Αίθουσα Νικητών

Μουκανίσματα στην έρημο, των Miguel Ángel Nieto και Enrique Ventura, από το Μαμούθ Comix #2.

Προστέθηκαν δυο ακόμη ονόματα. Δεν έχω ιδέα ποιοι είναι, και βλέπω τα έξοδα είναι από τρίτους. Νομίζω ότι για τους περισσότερους καλλιτέχνες ισχύει αυτό. Η λίστα διεθνών προσκεκλημένων του Comicdom Con Athens 2018 ολοκληρώνεται με την προσθήκη ακόμη δύο ταλαντούχων κυριών: της Γερμανίδας δημιουργού Anna Haifisch, και της Λιβανέζας εικονογράφου και δημιουργού comics, Michèle Standjofski. Anna Haifisch Η Anna Haifisch γεννήθηκε το 1986, στη Λειψία της Γερμανίας. Σπούδασε στην Academy of Visual Arts της Λειψίας (2004-2011) και εργάστηκε ως μεταξοτύπης στην Kayrock Screenprinting στο Μπρούκλιν. Το 2013, υπήρξε συν-ιδρύτρια του Comics and Graphics Festival “The Millionaires Club”. Έχει εκδώσει τα comics VON SPATZ [2015 – Rotopolpress (GER), Misma (FR), 2018 – Drawn & Quarterly (CAN)], DON’T WORRY [2015 – Perfectly Acceptable Press (US)], DON’T WORRY, THE ARTIST [2016 – Reprodukt (GER), Misma (FR), Breakdown Press (UK), Reservoir Books (ESP)], THE ARTIST – DER SCHNABELPRINZ [2017 – Reprodukt (GER)], DRIFTER [2017 – Perfectly Acceptable Press (US)], ενώ είναι και δημιουργός του εβδομαδιαίου comic, THE ARTIST, για το Vice.com. Η Anna ζει και εργάζεται στη Λειψία. Η επίσκεψή της πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Goethe. Michèle Standjofski Η Michèle Standjofski είναι Λιβανέζα εικονογράφος και δημιουργός comics. Διδάσκει εικονογράφηση και comics στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Λιβάνου. Έχει λάβει μέρος στο φεστιβάλ της Angoulême και έχει εκθέσει στη Βηρυτό, το Αιξ-αν-Προβάνς, τη Ραβέννα, την Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη, το Μόναχο και το Σεν Μαλό. Τον Ιανουάριο του 2017, δημοσίευσε στις εκδόσεις Des Ronds dans l’O, το graphic novel TOUTES LES MERS, το πρώτο μέρος του οποίου παρουσιάστηκε στις Rencontres du 9ème Art, στο Αιξ-αν-Προβάνς. Ανήκει στο Collectif Gémeaux και το έργο τους DISORDERS IN BEIRUT έχει εκτεθεί στη Βηρυτό, στην Γκαλερί Janine Rubeiz, και στο Ουλμ στην Γκαλερί Griesbald. Η επίσκεψή της πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Βιβλιοπωλείο “Λεξικοπωλείο”. Τα ονόματα των Anna Haifisch και Michèle Standjofski, ολοκληρώνουν το φετινό guest list, που περιλαμβάνει τους δημιουργούς, Simon Spurrier (THE SANDMAN UNIVERSE, X-MEN LEGACY), Nicolas de Crécy (FOLIGATTO, LEON LA CAME, PERIODE GLACIAIRE), Roger Langridge (FRED THE CLOWN, THE MUPPET SHOW, POPEYE), Rutu Modan (ΕΧΙΤ WOUNDS, THE PROPERTY), Sümeyye Kesgin (RISE OF THE MAGI, ELSEWHERE), Emma Price (CRY HAVOC, SAVAGE TOWN), Nicolas Wouters και Δημήτρη Μαστώρο. Παράλληλα, το Φεστιβάλ θα φιλοξενήσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα έκθεση αφιερωμένη στον κόσμο των fan favorite φινλανδικών cartoons, THE MOOMINS.

Καταφερα και βρηκα σε καλη τιμη τον μαυρο πανθηρα

Να δώσω και μια ενημέρωση σχετικά με όσους σκοπεύουν να ανέβουν ή τουλάχιστον το σκέφτονται έντονα! :p Την ίδια περίοδο λογικά έχει τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου και ίσως και άλλες εκδηλώσεις γτ στο booking τουλάχιστον τα διαθέσιμα καταλύματα είναι λίγα γι αυτές τις ημέρες. Όποιος σκέφτεται να κλείσει κάπου για να μείνει ας το κάνει όσο το δυνατόν πιο έγκαιρα. Εγώ έκλεισα ήδη μέσω Airbnb.

