Αίθουσα Νικητών

4 χρόνια παρά κάτι εβδομάδες στο φόρουμ. Μπήκε γιατί έψαχνε για Disney (ω ναι! ) Έμεινε για κάποιο περίεργο λόγο. Μπήκε φοιτητής, πήρε πτυχίο, έκοψε τα μαλλιά του, έγινε φαντάρος, έγινε πολίτης και τώρα ξαναέγινε φοιτητής τραγουδώντας γιοντελ, τρώγοντας τρύπες από τυριά και προσπαθεί να εξηγήσει στους Ελβετούς το πως τον λένε. Στο μεσοδιάστημα έγινε MoM, έγινε mod. Αυτά όμως ήταν πράγματα που του αναγνώρισε η Δ.Ο. Τώρα, για όλες τις παρουσιάσεις του, για το σύνολο της παρουσίας του και της προσφοράς του, τον επιβράβευσε και το φόρουμ. Συγχαρητήρια Αλέξανδρε! Άξιος Member of the Year! Συγχαρητήρια και σε όλους τους λοιπούς συμμετέχοντες. Δεν ήταν ούτε τυχαία, ούτε άδικα στη λίστα Ευχαριστίες σε όλους τους για τα όσα έδωσαν και δίνουν σε αυτό το περίεργο πράγμα που λέγεται Greekcomics και έκλεισε 12 χρόνια υγ δεν είπα κουβέντα για κουλτούρα! σεβάστηκα τη στιγμή

Με έφαγαν τα εξωτερικά και τα νησιά και χάνω τα καλύτερα πάρτι. Ακόμα κι από μακριά, όμως, χαίρομαι που αυτη η υπέροχη παρέα στην οποία "χώθηκα" πριν 11,5 χρόνια (ναι, έχασα μισό χρόνο διασκέδασης) συνεχίζει δυναμικά, και ξέρω ότι τους περισσότερους εδώ μέσα τους θεωρώ φίλους. Χρόνια πολλά στην κομιξοπαρεα μας, η οποία εύχομαι να είναι πάντα χαρούμενη και δημιουργική! Όσο για μένα, αν και αυτά τα γενέθλια θα τα χάσω, σκέφτομαι οτι τουλάχιστον στα επόμενα θα είμαι μαζί σας (άλλωστε ως Ion13 ξεκίνησα, πώς θα μπορούσα να χάσω τα 13α γενέθλια; ).

Συγχαρητήρια, Αλέξανδρε! Είσαι απόλυτα δίκαια ο φετινός ΜΟΥ και χαίρομαι πάρα πολύ, που πήρες το βραβείο, που κατά τη γνώμη μου, άδικα σου στέρησα εγώ πέρυσι. Η προσφορά σου αυτόν το χρόνο ήταν παραπάνω από εντυπωσιακή και σε ευχαριστούμε πάρα πολύ Πολλά συγχαρητήρια και σε όλα τα παιδιά που ήταν στη λίστα, αλλά και σε όλα τα μέλη του φόρουμ που με τη συμμετοχή τους μας προσφέρουν τόσο υπέροχες στιγμές.

Συγχαρητηρια Αλεξανδρε!!!! Συγχαρητηρια σε ολα τα παιδια που ηταν στην λιστα!!

Oι 2 πρώτες σελίδες του νέου άλμπουμ

Τιμή καταλόγου: 14,90 Δεύτερη εκδοτική παρουσία του διάσημου εχθρού του Spider-Man στη χώρα μας μετά από εκείνη του Οξέος προ εξαμήνου. Σε αντίθεση με εκείνη την έκδοση, αυτή έχει ως βασικό πρωταγωνιστή. τον αυθεντικό Venom, τον Eddie Broc και αφηγείται την ιστορία του πώς ο απογοητευμένος, διψασμένος για αναγνώριση και κοινωνικά αδέξιος και τελικά στα όρια του κοινωνικώς αποδεκτού δημοσιογράφος έγινε υποχείριο της εξωγήινης οντότητας και δημιούργησαν έτσι τον Venom. Ουσιαστικά το κόμικ αφηγείται κάποια από τα γεγονότα που είχαν διαδραματιστεί στα τεύχη του Σπάιντερ Μαν της δεκαετίας του 1980 (πολλές από αυτές τις ιστορίες είχαν δημοσιευτεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Καμπανά), αλλά αυτή τη φορά από τη σκοπιά του Broc. Ενδιαφέρουσα η σεναριακή προσέγγιση, σίγουρα διαφωτίζει και προσπαθεί να εξανθρωπίσει τον (αντι)ήρωα, αλλά δεν είναι και κάτι που δεν έχουμε ξαναδιαβάσει σε διάφορες παραλλαγές. Εντυπωσιακό, κατά τη γνώμη μου το σχέδιο του Medina, αποδίδει με εξαιρετικό τρόπο τις εκφράσεις των πρωταγωνιστών, με ιδιαίτερη έμφαση στο βλέμμα τους, αν και κάπου το παρακάνει με κίνδυνο να πέσει στα όρια της καρικατούρας, Σε γενικές γραμμές πάντως, εξυπηρετεί και προάγει την ιστορία σε μεγάλο βαθμό. Η έκδοση της Anubis, όπως πάντα εξαιρετική. Θεωρώ ότι οι οπαδοί των υπερηρωικών κόμικ αξίζει να το αποκτήσουν. Είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία και απολύτως διαφορετική προσέγγιση από εκείνη του Οξέος.

