Αίθουσα Νικητών

Ενημέρωση για τους λάτρεις του Δον...

Από το τεύχος 154 του Αντί, ένα μονοσέλιδο του Γιάννη Καλαϊτζή. Μπορείτε να δείτε όλα τα σκίτσα που έκανε ο Καλαϊτζής για το περιοδικό στο σκανάρισμα του @Dr Paingiver...

από τις υπέροχες προσφορές του @conb

Ένας βαρύς χειμώνας δίχως τέλος έχει πέσει σε όλο τον κόσμο. Η πείνα μαυρίζει τις καρδιές και τις ψυχές των ανθρώπων. Όμως η Κάλλια, παρέα με τον λευκό της κούνελο, παίρνει τη γενναία απόφαση να ταξιδέψει ως τον Ναό του Καζού, όπου ίσως βρει τη λύση και μπορέσει να φέρει την άνοιξη πίσω... Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για ένα fantasy κόμικ. Σεναριογράφος και σχεδιαστής είναι ο Γιώργος Καμπάδαης, τον οποίο βλέπουμε για πρώτη φορά να δημιουργεί ένα κόμικ «μεγάλου μήκους» για την ελληνική αγορά. Ο Κήπος κυκλοφόρησε στο Comicdom Con 2019 από τις εκδόσεις Ένατη Διάσταση, σ' έναν απλό αλλά καλαίσθητο τόμο, με πρόλογο από τον (συν)εκδότη Πάνο Κρητικό. Το οπισθόφυλλο χαρακτηρίζει το κόμικ ως παραμύθι. Αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι, γιατί πολύ εύκολα μπορεί να περάσει κανείς από την απλότητα στην απλοϊκότητα. Εδώ, δυστυχώς, η πλοκή και οι διάλογοι φτάνουν σε αυτό το σημείο. Πράγμα που προσωπικά βρήκα κάπως απογοητευτικό, γιατί ο Καμπάδαης έχει μπόλικη φαντασία (αν και όχι οργιάζουσα) και κυρίως καταπληκτικό artwork. Το στήσιμο των καρέ και το μινιμαλιστικό του σχέδιο σε συνδυασμό με τα πανέμορφα χρώματα ήταν οι βασικοί λόγοι που με έκαναν να το αγοράσω και, εν τέλει, το βασικότερο προτέρημα του κόμικ. Θεωρώ ότι αν είχε δώσει περισσότερη προσοχή στο κομμάτι του σεναρίου, ο Καμπάδαης θα μπορούσε, ακόμη και σε 64 σελίδες, να δημιουργήσει κάτι πολύ ανώτερο, κάτι πιο διασκεδαστικό και τελικά ένα αξιομνημόνευτο graphic novel. Υ.Γ.: Κάποιες λεπτομέρειες στο εξώφυλλο δεν φαίνονται στη σάρωση που έκανα. Αν τυχόν κάποιος άλλος μπορέσει να το σκανάρει καλύτερα, έχει το ελεύθερο...

Διαβάστηκε και το τρίτο. Δεν μπορώ να πω πολλά παραπάνω. Μου άρεσε το κλείσιμο, το οποίο πάλι έξυπνα το συνέδεσε με το βιβλίο του Stoker. Συνολικά, μια πολύ καλή τριλογία. Αν θυμάμαι καλά αυτή τη στιγμή, πρέπει να είναι η πιο καλή, ολοκληρωμένη και ωραία απλωμένη ιστορία σε τέτοιο αριθμό σελίδων. Το συγκρίνω μόνο με τις δουλειές του Δερβενιώτη σε θέματα πληρότητας και σεναριακής συνέπειας. Σχεδιαστικά βέβαια ξεχωρίζει ο Rubus και επιβεβαιώνει τον ( για εμένα ) τίτλο του ως ο καλύτερος ( και ταχύτερος ) Έλληνας σχεδιαστής. Εδώ να αναφέρω ότι, σε συνομιλία μου μαζί του μετά την έκδοση του πρώτου άλμπουμ, έμαθα ότι δεν είχε χρησιμοποιήσει καθόλου μολύβια, παρά μόνο μελάνια. Στα αρνητικά, θα αναφέρω, όπως και άλλοι πριν από εμένα, την πολύ μεγάλη χρήση περιγραφής, σε βάρος των διαλόγων. Ταιριαστό βέβαια, πάλι θα πω, με το θέμα αλλά θα προτιμούσα να γίνει αλλιώς. Σειρά που πιστεύω ότι πρέπει να αγοραστεί και διαβαστεί από όλους τους Έλληνες κομιξόφιλους. Ένα άξιο 7,5/10 για όλη τη σειρά.

