Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αίθουσα Νικητών

  1. Valtasar

    Valtasar

    Root Admin


    • Βαθμοί

      28

    • Περιεχόμενο

      9040


  2. Θρηνωδός

    Θρηνωδός

    Veterans


    • Βαθμοί

      26

    • Περιεχόμενο

      6810


  3. Dr Paingiver

    Dr Paingiver

    Veterans


    • Βαθμοί

      23

    • Περιεχόμενο

      12978


  4. ΚΟΜΙΞ

    ΚΟΜΙΞ

    Members


    • Βαθμοί

      20

    • Περιεχόμενο

      4224


Δημοφιλές περιεχόμενο

Εμφάνιση περιεχομένου με την υψηλότερη φήμη στο 09/09/18 σε όλους τους τομείς

  1. Λογω ενος τεχνικου προβληματος, απενεργοποιηθηκε προσωρινα το chatbox.
    10 βαθμοί
  2. Επιτέλους....... η πολύμηνη καμπάνια μου (βλέπε υπογραφή μου) έπιασε τόπο.
    10 βαθμοί
  3. Πρόβλημα αποκαταστάθηκε, το chatbox είναι κανονικά σε λειτουργία
    8 βαθμοί
  4. Ένας άγγλος ( Cliff Robinson) έφτιαξε ένα από τα πιο εντυπωσιακά commissions που έχω δει για αμερικανούς υπερήρωες...
    8 βαθμοί
  5. Ύστερα από λίγο καιρό αδράνειας, βρήκαμε ακόμα ένα χαμένο περιοδικό που βρήκε νέο σπιτικό.
    8 βαθμοί
  6. Το ετήσιο ραντεβού των φίλων των κόμικς Στη φετινή ένατη έκθεση «Εν Αιθρία» θα παρουσιαστούν αδημοσίευτα έργα 84 Ελλήνων δημιουργών. H Comicdom Press και η Ελληνοαμερικανική Ενωση, σε συνεργασία με το Hellenic American College (HAEC), παρουσιάζουν την ομαδική έκθεση κόμικς και εικονογράφησης, με τίτλο «Εν Αιθρία 9». Στην ένατη διοργάνωσή της, η έκθεση παρουσιάζει αδημοσίευτα έργα 84 Ελλήνων δημιουργών, στην Γκαλερί Κέννεντυ της Ελληνοαμερικανής Ενωσης. Η σειρά εκθέσεων «Εν Αιθρία» αποτελεί πρωτοβουλία του ζωγράφου και δημιουργού κόμικς Γαβριήλ Τομπαλίδη, συνδυάζοντας σε έναν χώρο έργα γνωστών ονομάτων της εγχώριας σκηνής των κόμικ και της εικονογράφησης με εκείνα πρωτοεμφανιζόμενων ταλέντων. Πάντοτε με θέμα απολύτως ελεύθερο, οι συμμετέχοντες εκπροσωπούν ευρύ φάσμα τεχνοτροπιών και «σχολών», στην προσπάθεια να αποτυπωθεί η δημιουργικότητα των Ελλήνων καλλιτεχνών και όσα τους κινητοποιούν. Ενδεικτικά κάποιοι από τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην παρούσα έκδοση είναι οι: Ειρήνη Αγγελίδου (Fokshee), Δημήτρης Αγκαράι, Δήμητρα Αδαμοπούλου, Σπύρος Ευάγγελος Αρμένης, Δημήτρης Βανέλλης και Θανάσης Πέτρου, Ευγενία Βερελή, Παναγιώτης Βλάμης, Βασίλης Γέρκου και Αγγελος Παπουτσής, Ντέννις Γιατράς, Τόμεκ Γιοβάνης, Μιχάλης Κατόγλου, Δάφνη Κεσκινίδου, Θωμάς Κεφαλάς, Σταύρος Κιουτσούκης. Επιμελητές της έκθεσης είναι οι Δημήτρης Σακαρίδης, Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου, Μέλανδρος Γκανάς. Εγκαίνια την Τετάρτη 12/9, στις 7 μ.μ. Διάρκεια έως 28/9, ανοικτή καθημερινά εκτός Κυριακής. Είσοδος ελεύθερη. Στο κτίριο της Ελληνοαμερικανικής Ενωσης, Μασσαλίας 22. ΠΗΓΗ: Καθημερινή
    7 βαθμοί
  7. Συγκεκριμένα από τον πρώτο ιταλικό τόμο δεν έχει δημοσιευτεί το Topolino e il doppio segreto di Macchia Nera (76 σελίδες, Topolino #116-119, 1955), στα ελληνικά γνωστό ως "Το Διπλό Μυστήριο του Μαύρου Φαντάσματος" (Κόμιξ #91, 1991). Έπειτα η αδημοσίευτη στη Ελλάδα ιστορία Biancaneve, la strega e lo scudiero (30 σελίδες, Albi d'Oro #54045, 1954). Επιπλέον η ιστορία Topolino e le delizie natalizie (29 σελίδες, Albi d'Oro #54051) στα ελληνικά "Χριστουγεννιάτικες Πλάκες" (Κόμιξ #163, 2002) και, τέλος, η ιστορία Il carnevale di Paperin Paperone (31 σελίδες, Albi d'Oro #55006, 02/1955) στα ελληνικά "Το καρναβάλι του Ντόναλντ Μακ Ντακ" (Κόμιξ #177, 2003) που αποτελεί και την κεντρική ιστορία του 16ου τόμου. Με αυτές τις 4 ιστορίες γίνεται