Εδώ είμαι πάλι και σας υποσχέθηκα ένα οδοιπορικό στο χρόνο... Δεν μπορώ να τα γράψω όλα μονορούφι, οπότε θα με υποστείτε σε συνέχειες. Σχολιάστε ελέυθερα! ΜΕΡΟΣ Α’: Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΟΜΙΚΣ Είχα τρεις μεγάλες αγάπες στη μαγική ηλικία των 6-12 χρονώ όταν μεγάλωνα σ’ ένα χωριό των Σερρών: το παιχνίδι, το σινεμά και τα κόμικς. Αυτά μου τα χρόνια συνέπεσαν με τα χρόνια της Χούντας (1967-1973)! Δεν θυμάμαι ποιό ήταν το πρώτο κόμικ που διάβασα, αλλά είχα αρχίσει να διαβάζω πολύ μικρός πριν ακόμη πάω στο σχολείο, χάρη στην υπομονή της μάνας μου και στην δική μου έφεση. Έτσι, πριν ακόμη πάω στην Α’ Δημοτικού στον Προβατά-Σερρών το 1967, είχε ανοίξει η όρεξη μου για διάβασμα, και το διάβασμα χρειάζεται το ανάλογο τυπωμένο υλικό. Θυμάμαι που μερικές φορές πήγαινα στο καφενείο του Γιαλαμά όπου σύχναζε ο συχωρεμένος ο παππούς μου Αρχοντής για να του ζητήσω χαρτζηλίκι για σινεμά ή για περιοδικά-κόμικς και εκείνος και οι φίλοι του μ’ έβαζαν να διαβάζω την εφημερίδα («ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ») και θάμαζαν που μπορούσα να διαβάζω τόσο μικρός. Ήταν ένας στην παρέα του παππού μου θυμάμαι, που αργότερα μου έκανε ερωτήσεις από την Ιστορία, Γεωγραφία, την Αριθμητική, και μου έδινε ένα δίδραχμο αν απαντούσα σωστά. Ακόμη θυμάμαι την ερώτηση «Ποιοί ήταν οι 7 Σοφοί της Αρχαίας Ελλάδος»! Και άρχιζα εγώ: «Σόλων ο Αθηναίος, Θαλής ο Μιλήσιος, Βίας ο Πριηνεύς, Περίανδρος ο Κορίνθιος....», και πάει λέγοντας. Τα πρώτα μου κόμικς τα αγόρασα από τον γέρο-Αγγελόπουλο (τότε όλα τα κόμικς αποκαλούνταν «Μικυμάηδες» ή «Μικμαάκια»), ο οποίος έμενε με την γριά του σ’ ένα δωματιάκι λίγο πριν το ζαχαροπλαστείο του Νιόνιου που έβλεπε στον κεντρικό δρόμο του χωριού. ‘Ηταν κάτι σαν περίπτερο-σε-σπίτι. Θυμάμαι που η γριά του κρεμούσε με μανταλάκια τα περιοδικά δίπλα σ’ ένα παραθυράκι, το άνοιγε και σου έδινε τι ζητούσες. Θυμάμαι ακόμη τον παππού Αγγελόπουλο αιωνίως ξαπλωμένο στο κρεβάτι στο βάθος του σκοτεινού δωματίου. Το δρομάκι όπου βρίσκονταν το πρωτότυπο αυτό «περίπτερο» ήταν στην διαδρομή που ακολουθούσα από το σπίτι μου στα «Παντσαίικα» ως την πλατεία του χωριού και πίσω, κι έτσι δεν παρέλειπα να σταματώ μπροστά στα πολύχρωμα περιοδικά που χόρευαν κρεμασμένα στα ξύλινα μανταλάκια και με προκαλούσαν να τα αγοράσω και να βυθιστώ στους μαγικούς κόσμους που πρόσφεραν. Οι γονείς μου, όπως οι περισσότεροι γονείς, δεν καλόβλεπαν τους Μικυμάηδες, αλλά και ποτέ δεν μ’ απαγόρεψαν από το να τα αγοράζω ή να τα διαβάζω. Εξάλλου ήμουν άριστος στο σχολείο και αυτό ήταν το καλό μου χαρτί. Για εκείνους «χρήσιμα» ήταν μόνο τα σχολικά βιβλία, αποδεκτός τρόπος ψυχαγωγίας η παιδική λογοτεχνία (με πρώτο τον Ιούλιο Βερν) και τα κόμικς ήταν «Μικυμάηδες», χωρίς καμμιά αξία, κυριολεκτικά για κωλοσφούγγι! Κι επειδή έτσι τα έβλεπαν, η συλλογή μου είχε στο τέλος την θλιβερή κατάληξη για την οποία θα γράψω (αν βρω το κουράγιο) σε ειδική ανάρτηση. Όπως το χρήμα κινείται και αλλάζει χέρια με μια κάποια ταχύτητα, έτσι και τα κόμικς που αγοράζαμε άλλαζαν χέρια ανάμεσα στους πρόθυμους αναγνώστες προς μεγιστοποίηση της αναγνωστικής ευχαρίστησης. Με πενιχρό χαρτζιλίκι και μη μπορώντας να αγοράσουμε όσα κόμικς θα θέλαμε, η ανταλλαγή ήταν ο καλύτερος τρόπος για μια «αέναη» πρόσβαση σε καινούριο υλικό. Στο χωριό γνωριζόμασταν αυτοί που διαβάζαμε κόμικς, οπότε θυμάμαι πολύ καλά τις επισκέψεις στις αποθήκες (γιατί εκεί τα φυλάγαμε, όχι μέσα στο σπίτι) του Μπαιλγκάμη, του Λιόγκα, του Σπαθάρα, και του γείτονά μου του Αργύρα. Η ανταλλαγή γινόταν είτε με επιστροφή, είτε με μόνινη παρακράτηση των ανταλλαχθέντων, ανάλογα με την συμφωνία. Τα κόμικς μου τα φύλαγα μέσα σε χάρτινες κούτες και ότι έπεφτε στα χέρια μου το πρόσεχα σαν τα μάτια μου. Παρότι αντάλλασα πολλά για να μπορώ να διαβάζω περισσότερα, υπήρχαν αρκετά τεύχη του ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ που δεν τα αποχωρίστηκα ποτέ, μέχρι την αποφράδα εκείνη μέρα όταν είχα ήδη μπει οικότροφος στο Κολέγιο ΑΝΑΤΟΛΙΑ στη Θεσσαλονίκη κι έμεναν μόνα τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα στις Νερώνειες ορέξεις της μάνας μου. Χρόνια μετά μπορεί να μη θυμόμουν τα ακριβή νούμερα των τευχών αυτών, αλλά θυμόμουν ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τις ιστορίες που περιείχαν: τον Ντόναλντ Ρομπέν των Δασών, τις Φακές της Βαβυλωνίας, την Τυχερή Ατυχία, την Πεταλούδα του Κολόμβου, στη Ζούγκλα των Τροπικών (Μπαλαμπού!), τον Ήρωα της Δύσης, τον Βασιλιά του Χρυσού Ποταμού, τις Σάλπιγγες της Ιεριχούς, τον Πόλεμο των Σκιών, στις Πηγές των Μογγόλων, το Πρώτο Χρυσό Δολάριο, τον Κυβερνήτη των Πάντων, το Σώστε την Λιμνούπολη, το Μετά από 5.000 Χρόνια, τον Κολοσσό του Νείλου, το Περιπέτεια στην Κρήτη, τον Γλυκό Χειμώνα, τον Τρωικό Πόλεμο, την Οδύσσεια του Ντόναλντ, και άλλα. Η μια καλύτερη από την άλλη! Ήταν οι πρώτες ιστορίες που έψαξα να βρω όταν αναβαπτίσθηκα στη δεκαετία του ’90 που θα τα διαβάσετε μετά. (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Ό,τι και να πω θα ναι λίγο! Από τα πιο δημιουργικά άτομα εδω μέσα, με φοβερή προσφορά στο GC (και έξω αλλά και στο κέντρο ελέγχου) , που είσαι τόσο "εδώ" μέσα στο φόρουμ, που είναι σαν να μην πηγες ποτε στην Ελβετία Αξιότατος ΜΟΥ! Ειθε να συνεχίσεις με το ίδιο μεράκι εδω μέσα για πολλά πολλά χρόνια! Συγχαρητήρια και στους υπόλοιπους συμμετέχοντες για τη συνεισφορά σας στο GC!

