Αίθουσα Νικητών

Απροσδόκητη αγορά από την Πρωτοπορία: 1. Bukowski/Schultheiss - Θάνατος στην πόλη (Ars Longa/Παρά Πέντε). 6,65€ 2. Schuten/Peeters - Ο πυρετός της Ουρμπικάνδης (Ars Longa/Παρά Πέντε). 6,65€ Αυτά τα δυο δεν ήταν εξαντλημένα; edit: Επίσης παρέλαβα τη σκληρόδετη έκδοση του District 14, των Pierre Gabus και Romuald Reutimann (Humanoids), με μόλις 14,64€. Φαίνεται πολύ ωραίο!

Πρόκειται για μια western σειρά που αποτελείται από 8 τεύχη. Σεναριογράφος είναι ο Rodolphe και στο σκίτσο o Luis Eduardo de Oliveira, που υπογράφει με το καλλιτεχνικό Leo. Δεν είναι τυπικό western, μιας και σχεδόν εξ ολοκλήρου διαδραματίζεται σε εδάφη του Καναδά. Πρωταγωνιστής είναι ο Λοχίας Philip Trent, ένας "Μάουντι" της Βασιλικής Έφιππης Καναδικής Αστυνομίας. Δε γνωρίζουμε πολλά για το παρελθόν του και γενικά πρόκειται για κλειστό και λιγομίλητο χαρακτήρα. Εμφανίζεται μοναχικός αλλά στην πορεία θα γνωρίσει και θα παντρευτεί τη γυναίκα της ζωής του Στη σειρά υπάρχει μια εσωτερική συνέχεια και γίνονται που και που αναφορές σε προηγούμενα τεύχη, αλλά γενικά οι υποθέσεις είναι ξεχωριστές και τα άλμπουμ μπορούν άνετα να διαβαστούν ανεξάρτητα. Συνοπτικά οι υποθέσεις έχουν ως εξής: Στα 2 πρώτα τεύχη ο Τrent ψάχνει έναν καταζητούμενο για φόνο στις απέραντες χιονισμένες εκτάσεις του Καναδικού Βορρά. Στο #3 προσπαθεί ινκόγκνιτο να ξεσκεπάσει μια σπείρα κακοποιών, πνίγοντας ταυτόχρονα στο ποτό ένα συναισθηματικό του θέμα. Στο #4 καλείται να διελευκάνει ένα μυστήριο που αφορά μια ομάδα τεχνικών που εργάζονταν στο σιδηρόδρομο και είχαν μέρες να δώσουν σημάδια ζωής. Στο #5 συνοδεύει έναν καταζητούμενο και στο δρόμο γνωρίζει τον Wild Bill Turkey(προφανής η αναφορά στον Wild Bill Hickok), έναν πιστολά που προσπαθεί να ξεφύγει απ΄τη βία και ν΄αλλάξει ζωή. Στο #6 ο Trent βρίσκει ένα μωρό σ΄ένα ιγκλού κι από εκεί ξεκινάει η περιπέτεια ν΄ανακαλύψει τους γονείς του. Στο #7 βλέπουμε το Λοχία να παντρεύεται την Agnes, αλλά σύντομα στη ζωή του θα μπει μια ακόμα γυναίκα που θα μπερδέψει την κατάσταση. Τέλος στο #8 συνοδεύει μια μητέρα(και το γιο της) που προσπαθεί να γλιτώσει απ΄τη βίαιη συμπεριφορά του πρώην συζύγου της. Οι ιστορίες είναι απλές και ευχάριστες αλλά στερούνται βάθους. Θα τις ήθελα μεγαλύτερες ή/και πιο σύνθετες. Νιώθω ότι δεν προλαβαίνει να ξεδιπλωθεί επαρκώς η πλοκή στις 46, σχετικά αραιογραμμένες, σελίδες. Ίσως αν υπήρχαν story arcs των 2 τευχών να ήταν καλύτερα τα πράματα Αγαπημένη ιστορία δεν μπορώ να πω ότι έχω. Ίσως η 4η να μ΄άρεσε λίγο περισσότερο. Πάντως λίγο πολύ όλες κυμαίνονται σε παρόμοιο επίπεδο. Μην περιμένετε σημαντικές διακυμάνσεις. Το σκίτσο είναι ταιριαστό με το σενάριο. Αρκετά ευχάριστο, αλλά δεν έχει τη φοβερή ακρίβεια ή λεπτομέρεια που συναντάμε σε άλλες σειρές του είδους. M΄άρεσαν πάντως τα ζωηρά χρώματα Όλα τα τεύχη έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και υπάρχουν ψηφιακά απ΄την Europe Comics, ενώ τα 2 πρώτα έχουν βγει και σε έντυπη μορφή απ΄τη Cinebook. Μέσα στο καλοκαίρι βγαίνει το 3ο. Όσοι φαν των western ρίξτε μια ματιά. Mπορεί να μην είναι απ΄τα καλύτερα του είδους, αλλά στην τελική αξίζει μόνο και μόνο να χαζέψετε τα γραφικά τοπία της Καναδικής επαρχίας bedetheque

Τα αρχικά των λέξεων : Περιπέτειες , Αγωνία, Μίσος , Έρωτες , Μυστήριον , συνέθεταν τον τίτλο του μεταπολεμικού περιοδικού ΠΑΜΕΜ . Αν και στο εξώφυλλο αναγράφεται «Εβδομαδιαίο – Εικονογραφημένο-Περιοδικό» ανήκει στην κατηγορία των λαϊκών αναγνωσμάτων με μεγαλύτερες διαστάσεις από τα περισσότερα του είδους όπως η Μάσκα και το Μυστήριον. Εκδόθηκε το 1946 με Διευθυντή τον Γιάννη Καμπούρη. Στις σελίδες του φιλοξενούσε κυρίως αστυνομικές ιστορίες ξένων αλλά κι Ελλήνων συγγραφέων. Επίσης δημοσίευε και ιστορίες που έστελναν οι αναγνώστες ύστερα από επιλογή. Δεν έλλειπαν όμως κι αισθηματικές ιστορίες και άλλες κοινωνικού περιεχομένου που το ξεχώριζε από τα περιοδικά αστυνομικών ιστοριών. Ο ίδιος ο Καμπούρης δημοσίευε ιστορίες από τη ζούγκλα επηρεασμένος από τη διαμονή του «επί μίαν οκταετίαν εις τα βάθη της ζούγκλας του Βελγικού Κογκό» σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου. Η εικονογράφηση ήταν ασπρόμαυρη και λιτή. Ενδιαφέρον είχαν τα αποσπάσματα από το αστυνομικό δελτίο της εποχής. Σύμφωνα με Κάσση και Χανό κυκλοφόρησαν 18 τεύχη , ενώ ακολούθησε και δεύτερη περίοδος το 1952. Μερικές ενδεικτικές εσωτερικές σελίδες του περιοδικού. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον crc και τον albert.

Τώρα που έφτιαχνα τις καταχωρήσεις του goodreads και χάζευα τα εξώφυλλα/οπισθόφυλλα για πρώτη φορά με την ησυχία μου σκάλωσα στο κάτω μέρος του οπισθόφυλλου του τελευταίου τεύχους. Έχω σβήσει και το barcode επειδή είμαι πολύ προ. Είτε έγχρωμο είτε ασπρόμαυρο, είναι απλά μαγευτικό. Το βλέμμα της, τα διακριτικά φύλλα που δηλώνουν την ύπαρξη του αέρα, το στήσιμο του προσώπου, το πως γέρνει ελάχιστα προς τα δεξιά το κεφάλι.

Πάνω από δύο χρόνια είναι που την είχε ζητήσει τη Μαύρη Φουστανέλα ο @germanicus, και έγινε επιτέλους η πρόταση της ΛΕΦΙΚ για αυτή την εβδομάδα!