Συγχαρητήρια @mr-d, κέρδισες το αντίτυπο! Στείλε μου πλήρη στοιχεία σε πμ για να τα προωθήσω.

Μία από τις εκπλήξεις που επιφυλάσσει το τρίτο μας τεύχος, δεν είναι άλλη από την συνέντευξη που έδωσε ο Γάλλος κομίστας Achdé στους 2 συντάκτες μας, Ionas Aggelis και Γιάννης Ιατρού (Giannis Iatrou), με αφορμή το νέο άλμπουμ του Λούκυ Λουκ, "Ένας Καουμπόϋ Στο Παρίσι", – που κυκλοφορεί στα ελληνικά από την Μαμούθ Comix – και τον ερχομό του στο φετινό The Comic Con 5 - Thessaloniki Comic Convention στη Θεσσαλονίκη, το τριήμερο 10-11-12 Μαΐου. Ο Achde μιλά στο Comic Cultura για το νέο του άλμπουμ, την επαφή του με την Ελλάδα, τη διαχρονικότητα του Λούκυ Λουκ, τη σημασία των κόμικς στη ζωή του, αλλά και το μέλλον της διεθνούς σκηνής κόμικς… Έρχεται στο #3 πολύ σύντομα... #comic_cultura_03 #achde #luckyluke Η ανάρτηση στο facebook

Τεύχος 293 του μικρού. Θα την βρεις και στο σκαν του eponymus.

Έχω την αγγλική έκδοση, υπογεγραμμένη από τον Bilal (τότε που επισκέφτηκε τη χώρα μας, πριν κάποια χρόνια...)

Ακόμη κι αν μιλούσε στα γαλλικά, θα υπήρχε κάποιος διερμηνέας, αυτό θέλω να πω

Ε δε νομίζω να τον άφηναν να μιλάει στα γαλλικά ενώ οι από κάτω θα κοιτιούνται απορημένοι

Κάποιες ιστορίες δημοσιεύτηκαν στα τελευταία τεύχη του ΑΓΟΡΙ.

Άλλη μια δουλειά από τον Νίκο Σταυριανό, που φαίνεται ότι έχει πάρει αρκετά σοβαρά την υπόθεση «κομίστας». Το In Nomine Patris (Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς) κυκλοφόρησε στο φετινό Comicdom και με το που το είδα το αγόρασα, γιατί η αλήθεια είναι ότι μετάνιωσα που δεν απέκτησα το προηγούμενο κόμικ του Νίκου. Για την υπόθεση θα πω μόνο ότι τριγυρίζει στα μονοπάτια του φανταστικού και του φολκλόρ. Όπως και το William Woodson - Occult Detective, φωνάζει από μακριά Mike Mignola. Και προσωπικά είμαι εντυπωσιασμένος από το περιεχόμενο, λαμβάνοντας πάντα υπόψη την ηλικία του δημιουργού. Ωραίο σχέδιο και αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία με σωστό ρυθμό. Δεν ξέρω αν έχει υπάρξει κάποια βελτίωση από το προηγούμενο κόμικ του, αλλά είναι πολύ πιθανό. Θεωρώ ότι αν σε αυτή την ηλικία τα καταφέρνει τόσο καλά, στο μέλλον μπορεί να μας δώσει εκπληκτικά πράγματα. Και για του λόγου το αληθές, ορίστε και η πρώτη σελίδα:

Η Fox επένδυσε τα εκατομμύρια, αλλά η Fox δεν υφίσταται πια. Η Disney πάλι δείχνει να το έχει κλ@σμ*** πατόκορφα.

πηγή

Μου θύμισε το arc με τους joker από το Gotham. Ούτε εγώ ενθουσιάστηκα, αλλά παραμένω ουδέτερος.

