το μέγαρο και να πάνε στο σπίτι του Ντόναλντ. Εκεί, όσο ο Φέθρυ την αράζει στον καναπέ, ο Ντόναλντ πάει στην κουζίνα να ετοιμάσει φαγητό για την Νταίζυ, που είναι καλεσμένη. Όλως περιέργως, όμως, παρατηρεί ότι οι οικιακές συσκευές δεν είναι πολύ φιλικές μαζί του. Για την ακρίβεια, του επιτίθενται και τον πετάνε έξω από το σπίτι! Άραγε τι συνέβη και αφηνίασαν οι συσκευές? Από εδώ αρχίζουν οι ιστορίες του τεύχους, που τις θεωρώ υποδεέστερες και δεν με ενθουσιάζουν ιδιαίτερα. Εδώ, έχουμε ένα σενάριο, το οποίο θέλει να μας παρουσιάσει ένα μεταφυσικό περιεχόμενο, για να μας κάνει να αναθεωρήσουμε στην συνέχεια, όσο κυλούν οι σελίδες. Στην σύντομη πλοκή επικρατεί το κωμικό στοιχείο και η απορία, για να έρθει το φινάλε, το οποίο είναι κάπως υποτονικό, αλλά βγάζει μία λογική. Η ιστορία, στο σύνολό της, δεν μπορώ να πω ότι με απογοήτευσε, αλλά σίγουρα μου μείωσε το αίσθημα του ενθουσιασμού που αποκόμησα από τις πρώτες τρεις ιστορίες του τεύχους. Το σχέδιο το βρήκα πολύ μέτριο. Οι ιστορίες από την σειρά “Τα Χάπια της Γνώσης”, φαίνεται να έχουν κάνει δυνατό come back στις σελίδες του Μίκυ Μάους! Αυτή την εβδομάδα, ο Λούντβιχ θα μας μιλήσει για “Το βιβλίο”. Σε αυτό το “μάθημα” θα πληροφορηθούμε τον ορισμό της λέξης, καθώς και τα πρώτα της βήματα στην προϊστορία. Στην συνέχεια, θα ακολουθήσει η γέννηση του πρώτου εντύπου, για να συνεχίσουμε με την βελτίωση της ποιότητας και την εύκολη αντιγραφή των αντιτύπων, όσο περνούν οι αιώνες. Το φινάλε, μάς αποδεικνύει ότι ο Λούντβιχ είναι άρτια ενημερωμένος στο θέμα, καθώς θα γίνει λόγος και για τα e-books. Γενικά την βρήκα μία συμπαθητική ιστορία, που όπως και οι άλλες της σειράς, προσφέρουν γνώση με διασκεδαστικό τρόπο, ειδικότερα στις μικρότερες ηλικίες αναγνωστών. Μέχρι εκεί. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι η αναφορά στα ηλεκτρονικά βιβλία και θα κρατήσω και την ατάκα του πρωταγωνιστή στο φινάλε για την μαγεία του χαρτιού. Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο, προς καλό. Στην τελευταία ιστορία του τεύχους, βλέπουμε τον Φάντομ Ντακ να χρειάζεται επειγόντως “Αυτοκίνητο αντικατάστασης”. Ο σούπερ ήρωας της Λιμνούπολης, πιστός στο ραντεβού του με την πάταξη του εγκλήματος, κυνηγά όλη την νύχτα μία ομάδα κακοποιών, τους οποίους καταφέρνει να τους πιάσει. Όταν, όμως, πάει να φύγει, εν μέσω επευφημιών των δημοσιογράφων και των απλών πολιτών, διαπιστώνει ότι το θρυλικό “313” του (που φέρει την πινακίδα “Χ”) έχει κλατάρει. Τότε, ένας ιδιοκτήτης έκθεσης αυτοκινήτων και φανατικός θαυμαστής του, του προσφέρει όποιο αυτοκίνητο θέλει, μέχρι να επισκευαστεί το δικό του. Και ξέχασα να πω ότι ο Κύρος λείπει εκτός Λιμνούπολης, οπότε το “313” θα αργήσει να επισκευαστεί. Ο Φάντομ, λοιπόν, αναγκάζεται να δοκιμάσει διάφορα μοντέλα και τύπους αυτοκινήτων, προκειμένου να επιλέξει αυτό που πραγματικά θα τον βολέψει στο λειτούργημά του. Θα καταφέρει να βρει κάποιο αυτοκίνητο, αντάξιο του θρυλικού δικού του? Μιλάμε για ένα σενάριο που δεν επικεντρώνεται επάνω σε έναν villain, με αποτέλεσμα να μην βγάζει αρώματα μυστηρίου. Παραδέχομαι, όμως, ότι καταπιάνεται με μία έξυπνη ιδέα, όπως το να ασχοληθεί με το όχημα του πρωταγωνιστή και με αυτόν τον τρόπο να παράξει χιούμορ. Η πλοκή είναι μία σειρά από κωμικά γκαγκ, που αποδεικνύουν πόσο πιστό κι αναντικατάστατο είναι το θρυλικό “313”. Όσον αφορά το φινάλε, η ιστορία προσπαθεί να κλείσει με γελοιογραφικό mood, αλλά προσωπικά δεν με έκανε να γελάσω τόσο. Ίσως να το ήθελα κάπως διαφορετικό. Με κατάθεση περισσότερης φαντασίας. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο, προς καλό. Πιο πολύ με κράτησε ο ζωηρός χρωματισμός.

