Αίθουσα Νικητών

Ίδια τιμολόγηση με το Gauntlet θα έχει το Infinity War. 24,99€ τιμή καταλόγου. https://www.public.gr/product/the-infinity-war/prod9940400pp/ Διαθέσιμο από 29-05.

On the road....... Ελ Βενιθέλοθ Στο σταθμό του Μονάχου Μιλάνο On spot

Το διάβασα και γω και μπορώ να πω ότι μου άρεσε αρκετά. Η αλήθεια είναι ότι είδα κάποια συνέχεια στον προβληματισμό αυτού του σεναρίου με αυτό του Γρα-Γρου. Η ανεκπλήρωτη ζωή, η αναβολή του θανάτου, τα μυστικά μονοπάτια που τα διαβαίνεις μόνο όταν είσαι έτοιμος, η ματαιότητα. Δεν το βρίσκω κατ' ανάγκη κακο αυτό, απλά το επισημαίνω. Και με την ευκαιρία. Σέργιος δε λέγεται ο τύπος;

Να μοιραστώ τη χαρά μου. Ο εκδότης με ενημέρωσε ότι έχει μόνο 2 κομμάτια και μπορεί να θεωρηθεί εξαντλημένο. Το πρώτο μας κόμικ εξαντλήθηκε. Φαντάζομαι θα ακολουθήσει δεύτερη έκδοση. Το εξώφυλλο να κοσμεί τη φράση "ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ"! Μπορεί να είχε μικρό τιράζ αλλά τα καταφέραμε. Καιρός να ξαναενοχλήσω τον Παπαστεφάνου για επόμενα βήματα.

Είχαμε ένα ωραίο επεισόδιο στη διοργάνωση. Κάποια στιγμή είχε βγει βρόμα ότι ήρθε η ΣΔΟΕ να κάνει επίσκεψη μετά από καταγγελία ότι δεν κόβονται αποδείξεις. Ο Λαζαρίδης με το Φωτσεινό και τον Γκάνα άρχισαν να ενημερώνουν τον κόσμο, και κάποιοι αμέσως έβαλαν το πανί πάνω από την πραμάτειά τους για να μην τους ενοχλήσουν. Εννοείται ότι αφού σε 5 λεπτά δεν έγινε τίποτα δεν περίμενα τίποτα να συμβεί. Αχ και να έβλεπα να βάζουν φυλακή τους ξένους καλεσμένους, πλάκα θα είχε. Υπήρχαν έλληνες που έκοβαν απόδειξη, ή τουλάχιστον είχαν ένα βιβλιαράκι αποδείξεων, που οι μισοί βέβαια το πετάνε και δεν το παραδίδουν στην εφορία, αλλά αυτά είναι κόλπα περίεργα που δεν τα κατέχω. Και που λέτε ένας πάει να μου κάνει πλάκα. Έρχεται και μου παρουσιάζεται ως εκπρόσωπος της ΣΔΟΕ και ζητά να τον ακολουθήσω αφού δεν κόβω αποδείξεις. Εγώ τον πίστεψα και του λέω: "Έρχομαι αλλά πρώτα θα σε κάνω ρεζίλι". Ανεβαίνω στην καρέκλα και είμαι έτοιμος να ουρλιάξω ότι με έπιασε η ΣΔΟΕ γιατί πουλάω τα περιοδικά μου. Ο τύπος τρόμαξε και με τραβάει να με κατεβάσει από την καρέκλα. "Συγνώμη , τι κάνεις, σε αγαπάω" και κάτι άλλα τέτοια μου λέει. Δεν μπόρεσε να κάνει πλάκα. Κάτι άλλους που ενόχλησε με αυτόν τον τρόπο είχε αποτέλεσμα και κάποιο φοβήθηκαν. Ένα κορίτσι νομίζω είπε δάκρυσε! Πάντως αν συμβεί σε κανέναν σας ζητείστε ταυτότητα που να αποδεικνύει την ιδιότητά του. Πάρτε την, πετάξτε την στο πλήθος και φύγετε.

Από την (αγαπημένη πλέον) σειρά Comic Soap του Σπύρου Δερβενιώτη, ένα μονοσέλιδο για αληθινούς τζεντάι!

Εξαιρετικό κόμικ! Αν δε διαβαστεί γραμμικά. Μην κάνετε το λάθος να το διαβάσετε με χρονική σειρά. Θα χάσει κάθε ουσία, νόημα και αξία.

Έχω μείνει από την εικόνα που πόσταρε ο κολορίστας του Δημητράκη στο ίνσταγκραμ!