2) Λαθος. Μπορεις να συνεισφερεις με κριτικες σε κομικς που διαβασες, με χρησιμες πληροφοριες κ.α. Πολλες παρουσιασεις, αν εχεις δει, εχουν πολυ λιγα ποστ με κριτικες μελων. Κλειδωμενα? Καλο θα ειναι να δωσεις καποιο παραδειγμα 3) ...ή ενα ωραιο blog σου στο φορουμ. Για ολα υπαρχουν λυσεις.

Στις 27/6 κυκλοφορεί στα Αγγλικά το Face de lune του Jodorowsky και του Boucq. Το έχει διαβάσει κανείς να μας πει μια γνώμη; Οι σελίδες, πάντως, είναι πολύ ωραίες. https://www.humanoids.com/work/202

@guskoin Η Μαμούθ τα έβγαζε όπως βγήκαν στο εξωτερικό, δεν βρίσκω πού είναι το «λάθος». Προσωπικά, το προτιμώ έτσι.

Από το περιοδικό Τα Σαΐνια 82, ένα στριπ από την σειρά Kid Paddle του Midam, με το οποίο θα ήταν περήφανοι οι Μόντυ Πάιθονς!

Το Τaλκ, στο πλαίσιο του αφιερώματός του στο παιδικό βιβλίο, μίλησε με έναν φοβερό εικονογράφο και δημιουργό κόμικ. Ας δούμε τι μας είπε ο Τόμεκ Γιοβάνης. Πώς ξεκίνησες να εικονογραφείς παιδικά βιβλία; Το πρώτο μου βιβλίο που εικονογράφησα ήταν το 1989. «Ο Μέλιος και το Μαγικό Μπαστούνι» από τις εκδόσεις Μύθος-Λιβάνη. Τελείωνα το λύκειο τότε, άπειρος και τελείως «άβγαλτος». Ήταν για μένα μία πρωτόγνωρη εμπειρία και πολύ καλό μάθημα. Ο χώρος των εκδόσεων δεν με κράτησε και αφοσιώθηκα στις σπουδές στη Γραφιστική. Μετά τη σχολή δούλεψα για πολλά χρόνια στο κινούμενο σχέδιο (σειρές, ταινίες μεγάλου μήκους, διαφήμιση κτλ.). Μία έμμεση επαφή με παιδικό βιβλίο ξεκίνησε όταν άρχισα να σχεδιάζω κόμικς και να εικονογραφώ για εκπαιδευτικά βιβλία εκμάθησης γλωσσών. Άρχισα να μειώνω το animation και ξεκίνησα συνεργασίες ανά τον κόσμο με εκδοτικούς οίκους όπως Oxford University Press, MacMillan και Scholastic κ.α. Παράλληλα έβαλα μπρος τη δική μου σειρά κόμικς το “Κουλούρι” (Jemma Press) Η μεγάλη αλλαγή ήρθε το 2015 όταν συνεργάστηκα με την συγγραφέα-ψυχολόγο Μυρτώ Γεωργίου Νίλσεν για την εικονογράφηση του βιβλίου «…και τον έπλασε σύμφωνα με τη δική του εικόνα» (Editions Synergie), το οποίο το 2016 απέσπασε Βραβείο ΕΒΓΕ στην κατηγορία Εικονογράφησης Βιβλίου. Τότε επικοινώνησε μαζί μου η Έλενα Πατάκη και ξεκίνησε η συνεργασία μου με τις Εκδόσεις Πατάκη. Κάναμε τον «Γάμο του Κοντοπίθαρου» της Σοφίας Νέμα (βραβεύτηκε με έπαινο στα ΕΒΓΕ 2017) και αμέσως μετά ήρθε ο «Γουργούρης» της Τασούλας Επτακοίλη. Ποιες προκλήσεις κρύβει η εικονογράφησή τους; Η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα είναι μην επαναλαμβάνομαι. Προσπαθώ να βρω τρόπους ώστε το κάθε βιβλίο να είναι ξεχωριστό και να εξυπηρετεί απόλυτα το κείμενο. Δεν είναι και τόσο εύκολο και σαν εικονογράφος δίνω μεγάλο βάρος σ’αυτό. Από πού εμπνέεσαι; Από τα πάντα. Μ’ αρέσει να δουλεύω αυθόρμητα και ν’ αποτυπώνω τις εικόνες στη στιγμή εμβολιάζοντας τις ιδέες με αρκετό χιούμορ, ακόμα κι αν είναι στενάχωρες. Οι σπουδές στη Γραφιστική και προϋπηρεσία στο animation με βοήθησαν πολύ στο ν’ αποτυπώνω εύκολα και άμεσα στο χαρτί μία ιδέα που μόλις μου ήρθε στο κεφάλι. To κόμικς άλμπουμ μου «Ωχ Θεέ Μου!!!» (Jemma Press) είναι ο ορισμός της άμεσης έμπνευσης. Επί οχτώ μήνες έπρεπε να σχεδιάζω κάθε μέρα από ένα στριπάκι, άρα τα περιθώρια να βρεις και να επεξεργαστείς μία ιδέα στένευαν στο ελάχιστο. Πού ζωγραφίζεις συνήθως και ποιες τεχνικές χρησιμοποιείς; Λατρεύω το χαρτί. Όλα τα σχέδια μου τα κάνω παραδοσιακά με μαρκαδοράκια στο χαρτί και ο χρωματισμός / τόνοι μπαίνουν στον υπολογιστή. Ποιο είναι το αγαπημένο σου βιβλίο από όλα όσα έχεις εικονογραφήσει; Και ποιος ο αγαπημένος σου ήρωας; Όπως είπα το κάθε βιβλίο για μένα είναι ξεχωριστό. Πριν ξεκινήσω να σχεδιάζω, «σβήνω» τελείως ό, τι είχα κάνει στα προηγούμενα βιβλία και ξεκινάω από το μηδέν. Έτσι προσπαθώ να δημιουργώ και χαρακτήρες μοναδικούς που ο καθένας απ’ αυτούς έχει μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Πώς συνεργάζεσαι συνήθως με τους συγγραφείς; Δουλεύετε παράλληλα ή παίρνεις το κείμενο μετά την ολοκλήρωσή του; Στα περισσότερα βιβλία δουλεύω ήδη πάνω σε ολοκληρωμένο κείμενο και προσπαθώ να το αφουγκραστώ ώστε να το βοηθήσω με τις εικόνες μου. Οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές και πρέπει να υπάρχει μία καλή χημεία ανάμεσα στο κείμενο και στην εικόνα ώστε το ένα να εξυπηρετεί το άλλο. Πολλές φορές αναλαμβάνω και την καλλιτεχνική επιμέλεια και στήνω ολόκληρο το βιβλίο, αυτό μου δίνει το πλεονέκτημα να παίξω με τους χώρους και τον ρυθμό της ιστορίας. Σημαντική επίσης για έναν εικονογράφο είναι και η επιλογή του βιβλίου που θα εικονογραφήσει, όπως και για τον συγγραφέα ποιον εικονογράφο θα επιλέξει. Πρέπει να υπάρχει μία σύγκλιση ώστε το αποτέλεσμα να ικανοποιεί όλους. Στο «Κουλούρι #7 (Κθουλούρι)» το σενάριο ανέλαβε ο Βασίλης Μπαμπούρης κι εκεί δουλεύαμε παράλληλα. Το κόμικς σου δίνει μεγαλύτερη δυνατότητα να το κάνεις και ήταν φανταστική εμπειρία. Ποιον εικονογράφο, Έλληνα ή ξένο, θαυμάζεις; Το επίπεδο της εικονογράφησης στην Ελλάδα έχει ανέβει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν καταπληκτικοί εικονογράφοι που χαίρομαι να βλέπω τις δουλειές τους. Παράλληλα και οι εκδότες δίνουν μεγάλη σημασία στο αισθητικό κομμάτι των εκδόσεων τους κι αυτό βοηθάει να αναδειχτούν οι ικανότητες των εικονογράφων. Λόγω καταγωγής παρακολουθώ πολύ την Πολωνική σκηνή εικονογράφησης και κόμικς. Από πολύ πολύ παλιά βγάζουν πανέμορφα βιβλία με καταπληκτικές εικόνες και το κρατάνε σταθερά μέχρι τώρα. Νιώθω τυχερός που μεγάλωσα με τέτοια βιβλία των οποίων οι εικόνες έχουν επηρεάσει πολύ την δουλειά μου. Ποιο βιβλίο θα ήθελες να έχεις εικονογραφήσει; Το βιβλίο «…και τον έπλασε σύμφωνα με τη δική του εικόνα» εκπλήρωσε ήδη αυτήν την επιθυμία. Πάντα είχα μία σκεπτικιστική στάση απέναντι σε οτιδήποτε έχει σχέση με θρησκεία. Ήρθε λοιπόν η Μυρτώ Γεωργίου-Νίλσεν να μου προσφέρει μία ευκαιρία να πούμε κάποια πράγματα για τη Βίβλο που δεν δίνουμε πολύ σημασία. Οι απόψεις μας πάνω στο ζήτημα ταίριαξαν απίστευτα από την αρχή και αυτό νομίζω φαίνεται στο αποτέλεσμα. Τι δουλεύεις αυτή τη στιγμή; Αυτόν τον καιρό δουλεύω παράλληλα δύο project με τις Εκδόσεις Πατάκη. Σχεδιάζω το τρίτο από τα πέντε βιβλία της σειράς «Πριγκίπισσα Αθηνά» της Στέλλας Κάσδαγλη και ταυτόχρονα ολοκληρώνω το πρώτο μέρος από ένα project έκπληξη για το οποίο το μόνο που μπορώ να πω μέχρι στιγμής, ότι θα είναι κόμικς. Και για τα δύο παραπάνω είμαι πολύ ενθουσιασμένος μιας και δουλεύω πάνω σε δύο είδη που αγαπώ, εικονογράφηση για παιδιά και κόμικς. Τέλος, πώς θα σύστηνες τον εαυτό σου σε ένα παιδί; Ένας άνθρωπος που σκέφτεται με εικόνες και μιλάει με μπαλονάκια. Πηγή

