Αίθουσα Νικητών

Λοιπόν... Γύρω στις 18:00 και κάτι ήμουν εκεί για να δω λίγο έναν πολύ καλό μου φίλο που έκανε το υπέρτατο λάθος να με ακούσει και να αρχίσει να έρχεται στην Λέσχη... Αργά η γρήγορα θα καταλάβει που έμπλεξε. Μέχρι τις 19:30 νωχελικά τα πράγματα. Μετά άρχισε σιγά-σιγά να μαζεύεται ο κόσμος και στήθηκε ο μπουφές (πατατάκια, αναψυκτικά, οίνος, ύδωρ...) από τα γνωστά θύματα, ευγενικά προσφερόμενους εθελοντές ο οποίος τιμήθη και τσακίσθη δεόντος... Τσιψ δεν έμεινε... Μετά ακολούθησαν οι συνήθεις καταστάσεις.Πηγαδάκια εναλασσόμενα και συζητήσεις παντώς επιστητού. Είχαμε ευχάριστες αφίξεις ( @Θρηνωδός μετά Μαριάννας), φίλους που λόγω υποχρεώσεων δε βλέπουμε συχνά ( @leonidio, @PhantomDuck κ.λπ...), αφίξεις που χρειάστηκε να απολυμάνουμε και να απεντομώσουμε τον χώρο το επόμενο πρωί ( @φλοκ) και πολλοί άλλοι γνωστοί και φίλοι!!! Μας τίμησαν με την παρουσία τους και εκδότες του κομικσικού χώρου. Υπέροχη βραδυά με υπέροχο κλίμα και ακόμη καλύτερη θέα!!! Δυστυχώς για άλλη μία φόρα ΔΕΝ την γλυτώσαμε και έπρεπε να υπομείνουμε το μαρτύριο να ακούσουμε το Προεδρικό λογύδριο πάνω από την πεντανόστιμη όπως μας προέκυψε εν τέλει Βασιλόπιτα. Τον προσφέρω λοιπόν με αγάπη ( ) σε όόόόόόλο το forum. Σε 3D και 4K ανάλυση περικαλώ!!! Πλέον με τον Σταύρο έχουμε αρχίσει να ξεχωρίζουμε τους ρόλους μας!!! !!! Και του χρόνου με υγεία συνκομιξόφιλοι!!!

Έτσι όπως είναι γραμμένο το κείμενο του λινκ που παρέθεσες, έχασα ΚΑΘΕ εκτίμηση για αυτόν που το έγραψε. Εάν γράφει ***ΕΤΣΙ*** και στα βιβλία που γράφει, μάλλον θα έχει πάρει πολλά ΜΟΝΑΣΤΕΡΑ και γι'αυτό σκούζει ***ΕΤΣΙ***. Μόνο ένα ΔΙΕΔΟΣΤΕ!!ΕΝΤΕΚΑ!ΕΝΑΕΝΑ!!! του λείπει για να δέσει το γλυκο Οραματίζομαι τώρα τον κομίστα που θα την πέσει στο φόρουμ γιατί υπάρχει τόπικ που λέει ότι κυκλοφόρησε τότε η τάδε δουλειά του Βέβαια ήδη είχαμε στο παρελθόν ανθρώπους που τσίτωσαν διότι κάποιο μέλος εκφράστηκε δυσμενώς για τη δουλειά τους anyhow. Δεν κατάλαβα τι λέει ο τυπάς. He is rambling as far as I care to see Το goodreads είναι για εμένα ένα μαραφέτι κυρίως για να κρατάω τακτοποιημένη τη ψηφιακή μου βιβλιοθήκη και δευτερευόντως για να σκαλίζω προτάσεις του τι θα μπορούσε να μου αρέσει/ενδιαφέρει. Όταν λχ θέλησα να διαβάσω για πρώτη φορά κάποιο Harry Hole του Nesbo το χρησιμοποίησα για να πάρω μια ιδέα του ποιο θεωρείται καλύτερο και από που να ξεκινήσω. (αν και τώρα που το σκέφτομαι, αγνόησα τις βαθμολογίες εκεί και απλώς ακολούθησα την πρόταση/σκέψεις του Κώτσου ή κάτι τέτοιο... δεν λειτούργησε πάντως μόνο του το goodreads στην απόφασή μου ) Πάντως εγώ δεν θα καθόμουν να γράφω κριτικές εκεί όπως εσύ. Συνήθως δεν ασχολούμαι με το τι γράφει ο κάθε ένας που δεν τον ξέρω. Εδώ στο φόρουμ που ξέρω τα γούστα του καθενός, θα ακούσω την άποψη του PK στα Disney, θα ακούσω την άποψη του Παύλου στα πολεμικά, θα αδιαφορήσω για απόψεις άλλων που ξέρω ότι έχουμε πολύ διαφορετικά γούστα. Αλλά μόνο εδώ Έξω, είχα μια σκασίλα του τι λέει ο κάθε ένας... Μόνο τα "μαζικά" αστεράκια/Μ.Ο. έχουν αξία/σημασία για εμένα (υπό το πρίσμα του ότι άμα θέλω να δω κάτι του Bergman (που δεν θα θέλω ) θα προτιμήσω το Σκηνές από ένα γάμο που έχει 8,5 από το Sånt händer inte här που έχει 5.1 )