ένας ολοκληρωμένος τόμος, καθώς όλες οι ιστορίες έχουν σύνολο 156 σελίδες, χωρίς τα άρθρα, ενώ με τα άρθρα πάει συνολικά 175 σελίδες. Ελπίζω να βάλουν μονάχα από τον πρώτο τόμο ιστορίες, ώστε να κλείνουμε μερικούς τόμους. Το εξώφυλλο προέρχεται από τον ιταλικό 3ο τόμο και συνδέεται με την κεντρική ιστορία του 16ου τόμου. Εύχομαι να πάρουμε παραπάνω από ένα τόμους μετά τον 16ο, καθώς με τα υπόλοιπα του 7ου και 8ου ιταλικού τόμου μας κάνουν έναν ολόκληρο ελληνικό, και επιπροσθέτως έχουμε κάνει τα μίσα του 9ου και του 10ου ιταλικού, οπότε 2 ακόμα τόμοι για να ολοκληρωθούν. Μακάρι να παίρναμε άλλους 3 μέχρι αρχές Οκτώβρη (7/10).
    6 βαθμοί
  8. Κάπου μέσα στο 1987 πρέπει να κυκλοφόρησε αυτή η σειρά από μικροσκοπικά βιλιαράκια τσέπης, από την εκδοτική Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ. Πρόκειται για πιστή μεταφορά της ισπανικής σειράς Cuentos Miniescogitos, που είχε πρωτοβγεί το ίδιο έτος από την Susaeta Ediciones S.A. Αφορά διασκευές γνωστών παιδικών παραμυθιών, εικονογραφημένες από τον J. Lopez Ramon. Η εικονογράφηση καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος των σελίδων, ενώ η αφήγηση και οι διάλογοι μπαίνουν στο κάτω μέρος υπό μορφή λεζάντας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους κομικσόφιλους παρουσιάζει το γεγονός ότι σε κάποιες σελίδες χρησιμοποιούνται και μπαλονάκια στους διαλόγους των ηρώων, δίνοντας έτσι και μια αίσθηση από κόμικ! Στη χώρα μας κυκλοφόρησαν μόνο 6 βιβλιαράκια της σειράς, ενώ στην Ισπανία περισσότερα. Αν και δεν υπάρχει πουθενά αρίθμηση, τοποθετώντας τα με τη σειρά που αναφέρονται μέσα στα βιβλία, βγήκαν τα παρακάτω : 1. Η ΜΙΚΡΟΥΛΑ ΜΕ ΤΑ ΣΠΙΡΤΑ 2. ΤΟ ΣΟΚΟΛΑΤΕΝΙΟ ΣΠΙΤΑΚΙ 3. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ 4. Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΜΙΔΑΣ 5. Ο ΠΙΤΕΡ ΠΑΝ 6. ΜΠΑΜΠΙ Κάποτε τα είχα σχεδόν όλα, δυστυχώς όμως το μόνο που διασώθηκε από αυτά είναι το ΠΙΤΕΡ ΠΑΝ! Παρακάτω μερικά εξώφυλλα της πρωτότυπης ισπανικής έκδοσης που κατάφερα να αλιεύσω από το διαδίκτυο και αφορούν τίτλους που βγήκαν και στα ελληνικά : Και κάποια που κυκλοφόρησαν μόνο στο εξωτερικό : Εντύπωση μου έκανε που δεν αναγράφεται κάπου στα βιβλιαράκια το ISBN! Το μόνο που μπόρεσα να εντοπίσω ήταν ένας 7ψήφιος αριθμός στο οπισθόφυλλο, ο οποίος όμως δεν γνωρίζω τι ακριβώς είναι. Αυτή εδώ η έκδοση είναι ουσιαστικά η Α' Περίοδος της σειράς "Τα Λιλιπούτεια" του ίδιου εκδότη, σύμφωνα με τον Mandrake.
    6 βαθμοί
  9. Μάλλον αυτή η εποχή για μένα είναι η εποχή των προσαρμογών. Ένα ακόμα γαλλοβελγικό έπεσε στα χέρια μου με ομολογουμένως όχι και το καλύτερο scanlation. Ονομάζεται "The Swede" ή αλλιώς "Ο Σουηδός" και είναι σε προσαρμογή σεναρίου και σχέδιο του Christophe Gaultier. Η ιστορία είναι σε μεγάλο βαθμό βασισμένη στην μικρή ιστορία "The Blue Hotel" του Αμερικάνου Stephen Crane, ένα από τα λίγα αμερικανικά εξπρεσιονιστικά έργα. Εκδοτική η Futuropolis και μέγεθος στις 94 σελίδες, με πρώτη έκδοση τον Μάρτιο του 2009. Η ιστορία είναι σκοτεινή και απαισιόδοξη. Η σκηνή είναι στημένη σε μια απομονωμένη πόλη στην Νεμπράσκα των Η.Π.