@laz33 Συμφωνώ απολύτως με όσα γράφεις για το άλμπουμ και από πλευράς περιεχομένου και από πλευράς έκδοσης Ορίστε και το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο Προστέθηκαν στο πινακάκι της παρουσίασης.

Πάντα έρχεται εκείνη η ώρα που οι άξιοι με κάποιο τρόπο ανταμείβονται. Και εσύ τ αξίζεις πραγματικά για την πολύ μεγάλη και σταθερή προσφορά σου εδώ και καιρό !! Πολλά συγχαρητήρια κι από μένα και συνέχισε έτσι . Επίσης πολλά συγχαρητήρια στον GCF (σταθερή αξία στο χρόνο) και σε όλα τα παιδιά που βρέθηκαν στη λίστα της "τιμής" Είστε όλοι σας πολύ άξιοι !!!

Συγχαρητήρια, Άλεξ! Πραγματικά ακούραστος, δίνεις ρυθμό μέσα και έξω από το ΚΕ και σ' ευχαριστούμε γι' αυτό. Είσαι παράδειγμα προς μίμηση για την όρεξη που έχεις και τη δουλειά που ρίχνεις.

Για τη πρώτη παραπομπή, σου έβαλα αντιστοίχιση από την εικόνα του πρώτου τεύχους στην παρουσίαση του GC, μιας και σύνδεσμοι με σκαναρίσματα μπαίνουν μόνο στις εξωτερικές πηγές, και ούτως ή άλλως, εκεί υπάρχει ήδη από το μέλος που το σκάναρε και όχι κάποιος που το "πέταξε" συρρικνωμένο στο issuu. Αυτό που έβαλες πάντως είναι σε σχέδιο του John Buscema, απλά επειδή είναι για τον έγχρωμο τίτλο, δεν είναι τόσο έντονα μελανωμένο για να δείχνει τόσο ρεαλιστικό. Στην τελευταία παραπομπή που έβαλες δεν υπάρχει δουλειά του Buscema. Εκτός από αυτούς τους τόμους της Anubis η εταιρία δεν έβαλε κάπου αλλού έργα της Μάρβελ, της εταιρίας που δημοσίευσε ιστορίες με το σχέδιο του Buscema. Αντίθετα στο πρώτο ποστ του παρόντος θέματος, θα βρεις παραπομπή στο Super Conan που λογικά θα σε ενδιαφέρει. Ναι, ο Roy Thomas είναι σεναριογράφος και αυτός που έφερε τον Κόναν στα κόμικς. Σαν έκδοση, η εγκυκλοπαίδεια αξίζει, αλλά σαφώς στην wiki και σε άλλες ονλάιν πηγές μπορείς να βρεις περισσότερες πληροφορίες.

Αλέξανδρε, πολλά πολλά συγχαρητήρια κι από εμένα φίλε.

Χρόνια πολλά στο πιο τέλειο κομικσοφόρουμ έβερ! Να τα χιλάσουμε!!!!!!!!

Συγχαρητήρια Θρηνωδε!! Σαρωτικός

Αλέξανδρε τα συγχαρητήριά μου. Άξιζες την επιβράβευση. Τα συγχαρητήριά μου και σε όλους όσους ήταν στην λίστα με τους υποψηφίους. Εσείς όλοι είσαστε το GC.

Το εξώφυλλο του νέου άλμπουμ και οι 5 επόμενες σελίδες μετά από αυτές που ανέβασε ο @laz33