Ο Τόμεκ Γιοβάνης, ή απλώς Tomek, είναι κουλουρτζής που στον ελεύθερο χρόνο του σχεδιάζει κόμικς και εικονογραφεί παιδικά βιβλία. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Ο Tomek γεννήθηκε στην Πολωνία, μισός Έλληνας-μισός Πολωνός. Ως αίτιο του κολλήματός του με τα κόμικς, σύμφωνα με ιστορικές μελέτες, θεωρούνται τα πολυάριθμα χτυπήματα στο κεφάλι που έτρωγε κάνοντας ποδήλατο ή παίζοντας βόλεϊ. Η θεωρία ότι οφείλεται σε μανιώδη ανάγνωση τέτοιων ευτελών εντύπων κρίνεται ως απίθανη. Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η οικογένεια του Tomek, προφανώς μαζί με τον Tomek, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Οι προαναφερθείσες εγκεφαλικές κακώσεις τον οδήγησαν σε σπουδές κοντινές στην 9η τέχνη, καθώς φοίτησε στο ΤΕΙ Αθήνας με ειδικότητα στο animation. Για περίπου μια δεκαετία, λοιπόν, εργάστηκε στο animation, κυρίως στη διαφήμιση. Συμμετείχε ωστόσο σε πρότζεκτ όπως η γνωστή σειρά Πανδώρα και Πλάτωνας και η ταινία Rugrats Go Wild!. Η πρώτη τομεκοσελίδα έβερ Η πρώτη απόπειρα δολοφονίας στα κόμικς, έγινε τη δεκαετία 1995 μέσα από το μουσικό φανζίν The Thing, για το οποίο δημιούργησε το στριπ 21st Century #@!*% Boy. Σε ένα στυλ τελείως διαφορετικό από το σημερινό του, όπως βλέπετε. Κάπου εδώ χάθηκαν τα ίχνη του για μερικά χρόνια. Πιθανώς εξασκούνταν στα μυστικά του μελανώματος. Το 2004 μια ιστορία του εμφανίζεται στο συλλογικό Kapow Zine #4 και αργότερα συνεκδίδει δύο τεύχη του Hehe! (2006-2007). Ακολούθησαν μερικές ακόμα δουλειές, έως ότου αποφασίζει (επιτέλους) να γίνει κουλουρτζής. Η πρώτη φουρνιά βγήκε το 2011 και η πιο πρόσφατη, στην οποία συν-ζύμωσε με τον Βασίλη Μπαμπούρη, το 2016. Νοστιμότατο, σας το προτείνω! Βέβαια δεν παράτησε τελείως τα κόμικς, καθώς σκάρωσε το Ωχ Θεέ μου!!! (2013) και τους Αναγνώστες (2018). Από το 2010 μάλιστα, είχε δημιουργήσει μια όχι και τόσο μυστική οργάνωση, ονόματι The Very Closed Circle, όπου με πολλούς άλλους συνωμότες (Τάσος Ζαφειριάδης, Tasmar, αδερφές Ανθηροπούλου, Έκτορας, Πέτρος Χριστούλιας, Έφη Θεοδωροπούλου κ.ά.) σχεδίαζαν ό,τι τους κατέβαινε στο κεφάλι. Πιθανώς έτρωγαν κι αυτοί πολλές τούμπες μικροί. Το 2016 κυκλοφόρησε και το ομώνυμο μανιφέστο τους. Εκτός από τα κόμικς, ο Tomek έχει αναλάβει και πολλές εικονογραφήσεις. Από αφίσες συναυλιών και εσωτερικό εφημερίδων μέχρι εξώφυλλα βιβλίων και μουσικών δίσκων. Έχει, επίσης, σχεδιάσει τα χρυσοποίκιλτα τρόπαια που δίνονται στα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς. Στα κόμικς του Tomek συγκλίνουν πολλές διαφορετικές σχολές. Σκεφτείτε ένα πολύεδρο. Από τη μία, τα κόμικς των Tadeusz Baranowski και Henryk Jerzy Chmielewski, δύο από τους σπουδαιότερους Πολωνούς κομίστες. Από την άλλη, το MAD και ιδιαίτερα οι Sergio Aragones και Paul Coker. Από την παράλλη, ο Crumb και τα «παιδιά» του, Peter Bagge, Joe Matt κ.λπ. Μετά έχουμε και μια πλευρά με Ευρωπαίους όπως ο Peyo, ο Édika και ο Ivan Brunetti και μία με τους Akira Toriyama και Katsuhiro Otomo. Και μια τελευταία, με τους Monty Python. Από τη παρουσίαση του κόμικ "ΕΝΑ ΓΛΥΚΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ' της Jemma Press στη 48η Έκθεση Βιβλίου στο Ζάππειο (6/9/2019) Από τη συμμετοχή του στο ΕΝ ΑΙΘΡΙΑ 10 στην Ελληνοαμερικανική Ένωση (11-28/9/2019)

Τα 14,16 για να ανέβουν τα διαπιστωμένα. Τα εξώφυλλα προστέθηκαν στο πινακάκι της παρουσίασης.