Α. τον βαρύ χειμώνα του 1898. Ένας ντόπιος έχει χτίσει ένα πανδοχείο έξω από την πόλη κοντά στις γραμμές του τραίνου για να τραβάει πιο εύκολα όσους κατεβαίνουν στην στάση και ψάχνουν ένα κατάλλυμα για την νύχτα. Ένα βράδυ μπαίνουν στο πανδοχείο τρεις ξένοι, ένας Σουηδός, ένας Καουμπόι και ένας κουστουμάτος, ο καθένας κρυψίνους σε σχέση με τα στοιχεία του και τον προορισμό του. Ο Σουηδός που λόγω εθνικότητας είναι ήδη πιο απομονωμένος από το γκρουπ, κάθεται μόνος του όταν οι άλλοι δύο παίζουν χαρτιά με τον πανδοχέα και τον γιο του. Ξαφνικά τον πιάνει παράνοια και πιστεύει πως οι άλλοι θέλουν να τον δολοφονήσουν, ξεδιπλώνοντας περίεργα γεγονότα με κακή κατάληξη για τον ίδιο. Η αποξένωση κυριαρχεί σε όλη την μικρή υπόθεση. Το μέρος είναι άχαρο, αποκομμένο και σκληρό, ο παγετός κάνει τους ανθρώπους πιο απότομους και καχύποπτους και ο Σουηδός ως πρωταγωνιστής αποτελεί παράδειγμα των συνεπειών αυτής της αποξένωσης στην ανθρώπινη ψυχολογία. Φοβάται για την ζωή του, βλέπει παντού εχθρούς και αυτές οι αρχικά ανυπόστατες φοβίες τον οδηγούν να προκαλέσει αυτή την μοίρα από την οποία προσπαθεί να ξεφύγει. Όσο πιο πολύ αντιδρά και απομακρύνεται, τόσο περισσότερη αρνητική προσοχή τραβάει πάνω του από διάφορα μάτια και συνεχίζει τον κύκλο βίας που ο ίδιος δημιούργησε υποσυνείδητα. Η νουβέλα φαίνεται αρκετά ενδιαφέρουσα σαν ύφος και premise, θα ήθελα να την διαβάσω κάποια στιγμή να δω πως απεικονίζει τους ήρωες του ο Crane. Ο Gaultier μεταφέρει ικανοποιητικά σε εικόνα το κείμενο με ένα αρκετά scetchy και άχαρο σκίτσο, πρέπον για την θεματολογία. Δεν μπορώ να πω ότι το συμπάθησα, μπορώ όμως να πω ότι εξυπηρετεί καλά τον σκοπό του και το κόμικ έχει να σου δώσει πράγματα. Στο μικρό του μέγεθος και τα λίγα μπαλονάκια χτίζει καλά το σκηνικό, εκτελεί και αποδίδει ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα επιβεβαιώνοντας πως η επιτυχία των προσαρμογών είναι στο χέρι του δημιουργού ανεξαρτήτως βαρύτητας ή/και μεγέθους του αρχικού υλικού (υπάρχουν ακόμα άραγε κάποιοι που πιστεύουν ότι υπάρχει και άλλος παράγοντας; ). Ρίξτε μια ματιά εδώ για την περίληψη του βιβλίου και μια μικρή ανάλυση. bedetheque
    5 βαθμοί
  10. Εδώ και το επίσημο νέο λογότυπο της εκδοτικής (θα το δούμε πρώτη φορά στα 4 βιβλία του Ζαγκόρ, Μίστερ Νο, Ντύλαν Ντογκ και Τεξ τον Οκτώβριο):
    5 βαθμοί
  11. Εξώφυλλα από τα τεύχη 36-41-63 Προστέθηκαν στην παρουσίαση Και μια σελίδα του τεύχους 41 με μικρογραφίες από όλα τα προηγούμενα εξώφυλλα
    5 βαθμοί
  12. 5 βαθμοί
  13. Η υπαρξη πολλων (7) ιστοριων αυτης της περιοδου δειχνει προς την κατευθυνση οτι θα καλυφθει το ιντεξ του Σκαρπα! Υπαρχει κατι το αξιοπεριεργο που αφορα το εξωφυλλο και την κεντρικη ιστορια. Αν το συγκρινετε με την σελιδα 37 θα δειτε δυο διαφορες, στον πινακα. Η μια ειναι στο "ΧΡΟΝΙΑ 122" που γινεται στην ιστορια "122 ΧΡΟΝΙΑ" και πιο κατω γραφει "ΣΥΝΟΛΟ" που μεσα στο πρωτο καρε γινεται "ΑΘΡΟΙΣΜΑ". Η ιστορια ειναι σε πρωτη εμφανιση στα ελληνικα. Στους ιταλικους τομους δεν υπαρχει το εξωφυλλο. Αυτο μας δειχνει οτι δεν γινεται σκεττο ξεπατικωμα ενος καρε στα εξωφυλλα αλλα μια πληρης επεξεργασια.
    4 βαθμοί
  14. Λύθηκε το μυστήριο παιδιά. Η ιστορία Τα Οργάνα του Παρανόμου μπήκε στον τόμο και ήταν και πρώτη πρώτη! (στην ουσία κεντρική) Άρα ήταν κανονικά κεντρική στην αρχή και μετά άλλαξαν σχέδια. Πάντως το να έχουμε παραπάνω από δέκα τόμους όπως λέω εδώ δεν είναι απίθανο
    4 βαθμοί
  15. Όπως φαίνεται την άλλη εβδομάδα τελειώνει η καλύτερη προσφορά για φέτος! Του χρόνου πάλι. Εκτός και αν κάνουν καμία έκπληξη τα Χριστούγεννα!
    3 βαθμοί