Κατ'αρχάς να σε βοηθήσω λίγο με τα τεχνικά της δομής του φόρουμ Αυτό εδώ το τόπικ είναι μέσα στην ενότητα "Home ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΟΜΙΚΣ 1980-89 " και αφορά ειδικά την έκδοση Conan the barbarian της Κομπρα Πρεσσ από τη δεκαετία του 80 Το πρώτο κόμικ Κόναν που διάβασες ήταν μια έκδοση της Modern Times από τη δεκαετία του 90. Πως βρήκα τις εκδόσεις? well. Επάνω υπάρχει κάτι που λέγεται Index GC. Κλικάρωντάς το πάει κανείς στα Περιεχόμενα. Από εκεί στο ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΟΜΙΚΣ (ΕΛΛΑΔΑ) βρίσκει κανείς όλες τις εκδόσεις Κόμικ που έχουν καταλογογραφηθεί στο φόρουμ. Εδώ όμως επεισέρχεται ένας άλλος παράγοντας. Που να πας για να συζητήσεις/ρωτήσεις κάτι? Πάντα υπάρχει η απλή λύση της ενότητας Γενικής Βοήθειας. Ρωτάς το οτιδήποτε και όλα κομπλέ Σε μια ερώτηση σαν την δική σου, προσωπικά δεν θα πήγαινα σε κάποια από τις εκδόσεις. Ομολογουμένως την έκανες μέσα στην κλασσικότερη έκδοση Κόναν Αλλά η ερώτηση δεν αφορά ειδικά αυτή την έκδοση. Τι άλλες επιλογές υπάρχουν? Well. Μια είναι η παρουσίαση του Robert Howard. (την βρίσκουμε από το Index εάν πάμε μετά στους Δημιουργούς ) . Μια άλλη είναι η παρουσίαση του χαρακτήρα Conan. Που δεν υπάρχει απ'ότι βλέπω (θα τη βρίσκαμε από το Index εάν πηγαίναμε μετά στους χαρακτήρες) Αυτά εδώ τα ποστ λοιπόν (το δικό σου και το δικό μου επί του παρόντος) θα αυτονομηθούν στη Γεν.Βοήθεια. Έπιασες ωραίο θεματάκι, αλλά απλώς δεν είναι ειδικά αυτής εδώ της έκδοσης. Πάμε στο δια ταύτα === Τα μυθιστορήματα του Howard γύρω από τον Κόναν, τα είχε φάει το μαύρο το σκοτάδι μέχρι που τη δεκαετία του 60, o Lin Carter και ο L. Sprague de Camp τα ξέθαψαν και επιμελήθηκαν της επανέκδοσης τους αλλά σε βιβλία. Αυτή τους η δουλειά άρεσε σε έναν σεναριογράφο της Marvel, τον θρυλικό Roy Thomas (που για ένα διάστημα ήταν και o chief editor της Marvel. Για την ακρίβεια ήταν ο άνθρωπος που διαδέχτηκε τον Stan Lee). Αυτός λοιπόν ξεκίνησε να διασκευάζει τις ιστορίες του Howard (και να γράφει και δικές του ) Αυτές δημοσιεύτηκαν κυρίως σε 3 περιοδικά της Marvel. Conan the Barbarian, Savage Tales και Savage Sword of Conan the Barbarian. Ήταν τόση η επιτυχία τους, που αυτό οδήγησε στις ταινίες με τον Άρνι Αυτές έχουν το "ρεαλιστικό" σχέδιο που μνημονεύεις και έχουν περάσει διάφοροι από εκεί. Ξεκίνησαν με τον θρυλικό Barry Windsor Smith, σαφέστατα ο θρυλικός John Buscema (ονοματάρες και οι 2 τους ) και κανείς δεν θα πει ότι είναι του πεταματού οι Alfredo Alcala ή ο Walt Simonson ή όσοι άλλοι σχεδίασαν εκεί Μιλάμε για κλάσσικ σταφ. Μετά από πολλά χρόνια, δεκαετία 00ς, ξεκίνησε μια δική της σειρά η Dark Horse Comics. Το σενάριο σε αυτή το έγραφε ο (καραλατρεμένος μου) Kurt Busiek. Αυτά έχουν το "καρτουνίστικο" σχέδιο Όταν τα πρωτοείδα ήμουν με ένα "μπλιαχ". Μετά όμως τα πέτυχα σε τομάκια. Και τα λάτρεψα. Παρά το "καρτουνίστικο" σχέδιο. Η πένα του Kurt Busiek είναι τρομερά γλυκιά. Και ο σχεδιαστής δεν ήταν του πεταματού. Δεν θα κόψω φλέβες ή θα αρρωστήσω όπως με Buscema ή Windsor Smith, αλλά ο τυπάς δεν είναι κακός. Πάμε τώρα και στις εκδόσεις στην Ελλάδα Εδώ έχει γίνει μια προσπάθεια να καταγραφούν τα της Marvel (τα ρεαλιστικά δλδ ) Αυτά που λίνκαρες στο ποστ σου είναι κάποιες εκδόσεις της Anubis. Εκεί έχουμε και υλικό της Marvel αλλά και της Dark Horse. Αυτά εδώ είναι μετάφραση των "καρτουνίστικων". Κάνουν μπαμ διότι στο εξώφυλλο λένε ότι δημιουργός είναι ο Kurt Busiek. Αυτά εδώ είναι μετάφραση των "ρεαλιστικών". Κάνουν μπαμ διότι στο εξώφυλλο λένε Roy Thomas Από εκεί και πέρα, οτιδήποτε έχει εκδοθεί στην Ελλάδα ΠΡΙΝ το 2003 είναι εξ'ορισμού υλικό από την Marvel (αφού τα "καρτουνίστικα" άρχισαν το 2003 στην Αμερική). Τα πιο σύγχρονα τα ξεχώρισα μάνι-μάνι στην προηγούμενη παράγραφο. Κοιτάζοντας στο Index/Περιεχόμενα μου θύμισε ότι υπάρχουν μερικές ακόμα εκδόσεις. CONAN - ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΟΥ ΜΙΝΤΟΡΑ στο πινακάκι της παρουσίασης λέει ξεκάθαρα Dark Horse 2004, ο Jimmy Palmioti είναι σχετικά νεαρός, άρα δεν είναι από τα παλιά της Marvel (σκέτο το Dark Horse ΔΕΝ αρκεί διότι σε κάποια φάση η Dark Horse επανέκδοσε τα παλιά της Marvel άρα θέλει λίγη παραπάνω προσοχή. Εδώ βοηθάει (εμένα έστω) το σχέδιο στο εξώφυλλο ) CONAN - Η ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΘΟΘ Λέει Kurt Busiek, εύκολο το συμπέρασμα CONAN - ΚΙΜΜΕΡΙΑ "Σύγχρονο" υλικό. CONAN - ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΚΥΚΛΟΥ "Σύγχρονο" υλικό αυτά υγ απάντησαν κι άλλοι στο μεσοδιάστημα Δεν σβήνω όμως όλο αυτό το κατεβατό με τίποτα Και ας επαναλαμβάνω πράγματα που είπαν με λιτότητα (είμαι γνωστός μπλαμπλας όταν έχω χρόνο)

Αν και το νήμα εδώ αφορά την έκδοση της Κόμπρα πρεςς, θα σου πρότεινα για αρχή την σειρά Conan Τα χρονικά ενός θρυλικού ήρωα της Anubis. Περιέχει διασκευές σε κόμιξ διηγημάτων του Χάουαρντ (τουλάχιστον στους πρώτους τόμους) και πολλές είναι σε σκίτσο του Μπουσέμα. Είναι βέβαια ασπρόμαυρες.