Έχω πάρει τους 13 από τους 15 δεν πήρα τους x men και τον wolverine γιατί δεν είμαι φαν παρόλο που έχω δει τις ταινίες και παλιά έχω δει στην τηλεόραση την παιδική σειρά αν και τα διάβασα μέσω ίντερνετ ήμουν λίγο αναποφάσιστος όσον αφορά deadpool παρόλο που το πήρα ήξερα τι πάνω κάτω θα έβλεπα μέσα στο Τεύχος ε είναι παλιόχαρακτηρας να μην πω παλιομουτρο έως χαμεψιζης και απορώ ακόμα γιατί το πήρα και στον daredevil ήμουν επίσης αναποφάσιστος Ε πολύ δυστυχία βρε παιδί μου Σαν ταινία με τον Ξανθοπουλο τον Πρεκα και την Βούρτση και δεν ήταν και η Ηλέκτρα αντιθέτως ήταν εκείνη η Πέγκυ κάρα ( σκυλες τις λύσσας ξαμολιθητε τρέξτε στα βουνά που έχουν σύναξη οι κόρες του Κάδμου) που τον πρόδωσε και όλας και αυτός καλό χαιβανι την συγχώρεσε Τέλος πάντων πολύ ωραίο σχέδιο πάντως και πλούσιοι διάλογοι όποτε άξιζε να το έχω στην συλλογή μου και φυσικά περιμένω τους επόμενους ειδικά τον doctor strange

Aς κάνουμε ένα γκάλοπ να δούμε τι απήχηση έχει η σειρά, αλλά και πόσοι είναι αυτοί που τα παίρνουν όλα ή αγοράζουν επιλεκτικά. Προφανώς και όταν λέω πόσους τόμους έχετε εννοώ πόσους διαφορετικούς τόμους έχετε. Αν δηλαδή κάποιος έχει πάρει 2 φορές έναν τόμο δεν θα το μετρήσει για δύο Προσωπικά έχω αγοράσει τους 10 απ΄τους 15. Δεν πήρα Avengers, Deadpool, Thor, Guardians of the Galaxy και She-Hulk. Thor και Deadpool όμως τα διάβασα ψηφιακά.

Κάπου πάει το μυαλό μου, αλλά δεν μπορώ να αναφέρω ονόματα και να θίξω υπολήψεις. Είναι και καλό παιδί!

@Indian Για ποιον να λέει άραγε, έχεις ιδέα;

Κι εγώ περίμενα να συνεχίσεις την πρότασή σου με κάτι του στυλ: "Δεν είμαι ψυχαναγκαστικός, άσχετα με το γεγονός ότι έχω όλους τους τόμους που έχω αγοράσει, ακόμα στις ζελατίνες τους!".

Ελληνόπουλο #44(2/3/46)#60(22/6/46) #69(24/8/46)

Η Α' περίοδος αποδελτιώθηκε 99%, περάστηκαν όλες οι λεπτομέρειες στην παρουσίαση. Όλα τα στοιχεία των τευχών και τα κόμικς περάστηκαν στη βάση (172 σελίδες) εκτός από το τεύχος 5 που δεν το έχω στα χέρια μου. Όποιος τα έχει ας σκαννάρει τη Μεγάλη Εξόρμηση (#5) για να συμπληρωθούν οι ιστορίες και να πιάσουμε το 100%.

Γεια σας παιδια!!!εχω φτιαξει ενα καναλι που θα ανεβαζω διαφορεσ συλλογεσ απο ταπες καρτες φιγουρες κ.α (pokemon,tazos,digimon,yugioh,megaman,marvel...) οποιοσ θελει μπορει να τσεκαρει και να κανει μια εγγραφη και like!ελπιζω να σας αρεσει ευχαριστω! Youtube chanel: https://www.youtube.com/channel/UCabuW0yntLpzaRuDuGic2Iw?view_as=subscriber Facebook: https://www.facebook.com/Anime-collection-111676020478040/?modal=admin_todo_tour

Και εγω και τους 15,γιατι θελω ολοκληρωμενη την σειρα.