http://news247.gr/eidiseis/synentefxeis/oi-ellhnes-shmera-protimoun-ta-dark-komik.5041052.html Πολλές και καλές πληροφορίες για το μέλλον της εκδοτικής και για τον κόσμο που την αποτελεί.

Το goodreads λίγο πολύ όλοι το ξέρουμε, είτε είμαστε γραμμένοι είτε όχι. Είναι μια παγκόσμια βάση δεδομένων βιβλίων και κόμικ (αν και βαρύτητα έχουν τα πρώτα). Σημαντικό εργαλείο για να κρατάς στατιστικά του τι διαβάζεις, πότε το διαβάζεις, τι άποψη είχες για κάτι όταν το διάβασες. Όταν ξεκίνησε το 2007 σαν πρωτοβουλία ήταν αξιέπαινο και εξελίσσεται συνεχώς από τα ίδια τα μέλη του εθελοντικά. Ξεπερνώντας τον αρχικό μου ενθουσιασμό για να βοηθήσω το site διορθώνοντας υπάρχουσες εκδόσεις κυρίως ελληνικών εκδόσεων κόμικς αλλά και να προσθέσω καινούργιες, έτυχε να πέσω σε μερικά άρθρα ανθρώπων που έχουν διαφορετική άποψη για την ιστοσελίδα αυτή, ειδικά από τότε που αγοράστηκε από την amazon το 2013. Παράδειγμα αυτή η ιστοσελίδα τιτλοφορημένη authors vs. Goodreads. Θέλω να ακούσω και γνώμες από εδώ. Τα επίμαχα σημεία συνοψίζοντας αυτό που παραθέτω παραπάνω συν κάποια άλλα που διάβασα, είναι ότι το site δεν παίρνει άδεια από τον εκάστοτε συγγραφέα για να καταχωρήσει τα βιβλία του, επιτρέποντας τυχόν κακές αξιολογήσεις από άτομα που ίσως να μην το έχουν διαβάσει καν (δεν νομίζω να μπορείς να τσεκάρεις αν ο άλλος έχει διαβάσει κάτι ακόμα και αν το υποστηρίζει όπως και να χει) και ότι (κάτι που και μένα μου φαίνεται λάθος) καταχωρεί βιβλία/κόμικ που έχουν ανακοινωθεί αλλά δεν έχουν εκδοθεί ακόμα και επιτρέπει τις αξιολογήσεις τους. Αυτό επεκτείνεται στο φαινόμενο ghost books και ghost authors, συγγραφείς και βιβλία που δεν υπάρχουν καν και παρόλα αυτά με ένα εξώφυλλο όχι μόνο αποκτούν δικό τους νήμα, αλλά και reviews και votes. Τέλος, άπαξ και είναι αγορασμένο πλέον από την μεγαλύτερη ιντερνετική πλατφόρμα αγοράς βιβλίων παγκοσμίως, υπάρχει πάντα ο αστερίσκος περί προώθησης συγκεκριμένων έργων και θαψίματος άλλων ανάλογα με τα συμφέροντα της μαμάς εταιρίας. Άλλωστε η άμαζον σε κάθε προϊόν που έχει για πώληση λινκάρει την βαθμολογία του στο goodreads, απομακρύνοντας ή προσελκύοντας τυχόν αγοραστές κατά το δοκούν με βάση το customer persuasion. Κάποια με βρίσκουν σύμφωνο, για άλλα δεν έχω άποψη ακόμα. Απαξ και όλοι είμαστε εν δυνάμει αναγνώστες, αναρωτιέμαι τι θέση έχει ο καθένας περί αυτού.