Ο Craig Thompson είναι Αμερικανός δημιουργός κόμικς και εικονογράφος. Αποτελεί έναν από τους πιο πολυβραβευμένους δημιουργούς της γενιάς του και μια από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης indie σκηνής. Το στυλ του έχει επηρεαστεί από ονόματα όπως οι Joe Sacco, Chris Ware και Daniel Clowes, ενώ έχει εγείρει συγκρίσεις με την τεχνική του Will Eisner. Ο Thompson γεννήθηκε το 1975 στο Traverse City, στις όχθες της λίμνης Μίσιγκαν, αλλά μεγάλωσε στην μικρή πόλη Marathon του Ουισκόνσιν. Οι γονείς του, πιστοί Χριστιανοί, ήταν ιδιαίτερα αυστηρών αρχών και επέβαλλαν σκληρές τιμωρίες, ενώ στο σχολείο δεχόταν διαρκώς bullying. Η διαφυγή του από αυτά, πνευματικά τουλάχιστον, βασιζόταν κυρίως στα καρτούν και δευτερευόντως στα κόμικς. Η άσχημη παιδική και εφηβική του ηλικία αποτέλεσε την έμπνευση για το γνωστότερο έργο του, το Blankets. Μετά το σχολείο, παρακολούθησε μαθήματα στα University of Wisconsin-Marathon County και Milwaukee Institute of Art & Design, χωρίς ωστόσο να ολοκληρώσει τις σπουδές σε κανένα από τα δύο. Το 1997 μετακόμισε στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Έπιασε δουλειά στην Dark Horse, κάνοντας οτιδήποτε άλλο εκτός από κόμικς, αλλά τα παράτησε για να αφιερωθεί σε προσωπικά του πρότζεκτ. Η πρώτη του δουλειά, Good-bye, Chunky Rice (1999), του χάρισε το βραβείο Καλύτερου Νέου Δημιουργού στα Harvey Awards και ακολούθησαν τα Bible Doodles (2000) and Doot Doot Garden (2001). Συμμετείχε επίσης στα συλλογικά Bizarro Comics (2001) και Bizarro World (2005) της DC, πλάι σε ονόματα όπως οι Paul Pope, Harvey Pekar, Peter Bagge και Gilbert Hernandez. Το 2003 κυκλοφόρησε το Blankets. Εκτός από την τεράστια αποδοχή εντός της κομιξικής κοινότητας (πολυάριθμα βραβεία, μετάφραση σε δεκάδες γλώσσες, εγκώμια από τον Alan Moore, τον Art Spiegelman και άλλους), προσέλκυσε το γενικότερο ενδιαφέρον και αναδείχθηκε αμέσως σ' ένα από τα σπουδαιότερα αυτοβιογραφικά κόμικς. Για τον ίδιο τον Thompson, ωστόσο, ήταν το μέσο να πει στους γονείς του ότι δεν είναι πλέον Χριστιανός... Το επόμενο κόμικ του Thompson ήταν το Carnet de Voyage (2004), μια συλλογή «στιγμών» από τα ταξίδια του στη Γαλλία, το Μαρόκο και αλλού. Την ίδια περίοδο έκανε μερικές σύντομες ιστορίες για το περιοδικό Nickelodeon Magazine και ξεκίνησε να δουλεύει πάνω στο Habibi, σε μια προσπάθεια να κατανοήσει το Ισλάμ και να αναδείξει την κουλτούρα του. Το ολοκλήρωσε έξι χρόνια μετά (!) και απέσπασε Eisner Award for Best Writer/Artist. Το πιο πρόσφατο έργο του είναι το Space Dumplins (2015), ένα all-ages graphic novel επιστημονικής φαντασίας.

Αν υποψιαζόσασταν πως ένα κόμικ με αυτόν τον τίτλο θα είχε σχέση με τους μύθους του Αισώπου, τότε πέσατε μέσα. Μόνο που εδώ όλα τα ηθικά διδάγματα αναιρούνται και οι ακόλαστοι, κοπρόσκυλοι, ρέμπελοι, μαστούρηδες χαρακτήρες έχουν το πάνω χέρι, με τους ηθικά ακέραιους χαρακτήρες να κουρελιάζονται κυριολεκτικά και μεταφορικά! Θεματολογικά λοιπόν το κόμικ έχει ενδιαφέρον ή, θα έπρεπε να πω, θα είχε ενδιαφέρον, αλλά δυστυχώς η εκτέλεση του μου φάνηκε ανέμπνευστη. Σαν να εξαντλήθηκε όλη η έμπνευση στην αρχική ιδέα. Κρίμα. Σχεδιαστικά επίσης μπορεί να μην είναι τίποτε σπουδαίο αλλά ταιριάζει στο όλο κλίμα, κάτι που θεωρώ από τα θετικά της έκδοσης.

Αγαπητοί φίλοι συλλέκτες και αναγνώστες Πολεμικών κομικς. Αισθάνομαι την αναγκη να γραψω αυτές τις γραμμές ,μη μπορώντας να αντέξω τη νέα ιταμή πρόκληση απο το μέλος biggles (κατα κόσμον Λεο) , της ομάδας των generators * Σας ρωτώ ευθέως και περιμένω τις ξεκάθαρες απαντήσεις σας : Ως πότε θα ανέχεσθε τις ιταμές προκλήσεις του ? Πόσα τεύχη που σας λείπουν από τις συλλογές που με τόσο κόπο και τόσα χρόνια μαζεύετε ,θα αφήσετε να σας παίρνει ακόμα ? Ποιές θα είναι οι αντιδράσεις σας και τι μέτρα θα λάβετε από δω και στο εξής για να περιορίσετε τις ακόρεστες ορέξεις του εν λόγω κυρίου ? Θεωρειτε άδικη μια ενδεχόμενη (σκληρή) τιμωρια του ? Αυτά και περιμένω τις απαντήσεις σας με ΕΡΓΑ !!!! Μετά τιμής Ενας αγανακτισμένος (από την απληστία του biggles) αναγνώστης πολεμικών κομικς !!! * η ομάδα αυτή αποτελείται από ενα μόνο μέλος τον ...biggles...

Τα εξώφυλλα και οπισθόφυλλα των τευχών 970 και 1173 Τα εξώφυλλα προστέθηκαν στο πινακάκι της παρουσίασης. Τα τεύχη είναι από την προσωπική συλλογή του φίλου Generatorn biggles ο οποίος μετά τα τελευταία γεγονότα και συνεχόμενο bulling που δέχεται από διακεκριμένα μέλη της κοινότητας φοβαται να τα ανεβάσει ο ίδιος!!

Εργασιακή «κανονικότητα» ανά τους αιώνες, αλλά και στιγμιότυπα του προαιώνιου ταξικού El Clasico. Κάθε Σάββατο στις 11:00, στο SoComic.gr η ανανεωμένη σειρά του Πάνου Ζάχαρη.