Ότι είπε ο φίλτατος μπυρομεταφορέας! Συν του ότι, έχει μια ωραιότατη ράχη, που θέλω να την ολοκληρώσω! Ο μόνος τόμος που έχω στα αγγλικά, είναι το Dark Phoenix.

Έχω πάρει και τους 15 τόμους μέχρι στιγμής και (εκτός απροόπτου) σκοπεύω να αγοράσω και τους υπόλοιπους που θα βγουν. Αυτό το κάνω για δύο κύριους λόγους. Ο πρώτος είναι ο καθαρά ψυχαναγκαστικός, μιας και θέλω να έχω μία ολοκληρωμένη συλλογή, χωρίς κενά. Ο δεύτερος οφείλεται στο γεγονός ότι, επειδή είμαι σχετικά άσχετος με τα υπερηρωικά, μου δίνεται με αυτούς τους τόμους η ευκαιρία να διευρύνω τους κομιξικούς μου ορίζοντες με σημαντικά (όπως μαθαίνω) έργα. Για την ακρίβεια, περιμένω πώς και πώς να έρθει η δεύτερη Παρασκευή που θα πάρω στα χέρια μου τον νέο τόμο και θα διαβάσω μία καινούργια (για εμένα) ιστορία. Αν, τώρα υπάρξει και τόμος με ιστορία που έχω διαβάσει, θα τον αγοράσω για να μην "σπάσω" την σειρά.

Απίθανο τέυχος. Καλά η ιστορία του Γκουφόλυκου είναι καταπληκτική Αλλά τη διαφορά την έκαναν οι υπόλοιπες ιστορίες. Αν εξαιρέσεις την σαχλή ιστορία με το αμάξι του Φάντομ Ντακ, οι υπόλοιπες ιστορίες έχουν υπέροχα μηνύματα για όλους. Διαμάντι Ερώτηση φαντάζομαι ότι όλες αυτές οι ιστορίες είναι από την " δεύτερη " εποχή του X-Mickey. Τις τελειώσαμε?

ας βάλουμε και μια εικόνα στα τεύχη που θα ήθελες να δεις ευτυχώς έχει και χαρούμενα

Εννοώ ότι αν η Anubis κάνει μόνο την επιμέλεια, δε σημαίνει ότι μοιράζεται και δικαιώματα από κόμικ που έχει εξασφαλίσει η ίδια την έκδοση. Αν δηλαδή έχει ακόμα τα δικαιώματα του DOFP και σκοπεύει να το εκδώσει (αμήν και πότε), τότε η συνεργασία με τη Hachette που είναι μόνο σε επίπεδο μεταφράσεων δε θα οδηγήσει στο να μπει ο τόμος στη συλλογή. Καθαρά δική μου υπόθεση αυτό, αφού δεν έχουμε κάποιο νέο σχετικά με την έκδοση, ούτε με πολλά ακόμα πλάνα για τη συλλογή

Το Batman Damned θέλεις να το αγοράσεις μόνο από το εξώφυλλο Επίσης μου άρεσαν πολύ τα δύο εξώφυλλα από το ΄Έλρικ που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Ποτέ μη λες ποτέ,μερικές ιστορίες που ήταν στη μία συλλογή εμφανίζονται στην άλλη.Για παράδειγμα το Deadpool: Suicide Kings. Αποκλειστικό για Γερμανία,Γαλλία και Ρωσσία στη συλλογή Marvel Graphic Novels: Στη συλλογή Marvel's Mightiest Heroes ήταν στο κανονικό (μη αποκλειστικό) τεύχος του Deadpool: Με αποκλειστικό τεύχος Deadpool που έχει την ιστορία The Circle Chase να το αντικαθιστά στη Γερμανική έκδοση της συλλογής Marvel's Mightiest Heroes: Οπότε από αυτή την άποψη,υπάρχει μια πιθανότητα να δούμε την ιστορία του που έχει στην άλλη συλλογή,η οποία είναι το Blade: Undead Again (Blade (vol. 5) #1 - 6 ) Edit: Link στο readcomicsonline: https://readcomiconline.to/Comic/Blade-2006 Αν όντως δούμε αυτήν την ιστορία ή οποιαδήποτε ιστορία Blade σε αυτή τη συλλογή τότε είναι country exclusive/αποκλειστικό χώρας.