στο goodreads εφαρμόζουμε ότι και γενικότερα στα ιντερνετς.. απλά τα χρησιμοποιούμε για να παίρνουμε μια ιδέα και αν μας ενδιαφέρει κάτι, το ψάχνουμε παραπάνω και διασταυρώνουμε πληροφορίες κανένα σαιτ δεν είναι "ευαγγέλιο", απλά είναι άλλο ένα εργαλείο που με σωστή χρήση και κρίση μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα, όσο απο την άλλη, την πλευρά των καλλιτεχνών που μπορεί να τους θαβουν ή να τους προωθούν έτσι είναι η σοουμπιζ γενικότερα, είτε στα ιντερνετς σαιτ, είτε στην τηλεόραση.. είτε σε λέσχες.. δύσκολη η ζωή.. χαχαχαχα

Σημερα ηρθε ενα πακετο με batman variant covers new 52

Με κάλυψαν πλήρως οι δύο προλαλήσαντες. Παίρνεις μια ιδέα, βλέπεις την γενική απήχηση (αστεράκια) και μετά διαβάζεις κριτικές σε άλλα site τα οποία εμπιστεύεσαι γιατί συμφωνούν οι κρίσεις τους με τη δική σου.

Τιμή καταλόγου: 14,90 € Αρκετά χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία από τη ΜΑΜΟΥΘ - και συγκεκριμένα τον Μάρτιο του 2012 - η ANUBIS προχωρά σε επανέκδοση της επίτομης έκδοσης, του πασίγνωστου έπους που έγραψε και σχεδίασε ο Frank Miller. Οι καταπληκτικοί χρωματισμοί ανήκουν στην Lynn Varley. Και εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ωραίο μακρόστενο και σκληρόδετο τόμο, παρόμοιο με αυτόν της ΜΑΜΟΥΘ - σε διαφορετική όμως μετάφραση αυτή τη φορά, από τον Ορέστη Μανούσο - όπου μπορούμε να απολαύσουμε συγκεντρωμένα και τα 5 κεφάλαια του κόμικ : ΤΙΜΗ, ΚΑΘΗΚΟΝ, ΔΟΞΑ, ΜΑΧΗ και ΝΙΚΗ. Οι ενδιάμεσες αναδρομές στο παρελθόν και η σταδιακή κλιμάκωση της ιστορίας, είναι τα βασικά στοιχεία που καθηλώνουν τον αναγνώστη. Σε συνδυασμό με το υπέροχο σχέδιο, σε κάνουν να θέλεις να το διαβάζεις ξανά και ξανά! Παρακάτω μια αντιπροσωπευτική σελίδα του κόμικ, που περιέχει μια από τις πλέον κλασικές σκηνές : Διαβάστε ΕΔΩ σχετικά με την ταινία Και ΕΔΩ θα βρείτε την παρουσίαση της έκδοσης των 5 τευχών (αλλά και του αντίστοιχου συγκεντρωτικού τόμου) που είχε βγάλει παλιότερα η ΜΑΜΟΥΘ

