Αίθουσα Νικητών

Και μετά βλέπω συνεχίζουμε την σειρά Zagor colori που την έχουμε στα ελληνικά ολοκληρωμένη. έλεος πάντως με την μετάφραση ... είναι Η (είναι γυναίκα σε τόσες ιστόρίες την έχουμε ξαναδεί) Γκαμπιτ

Διαβάστηκε επιτέλους. Περίεργο σενάριο, που διαφοροποιείται από τον θρύλο και το origin που έχει στηθεί γύρω από τον πράσινο γίγαντα. Ο χαρακτήρας, όταν είναι ο Hulk, διαθέτει τον κλασικό θυμό και την ωμή δύναμη, αλλά παράλληλα μιλάει και σκέφτεται συνετά. Ο αναγνώστης παρακολουθεί σκηνές από την εφηβεία του Bruce Banner, μαθαίνει για την οικογενειακή του κατάσταση, αλλά και για την σχολική του ζωή. Πρωτότυπο μεν, αλλά μου έφερε στο μυαλό κάτι ανάμεσα σε Peter Parker και Λάιτ Γιαγκάμι, από το Death Note (λόγω που είχε πίσω του τον Hulk, σαν τον Ρίουκ )! Η ιστορία ανοίγει με μία καταπληκτική σκηνή που κέρδισε τον θαυμασμό μου. Δεν κατάλαβα, όμως, το γιατί και το πώς βρέθηκε ο Hulk μέσα στον πάτο του ωκεανού. Δεν δίνονται επαρκείς πληροφορίες γι' αυτό. Υπάρχουν πολλές σκηνές που ο πρωταγωνιστής βγάζει τα λεφτά του με τις γροθιές του και οι οποίες είναι απολαυστικές. Από εκεί και πέρα όμως, την εξήγηση που δίνεται στο τι τελικά συμβαίνει στο μυστηριώδες νησί, την βρήκα λίγο υπερβολική, ακόμα και για υπερηρωικό σενάριο. Η λύση του μυστηρίου είναι βιαστική (καταλαμβάνει μόλις το δεύτερο μισό του τελευταίου τεύχους) και δυστυχώς είναι αρκετά αδύναμη. Ακόμα και η είσοδος του Wolverine, ενώ ήταν εκρηκτική, δεν μπόρεσε να με ικανοποιήσει όσο θα ήθελα. Γενικά πρόκειται για μία ιστορία που ξεφεύγει από τα βασικά, δεν μπόρεσε να υποστηρίξει σωστά το σενάριο και δεν είχε μεγάλη συνοχή. Προσωπικά θα την πρότεινα μόνο στους φανατικούς οπαδούς του χαρακτήρα. Το σχέδιο ήταν το δυνατό σημείο του κόμικ. Πολύ όμορφα καρέ και πανδαισία χρωμάτων. Η δεύτερη ιστορία, αν και σύντομη, είχε πιο σωστά δομημένη υπόθεση σε σύγκριση με την κεντρική και μου κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον. Τα στοιχεία love story, νουάρ, δράσης, αλλά και οι μεταφυσικές πινελιές έδεναν όμορφα μεταξύ τους και καταλήγουν σε ένα φινάλε συγκινητικό, που δεν θα περίμενα από μία ιστορία με πρωταγωνιστή τον Hulk. Σε αντίθεση, όμως, με την κεντρική ιστορία, το σχέδιο δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο έχουν δει τα μάτια μας. Η έκδοση κλασική πλέον. Δυσάρεστη παραφωνία το πολύ λεπτό εξώφυλλο. Εκτός από τα εξώφυλλα των τευχών, άλλο έξτρα ουδέν…

Τhe Amazing Spider-Man: Η Γέννηση του Βένομ Πάρα πολύ καλό τομάκι. Κάτι τέτοιο είχα στο μυαλό μου όταν έλεγα πως ήθελα να δω στη συλλογή παλιές κλασικές ιστορίες Το λέω γιατί ο Hulk με προβλημάτισε κάπως. Εδώ όμως είχαμε απλές, διασκεδαστικότατες ιστορίες, με εναλλαγές μεταξύ δράσης και ανθρώπινων σκηνών απ΄την καθημερινότητα των πρωταγωνιστών. Το βασικότερο ήταν πως υπήρχε συνοχή, καταλάβαινες ανά πάσα στιγμή τι διαβάζεις Ναι μεν έχουν προηγηθεί γεγονότα, αλλά ο πρόλογος σε βάζει για τα καλά στο κλίμα, εξηγώντας σου πως βρήκε ο Spidey την εξωγήινη στολή, ποια είναι η σχέση του με τη Μαύρη Γάτα κτλ. Δεν χρειάζεται να ξέρεις κάτι παραπάνω. Μέσα στην κύρια πλοκή υπήρχαν και υποπλοκές, είδαμε τον Πούμα, τον Ρόδο και τον Χομπγκόμπλιν, μάθαμε για το παρελθόν της Μαίρη Τζέην, για τη σχέση του Πήτερ με τη Φελίσια... Σε κάποιες φάσεις δεν σε ένοιαζε να μάθεις τι γίνεται με τον συμβιωτικό οργανισμό και πως θα καταλήξει στον Έντι Μπροκ. Όλα τα υπόλοιπα ήταν τόσο ενδιαφέροντα και διασκεδαστικά, που απλά ήθελες να διαβάζεις και να μην τελειώνει. Μακάρι να είχε κι άλλα τεύχη ο τόμος. Κι ας ήταν άσχετα με τη βασική υπόθεση της μαύρης στολής. Μετά το τεύχος Amazing Spider-Man #259, μεσολάβησαν αρκετά τεύχη μέχρι το Web of Spider-Man #1 και το Amazing Spider-Man #300. Αλλά υπάρχει περίληψη των όσων συνέβησαν ενδιάμεσα, οπότε πάλι δεν έχεις απορία. Δεν αφήνεται υποπλοκή της ιστορίας ανολοκλήρωτη. Ο τόμος είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοτελής και άνετα διαβάζεται χωρίς προηγούμενες γνώσεις Κάτι που δεν συνέβαινε με τον τόμο του Hulk, που ένιωθες ότι διαβάζεις διάσπαρτα κομμάτια από μια ιστορία και όχι μια ολοκληρωμένη ιστορία. Aν έχω κάτι αρνητικό για τη Γέννηση του Βένομ, αυτό είναι η αλλαγή σχεδιαστών. Άλλο σχέδιο τα πρώτα τεύχη, άλλο το τελευταίο του McFarlane(που btw δεν μ΄άρεσε τόσο, προτιμώ αυτό του Frenz). Επίσης θα ήθελα να δω λίγο παραπάνω Βένομ και περισσότερες λεπτομέρειες για το πως γεννήθηκε. Πχ τη γνωστή σκηνή στην εκκλησία με τον Έντι και τον συμβιωτικό οργανισμό την περνάει πολύ τσακ-μπαμ. Θα μπορούσε να την απλώσει λίγο παραπάνω. Αλλά ok, δεν παραπονιέμαι. Ο τόμος συνολικά ήταν χορταστικότατος, και ναι... γίνεται ο αγαπημένος μου στη συλλογή, αφήνοντας στη 2η θέση τους X-Men Οπότε η κατάταξη διαμορφώνεται ως εξής: 1) The Amazing Spider-Man: Η Γέννηση του Βένομ: 8.5/10 2) Αstonishing X-Men: Το Χάρισμα: 8/10 3) The Amazing Spider-Man: Η Επιστροφή: 7.5/10 4) Thor: Αναγέννηση: 7.5/10 5) Captain America: Εκτός Χρόνου: 7/10 6) Deadpool: Ο Πόλεμος του Γουέιντ Γουίλσον: 7/10 7) Iron Man: Extremis: 7/10 8) Hulk: Σιωπηλές Κραυγές: 6/10 Δεν έχω διαβάσει τους Avengers και τους Guardians. PS: Δώστε κλασικά Spider-Man στο λαό. Πάμε και για ένα Death of the Stacys τώρα