Τα BD στον κινηματογράφο Η πλούσια παράδοση των γαλλοβελγικών κόμικς δεν θα μπορούσε να μην έχει περάσει και στον κινηματογράφο. Από την δεκαετία του 1940 μέχρι τις ημέρες μας, πολυάριθμες ταινίες, animated ή live-action, έχουν βασιστεί λιγότερο ή περισσότερο σε διάφορα BD. Η αλήθεια είναι ότι πολλές εξ αυτών είναι «εσωτερικής κατανάλωσης», δεν γίνονται δηλαδή γνωστές πέρα από τα σύνορα των γαλλόφωνων περιοχών. Ωστόσο, πολλά έργα είναι δημοφιλή σε παγκόσμιο επίπεδο και ο αριθμός τους αυξάνεται σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Από αριστερά προς τα δεξιά οι αφίσες των Becassine, Le Crabe aux Pinces d'Or και Les Aventures des Pieds-Nickeles Η αρχή έγινε με την ταινία Bécassine (1940). Η κωμωδία αυτή βασίστηκε στο ομώνυμο γαλλικό στριπάκι που πρωτοεμφανίστηκε στο μακρινό 1905. Ακολούθησε η πρώτη εμφάνιση του Τεντέν στη μεγάλη οθόνη, μέσα από το stop motion φιλμ Le Crabe aux Pinces d'Or (1947), που ακολουθεί πολύ πιστά την πλοκή του ένατου άλμπουμ. Το 1948 προβλήθηκε άλλη μία μεγάλου μήκους ταινία βασισμένη σε στριπ, το Les Aventures des Pieds-Nickelés. Αριστερά στιγμιότυπο από την live-action "TinTin et le Mystere de La Toison d'Or", κέντρο και δεξιά η αφίσα και ένα στιγμιότυπο από το κινούμενο "TinTin et le Temple du Soleil" Tη δεκαετία του 1960 έγινε ένα μικρό «μπαμ» στις μεταφορές γαλλοβελγικών κόμικς στο σινεμά. Εμφανίστηκαν τρεις live-action ταινίες με τον Τεντέν (Tintin et le Mystère de La Toison d'Or - 1961, Tintin et les Oranges Bleues - 1964, Tintin et le Temple du Soleil - 1969), αν και οι δύο δεν είχαν καμία σχέση με κάποιο από τα κόμικς. Προβλήθηκαν κι άλλες ταινίες με διάσημους πρωταγωνιστές, όπως τα animated Les Aventures des Schtroumpfs (1965) και Astérix le Gaulois (1967), αυτή ωστόσο που ξεχωρίζει για διάφορους λόγους είναι η Barbarella (1968). Βασισμένη στο ομώνυμο κόμικ επιστημονικής φαντασίας του Jean-Claude Forest, επρόκειτο για μια live-action γαλλο-ιταλική συμπαραγωγή με πρωταγωνίστρια την Αμερικανίδα Jane Fonda. Η αισθητική και ο ερωτισμός της έχουν αφήσει το σημάδι τους στην παγκόσμια ποπ κουλτούρα και σήμερα έχει λάβει μια καλτ διάσταση. Αριστερά καρέ από την πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων πάνω στο σύμπαν του δαιμόνιου Γαλάτη, δεξιά η αφίσα ενός από τα πιο καλτ sci-fi φιλμς Η τάση για μεταφορά γνωστών BD συνεχίστηκε και στα επόμενα χρόνια, με ταινίες των Gaston Lagaffe, Αστερίξ και Λούκυ Λουκ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συντριπτική πλειονότητα των μεταφορών αφορούσε χιουμοριστικά κόμικς. Ακόμη και το Paulette, la Pauvre Petite Milliardaire (1986), που βασίζεται στην ερωτική σειρά των Georges Wolinski και Georges Pichard, υπερτόνισε τα αστεία στοιχεία και μείωσε κατά πολύ τα ερωτικά. Η τάση αυτή συνεχίστηκε μέχρι και τη δεκαετία του 1990, όταν εμφανίστηκαν πιο ενήλικες ταινίες σαν το Jesuit Joe (1991), μια live-action ταινία βασισμένη στο ομώνυμο κόμικ του Hugo Pratt, και το Cauchemar blanc (1991), μια βραβευμένη στις Κάννες μικρού μήκους ταινία, εμπνευσμένη από μια σύντομη ιστορία του Moebius. Στα 00's εμφανίστηκαν αρκετές ταινίες με τέτοιο περιεχόμενο (Immortal - 2004, Largo Winch - 2008 κ.