Εκεί που περπατούσα στο δρόμο με φωνάζει ο μαγαζάτορας και μου δίδει αυτό! Είχε και μπόνους μέσα

Διαβάστηκε και αυτό μετά από πολύ καιρό που ήταν στα υπόψη. Πολύ καλή σειρά, με όλα τα κλισέ που συνοδεύουν τα crime noir/neo-noir. Δεν με εντυπωσίασε βέβαια, αλλά αυτό έγινε γιατί έχω διαβάσει πάρα πολλές αντίστοιχες, τόσο από τους 2 συγγραφείς αλλά και από άλλους. Σίγουρα όμως, αν τη διάβαζα πριν 15 χρόνια, που ήταν ακόμα στις αρχές τους αυτού του τύπου ιστορίες, θα εντυπωσιαζόμουν πολύ περισσότερο. Πολύ καλή η χρήση του υπερηρωικού στοιχείου, δοσμένου με μέτρο και χωρίς να επισκιάζει το βασικό θέμα που ήταν οι "κανονικοί" αστυνομικοί που υπηρετούν στο τμήμα του Gotham, οι ζωές τους, η καθημερινότητα τους, οι διαπροσωπικές και συναισθηματικές τους σχέσεις. Ιδιαίτερα μου έκανε εντύπωση η χρήση του Batman, και η παρουσία του ως κάτι που σίγουρα εξυπηρετεί την ανάπτυξη του σεναρίου, χωρίς όμως να την καθορίζει. Κάτι σαν Deus Ex Machina, τις περισσότερες φορές όμως χωρίς να χρειάζεται να επέμβει. Το σχέδιο του Lark είναι στα γνωστά επίπεδα του Lark των περασμένων ετών. Σίγουρα όχι κακό, σίγουρα όμως δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό. Δουλεύει καλά στις σκοτεινές αστυνομικές σειρές, όπως το Gotham Central, αλλά σίγουρα δεν είναι κάτι που ξεχωρίζει. Αυτό που έχω καταλάβει, κρίνοντας και από το Lazarus, ότι παίζει κρίσιμο ρόλο το χρώμα πάνω στο σχέδιο που κάνει ο Lark. Οι υπόλοιποι, συνειδητά ή όχι, ακολουθούν τις γραμμές του Lark, δίνοντας μας ένα ισορροπημένο αποτέλεσμα σε όλη τη διάρκεια της σειράς. Συνοψίζοντας, μια αρκετά καλή σειρά, 2 συγγραφείς που συνεργάζονται άψογα, χωρίς να φαίνεται ουσιαστικά ποιος γράφει το κάθε τεύχος. Συνδυάζει ωραία τα 2 είδη, χρησιμοποιώντας τους super-powered villains όχι ως ανίκητους, αλλά περίπου ως τον τυπικό σου εγκληματία. Σίγουρα αξίζει να διαβαστεί από λάτρεις και των 2 ειδών. 7,5/10 και όταν είχε βγει θα είχε τσιμπήσει χαλαρά είναι 8αράκι.

Ξέρετε ότι: Ο Τζωρτζ Σέρμαν (αριστερά) παρέδωσε το βραβείο Ντίσνεϋ στον Χρήστο Τερζόπουλο για την επιτυχία του Μίκυ Μάους, παρουσία του αντιπροσώπου της Ντίσνεϋ στην Ελλάδα Αλκαίο Αγγελόπουλο, στα γραφεία του περιοδικού, Ερμού 8, το 1967. Ο Τζωρτζ Σέρμαν (George Sherman) υπήρξε συγγραφέας, εκδότης και βασικό στέλεχος της Ντίσνεϋ στον εκδοτικό τομέα. Το 1970 με δικές του προσπάθειες δόθηκε άδεια στον Καρλ Μπαρκς να ζωγραφίσει τους περίφημους πίνακές του και να αναγνωριστεί η αξία του. Ο Σέρμαν βοήθησε τον Τζερόμ Σήγκελ, τον συνδημιουργό του Σούπερμαν όταν βρέθηκε άνεργος, τον Μαρκ Έβενι συγγραφέας του Γκάρφηλντ και του Γκρου και πολλούς άλλος. Από το Newsletter Τερζόπουλου 17 Μαΐου 2019 Μερικά δικά μου σχόλια τώρα. Μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία σε μεγαλύτερη ανάλυση παρακάτω. Δημοσιεύτηκε στο Μίκυ Μάους 2000 καθώς επίσης και στον κατάλογο «Ο Μίκυ συναντά την τέχνη» που μοίρασε στην εκδήλωση που έκανε το 2004, όταν κάλεσε τον Don Rosa. Το αγαλματίδιο που κρατάει, ονομάζεται Duckster και δίνεται τιμής ένεκεν σε άτομα που έχουν συμβάλει με διάφορους τρόπους στην εταιρία. Υπάρχει και το αντίστοιχο Mousecar, δεν έχει διαφορά, απλά έχει τον Μίκυ αντί για τον Ντόναλντ. Κάτι που μου κάνει εντύπωση, μιας και θα ήταν πολύ πιο ταιριαστό να δώσουν ένα τέτοιο στον εκδότη του ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ. Τέσπα, τα ονόματά τους είναι φτιαγμένα ώστε να θυμίζουν τα Όσκαρ. Θα ήθελα κάποια στιγμή να δω ένα από κοντά. Υ.Γ. Ψάχνω τα e-mail μου όμως δεν βρίσκω κάποιο newsletter από τις 10 Μαΐου της προηγούμενης Παρασκευής. Μόνο εγώ είμαι ή δεν έστειλαν γενικά;