5 απολαυστικές ιστορίες σας περιμένουν στα περίπτερα. Ο ΤΙΜΙΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ. Ο ΜΑΥΡΟΣ ΠΗΤ ΜΕΤΑΚΟΜΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ ΣΕ ΕΝΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ. ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΠΑΠΙ. Ο ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΗΝ ΝΤΑΙΖΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΓΝΩΣΤΟ. Ο ΚΥΝΗΓΟΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ. Ο ΓΚΟΥΦΟΛΥΚΟΣ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΕΝΑΝ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΣΤΗ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΠΙΘΑΝΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ. ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ. ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΣΑΧΛΟ ΠΑΡΚΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΤΟΝ ΣΑΜΠΟΤΕΡ. Η ΗΜΕΡΑ ΦΙΛΙΑΣ. Ο ΜΟΡΤΥ ΚΑΙ Ο ΦΕΡΝΤΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΝΑ ΟΔΕΥΕΙ ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου (Νο. 293).

Στο AthensCon που μας πέρασε, είδα τον Hulk να δεσπόζει σε περίοπτη θέση στον πάγκο της Λέσχης και δεν μπορούσα να αντισταθώ. Δεν γνωρίζω τον ακριβή λόγο, αλλά πάντα απολαμβάνω αυτή την σειρά με τα τομάκια, που είχαν κυκλοφορήσει με την Espresso. Όλες οι ιστορίες με ικανοποίησαν σε γενικές γραμμές και πιο πολύ μου άρεσαν γιατί φανέρωναν την ηλικία τους. Κάποιες έκαναν λόγο για την επικείμενη “Κομμουνιστική απειλή” ( ), ενώ γίνεται αναφορά και στην μάστιγα του AIDS, που τόσα προβλήματα δημιούργησε στην ανθρωπότητα. Όλα τα σενάρια χαρακτηρίζονται από δράση, αλλά (όπως είναι φυσικό σε τέτοιες περιπτώσεις) και υπερβολές. Ένα τέτοιο παράδειγμα υπερβολής (αλλά παράλληλα πολύ αστείο) είναι ο τρόπος που ο Αραχνάκιας “εξολόθρευσε” τον ιό που είχε προσβάλει τον Hulk. Το ερώτημα βέβαια που εγείρεται είναι το κατά πόσο ο Hulk είναι “καλός” ή “κακός”. Μου φαίνεται ότι περισσότερη ζημιά κάνει, παρά καλό! Το σχέδιο μού άρεσε σε όλες τις ιστορίες. Πολύ λεπτομερές και με ζωηρότατα χρώματα. Εντύπωση μού έκανε η πρώτη ιστορία, στην οποία βλέπουμε τον πρωταγωνιστή να μην έχει το χαρακτηριστικό πράσινο χρώμα του, αλλά να είναι γκρι. Οι ειδήμονες του GC, βέβαια, φρόντισαν κι έδωσαν τις απαραίτητες πληροφορίες, σχετικά με το θέμα του χρώματος. Η έκδοση, σε άλλες περιπτώσεις, θα με απογοήτευε. Εδώ, όμως, παρασυρόμενος από την παλαιότητα των ιστοριών που φιλοξενεί, κάνω τα στραβά μάτια. Το χαρτί είναι ματ και πολύ σκληρό, ενώ η ράχη είναι τόσο σφιχτά δεμένη, που αρκετά καρέ των σελίδων, είναι δύσκολο να αναγνωστούν. Άσχημο, επίσης, φαίνεται και το εξωτερικό μέρος της ράχης, στην οποία οι υπεύθυνοι της έκδοσης δεν μπήκαν στον κόπο να γράψουν κάτι. Στα θετικά βάζω το πολύ όμορφο σχέδιο του εξωφύλλου. Εν κατακλείδι, μιλάμε για μία μέτρια, ποιοτικά, έκδοση, η οποία όμως περιέχει την πρώτη ιστορία του Hulk, αλλά και μερικές ενδιαφέρουσες αναμετρήσεις του με γνωστούς κι αγαπημένους χαρακτήρες. Νομίζω ότι δεν θα πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη φανατικού μαρβελάκια.