ά.). Και πάλι, όμως, μπορούμε να πούμε ότι χιουμοριστικά έργα όπως οι live-action μεταφορές τευχών του Αστερίξ (Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre - 2002, Astérix aux Jeux Olympiques – 2008) έχουν τον πρώτο λόγο. Πάντως, την πιο μεγάλη αίσθηση σε παγκόσμιο επίπεδο προκάλεσε το αυτοβιογραφικό animation Persepolis (2007). Το 2003 ξεκίνησε ένα εγχείρημα μεταφοράς των βουβών ιστοριών του Arzach από τον Moebius σε σειρά κινουμένων σχεδίων με τίτλο Arzach Rhapsody (2003) που ολοκληρώθηκε σε 14 επεισόδια. Πλέον, όλο και περισσότερες ταινίες βασίζονται σε BD. Το 2013, το La Vie d'Adèle, βασισμένο στο graphic novel Le Bleu est une Couleur Chaude, απέσπασε πλήθος βραβείων σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Σημαντικά, αλλά λιγότερο γνωστά, είναι και τα Les Aventures Extraordinaires d'Adèle Blanc-Sec (2010), Poulet aux Prunes (2011), Quai d'Orsay (2013) και Aya de Yopougon (2013) καθώς και (για ακόμα μία φορά) το πετυχημένο Astérix: Le domaine des dieux (2014). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, πολλές ξένες παραγωγές έχουν βασιστεί σε γαλλοβελγικά κόμικς. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ βγήκαν τα The Smurfs (2011), η πρώτη live-action εμφάνιση των μικρών μπλε πλασμάτων, και The Adventures of Tintin (2011), η πρώτη animated ταινία του δημοφιλούς χαρακτήρα μετά από σαράντα σχεδόν χρόνια. Το Snowpiercer (2013), εμπνευσμένο από το Le Transperceneige των Jacques Lob, Benjamin Legrand και Jean-Marc Rochette, έλαβε εξαιρετικές κριτικές και μέχρι σήμερα αποτελεί την ακριβότερη νοτιοκορεάτικη παραγωγή ενώ τεράστιο σούσουρο έγινε γύρω από το περσινό Valerian and the City of the Thousand Planets, βασισμένο στο sci-fi BD Valerian των Pierre Christin/Jean-Cluade Mezieres. Όπως και με τα αντίστοιχα κομιξο-blockbuster των ΗΠΑ, οι εταιρείες παραγωγής ρίχνουν πολλά λεφτά σε φιλμ βασισμένα σε BD. Ταινίες όπως οι live-action μεταφορές των περιπετειών των Γαλατών, το Sur la Piste du Marsupilami (2012) ή το Michel Vaillant (2003) φιγουράρουν στις πιο ακριβές γαλλικές παραγωγές. Μάλιστα, τόσο στις γαλλοβελγικές, όσο και στις ξένες παραγωγές επιλέγονται διάσημοι ηθοποιοί. Από την Claudia Cardinale και την Brigitte Bardot πριν μερικές δεκαετίες, μέχρι τον Gerard Depardieu, την Monica Bellucci, τον Ed Harris και τον Sylvester Stallone στις ημέρες μας, τέτοιου είδους ταινίες είναι γεμάτες με γνωστά ονόματα.