To Spider-Man Box 2 έφτασε! Βρείτε τον Απόλυτο Οδηγό για το διάσημο ήρωα, δύο μοναδικά Graphic Novels, 5 τόμους με 10 συλλεκτικά τεύχη «Amazing Spider-Man», το σημειωματάριο του Spidey, καθώς και μια συλλεκτική κούπα για τον πρωινό καφέ σας με τον Peter Parker! Μπείτε τώρα στο http://myboxes.gr/ab2-spider-man-box-2/ και παραγγείλτε το δικό σας κουτί! *Η διαθεσιμότητα είναι περιορισμένη και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Διάβασα το 2ο story arc, δηλαδή τα τεύχη 3 και 4, απ΄το Undertaker των Meyer, Dorison Εδώ είχαμε τον Jonas να κυνηγάει έναν παλιό του γνώριμο απ΄την περίοδο του Εμφυλίου, ένα στρατιωτικό χειρούργο με... δολοφονικές τάσεις. Αρκετά πρωτότυπο και ενδιαφέρον σενάριο. Μια καλοστημένη και "σκοτεινή" ιστορία, κοντά στο επίπεδο της 1ης. Παρατήρησα κι εδώ μια μικρή φλυαρία στο 2ο τόμο. Κάποιες επαναλαμβανόμενες καταστάσεις που δημιούργησαν μια κοιλιά. Συνολικά όμως μ΄άρεσε Blueberry πάντως δεν είναι. To λέω επειδή έχω διαβάσει σχόλια τύπου "κάνει κάτι Μπλούμπερυ να μοιάζουν κόμικ παραλίας". Ούτε καν. Δεν έχει βρεθεί ακόμα άξιος αντίπαλος για το Blueberry, εκτός ίσως απ΄το Storia del West Αλλά γενικά είναι απ΄τα καλά του είδους. Βασικά μαζί με το Bouncer είναι ό,τι καλύτερο έχει βγει σε western τα τελευταία χρόνια Κι ένας βαθμός για να κλείσω: 8/10

Το εξώφυλλο #67 της Β' έκδοσης (67Β'), με κάποιες εικαστικές παρεμβάσεις από πιτσιρίκι της εποχής...

Επειδή η συζήτηση των τελευταίων ωρών άρχιζε να θυμίζει την λογομαχία των φακίρηδων στο Ο Αστερίξ και η Χαλαλιμά, τα ποστς διαγράφηκαν. Μαζί βέβαια πήρε η μπάλα και πιο μετριοπαθείς προσεγγίσεις, οι οποίες όμως ήταν συνυφασμένες με τα επίμαχα σχόλια. C'est la vie. Θα ανανεώσω την παράκληση της Δ.Ο. (όπως εκφράστηκε μέσω του αντιπρόσωπου της, του Θρηνωδού), να αποφύγετε τις παρεκτροπές. δροσερή, καλοκαιρινή.

Όχι αυτές οι εκδόσεις

Μπράβο laz για το εύρημα και την ωραία παρουσίασή του ! Δείχνει τουλάχιστον ενδιαφέρον . Οντως τα τοπία του Καναδα από τις λίγες σελίδες που ανέβασες εχουν αποδωθεί πολύ όμορφα .

Άντε τώρα που έσπασες το ρόδι περιμένουμε και άλλες παρουσιάσεις

Από τις σελίδες που βλέπω φαίνεται όμορφο και ενδιαφέρον. Να ξέρεις πάντως πως τα ψαγμάνα και πολύπλοκο σενάρια είναι το πιο δυσεύρετο πράγμα. Για αυτό εγώ τα τελευταία 20 χρόνια ακολουθώ κυρίως συγγραφείς και όχι τίτλους. Γιατί το δύσκολο είναι να βρεις ικανοποιητικό σενάριο.

Η 2η έκδοση... Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

@JohnnyMZ Εχε στο μυαλο σου ομως οτι κανεις δεν κραζει καθημερινα τους αλλους 20 γελοιογραφους, κανενας συντακτης καμιας εφημεριδας δεν βγαινει να κραξει ονομαστικα τους 20 γελοιογραφους, κανεις δεν ξερει αν αυτοι οι 20 πριν γελοιογραφουσαν για το αλλο κομμα κλπ κλπ. Το προβλημα, πιστευω, εγκειται οτι πολλοι απο εμας ειχαμε στο μυαλο μας κατι για τον Αρκα το οποιο, προφανως, υπηρχε μονο στο μυαλο μας. Και θιγμενοι τωρα, τον ξεσκιζουμε. Γιατι ο Αρκας δεν ειχε δηλωσει αριστερος ή δεξιος. Τωρα, για οποιονδηποτε λογο, αποφασισε να κανει εμφανεις τις ιδεολογικες του προτιμησεις. Και μια ερωτηση : Απαγορευεται να σατιρισει καποιος το pride? Με οποιον τροπο κρινει αυτος; Ειναι το pride ιερη αγελαδα; Συμφωνω απολυτα οτι πρεπει να ειμαστε προσεκτικοι με καποια θεματα, αλλα δεν νομιζω οτι βοηθαμε τους σκοπους του pride κανοντας το ταμπου. @Kurdy Malloy Ειμαστε εδω 10 ανθρωποι και οι μισοι βρηκαν το σκιτσο ομοφοβικο και οι μισοι οχι. Εγω κρινω οτι τα τωρινα του εργα ειναι φυσικη συνεχεια των προηγουμενων. Οταν εκραζε τον μεσο Ελληνα - Νεοελληνα εμμεσως ήταν καλα ενω τωρα που τον κραζει ανοιχτα οχι; Προφανως μεγαλωσε, προφανως δεν νιωθει την αναγκη να κρυβεται πισω απο το δαχτυλο του και αποφασισε να τα πει οπως τα νιωθει. Καλα ή κακα δεν μπορω να κρινω, δεν ημουν ποτε φαν του και δεν τον εχω παρακολουθησει. Παντως, οταν οι μισοι Ελληνες θεωρουν τους υπολοιπους μισους χαζους ή πουλημενους ή γερμανοτσολιαδες ή χαπατα απλα και μονο λογω της κομματικης τους επιλογης, το οτι μας το λεει ο Αρκας χυμα μας πειραξε; Edit : Και πανω απο ολα, οπως ειπε και ενας αλλος φιλος πιο πανω, τιποτα δεν ειναι ασπρο ή μαυρο. Δεν υπαρχει μονο ή Κασιδιαρης ή υποστηρικτης του pride. Πρεπει να επιτρεπεται να διαφωνησεις εν μερει ή να συμφωνησεις εν μερει. Οι υστεριες ειναι αυτες που δημιουργουν τους Κασιδιαρηδες. Ας επιτρεψουμε την κριτικη, οσο αυτη ειναι κοσμια και δεν προωθει τη βια. Ας μην ορμαμε κατευθειαν σε οποιον δεν ειναι politically correct. Πρεπει να μπορουμε να συζηταμε τα παντα.......