Πρόσθετο υλικό για μελέτη στο φόρουμ: Κόναν Ιστορίες: Τα διηγήματα στα Ελληνικά (όπου παραθέτω και μερικά ακόμα στοιχεία για τα κόμικς επί την ευκαιρία) & Robert Howard: Η υπόλοιπη Ελληνική Εργογραφία (επίσης μπορείς να βρεις μερικά στοιχεία) αμφότερα στα ΑΡΘΡΑ-ΜΕΛΕΤΕΣ εκτός κόμικς

Καλημέρα στους φανς του Κόναν. Όπως έχω ξαναπει εδώ στο φόρουμ, θέλω να αρχίσω κι εγώ να διαβάζω κόμικς με τον Κόναν. Αφορμή έγιναν οι ταινίες με τον Άρνι (οι οποίες και οι 2 μου άρεσαν), αλλά και η "spin off" κόναν ταινία η "Red Sonjia" (η οποία ναι· μου άρεσε και αυτή! ) :Ρ Τώρα τελευταία έχω αρχίσει να διαβάζω τα λογοτεχνικά έργα του Howard στην πλήρη μορφή τους και μου αρέσουν και αυτά. Ένας άλλος λόγος που με ώθησε φυσικά να ασχοληθώ με την όλη αισθητική του Κόναν είναι -ξέρω εκπλησσεστε-τα σαγηνευτικά σχέδια του Φρανκ Φραζίτα. Το πρώτο κόμικ Κόναν που διάβασα ήταν αυτό (ελπίζω να μην υπάρχει θέμα με δικαιώματα) και μου άρεσε και αυτό! Όμως τα έχω μπλέξει λίγο διότι έχω δει κατα καιρούς πολλά σχέδια. πχ ενώ αυτό που παρέθεσα έχει "καρτουνίστικο" σχέδιο, έχω δει και άλλα που είχαν πιο "ρεαλιστικό" σκίτσο (συγχωρέστε με δεν ξέρω τις σχεδιαστικές ορολογίες). Ένας φίλος εδώ μου πρότεινε να διαβάσω τα κόμικ με σχέδιο του John Buscema. Έργα του ιδίου υπάρχουν σε κάποια απο αυτά ή αυτά ή σε κάποια "κλασικά" κόμικ που κυκλοφόρησαν της Κόμπρα πρες ή σε κάτι άλλο; πχ αυτό Τέλος να σας ρωτήσω αν αξίζει να παραγγείλω το "Conan, ο απόλυτος οδηγός για τις περιπέτειες του Θρυλικού ήρωα" του Roy Thomas. (αν κατάλαβα καλά ο Roy Thomas είναι σεναριογράφος και όχι σχεδιαστής· σωστά; ) Ελπίζω να μη σας κούρασα ή μπέρδεψα. Όποιος μπορεί μου δίνει τα φώτα του! Ευχαριστώ!

Τις είχα βρει κι εγώ αλλά είπα ν΄ανεβάσω μόνο τις 2 πρώτες για να μη θεωρηθεί ότι σποϊλάρω. Μπορεί το κείμενο να είναι στα γαλλικά αλλά και μόνο απ΄τις εικόνες ψιλιάζεται κάποιος τι παίζει Αυτό πάντως που έχω να παρατηρήσω απ΄αυτές τις σελίδες είναι η επιβεβαίωση της αίσθησης που έχω ότι εδώ και μερικά άλμπουμ το σχέδιο του Ασντέ έχει αρχίσει να γίνεται λιγότερο λεπτομερές, κυρίως όσον αφορά το φόντο. Δείτε αυτές τις σελίδες και στο καπάκι πάρτε να ξεφυλίσσετε την Ωραία Προβένς ή τους Ντάλτον στην Κρεμάλα. Νομίζω η διαφορά στη λεπτομέρεια είναι εμφανής και στον λιγότερο παρατηρητικό Σεναριακά πάντως μου έχει εξιτάρει την περιέργεια το νέο άλμπουμ. Ελπιδοφόρο φαίνεται απ΄αυτό το μικρό δείγμα. Ανυπομονώ να το διαβάσω. Καλού κακού πάντως έχω χαμηλά τον πήχη για να μην απογοητευτώ

Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ! Είστε άψογοι (και το φόρουμ εγκυκλοπαίδεια σκέτη! ).

Καταρχήν, ο Roy Thomas έγραφε και στους δύο τίτλους του Κόναν που έβγαζε η Μάρβελ (Conan the Barbarian, Savage Sword of Conan). Υπήρχαν και άλλοι σεναριογράφοι κατά καιρούς, αλλά αυτός ήταν ο βασικός. Το ίδιο και με τον Buscema. Υπήρχαν και άλλοι σχεδιαστές, αλλά τα περισσότερα τεύχη τα εικονογράφησε αυτός. Ο όρος Graphic Novel τώρα, για τις περισσότερες εκδόσεις είναι καταχρηστικός: Τα χρονικά δεν είναι τίποτε άλλο από μια πιο κυριλέ και καλοτυπωμένη έκδοση ιστοριών που δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στο περιοδικό Savage Sword of Conan, τίτλου που μεταφραζόταν στις σελίδες του περιοδικού που παρουσιάζεται σε αυτό το θέμα. Και ναι, οι συγκεκριμένες ιστορίες ήταν εξαρχής ασπρόμαυρες και είχαν την ανάλογη αντιμετώπιση στην σχεδίαση (πιο πολύ λεπτομέρεια και περισσότερα μελάνια).

Μετά απο χρόνια το γατί βρήκε ελεύθερο χρόνο από την θεραπεία των τετράποδων και μη για να φτιάξει τουρτίτσα!!! Τα φετινά γενέθλια θα είναι πιο γλυκά!!! Χαλάλι ο λόγος του Πρόεδρα!!!