Μαζεύοντας τα διάφορα special από τη 2000 AD και τους συγγενικούς της τίτλους : Judge Dredd Yearbook --> Tornado Annual --> Starlord Annual --> Judge Dredd Annual --> 2000 AD Yearbook --> 2000 AD Annual --> 2000 AD Winter Special --> Judge Dredd Mega-Special --> 2000 AD Sci-Fi Special -->

Έτος 1947 και οι Αφοί Λιναρδάτου κυκλοφορούν ένα "φιλολογικό περιοδικό" ονόματι Μιμόζα που έζησε περίπου 2 χρόνια (1947-48). Εβδομαδιαία έκδοση, μικρό μέγεθος (14Χ31), φτηνό δημοσιογραφικό χαρτί, περιείχε μικρά αυτοτελή μεταφρασμένα διηγήματα. Μεταφραστής ο "ειδικός" στα αισθηματικά, Γιώργος Ταρσατόπουλος. Κατά Χανό έφτασε τα 68 τεύχη.

με το μπαρδόν, αλλά αυτό είναι κάτι που κάθε καμένος στο Football Manager, από την εποχή που ήταν ακόμη Championship Manager το έχει κάνει πλέον της μίας φοράς

Εχουμε παρουσιασεις και για τις δύο Jeremiah XIII Απο animation υπαρχει και το Corto Maltese. Εχουν μεταφερθει και αλλα αλμπουμ εκτος απο αυτο.

Ειδικά σε animation έχει αρκετά: Blake & Mortimer, Trolls de Troy, Lanfeust Quest, Boule et Bill, Barbe-Rouge, Spirou, Petit Spirou, τα Στρουμφάκια, Τεν-τεν, Λούκι Λουκ, Papyrus, Yakari, Μαρσουπιλαμί, Μισέλ Βαγιάν. Σε live action series, τόσο το ΧΙΙΙ, όσο και ο Jeremiah πήγαν 2 σεζόν - καθόλου άσχημα. Με αξιοπρεπέστατες κριτικές και τα 2, ειδικά το πρώτο mini series [imdb=tt1117667] [imdb=tt0290966]

Λίγα πράματα έχουν αποτύχει τόσο οικτρά όσο οι μεταφορές BD στην οθόνη. Αποκορύφωμα αποτυχίας είναι ο Blueberry, με πολύ κοντά του τον Ιζνογκούντ και τον Λούκι Λουκ με τον Τέρενς Χιλ. Μία χρυσή βατομουριά πρέπει να γεννοβολάει μόνο για τις μεταφορές των BD. Εδιτ: Τη μεγάλη οθόνη εννοώ, στη μικρή έχουμε 2 αρκετά ενδιαφέρουσες περιπτώσεις το λιγότερο. Περιμένω το αντίστοιχο άρθρο.

Ο Χρήστος Μακροζαχόπουλος (κατά GC @Lord Makro) μας συστήνει τις νέες του δημιουργίες. Κουλουβάχατα comics

Έτσι και έρθει Miller, θα φάω τα λυσακά μου που δεν μπορώ να ανέβω Θεσσαλονίκη. Εκτός κι αν το πάρω με τα πόδια. Αν ξεκινήσω αύριο, λογικά θα φτάσω ίσα ίσα για το Con.

Του Σαββάτου αυτό Αφιερωμένο στο Θρηνωδό (ξέρει αυτός ) 00::00 Σαββάτο προς Κυριακή. Μόλις έχει τελειώσει το RMG και εγώ οδηγάω για Λουτράκι. Δεν έχω όρεξη να ακούσω κανονικό ραδιόφωνο, θέλω κάτι άλλο. Πάω λοιπόν στα Μεσαία και αρχίζω να ψάχνω για κάτι. Κάτι με χρουτσου χρουτσου, κάτι σε ξένη γλώσσα, κάτι που να κουβαλάει αρώματα μιας άλλης εποχής. Της εποχής του Grundig που είχαμε στο χωριό (σαν αυτό της φώτο) με τις "μυστήριες" μπάντες και με τα ονόματα των διαφόρων πόλεων του εξωτερικού επάνω. Σε κάποια φάση αράζει η "βελόνα" στο 864MW. Κάτι σαν εκκλησιαστική μουσική, κάτι το ανατολίτικο, σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνω με ένα τυπά να "ψέλνει" μια φράση, να κάνει μετά παύση, να ακούω χρουτσου χρουτσου στο βάθος, να νομίζω πως ακούω κάτι σα θυμιατό με τα καμπανάκια του (δεν ξέρω άμα όντως το άκουγα ή άμα ήταν τα χρουτσου χρουτσου), κάποιους να λένε κάτι σχεδον ψυθιριστά ή από απόσταση και μετά τον τυπά να "ψέλνει" μια άλλη φράση κ.ο.κ. Απόλαυση μέχρι να φτάσω Λουτράκι. Σχεδόν μόνος στο δρόμο, νύχτα, φώτα δεξιά/αριστερά/στο βάθος και αυτή η εξωτική ψαλμωδία για σάουντρακ. Φυσικά Κυριακή έκατσα και έψαξα να βρω τι ακριβώς άκουγα και που είχε κολλήσει η βελόνα. Για πρώτη φορά λοιπόν έβαλα ERTU Al-Quran al-Karim. Κατ'ευθείαν από το Δέλτα του Νείλου Η λέξη Quran δεν είναι τυχαία here's looking at you