Από το 1951 που βγήκαν για πρώτη φορά στην χώρα μας, μέχρι και σήμερα, δεν έχει υπάρξει δεκαετία που δεν έχει κυκλοφορήσει σε κάποια μορφή μια έκδοση με ιστορίες από την σειρά Κλασσικά Εικονογραφημένα, βοηθώντας με αυτό τον τρόπο κάθε γενιά Ελλήνων από τότε μέχρι τώρα, στο να έρθει σε πρώτη επαφή με μερικά από τα πιο επιφανή βιβλία της κλάσικής λογοτεχνίας. Στην τρέχουσα δεκαετία μάλιστα είχαμε ήδη μια έκδοση που βγήκε από την Ατλαντίς σε συνεργασία με τον Ελεύθερο τύπο. Φέτος ήρθε η σειρά των εκδόσεων Οξύ στο να προστεθούν στην λίστα των εκδοτικών οίκων που μας πρόσφεραν την θρυλική σειρά. Έχει όμως νόημα μια εκ νέου εκτύπωση μιας σειράς που έχει τυπωθεί τόσες φορές, που υπάρχει αφθονία αντιτύπων σε λογικές τιμές στην αγορά και ότι αντίτυπο έχει εκδοθεί από το 1975 και ύστερα δεν ξεπερνάει τα 2-3€; Η σύντομη απάντηση είναι ναι, υπό προοπτικές. Εκεί λοιπόν που η έκδοση του 2013 ήταν η πιο αδιάφορη σε όλους τους τομείς, η έκδοση της Οξύ είναι η πιο ενδιαφέρουσα απ' όσες έχουν βγει ως τώρα. Σκληρόδετη - σε αντίθεση με ότι συνεχίζει να αναγράφει στο σάιτ του public - με καλή ράχη, με νέα αποκατάσταση των σχεδίων και νέα πλακάτ χρωματισμό, καθώς και νέα σύγχρονη μετάφραση, η έκδοση αναδεικνύει και ενισχύει την όλη εμπειρία ανάγνωσης ενός τεύχους των Κλασσικών Εικονογραφημένων. Τα τεύχη πλέον είναι έτοιμα για να μπουν στην βιβλιοθήκη των κατόχων τους, ενώ ακούω πως η τωρινή μορφή έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον κάποιων σχολείων της χώρας, που ενδιαφέρονται να τα προσθέσουν στην βιβλιοθήκη τους. Στα συν επίσης το ότι μας παρουσιάζουν για πρώτη φορά και δύο τίτλους που δεν είχαν ξαναεκδοθεί στην Ελλάδα. Το Φρανκεστάιν της Μαίρη Σέλεϊ, το οποίο η Ατλαντίς θεώρησε πως θα ήταν τρομακτικό για τα παιδιά της εποχής, και του Οι Αργοναύτες, το οποίο στην Ελλάδα είχε παραβλεφθεί, μιας και είχε βγει Ελληνική διασκευή της ιστορίας με τον τίτλο Ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες. Αν όμως δεν σας ενδιαφέρουν όλα αυτά, τα 11,99€ που στοιχίζει χωρίς την έκπτωση το κάθε τεύχος, θα σας φανούν πολλά και η απόκτηση και αυτών των αντίτυπων αδιάφορη. Η Οξύ τώρα, έχει πάρει τα δικαιώματα για την έκδοση της Αγγλικής Classic Comic Store LTD, αν κρίνω από τα δικαιώματα που αναγράφονται μέσα στην έκδοση, η οποία κάνει πολύ καλή δουλειά τα τελευταία χρόνια στην εκ νέου διάθεση της σειράς. Από ότι βλέπω επίσης - στα επηρεασμένα από την έκδοση του 1951 - οπισθόφυλλα, έχουν προγραμματίσει τουλάχιστον 20 τεύχη για κυκλοφορία. Η διαθεσιμότητα των τευχών γίνεται ανά τετράδες. Η πρώτη τετράδα βγήκε τον Μάρτιο του 2018 και περιλάμβανε τα εξής: 1. 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα 2. Μόμπι Ντικ 3. Ροβινσώνας Κρούσος 4. Η μηχανή του χρόνου Η δεύτερη τετράδα βγήκε στις 06 Ιουνίου αν και μέσα στα τεύχη αναγράφεται πως βγήκαν τον Μάιο. 5. Φρανκεστάιν 6. Οι τρεις σωματοφύλακες 7. Οι Αργοναύτες 8. Οι άθλιοι Η τρίτη τετράδα βγήκε στις 06 Αυγούστου. 9. Ρωμαίος και Ιουλιέτα 10. Ο τελευταίος των Μοικανών 11. Ο πόλεμος των κόσμων 12. Ο άνθρωπος με τη σιδερένια μάσκα Η τέταρτη τετράδα βγήκε στις 23 Νοεμβρίου 13. Μεγάλες προσδοκίες 14. Το νησί των θησαυρών 15. Ανεμοδαρμένα ύψη 16. Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων Η πέμπτη και τελευταία τετράδα βγήκε τον Μάρτιο του 2019. 17. Ρομπέν των δασών 18. Τζέιν Έιρ 19. Οι ιππότες της στρογγυλής τραπέζης 20. Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον albert.

Αμαρτία είναι να μη τα παίρνεις όταν τα βρίσκεις μπροστά σου...

@BladeRunner1992 Τ οεξώφυλλο του πυρετού νομίζω λείπει από το φόρουμ

Για όσους έχουμε ψηθεί τόσο που τα θέλουμε όπως βγαίνουν, ΄#3 ονλάην

Τελικά αφού συνέχισε με συνολική αρίθμηση η σειρά, ένωσα όλα τα επιμέρους τεύχη στο goodreads με την ίδια αρίθμηση. Είναι περασμένα μέχρι και το 9ο τεύχος. https://www.goodreads.com/series/235417 Όταν τελειώσει η έκδοση των εκδόσεων Μικρός Ήρως θα επικαιροποιηθεί το δεύτερο ποστ.

Εν συντομία: Δεν είχε ασχοληθεί ποτέ με πολιτική γελοιογραφία μέχρι το 2015. Αρκετά ύποπτο timing, δε νομίζεις; Η υποψία, βέβαια, δεν άργησε να γίνει βεβαιότητα. Θα μου πεις, δικαίωμά του να στηρίζει οποιαδήποτε πολιτική ιδέα και παράταξη θέλει. Δικαίωμά μου κι εμένα να ξενερώσω και να πέσει στα μάτια μου. Ωστόσο, προσπάθησε πολλάκις με αναρτήσεις και απαντήσεις σε σχόλια στη σελίδα του να πείσει το κοινό του πως διατηρεί την ιδιότητα του ακομμάτιστου. Αυτό τον έκανε να πέσει ακόμα περισσότερο στα μάτια μου, αφού δεν ο "μεγάλος" δημιουργός που "δε μασάει τα λόγια του" δεν είχε το θάρρος να υποστηρίξει την άποψή του καθαρά και ξάστερα. Τα σκίτσα του άρχισαν να γίνονται φεϊγ βολάν στα χέρια πολιτικών και ακολούθων τους, συγκεκριμένων πολιτικών δυνάμεων. Τι κοινοποιήσεις από προφίλ πολιτικών, τι από ομάδες στήριξής τους, μέχρι και στα πρακτικά του κοινοβουλίου έφτασαν να κατατίθενται σκίτσα του. Τα οποία πολύ συχνά ταυτίζονταν με την αντίστοιχη ατζέντα της περιόδου που προωθούσε συγκεκριμένο κόμμα. Εκπρόσωπος τύπου κατάντησε. Έπιασε δουλειά σε εφημερίδες όπως ο Φιλελεύθερος και το Πρώτο Θέμα, οι οποίες (κατά τη γνώμη μου) τσαλαπατούν κάθε αρχή δημοσιογραφικής δεοντολογίας, άσχετα απ' το ότι διαφωνώ με τη γενικότερη αισθητική τους. Δικαίωμά του. Και δικό μου να το θεωρώ ξεπούλημα. Τις προ άλλες μάλιστα η τελευταία από τις αναφερόμενες φυλλάδες έβγαλε άλμπουμ του "ακομμάτιστου" Αρκά που "ξεμπροστιάζει την πρώτη φορά αριστερά"! (Άραγε, ο Αρκάς ζούσε στο εξωτερικό τις προηγούμενες "πολλές φορές δεξιά"; ) Φιλοτέχνησε σκίτσα-πρόσκληση στη συγκέντρωση των "Παραιτηθείτε". Έφτασε σε σημείο να ξεπλύνει το φασισμό, εξισώνοντάς τον με τον κομμουνισμό, την περίοδο που γινόταν αντίστοιχη προσπάθεια από τους γνωστούς πολιτικούς και ΜΜΕ. Επιτέθηκε χυδαιότατα σε χρήστη του facebook που του άσκησε κριτική, υπονοώντας πως επιτέθηκε στο σπίτι του Μίκη Θεοδωράκη... Και για το πρόσφατο περιστατικό, μάλλον δε διάβασες το προηγούμενο post μου, όπου εξηγείται επαρκώς - νομίζω - γιατί η συγκεκριμένη συμπεριφορά είναι κατρακύλα, ή καλύτερα, ξεφτίλα. Αλλά μας έχει συνηθίσει πλέον. Άλλωστε, κράζει τακτικά τα ανώνυμα διαδικτυακά τρολς, έχοντας καταντήσει το μεγαλύτερο ανώνυμο διαδικτυακό τρολ ο ίδιος... extra: δε βρίζει μόνο με σκίτσα αλλά και με σχόλια Τελικά, όμως, οι υποστηρικτές του -όπως άλλωστε και ο ίδιος- αντιφάσκουν: εκφράζει τελικά ο Αρκάς συγκεκριμένη πολιτική (μεταξύ άλλων) άποψη, αλλά είναι οκ γιατί είναι δικαίωμά του, ή "δεν ανήκει πουθενά";

