Αίθουσα Νικητών

Βγήκε η λίστα με τις αυτοεκδόσεις === http://www.comicdom.gr/2018/02/26/comicdom-con-athens-2018-self-publishers-alley-selection/ Αγωνία τέλος! Είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε τα ονόματα των δημιουργών που θα συμμετέχουν στο Self-Publishers Alley του Comicdom Con Athens 2018. Όπως συμβαίνει και με τις επίσημες εκδοτικές, ένα σημαντικό κομμάτι της ετή­σιας εκδοτικής παραγωγής αυτοεκδόσεων και fanzines συντονίζεται για να συμπέσει με την τριήμερη γιορτή των comics. Από την πρώτη διοργάνωση του 2006, μέχρι σήμερα, το Comicdom Con Athens στηρίζει τα ερα­σιτεχνικά έντυπα, παραχω­ρώντας στους δημιουργούς τους χώρο, για να προβάλλουν τις εκδόσεις τους. Από το Comicdom Con Athens 2016, ο χώρος των αυτοεκδόσεων έχει μετακομίσει στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, όπου εξακολουθεί να αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες επισκέπτες, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα και τη χαρά να ανακαλύψουν τις εξαιρετικές δουλειές νέων δημιουργών, αλλά και να επισκεφθούν για ακόμη μια χρονιά τους “βετεράνους” της ακμάζουσας σκηνής των fanzines. Οι δημιουργοί που θα φιλοξενηθούν στο Self-Publishers Alley του Comicdom Con Athens 2018, οι οποίοι επιλέχθηκαν από εξαμελή κριτική επιτροπή, αποτελούμενη από τους Ηλία Κυριαζή, Τόμεκ Γιοβάνη, Μέλανδρο Γκανά, Αριστείδη Κώτση, Γιάννη Κουρουμπακάλη και Δημήτρη Σακαρίδη, είναι οι παρακάτω. Δημήτρης Αγκαράι Μαγδαληνή Βεντούρη Ευγενία Βερελή Κορίννα Μέι Βεροπούλου Παναγιώτης Βλάμης Δημήτρης Γακηλάζος Ντέννις Γιατράς Δημήτρης Γαβαλάς Παναγιώτης Γερακάκης Ρομπέρτα Γιαϊτζόγλου-Watkinson Δανιήλ Γουδέλης Έλενα Γώγου Γιάννης Δαλκίδης Διονυσία Δεδούση Γεωργία Ζάχαρη Δημήτρης Ηλιόπουλος Ευαγγελία Καλύβα Ντίνος Καψάλας Κλήμης Κεραμιτσόπουλος Δάφνη Κεσκενίδου & Ειρήνη Αγγελίδου Δημητρης Κοσκινάς Arinela Kociko Περικλής Κουλιφέτης Δέσποινα Μανώλαρου Ελεωνόρα-Άννα Μαυροφρύδη Κατερίνα Μεραμβελιωτάκη Νίκος Μηλιώρης Πηνελόπη Μητσοπούλου Darina Miroshnichenko Γιώργος Μουνδρούκας Αθανάσιος Μπαγγέας Ελευθερία Μπαλή Ανδριάννα Μπαλτά Άννα Μπαντούνου Nanae Nakamoto Δήμητρα Νικολαΐδη Aniro Παναγιωτοπούλου Σιαδώρα Παπαθεοδώρου Αλκυόνη Παπακωνσταντοπούλου Θανασης Παπαντωνιου Νέστωρ Παπατριανταφύλλου Ηλίας Πιερρακέας Μαρία Σιδέρη Νίκος Σκαμάγκας Μαρία Σπυροπούλου Κατερίνα Σταμάτη Νίκος Σταυριανός Λεωνίδας “Steve” Στιβακτής Νάσια Στυλίδου & Αποστόλης Μόκας Ιωαννης Τασουλας Λουκία Τζωρτζοπούλου Στυλιανός Τομάζος Γιώργος Τσακιρέλης Κώστας Τσελεπατιώτης Μάγκυ Τσιοπελάκη Αντώνης Φουντεδάκης Εργαστήρι Σχεδίου Χρόνης Λουλάκης – Γρηγορία Μπαλμπούζη Κέντρο Εφαρμοσμένων Τεχνών Ορνεράκης Σκίτσο/Κόμικς του Εργαστηρίου Ζωγραφίζω Vellios School of Art ===

Επί του άρθρου Τι σχέση έχει το ίντερνετ με το σταμάτημα του Μπλεκ το 1994? Το 1994 το ίντερνετ ήταν τρομακτικά περιορισμένο σε αυτή τη χώρα. wtf. Ήταν περιορισμένο μέχρι και στις ΗΠΑ!!! (σε σχέση με σήμερα όσον αφορά τις ΗΠΑ). Όσον αφορά την Ελλάδα, εκείνη την εποχή υπήρχε πρόσβαση μέσω *κάποιων* πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων. F*ck me. Η Forthnet ιδρύθηκε το 1995 από το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας στο Ηράκλειο. Δεν βρίσκω και ένα άρθρο στο Ίντερνετ που να τα καταγράφει αυτά. Όσον αφορά παγκοσμίως, το 1993 βγήκε το Mosaic, το 1994 βγήκε το Netscape (που πραγματικά διέδωσε το browsing και το ίντερνετ όπως το ξέρουμε σήμερα) και το 1995 βγήκε το Internet Explorer. Πριν από τα browsers η επικοινωνία γινόταν μέσω Bulletin Boards, email και μερικών περίεργων (για τα σημερινά δεδομένα ) εφαρμογών/γλωσσών/περιβάλλοντων (newsgroups, unix και άλλες αηδίες ). Και φυσικά εξυπακούεται πως όλα αυτά ήταν text oriented. Πως κατέβαζες φωτογραφίες? χα! Η φωτογραφία υπήρχε ως δεκαεξαδικό κείμενο. Το κατέβαζες, ενίοτε συνένωνες διάφορα τέτοια κείμενα (γιατί δεν χώραγαν όλα να σταλούν ) και τότε μόνο μπορούσες να δεις ΜΙΑ εικόνα Το 94 υπήρχαν κάπου 10.000 websites και συνδεδεμένοι ήταν μόλις 2.000.000 η/υ :) (πηγή) f*ck me. 10 χρόνια μετά και ακόμα υπήρχε θέμα με τις συνδέσεις To 2003 κατέβαζες τραγούδι-τραγούδι με το Kazaa (το Napster είχε πεθάνει), πάνω που ξεκίναγαν κάτι τορρεντάδικα τύπου oink (χμ. το 2004 ξεκίνησε αυτό), υπήρχαν συνδέσεις για ιδιώτες, αλλά δεν ήταν ακόμα σε κάθε σπίτι. Είχα IDSL στο γραφείο, μια φίλη είχε dial-up μέσω του πανεπιστημίου στη Μυτιλήνη και 1-2 φορές που είχαμε δοκιμάσει να κάνουμε βιντεοκλήση, τα αποτελέσματα ήταν οικτρά Δεν μπορώ να θυμηθώ τώρα εάν ήταν στο Specialist του 94 ή στο Assasins του 95 που ο Σταλλονε συνδεόταν μέσω payphone (?) στο ίντερνετ, σου πέταγε κάτι και-καλά-τρελλά Kb για σύνδεση και φυσικά η επικοινωνία ήταν text based. Αντίστοιχα θα σας θυμίσω στο Mission Impossible του 1996 που ο Tom Cruise ψάχνει στο internet για κάποιον Job σε bulletin boards/newsgroups Όπου τότε γέλαγαν τα τσιμέντα διότι αυτός μπορεί να έψαχνε για τον Ιωβ, αλλά το job είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται παντού στα λογισμικά Να σημειώσω ότι γέλαγαν τα τσιμέντα όχι διότι θα έπεφτες σε "αναζήτηση εργασίας" αλλά διότι θα έπεφτες συνέχεια σε όρους για προγράμματα η/υ *Αυτό* ήταν το αστείο που δεν έπιασαν οι παραγωγοί Το "εύρεση δουλειάς" μέσω ίντερνετ είναι άλλης εποχής ... με τόσα επί του άρθρου, τι να γράψω για τις άλλες σκέψεις που μου ήρθαν.....