Avatar: Tsu'Tey's Path #4 cover A Grimm Fairy Tales #27 cover C

Το ψηφιδωτό του χρόνου έσπασε. Η ιστορία που διηγείται ανακατεύτηκε. Μπορεί το σύνολο να ξαναγεννηθεί από τα κομμάτια του; Ο επίμονος αναγνώστης θα ανασυνθέσει την ιστορία από τα θραύσματα... Ο Πέτρος Χριστούλιας και ο Τάσος Ζαφειριάδης, το δίδυμο πίσω από τα Χαρακώματα, επιστρέφει μια νέο κόμικ ονόματι Ψηφιδωτό. Διηγούνται μια ιστορία μέσα από τον χώρο και το χρόνο με πρωταγωνιστή τον Κύριλλο, έναν άντρα που κρύβεται όταν οι Σταυροφόροι βιάζουν την γυναίκα του, σφάζουν και αυτήν και το παιδί τους και ως τιμωρία ο θάνατος τον αφήνει να περιπλανιέται μεταξύ ζωντανών και νεκρών για αιώνες με φόντο το Βυζάντιο στην παρακμή του. Η αφήγηση δεν είναι γραμμική, με τα επεισόδια της ιστορίας του Κυρίλλου να εμφανίζονται στο κόμικ ανακατεμένα (π.χ. πρώτο κεφάλαιο είναι το χρονικά τελευταίο) αφήνοντας τον αναγνώστη να τα τοποθετήσει στην σωστή σειρά ανασυνθέτοντας το ψηφιδωτό της ιστορίας. Αυτή η ασυνήθιστη επιλογή αφήγησης είναι το στοιχείο που κάνει το κόμικ τόσο ιδιαίτερο. Πέρα από τις προσωπικές συμπάθειες στο στιλ γραφής του Ζαφειριάδη και το σχέδιο του Χριστούλια (τις οποίες έχω αμφότερες), το να επιλέξουν να ανακατέψουν την ιστορία τιμώντας τον τίτλο προσέφερε και σε αυτούς και στον αναγνώστη μια πρόκληση αν θέλετε, που κάνει το κόμικ πιο χαρακτηριστικό και ξεχωριστό. Νομίζω πως είναι ένα πείραμα που έπιασε και ελπίζω να τραβήξει βλέμματα γιατί του αξίζει. Για όσους πάντως μπερδευτούν με το έντυπο, μπορούν πάντα να διαβάσουν την ψηφιακή μορφή η οποία πρωτοδημοσιεύθηκε στο socomic.gr από 5/6/18 έως 28/11/18 ή να ακολουθήσουν την σειρά που είναι στημένες οι ψηφίδες στο εσώφυλλο (κάθε ψηφίδα αντιστοιχεί σε ένα κεφάλαιο και στο εσώφυλλο έχουν μπει με χρονολογική σειρά). Μόνο μείον της καλαίσθητης έκδοσης της Jemma Press με την ωραία αντίθεση που κάνει το χρυσό εξώφυλλο είναι αυτό το ίδιο το χρυσό εξώφυλλο. Χαράζει πανεύκολα και μετά από 1-2 μπες βγες σε τσάντα έχει γεμίσει μεγάλες γραμμές. Κυκλοφόρησε αρχικά στο ComicDom 2019 και αν και αντιμετωπίζεται ως fiction έργο, στον ενδιαφέροντα επίλογο οι δημιουργοί αναφέρουν διάφορα υπαρκτά ιστορικά στοιχεία που ενσωμάτωσαν στην ιστορία. *οι εσωτερικές σελίδες είναι από το socomic.gr ΕΔΩ μπορείτε να δείτε συνέντευξη των δημιουργών για το κόμικ