Διαβάστηκε και μπορώ να πω ότι με μπέρδεψε λίγο, όσον αφορά τις εντυπώσεις. Η ιστορία μάς δίνει μία γενική ιδέα για το πώς έχουν τα γεγονότα, η οποία κάνει την δουλειά της, βάζοντας τον αναγνώστη στο κλίμα, αλλά έρχεται σε δεύτερη μοίρα, καθώς δεν επικαλύπτει την δράση. Αυτό που επικρατεί στο σύνολο της πλοκής είναι οι ατελείωτες μάχες ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές, που ομολογώ ότι ήταν καλογραμμένες. Από εκεί και πέρα η ροή και η “λογική” του σεναρίου πήγαινε περίπατο. Από την ιστορία πέρασε ένα σχετικά μεγάλο cast ηρώων (την πλειοψηφία των οποίων αγνοούσα), για guest εμφανίσεις. Σαν να ήθελε ο σεναριογράφος να τους βάλει, μόνο και μόνο για να υπάρχει που και που κάποιο διάλειμμα ανάμεσα στις μονομαχίες και να γίνεται πιο ομαλή η εναλλαγή του σκηνικού. Βοηθούσαν στο να αλλάξουμε “πίστα”. Σαν να έπαιζα Mortal Combat, ένα πράγμα. Η εξιστόρηση γίνεται από τον ίδιο τον πρωταγωνιστή, καθώς και οι (πολλές) αναδρομές στο παρελθόν. Ο Wolverine, εδώ, φαίνεται πολύ ζωηρός και ομιλητικός. Το φινάλε κλείνει την σειρά των μαχών, αλλά ανοίγει ένα άλλο κεφάλαιο, το οποίο ίσως να το μάθουμε κάποτε. Εν κατακλείδι, αν σας αρέσουν οι σφοδρές κι αιματηρές μάχες και η αδύναμη υπόθεση, τότε η “Εξέλιξη” είναι μία ιστορία που θα πρέπει να διαβάσετε. Σε αντίθετη περίπτωση, θα πρότεινα να προσπεράσετε. Προσωπικά δεν μου έκανε ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Στον αντίποδα, έχουμε ένα σχέδιο το οποίο θα το χαρακτήριζα εξαιρετικό και καλοδουλεμένο. Επικρατεί ρεαλισμός τόσο στην απόδοση των χαρακτήρων, όσο και στα backgrounds. Κάθε καρέ είναι προσεγμένο και σχεδιασμένο με κάθε δυνατή λεπτομέρεια. Ο χρωματισμός, όμως, ήταν αρκετά μουντός και σε συνδυασμό με την πολύ χαμηλή φωτεινότητα που υπάρχει, δίνουν ένα αποτέλεσμα πολύ...μαύρο κι άραχνο. Η έκδοση της ΟΞΥ είναι στα γνωστά επίπεδα. Καλή εκτύπωση, στιβαρότητα, αλλά κι ένα χαρτί επιρρεπές στο τσαλάκωμα. Στα εξτραδάκια, υπάρχουν μερικά ολοσέλιδα σχέδια, αλλά και μερικές διαφημίσεις των graphic novels της εκδοτικής.

Για τους φίλους του Μίκυ το νέο πλούσιο τεύχος με 10 απολαυστικές ιστορίες στα περίπτερα. ΜΙΚΥ: ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ. ΣΚΡΟΥΤΖ: ΤΟ ΑΧΟΡΤΑΓΟ ΠΑΠΙ. ΝΤΟΝΑΛΝΤ: Ο ΠΑΝΟΥΡΓΟΣ ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΓΚΟΥΦΥ: Η ΖΩΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ. ΧΙΟΥΗ, ΛΙΟΥΗ, ΝΤΙΟΥΗ: Η ΜΑΓΙΚΗ ΜΠΑΛΑ 8. ΜΟΥΡΓΟΛΥΚΟΙ: Ο ΥΠΟΥΛΟΣ ΚΛΕΦΤΗΣ. ΝΤΟΝΑΛΝΤ: ΕΠΑΛΗΘΕΥΤΗΣ ΠΑΡΟΙΜΙΩΝ. ΜΙΚΥ: ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ. ΜΑΤΖΙΚΑ: Η ΚΑΛΗ ΜΑΓΙΣΣΑ. ΤΖΟΥΝΙΟΡ: ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΤΖΟΥΝΙΟΡ. Από την Τρίτη 21/1, αναζητήστε το 53ο τεύχος στα περίπτερα.

Συμφωνώ. Και καταρχάς είναι λάθος να λέμε "παλιό σχέδιο" = "κακό σχέδιο". Ποιος το κρίνει αυτό; Δεν υπάρχει αντικειμενικότητα σε τέτοια θέματα. Είναι πολλές οι φορές που μου φαίνονται τα παλιά σχέδια πιο καλόγουστα απ΄τα νέα. Όχι ότι δεν υπάρχουν και νέα που μ΄αρέσουν ή ότι δεν υπάρχουν παλιότερα που δεν μ΄αρέσουν. Αλλά στα Spider-Man πχ, το σχέδιο του μπαμπά Romita το θεωρώ τουλάχιστον 5-6 κλάσεις ανώτερο του υιού Romita. Με τις ταινίες θεωρώ είναι άκυρο να συγκρίνουμε. Εκεί όντως υπάρχει διαφορά στα εφέ μεταξύ σύγχρονης και παλιάς ταινίας. Αλλά αυτό συμβαίνει επειδή τότε δεν είχαν τα μέσα να κάνουν καλά εφέ. Στα κόμικς δεν ισχύει αυτό. Και το ΄60 είχαν μολύβια, μελάνια και χρώματα. Μη μου πείτε δεν είχαν υπολογιστές. Ακόμα και σήμερα τα καλά σχέδια γίνονται στο χέρι και όχι στον υπολογιστή. Κι επειδή ξεκίνησα να διαβάζω τη Γέννηση του Βένομ (έχω διαβάσει πάνω απ΄το μισό), ένα έχω να πω. ΜΗΝ κάνετε τη βλακεία να το προσπεράσετε επειδή θεωρείτε παλιό το σχέδιο. Η ιστορία τα σπάει μέχρι στιγμής. Ανυπομονώ για τη συνέχεια

Ο χωροχρόνος είναι κάτι σχετικό. Μια ακόμα μεντούλα είναι εντάξει για τη χώνεψη. Και στην τελική όλοι είμαστε γυμνοί πιανίστες, wink wink, nudge nudge. Από την πένα του Steven Camley για την Σκωτσέζικη The Herald.

Μπορεί να έχει μπει και αλλού. Δε με νοιάζει. Είναι μέρος του σατανικού μου σχεδίου να γεμίσω με Κουραφέλκυθρα όλο το φόρουμ (το μόνο κόμικ που ***ίσως*** να μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα στο Χαρούμενο Κορίτσι) (ίσως) μεγάλες αλήθειες!