Αν ο Μελ Γκίμπσον τον είχε γνωρίσει μπορεί να έκανε ξανθό τον «πατριώτη» του. Ήταν Αμερικανός, όχι όμως προϊόν Αμερικανών. Ήταν επαναστάτης, περιέργως όμως ήρθε στην Ελλάδα την περίοδο της χούντας. Άντεξε πολύ περισσότερο από δαύτη, πρωταγωνιστώντας στον ελληνικό εκδοτικό χώρο για 25 ολόκληρα χρόνια. Σύμβολο της ένδοξης εποχής των κόμικ, ο θρυλικός Μπλεκ ήταν τόσο must στις (προ)εφηβικές ηλικίες, όσο είναι σήμερα τα video games. Όποιος δεν διάβαζε Μπλεκ (ή έστω λοχαγό Μαρκ) ένιωθε περίπου όπως νιώθει σήμερα ένας ενήλικας που δεν βλέπει αμερικανικές σειρές. Κοινώς, έκπτωτος από πολλές συζητήσεις! Για τους σημερινούς 40αρηδες (και βάλε) ο ξανθομάλλης γίγαντας με το γούνινο καπέλο και γιλέκο, το στενό κόκκινο παντελόνι και τις καστόρινες μπότες είναι μια από τις μορφές που ενώνουν νοσταλγικά το νήμα με τα χρόνια της νεανικής αθωότητας. Για αυτούς δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Θυμούνται πρωτίστως ότι πρόκειται για έναν μυώδη άνδρα περίπου 25 ετών, που δρα στα τέλη του 18ου αιώνα, συμμετέχοντας στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των ΗΠΑ ενάντια στους Άγγλους. Ήταν οπλισμένος με μαχαίρι, πιστόλι και καραμπίνα, αλλά και τόσο παλικάρι ώστε να χρησιμοποιεί κατά κανόνα τις ατσάλινες γροθιές του ενάντια στους κατακτητές. Το ωραίο με την περίπτωση του είναι ότι ούτε οι Αμερικάνοι, ούτε οι Άγγλοι, τους οποίους… έδερνε σωρηδόν, είχαν πρόσβαση στις περιπέτειες του. Απότοκος ιταλικού σπαγγέτι κόμικ, ο Μπλεκ δημιουργήθηκε από τρεις νεαρούς σκιτσογράφους της καλλιτεχνικής ομάδας «EsseGesse», αποτελούμενη από τους Τζον Σινκέτο, Ντάριο Γκουτσόν και Πιέτρο Σαρτόρι. «Il Grande Blek Magigno», ήταν ο τίτλος του κόμικ, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 3 Οκτωβρίου του 1954 και σύστησε τον ηρώα της αμερικανικής ανεξαρτησίας στους Ιταλούς αναγνώστες. Στην Ελλάδα το περιοδικό εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στα περίπτερα της τον Ιούνιο του 1969, από τις εκδόσεις του Στέλιου Ανεμοδουρά, δημιουργό του «Μικρού Ήρωα». Στην πραγματικότητα, ο Μπλεκ ήταν κάτι σαν υποκατάστατο του «Μικρού Ήρωα», ο οποίος απαγορεύτηκε στην δικτατορία, λόγω του επαναστατικού του χαρακτήρα. Τότε ο Ανεμοδουράς άρχισε τη νέα εκδοτική του δραστηριότητα. Αποφάσισε να εισαγάγει στην Ελλάδα τον χαρακτήρα, δημιουργώντας το θρυλικό ομώνυμο έντυπο. Η πρώτη κυκλοφορία πούλησε 428 τεύχη, σταδιακά όμως ο Μπλεκ εξελίχτηκε σε best seller. Αμέτρητες χιλιάδες πιτσιρίκια, τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, έτρεχαν κάθε βδομάδα στα περίπτερα για να αγοράσουν και να διαβάσουν τις νέες περιπέτειες του. Τα 100.000 αντίτυπα ήταν ένα νούμερο ρουτίνας, το ρεκόρ πωλήσeων κυμαινόταν στις 130.000. Μέχρι το Δεκέμβριο του 1975, το περιοδικό κυκλοφορούσε σε μικρή διάσταση και περιελάμβανε, εκτός της κύριας ιστορίας, τις περιπέτειες του Ρίνγκο, του Τομ και το Παιδί – Φάντασμα. Τα επόμενα χρόνια ωστόσο, η θεματολογία πολλαπλασιάστηκε. Εκτός από την Ιταλία και την Ελλάδα, το περιοδικό κυκλοφόρησε σε Γιουγκοσλαβία, Τουρκία και Γαλλία, όπου σημείωσε επίσης μεγάλη επιτυχία. Η εικονογράφηση είχε συνήθως φόντο τις πόλεις, τα δάση του αμερικανικού βορρά, τις ινδιάνικες φυλές, τους παράνομους και τα καπηλειά της εποχής. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, ο Μπλεκ είχε μαζί σε όλες τις περιπέτειες του δύο αγαπημένα πρόσωπα. Ο καθηγητής Μυστήριος ήταν το μεγάλο μυαλό πίσω από τον ρωμαλέο επαναστάτη. Γνώριζε μεταξύ άλλων μαθηματικά, αστρονομία, νομική, ζωολογία, αν και ποτέ δεν προσδιορίστηκε τι είδους καθηγητής ήταν. Είναι αξέχαστος κυρίως για τις… εκνευριστικά επαναλαμβανόμενες και προβλέψιμες ατάκες του («Μα τους χίλιους κάστορες», «Μα τον αλλήθωρο ήλιο», «Μα τους χίλιους πλανήτες» κ.α.), που ξεστόμιζε όταν αιφνιδιαζόταν ή σκαρφιζόταν μια ενδιαφέρουσα ιδέα. Πνευματώδης κατά τα άλλα και μετρ στα τεχνάσματα, τις ευρεσιτεχνίες και την παραπλάνηση, τα επιστράτευε την ώρα του κινδύνου, όντας πρόθυμος να δώσει και τη ζωή του για τον Μπλεκ και το νεαρό αγόρι. Έστω και αν όταν εκνευριζόταν αποκαλούσε αυτό το νεαρό αγόρι «Αμαθέστατον» ή «Αφελέστατον Παιδάριον». Επρόκειτο για τον Ρόντι, ηλικίας μεταξύ 10-12 ετών, τον οποίο είχε σώσει ο Μπλεκ όταν το σπίτι του είχε καεί από τους Άγγλους και κείτονταν ημιθανής δίπλα στον νεκρό πατέρα του. Τον οδήγησε στην κατασκήνωση των κυνηγών – επαναστατών, όπου εκπαιδεύτηκε και έγινε προστατευόμενός του. Για την πρότερη «ζωή» του Μπλεκ πολύ λίγα πράγματα είναι γνωστά, ενώ μολονότι λεβέντης περιωπής δεν είχε μάτια για το αντίθετο φύλο. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η επιτυχία της επανάστασης. Φυσικά οι περιπέτειες του κράτησαν πολύ περισσότερο από τον… αγώνα ανεξαρτησίας αυτόν καθ’ αυτόν, αφού ο πόλεμος ΗΠΑ – Αγγλίας διήρκεσε μία οχταετία (1975-1983). Η κυκλοφορία του Μπλεκ στην Ελλάδα διακόπηκε τον Ιούνιο του 1994. Περίπου μια 20ετία μετά, Ιούλιο του 2015, επανακυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Μικρός Ήρως» και διατίθεται έως και σήμερα στα περίπτερα. Τίποτα όμως φυσικά δεν είναι ίδιο με το τότε. Η ψηφιακή τεχνολογία δεν αφήνει πια χώρο για χάρτινους ήρωες στη ζωή του νεαρόκοσμου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι τίτλοι τέλους της πρώτης περιόδου έπεσαν την εποχή που έμπαινε μαζικά πια στα ελληνικά σπίτια το internet. Πέραν αυτού όμως πόση απήχηση θα μπορούσε να έχει σήμερα ένας επαναστάτης που πρωτοήρθε στην Ελλάδα τον καιρό της δικτατορίας; Τι να τον κάνουν σήμερα οι νέοι ως πρότυπο έναν φλογερό, ρακένδυτο πατριώτη όταν η χώρα γέμισε από χρυσοποίκιλτους τέτοιους (με ή χωρίς γραβάτα) – πρόθυμους να μας διασώσουν ξανά και ξανά; Και το σχετικό link...