Προστέθηκαν τα τεύχη 17-20 με τα οποία δείχνει να κλείνει η σειρά, μιας και δεν έχει άλλα τεύχη υπό έκδοση. Τα τεύχη 17 (Ρομπέν των Δασών) και 18 (Τζέιν Έιρ) και 20 (Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες) περιέχουν μεταγενέστερες διασκευές από αυτές που χρησιμοποιούσε ο Πεχλιβανιδής, οπότε αυτές οι εκδοχές είναι σε πρώτη κυκλοφορία από την Οξύ. Διαπίστωσα πως και οι διασκευές των Ροβινσώνας Κρούσος (03), Οι Τρεις Σωματοφύλακες (06), Άθλιοι (08), ο Άνθρωπος με την σιδερένια μάσκα (12) είναι μεταγενέστερες από αυτές που δημοσίευσε η Ατλαντίς, αν και αυτές είχαν δημοσιευτεί για πρώτη φορά μέσα στην σειρά Μεγάλα Αριστουργήματα της Modern Times, οπότε δεν πρόκειται για πρώτες δημοσιεύσεις στην χώρα μας. Απλά για εκδοχές που δεν έχουν κυκλοφορήσει τόσες φορές, όσες οι υπόλοιπες.

Το διάβασα κι εγώ με την μία. Μου άρεσε πάρα πολύ. Η πολύ δυνατή αφήγηση σου αφήνει στο τέλος μια γεύση σαν να έφαγες ένα γλυκό αλλά δεν το χόρτασες και θες κι άλλο κι άλλο... Το μόνο μείον είναι αυτό το χρυσό εξώφυλλο το οποίο σε λίγο θα γίνει όλο γραμμές

Οι σκέψεις μου για το κόμικ αυτό είναι τόσο ανάκατες, όσο και οι ψηφίδες-κεφάλαια, δυσκολεύομαι να τις βάλω σε μια σειρά στο μυαλό μου. Ο Ζαφειριάδης δείχνει ότι κουβαλάει πολλή κομιξική τρέλα και συνεχίζει να εξελίσσεται και να δοκιμάζει νέα πράγματα, προσφέροντας πάντα κάτι καινούργιο. Το αφηγηματικό του πείραμα, θεωρώ ότι πέτυχε σε μεγάλο βαθμό. Διάβασα το κόμικ σε μια καθισιά, καθώς θεώρησα ότι θα το αδικούσα αν έσπαγα την ανάγνωση. Η στρωτή ροή και οι λιγοστοί διάλογοι βοήθησαν πολύ σε αυτό. Και ήθελα κι άλλο, κι άλλα ψηφιδωτά, κι άλλα επεισόδια από τη ζωή του πρωταγωνιστή στην οποία μπλέκεται η ιστορικότητα με τις λαϊκές παραδόσεις. Ωστόσο, ίσως είναι αυτή ακριβώς η ελλειπτικότητα που κάνει το τελικό αποτέλεσμα τόσο γοητευτικό. Από τη μεριά του, ο Χριστούλιας ανταποκρίνεται τέλεια στο όραμα του συνεργάτη του, προσαρμόζοντας τη γραμμή του σε κάτι ελαφρώς πιο sketchy, πιο ενήλικο. Ένα μοναδικό κόμικ, για το οποίο αξίζουν πολλά πολλά συγχαρητήρια στο δημιουργικό δίδυμο

αφού δεν κάνει για τίποτα χαχαχα... (απο τα social του jim)