Αν ήταν άλλης εθνικότητας δεν θ΄ανησυχούσα, αλλά οι Γάλλοι ξέρω δεν πολυξέρουν/γουστάρουν να μιλάνε σε άλλη γλώσσα. Αλλά ok, αν μιλάει στ΄αγγλικά μάλλον θα τον τιμήσω με την παρουσία μου

Ξέρει κανείς σε τι γλώσσα κάνει τις συνεντεύξεις του ο Achde; Αν είναι στα αγγλικά ψήνομαι να πάω να τον ακούσω

Για να ευθυμήσουμε λιγάκι! MAKE MINE MARVEL

Διάβασα το Wyoming Doll σε σενάριο και σχέδιο του Franz Drappier. Ένα καραβάνι σφαγιάζεται από Ινδιάνους και δύο κοριτσάκια απαγάγωνται. Ο νεαρός Logan Jubal που παρακολουθεί τη σκηνή από μακριά ορκίζεται να φέρει πίσω τις μικρές. Στην πορεία θα γνωρίσει ένα αποστάτη ινδιάνο Σίου και θ΄αναπτυχθεί μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ τους. Θα το χαρακτήριζα ως ένα western της σειράς. Όχι κακό αλλά ούτε είχε να μου προσφέρει κάτι παραπάνω σε ό,τι έχω διαβάσει στο συγκεκριμένο genre. Η ιστορία αν και κλασική είχε το ενδιαφέρον της. To μόνο που με δυσκόλεψε ήταν η ροή της. Σε κάποια σημεία σε πετούσε απ΄το ένα καρέ στο άλλο και δεν καταλάβαινες τι γίνεται. Δεν υπήρχε κείμενο και το σχέδιο δεν ήταν απόλυτα σαφές. Ίσως σε 2η ανάγνωση ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα, το θέμα είναι ότι 2η ανάγνωση μάλλον δεν θα γίνει ποτέ 6.5/10 με επιφύλαξη

Εδώ κολλάει και το παρακάτω poll από το bleedingcool.com Poll: What Will Be Released First, New Mutants or Doomsday Clock #12?

Σήμερα βγήκε η πλήρης λίστα με τους δημιουργούς. Πολλά καλά ονόματα, να δούμε βέβαια, ποιοι από αυτούς θα αναλάβουν ολόκληρες σειρές ή απλά θα συνεισφέρουν με λίγες σελίδες. Ολόκληρη τη λίστα θα τη βρείτε στη πηγή, εδώ αναφέρω απλά κάποιους ακόμα που μου προσωπικά μου αρέσουν. Al Ewing and Chris Weston Kurt Busiek and Cameron Stewart Greg Pak and Takeshi Miyazawa Jeph Loeb and Tim Sale Chip Zdarsky Jeff Lemire Peter David and Adam Kubert Jason Aaron and Goran Parlov Αυτό που μου κάνει εντύπωση, και θα το δείτε στην πηγή, είναι το πόσες διαφορετικές συνεργασίες έχει ο Al Ewing. Τον βλέπω για τον καινούριο Bendis της Marvel. ΠΗΓΗ

Πολλα ευχαριστω,καταπληκτικη δουλεια γενικως,ειδα πολλες αφισσες του μικρου Σπαϊντυ τριγυρω του 293 στα σκανς αλλα δεν μου θυμησανε τιποτα παροτι τα εξωφυλλα τα θυμαμαι και εχω και αρκετα απο αυτα. Σκεφτομαι μηπως δεν περιλαμβανόντουσαν στα περιοδικα της επαρχιας,το προτιμω αυτο απο να αμφιβαλω για την μνημη μου.

Φαντάσου να καθυστερούσαν ταινία για την οποία ο κόσμος όντως ενδιαφέρεται τι θα τους σέρνατε.

χαχαχαχαχα πλάκα κάνεις! ευχαριστώ ευχαριστώ ευχαριστώ!!!!