Θρυλική Μάνα Ρέιβερ από Σπύρο Δερβενιώτη. Το συγκεκριμένο είναι από το τεύχος 84 του 9.

Μερικα μπατμαν και σπαιντερμαν βαριαντ τευχη

Πολύ χάρηκα που διάβασα το συγκεκριμένο. Δύο (και) χρόνια το 'χα βάλει στο μάτι. Το 'χα σκαναρισμένο αλλά δεν γούσταρα γιατί το σχέδιο, αυτό το ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ σχέδιο δεν είναι για οθόνη όπως και να το κάνουμε. Βρέθηκε λοιπόν ένας @adams και όπως τα λέγαμε στο μαγαζί του, τσουπ το Arctic Marauder από την Fantagraphics που είχε εξαφανιστεί από κάθε μεγάλο σάιτ και το νόμιζα εξαντλημένο. Με συνοπτικές διαδικασίες αποκτήθηκε και διαβάστηκε. Δεν υπάρχει λόγος να εκθειάσω την έκδοση, η Fanta είναι Fanta, με παχύ χορταστικό χαρτί και μεγάλο μέγεθος που απογείωσε το ήδη εξωπραγματικό εικαστικό κομμάτι του κόμικ. Την υπόθεση δεν θα μπορούσα να την περιγράψω καλύτερα από το κειμενάκι που έχει ο Sandman στο αρχείο του στην ενότητα downloads οπότε θα μου επιτρέψετε να το παραθέσω αυτούσιο: Και γι'αυτό το λόγο η παρουσίαση γίνεται σε αυτή την ενότητα, γιατί με μεγάλη μου έκπληξη (και υποθέτω αρκετών ακόμα) αυτό το ταρντικό μισοξεχασμένο πόνημα έχει κυκλοφορήσει στα Ελληνικά κύριοι! Όπως μας ενημερώνει πάλι ο Βασίλης (γιαλαντζί παρουσίαση κάνω λέμε ) μπήκε σε συνέχειες στα τεύχη #22-27 από τον Δεκέμβριο του 1986 μέχρι τον Ιούνιο του 1987. Πηγαίνετε εδώ, κατεβάστε το και αφήστε και ένα "ευχαριστώ" για τον κόπο του να μας το προσφέρει. Το "Le démon des glaces" όπως πολύ εύστοχα γράφει στο οπισθόφυλλο της Αγγλικής έκδοσης, είναι θα έλεγε κανείς ένα icepunk κόμικ. Μια πανέμορφη μείξη του απόμακρου, στεγνού και γοητευτικού αρκτικού τοπίου με την steampunk αισθητική. Σε μένα χτύπησε πολύ ευαίσθητη χορδή μιας και λατρεύω οτιδήποτε steampunk όπως επίσης οποιαδήποτε ιστορία εξελίσσεται εν μέρει ή εξολοκλήρου πάνω ή μέσα σε ωκεανούς. Η απεραντοσύνη και το τι κρύβουν στα βάθη τους με γοητεύει απεριόριστα. Είναι και ταρντί, πόσο ν'αντέξω πια. Όταν είσαι 25άρης στην Γαλλία του '70, στα σκάει το φου και για πλάκα κάνεις ένα από τα καλύτερα χιονισμένα τοπία στην 9η τέχνη. Εμβληματικός Πέρα από την πλάκα, καταλαβαίνω πως η ιδέα των τρελών επιστημόνων και των σχεδίων τους είναι κατατί τετριμμένη. Είναι γραμμένη βέβαια το 1974, τότε πρωτοκυκλοφόρησε από τον νεαρό Ζακ και την Dargaud οπότε ισχύει η πεποίθηση μου σχετικά με το ότι κρίνεις κάτι με βάση το πότε και το που κυκλοφόρησε. Μην ξεχνάμε ότι τότε πουλούσε πολύ έντονα η περσόνα του τρελού επιστήμονα που θέλει να καταστρέψει το σύμπαν και ο Ταρντί το ενσωμάτωσε πολύ φινετσάτα. Είναι αρκετά μινιμάλ το σενάριο αλλά δεν με ενόχλησε καθόλου, ίσα ίσα που σε προετοιμάζει για κάτι σούπερ σύνθετο με υπερφυσικό αέρα και στο γυρνάει 180 μοίρες Το σχέδιο είναι πραγματικό χάρμα οφθαλμών. Ο,τι καλύτερο, αψεγάδιαστο, top notch και όλα τα υπερθετικά που υπάρχουν. Διαβάστε το σκαναρισμένο αλλά αγοράστε με κλειστά μάτια την έκδοση της Fanta. Αξίζει τα λεφτά της μέχρι το τελευταίο σεντ. Εκτός και αν μιλάτε Γαλλικά και έχετε το κατοστάρικο που πάει η πρώτη Θα έβαζα και άλλες εσωτερικές σελίδες αλλά θα παρασυρθώ και θα τις βάλω όλες. 5/5 bedetheque