Ο συναχωμένος τενόρος δημοσιεύθηκε σε συνέχειες στο Αερόστατο, σίγουρα τεύχος 120 φθινόπωρο 2002, άγνωστο πότε ξεκίνησε και πότε σταμάτησε.

Μπόλικες εφευρέσεις είχαμε την χαρά να δούμε από τον Κύρο, στις πρόσφατες ιστορίες που εκδόθηκαν στα Ελληνικά περιοδικά. Πάμε να τις δούμε. Από την ιστορία "Ο βασιλιάς των πωλήσεων". Ανασχηματιστής για μπάλες του μπόουλινγκ Αυτόματη πεταλούδα Ομιλούσα πόρτα Ομπρέλα-σουρωτήρι για μακαρόνια Ρολόι ποδοκίνητης ενέργειας Συνάλτ Από την ιστορία "Μήνυμα στο υπερπέραν". Ραδιοπομπός φαντασμάτων Ειδική τοστιέρα Από την ιστορία "Αθώος ή ένοχος". Συσκευή υποσυνείδητου Από την ιστορία "Το στέμμα των Σταυροφόρων". Πλατφόρμα επίγειας μεταφορά ιστιοφόρου

2η έκδοση και ο 2ος τόμος

Την είχα δει με τον αδερφό μου αυτή την ταινία πριν από πολλά χρόνια στο mega. Μας άρεσε πολύ και την θυμάμαι πολύ καλά αν και δεν την εχω ξαναδεί από τότε.

Κάπου το φθινόπωρο είδαμε με την το remake του 2017 (συνδυασμός του ότι (1) φαινόταν να αρέσει στο κοινό (2) είχαν την πλάκα τους τα τρέηλερ και (3) ετοιμαζόταν να βγει αυτό εδώ). Εν συνεχεία πήγαμε και είδαμε τούτο. Έλα μου ντε όμως που η είχε δει και καρααγαπούσε ΚΑΙ το παλιό με τον Williams... Και συν τοις άλλοις, της κόλλησε στο μυαλό ότι μαζί με όλα αυτά, ***έπρεπε*** να δω ΚΑΙ το Goonies (όπου ο Σπήλμπεργκ είναι μόνο στο σενάριο). Οπότε τα πήραμε σβάρνα Αν και έφαγε μια πολύ μικρή απογοήτευση διότι τα εφέ του παλιού του Williams έχουν παλιώσει και φαίνονται Ενώ στο μυαλό της ήταν τόσο ρεαλιστικά Αλλά νταξ. Μικρό και ψιλοαναμενόμενο αυτό το κακό Μεγάλη υποσημείωση. Υπάρχει και ΤΕΤΑΡΤΗ ταινία! Δεν είναι ακριβώς στο συμπαν του Jumanji όμως. Είχε διαφημιστεί ως μέρος του σύμπαντος. Βασίζεται σε ένα παρόμοιο βιβλίο του Chris Van Allsburg που έχει γράψει το βιβλίο Jumanji. Λέγεται Zathura, σε σκηνοθεσία Jon Favreau (τα 2 πρώτα Iron Man, το Cowboys & Aliens, το live action Jungle Book του 16 και το περσινό remake του Lion King). Ψιλοξεχασμένο αν και κάποιος από τους συντελεστές του πιο πρόσφατου Jumanji το μνημόνευσε σε συνεντεύξεις και στη wikipedia μνημονεύεται ως μέρος του κινηματογραφικού Jumanji franchise. Στα υπ''όψιν για εμένα. Η πάντως το είχε δει (χωρίς να ξέρει αυτούς τους συσχετισμούς) και απ'ότι μου είπε, ήταν μια χαρά

Θα σας πείραζε εαν εκανα μια μικρή κριτική ανα τεύχος...κάποια τεύχη ήταν εξαιρετικά απο πολλές απόψεις

Ενημερωτικά και μόνο η σειρά StarBlazer αρίθμησε 281 τεύχη από 001 --> The Omega Experiment (1979) 281 --> The Enchanted Helmet (1991) Προσωπική άποψη ότι τα πρώτα ήταν τα καλύτερα (ίσως γιατι τα θυμάμαι και σαν ελληνικές αναδημοσιεύσεις ) αλλά με 1 γρήγορο ξεφύλισμα λίγα μετά το 30+ μπορώ να πω ήταν είχαν κάποιο ελάχιστο ενδιαφέρον & ποιότητα σε σχέση με τα αρχικα...αρκετά ήταν προχειροδουλειά...και μάλλον υπήρχε και μια έλλειψη φαντασίας καθώς ειδικά στο τέλος ήταν και αρκετά λιγότερες σελίδες.

Είδα ότι βγήκε το τεύχος 9 (με την καινούργια αρίθμηση) του Disney Comics and Stories και έκανα την πρόσθεση για να δω ποιο τεύχος είναι με την ενιαία αρίθμηση. 743 + 9 = 752 Κοιτάω στις πληροφορίες στην σελίδα με τα περιεχόμενα και βλέπω ότι λέει «DISNEY COMICS AND STORIES #9 (Legacy #751)» Κοιτάω στο προηγούμενο τεύχος (8) και γράφει 750. Κοιτάω και στο 7 και γράφει ξανά 750.

Από προχθές άρχισαν να εμφανίζονται πλέον και οι εικόνες!! Κάποιοι τίτλοι-περιγραφές μέσα στα πλαίσια δεν εμφανίζονται ακόμα στα Ελληνικά αλλά στα Αγγλικά, αλλά είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει πιστεύω και σίγουρα θα αποκατασταθεί και αυτό σύντομα. Αυτό που διαπιστώνω επίσης είναι ότι έχει γίνει αρκετά πιο γρήγορο στην αναζήτηση και εμφάνιση αποτελεσμάτων, ενώ παλιότερα ήθελε κάποια υπομονή.

Οι Σφήκες δημοσιεύθηκαν σε συνέχειες στο περιοδικό Αερόστατο, σίγουρα φθινόπωρο 1994, τ. 83-84 (δεν ξέρω πότε άρχισε ούτε πότε σταμάτησε).

Χαιρετώ την κοινότητα! Χθες βρήκα μία συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο Διονύσης Σαββόπουλος πριν από μισό ακριβώς αιώνα (22 Ιανουαρίου 1970) στην εφημερίδα "Έθνος", η οποία μου επιφύλαξε έκπληξη, καθώς ο πασίγνωστος "Νιόνιος" (τότε στο ξεκίνημά του) δηλώνει (δις) την αγάπη του για τα κόμικς !!!