Το Judge Anderson: Anderson PSI-Division, είναι συλλογική έκδοση της Rebellion, η οποία συγκεντρώνει τρεις ιστορίες της τηλεπαθητικής δικαστίνας, πρόκειται για τις: "Four Dark Judges", "The Possessed" και "Hour of the Wolf", που αρχικά δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό 2000AD, στα τεύχη 416-427, 468-478 και 520-531, αντίστοιχα. Ξεκίνημα κάνει το Four Dark Judges, οπού η Anderson έρχεται αντιμέτωπη με τους: Death, Fear, Fire & Mortis, τους οποίους στη τελευταία τους αναμέτρηση, τους είχε καταστρέψει για τα καλά. Όμως, ο Judge Death, είναι στο μυαλό της, ισχυριζόμενος ότι είναι ακόμα ζωντανός στον Deadworld. Στο The Possessed, ένα παιδί, ο Hammy Blish, στα πλαίσια μιας τελετής μαύρης μαγείας, έχει καταληφθεί από ένα δαίμονα, τον Gargarax. Η τηλεπαθητική δικαστίνα, θα ακολουθήσει τον δαίμονα στην διάσταση του, με σκοπό να νικήσει αυτόν και τις ορδές του και να κλείσει μια και καλή την πύλη που ανοίχτηκε. Στο Hour of the Wolf, ένα κωδικοποιημένο τηλεπαθητικό σήμα που αφορά έναν γιγαντιαίο λύκο, αποστέλνεται σε όλους τους πράκτορες της Sov. Στην ουσία δεν είναι είναι τίποτα άλλο, από την διαταγή για την απελευθέρωση του Orlock, ενός δολοφόνου που ήταν υπαίτιος για την δηλητηρίαση της Mega City One. Η Anderson, μπορεί να λάβει το μήνυμα, όμως, οι πράκτoρες της Sov, θέλουν να την δολοφονήσουν, πριν καταλάβει τι σημαίνει. Την έκδοση υπογράφουν μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της Βρετανικής σκηνής των comics: John Wagner, Alan Grant, Barry Kitson, Jeff Anderson, Brett Ewins, Cliff Robinson, Will Simpson, Robin Smith. Ασπρόμαυρη με 196 σελίδες (συμπεριλαμβανόμενων των εξώφυλλων), διαστάσεων 19.0 x 26.0, ενώ στα λιγοστά εξτρά περιλαμβάνονται 4 εξώφυλλα του 2000AD (418, 423, 468, 472), 2 pinup του Steve Dillon και μια σελίδα με τα βιογραφικά των καλλιτεχνών. Το εξώφυλλο είναι δημιουργία του Barry Kitson, ενώ το οπισθόφυλλο ήταν δημιουργία του αείμνηστου Brett Ewins. Αν είστε fan του Σύμπαντος του Judge Dredd και της 2000AD, προτείνεται.

Στα τελευταια μονο; Εγω την θυμαμαι (την δικαστινα) στο ΑΓΟΡΙ στο 2ο μισο των 80ς.

Μπορουμε να εξακριβωσουμε σε ποιο τευχος ηταν η παρακατω αφισσα; Την ειχα και εγω καποτε! Το βαζω εδω γιατι λογικα στο Μικρο Σπαϊντερμαν θα μπηκε που δημοσιευτηκαν ιστοριες του SW2. Ειδα την τσιμπησε και ο Dino την αφισσα ,να μας βοηθησει με το μεγεθος που εχει αν χωραγε στο μικρο σπαϊντυ η σε κανα μεγαλυτερο π.χ Σουπερ Σπαιντερμαν.

Στο amazon υπάρχει μια εγγραφή για τον επόμενο Μάρτιο για ένα σκληρόδετο Carthago 2. Τι ακριβώς θα περιέχει, άγνωστο. Στο site της Humanoids δεν βρήκα κάτι, αν και δεν φημίζονται για την έγκαιρη ενημέρωση. ΠΗΓΗ