Άρθρο του Στέλιου Κυριάκογλου για τα comics, που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 13 του περιοδικού MAXIM, τον Ιούνιο του 2006. Και σε μεγαλύτερη ανάλυση. Comics from here to eternity.zip

Αυτό πιστεύω και εγώ ότι θα μου αρέσουν. Την έβλεπα μικρός τη σειρά στην τηλεόραση και επειδή λίγο την θυμάμαι αποφάσισα να την διαβάσω και σε comic και μάλιστα τώρα που την βρήκα και ολοκληρωμένη και σε καλή κατάσταση.

Η σειρά απογειώνεται από τα "Πούρα του Φαραώ" και μετά (με αποκορύφωμα τα αριστουργηματικά "Οι 7 κρυστάλλινες μπάλες" και "Ο Ναός του Ήλιου"). Τα τρία πρώτα είναι ξενέρωτα. Τα υπόλοιπα θα σ'αρέσουν σίγουρα. Σε όλους αρέσει ο Τεν Τεν. Είναι ένα αληθινό διαμάντι των κόμικς.

@fotdim Άμα βλέπαμε και εμείς το τι γράφει παραείναι μικρό

Ευχαριστώ! Αλλά αν μου επιτρέπεις. Ο Καζανόβας εκδόθηκε το 1977. Η Dark Horse άρχισε το 1986. Για την ακρίβεια, πράγματι είναι από το Creepy που έβγαζε η Warren Publishing, απλά δεν έχω όλα τα τεύχη στο σκληρό και δεν μπόρεσα να εντοπίσω σε πιό συγκεκριμένο τεύχος είναι. Το Creepy #9 της Dark Horse που έγραψες είναι σωστό μεν, αλλά είναι ανθολογία από την παλαιότερη έκδοση. Ψάχνω και τα υπόλοιπα, αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να βρω αντιστοιχείες γιατί τα Καζανόβα που έχω δεν είναι σε αριθμητική σειρά, οπότε δεν έχω άλλες ολόκληρες ιστορίες. Εάν μπορεί να βοηθήσει κάπιος καλοδεχούμενος. Υ.Γ. Αν προσέξεις στην ιστορία σε συνέχειες της Ανν Ράις "Συνέντευξη με έναν Βρυκόλακα", το κόμικς που έχει είναι από το Ντόριαν Γκρέι

Έριξα μια ματιά στο τόπικ που μου είπες και όντως οι περισσότεροι προτείνουν από το 4 και μετά.Απλώς μου αρέσει να τα ξεκινάω όλα απο την αρχή και επειδή θέλω να ολοκληρώσω τη σειρά ,ίσως στο τέλος να μην θέλω να τα διαβάσω για να μην ξενερώσω.Για αυτό λέω να ξεκινήσω ξενερωμένος και να τελειώσω ενθουσιασμένος,ίσως!!

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε! Όλοι ζελατίνα στα κόμικς που πουλάτε, να γίνουν συλλεκτικα και να ανέβει η τιμή τους!

Κάποιες ερωτήσεις αφορούσαν τους αναγνώστε του ΚΟΜΙΞ στην Ελλάδα. Π.χ. ο Ρόσα έλεγε "Ξέρω οτι για τους αναγνώστες σας στην Ελλάδα μια ελληνική ιστορία..." Τώρα αν το είχαν κατασκευάσει αυτό δεν μπορώ να το ξέρω. Δεν ξέρω και αν έχει σημασία τελικά. Είτε πρωτότυπες είτε όχι αυτές οι συνεντεύξεις ήταν πάρα πολύ καλές και απογείωναν την ιστορία!!!

Για αυτή την εβδομάδα, η ΛΕΦΙΚ προτείνει την Φωτεινή της Νύχτας. Ας πέσει καμιά ακόμα ιδέα παρακαλώ

Ειναι απο το ποστ (https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/38594-comics-from-here-to-eternity-κυριάκογλου-στέλιος-maxim-062006/&tab=comments#comment-526307) 3η σελιδα