Είναι 'ρομαντίκο' το θεματάκι αυτο και αγγίζει όλους μας ανεξαιρέτως θεωρώ. Ποιός δεν μεγάλωσε με παραμύθια; Ποιος δεν άκουγε με προσοχή λεξούλες να ξεπηδουν απο το στόμα της μαμάς, της γιαγιάς..της θείας.. Ποιός δεν κράταγε την ανάσα του απο την αγωνία μέχρι να ακούσει το 'παρακάτω'.. Αλλοτε προφορικά απο στόμα αγαπημένων μας προσώπων και άλλοτε στο χέρι διαβάζοντας με ζήλο, τα παραμύθια, ολες εκεινες οι μικρές η μεγάλες ιστορίες μας κράτησαν συντροφιά για πολλα πολλα χρόνια..ακομη και τώρα δηλαδη! Διαβασα λοιπόν ένα όμορφο αρθρο και σκέφτηκα πως θα πρεπε να του ρίξετε μια ματιά! Οχι πως είναι ιδιαιτερα αναλλυτικό αλλα με λίγες σειρούλες μας δείχνει την πορεία των μεγαλύτερων παραμυθάδων! Απο τον Αίσωπο στον Περώ , απο τους Γκριμ στον Αντερσεν και απο τον Lee στον Τριβιζα η πορεία είναι γεμάτη αφηγήσεις , σκίτσα και φαντασία! ===================== Αν κάτσεις και σκεφτείς τ' αγαπημένα σου λογοτεχνικά είδη, μπορεί να βρεις μες στην καρδούλα σου αστυνομικά μυστήρια ή ρομαντικά δράματα, περιπέτειες ή κοινωνικές ηθογραφίες, θεωρίες συνωμοσίας, επιστημονική φαντασία, ή όλα αυτά μαζί. Ξέρεις τι δεν θα σκεφτείς ωστόσο, ενώ σίγουρα υπάρχει εκεί μέσα; Ναι, αυτό, παραμύθια! Πρώτα στα 'λεγε η γιαγιά σου, μετά στα διάβαζαν οι γονείς σου, ύστερα έμαθες να τα διαβάζεις μόνος σου. Κι έπειτα τα ξεπέρασες, μεγάλωσες, μα στην πραγματικότητα... Μπούρδες! Τα παραμύθια δεν τα ξεπερνάς ποτέ, γιατί δεν έχουν ηλικία. Κι απόδειξη γι' αυτό, 10 κύριοι που μαζεύτηκαν εδώ από κάτω. Αίσωπος Ο πρώτος διάσημος παραμυθάς της ανθρωπότητας, ήταν δικό μας παιδί κι έγινε για τους παραμυθάδες ο,τι είναι για τους ποιητές ο Σοφοκλής κι ο Ευριπίδης. Με παραβολές γεμάτες αλεπούδες, λιοντάρια, λύκους, κοράκια και ψεύτες βοσκούς, ο Αίσωπος ψυχαγώγησε βασιλιάδες, δίδαξε σοφούς, έβαλε το νου των ανθρώπων να δουλέψει. Διότι κύριοι, όταν εμείς φτιάχναμε παραμύθια, εκείνοι μόνο αλήθειες λέγανε! Ιωάννης Βοκάκιος Με θάρρος, θράσος και πονηρό χαμόγελο, ο Βοκάκιος κράτησε τη διδαχή και την ψυχαγωγία του Αισώπου, πρόσθεσε ευτράπελη σεξουαλική καθημερινότητα κι ερωτικά μπερδέματα, κι άφησε τους πρωταγωνιστές του να γελούν στη μούρη του "Μαύρου Θανάτου". 100 παραμύθια, 10 αφηγητές, 1 Δεκαήμερο, κυρίες και κύριοι... Τζόφρι Τσόσερ Μια γενιά μετά το Βοκάκιο, ο Τζόφρι Τσόσερ ήρθε να πατήσει πάνω στο μοτίβο και το πονηρό χαμόγελο του "Δεκαήμερου", να του δώσει κίνηση και να διηγηθεί τα παραμύθια του Κατέρμπουρι. Ε, και ταυτόχρονα, να βάλει την "προφορική γλώσσα" στην αγγλική λογοτεχνία για να γίνει έτσι ένας απ' τους σημαντικότερους αναμορφωτές των γραμμάτων της Γηραιάς Αλβιώνας... Σαρλ Περώ Ο πρώτος επίσημος "παραμυθάς" της Αναγέννησης, κι ο τύπος που έκανε πραγματική λογοτεχνική μόδα τα παραμύθια. Ο Περώ υπογράφει κλασικά διαμάντια όπως ο "Παπουτσωμένος Γάτος", "Η Κοκκινοσκουφίτσα", η "Ωραία Κοιμωμένη" ή ο (προσωπικός αγαπημένος μου) "Κυανοπόγωνος", και δικαίως θεωρείται σήμερα πατέρας του σύγχρονου παραμυθιού. Αδελφοί Γκριμ Κι αφού ο Περώ έκανε την αρχή, ήρθαν δυο αδέρφια να δημιουργήσουν παραμύθια, να συλλέξουν παραδοσιακά παραμύθια, να κάνουν το παραμύθι ξεχωριστό λογοτεχνικό είδος, τόσο χάρη στην ποιότητα όσο και στην ποσότητα της δουλειάς τους (211 ολόκληρες ιστορίες!). Με Χάνσελ και Γκρέτελ, με 7 Κατσικάκια, με Ραπουνζέλ, με Γενναίο Ραφτάκο, και φυσικά με γκολτζή τη "Χιονάτη", η ομάδα είναι ανίκητη και το δικαίωμα τον Γκριμ στο θρόνο του σύγχρονου παραμυθιού αδιαπραγμάτευτο. Ή τέλος πάντων, ίσως το διαπραγματεύεται ΜΟΝΟ ο παρακάτω κύριος... Χανς Κρίστιαν Άντερσεν Το πρώτο (ανάδελφο!) όνομα που σου 'ρχεται στο νου όταν ακούς να μιλάνε για παραμύθια! Ο Χανς, με χαρακτηριστικό γλυκόπικρο τρόπο, πήρε τη μαγιά του μεσαιωνικού-ρομαντικού παραμυθιού, της πρόσθεσε λογοτεχνικό ρεαλισμό και κοινωνικό υπόβαθρο, και δημιούργησε μελαγχολικά αριστουργήματα όπως το "Ασχημόπαπο", το "Μολυβένιο Στρατιώτη", την "Τοσοδούλα", το "Κοριτσάκι με τα Σπίρτα", τη "Βασίλισσα του Χιονιού" και τη "Μικρή Γοργόνα". Σπουδαία κι ενήλικα, όχι με τον ανατριχιαστικό τρόμο των Γκριμ, αλλά με παιδική φαντασία βουτηγμένη στον πραγματικό κόσμο! Ρόαλντ Νταλ Οι πιο παλαβιάρικες ιστορίες, οι πιο χαρακτηριστικά συμπαθητικοί ήρωες, η Ματίλντα μας, ο Τζίμης μας, ο Τσάρλι μας κι ο ταλαντούχος κύριος Φοξ! Κι όλα αυτά, τα χρωστάμε σ' έναν περίεργο Γάλλο που έπαιρνε πολύ στα σοβαρά τις ιστορίες για παιδάκια. Τα παιδιά σου μεγάλωσαν κι ακόμα σε διαβάζουν, Ρόαλντ! Σταν Λι Είναι το κόμικ τρόπος να διηγηθείς παραμύθια; Φυσικά και είναι! Γιατί, πώς αλλιώς θα ονόμαζες εσύ τις ιστορίες ενός παιδιού που γίνεται αράχνη, ενός πλούσιου που φτιάχνει μια σιδερένια στολή και βοηθάει τον κόσμο, ή ενός γιατρού που γίνεται μάγος; Ναι, ο κύριος Λι ήταν ένας σπουδαίος παραμυθάς, που απλώς είχε την τύχη να δει τα παραμύθια του να παίρνουν ζωή με σχέδια, χρώματα και συννεφάκια. Κόκκινη κλωστή δεμένη, Σταν... Ντον Ρόσα Στην πραγματικότητα, ο πρώτος μεγάλος παραμυθάς των παπιών ήταν ο θείος Καρλ (Μπαρκς), όμως τα μεγάλα παραμύθια τα 'γραψε ο σπουδαίος "ανηψιός". Ο Ντον ενηλικίωσε το σχέδιο και το κείμενο στα συννεφάκια του Ντόναλντ και του θείου Σκρουτζ, κι ύστερα τους έστειλε στη Σκωτία να βρουν ναΐτες, στην Τουρκία να κυνηγήσουνε τους "θησαυρούς του Κροίσου", στον Ειρηνικό για να κερδίσουν το "νησί στην άκρη του χρόνου". Βίος και Πολιτεία οι ήρωές σου, Ντον (αν με εννοείς)... Ευγένιος Τριβιζάς Δεν είναι ότι θέλησα να κλείσω με τον Ευγένιο τον κύκλο που άνοιξα με τον Αίσωπο. Ούτε είναι που, όσα καλοκαίρια μου δεν τα πέρασα στη Λιμνούπολη, τα πέρασα στο Νησί των Πυροτεχνημάτων. Είναι που για μένα, για σένα, για όλο τον κόσμο, ο Τριβιζάς (πρέπει να) είναι ο τελευταίος μεγάλος παραμυθάς της γης! Ο άνθρωπος που έφερε "Πειρατές στην Καμινάδα" σου, ο ταξιδευτής που σε πήγε (τρία!) ταξίδια στη Φρουτοπία της επανάστασης, ο ιστορικός που κατέγραψε τους διωγμούς της "Τελευταίας Μαύρης Γάτας", ο ποιητής που τραγούδησε την ηρωική ιστορία του "Ταύρου που Έπαιζε Πίπιζα". Να 'στε καλά κύριε καθηγητά. Να 'σαι καλά, μεγάλε παραμυθά. Να 'σαι καλά ρε φίλε... Αυτά λοιπόν αναφέρει το αρθρο με τους μεγαλύτερους παραμυθάδες! Πηγή