@Pete μετέφερα το σχόλιό σου στο θέμα των απαντήσεων για το ανάλογο αφιέρωμα. Όταν γίνεται Μελέτη που απαιτεί χρόνο για να ολοκληρωθεί, κάνουμε ένα θέμα για τα σχόλια/προτάσεις/διορθώσεις, για να κρατάμε καθαρή και μαζεμένη την Μελέτη. ΥΓ. Η εν λόγω μελέτη είναι συνεργασία δύο μελών : Θρηνωδός & GeoTrou

Τώρα έφτασα (και) σε αυτήν την ενότητα. Έχεις κάνει μια ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ δουλειά, συγχαρητήρια!!!! Άφωνος και απέραντο

Σήμερα μπαίνει επίσημα και η άνοιξη, μερικές ώρες πιο μπροστά από το καθιερωμένο της 21/3. Το απόγευμα στις 18.15 μπαίνουμε στην εαρινή ισημερία δηλαδή ίση ημέρα με ίση νύχτα, από αύριο μεγαλώνει η ημέρα. Μαζί με την άνοιξη όμως μπαίνουν και η αλλεργίες. Έτσι το αγαπημένο σας περιοδικό από το τεύχος 31 που κυκλοφόρησε σήμερα με 3 μεγάλες προσφορές. Από αυτό το τεύχος πιο ενισχυμένο για να μπορούν να το απολαμβάνουν και αυτοί που δεν μπορούσαν. 1) Αντιαλλεργικό-εντομοαποθητικό. 2)Δίχως γλουτένη, δεν μπορούσατε να διαβάσετε το κόμικς σας γιατί είχατε δυσανεξία στην γλουτένη; Τώρα πια όχι. 3)Με Super foodssss (παχύ το ντςς) για ενίσχυση του οργανισμού κατά το διάβασμα. Τώρα όλοι μπορούν να απολαύσουν το διάβασμα. ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης. Αν και ο τιτλος του τεύχους είναι Η ΝΥΦΗ ΤΟ 'ΕΣΚΑΣΕ η Τζούλια Ρόμπερτς δεν εμφανίζεται.

JUNGLE Άλμπουμ: Jungle Χώρα: HΠΑ Εταιρία: Private Pressing Έτος κυκλοφορίας: 1969 Παραγωγός: --- Μέλη: Jay Mierly (vοcals), James Ryan Clark (lead guitar), Virgil "Butch" Daniels (guitar), John Dawson (bass), Delbert Lang (drums) Μουσικό είδος: Psychedelic rock, progressive rock Τιμή αγοράς: από 500€ (τα σύγχρονα αντίγραφα, μεταχειρισμένα, από 30€) Ένας από τους σπανιότερους δίσκους του ροκ (αρχικά κυκλοφόρησε μόνο σε 50 αντίτυπα), ηχογραφημένος στη Νέα Υόρκη το 1969 όταν το συγκρότημα ζούσε τότε σε μια φάρμα στο Βερμόντ, αν και καταγόταν από το Λος Άντζελες. Η βασική ιδέα ήταν να γραφτούν μερικά κομμάτια σαν ντέμο, αλλά τελικά οι Jungle αποφάσισαν να χρηματοδοτήσουν μόνοι τους την κυκλοφορία του δίσκου. Τα μέλη του συγκροτήματος δεν ήταν πρωτάρηδες στη μουσική, μια και είχαν παίξει πιο πριν στους Garage Punkers και στους Knight Riders, θρυλικές μπάντες της Καλιφόρνια (οι δεύτεροι είχαν κάνει θραύση το 1965 με το "Ι", ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σινγκλάκια της εποχής (μήπως πρέπει να ανοίξω μια άλλη ενότητα με singles; ) Εδώ θα βρούμε μερικές εξαιρετικές συνθέσεις, πραγματικά ακατέργαστα διαμάντια που έχουν χαρακτηριστεί ανάμεσα στα καλύτερα αντιπροσωπευτικά κομμάτια της ψυχεδελικής περιόδου. Το 2011 το άλμπουμ κυκλοφόρησε ξανά από τη γερμανική εταιρία Red Lounge αλλά μόνο σε 100 αντίτυπα, κάτι που σημαίνει ότι παραμένει σπάνιο. Από τον σπανιότατο αυτό δίσκο (μόνο ένα αντίτυπο των αρχικών 50 δίσκων έχει εντοπιστεί σε ιδιωτική συλλογή) ανεβάζω το Gray Picnic. 03 Gray Picnic.mp3