Το άρθρο δεν μ'άρεσε (δεν λέει άλλωστε και τίποτα καινούργιο) αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Μπλεκ δεν λέει πολλά στις νεότερες γενιές που διαβάζουν κόμικς (άλλωστε ανήκει στην golden age). Λέει πολλά σε μας που μεγαλώσαμε μαζί του (πρόλαβα την αρχή της 3ης περιόδου το 1980, ενώ ταυτόχρονα διάβαζα τους τόμους με τα τεύχη του Νέου Δυναμικού που κυκλοφορούσαν το ίδιο χρονικό διάστημα). Εχω ωραίες αναμνήσεις από το Μπλεκ, το Αγόρι κλπ. όπως όλοι μας, αλλά όπως σημειώνει και ο Νίκος το 1994 δεν "έμπαινε μαζικά στα ελληνικά σπίτια το internet." Εγώ απέκτησα internet το 2001 (είχα computer από το 1998 όπου έπαιρνε ακόμα δισκέτες, αλλά και CD-Rom αντί για DVD) και θυμάμαι ακόμα το χαρακτηριστικό ήχο που είχε η αργή σύνδεση dial-up. Για να κατεβάσεις ένα τραγούδι τότε ήθελες 15-20 λεπτά (δεν συζητάμε για τανίες φυσικά) και όλοι μιλούσαν με τα αντιαισθητικά greeklish τα οποία ευτυχώς έχουν υποχωρήσει τώρα. Μπλεκ το 2001 στο ελληνικό διαδίκτυο δεν υπήρχε ούτε για δείγμα (ούτε καν εξώφυλλα), πόσο μάλλον το 1994 που ελάχιστοι στην Ελλάδα είχαν internet. Απλά ο αγαπημένος μας Μπλεκ ξεπεράστηκε από την εποχή, όπως είναι σήμερα ξεπερασμένα και αφελή τα τηλεοπτικά επεισόδια των Charlie's Angels και Hawaii 5-0. Εμένα μ' αρέσουν πολύ τα Μπλεκ λόγω ηλικίας και μπράβο στα παιδιά που έχουν ανεβάσει τα τεύχη εδώ και στην αρχειοθήκη. Εχουν κάνει σπουδαία δουλειά και τους ευχαριστούμε, αλλά οι πιτσιρικάδες που διαβάζουν σήμερα το Walking Dead δεν τους συγκινεί ιδιαίτερα, όπως δεν με συγκινεί εμένα ο Μικρός Ηρως που δεν τον πρόλαβα (αν και διάβασα πολλά τεύχη του χρόνια αργότερα στην δεκαετία του 80 από περιέργεια). Υ.Γ. Πείτε με τρελό, αλλά μου λείπει ο χαρακτηριστικός ήχος που ακουγόταν όταν συνδεόμασταν στο διαδίκτυο στις αρχές του 2000 μέσω dial-up. Είχε τη πλάκα του.

Κάποιες ήταν κανονικές συνεντεύξεις σίγουρα, έκανε μπαμ. Τώρα αν το έκαναν συνεχώς ή όχι, αυτό προσωπικά δεν το έχω ψάξει για να γνωρίζω.

Ναι @fotdim μήπως υπάρχει σε καλύτερη ανάλυσή η φωτογραφία;

Όντως. Από τον τίτλο και μόνο καταλαβαίνει κανείς πως δεν πρόκειται για άρθρο περιωπής. Λέει βέβαια κάποια ωραία πραγματάκια για το γενικό κοινό που θα διαβάσει το site, αλλά ως εκεί.

Εγώ όπως διάβασα τον τίτλο του άρθρου κατάλαβα ότι ο Μπλεκ σκότωσε το Ιντερνετ!! Ούτε ο Τσακ Νόρις να ήτανε!

Αυτο πρεπει να διαβασε αυτος ο εκτιμητης (κατω στην 2η σελλιδα με το μπλε φοντο) και ειπε κατι θα ξερουν αυτοι που λενε για 1000 Ευρουλακια το πρωτο τευχος ας το βαλω κι εγω τοσο να τα κονομισω

Εξωφυλλο 44. Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

Δεν εχεις αδικο αλλα τουλαχιστον στην αρχη του αρθρου λεει "στα τελη του 18ου αιωνα" οποτε τους εφαγε στη δευτερη ημερομηνια ο δαιμων του πληκτρολογιου.

Ναι, έχεις δίκιο και το είχα διορθώσει το ποστ μου, απλά πρόλαβες και μου απάντησες. Και το origin είναι από το Creepy #44, Μάρτιος 1972. Όσο για το ΥΓ σου, φαίνεται ότι με ένα ξένο έβγαζαν πολλά Ελληνικά.

Αναφερόμαστε σε μια ιστορία η οποία όμως σπάει σε 2 τόμους. 4+5. Τα πούρα του Φαραώ 1932-1934 + Ο Μπλε Λωτός 1934-1935 11+12. Το μυστικό του Μονόκερου 1942-1943 και Ο θησαυρός του Κόκκινου Ράκαμ 1943 13+14. Οι 7 κρυστάλλινες μπάλες 1943-1946 και Ο Ναός του Ήλιου 1946-1948 16+17. Αποστολή στη Σελήνη 1950-1952 και Βήματα στη Σελήνη 1952-1953 Όσον αφορά τη σειρά ανάγνωσης, IMHO κακώς, πάρα πολύ κακώς τα έπιασες χρονολογικά Τα πρώτα 3 είναι από κακά έως άθλια Σε αυτό εδώ το τόπικ έχουν εκφραστεί διάφορες προτάσεις για τη σειρά ανάγνωσής τους Αν και άμα άντεξες από το Σοβιέτ να πεις "ας δω και κανένα άλλο", είσαι ήρωας! Με άνεση το χειρότερο (ΙΜΗΟ) μιας πολύ αγαπημένης μου σειράς και ένα άθλιο κόμικ γενικώς και ας είναι του 1929 (πάντα ΙΜΗΟ)

Το Dorian Gray 2001, είναι από το Creepy της Warren Publishing από όπου και το πήρε ο Καζανόβας. Σχέδιο Bill Barry και σενάριο Alan Hewetson. Επαναδημοσιεύθηκε αργότερα από την Dark Horse στο Creepy Archives #9, από όπου και το διάβασα εγώ.

Ποιός θυμάται τον ΚΑΖΑΝΟΒΑ της δεκαετίας του 70; Σίγουρα σε αρκετούς κάτι θα θυμίζει. Ο Καζανόβας ήταν ένα πιό πικάντικο περιοδικό ποικίλης ύλης που εκδιδόταν εκείνη την εποχή. Τα άρθρα του στο μεγαλύτερο ποσοστό ήταν περισότερα εστιασμένα σε (λάιτ) σεξουαλικού προσανατολισμού θέματα. Παράδειγμα η Τούλα Κουτούλα αρθογραφούσε κάθε βδομάδα. Χωρίς βέβαια να υπάρχουν και αλλα. Κινηματογράφος, Θέατρο, Μυθιστορήματα σε συνέχειες, κλπ. (Ο γνωστός Λεστάντ - Τομ Κρουζ- της Ανν Ράις) Και βέβαια είχε και κόμικς. Σε συνέχειες. 2 ιστορίες σε κάθε τεύχος. Εδώ η ιστορία "Ζωντανός Νεκρός" O_zontanos_nekros_Kazanova_268-269_1977_6pgs_[M&M].cbr