Μιας και ήταν εφικτό, οι εικαστικές παρεμβάσεις αφαιρέθηκαν και ανέβηκε έτσι. Αφήνω στο ποστ σου και την αρχική μορφή του σκαν, για να θαυμάζουμε τις καλλιτεχνικές ανησυχίες του τέως πιτσιρικά.

Η επιβεβαίωση στην διαπίστωση του GreekComicFan και η αιτία από το οπισθόφυλλο του #13 Και το εξώφυλλο του #13 με την ευκαιρία Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

Άρα, υπήρχε ένα κενό κυκλοφορίας κάπου μεταξύ του 12ου και 14ου τεύχους, αν κρίνω από τις αναγραφόμενες ημερομηνίες.

Τίποτα από αυτά. Απλά αν κάτσω στο τραπέζι τρώω τέτοιες ποσότητες.

Μάλλον έχει ερυθρόδερμο σερβιτόρο με πέντε χέρια και 7 πόδια

Έχεις κι εσύ μικρά μπλε πλασματάκια στις υπηρεσίες σου;

Ακόμα μία εξαιρετική παρουσίαση δημιουργού,φίλε Γιώργο. Πάντως,το τελευταίο σχέδιο που παραθέτεις,λες και είναι φτιαγμένο για εμένα.

@Θρηνωδός Εγώ θα επικεντρωθώ περισσότερο στα μάτια της. Πραγματικά ένα αφηρημένο και μαγευτικό βλέμμα.

Το ξέρω οτι δε μπορούσατε να το αντέξετε... Το ξέρω οτι δε μπορούσατε να κοιμηθείτε τα βράδια... Το ξέρω οτι λόγω αυτού είχατε κρίσεις πανικού... Τώρα μπορείτε να ηρεμήσετε... Ο τόμος #6 που μας έλειπε είναι εδώ και κάπως έτσι φαίνεται οτι κλείνει η σειρά των τόμων μικρού μεγέθους... Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης. Το αξιοσημείωτο είναι οτι ένα από τα τρία τεύχη που περιέχει, είναι το "Ιστορίες από τη Φύση: Οι Αρκούδες"!!!

να βάλω και τα δικά μου: Πράτ-Κόρτο Μαλτέζε (σειρά) Peeters, Schuiten - Obscure cities (σειρά) Zentner, Pelejjero - The adventures of Dieter Lumpen Nury, Robin - The death of Stalin Doxiadis, Papadimitriou - Logicomix

Ποιος ειναι ο Concrete?? Ο Thing ειναι απο τους Fantastic Four που σκονιστηκε λιγο!! Δεν θα σας δυσκολεψω ζητωντας τη συγκεκριμενη ιστορια οποτε βαλε!

Όλο λέω να μην υποδαυλίσω ανώμαλες καταστάσεις, αλλά πια τις βρίσκω τόσο συχνά μπροστά μου ή . Μετά από τόσα δημοσιεύματα μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει ποιά είναι η κατρακύλα του Αρκά. ΕΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ, ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ, ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ.... Γιατί κατρακυλάει αυτός και όχι κάποιοι από εσάς με τις εμμονές σας. Γιατί ντε και καλά πρέπει να φάω στη μάπα την κάθε κατάσταση, το κάθε pride, το κάθε τι που στο κάτω-κάτω δεν είμαι υποχρεωμένος να μου αρέσει και να μην μπορώ να εκφράσω την αντίθεσή μου.....Περιμένετε τουλάχιστον να δείτε τη συμπεριφορά του σε αντίστροφη πολιτική κατάσταση και τότε κράξτε αν επιβεβαιωθεί το δίκιο σας. Άντε πια με την αστυνομία της σκέψης, που πάτε να επιβάλλετε....

Ο Ιούνιος προκύπτει μαζικός..... Rumble TPB 2&3, Lady Mechanica HC 2, Redlands TPB 1, The Quest for the Time Bird OHC

Η λίστα είναι μεγάλη. Είμαι μεγάλος φαν του Van Hamme 1. ΧΙΙΙ 2. Largo Winch 3. Lady S 4. Thorgal Για all ages διασκέδαση 5. Blake Et Mortimer Άλλα πολύ καλά 6. Corto Maltese 7. The last templar 8. Blueberry 9. Eagles of Rome 10.Gypsy 11. The Scorpion Υπάρχουν χιλιάδες αριστουργηματικές σειρές των 6 η 3 τευχών απλά έγραψα αυτά που αγαπώ πολύ και μου ήρθαν άμεσα στο μυαλό. Αν μετράνε και τα Ιταλικά καταστραφήκαμε ... Με διασκεδάζουν πολύ και οι σειρές του Μπονέλι Dylan Dog Martin Mystere Magico Vento Zagor Nathan Never Mister No Dragonero και γενικά ότι έχω διαβάσει Μπονέλι είναι άνω του μετρίου με καλά production values.

Ψύχωση πραγματική έχουν εκεί στην Αυριανή με τον Αρκά......

Ο Johns επανέρχεται εντατικά στην συγγραφή κόμικς. Το φθινόπωρο περιμένουμε την συνέχεια της σειράς Shazam που ξεκίνησε στο New 52 και θα γράψει και την νέα σειρά "The Three Jokers" σε σχέδιο Jason Fabok που να συνεχίζει το μυστήριο με τους τρεις Τζόκερ που ξεκίνησε στο Darkseid War.