Tintin et le Mystère de La Toison d'Or (1961) Astérix le Gaulois (1967) Cauchemar blanc (1991), μια βραβευμένη στις Κάννες μικρού μήκους ταινία, εμπνευσμένη από μια σύντομη ιστορία του Moebius. (Στο ''συντομη ιστορια'' μπορει να μπει η ελληνικη εκδοση) Vie d'Adèle, (La) Extraordinary Adventures of Adèle Blanc-Sec, (The) Sur la piste du Marsupilami Poulet aux prunes The Adventures of Tintin (2011) Αυτα βρηκα

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε βάλει στο πρόγραμμα ξεχωριστή καταχώρηση για τηλεοπτικές σειρές βασισμένες σε bd (ή direct-to-video αν υπάρχουν). Δώσε καμιά πληροφορία αν είναι να το δρομολογήσουμε

There is a prince charming on Phenixon "There is a prince charming on Phenixon", ή αλλιώς πως να σας φάει την γυναίκα ένα εξωγήινο τέρας και σεις να μείνετε με την πεθερά αμανάτι. Συνεχίζοντας στο χιουμοριστικό μοτίβο του "It's a small universe" που είδαμε πριν μια εβδομάδα στο μπλογκ, ο Μοέμπιους φτιάχνει ακόμα μια τετρασέλιδη υπόθεση καθημερινής τρέλας βγαλμένη από την ζωή. Κάπου στο μέλλον, το διαστημόπλοιο Star Gulper φτάνει σε έναν μικρό κίτρινο πλανήτη ονόματι Phenixon. Μέσα σε αυτό ο άντρας ενός ζευγαριού κοσμοναυτών τρώει παντόφλα από την γυναίκα του η οποία επιμένει ότι η μάνα της έχει κάθε δικαίωμα να έρχεται να τους βλέπει, πετώντας τις γνωστές σε όλους ατάκες "δεν μ'αρέσει ο τόνος σου", "δεν συμπαθείς τη μαμά" κλπ Με το που προσγειώνονται και ο άντρας ξεκινά το εμπόριο με τους ντόπιους, η γυναίκα γνωρίζει ένα Pavachus που είναι μια μείξη χταποδιού με κράκεν ονόματι Balutin, ερωτεύονται και την παίρνει μακριά στους χρυσούς ωκεανούς του πλανήτη. Η ιστορία τελειώνει με τον άντρα να αναρωτιέται πως στο ανάθεμα θα δικαιολογήσει την απώλεια της γυναίκας του στην αστρική αστυνομία και την μάνα της, ενώ το έρμο το Pavachus τ'ακούει από την γυναίκα σχετικά με το δικαίωμα της μάνας της να έρθει να τους δει για διακοπές Μια ακόμα άκρως διασκεδαστική ιστορία του Μοέμπιους που με πετυχημένο χιουμοράκι προσαρμόζει συνηθισμένα γεγονότα σε ένα φουτουριστικό σύμπαν με εξωγήινους και τέρατα που τρώνε παντόφλα, διακωμωδώντας το universal πρόβλημα των αντρών με τις πεθερές τους και vice versa. Στο εισαγωγικό σημείωμα μαθαίνουμε πως το κόμικ το σχεδίασε όταν έκανε τις διακοπές του στο νησί Ρε στην δυτική ακτή της Γαλλίας (εκεί που πήγαινε όταν του ήρθε η ιδέα για το "La Deviation"), οπότε τα περιβάλλοντα της ιστορίας αντικατοπτρίζουν την ομορφιά του νησιού. Οι επιρροές του, ή καλύτερα η "μουσική" της ιστορίας, είναι δύο αγαπημένοι του συγγραφείς, ο Γάλλος Boris Vian και ο Jack Vance. Εδώ, προσπάθησε μέσω ενός κοινού αστείου να ενσωματώσει τον άμεσο τρόπο που αυτοί οι δύο απευθύνονται στον αναγνώστη. Άλλωστε, το τέρας Pavachus μόνο Prince Charming το λες. Η ιστορία δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιανουαρίου 1981 του Heavy Metal και στην συλλογή της epic νο.4 "Moebius: The Long Tomorrow and Other Science-Fiction Stories" τον Απρίλιο του 1988. Από την πρώτη σελίδα των δύο δημοσιεύσεων που παραθέτω παρατηρούμε ότι έγινε επαναχρωματισμός καθώς και άλλη μετάφραση. αριστερά η έκδοση του heavy metal, δεξιά της epic

Εγώ ευχαριστώ και τους δυο σας για την προσπάθεια!