Αγγλικά

Εσύ ξέρεις Νίκο... Εγώ νομίζω πως έχουμε να δούμε πολλά θαυμαστά ακόμη. Εάν ξαναχτίζεται, θα δούμε χαρακτήρες και χαρακτήρες να εμφανίζονται, το θέμα είναι σε τι ύφος... Τα περί Thor κτλ. καλύτερα να μην τα σχολιάσω... Λίγο έλειψε να φύγω από την αίθουσα όταν είδα πως έκαναν μια τέτοια σαχλαμάρα... Τον Professor Hulk τον είχα διαβάσει στα κόμικς και δε μου έκανε έκπληξη (ίσα ίσα κολλούσε, όπως λες κι εσύ), αλλά βέβαια εκείνος Η "Disney" είχε υποσχεθεί ότι δε θα επηρρεάσει τις ιστορίες της "Marvel Comics" απ' ότι βλέπω όμως δεν κράτησαν την υπόσχεσή τους και η μ*#&$ία πάει σύννεφο... Ήλπιζα το κάκιστο αυτό πείραμα του "Thor: Ragnarok" να μην επαναληφθεί αλλά φεύ... Μια επιπλέον σκέψη αφορά

Το σχέδιο του Frantz μου άρεσε πάντα, ήταν από τα "καθαρά" σχέδια. Το συγκεκριμένο κόμικ πράγματι δεν ξεχωρίζει σεναριακά, δεν προσφέρει κάτι παραπάνω στα γουέστερν και βαδίζει πάνω στην πεπατημένη. Να προσθέσω μόνο ότι ήταν το τελευταίο κόμικ που σχεδίασε, γιατί λίγο μετά την αρχική κυκλοφορία του κόμικ, απεβίωσε τον Ιανουάριο του 2003, αφήνοντάς μας όμως σημαντικό έργο.

Και με το που έγραψα το παραπάνω, άρθρο στο bleedingcool, αναδημοσιεύει κάποια tweet του Larsen, που αναφέρει ότι θα συμμετάσχει σε κάποια μικρά project ( σύνολο 41 σελίδες ) της Marvel με αφορμή τα 80α γενέθλια της. Πληροφορίες της ιστοσελίδας αναφέρουν την δημιουργία μιας ανθολογίας με τίτλο Marvel #1000. ΠΗΓΗ

H Marvel ανακοίνωσε μια πλειάδα εξαιρετικών δημιουργών, τόσο συγγραφέων όσο και σχεδιαστών, για τον επερχόμενο Αύγουστο. Ονόματα όπως ο Joe Hill, o Alex Ross, o Eric Larsen, o Walt Simonson. o George Perez, o J.M. Straczynski αλλά και πολλοί άλλοι με εντυπωσίασαν ιδιαίτερα και προαναγγέλουν κάτι (ή πολλά κάτι) πολύ δυνατό. Φοβάμαι όμως ότι η πραγματικότητα θα είναι λιγότερο εντυπωσιακή. Το γεγονός ότι κάποιοι από αυτούς είναι κυρίως cover artists πλέον ( Cassaday, Ross ), ή είναι περασμένης ηλικίας ( Perez, Simonson ), ή τρέχουν δικές τους δουλειές ( Larsen ), με κάνει να σκέφτομαι ότι θα πρόκειται για one-shots ή για κάποιο μεγαλύτερου μεγέθους τεύχος σε μορφή ανθολογίας. Σε αυτή τη λογική συμβάλλει και ένα tweet του Cebulski, στο οποίο υπενθυμίζει ότι το τελευταία τεύχος που πούλησε πάνω από 1 εκατομμύριο ήταν το Star Wars #1 πριν από 5 χρόνια και ότι ήρθε καιρός για να επαναληφθεί αυτό. Ότι και να είναι, πρόκειται για πολύ καλό νέο, αλλά διατηρώ επιφυλάξεις μέχρι να το δω.

Ο κακός χαμός έγινε με την ταινία παιδιά, είναι γεμάτη plot holes αλλά: Για ρίξτε μια ματιά και στο trailer του νέου Spider-Man όσοι έχετε παρακολουθήσει αυτήν εδώ!

Και μια cameo εμφάνιση!

Και ήμουν έτοιμος να το ποστάρω Εάν πω ότι ενθουσιάστηκα με το trailer, θα πω ψέματα. Παραμένει όμως μία από τις πλέον αναμενόμενες σειρές της χρονιάς για εμένα.