Θα μπορούσα να πω γιατί έγινε αυτό που έγινε, γιατί το έκανε ο Αρκάς, τί ακριβώς εκμεταλλεύτηκε, πώς το έκανε, και γιατί αρέσει σε όσους αρέσει η σχετική παραγωγή του, αλλά περισσότερο με ενδιαφέρει το τί έγινε. Ο Αρκάς έκανε μεταφορικά το συμβόλαιο με το διάβολο. Δεν είναι λίγο να κοπιάζεις λίγα λεπτά για κάτι πρόχειρο και να είσαι σίγουρος ότι την άλλη μέρα 100δες site θα γράφουν πόσο τεράστιος καλλιτέχνης είσαι. Να έχουμε συναίσθηση. Για έναν σκιτσογράφο μιλάμε. Όση δημοσιότητα απολάμβανε από ένα μέτριο σκίτσο μετά το συμβόλαιο, δε την είχε από την έκδοση ολόκληρης σειράς από το καλά βιβλία του. Κανένας δημιουργός στην Ελλάδα δεν είχε ποτέ την προβολή που αγόρασε ο Αρκάς με αυτό το συμβόλαιο, και αν σκεφτούμε με πόσο λίγη δουλειά πήρε τη δημοσιότητα, καταλαβαίνουμε ότι αυτό που πούλησε δε μπορεί να ήταν η δουλειά του. Πιστεύω ότι αυτό που είχε να πουλήσει ήταν το παρελθόν του και η ψυχή του. Υποτίθεται όμως ότι στο συμβόλαιο με το διάβολο πουλάς μόνο την ψυχή σου, ενώ βελτιώνεσαι ως καλλιτέχνης. Δεν είναι διαφημιστής ο διάβολος. Σου δίνει ταλέντο και η δημοσιότητα έρχεται μόνη της. Δεν είμαι σίγουρος ότι έδωσε κάτι ο διάβολος στον Αρκά στο θέμα του ταλέντου. Σε αυτό την πάτησε άσχημα. Επίσης, υποτίθεται ότι όταν κάνεις το συμβόλαιο είσαι στο ξεκίνημα και έρχεσαι από το τίποτε, οπότε δεν έχεις παρελθόν να δώσεις. Και σε αυτό την πάτησε άσχημα. Ο διάβολος μπορεί να σε φτιάξει από το τίποτε. Ένα διαφημιστικό γραφείο χρειάζεται κάποιο κεφάλαιο από σένα, κάποια μαγιά, στη συγκεκριμένη περίπτωση το παρελθόν σου. Ακόμα, ο διάβολος είναι απαραίτητος στο σύμπαν και θα επιβιώσει να κάνει πολλά συμβόλαια ακόμα. Σίγουρα θα σε καλύψει για μια ζωή, τη δική σου. Στην περίπτωση του Αρκά τα διαβολάκια δεν είναι σε πολύ καλή κατάσταση, και ίσως να είναι και στα τελευταία τους. Ο διάβολος είναι η μία πλευρά σε έναν μόνιμο πόλεμο μεγάλης κλίμακας ανάμεσα στο καλό και το κακό, ενώ ο Αρκάς μπλέχτηκε σε μια μάχη που δε θα κρατήσει πολύ. Το κυριότερο όμως είναι το κίνητρο. Ο σκοπός του συμβολαίου. Ο καλλιτέχνης που πουλάει την ψυχή του στο διάβολο, θέλει να γίνει μεν πετυχημένος και διάσημος, αλλά το αγαπάει κατά βάθος το κοινό του. Γι αυτό το κοινό δουλεύει σε τελική ανάλυση, και για την τέχνη του. Είμαι σίγουρος ότι θα εκτιμηθεί αυτό κάποια στιγμή από κάποιον. Για ανεπάρκεια και αδυναμία μιλάμε άλλωστε, μια και σε αυτές τις στιγμές εμφανίζεται ο διάβολος. Στην περίπτωση του Αρκά δεν κέρδισε ιδιαίτερα ούτε το κοινό, ούτε η τέχνη. Δεν παρήχθη το αριστούργημα και δε θα μείνει κάτι σπουδαίο στο κοινό. Κερδίζουν άλλοι βέβαια αλλά αυτοί είμαι σίγουρος ότι θα έχουν προβλήματά στην κόλαση.

Επιγραμματικά γιατί δε θέλω να μπλέξω σε ατέρμονες κουβέντες αλλά με τρώει και το δάχτυλό μου: Το σκίτσο την ημέρα που δημοσιεύτηκε ήταν ομοφοβικού χαρακτήρα. Δε θεωρώ ότι υπάρχει κουβέντα επ'αυτού. Το αν είναι fair τέτοια σκίτσα δε θα το κρίνω, είναι υποκειμενικό. Αλλά το ότι ήταν ομοφοβικό, ήταν. Ίσως να πειράχτηκε που ο ελληνικός λαός δεν είναι όσο ηλίθιος μας παρουσιάζει και το πήρε γραμμή (βλέπε 3) Ο Αρκάς έχει αποκτήσει γεροντοκολήματα και αυτό αντανακλά στην ποιότητα της δουλειάς του. Αυτό είναι εμφανές και ανεξάρτητο της όποιας παρούσας ιδεολογικής -και όχι κομματικής- ταυτότητάς του. Γενικώς δηλαδή έχει ρίξει σαφώς τόσο το επίπεδο του σχεδίου, όσο και του όποιου σεναρίου. Για την ακρίβεια δε δείχνει ικανός να στήσει ούτε καν στριπάκι της μίας σελίδας, δε συζητάω κάν για διαδοχικά συνεδεδεμένα θεματικά στριπάκια όπως έκανε στις καλές δουλειές του. Το βασικό πρόβλημα όμως είναι για μένα είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει το λαό αυτής της χώρας και ειδικότερα όσους διαφωνούν μαζί του. Συλλήβδην χαρακτηρίζονται όλοι ηλίθιοι, ζώα και ότι άλλο αρνητικό μπορεί να σκεφτεί ένας άνθρωπος. Εμένα αυτό με θλίβει και όχι το ότι ο Αρκάς αποφάσισε να μπει σε κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, το οποίο προφανώς και είναι και δικαίωμά του. Εννοείται πως σε ένα σημείο συμφωνώ μαζί του. Όποιος γελάει με κάποιον που τον βρίζει νομίζοντας ότι έτσι βγαίνει έξω από το κάδρο, προφανώς και είναι ηλίθιος.

Ο Αρκάς έχει κάθε δικαίωμα να υιοθετεί τη λογική της alt-right ότι "η Πολιτική Ορθότητα μας εμποδίζει να λέμε τους πούστηδες-πούστηδες' αρκεί να παραδέχεται ("αντρίκια" όπως θά λεγε κάποιος ομοιδεάτης του) ότι υιοθετεί τη λογική της alt-right. Όποιος συφυλιάζεται με τα gay pride έχει κάθε δικαίωμα να συφιλιάζεται με τα gay pride, αρκει να παραδέχεται κι αυτός με τη σειρά του ότι βασικά δεν αισθάνεται πολύ άνετα με το να έχουν όλοι οι συνάνθρωποί του το δικαίωμα να εκφράζονται όπως επιθυμούν. Και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο δεν.