Αγαπητοί παπιοεραστές, Ο Carl Barks έγραφε και σχεδίαζε για να ψυχαγωγεί και όχι για να μορφώνει. Πολλές ιστορίες του είναι μικρά διαμάντια και σχεδόν από την πρώτη στιγμή που ανέβηκα στην έδρα στις ΗΠΑ εκεί γύρω στο 1990 χρησιμοποίησα τον Barks σε εισαγωγικά μαθήματα Οικονονικών, κυρίως σε θέματα νομισματικής θεωρίας. Εδώ να αναφέρω την κλασική ιστορία "The Land of Trala-La" και την δεκασέλιδη "A Financial Fable", WDC&S #126, 1951, (την ιστορία με τον ανεμοστρόβιλο που διασκορπίζει τα χρήματα του Σκρουτζ και κάνει όλους τους κατοίκους της περιοχής έξαφνα εκατομμυριούχους), τις οποίες δείχνω σχεδόν κάθε φορά στους φοιτητές μου όταν καλύπτουμε το Κεφάλαιο Νομισματικής Θεωρίας και Πολιτικής. Έχω όμως χρησιμοποιησει τον Barks και σε διαγωνίσματα στο μάθημα Εισαγωγή στη Μικροοικονομία. Έψαχνα στα αρχεία μου τις προάλλες και βρήκα την ερώτηση που μπορείτε να δείτε παρακάτω που βασίζεται σε μια μονοσέλιδη ιστορία του Barks (the horses' gag). Πριν μερικά χρόνια που είχα συνεργαστεί μ' έναν διεθνή εκδοτικό οίκο σ' ενα εγχειρίδιο Αρχών Οικονομικής Θεωρίας είχα υποβάλλει και αυτή την ερώτηση αλλά δεν την χρησιμοποίησαν ποτέ γιατί ήταν πολύπλοκο το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων Ντίσνευ με την χρήση της μονοσέλιδης ιστορίας. Μετέφρασα λοιπόν το θέμα και σας το παραθέτω. Διαβάστε την παρακάτω μονοσέλιδη ιστορία και απαντήστε στiς ακόλουθες ερωτήσεις: (1) Παραθέστε τον πίνακα της καμπύλης ζήτησης που αντιμετωπίζει ο Ντόναλντ για ενοικιαζόμενα άλογα, (2) Υπολογίστε την καμπύλη συνολικού εσόδου, (3) Υπολογίστε την καμπύλη οριακού εσόδου, (4) Σχεδιάστε τα παραπάνω (1)-(3), (5) Με τα στοιχεία της ιστορίας, πιστεύετε ότι ο Ντόναλντ έχει μονοπωλιακή δύναμη στην αγορά ενοικίασης αλόγων? (6) Αν ο Ντόναλντ επιθυμεί να μεγιστοποιήσει τα έσοδά του από την ενοικίαση αλόγων, πόσα άλογα θα νοικιάζει ανά ώρα? Με τι ενοίκιο? (7) Αν ο Ντόναλντ έχει μονοπωλιακή θέση στην αγορά ενοικίασης αλόγων και αντιμετωπίζει σταθερό οριακό και μέσο κόστος ίσο με $0,60 ανά ώρα (ανά άλογο), πόσα άλογα θα νοικιάζει την ώρα για να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του? Πόσα θα είναι τα κέρδη του? (8) Με τα ίδια κόστη, απαντήστε τις ερωτήσεις της (7) σε μια αγορά τέλειου ανταγωνισμού. (9) Δείξτε τα αποτελέσματα στις ερωτήσεις (6)-(8) σ’ ένα σχεδιάγραμμα. (10) Ποιο είναι το οικονομικό παράδοξο με το τέλος της ιστορίας? Όσοι έχουν πάρει μαθήματα οικονομικών καλούνται να βγάλουν μια λευκή κόλλα και ν' αρχίσουν να γράφουν---εχουν στην διάθεσή του 50'! Βέβαια είμαι σίγουρος πως ο Barks θα επέμενε ότι έγραφε για να ψυχαγωγεί. Αυτός είναι ο σκοπός και αυτής της ανάρτησης!

Η έκδοση έχει ήδη παρουσιαστεί εδώ. Η ποιότητα είναι η ίδια με τα τευχάκια που βγαίνουν τα τελευταία 5 χρόνια από την Anubis. Nothing new.

RIP συλλογή, να ζήσουμε να την θυμόμαστε, ζωή σε εμάς κλπ Από εκεί και πέρα, μου κάνει εντύπωση που οι περισσότερες ιστορίες που περιγράφεις στην τελευταία σου παράγραφο, είναι λίγο πολύ γνωστές και από τα δικά μου παιδικά χρόνια, δύο δεκαετίες όμως αργότερα, το '90. Μάλλον αποδεικνύεται για ακόμα μία φορά πως οι καλές ιστορίες είναι αυτές που μένουν στο μυαλό των παιδιών. Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε αν οι τωρινοί έφηβοι έχουν ακόμα την ίδια εκτίμηση για αυτές τις ιστορίες. Βέβαια, από τότε έχουν αλλάξει δραστικά και αμετάκλητα πολλές παράμετροι (τεχνολογία, ίντερνετ, βιντεοπαιχνίδια, απουσία αναδημοσίευσης πολλών ιστοριών), όμως και πάλι πιστεύω πως πολλές από αυτές, θα συνεχίσουν να τρέχουν στο μυαλό των σημερινών πιτσιρικάδων.

Επιπλέον, οι ιστορίες κάποιες είναι διασκευές από διηγήματα του Χάουαρντ, κάποιες αποτελούν διασκευές από διηγήματα άλλων συγγραφέων που έγραψαν λογοτεχνικά κείμενα με ήρωα τον Κόναν και κάποιες είναι πρωτότυπες ιστορίες των σεναριογράφων των κόμιξ. Ο λόγος που σου πρότεινα αυτήν την σειρά (τα Χρονικά) λόγω του ότι αποτελεί ας πούμε μια ανθολογία επιλεγμένων καλών ιστοριών βασισμένων κυρίως σε έργα του Χάουαρντ (που ανέφερες ότι έχεις διαβάσει και σου άρεσαν).

Παιδιά σας ευχαριστώ! Μου τα ξεδιαλύνατε κάπως. Και οι δύο μου προτείνατε τα "χρονικά του Κόναν" της Anubis που -αν κατάλαβα καλά-είναι τα εικονογραφημένα μυθιστορήματα των 2 boxes που παρέθεσα. Σωστά; Οι ιστορίες αυτές ξεχωρίζουν μόνο για την διασκευή τους στα έργα του Χάουαρντ (εξ'ου και ο χαρακτηρισμός graphic novels ) την διασκευή των οποίων ανέλαβε ο Roy, ενώ τα άλλα έργα του Μπουσέμα που κυκλοφόρησαν σε κόμικς, ήταν άλλων σεναριογράφων (πρωτότυπα κόμικς έργα). Νομίζω κατάλαβα σωστά. Τα Graphic novels δεν κυκλοφόρησαν ποτέ σε έγχρωμη έκδοση; edit: τώρα διάβασα σε ένα νήμα που παραθέσατε πως κάποια απο αυτά τα έργα έχουν κυκλοφορήσει σε κόμικς. Δυστυχώς όλα αυτά είναι εξαντλημένα..πολύ δύσκολο να τα βρει κάποιος :-(

Τα έχουμε χιλιοπεί αλλά κάποια πράγματα είναι στοιχειώδες μάρκετινγκ. Δεν μπορεί πρατήριο βενζίνης να διαφημίζει προϊόντα και να λέει ότι ο Μίκυ γιορτάζει 90 χρόνια και το δικό του ομώνυμο περιοδικό εν Ελλάδι να μην έχει αναφερθεί καθόλου. Τη στάμπα των 90 χρόνων την έχουν χρησιμοποιήσει ουσιαστικά πάρα πολλές χώρες έξω με διάφορους τρόπους αλλά και στα κόμικς εννοείται. Στην Ελλάδα ακόμα και στα 70 χρόνια του Σκρουτζ αδιαφόρησαν αλλά τη στάμπα του Βίου μπορούσαν να τη βάλουν στο ΚΟΜΙΞ. Από άποψη μάρκετινγκ όλο αυτό δηλαδή... Οκ δεν είπα να έχουμε τα φοβερά τεύχη. Αλλά έστω κάποια αναφορά στα περιοδικά θα έπρεπε να υπάρχει ή και ένα δυο τεύχη με καλές ιστορίες με τον Μίκυ. Απλά πράγματα. Το θέμα με την Καθημερινή δεν είναι ότι δεν έχει μεράκι αλλά το ότι δεν θέλει. Έχουμε δει από αυτούς πολύ ωραίες προσπάθειες στο παρελθόν...