Κάθε χρόνο, όπως έχει καθιερωθεί τελευταία, κατά τη διάρκεια του Comicdom Con οι εκδοτικοί οίκοι παρουσιάζουν την καινούργια τους σοδειά. Το 2019 ήταν γενναιόδωρο για τους φαν του ελληνικού κόμικ, με 18 επίσημες νέες κυκλοφορίες και άπειρες μη καταγεγραμμένες αυτοεκδόσεις. Μπορεί να ξεχωρίσει κανείς από πιο σοβαρές ιστορικές δουλειές, συνέχειες σειρών ή φανταστικές ιστορίες με φόντο την Αθήνα μέχρι πιο κωμικές απόπειρες. Για αρχή, η Jemma Press παρουσίασε έναν κατάλογο-υπερπαραγωγή με δέκα νέους τίτλους, ανάμεσά τους και πολυαναμενόμενες συνέχειες. Πρώτο και καλύτερο το Ψηφιδωτό των Τάσου Ζαφειριάδη και Πέτρου Χριστούλια με το εντυπωσιακό χρυσό εξώφυλλο και μια θεματική που δανείζεται στοιχεία από fantasy για να αφηγηθεί την ιστορία ενός χωριού σε μια ακαθόριστη εποχή. Ο Θανάσης Λώλος έχει καινούργια δουλειά με τίτλο Αθήνα που περιέχει ιστορίες της πόλης από τη δεκαετία του '90, αυτοβιογραφικές και κωμικές, πάντα στο ξεχωριστό στυλ του που δανείζεται στοιχεία από manga. O Θανάσης Πετρόπουλος παρουσιάζει τα Mυστήρια Πράγματα και πώς θα ήταν η Αθήνα στοιχειωμένη, με κατοίκους της ξωτικά, νεράιδες, καλικάντζαρους κ.ά. Η Αλεξία Οθωναίου γράφει και εικονογραφεί τις εμπνευσμένες Μικρές Ιστορίες που κρύβονται σε προφανή μέρη, ένα «σαβουάρ σουρβίβρ» για το τέλος του κόσμου, όπου τα καθημερινά αντικείμενα αποκτούν άλλη σημασία. Η Τερατολογία είναι ένα μικρό βιβλίο της Αυγής Κανάκη που δείχνει την αγάπη της για τα τέρατα και τα αλλόκοτα πλάσματα. Κυκλοφορεί επίσης ο δεύτερος τόμος του 1800 με θέμα τα γεγονότα πριν από την Ελληνική Επανάσταση του '21. Ο δημιουργός του Θανάσης Καραμπάλιος κέρδισε το φετινό βραβείο καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη με μια δουλειά διεθνών προδιαγραφών. Ακόμα, ο τρίτος τόμος από τις Νύφες του Δράκουλα των Αβραάμ Κάουα και Γιάννη Ρουμπούλια, ο τρίτος τόμος του Η Μητρόπολη του Χρυσού, του fantasy graphic novel της Αγγελικής Σαμαλίκη, και ένα omnibus με όλα τα Κουραφέλκυθρα του Αντώνη Βαρβαγιάννη που δημοσιεύτηκαν στο socomic.gr από το 2014 μέχρι το 2018 με πρόλογο του Φοίβου Δεληβοριά. Οι φαν του είδους διαβάζουν ήδη τις νέες περιπέτειες