This is your wake up call Σήμερα, έτσι?

Άρα καλά κάναμε κι επιμείναμε να πάρετε τον τόμο. Χαίρομαι που μας άκουσε ο @spiderman Κι όσοι άλλοι έχετε αναστολές λόγω σχεδίου, μην το σκέφεστε. Πάρτε το και θα με θυμηθείτε. Αξίζει

Τελικά σήμερα, την αγόρασα την ιστορία, αν και προβληματιζόμουν για το ''ξεπερασμένο'' σχέδιο. Με αποζημίωσε το πολύ καλό στόρυ βέβαια, αλλά ω του θαύματος βρέθηκα μπροστά και σε μία ευχάριστη έκπληξη. Την ιστορία την έχω διαβάσει ή 1987 ή 1988 με τα τότε εβδομαδιαία Spiderman που έβγαιναν, ως μικρό παιδί. Με γύρισε πίσω στην τότε δεκαετία το συγκεκριμένο κόμικ. Οπότε και για λόγους συναισθηματικούς(εκτός του καλού σεναρίου παρά το ''παλαιό'' σχετικά σχέδιο) 9.5/10 βαθμολογία.

@germanicus Bγήκε καινούργιο Τζουμάντζι; Έχοντας δει και τα προηγούμενα (το αυθεντικό δηλαδή και το ριμέικ), και αφού βλέπω αναφέρεσαι θετικά, θα πάω να το δω! Τα "γκούνις" πάντως ήταν ταινιάρα. Ναι σαφώς φέρνει αναμνήσεις σε όσους απο μας το είδαν αλλά και αυτό δεν νομίζω ότι είναι τυχαίο. Φοβερή (παιδική-εφηβική) ταινία για την εποχή της η οποία έδινε με αγνό και πλούσιο τρόπο αυτό που θέλει κάθε παιδί· περιπέτεια και ξεχασμένες εποχές με πειρατές. Εξάλλου μιλάμε για Σπίλμπεργκ. Πολλές 80ς ταινίες είδα ξανά μεγάλος και σκεφτόμουν "πως έβλεπα τέτοιο πράμα". Στη συγκεκριμένη δεν σκέφτηκα ποτέ κάτι τέτοιο. Γούστα βέβαια.

Το τεύχος περιέχει τα 6 τεύχη από το THE BRAVE AND THE BOLD: BATMAN AND WONDER WOMAN του Liam Sharp που κυκλοφόρησε το 2018 από την DC. Σχετικά με την υπόθεση διαβάστε το κατατοπιστικό οπισθόφυλλο. Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε τέλος Ιανουαρίου 2020 Παραθέτω τα 6 εξώφυλλα των τευχών και εσωτερικές σελίδες για να δείτε το σχέδιο.

Εμενα μου αρεσε παντως το Πικαρντ. Αλλα εχει πολυ δρομο ακομα. Για 1ο επεισοδιο παντως καλο ειναι!

Τι απόφαση πηρατε για τη νέα χρόνια. Εγώ φέτος αποφάσισα να δοσω ευκαιρίες και σε αλλά κόμικς εκτός απο τα Ντίσνεϊ όπως π.χ Μπλεκ.Έχετε κάτι να μου προτεινετε; Πείτε μας την απόφαση σας.

Εγώ πήρα απόφαση για το ΄20 να κάνω επανάληψη στις αγαπημένες μου σειρές. Ήδη έκανα στα Ιζνογκούντ, ξεκίνησα πρόσφατα στα Θόργκαλ κι έχω σκοπό να ξαναδιαβάσω όλα μου τα Λούκυ Λουκ, τα Αστερίξ, τα Μπλούμπερυ και τα Μπλέικ & Μόρτιμερ. Κι αυτό γιατί δεν ξέρω πότε θα μου ξαναδοθεί η ευκαιρία, μιας και του χρόνου αναμένεται ν΄αλλάξουν κάποια πράγματα στην προσωπική μου ζωή και να μειωθεί δραματικά ο ελεύθερός μου χρόνος. Οι παντρεμένοι και ειδικά οι μπαμπάδες ξέρουν τι εννοώ

Δηλαδη ο μεταφραστης δε μπηκε ποτέ στον κοπο να διαβασει την ιδια την ιστορια που μεταφραζει...

Σε αιφνιδιαστική μου επίσκεψη σήμερα το μεσημέρι (λίγος κόσμος) χτύπησα από Άνουμπις Cowboys and Aliens 4.5 Ευρά και από Μπελ, Μαύρος Πύργος Ο μακρύς δρόμος του γυρισμού 3 ευρά!! Συν κάμποσα βιβλιαράκια κυρίως κλασσική λογοτεχνία με 2,5-3 το καθένα. Κατά τα άλλα είχε ότι λέει ο @BLESSED παραπάνω.

Ok ...θα σκεφτώ 1 template πως θα τα περιγράφω χωρίς να αποκαλύπτω την υπόθεση και θα επανέλθω

Ακριβώς έτσι. Τέρμα διασκεδαστική ιστορία χωρίς κενά. Με όλα τα απαραίτητα καλούδια, κείμενα βοηθητικά, μπαλονάκια. ΑΨΟΓΟΣ τόμος!

σύμφωνα με το αρχείο του εκδότη αλλά και από την συλλογή μου, εκδόθηκαν 88 τεύχη, μόλις βρω χρόνο θα ανεβάσω και τα εξώφυλλα για την βάση δεδομένων

Μιας κι έχω μείνει σιωπηλός για πολύ καιρό ας πω την γνώμη μου πάνω στο θέμα των παλιών σχεδίων. Προσωπικά το βρίσκω ηλίθιο να κρίνεις μια ιστορία από το σχέδιο, όπως λένε "Μην κρίνεις ένα βιβλίο από τε εξώφυλλό του." Το να απορρίπτεις μια ιστορία μόνο και μόνο επειδή φαίνεται διαφορετική δεν βγάζει νόημα. Θα απέρριπτε κανείς από εσάς μια ταινία επειδή δεν του αρέσει πως φαίνονται οι χαρακτήρες? Βέβαια οι παλιές ιστορίες δεν διαφέρουν μόνο ως προς το σχέδιο αλλά και προς τη δομή, κάτι που επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί είναι πρόβλημα. Συνήθως οι ιστορίες βγάζουν νόημα από μόνες τους αλλά μπορείς εύκολα να γκουγκλάρεις τα δυο-τρία πράγματα που δεν ξέρεις. Όσο για "τους νέους που απορρίπτουν ιστορίες επειδή δεν συμβαδίζουν με το MCU", ε λοιπόν δεν μπορώ να μιλήσω εκ μέρους τους μιας και έχουν τα διπλά μου χρόνια.