Μετά από κλήρωση, οι ακόλουθοι παρακαλούνται να περάσουν από την έδρα της Λέσχης Φίλων Κόμικς μέχρι την Κυριακή 17/06 και στις ώρες λειτουργίας (Τρίτη έως Παρασκευή 18.00-22.00 και Σάββατο-Κυριακή 10.00-14.00 και 18.00-22.00) με την ταυτότητα τους και το απόκομμα τους, για να παραλάβουν μία σακούλα με 3-6 comics ώς δώρο για την παρουσία τους στο 3οComic-Zine Weekend. 1. ΚΡΙΠΟΥΡΗ ΠΕΓΚΥ 2. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΤΡΑΝΤΖΑΛΗ 3. ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΟΣ 4. ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΡΠΟΥΤΙΔΗΣ 5. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΟΤΙΝΗ 6. ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ 7. ΓΙΩΡΓΟΑ ΤΡΟΥΠΑΚΗΣ 8. ΕΛΕΝΗ ΓΕΩΡΓΑΤΣΟΥ 9. ΜΑΡΙΟΣ ΓΚΟΡΙΤΣΑΣ 10. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 11. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ 12. ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΙΑ 13. ΚΩΣΤΗΣ ΓΩΓΙΟΣ 14. ΜΑΡΙΑ ΦΕΛΑΧΙΔΟΥ 15. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛ 16. ΜΑΡΙΑ ΑΝΔΡΙΑΝΗ ΜΠΑΙΡΑΚΤΑΡΗ 17. ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΟΥΧΡΑΣ 18. ΚΑΡΑΛΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ 19. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΘΩΜΑΣ 20. ΑΛΕΞΙΑ ΣΙΔΕΡΗ 21. ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΚΟΝΤΑΡΟΥΣΗΣ 22. ΜΑΚΗΣ ΚΑΡΤΑΛΙΔΗΣ 23. ΣΑΒΒΑΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ 24. ΕΙΡΗΝΗ ΓΟΥΓΟΥΓΙΑΝΝΗ 25. GEORGINA MALAVATOU 26. ΜΑΡΙΑ ΣΟΥΡΑ 27. ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΓΚΑΣ 28. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΤΣΙΜΠΑΛΙΔΗ 29. ΜΑΡΙΝΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ 30. ΒΛΑΧΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑ 31. ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ 32. ΝΑΤΑΛΙΑ ΜΑΥΡΩΤΑ 33. ΠΑΥΛΟΣ ΤΟΜΠΟΥΛΙΔΗΣ 34. ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΚΟΣ Οι παρακάτω κερδίζουν τα μεγάλα δώρα της κλήρωσης 1. ΕΛΕΝΗ ΘΕΩΝΗ à BLAST COMICS & ΤΟ ΡΟΜΠΟΤ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ – ΑΓΡΙΑΔΕΣ 2. ΕΛΕΝΗ ΜΑΣΟΥΡΑ à ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΚΟΜΙΚΣ 3. ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΒΑΖΟΥΡΑΣ à ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΚΟΜΙΚΣ 4. ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΕΙΡΗΝΗ à 3Χ BLADE OF THE IMMORTAL (6,8,10)-DARK HORSE 5. ΜΑΝΩΛΙΑ ΚΑΛΦΑΚΗ à Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΞΥ 6. ΡΕΝΙΑ ΝΤΑΒΑ à Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΑΛΜΥΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ARS LONGA 7. ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΤΣΙΛΛΗΣ à DAREDEVIL O ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΞΥ 8. ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ à ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ ΤΗΣ (MANARA) – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΑΒΕΛ 9. ΖΗΝΑ ΤΣΙΓΑΜΙΔΟΥ à 2Χ ΕΡΙΚ ΚΑΣΤΕΛ(4,5) – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ 10. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΙΑΣ à Υ:Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΝΔΡΑΣ – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ANUBIS 11. ΦΟΥΡΙΑΔΑΚΗ ΤΕΡΕΖΑ à H.P. ΚΑΙ ΤΖΙΟΥΖΕΠΕ ΜΠΕΡΓΚΜΑΝ (ΜΑΝΑRA)– ΕΚΔ. ΒΑΒΕΛ 12. ΝΑΣΟΣ ΤΟΛΙΑΣ à ΑΡΜΑΔΑ – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 13. ΛΕΝΑ (KABUKI) à FAMILY HC – REBELLION O μεγάλος νικητής της κλήρωσης μας, και νέος κάτοχος μιας ολοκληρωμένης συλλογής 11 τόμων Nikolai Dante, είναι ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΑΦΟΝΖΟΣ Σας ευχαριστούμε όλους για τη συμμετοχή σας και ελπίζουμε να σας δούμε πάλι το φθινόπωρο, στο επόμενο Comic-Zine Weekend!!

Θα συμφωνήσω στα περισσότερα σημεία με τον γρουσούζη με τον καλό μου φίλο και mod @Retroplaymo . Άλλη μία εξαιρετική εκδήλωση που διοργάνωσε η Λέσχη μας στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Μας τίμησαν με την παρουσία τους,εκτός από τον δημιουργό,ο επίσης καταξιωμένος συνάδελφός του,Νικόλας Στεφαδούρος,πολλοί ακόμα γνωστοί καλλιτέχνες της Ελληνικής σκηνής κόμικς,αλλά κι ο εκδότης του νέου κόμικ. Επίσης αρκετά μέλη της Λέσχης,αλλά και πλήθος κόσμου. Γι'ακόμα μία φορά τα χαμόγελα και η καλή διάθεση περίσσευαν,όπως επίσης και τα πειράγματα ανάμεσα στα μέλη. Ο Πρόεδρος της Λέσχης άνοιξε την ομιλία κι αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση (κι όχι μόνο σε μένα φαντάζομαι) ήταν ότι δεν μίλησε περισσότερο από πέντε λεπτά. Επίσης η συγκεκριμένη εκδήλωση είχε και μία συγκινητική χροιά,μιας και ήταν η τελευταία που έγινε σε αυτόν τον χώρο,έναν χώρο που μας φιλοξένησε για δύο ολόκληρα χρόνια και ήρθε η ώρα να του πούμε αντίο. Με το καλό λοιπόν να είμαστε όλοι υγιείς κι ευδιάθετοι να παραστούμε και στην πρώτη εκδήλωση στον νέο μας χώρο. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου,"Το νησί της τρέλας" να είναι καλοτάξιδο και να φέρει πολλά χαμόγελα τόσο σε μικρά,όσο και σε μεγάλα παιδιά.

Άλλη μια πετυχημένη εκδήλωση, καταγράφτηκε στο καλεντάρι της ΛΕ.ΦΙ.Κ., η οποία ήταν και η τελευταία, πριν η λεσχη μας μετακομίσει στην νέα της έδρα . Μέτα το τέλος της παρουσίασης του κόμικ, το οποίο μπορώ να πω ότι το βρήκα εξαιρετικό και προσεγμένο τεθήκαν ερωτήσεις και μας δόθηκαν απαντήσεις σχετικά με την τιμή, το φόρμα και την ποιότητα της έκδοσης από τον @Dredd ο οποίος είχε και το "βάρος" του να "τρέξει" και την όλη εκδήλωση......Πολλά συγχαρητήρια Μια βραδιά γεμάτη με πολύ κόσμο, αν συγκράτησα σωστά τον αριθμό, ήμασταν πάνω-κάτω καμιά 60αρια άτομα, σε αυτό βέβαια βοήθησε και ο κάλος καιρός από εκεί και πέρα η βραδιά είχε χρώμα, χαρούμενα πρόσωπα, παιδάκια, μωράκια, χαμόγελα, πηγαδάκια, κουβεντούλα, αναψυκτικά, πατατάκια, μπύρες κλπ. Καλά, το τελευταίο (βλ. μπύρες) μην το λάβετε και τοις μετρητοίς, γιατί ο υπεύθυνος (λεγε με @Indian) μας το έπαιζε Κινέζος και έκανε τάχα-τάχα μου, ότι το ξέχασε και άλλα τέτοια διάφορα. Όμως, του την έχω στημένη στην γωνιά για μελλοντικά! Όπως προείπα ήδη, ήταν μια βραδιά με πολύ κόσμο και μερικά από τα πρόσωπα, εκτός των Νίκου Στεφαδούρου και Γιώργου Μελισσαρόπουλου, που ξεχώρισα ήταν: Μάνος Λαγουβάρδος, Αρινέλα Κοτσίκο, Νίκος Μηλιώρης. Βεβαία το παρών έδωσαν και γνωστά κοσμικά μελή και η αφρόκρεμα του GC ονόματα όπως: @Μενίγ Πουαγώ , @Θρηνωδός , @Kabuki κλπ. Και φυσικά, για άλλη μια φορά συγχαρητήρια στον άνθρωπο πίσω από τις κουρτίνες, που είχε την επιμέλεια για τον χώρο, τον ακούραστο @GreekComicFan . Μελανό σημείο της βραδιάς ίσως... Υπήρχε και ένας περίεργος περιθωριακός τύπος που τριγυρνούσε συνεχεία στην βιβλιοθήκη της λέσχης και ψαχούλευε να βρει παλιά τεύχη Μπλεκ, νομίζω @φλοκ λεγόταν όμως "μάζεψε" μερικές ψιλές και τουμπεκιάστηκε σε μια γωνία. Φωτογραφικό υλικό από την εκδήλωση, στο σχετικό άλμπουμ.