Χαίρε, Αρχοντή! Κάτι μου λέει ότι τέτοιου τύπου ακαδημαϊκά παιχνίδια είναι εύκολα, τουλάχιστον γι' αυτούς που προσέχουν στο μάθημα. Τα δύσκολα αρχίζουν όταν οι φοιτητές αποφοιτήσουν και αποφασίσουν να εργασθούν ως λογιστές. Ίσως η ιστορία ο Ντόναλντ Ρομπέν των δασών να μπορεί να τους βοηθήσει να εξοικειωθούν με το ελληνικό φορολογικό σύστημα!

Διάβασα σήμερα το νέο άλμπουμ "Ο Αστερίξ και ο Υπεριταλικός" (κυκλοφορεί κανονικά στην Θεσσαλονίκη, σε βιβλιοπωλεία και περίπτερα). Δεν θα ξαναγράψω την άποψή μου για το σενάριο, μιας και το έκανα τον Δεκέμβρη που το είχα διαβάσει στην αγγλική έκδοση Πιο πολύ ευχαριστιέται το μάτι. Ωραίο σκίτσο με έντονα χρώματα, που αναδεικνύονται απ΄το φορμάτ της έκδοσης. Η έκδοση είναι στα πρότυπα των τελευταίων Λούκυ Λουκ, δηλαδή λίγο μεγαλύτερη σε μέγεθος απ΄τις προηγούμενες, με γυαλιστερό εξώφυλλο και χοντρές γυαλιστερές σελίδες μέσα Σεναριακά είπαμε. Πολύ μέτριο. Υποδεέστερο απ΄τον Πάπυρο, σχεδόν στο επίπεδο των Πίκτων. Περιμένω περισσότερα απ΄τον Ferri την επόμενη φορά * Ένα λαθάκι παρατήρησα στην κατά τ΄άλλα όμορφη έκδοση της ΜΑΜΟΥΘ. Στη σελίδα 31 έχουν βάλει το ίδιο κείμενο σε 2 μπαλονάκια. Στο 2ο καρέ ο Αστερίξ έπρεπε κανονικά να λέει "Οι φάπες είναι ενάντια στους κανονισμούς, το ξέρεις αυτό".

@Valtasar όπως καταλαβαίνεις, αγόρασε. Δεν θα φτάσουν. Όχι με την έννοια της ποσότητας. Δεν θα φτάσουν με την έννοια της μεταφοράς

Να σου πω.... Όσο περνάει η ώρα τόσο ψυχανεμιζομαι ότι η κρέμα μπορεί να μην αγγίξει ποτέ το παντεσπανι.. Και ότι το παντεσπανι μπορεί να μην αγγίξει ποτέ το τραπέζι της λεσχης.. Μπορεί ας πούμε να πάει ολοοοο.. Να, εδώ... Στην κοιλίτσα μου!!

Αφήνω αυτά εδώ.... Χρόνια μας πολλά και καλαααααα!!!

To νέο άλμπουμ θα κυκλοφορήσει και στ΄αγγλικά σχεδόν ταυτόχρονα* με την κυκλοφορία του στη Γαλλία. Θα είναι το τεύχος #71 στη σειρά της Cinebook Ευτυχώς θα έχουμε τη δυνατότητα να το διαβάσουμε άμεσα και να μην περιμένουμε ένα χρόνο+ να το βγάλει η ΜΑΜΟΥΘ * Το 1 Νοεμβρίου που γράφει στο bookdepository προφανώς είναι λάθος. Δεν παίζει να βγει πριν τις 7 Νοέμβρη που θα κυκλοφορήσει στη Γαλλία. Αλλά φαντάζομαι θα βγει μέσα στο Νοέμβριο ή το αργότερο Δεκέμβριο, απ΄τη στιγμή που προγραμματίστηκε η κυκλοφορία του

Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά! Λίγο περισσότερα στον νικητή! ΠΑΝΑΞΙΟΣ!!!

@GreekComicFanΝαι, έχεις δίκιο. Έχει περίπου μία 5ετια που είχα πάψει να ασχολούμαι με τα κόμικς, για αυτό και έχω μείνει πίσω. Γενικότερα όμως η κακή ποιότητα του χαρτιού είναι κάτι που με προβληματίζει ιδιαίτερα στα τεύχη και πιστεύω χρειάζεται πάντα μία αναφορά. Όπως και να 'χει, αφού περιέχει και τον spiderman, θα στηριχθεί.

Διευκρίνηση: Η έκδοση δεν είναι φανζίν. Είναι κανονική έκδοση από επιχείρηση με αφμ.

Εγώ παρατήρησα ότι το τεύχος είναι τίγκα στις ιστορίες, με 0–1 μόλις σελίδα ανάμεσα στις ιστορίες. Ίσως η σελίδα των συνδρομών να μη χώρεσε, όπως δεν χώρεσε και η γενικού τύπου διαφήμιση για το Μίκυ Μάους, που υπάρχει συνήθως. (Στο προηγούμενο τεύχος ήταν και οι δύο στο ίδιο φύλλο.)

Tη σοκολάτα δεν υπάρχει κανένας λόγος να τη κουβαλάς μέχρι την Ιερά Οδό. Μπορείς να την φέρεις απ'ευθείας σπίτι μου

Αν είναι να έχουμε και ένα τέτοιο γλυκάκι στην παρέα μας,χαλάλι η ομιλία του προέδρου.

Χρόνια πολλά στο μοναδικό GreekComics!!! Όχι 12 αλλά 112 χρόνια του εύχομαι... Όταν πλέον θα εισερχόμαστε εικονικά στο τρισδιάστατο περιβάλλον του φόρουμ και θα μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στις γνώσεις-ψηφιακές αναμνήσεις κάθε παλιού μέλους μέσω ολογράμματος (βλ. γονείς Σούπερμαν στο Φρούριο της Μοναξιάς)

Χρόνια πολλά στο Greekcomics Να συνεχίσει να δημιουργεί χαμόγελα παρεάκια και να αναπτυχθεί ακόμα παραπάνω (αν είναι εφικτό )