Πάντως, αν είναι να κυκλοφορήσει τον Μάρτιο, τι να το κάνω?

Δεν είναι εκβιασμός. Είναι αποτέλεσμα επιστημονικής μελέτης. Σύμφωνα με έγκυρες έρευνες από διάσημα πανεπιστήμια του εξωτερικού, όταν τα πουλιά βρίσκονται στο έδαφος, δεν μπορούν να κουτσουλήσουν αντικείμενα που είναι ψηλότερα από τα πουλιά. Χτες το βράδυ πάρκαρα σε συγκεκριμένο σημείο, σήμερα το πρωί αναγκάστηκα να πάω το αμάξι για πλύσιμο και ξέρω

Ένα μεγάλο στον συνονόματο @kujo79 για την κίνηση που έκανε να μου στείλει το Μπλεκ Γ' Περιόδου #392.

και το χοντρό καλό είναι, χεχεχε άντε καινούργιο μπονελικο κομιξακι ότι πρέπει.

Χοντρό σίγουρα. Για καλό ακόμα δεν ξέρω. Το είχαν βάλει προς αγορά την τελευταία μέρα της Χριστουγεννιάτικης προσφοράς και το έχωσα κι αυτό στην παραγγελιά

Το τεύχος ανοίγει την αυλαία με τέσσερις (ή μάλλον πέντε) γυναίκες στο τιμόνι του πρωταγωνιστή, στην ιστορία “Κορίτσια στο διάστημα”. Μία έμπειρη αστροναύτις βρίσκεται στο διάστημα, για λογαριασμό του θείου Σκρουτζ, με σκοπό να διεξάγει διάφορες έρευνες. Γεμάτες ενθουσιασμό, τέσσερις φιλενάδες (η Νταίζυ, η Γιαγιά Ντακ, η Τζένυ και η δεσποινίς Ευταξία), παρακολουθούν από την τηλεόραση την αποστολή και η κάθε μία (για τον προσωπικό της λόγο) θέλει να βρεθεί εκεί πάνω. Θα πάνε, λοιπόν, στον Σκρουτζ και θα του ζητήσουν να τις εντάξει σε κάποια διαστημική αποστολή. Εκείνος δέχεται και οι φιλενάδες θα βρεθούν σε ένα διαστημόπλοιο-απορριμματοφόρο, να μαζεύουν τα διαστημικά σκουπίδια. Δυστυχώς, όμως, τα προβλήματα δεν θα αργήσουν να τις ακολουθήσουν μέχρι εκεί και μία τρελή καταδίωξη μόλις θα ξεκινήσει. Αν η ιστορία μού γέννησε ένα συναίσθημα, αυτό είναι η απογοήτευση. Ενώ, πολύ έξυπνα, θέτει το γυναικείο φύλο στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, δίνοντας μία πρωτοπορία, στην πορεία το αποδομεί, βάζοντας τους χαρακτήρες να φέρονται ηλίθια και να έχουν χαζά επιχειρήματα και ιδέες. Κάτι που σίγουρα δεν το αξίζουν τα κορίτσια της παρέας αυτής. Η πλοκή ξεκίνησε με κοιλιά κι ενώ κάπως πήγε να μου εξαφθεί η περιέργεια με τον περίεργο καταδιώκτη, ήρθε το φινάλε να με κάνει να αισθανθώ κορόιδο που τόση ώρα την διάβαζα. Είναι μία ιστορία που θα ξεχάσω σύντομα. Ίσως κάποτε της ξαναδώσω μία ευκαιρία (έτσι κάνω πάντα με τις ιστορίες που δεν μου άρεσαν καθόλου), αλλά δεν νομίζω να μου αλλάξει δραματικά η γνώμη μου γι’αυτήν. Ακόμα και το σχέδιο δεν κατάφερε να σώσει τα προσχήματα. Το βρήκα το ίδιο κακό. Οι ιστορίες της σειράς "X-Mickey" συνεχίζονται στο περιοδικό κι αυτή την εβδομάδα ο Γκουφόλυκος έχει να αντιμετωπίσει τον "Παλιάτσο που γελούσε". Στον κόσμο του απίθανου είναι απόλυτα φυσιολογικό να βλέπουμε πίνακες ζωγραφικής να μιλούν και να μετακινούνται από εδώ κι από εκεί οι χαρακτήρες και τα τοπία που τους απαρτίζουν. Πάντα, όμως, είναι στην θέση τους όταν τους απολαμβάνουν οι φίλοι της τέχνης. Κάποια στιγμή ο Γκουφόλυκος κάνει την βόλτα του σε ένα μουσείο, όταν παρατηρεί με έκπληξη ότι οι πίνακες έχουν "αδειάσει" από τους πρωταγωνιστές τους και δεν έχουν επανέλθει στην αρχική τους κατάσταση. Τότε είναι που θα ξεκινήσει να ερευνά την υπόθεση, η οποία θα τον οδηγήσει σε έναν μυστηριώδη κι αυτάρεσκο τύπο, που έχει σκοτεινά κίνητρα. Θα καταφέρει ο φίλος μας να ανατρέψει τα σχέδιά του? Το σουρεαλιστικό (για να μην πω παλαβό) σενάριο συνεχίστηκε κι εδώ και μας χάρισε μία ιστορία κεφάτη και με μεγάλα αποθέματα φαντασίας. Στην πλοκή έχουμε να κάνουμε με ένα καλό μυστήριο, ενώ η περιγραφή γίνεται με την μορφή αφήγησης από τον ίδιο τον Γκουφόλυκο, γεγονός που κάνει την ιστορία να μοιάζει ακόμα περισσότερο με παραμύθι. Το φινάλε, η αλήθεια είναι ότι, θα το ήθελα κάπως πιο περίπλοκο κι όχι τόσο απλό, αλλά παραδέχομαι ότι έβγαζε νόημα μέσα στην γενική παράνοια. Ευχάριστη προσθήκη οι δύο αστυνομικοί στο μουσεία και τα...