Όταν βγήκε σε DVD ένωσαν τα επεισόδια σε τηλεταινίες και εξαφάνισαν από παντού τον Ίντυ των 99 χρονών, αν θυμάμαι καλά. Άλλη μια περίπτωση που ο Τζωρτς Λούκας άλλαξε τα φώτα σε μια δημιουργία του...

Εντάξει, αυτό είναι δεδομένο. Όσο προχωράει η σειρά υπάρχει βελτίωση, τόσο σεναριακά όσο και σχεδιαστικά Βάζω ένα μικρό δείγμα από καρέ που χαίρομαι να κοιτάω με τις ώρες:

Επίσης (να βοηθήσω κι εγώ) ήταν τυπωμένο σε χαρτί. Πάπυροι και χαραγμένα σε πέτρα αποκλείονται.

Έπεσες πολύ κοντά (not). Για βοήθεια, θα πω ότι το κόμικ δεν αποτελεί ενιαία ιστορία, αλλά πολλές μικρότερες.

Κωστίκας-Γιωρίκας #6

Βγηκε καινουριο Children of the corn, Children of the Corn: Runaway [imdb=tt5565634]

Ναι αμέ

@Θρηνωδός για πολλες απο τις ταινιες που ανεφερες στο αφιερωμα εχουμε παρουσιασεις στο GC.. Θες να σου γραψω τα λινκ για να τα αντικαταστησεις με αυτα του imdb? Ο,τι θελετε

εμένα με βλέπω για αυθημερόν με κτελάκι τελικά. Αναχώρηση σάββατο βράδυ, 5.00 άφιξη θεσσαλονική, μπουγάτσα, φραπέ και στο κον.

Σε ευχαριστώ, Θρηνωδέ! Goldwing? Africa Twin; Αυτές δεν είναι μοτοσικλέτες, είναι σαλονοτραπεζαρίες...

Θησαυρός 15/9/1957 τεύχος 981, Θησαυρός. Οι τελευταίες φωτογραφίες του Χοντρού.

@Pete λίγα πράγματα από μηχανές Κυρίως η Honda είχε φέρει, την καινούργια Goldwing και την Africa twin του '18.

Θα έχει και μοτοσικλέτες; Γιατί καλά τα αυτοκίνητα, αλλά η καρδιά μου είναι στα δίτροχα... Μπράβο! Με γεια! Υπέροχα! Να τα απολαύσεις!

Εξώφυλλα 179,184,191,199 Τα εξώφυλλα μεταφέρθηκαν στην παρουσίαση.

Ποτέ μην λες ποτέ. Κατάφερα να πραγματοποιήσω χθες ένα όνειρο που είχα από τα δέκα μου, όταν και πρωτοέμαθα την ύπαρξη της συγκεκριμένης έκθεσης. Ο λόγος για το 88ο GIMS, το διεθνές φεστιβάλ αυτοκίνησης της Γενεύης. Η καλύτερη έκθεση αυτοκινήτων και παρελκομένων στον κόσμο. Περιττό να πω πως την πρώτη μία ώρα έτρεχα αλαλιασμένος από δω και από κει έτοιμος να λιποθυμήσω. Θα αρκεστώ σε μερικές από τις μεγάλες κυρίες που είχα την τύχη να δω από κοντά, ενώ σε κάποιες μπήκα και μέσα και ακούμπησα τον πισινούλη μου στα εξωπραγματικά τους καθίσματα. Η δολοφόνος από την χώρα του ανατέλοντος ήλιου με την μικρή αδερφή της Η μόνικα μπελούτσι των τετράτροχων Οι πιο φινετσάτες Ιταλίδες που θα δείτε ποτέ Οι Σουηδέζες που δεν συγχωρούν Η ανατολίτισσα με το σαρακηνό ταμπεραμέντο Η άγνωστη από την Αμερική Προφέρεται λαμ-μπορ-γκίιιιι-νι Οι φρατζολιάρικες γερμανίδες με τα εξωπραγματικά πισινά και ένας κύριος που οργώνει τα χώματα καλύτερα και από το τρακτέρι του μπάρμπα, σκέτη πρέζα οι υπερατλαντικές καουμπόϊσες δεν θα έλειπε και η της πίστας Και κάποιες γενικές της έκθεσης είναι πραγματικά ανεπανάληπτη εμπειρία. Ακόμα και αν πας για να παρατηρείς το τελείως ανομοιογενές κοινό. Χάιλαιτ της βραδιάς, όταν γνώρισα και έπιασα κουβέντα με τον αρχιμηχανικό της liberty walk, ενός από τους μεγαλύτερους Ιαπωνικούς βελτιωτικούς οίκους. Προτείνω με κλειστά και ανοιχτά και μισάνοιχτα μάτια

Βρίσκεσαι σε καλό δρόμο, πρέπει να το έχεις καταλάβει. Κοιτάμε για έκδοση επαγγελματική, όχι φανζίν. Από τις λίγες που έχει κάνει ο εν λόγω, πολύ αναγνωρίσιμος δημιουργός.