  16. Είναι ακριβώς το ίδιο με ίδιο, εξώφύλλο ,εικάζω και ίδιο οπισφόφυλλο ,ίδιο isbn αλλά η διαφορά είναι στο χαρτί που είναι λεπτο ,εφημερίδας δηλ.Πρέπει να έγινε δηλαδή για χάρη της εφημερίδας,και δεν είναι ξεστοκάρισμα.Λόγω που τα στοιχεία που δίνει είναι ιδια νομίζω ότι δεν χρεία νέας παρουσιασής. Πολύ καλή δουλειά και γνώμη μου ότι δεν πρέπει να λε'ιπει από κάθε βιβλιοθήκη ειδικά αν στην οικογένεια υπάρχουν παιδιά .Ασχετα με το ποιος είναι ο εκδοτής ,ειναι καλή αγορά .Το αν καποιος δεν αγοράσει ένα βιβλιο γιατι δεν του αρεσουν οι εκδοτες το βρισκω παιδιαστικο . Την άλλη εβδομάδα ακολουθει η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ,έξυπνη κίνηση του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ τηςΚΥΡΙΑΚΗΣ να κυκλοφορήσει τα άλμπουμ λίγο πριν αρχίσουν τα σχολεία για να πάνε οι΄μαθητες ''διαβασμένοι''. το οπισφοφυλλο του 2018 που πιστευω ότι και αυτό θα είναι ιδιο με το πρωτοτυπο. Λιγο ταλαιπωρημενο λογω πιέσως από τα άλλα εντυπα
    3 βαθμοί
  17. Τέτοιου είδους δηλώσεις τις θεωρώ ανουσιες.
    3 βαθμοί
  18. @Μενίγ Πουαγώ & @Manitou υπάρχει και στην ιστορία Ο ηθοποιός & ο ρεπόρτερ καρέ με τον Μίκυ φόρος τιμής στον πίνακα
    3 βαθμοί
  19. Εξώφυλλο και οπισθόφυλλο τόμου 16 Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.
    3 βαθμοί
  20. Αύριο κυκλοφορεί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής. Φαντάζομαι θα είναι η ίδια έκδοση
    3 βαθμοί
  21. Το Καρναβάλι του Ντόναλντ Μακ Ντακ είναι η κεντρική ιστορία του δέκατου έβδομου τόμου. Πρόκειται για ιστορία που ανήκε στον πρώτο Ιταλικό τόμο που είδαμε μισό πέρσι! Πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα στον τόμο αυτό να δούμε Το Διπλό Μυστήριο του Μαύρου Φαντάσματος! Όταν θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες θα γράψω νέο ποστ Διαφήμιση Καθημερινής
    2 βαθμοί
  22. Είδα πρόσφατα Extinction Συμπαθητική ταινία φαντασίας με πολλές προθέσεις, αλλά μέχρις εκεί. Τίποτα το ξεχωριστό. 6/10 How it ends Ακόμα μία ταινία apocalyptic με αρκετό ενδιαφέρον, αλλά χωρίς την δύναμη να πει πολλά. 6/10 A quiet place Αρκετά καλή apocalyptic ταινία. Σε κρατάει δυνατά μέχρι το τέλος. 7,50/10 Τελικά όλες αυτές οι apocalyptic ταινίες έχουν το ίδιο πρόβλημα. Ξεκινάνε με πολύ καλές προθέσεις, αλλά δεν ξέρουν πως να το τελειώσουν.
    2 βαθμοί
  23. Ανέκαθεν συνέβαινε, αλλά τα τελευταία χρόνια είναι όλο και πιο έντονο: τα κόμικς συνομιλούν με τις εικαστικές τέχνες με όρους ισοτιμίας σε έναν ενδιαφέροντα διάλογο με θετικά αποτελέσματα και για τους δύο «συνομιλητές». Ο ζωγράφος Δημήτρης Αναστασίου με το «Α = -Α» δημιουργεί μια τέτοια «συνομιλία» με όχημα τα όνειρα. «Μα ποιος είναι αυτός μέσα μου που ενώ εγώ κοιμάμαι, κόβει και ράβει τις εμπειρίες μου, τους πόθους και τις φοβίες μου και φτιάχνει μικρά έργα τέχνης, επιδεικνύοντας απροσδόκητη επινοητικότητα και λειτουργώντας ως μεγάλος μάστορας της mise-en-scene; Ποιος είναι αυτός που στον ύπνο μου κάνει αυτά που δεν μπορώ να κάνω στον ξύπνιο μου; Αυτόν τον Κάποιον κυνηγώ και τον θέτω δάσκαλό μου, προσπαθώντας να φτιάξω ζωγραφιές τόσο πλούσιες και τόσο ανοιχτές όσο οι δικές του μικρού μήκους άυλες ταινίες». Με αυτά τα λόγια και υπό τον τίτλο «Για τα όνειρα και τις ζωγραφιές» προλογίζει ο Δημήτρης Αναστασίου το βιβλίο του «Α = -Α» (εκδόσεις Καλειδοσκόπιο), ένα αινιγματικό ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης στον κόσμο του ονείρου που πότε γίνεται αισθητό σαν ζωγραφιά, πότε σαν παραλήρημα, πότε σαν εφιάλτης και πότε σαν επιστροφή σε μια παράδοξη μήτρα. Όπως γράφει ο ίδιος: «Τα όνειρα είναι αληθινά, χωρίς να είναι πραγματικά. Δεν είναι ακριβώς κομμάτια του κόσμου τούτου, αλλά ούτε κι ενός άλλου, εντελώς φανταστικού. Μπορεί να είναι παράξενα, αλλά δεν είναι ξένα, μπορεί να είναι άγνωρα, αλλά και οικεία μαζί». Οι τίτλοι των κεφαλαίων του Αναστασίου είναι απολύτως κατατοπιστικοί ως προς το περίπλοκο της κατάστασης