τσιμπήματά τους. Το σχέδιο μού άρεσε αρκετά, αλλά περισσότερο με ικανοποίησε ο χρωματισμός. Και για να μην ξεχνιόμαστε, ακριβώς πριν την ιστορία υπάρχει το κλασικό εισαγωγικό σημείωμα που βρίσκουμε και στα προηγούμενα τεύχη (και φαντάζομαι και στα υπόλοιπα). Στα "Μήλα της λήθης" ο θείος Σκρουτζ είναι στενοχωρημένος κι ο λόγος είναι ο Ρόμπαξ, ο οποίος έπιασε μία μοναδική ευκαιρία από τα μαλλιά και κέρδισε αρκετά εκατομμύρια. Έτσι, ο φίλος μας, αποφασίζει να ψάξει στα παλαιοπωλεία για καμία καλή ευκαιρία και την βρίσκει σε ένα παλιό μπαούλο ενός ξακουστού εξερευνητή των θαλασσών. Στον διπλό πάτο του μπαούλου, υπάρχει ένας χάρτης που περιγράφει την τοποθεσία ενός νησιού που βρίσκεται μακριά από τον πολιτισμό και τα μάτια του σύγχρονου κόσμου και στο έδαφός του φυτρώνουν μηλιές που κάνουν πολύχρωμα μήλα. Έτσι, ο Σκρουτζ συγκροτεί την συνήθη ομάδα (Ντόναλντ και τρία ανιψάκια) και ξεκινάνε για το νησί αυτό, προκειμένου να εκμεταλλευτεί τους σπάνιους καρπούς για το προσωπικό του όφελος. Φτάνοντας στο νησί, όλα φαίνονται να πηγαίνουν κατ'ευχήν. Η κατάληξη, όμως, θα είναι εντελώς διαφορετική. Δεν ήταν άσχημο το σενάριο, αλλά δεν δηλώνω κι ενθουσιασμένος. Πρόκειται για ένα κυνήγι θησαυρού, που έχει έξυπνη ροή, αλλά και πολλές σκηνές υπερβολής. Το φινάλε παρουσιάζει ενδιαφέρον και δίνει στον Παντάξιο τον ρόλο που του αξίζει. Σε γενικές γραμμές, πάντως, μέτρια πράγματα. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο προς καλό. Στο "Μαγεμένο θησαυροφυλάκιο", τα βήματά μας θα μας πάνε μέχρι τους πρόποδες του Βεζούβιου, όπου μία γνωστή μας μάγισσα είναι στα μπουρίνια της. Ο λόγος είναι γνωστός. Δεν μπορεί με κανένα ξόρκι να καταφέρει να βάλει στο χέρι την πρώτη δεκάρα του Σκρουτζ. Όλως τυχαίως, ο Πόε πετάει στα πόδια της ένα βιβλίο, το οποία ανοίγει σε μία σελίδα που περιέχει ένα σούπερ ξόρκι. Αυτό, ίσως, να καταφέρει να κάμψει τα αντιμαγικά συστήματα του θησαυροφυλακίου. Θα ξεκινήσει, λοιπόν, για την Λιμνούπολη και θα κάνει το ξόρκι αυτό στο μέγαρο του Λιμνουπολίτη κροίσου. Αυτή η γητειά θα κάνει τα αντικείμενα του θησαυροφυλακίου να ζωντανέψουν και να στραφούν εναντίον του ιδιοκτήτη τους και του συμπαθέστατου μπάτλερ του. Και δεν είναι δύσκολο να μαντέψουμε ποιος είναι ο όρος για να λυθούν τα μάγια! Έχουμε να κάνουμε με ένα σενάριο, το οποίο έχει αρκετή πρωτοτυπία και κατάφερε να με γοητεύσει. Η Μάτζικα, αυτή την φορά, δεν χτυπάει τον ίδιο τον Σκρουτζ, αλλά το σύμβολο κύρους του. Σχεδόν τα περισσότερα διασκεδαστικά γκαγκ διαδραματίζονται στους τέσσερις τοίχους του μεγάρου, αλλά παρόλα αυτά προσφέρουν απολαυστική διασκέδαση. Αποκορύφωμα της έξυπνης πλοκής είναι το φινάλε, που κλείνει την ιστορία με τον καλύτερο τρόπο που θα μπορούσε να σκαρφιστεί ένας σεναριογράφος. Το μοναδικό, ίσως, παράπονό μου είναι το γεγονός ότι δεν είχε περισσότερες σελίδες στην διάθεσή της να υπάρξει λεπτομερέστερη ανάπτυξη. Δεν ξέρω αν είναι ο ενθουσιασμός μου για το σενάριο, αλλά και το σχέδιο μού άρεσε σε μεγάλο βαθμό. Θα ακολουθήσουν τρεις μονοσέλιδες ιστορίες της σειράς "Κόσμος & υπόκοσμος" που φέρουν τους τίτλους: "Παλιές, καλές ιδέες", "Στριμωξίδι" και "Στιγμιαίος παλιμπαιδισμός". Και στις τρεις, στο τιμόνι του πρωταγωνιστή βρίσκονται οι Μουργόλυκοι. Το πρωτότυπο είναι ότι οι δύο πρώτες ιστορίες μοιάζουν να έχουν συνέχεια μεταξύ τους. Σπάνιο για γελοιογραφικές ιστορίες μίας σελίδας. Όπως και να έχει, δεν μπορώ να πω ότι παρουσίαζαν κάποιο σημαντικό ενδιαφέρον. Από τις τρεις ξεχώρισα το "Στριμωξίδι", χωρίς όμως να μείνει για πολύ στην μνήμη μου. Γενικά και τις τρεις ιστορίες τις βρήκα κάτω του μετρίου. Το ίδιο βρήκα και το σχέδιο. Το τεύχος θα κατεβάσει αυλαία με τον Σκρουτζ και τον Ρόμπαξ να τσακώνονται για το ποιος θα εκδώσει την "Τέλεια συλλογή". Μία ωραία πρωία, στο θησαυροφυλάκιο, ο Σκρουτζ χαίρεται που όλες του οι επιχειρήσεις πάνε κατ'ευχήν. Ένας πτωτικός δείκτης, όμως, τον φέρνει σε αμηχανία. Πρόκειται για τις εκδοτικές του εταιρείες που έχουν πάρει την κάτω βόλτα. Ο Παντάξιος τον προτρέπει να συμβουλευτεί την οικογένειά του, τον Ντόναλντ και τον Φέθρυ. Εκείνοι, φαίνεται να είναι παθιασμένοι με τα εβδομαδιαία περιοδικά που έχουν συλλογές στα περιεχόμενά τους και είναι ιδιοκτησίας του Ρόμπαξ. Με την βοήθεια, λοιπόν, των ανιψιών του, ο Σκρουτζ θα ξεχυθεί στην μάχη των συλλογών και τα πράγματα θα πάρουν μία άγρια τροπή. Αρκετά προσεγμένο σενάριο, που σατιρίζει την συνήθεια των περιοδικών να εκδίδουν συλλογές για το οτιδήποτε. Η πλοκή έχει χιουμοριστική χροιά, την ώρα που ο αναγνώστης διαβάζει μία κλασική κόντρα ανάμεσα στους δύο μεγιστάνες από την Λιμνούπολη. Τα στοιχεία υπερβολής, που περιέχονται στο σενάριο, δεν με πείραξαν (τουλάχιστον τα περισσότερα). Χρησιμοποιούνται σωστά κι ενισχύουν την πλάκα. Το φινάλε το βρήκα ευφυέστατο και χαίρομαι ιδιαίτερα που η ιδέα βγήκε από τα χείλη του Ντόναλντ και του Φέθρυ. Άξιζαν αυτή την αναγνώριση. Το σχέδιο, από την άλλη, δεν με ενθουσίασε καθόλου.