Όπως και αναφέρθηκε παραπάνω, ιστορία "Το νυχτοκάματο του τρόμου" ανήκει στη μάνγκα σχολή και φιλοξενείται στο τρίτο τεύχος! Οπότε το θέμα που συζητάτε απλά δεν υπάρχει...! Ευχαριστώ...!

Οι ιστορίες πρέπει να είναι οι εξής: Το πρωτόκολλο Μαντ Δόκτωρ Ράφτινγκ στον κόκκινο ποταμό Σήμα από το παρελθόν Πιεστική δίαιτα Η εκδίκηση της μέλισσας Όλες εκτός από την τέταρτη προέρχονται από το Topolino 3126.

Ευχαριστούμε Pete Όπως έγραψε και ο Γιώργος, το αφιέρωμα αυτό το ξεκινήσαμε με τον Γιώργο (GeoTrou) 1.5 χρόνο πριν και ακόμα πάμε. Χαίρομαι που σου άρεσε, έχει πολύ ψωμί να δεις πέρα από το τελευταίο κομμάτι που ανέβηκε και ο,τι προκύψει ευχαρίστως το συζητάμε εδώ.

A, κατάλαβα! Ευχαριστώ και συγνώμη!

27/10/1957, τ. 987, Θησαυρός. Ο Γουώλτ ετοιμάζεται να κάνει ταινία με μουσική Τσαϊκόφσκυ και να συνεργαστεί με τον Σαλβατόρ Νταλί.

Ο πρώτος τόμος του Ηombre ήταν το πρώτο γαλλικό κόμικς που αγόρασα όταν πρωτοπήγα στο Παρίσι. (http://europeanclassiccomic.blogspot.gr/2016/12/hombre.html)

Φαίνεται πως είναι πιο εύκολο πάντως να βρεθούν τα επεισόδια, παρά κάποιος που θα έχει τον πρώτο τόμο για να σκανάρει το εξώφυλλο για την παρουσίαση.

Εδώ και λίγο καιρό αυτή η κούκλα είναι δικιά μου Έρωτας από την πρώτη ματιά. Μία υπέροχη σελίδα, ιστορία από μόνη της, σχεδιασμένη από τον αγαπημένο μου Sean Phillips. Και μάλιστα σε εξαιρετικά προσιτή τιμή μιας και είναι από το σχετικά άγνωστο Kingpin του 2004, σε σενάριο του (επίσης αγαπημένου μου) Bruce Jones. Η "φάρα" μας βλέπετε, δεν ενδιαφέρεται για ότι δεν έχει κολάν... Καλύτερα! Πάνω αριστερά θα δείτε να γράφει τη λέξη "Thug", ο αρχικός, εικάζω, τίτλος της σειράς. Ορίστε και μερικές λεπτομέρειες, έτσι, για το χάζι. Και καδραρισμένη, έτοιμη να κρεμαστεί! Τέλος, η σελίδα όπως δημοσιεύθηκε: Kingpin #1, σ.22

Τα τελευταία τεύχη του Eric Castel είναι αδύνατα. Μην περιμένετε και πολλά πράγματα, Αυτό συμβαίνει σε πολλές σειρές κόμικς όταν πλησιάζουν στο τέλος τους. Η φθορά είναι αναπόφευκτη. Είναι σαν να έχεις απαίτηση να βγάλουν δυνατό album οι Rolling Stones εν έτει 2018. Δεν γίνεται.

Κάτι διαφορετικό... Σε ποιο κόμικ Έλληνα δημιουργού, η πρώτη πρόταση που διαβάζουμε είναι «Από την αρχή του χρόνου ο Χάρος δούλευε πολύ».

Αυτή την σειρά την έχω στο αρχείο μου αλλά από τα 22 επεισόδεια, τα οποία διαρκούν μιάμιση ώρα περίπου τα καθένα, μόνο τα 3 έχουν Ελληνικούς υπότιτλους τα υπόλοιπα μονο αγγλικούς