στην οποία περιέρχεται σταδιακά: «Αμφιβολία», «Συνειδητοποίηση», «Περιπλάνηση», «Αφύπνιση;» και περιγράφουν τις ψυχολογικές διακυμάνσεις του πρωταγωνιστή (και δημιουργού;) που βυθίζεται σε ένα όνειρο (ίσως) που όπως κάθε όνειρο κάτι σημαίνει, κάτι ανασύρει από το ασυνείδητο και το εμφανίζει με απρόσμενους τρόπους. Οι τρόποι αναπαράστασης των θραυσμάτων αυτής της εν ύπνω εμπειρίας είναι που καθιστούν την «περιπέτεια» εντυπωσιακή οπτικά καθώς ο Αναστασίου επιλέγει να σχεδιάσει με διαφορετικά στιλ και διαφορετικά υλικά τα μέρη της κινούμενος με ευκολία και δεξιοτεχνία ανάμεσα στον φωτορεαλισμό και τον εξπρεσιονισμό, ανάμεσα στη γεωμετρική αφαίρεση και την οπ-αρτ, ανάμεσα στο ασπρόμαυρο και το έγχρωμο, χρησιμοποιώντας ακόμα και διαφορετικούς γραφικούς χαρακτήρες για να αρμόζουν στην αφήγησή του και να συνδυάζονται με τα σχέδια. Στον πρόλογο και στο πρώτο κεφάλαιο φαίνεται να δουλεύει με πρώτη ύλη την επεξεργασμένη φωτογραφία, στη συνέχεια, ωστόσο, το ελεύθερο χέρι φαίνεται να κερδίζει έδαφος όσο το όνειρο προχωρά σε όλο και πιο δυσερμήνευτα μονοπάτια. Το ασπρόμαυρο ταξίδι έχει σημαντικό σταθμό του «Το Σπίτι των Ζωγράφων» όπου «Το Ζεύγος Αρνολφίνι» του Βαν Άϊκ, η «Ολυμπία» του Μανέ, ο «Γέρος Κιθαριστής» του Πικάσο, η αποστεωμένη μορφή της «Κραυγής» του Μουνκ και πολλά ακόμη εμβληματικά έργα ζωντανεύουν και εισβάλλουν στο όνειρο. Εκτός κι αν εισβάλλει ο πρωταγωνιστής στο δικό τους σπίτι. Η θητεία του Αναστασίου στις εικαστικές τέχνες γίνεται εδώ, εκτός από ορατή στις μεθόδους σχεδίασής του, βοηθός του στην επιτυχή ιδιοποίηση και προσαρμογή πασίγνωστων εικόνων που φέρουν νοήματα, σε νέα συμφραζόμενα που απονοηματοδοτούν και επανανοηματοδοτούν τα παλαιά. Έτσι, η «Γαλατού» του Βερμέερ αποκαμωμένη ξεκουράζεται σε μια πολυθρόνα, ένας από τους «Χαρτοπαίκτες» του Σεζάν χορεύει με μια φιγούρα του Ματίς και ο «Λέοπολντ Ζμπορόφσκι» του Μοντιλιάνι γίνεται ομοτράπεζος του «Άρρωστου Βάκχου» του Καραβάτζιο. Μια συναρπαστική και αγχώδης περιπέτεια συνύπαρξης με τέτοια πρόσωπα, με θέα την «Έναστρη Νύχτα» του Βαν Γκονγκ, απαιτεί μια ακόμη στάση στο κρεβάτι του ψυχολόγου για μια συνεδρία υπνωτισμού που απ’ ότι φαίνεται οδηγεί σε αχαρτογράφητες περιοχές του μυαλού, του χρόνου και του χώρου, σε βαθύτερα λαγούμια που κρύβουν θαμμένα μυστικά, όχι πάντα ευχάριστα. «Ενώ οι άλλοι οργανισμοί προσαρμόζονται στο περιβάλλον αλλάζοντας τα γονίδια, ο άνθρωπος προσαρμόζεται αλλάζοντας το περιβάλλον. Η συμβολική ικανότητα, η αντίληψη διαφορετικών επιπέδων της πραγματικότητας είναι εκφάνσεις της ιδιοτυπίας της αφαιρετικής ανθρώπινης ευφυΐας. Καταλαβαίνεις τι σου λέω, Άλφα;», ρωτά ο ψυχολόγος. Ο Άλφα όμως ψάχνει μια έξοδο από τη φυλακή και θα τη βρει όταν κόψει μια «κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη». Για να μπει στο παραμύθι της παιδικότητας. Το σχέδιο διαφοροποιείται ξανά όσο ο περιπλανώμενος ανακαλεί εικόνες από την παιδική του ηλικία μέχρι να «προσγειωθεί» σε κάποια έγχρωμη πραγματικότητα, διόλου λυτρωτική κατά τα άλλα. Γιατί είναι γέρος και κουρασμένος. Και στον «πραγματικό» αυτόν κόσμο δεν είναι πάντα σίγουρο ότι ξεκινώντας να ανέβει μια σκάλα θα φτάσει στο επάνω πάτωμα. Η αντανάκλασή του στον καθρέφτη μπορεί να μην του μοιάζει και πολύ. Και στο κρεβάτι του τον περιμένει ένα αρνάκι. Άσε αυτό το φως που όλο και μεγαλώνει. Και τον κατακλύζει. Ίσως για ένα ακόμη ταξίδι ή και για το τέλος του ταξιδιού, μεταφορικά ή/και κυριολεκτικά. Ένα ταξίδι, πανέμορφα δοσμένο στον αναγνώστη-θεατή του, που ολοκληρώνεται χωρίς να έχει προσφέρει απαντήσεις στον ταξιδιώτη του. Πιθανώς αυτή να είναι η ουσία του ονείρου: να γεννά ερωτήσεις παρά να δίνει απαντήσεις. Και το σχετικό link...