Οι δημιουργοί του graphic novel ΕΞΑΡΧΕΙΑ, ΤΟ ΠΙΚΡΟ ΝΕΡΑΝΤΖΙ, έρχονται από τις Βρυξέλλες και επισκέπτονται το Comicdom Con Athens 2018, με τη χορηγία των Εκδόσεων Χαραμάδα. Nicolas Wouters Γεννημένος το 1984 στις Βρυξέλλες, Ο Nicolas Wouters είναι σεναριογράφος comics. Τελείωσε τη Σχολή εικαστικών Τεχνών Saint-Luc στην ίδια πόλη, όπου γνώρισε και τον Δημήτρη Μαστώρο με τον οποίο συνεργάστηκε για το πρώτο του βιβλίο. Εκτός από το ΠΙΚΡΟ ΝΕΡΑΝΤΖΙ έχει συνεργαστεί και με τον Γερμανό σχεδιαστή Michael Ross για τα comics LES PIEDS DANS LE BETON και ΤΟΤΕΜ, που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Βιβλίου του Montreuil στο Παρίσι. Δημήτρης Μαστώρος Γεννήθηκε στις Βρυξέλλες το 1989. Μέχρι τα 12 του πηγαινοερχόταν μεταξύ Αθηνών, Πάρου και Βρυξελλών, μέχρι που γύρισε για να μείνει Αθήνα, στα Εξάρχεια. Εκεί άρχισε η συνεργασία του με το περιοδικό SCHOOLIGANS, σατιρικό-μαθητικό ένθετο της Ελευθεροτυπίας, όπου για χρόνια έκανε σκίτσα και comics. Γύρισε στις Βρυξέλλες για σπουδές στην σχολή SAINT LUC και πιο συγκεκριμένα στα comics, απ’ όπου αποφοίτησε στα 2012. Η πτυχιακή του πάνω στην εφηβική του γειτονιά ήταν και το προσχέδιο για το πρώτο του comic, που κυκλοφόρησε τρία χρόνια αργότερα, σε συνεργασία με τον Βέλγο σεναριογράφο NICOLAS WOUTERS υπό τον τίτλο ΕΞΑΡΧΕΙΑ, ΤΟ ΠΙΚΡΟ ΝΕΡΑΝΤΖΙ. Ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες. Τα ονόματα των Nicolas Wouters και Δημήτρη Μαστώρου προστίθενται στο φετινό guest list, που περιλαμβάνει μέχρι στιγμής τους δημιουργούς Simon Spurrier (X-MEN LEGACY, SUICIDE SQUAD), Nicolas de Crécy (FOLIGATTO, LEON LA CAME, PERIODE GLACIAIRE), Roger Langridge (FRED THE CLOWN, THE MUPPET SHOW, POPEYE) και Rutu Modan (ΕΧΙΤ WOUNDS, THE PROPERTY). Παράλληλα, το Φεστιβάλ θα φιλοξενήσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα έκθεση αφιερωμένη στον κόσμο των fan favorite φινλανδικών cartoons, THE MOOMINS. Περισσότερα, εδώ και εδώ. Ξέρω γω... καλά είναι. Παρουσίαση του κόμικ εδώ.

Πριν λίγο καιρό είχα σχολιάσει ένα θέμα στην ιστοσελίδα του φίλτατου @Kriton (comics loft) σχετικά με μια μπαλίτσα που χρησιμοποιήθηκε από τους Φατσίνι και Κάστυ σε δύο ιστορίες: Το Φάντασμα του Φρίξμπουργκ & Το Κουκλοθέατρο του Τρόμου. Εκτός από ένα σύντομο σχόλιο του Κρίτωνα, δεν μπόρεσα να βρω κάποια άλλη σχετική πληροφορία. Παραθέτω πιο κάτω το σχόλιο μου από το comics loft, σχεδόν αυτούσιο, σε περίπτωση που θέλετε να σχολιάσετε. Δεν θα χρησιμοποιήσω το κουτάκι του spoiler, γι'αυτό όσοι δεν διαβάσατε και τις δύο ιστορίες, να επανέλθετε κάποια άλλη φορά! Υπάρχουν και οι σχετικές προειδοποιήσεις. _________________________________________ (αρχικό σχόλιο στο comics loft, στις 25 Σεπτεμβρίου 2017) Διάβασα ψες την ιστορία με το τρομακτικό κουκλοθέατρο, την οποία βρήκα πολύ σπουδαία. Μία λεπτομέρεια μου θύμισε μιαν άλλη ιστορία του Φατσίνι, στην οποία μου είχε μείνει μία απορία την οποία είχα ξεχάσει και τώρα που την θυμήθηκα πρέπει να την δικαιολογήσω (λόγω ψυχαναγκασμού κυρίως). Παραθέτω πιο κάτω τις σκέψεις μου: Υπάρχουν και μερικά spoilers, γι’αυτό όποιοι δεν διάβασαν ακόμα την ιστορία, προσοχή! SPOILERS είπα. SPOILERS SPOILERS SPOILERS SPOILERS SPOILERS SPOILERS SPOILERS SPOILERS SPOILERS Λοιπόν… Στο ‘Κουκλοθέατρο’, εμφανίζεται μπροστά στον Μίκυ μια άσπρη μπάλα που τον οδηγεί μέσα στο άντρο του κακού της υπόθεσης. Ο οποίος κακός, μετατρέπει ανθρώπους σε μαριονέτες με τη χρήση ενός αρχαίου μαγικού φίλτρου. Αφού το φίλτρο είναι αρχαίο, τότε θα μπορούσε να υπάρχει και στο έτος 1870. Θα μπορούσε να υπάρχει και 100 χρόνια πριν από το 1870. Τώρα, πάμε στην άλλη ιστορία του Φατσίνι, αυτήν με το Φρίξμπουργκ, η οποία δημιουργήθηκε πριν από το ‘Κουκλοθέατρο’. Εκεί βλέπουμε την ίδια άσπρη μπάλα, να εμφανίζεται πρώτα στα χέρια του υποτιθέμενου φαντάσματος και αργότερα, στο τέλος της ιστορίας, να πετάγεται εντός του καρέ από μόνη της. Εμφανίζεται και στο 1ο καρέ της ιστορίας: Επιπλέον, στην ιστορία του Φρίξμπουργκ, το παιδί φαντασματάκι βγαίνει παγανιά μοναχό του μια νύχτα, και κάποιος μυστηριώδης ενήλικας (κηδεμόνας/χειραγωγός) το φορτώνεται και το παίρνει πίσω, εκεί όπου διαμένει, φαντάζομαι. Προκαταρκτικό Συμπέρασμα: Το φαντασματάκι του Φρίξμπουργκ, είναι άτομο που μαριονετοποιήθηκε από τον μυστηριώδη ενήλικα που κατείχε τη συνταγή του αρχαίου μαγικού φίλτρου. Αυτό θα συνέβηκε κάποια στιγμή κατά την εκατονταετία που προηγήθηκε του 1870 (όπου και εκτυλίσσεται η ιστορία μας). Όπως και στην περίπτωση του ντετέκτιβ φίλου του Μίκυ στο ‘Κουκλοθέατρο’, ο οποίος δεν ήταν 100% υπό την επήρεια του Πάπετ Μάστερ και μπόρεσε να κάνει νεύμα στον Μίκυ, έτσι και το παιδί φαντασματάκι έβγαινε έξω από μόνο του για παιχνίδι. Επιπλέον, όποιος χρησιμοποιούσε το φίλτρο, μπορούσε να χρησιμοποιεί και μια ημιζώντανη άσπρη μπάλα για τους αχρείους σκοπούς του. 1) Παραμένει όμως η ερώτηση: Ποιός είναι ο μυστηριώδης ενήλικας (κηδεμόνας/χειραγωγός) στο Φρίξμπουργκ και τί αποσκοπούσε με την άσκηση εξουσίας επί του μικρού με την μπάλα? 2) Η άλλη ερώτηση, φυσικά, είναι: Η μπάλα που εμφανίζεται στο ‘Κουκλοθέατρο’ είναι η ίδια με αυτήν που εμφανίστηκε στο Φρίξμπουργκ και ο Φατσίνι είχε σκοπό να συνδέσει τις δύο αυτές ιστορίες? Το ‘Κουκλοθέατρο’ όμως είναι σε σενάριο Κάστυ, όχι Φατσίνι όπως το Φρίξμπουργκ. Όποιος έχει την καλοσύνη, μπορεί να παραθέσει σχόλια για τα παραπάνω, λιτά ή εκτεταμένα. Η οποιαδήποτε απάντηση είναι ευπρόσδεκτη. _________________________________________________________________ Ακολούθως, ο Κρίτωνας είχε αναφέρει το εξής: ______________________________ Ενδιαφέρουσα παρατήρηση! Αν και δεν θα έλεγα ότι πρόκειται για την ίδια μπάλα (στο Φρίξμπουργκ η μπάλα ήταν αυτή με την οποία έπαιζε το παιδί-φάντασμα), σίγουρα κάτι κοινό υπάρχει. Ίσως να πρόκειται για τη «μικρή αναφορά» σ’ εκείνη την ιστορία, στην οποία αναφέρεται κάποιος στο papersera. (Ο σύνδεσμος αυτή τη στιγμή είναι ανενεργός, αλλά τα περιεχόμενά του είναι διαθέσιμα μέσω google.) ______________________________ Δυστυχώς όμως, δεν μπόρεσα να προβάλω τους πιο πάνω συνδέσμους, έτσι μείναμε χωρίς κάποια σχετική πληροφορία. Σχόλια???