Η πρωτη ιστορία ηταν ωραια και θα τη σχολιασω. Απο άποψη σεναρίου:όπως είπε ο μενιγ πουαγω ηταν γυναικεία με γυναικεία δραση.Μου άρεσε ακόμη κι ας είμαι αγοράκι.Μια ωραια διαστιμηκη περιπέτεια με αναπάντεχο τέλος. Απο άποψη σχεδίου:ξέρω οτι στους περισσότερους δεν αρέσει ο Ιντινι όμως εγώ το σχεδιο του το βρίσκω άριστο. Εκανα μια διαπιστωση. Στο εξώφυλλο δείχνει τη Σαμάνθα που εμφανιζετε και στην ιστορία.Πάντως το εξώφυλλο δεν έχει καμια σχεση και ιστορία δημοσιεύτηκε σερ άλλο τεύχος topolino.Ισως στην Ελλάδα ηταν λίγο αναμενο να τη δουμε στο τεύχος ακόμη και με αδιάφορο εξώφυλλο.

Φτάσαμε αισίως στον 10ο τόμο της Συλλογής Marvel κι έχει την τιμητική του ο "Αραχνάκιας". Ας παραθέσουμε δύο φωτογραφίες από την συσκευασία... ...καθώς και το σκαναρισμένο εξώφυλλο κι οπισθόφυλλο. Καλή μας ανάγνωση! μεταφέρθηκαν στη βάση

Διάβασα όλα τα τεύχη και μπορώ να πω ότι ήταν αξιόλογο. Το σκίτσο όμορφο κι ατμοσφαιρικό, έδωσε μια ιδιαίτερη νότα στην ιστορία. Μπόρεσαν μάλιστα να δείξουν και βίαιες σκηνές, οι οποίες χάρη στα σκοτεινά χρώματα δεν μου φάνηκαν έντονα σοκαριστικές. Ακόμη και η άσχημη κίτρινη στολή του Γούλβεριν αναδείχτηκε σε φοβερή στολή με αυτά τα χρώματα Η ιστορία τράβηξε έξι τεύχη, ενώ θα μπορούσε να ολοκληρωθεί σε δύο ή τρία. Πάντως ο συγγραφέας διατηρεί το ενδιαφέρον αμείωτο και φροντίζει να παρουσιάσει και διάφορους ήρωες για μια σύντομη εμφάνιση Μαθαίνουμε επίσης, έπειτα από πολλές νύξεις, πως ένας νέος εχθρός απειλεί τον Γούλβεριν. Η ιστορία κλείνει με την υπόσχεση ότι ο Γούλβεριν θα συγκρουστεί με αυτόν τον νέο εχθρό σε επόμενη ιστορία.

Να πω κι εγώ τη γνώμη μου για το τέλος της ιστορίας. Αποκαλύπτεται, λοιπόν, ότι ο μυστηριώδης εχθρός του Χαλκ είναι Σε πιο πρακτικό επίπεδο, πριν από αυτήν την ιστορία, είχαν γραφτεί πολλές ιστορίες του Χαλκ με μυστήρια που δεν ξεδιαλύθηκαν και αλλοπρόσαλλα, σχεδόν φανταστικά σενάρια. Ο συγγραφέας δεν διαχωρίζει με σαφήνεια την πραγματικότητα από την φαντασία, για να μην αναγκαστεί να κρίνει τους προηγούμενους συγγραφείς, να μην πει ποιες ιστορίες τους άξιζαν και ποιες όχι Κάτι άλλο που δεν είδα να θίγεται εδώ, αλλά σχετίζεται με το τέλος.

Αναπάντεχα καλό. Έπεσε στα χέρια μου από ξένη βιβλιοθήκη και αφού δεν παίζουν άλλα κόμικς τριγύρω είπα να το διαβάσω. Ειδικά η τελευταία ιστορία με το AIDS ήταν αρκετά καλογραμμένη (... "για υπερηρωικό της εποχής", θα έλεγα, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πως ήταν τα υπερηρωικά της εποχής ). Και τα υπόλοιπα χορταστικά με αρκετό ξύλο και δράση μαζί με κλασικές δόσεις υπερηρωικής επιστημονικής φαντασίας. Επίσης βρήκα πολύ καλό το σχέδιο του Michael Golden στην τρίτη ιστορία. Γενικά αν το πετύχετε θα έλεγα να μην το προσπεράσετε.

Πραγματικα ωραιο τομακι, ολες οι ιστοριες ανω του μετριου Συνολικα μου φανηκε καλυτερο απο το αντιστοιχο του Batman! Το απολαυσα και το προτεινω ανεπιφυλακτα λοιπον

Και αυτός ο τόμος επανακυκλοφόρησε αυτόνομα στα περίπτερα στη τιμή των 3 ευρώ.