Ε, ας φέρει μια Druuna, αν θέλει. Τώρα αν και το αζημίωτο του Serpieri είναι πιασοκ#λικο Ε τότε, τι να πω ας φέρει ότι είναι οικονομικότερο.

Το αζημίωτο του μαρινι είναι κάτι κατοστάρικα ξανασκέψου το

Παράκληση προς όσους σκανάρουν εξώφυλλα της σειράς: Ανεβάζετε και τα οπισθόφυλλα por favor.

Σε 10 ημέρες ολοι ψηφίζουμε για ευρωβουλευτη τον Μιχάλη τον Πονδίκα,για ακόμα καλυτερες ημερές .Μαυρο στον Μαυρο Πητ ,εξω οι πάπιες μεσα τα ποντίκια.Ολοι μαζί για μια νέα Ευρωπη. ΕΙΜΑΣΤΕ 2 ΕΙΜΑΣΤΕ 3 ,ΕΙΜΑΣΤΕ 257(τευχος) ΓΙΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΗΜΑΝΟΥΝ ΟΙ ΜΠΑΝΑΝΕΣ,ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΟΜΙΚΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑ ΣΑΣ. Για ρουσφέτια επικοινωνιστε με τα γραφεία μας ,προλαβαίνεται .Για λίγη ωρα δίνουμε ακομα ένα ρουσφετι δώρο.Οσο εγω ρουσφετολογω ,εσεις παραγγέλνεται. ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ <<Η ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ >> Το εξώφυλλο του τεύχους 257 προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

Πότε έγινε κριτική του endgame το θέμα ρε παιδιά;

Έχει ανέβει το τρίτο και τελευταίο μέρος της παρουσίασης.