Εγώ γιατί έχω την αίσθηση ότι οι «αποκλειστικές συνεντεύξεις» ήταν απλώς άρθρα τού Ντον από αμερικανικές εκδόσεις, τα οποία τα χώριζαν σε ενότητες, στις οποίες πρότασσαν από μία σχετική ερώτηση, ώστε να μοιάζει ότι ο Ντον απαντούσε σ' αυτήν;

Βλέπω μια εικόνα, με κενά για συμπλήρωση, οπότε ο νους μου πάει στο αναστημόμετρο, που δόθηκε σε τμήματα, στα οποία, εν συνεχεία, έπρεπε να κολληθούνε κομμάτια από τη συνολική εικόνα, Μίκυ Μάους 550-558. Στην παραπάνω εικόνα από το Μίκυ Μάους 550, βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλοί χαρακτήρες, που είναι ανάποδα, όπως στο teaser. Αν όντως πρόκειται γι' αυτό, ο Σκρουτζ είναι πίσω από το κεφάλι του παιδιού.

Όχι και τόσο τρελό, αλλά πιστεύω ότι όσοι εδώ μέσα στο GC μπήκαν για τα καλά στα -άντα (με γυναίκα, παιδιά και δάνεια), σίγουρα έχουν περάσει μια τέτοια φάση όπως ο Ζούζουνος πιο κάτω. Εγώ το έζησα και δυο και τρεις φορές : Τον έκαψε τον Ζούζουνο ο Κύρος με την εφεύρεση του που σχολιάζει το μέλλον!

Μου πήρε ένα χρόνο να βγάλω τις φωτογραφίες, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ: Νομίζω ήτανε από μια έκθεση βιβλίου (στο Ζάππειο??), ίσως πριν 6-7 χρόνια. Την πήρα μαζί με κάτι αφισοκαρτέλες Τεν-Τεν, αλλά αυτές πρέπει να βρίσκονται κάπου στο πατρικό μου. ........................................... Και διά του λόγου το αληθές, η αφίσα βρισκόταν στην βιβλιοθήκη με τα αδιάβαστα για 10-12 μήνες, μέχρι να ευκαιρήσω για τη φωτογράφιση (τι σου είναι δηλαδή αυτές οι καθημερινές υποχρεώσεις):

Το άρθρο είναι απογοητευτικό και εκτός πραγματικότητας! Μου θύμισε λίγο-πολύ αυτά που γράφαμε στο σχολείο στις εκθέσεις ,που δεν τα πιστεύαμε μεν αλλά έπρεπε να τα γράψουμε Διαβάζω χμ τριάντα χρόνια Μπλεκ και ποτέ, ακόμα κι όταν ήμουνα σε πιο τρυφερή ηλικία, δεν τον είδα ως πρότυπο! Δεν είναι λογικό να ισχυρίζεσαι ότι δεν είναι εμπορικό ένα κόμικ επειδή ο πρωταγωνιστής του δεν αποτελεί πρότυπο για τα νέα παιδιά,γιατί οι εποχές άλλαξαν κι έχουμε άλλα πρότυπα! Θεωρώ ότι κάποιος που γράφει ένα άρθρο για ένα θέμα, πρέπει να έχει καλή επίγνωση του θέματος ,για να καταλήγει σε συμπεράσματα που να έχουν σχέση με την πραγματικότητα κι όχι να προχωρά σε αιτιάσεις και να καταλήγει σε συμπεράσματα που δημιουργούν εύλογες απορίες αν όχι θυμηδία !