    2 βαθμοί
  24. Αγόρασα την εφημερίδα και το έπιασα κι εγώ στα χέρια μου. Τα καλά: 1. Είναι ένα κόμικ 115 εικονογραφημένων σελίδων στα 4 ευρώ. Μέτρια εκδοση από πλευράς χαρτιού, άθλια από πλευράς οπισθόφυλλου, αλλά και πάλι 115 εικονογραφημένες σελίδες 2. Το σκίτσο είναι σχετικά καλό (όχι τέλειο, όχι πάντα καλό, αλλά γενικά καλό). Συχνά όμως στερείται βάθους. 3. Αναφέρεται σε μια γνωστή σε όλους ιστορία (αν και όχι απόλυτα γνωστή πολλοί νομίζουν ότι αναφέρεται από την αρπαγή της Ελένης ως το κούρσεμα της Τροίας στην πραγματικότητα το διάστημα που διαδραματίζεται είναι πολύ μικρότερο) Τα κακά: 1. Είναι ένα κόμικ δεκαετίας που μοιάζει να είναι πεντικονταετίας, κυρίως λόγω των γλωσσικών του επιλογών. Χρησιμοποιεί ορθογραφία που ξενίζει εμένα που είμαι 40ρης. Υποτακτικές και ευκτικές, επιλογές ορθογραφίας που ήτο δόκιμες προ αμνημονεύτων ετών, αλλά έχουν εγκαταλειφθεί/απορριφθεί στο σχολείο εδώ και δεκαετίες αναβιώνουν όπως "ώρμησε να σκοτώση...τον πήρε μακρυά...να βγάλη" (σελίδα 39, δεύτερο καρέ), "Γυιοί..." (σελ. 39, τρίτο καρέ), "...έχουν καταπτοηθή...η πόλις θα αλλωθή!" (σελ. 39, πέμπτο καρέ) δηλαδή μιλάμε για 7 "γλωσσικούς ακτιβισμούς" σε μια (τυχαία) σελίδα των 5 καρέ. Αν ο στόχος του κόμικ είνε να φέρη σε επαφή τον Όμηρο με την νέα γενιά μάλλον αστόχησε κατά περίπου 35-40 χρόνια. 2. Εκδίδεται από συγκεκριμένο εκδοτικό οίκο, με συγκεκριμένες ιδεολογικές καταβολές και πραγματεύεται ένα θέμα που μπορεί εύκολα να ξεφύγει προς το στρατοκ****κότερον. Δεν ξέρω αν το κάνει, μάλλον όχι (δεν το έχω διαβάσει ακόμα), αλλά είναι ένας εύλογος νομίζω φόβος. 3. Λόγω χαρτιού και εξωφύλλου δεν είναι ένα κόμικ συλλογής. Τελικά είναι μια οκ αγορά για μας που διαβάζουμε κόμικ, είμαστε μιας Α και κάτι ηλικίας και θέλουμε να ξαναθυμηθούμε την Ιλιάδα. Δεν είναι γι'αυτούς που θέλουν να το δώσουν στα παιδιά τους για να το διαβάσουν. Προσωπικά πάντως θα πάρω και την Οδύσσεια την επόμενη βδομάδα
    2 βαθμοί
  25. Δεν χρήζει δηλαδή ξεχωριστής παρουσίασης;
    2 βαθμοί
  26. Μου άρεσε η 2η σεζον. Και κάμποσα "στοιχεία" της επιτέλους κοντύτερα στα κόμικς... Έχει φυσικά "φίλερ"-σκηνές έτσι για να γεμίζουν τα επεισόδια... Για 3η σεζον- εφόσον ανανεωθεί- μακάρι να γίνει αυτό που λες...
    2 βαθμοί
  27. Στην Βραζιλία αρχίζει μια πολύ όμορφη σειρά κατά τη γνώμη μου Έχει να κάνει όπως καταλάβετε με τις παρωδίες. Αυτοί παρωδίες και εμείς εδώ με μετριότητες και επαναλήψεις ουφ... (εκτός του Σκάρπα)
    2 βαθμοί
  28. Στο καλό. Θα περιμένουμε εναγωνίως ανταπόκριση από Ανγκουλέμ '19.
    2 βαθμοί
  29. Στην ιστορία Τα φαινόμενα απατούν (2006) από τους Carlo Panaro (σενάριο) και Massimo De Vita (σχέδιο), βλέπουμε πως το κρατητήριο της Αστυνομίας του Μίκυ Σίτυ, είναι στην οδό φυλακής Το αυθεντικό δεν το έχω βρει για να γνωρίζω τι λέει, όμως πιστεύω θα είναι κάτι αντίστοιχο.
    2 βαθμοί
  30. Παραπομπή στην παρουσίαση του GC που έχει και σελίδα από μέσα.
    2 βαθμοί
  31. Χθες χάζευα (σ)την τηλεόραση και είδα σε μια διαφήμιση ότι την Κυριακή με τον Ελεύθερο Τύπο (την εφημερίδα) θα διανεμηθεί μια διασκευή της Ιλιάδας σε κόμιξ. Στο σάιτ της εφημερίδας δεν υπάρχει κάποια ενημέρωση σχετικά με συντελεστές, προέλευση και για το αν είναι σειρά ή μεμονωμένο τεύχος (αν και νομίζω ότι από το μπάνερ προκύπτει ότι μιλάμε για τουλάχιστον 2 τεύχη). οκ έπρεπε ν'αφιερώσω μερικά δευτερόλεπτα παραπάνω έρευνας... Από το παραπάνω βίντεο προκύπτει ότι οι συντελεστές είναι Έλληνες. Γκουγκλάροντας οδηγούμαστε σε αυτή την διασκευή η οποία έχει κυκλοφορήσει από τον εκδοτικό οίκο γνωστού νανοβιονικού αντιπροέδρου πολιτικού κόμματος. Η διασκευή είναι σε 126 σελίδες οπότε πιθανολογώ ότι ενδέχεται να σπάσει σε τεύχη. Είναι σε κείμενα Έφης Μπαλοδήμα-Πολυγιαννάκη και σκίτσο Σπύρου Ζαχαρόπουλου. Το ίδιο ντουέτο έχει κυκλοφορήσει και διασκευή της Οδύσσειας σε κόμικ