Πράγματι, τι ωραίος ο Ροντάρι!

Εξαιρετική η λίστα! Τους αγαπάω όλους! Ο μόνος που λείπει είναι ο Τζιανι Ρονταρι IMHO.

Ο Θωρ μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του ανάξιο, αλλά εγώ δεν θεωρώ τον Jason Aaron το ίδιο μιας και έχει αποδείξει πως ξέρει να γράφει καλές ιστορίες με τον θεό του κεραυνού. Οπότε περίμενα πως θα τον απολαύσω αυτό τον τόμο, κάτι που και έγινε. Θα προτιμούσα πάντως η αποκάλυψη για το τι είπε ο Νικ Φιούρι στον Θωρ που τον έκανε ανάξιο εξαρχής, να ήταν κάτι πιο σημαντικό και βαθυστόχαστο από μια απλή σύνδεση με την αρχή του συνολικού run του Aaron. Κάτι που να σε έκανε σαν αναγνώστη να πιστέψεις πως αυτό το κάτι ήταν όντως κάτι που θα μπορούσε να ταρακουνήσει τόσο βαθιά έναν θεό, που θα είναι πιο ταιριαστό στην σαφώς κοινή αλλά συνάμα και τόσο διαφορετική ιδιοσυγκρασία που έχουν σε σχέση με τους κοινούς θνητούς, αλλά ας είναι.

Άντε ρε που ζηλεύετε όλοι σας! Ένα συνηθισμένο ταξιδάκι για Σ/Κ είναι, που απλά τυχαίνει να συνδυάζεται με μικυμάο....σπουδαία τα λάχανα....πφφφφφ! Να περάσεις όμορφα John! Τώρα άμα θες να φέρεις κάνα αναμνηστικό σκιτσάκι από Marini & Serpieri, ευπρόσδεκτο. Με το αζημίωτο βεβαίως-βεβαίως.

Παραδοσιακά, δεν βάζανε ημερομηνίες στους τόμους. Μόνο αν υπάρχει διαφήμιση σε κάποια κυκλοφορία του εκδότη μπορούμε να κάνουμε εκτίμηση για το πότε βγήκε.

Η @Kabuki φαντάζομαι δεν θα με αφησει παραπονεμένο. Ε φανταστική και υπεροχή κονσιλιέρισα μας, έτσι δεν είναι; Ε; Ε;

Με προσβαλεις, αγαπητε!!! Οχι και γκρουπ βαγκ!!! Στο σπιτι μου, ποτε!!! Αλπινα Ρενο, σιλ βου πλε, ως γνωστη γαλλοφιλη, ειδικα σε ο,τι αφορα αυτοκινητα! Την συλλογη απο πισω θα την παρουσιασω σε καποιο showing off thread, να καμαρωσω για την καινουργια μου βιβλιοθηκη. Αυτα που βλεπεις, να ξες, ειναι το εν τριτο των τευχων μου, και λιγα λεω... Εχω αλλο ενα δωματιο με βιβλιοθηκες και κουτες ακομα, δυστυχως. Ελειψει χρονου και διαθεσης, ακομα εχει παγωσει λιγακι το προτζεκτ. Ειναι ομως σε καλο δρομο γενικα, μετα την προσφατη ριζικη ανακαινιση σε σαλονι και χολ! Οριστε τα καμαρια μου! Bisous!

Σημερα παρέλαβα απο ΕΛΤΑ το ποστερακι μου απο Γερμανία! Εσεις φταιτε, ρεμάλια! ? Kudos to @dionik για το τιπ για το γερμανικο σαιτ! Ειναι πολυ ομορφο, αρκετα μεγαλο σε μεγεθος, ισως μεγαλυτερο κι απο Α3, σκληρο χαρτονι, και θα κοσμησει τον πετρολ τοιχο μου, στο καινουργιο μου σαλονάκι!

Ώρα για γυμναστική με τον Buni. Περισσότερα από το στριπάκι του Ryan Pagelow, μπορείτε να βρείτε εδώ

Εγώ έτσι κάνω ποδήλατο.

@Retroplaymo Παραλειψις μου! Ειχα βλέπεις να μπω κατι χρονάκια Την επόμενη φορά θα είναι πιο σωστό! ευχαριστω πολυ!