Οι ιστορίες τού τεύχους πρέπει να είναι οι εξής: Η διπλή αποτυχία τής επιτυχίας Αυτοκλοπές Η αρχή τού μύθου Επίθεση & συντριβή Περί ύπνου Αλλαγή ρόλων Τρεις ιστορίες από το Topolino 2761 και δύο από το 2762 .

Είναι προφανές, άλλωστε αναφέρει ότι ο Μπλεκ βγήκε πρώτη φορά το 1954 και στα ελληνικά περίπτερα το 1969, οπότε αν αναφερόταν στα γεγονότα της αμερικανικης επανάστασης του 1975 οι δημιουργοί και οι εκδότες του ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους.

Η οκταετια του πολέμου της Αμερικανικής ανεξαρτησίας μεταφέρθηκε 200 χρόνια στο μέλλον...

"Το λάβαμε, ευχαριστούμε"

Και η πρώτη εμφάνιση του ξανθού γίγαντα στις 3/10/54 http://www.mediafire.com/file/yclf6uf77tqp8mr/Il_grande_Blek_001_-_Serie_I°.zip

Βάστα γερά τότε! Όταν η σειρά παίρνει μπρος, η σειρά παίρνει μπρος και τη λατρεύω Μπορεί να είναι τίτλοι από τη δεκαετία του 50 (αν συλλογιστούμε πως έχουν επαναδουλευτεί έως ένα βαθμό), αλλά τα βρίσκω (τα καλά) ολόφρεσκα

Τουλάχιστον τρομακτικό ότι σε εκείνη την ηλικία άκουσες τον όρο αυτό.

@constantinople η ΜΑΜΟΥΘ τι σου απάντησε; Όσον αφορά τα λάθη που επισημάνθηκαν στον Καστέλ συμφωνώ ότι είναι σημαντικά. Ανεπίτρεπτο να αφαιρούνται ηχητικά εφέ. Κόβεις κομμάτι απ΄το σενάριο κατ΄αυτόν τον τρόπο. Στο συγκεκριμένο που αναφέρει ο Paingiver για παράδειγμα, σηκώνει ο άλλος το τηλέφωνο και δεν καταλαβαίνεις γιατί. Αναρωτιέσαι πότε χτύπησε. Ας το άφηναν με λατινικούς χαρακτήρες απ΄το να το έβγαζαν εντελώς. Δεν πιστεύω ότι αν κάποιος διάβαζε "DRRIIING" αντί για "ΝΤΡΙΙΙΝΓΚ" θα είχε πρόβλημα

Το δίλημμα της ημέρας... Αυγά Φαμπερζέ ή ''ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΟ Σουπερ Μικυ Νο1 σε ΥΠΕΡΑΡΙΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΕΚΛΕΚΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΕΚΤΕΣ. Ειναι εγκλημα να ανοιχτει για να διαβαστει οπως ειναι και πωλειται ως ΑΚΡΩΣ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ οπως ειναι καθως δεν ξαναβρισκεται τετοιο πραγμα ετσι'' ? Μέχρι και ο δάσκαλος το έχει στα 150 ευρώ. Προφανώς η ζελατίνα του 6πλασιάζει και βάλε την τιμή. Κρίμα...

Κάποιος αγάπησε πολύ το χρήμα και πιστεύει θα πιάσει την καλή τώρα που έχει στα χέρια του τέτοιο κελεπούρι... Κρίμα ακόμη μια φορά που είναι μέλος αυτού του υπέροχου φόρουμ. Το λέω ανοιχτά, όποιος θέλει ας κρίνει. @admins: Καλό θα ήταν να μην το σβήσετε για λόγους αρχής. Υ.Γ. Το σεντονάκι με τα αστεράκια κάνει μπαμ!!!!

Ένα τομάκι που πραγματικά απόλαυσα και διαβάστηκε νεράκι. Πάρα πολύ καλές όλες οι ιστορίες. Πραγματικά ξεχώρισα την ιστορία του Μαύρου Φαντάσματος... Ο τελευταίος που περίμενα να δω σε τόμο με τέτοιο θέμα!!! Δεύτερη στις προτιμήσεις μου η σουρεαλιστική ιστορία με τον Ινδιάνα. Όλοι ξέρουμε την αδυναμία που έχει ο Ντόναλντ στο 313 του και πρώτη ιστορία την δείχνει πανέμορφα. Αν και ένα από τα σεναριακά της ευρήματα μπορώ να πω ότι με χάλασε λίγο. Η ιστορία με τους Σκρουτζ και Τζον παρουσιάζει όμορφα πόσο ανάγκη έχει ο ένας την ύπαρξη του άλλου στον επιχειρηματικό κόσμο. Τέλος η ιστορία τα ανήψια του Μίκυ. Κινούμενη σε χαλαρούς ρυθμούς κλείνει όμορφα τον τόμο. Συνολικά ένας τόμος φιλικότατος προς τους αναγνώστες και προς τα μηνύματα που περνάει. Αλτρουισμού, αλληλεγγύης, φιλίας και το πόσο ανάγκη έχουμε την ουσιαστική επαφή με άλλους ανθρώπους. Πολύ ωραίο και το εξώφυλλο!!! Άμα πέσει στα χέρια σας διαβάστε τον!!! Δε θα απογοητευτείτε!!! 4+ από εμένα!!! Να σημείωσω ότι οι τελευταίοι τόμοι είναι πολύ πιο εύκολοι στο άνοιγμα ,άρα και στην ανάγνωση, από τους πρώτους!!!

Λογικο!! Τι περιμενες να σου πουν?? Οτι το διαβασανε κιολας??? Ε μην ειμαστε και πλεονεκτες!!!!!

Λατρεύω τις βιβλιογραφίες ,και τις ανάλογες έρευνες . Ας προσθέσω και εγώ το κάτιτις μου . ΤΟΛΚΙΝ . Ο Ονειρευτής και η σκιά του . Ναούμ Θεοδοσιάδης . Αρχέτυπο .2000. Βιογραφία . Το εξωφυλλο προστεθηκε στην παρουσιαση Και ένα αφιέρωμα-μελέτη για την Μέση Γη από τον Νίκο Κανακάρη , στο ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΚΟΣΜΟΙ . Συλλογικό έργο . Ανιχνευτές . 1998. Το εξωφυλλο προστεθηκε στην παρουσιαση

Μετά τη σημερινή παραλαβή έχω τα άπαντα

Καταπληκτική ευκαιρία τρέχω να το αγοράσω μην τυχόν και δεν προλάβω ! ΣΟΥΠΕΡ ΜΙΚΥ Νο 1 μόνο 1000 ευρώ ! Τα σχόλια του πωλητή :