του Μάρκου που μετακομίζει στην Αθήνα από τον «σκληρό βράχο» της Σύρου στο Hard Rock του Τάσου Μαραγκού (Tasmar). Οι εκδόσεις Χαραμάδα μεταφέρουν στα ελληνικά το κόμικ του Rick Geary Οι ζωές των Σάκο και Βαντσέτι που αφορά μια πολύκροτη και άδικη δίκη δύο αναρχικών στις αρχές του 20ού αιώνα. Για όσους απόλαυσαν το περσινό Shark Nation (το φετινό βραβείο καλύτερου κόμικ) του Σπύρου Δερβενιώτη η Χαραμάδα ετοίμασε ένα συνοδευτικό τεύχος που προλογίζει τον δεύτερο τόμο, που θα βγει τους επόμενους μήνες με τίτλο Hasta la vista, baby. Από την Comicdom Press έχουμε τον δεύτερο τόμο του Ανώνυμου Αθηναίου με υπότιτλο Στη σκιά της Ακρόπολης, μια δουλειά του Κωνσταντίνου Σκλαβενίτη, το πρώτο τεύχος του Astropia του Παναγιώτη Βλάμη για μια φανταστική πόλη με υπερασπιστές μια οικογένεια με υπερδυνάμεις και τo Αλλόκοσμα που παραλλάσσει γνωστά παραμύθια με έξτρα horror και sci-fi στοιχεία σε σχέδιο της Ευγενίας Κουμάκη και σενάριο της Βασιλείας Βαξεβάνη. Στο ίδιο πνεύμα του horror κυκλοφορεί και το δεύτερο και ολοκαίνουριο τεύχος του Σκοτεινά μυστικά από την παλιά Αθήνα με την υπογραφή του Δημήτρη Κοσκινά. Από τις εκδόσεις Ένατη Διάσταση, που έχουν έδρα στη Θεσσαλονίκη, έκαναν ντεμπούτο τα κόμικς Ο Κήπος, η πρώτη μεγάλη δουλειά του Γιώργου Καμπαδάη, ένα fantasy παραμύθι με ηρωίδα ένα νεαρό κορίτσι, το αυστηρώς ακατάλληλο και αρκετά παιχνιδιάρικο Το μεγάλο μπανιστήρι του Σταύρου Κιουτσιούκη, καθώς και μια πρωτότυπη κυκλοφορία του ίδιου καλλιτέχνη για καλό σκοπό. Στο Χορτάστε με την ψυχή σας ενώνει τις δυνάμεις του με 16 σεφ (ανάμεσά τους ο Ηλίας Μαμαλάκης και ο Στέλιος Παρλιάρος), εικονογραφεί ισάριθμες συνταγές τους και αφιερώνει το βιβλίο στα παιδιά όλου του κόσμου με σκοπό τη στήριξη των Παιδικών Χωριών SOS. Τέλος, ίσως η πιο εντυπωσιακή έκδοση που παρουσιάστηκε στο φετινό Comicdom είναι το Γιαννούλης Χαλεπάς από τις εκδόσεις Πατάκη, που εξιστορεί με μοναδικό τρόπο την ταραγμένη ζωή και το έργο του σπουδαιότερου ίσως Νεοέλληνα γλύπτη από την Τήνο. Μια ακόμη εξαιρετική δουλειά από τους Δημήτρη Βανέλλη και Θανάση Πέτρου μετά το Παραρλάμα που αφορούσε το έργο του Δημοσθένη Βουτυρά. -*||*- Πηγή