    2 βαθμοί
  32. Το να ξεχωρίζει ο Γκιούλμπρανσον δεν το λες και θετικό...
    2 βαθμοί
  33. Το σχέδιο φαίνεται ενδιαφέρον. Άμα οι Θεοί έχουν κέφια... μας αναγκάζουν να ψωνίσουμε από τις εκδόσεις "Μπουμπούκος"! :lol:
    2 βαθμοί
  34. Αρκετά χρόνια μετά την Ιλιάδα των Άκη Αβαγιανού- Βασίλη Ρώτα (1), στη σειρά των Κλασσικών Εικονογραφημένων της Ατλαντίδας, το έπος του Ομήρου μεταφέρεται ξανά σε κόμικ μορφή από έλληνες συντελεστές. Ο εκδοτικός οίκος του Λεωνίδα Γεωργιάδη, που εξειδικεύεται σε βιβλία με ελληνικό θεματολόγιο, η φιλόλογος Έφη Μπαλοδήμα-Πολυγιαννάκη και ο ζωγράφος Σπύρος Ζαχαρόπουλος μας έδωσαν μια υπέροχη εικονογραφημένη εκδοχή της Ιλιάδας. Το άλμπουμ είναι πολυσέλιδο (= χορταστικό), για τους λάτρεις των κόμικς. Τα σκίτσα ζωγραφισμένα πάνω σε έγχρωμες σελίδες εν είδει καμβά. Η γλώσσα διανθισμένη με ομηρικές λέξεις, που αποδεικνύουν την συνέχεια της ελληνικής λαλιάς ανά τους αιώνες. Η απόδοση του σκηνικού των μαχών ρεαλιστική, όσο ρεαλιστικές και ωμές είναι και οι περιγραφές του Ομήρου. Μάχες άλλοτε μπροστά στο τείχος της Τροίας και άλλοτε στα πλοία των Αχαιών, ανάλογα με τη διάθεση των Θεών, που συμμετέχουν κι αυτοί απροκάλυπτα στη πολεμική σύρραξη. Άγριες μονομαχίες ηρώων, αλλά και στιγμές ανάπαυλας για την καύση των νεκρών, ανταλλαγής δώρων μεταξύ των αντιπάλων(!), διεξαγωγής αγώνων(!), έρωτα.Ένα comic book που διαβάζεται «απνευστί». ------------------------- (1) http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/225395 Διαβάστε επίσης το ίδιο έργο στις εκδόσεις ΕΥΑΝΔΡΟΣ: ΕΥΑΝΔΡΟΣ: http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?showtopic=3042 vaios/26-12-2009
    1 βαθμός
  35. Τελευταίος τόμος (ελπίζω για την ώρα)... Εξώφυλλο και Οπισθόφυλλο Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.
    1 βαθμός
  36. Λοιπόν. Σε κάποιους θα αρέσει περισσότερο η δεύτερη σεζόν, σε κάποιους λιγότερο και σε άτομα σαν και εμένα που μου άρεσε η πρώτη σεζόν παρόλα τα προβλήματα της, θα την βρουν στο ίδιο επίπεδο, απλά πιο συμπυκνωμένη σε σχέση με την πρώτη. Όπως και να' χει, αυτή η σεζόν ήταν απαραίτητη, μιας και εκεί που μας αφήνουν, δείχνει πως τα πιο σημαντικά αναμένονται στην τρίτη σεζόν, όπου... Υ.Γ. Μετά το τέλος των credits στο δέκατο επεισόδιο, έχει έξτρα σκηνή.
    1 βαθμός
  37. Μετά και την επίσκεψη στο Βουκουρέστι, η συλλογή από Αστερίξ διαφόρων γλωσσών εμπλουτίστηκε. 12 πλέον.
    1 βαθμός
  38. Ε,τώρα αν πω ότι δεν περίμενα αυτή την διάκριση για τον καλό μου φίλο Παναγιώτη,θα πω ψέμματα. Βασιλέα μου,πολλές φορές σου έχω πει μπράβο κι ευχαριστώ για την ακούραστη προσφορά σου στο φόρουμ μας. Δέξου και τα συγχαρητήριά μου και για την δεύτερη εκλογή σου σε ΜοΜ και συνέχιζε να μας προσφέρεις και να μας ενημερώνεις με τον δικό σου μοναδικό τρόπο.
    1 βαθμός
  39. Για να μην ξεχνιόμαστε. Η δεύτερη σεζόν είναι πλέον διαθέσιμη, στο Netflix (και στους μπαρμπάδες από το Σικάγο).
    1 βαθμός
  40. Τελικά ρε παιδιά βγάλαμε άκρη πόσοι τόμοι θα βγουν φέτος? Ισχύει το έως τώρα γνωστό? Δλδ 10?
    1 βαθμός