@stardust Όταν καταχωρούμε στην αρθρογραφία εκτός GC, στον τίτλο του θέματος, εκτός από τον τίτλο του άρθρου, αναγράφουμε τον συγγραφέα του άρθρου, το μέσο που δημοσιεύτηκε και την ημερομηνία! Ώστε να καταχωρηθεί σωστά στο index! Edit Επίσης, καταχωρούμε και τις φώτο που υπάρχουν (αν υπάρχουν) του άρθρου.

Εχτές το βραδάκι επισκέφθηκα την Λέσχη, μετά από 5 περίπου χρόνια απουσίας μου (τελευταία φορά ήταν ακόμα στο Μοναστηράκι). Συνάντησα τον Γιώργο (Valtasar) και είπαμε τα νέα μας, χάρηκα τόσο πολύ που αυτό το εγχείρημα συνεχίζει να υπάρχει και να έχει ανοιχτές τις πόρτες σε όλο τον κόσμο. Συγχαρητήρια σε όλους όσους το κρατάνε ζωντανό

Πολύ ωραίο και δυνατό κόμικ. Ίσως λίγο εσωτερικό, ελπίζω να εκτιμηθεί από τους κομικσοφιλους

Αν και αργοπορημένα, τα λάφυρα από το Comic Con Θεσσαλονίκης. Υπογραφές από Ροσα σε Βίο και πολιτεία και βιβλιοθήκη κομιξ 6 που περιέχει τις αγαπημένες μου ιστορίες του (Στέμμα των Σταυροφόρων, Γράμμα από το σπίτι) Αφιέρωση στον ελληνικο τομο Batman Europa Από Azarrello Constantine απο star comics bb-8 απο cosmic realms που είχε τα star wars στα 5 ευρώ Τα υπόλοιπα εκτος con Από Efantasy που είχε 1+1 Υπογραφές σε όλα τα ελληνικά τεύχη Superman Red Son Από Dave Johnson Υπογραφή και σχεδιακι από Achde στο Λουκυ Λουκ 77 οι νταλτον στην κρεμάλα Κι άλλες υπογραφές από Azarrello Επιτέλους οι 3 τελευταίοι τόμοι Batman Που μου έλειπαν + τιμησα τα Κουραφελκυθρα που πάντα με κάνουν να γελάω στο fb Κι άλλες υπογραφές Azzarello Αφιέρωση στα Κουραφελκυθρα Αφίσες Είναι λίγο ανω κατω γιατι τα ανέβασα από κινητό αλλα πιάνετε το νόημα πιστεύω

από τις υπέροχες προσφορές του @conb

την περασμένη Κυριακή επισκέφτηκα μετά απο καιρό τη Λέσχη, είχε Art Meeting και ήταν ευκαιρία να συναντήσω τα παιδιά! 'Ηξερα όμως ότι θα ήταν εκεί και ο Παναγιώτης Τσαούσης οπότε πήρα μαζί μου το τευχάκη ΛΗΣΤΑΡΧΟΙ το οποίο ζωγράφησε και τσίμπησα υπογραφή και σκιτσάκι! Αυτά ειναι τα καλά τη Λεσχης...πας ζωγραφίζεις, διαβάζεις, κουβεντούλα και και μετα υπογραφές απο δημιουργούς!

Το παιδί!

Είδες devilina και μπήκες στο θέμα, έτσι;

Α εσύ άντρα θες τώρα τον θες. Τς τς τς, η υπομονή είναι αρετή. Καβατζώθηκαν 2-3 κατάλογοι και είναι στην Αθήνα, επικοινώνησε με @Kabuki. Παραπονεμένο θα σ'αφήναμε; Εσύ έδινες παραγγελίες και μεις τρέχαμε να σε εξυπηρετήσουμε. Και κατάλογο, και σκιτσάκι ασντέ στο ΛΛ.

Εγώ δεν έχω περισσευούμενο κατάλογο, αλλά σου κράτησα έναν κατάλογο Playmobil

@Μενίγ Πουαγώ Μα καλά, δεν σου έχω πει να μην διαβάζεις εκτός σπιτιού τέτοια έντυπα? Αφορμή ψάχνουν μερικοί να μας πουν ότι αλλάξαμε στρατόπεδο.

Deadworld Archives Book Five Grimm Fairy Tales #26 cover C Μια σύντομη νουβέλα Warhammer 40k, Space Marine Heroes: Death Knell. Δεν είναι comic αλλά ήταν μέρος της σημερινής μπάζας Και φυσικά έξι δωρεάν τεύχη από τη σημερινή Free Comic Book Day. Δυστυχώς όμως δεν υπήρχε το τεύχος που ήθελα πιο πολύ, Dragonfly and Dragonflyman

ο jim lee έδινε έναν πλούτο μέσω ίντερνετ δωρεάν.. μα πλούτο;;; χαχα