Διάβασα και την ελληνική έκδοση του νέου Λούκυ Λουκ Την άποψή μου για το περιεχόμενο την είπα εδώ, όταν πρωτοδιάβασα το άλμπουμ στην αγγλική έκδοση της Cinebook. Δεν αλλάζει κάτι προφανώς, οπότε δεν θα επαναληφθώ. Mετά από χρόνια και το "Εναντίον Πίνκερτον" έχουμε ένα πραγματικά αξιόλογο τεύχος του αγαπημένου μας καουμπόυ. Όσα άλμπουμ μεσολάβησαν (#80 έως #83) ήταν από απλά συμπαθητικά στην καλύτερη έως κάτω του μετρίου στη χειρότερη Σ΄αυτό το σχόλιο θα σταθώ περισσότερο στις διαφορές των 2 εκδόσεων 1) Η έκδοση της Cinebook είναι ελαφρώς μεγαλύτερη της ΜΑΜΟΥΘ κατά 1 πόντο περίπου, τόσο σε ύψος όσο και σε πλάτος. Βάζω και μια ενδεικτική φωτογραφία. 2) Το αγγλικό εξώφυλλο είναι πιο ωραίο, πιάνει όλο το χώρο και δεν έχει το αντιαισθητικό κατά πολλούς κίτρινο πλαίσιο της ελληνικής έκδοσης. Επίσης υπάρχει αρίθμηση, ενώ στο ελληνικό υπάρχει μόνο στη ράχη(πάλι καλά που την έβαλαν εκεί, στα 3 προηγούμενα τεύχη δεν υπήρχε). 3) Εσωτερικά οι σελίδες της ΜΑΜΟΥΘ είναι πιο χονδρές και γυαλιστερές και τα χρώματα αναδεικνύονται καλύτερα. 4) Εκεί που πραγματικά υπερέχει η ΜΑΜΟΥΘ είναι στο δέσιμο. Γερό και στιβαρό, δε φοβάσαι μη σου μείνουν οι σελίδες στο χέρι. Σε αντίθεση με της Cinebook που 2 φορές το διάβασα και ήδη σε κάποια σημεία έχει "ανοίξει" επικίνδυνα. 5) Στα της μετάφρασης/επιμέλειας κειμένου νομίζω και οι 2 εταιρείες έκαναν πολύ καλή δουλειά. Απ΄τη Cinebook δεν περίμενα κάτι λιγότερο, αλλά για τη ΜΑΜΟΥΘ ήταν ευχάριστη έκπληξη Kάποιες διαφοροποιήσεις στη μετάφραση υπάρχουν, όπως για παράδειγμα όταν τραγουδούν στη φυλακή υπέρ της ελευθερίας(σελ.21). Στο πρωτότυπο λένε το "Libérée, délivrée" που είναι στα γαλλικά το soundtrack της ταινίας Frozen. Οι Άγγλοι σωστά το μετέφρασαν σε "Let me Go", oι δικοί μας προτίμησαν να βάλουν το "Θα ζήσω ελεύθερο πουλί". Σε άλλο σημείο όμως δίνω +1 στη ΜΑΜΟΥΘ. Πχ στη σελίδα 38 ο Μπαρτολντί αναφέρεται στην επίσκεψη του Ουγκό και λέει "έρχεται η κορυφαία μας πένα", o ΛΛ απαντάει "ινδιάνος αρχηγός;" Ακριβής μετάφραση της γαλλικής έκδοσης. Στα αγγλικά το γράφουν: που αφενός δεν είναι ακριβές, αφετέρου δεν είναι το ίδιο αστείο με το original 6) Στην αγγλική έκδοση υπάρχουν κάποια σημεία που ο μεταφραστής έχει βάλει επεξηγηματικό αστερίσκο. πχ στη σελίδα 17 ο Λόκερ αναφέρεται στην εθνική εορτή των Γάλλων και ότι αυτή συμπίπτει με την ημερομηνία καταστροφής μιας φυλακής. Από κάτω ο μεταφραστής εξηγεί για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό. Νομίζω ότι καλώς το έκανε έτσι, γιατί αν δεν γνωρίζεις αυτό το γεγονός δεν θα πιάσεις το αστείο. Μην ξεχνάμε πως τα Λούκυ Λουκ και όλα τα BD προορίζονται πρωτίστως για τους Γάλλους, οπότε κάποια πράγματα που γι΄αυτούς είναι δεδομένα, για εμάς δεν είναι. Οπότε καλό είναι να επεξηγούνται. Ένα ακόμα έχει στη σελίδα 32: Συμπερασματικά Κάθε έκδοση έχει τα συν και τα πλην της. Συνολικά είναι πολύ κοντά μεταξύ τους. Kαι το βασικό, είναι σε πολύ καλό επίπεδο και οι δύο. Προσωπικά απ΄τη στιγμή που έχουμε 2 σχεδόν ισάξιες εκδόσεις θα προτιμήσω αυτήν της μητρικής μου γλώσσας, καθαρά για λόγους "ευανάγνωσης"

Μωρέ ναι... Για το χρόνο λέω... Δε βαριέσαι... λίγο - λίγο...

Να το διαβάσεις άμεσα .Αξίζει !

Τελικά προέκυψε... "Έχω στα Ελληνικά την έκδοση της Ars Longa (ανεβάζω φωτογραφία ως proof)" Τώρα μένει να το διαβάσω...

Παρά τα σχόλια του τύπου "ρε τον κερατά, που το βρήκε;" ξέρω οτι κατα βάθος μ'αγαπάτε... Α! Ξέχασα κι αυτό:

Ειχα γενέθλια πριν 2 βδομάδες και είπα να το ρίξω λίγο έξω