  41. Στον διαγωνισμό των 100 δολλαρίων (1961) σε σχέδιο & σενάριο Scarpa, που έχει δημοσιευτεί στο Κόμιξ #131 και Βιβλιοθήκη Σκάρπα #11, βλέπουμε πως ο Σκρουτζ μένει στην οδό «Κροίσου 13». Στο ιταλικό πρωτότυπο γράφει Dobloni 13, όπως είχε αναφέρει ξανά στο Παπί των Δασών. Εκεί είχε μεταφραστεί επακριβώς ως Οδός Δουβλονίων, όμως εδώ πέρα μετατράπηκε σε οδός Κροίσου. Για το ιστορικό πάλι, να αναφέρουμε πως στην Αμερική, στο Uncle Scrooge 407, μεταφράστηκε ως McDuck Jewel Vault #3, Auxiliary Bin B.
    1 βαθμός
  42. Δεν ξέρω για τις διευθύνσεις, αλλά αυτά τα τυχαία ντεγκραντέ που αντικαθιστούν το παλιό βάψιμο και τα εφφέ του, είναι απαράδεκτα. Στο κάδρο με τη μάγισσα πχ δεν κατάλαβε αυτός που το χρωμάτισε τι ρόλο έπαιζε το εφφέ, και τα έντονα χρώματα που συναντούσαμε τόσο στη διακόσμηση της εποχής όσο και στα καρτούν του κινηματογράφου, έχουν γίνει κάτι υποτονικές παστέλ εντυπώσεις.
    1 βαθμός
  43. Όντως, ωραίο εύρημα. Τσέκαρα και τα τεύχη για να έχουμε και σκαναρίσματα. Συγκεκριμένα: Φούρκα: 2002 - Κόμιξ 173 - Οδός μαγείας 13. 2010 - Μεγάλη βιβλιοθήκη του Καρλ Μπαρκς - Οδός μαγείας 13. 2014 - Μεγάλη βιβλιοθήκη Disney - Οδός μαγείας 13. Μόνο που στο αυθεντικό δεν ζητάει διεύθυνση, αλλά τηλέφωνο. Το οποίο τηλέφωνο είναι επιλέξει: Witchcraft 13-13. Επομένως μάλλον δεν πιάνει επίσημα ως διεύθυνση επειδή είναι εύρημα των Ελλήνων συντακτών. Για τον συλλέκτη τώρα, έχουμε χρονολογικά: 1988 - Κόμιξ 2 - Φίλο Τέλλης, Λεωφόρος Ξιππασίας 120 2004 - Κόμιξ 193 - Φιλ Ο'Τέλλης, Οδός Ψυλομύτη 120 2010 - Μεγάλη βιβλιοθήκη Καρλ Μπαρκς - Φιλ Ο'Τέλλης, Οδός Ψυλομύτη 120 2014 - Μεγάλη βιβλιοθήκη Καρλ Μπαρκς - Φιλ Ο'Τέλλης, Οδός Ψυλομύτη 120 Στο αυθεντικό One Shots #422 του 1952, ο Carl Barks γράφει:Philo T. Ellic, 120 Swankmore Drive.
    1 βαθμός
  44. πολύ ενδιαφέρον θέμα ,τα παλιά δικά μου ξέρω που είναι (στα σκουπίδια) . Αλλά δεν το βρίσκω σωστό να δημοσιεύετε φωτογραφίες που να δείχνουν και τις διευθύνσεις των παλιών κατόχων τους. Είναι προσωπικά δεδομένα αυτά. Μια μουντζούρα στο προγραμμα paint αρκεί
    1 βαθμός
  45. Φίλε ramirez διάβασα προσεκτικά την παρουσίασή σου. Δεν αναφέρθηκα όμως σ΄ αυτή γιατί προτίμησα να παραπέμψω σε συναφείς εκδόσεις της Ιλιάδας. Είδα ότι η προσέγγισή μου συμφωνούσε απόλυτα με τη δική σου . Με την ευκαιρία να πω ότι η απόδοση της Ιλιάδας έχει και κάποιο ιδιαίτερο βαθμό δυσκολίας λόγω των μαχών και των αμέτρητων χαρακτήρων, που πρέπει να απεικονιστούν . Για το λόγο αυτό δεν έχουν ασχοληθεί και πολλοί με το έργο αυτό. Το αρχαίο κείμενο αποτελείται από 15000 περίπου στίχους μέσα στους οποίους διαδραματίζονται εκατοντάδες επεισόδια. Τι να εντάξει κανείς σ΄ ένα κόμικ και τι να προσπεράσει; Νομίζω ότι η συγκεκριμμένη έκδοση πέτυχε το στόχο της. Εγώ έμεινα ικανοποιημένος από τη δουλειά του σκιτσογράφου και το ολικό αποτέλεσμα. καλές γιορτές! ------------------ Γνωρίζει κανείς Ιλιάδα ξένου δημιουργού; vaios/27-12-2009
    1 βαθμός
  46. Και φυσικά, για όσους/ες δεν θυμούνται, οι ίδιοι συντελεστές πέρισυ είχαν δημιουργήσει και την Οδύσσεια, πάλι από τις ίδιες εκδόσεις και με τις ίδιες προδιαγραφές. Φαίνεται πήγε καλά στις πωλήσεις και συνέχισαν ακάθεκτοι. Το μόνο περίεργο είναι που δούλεψαν χρονικά ανάποδα τους μύθους (πρώτα την Οδύσσεια και ύστερα την Ιλιάδα)...
    1 βαθμός
  47. Μα είναι ο αδερφός του γνωστού Μπουμπούκου. Πράγματι "χορταστικό" κόμικ, αλλά πολύ ακριβό. Μάλιστα πρίν καιρό είχα πετύχει τον Άδωνη να το παρουσιάζει στο Τηλε Αστυ.
    1 βαθμός
Αυτός ο κατάλογος έχει οριστεί σε Αθήνα / GMT +02:00
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.