Σημερα με περιμενε ενα δεμα απο το Χρηστο (chrisL ) με τευχακια Αλμανακο, Μικυ Μαους απο το '90, ενα ΚΛΑΣΣΙΚΑ και Μικυ Μυστηριο Β κυκλου! Τον χιλιοευχαριστω, εξάλλου δεν του τα ζήτησα και επεμενε να τα στείλει. Θενξ Χρήστο να σαι καλα. Επισης, μου ήρθαν απο εξωτερικό οι δυο νεοι τομοι assassination classroom που αναμενα εδω και ενα μηνα! Γεματη μερα θα εχω

Το δημιούργημα του Reg Smythe, Andy Capp, εδώ σε ένα strip από τους Roger Mahoney και Roger Kettle, μέσα από τις σελίδες του Τεστ #2555.

Ούτε σπορ ούτε τέχνη. Απλώς κτηνωδία Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Στην πρόσφατη ταινία κινουμένων σχεδίων «Φερδινάνδος» με πρωταγωνιστή έναν φιλήσυχο και καλοκάγαθο ταύρο που οδηγείται στην αρένα, το θέμα των ταυρομαχιών επανήλθε στο προσκήνιο. Αλλά με μια ανεξήγητη ατολμία που θυμίζει τη γενικότερη στάση των παιδικών κόμικς και κινουμένων σχεδίων απέναντι σε ένα βάρβαρο έθιμο Μετά τους σκύλους, τις γάτες και τους πιθήκους που για προφανείς λόγους έχουν παίξει αμέτρητους πρωταγωνιστικούς ρόλους στα κόμικς και τα κινούμενα σχέδια διαχρονικά, ίσως το πιο δημοφιλές είδος να είναι οι ταύροι. Λίγο το παρουσιαστικό τους και το μέγεθός τους, λίγο τα επιβλητικά τους κέρατα, λίγο η τεράστια δύναμή τους αλλά κυρίως η συμμετοχή τους στην κτηνωδία των ταυρομαχιών και άλλων θεαμάτων τύπου ροντέο, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, τους έχουν οδηγήσει πολλές φορές στις χάρτινες σελίδες σε ιστορίες που κάτι θέλουν να πουν. Αλλά συνήθως δεν τολμούν να το πουν δυνατά και απλώς το υπαινίσσονται. Αφήνοντας ανοιχτά και κάποια παράθυρα ώστε να μη στενοχωρήσουν και τους οπαδούς της άλλης άποψης. Και καλά, παλαιότερα ήταν λιγότερες οι φωνές εναντίωσης στη βαρβαρότητα των ταυρομαχιών. Ηταν ένα έθιμο με μεγάλη διάδοση στην Ιβηρική χερσόνησο (Ισπανία, Πορτογαλία) και σε χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής (Μεξικό, Περού, Κολομβία κ.α.). Πασπαλισμένο με μπόλικο φολκλόρ λειτουργούσε και ως τουριστική ατραξιόν, ενώ σαγήνευε μικρούς και μεγάλους με την ιεροτελεστία του και με τις χορευτικές κινήσεις του ματαδόρ που (υποτίθεται πως) τα βάζει στα ίσα με ένα άγριο ζώο και καταφέρνει να το νικήσει. Τις τελευταίες δεκαετίες, οι ταυρομαχίες έχουν χάσει αρκετή από την αίγλη τους και σε ορισμένα μέρη, όπως στη Βαρκελώνη, έχουν διά νόμου απαγορευτεί, ενώ σε άλλες περιοχές έχουν τεθεί κανόνες ως προς τη μεταχείριση του ζώου, αν επιτρέπεται να θανατώνεται ή όχι, αν αυτό θα γίνεται μπροστά στα μάτια των θεατών κ.λπ. Στη θέσπιση αυτών των κανόνων συνέβαλε η ολοένα και μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση για τα δικαιώματα των ζώων και η ενεργή δράση ακτιβιστών και κινημάτων που με αγώνες δεκαετιών κατάφεραν να περιορίσουν την έκταση του φαινομένου με προοπτική την πλήρη και άνευ όρων κατάργησή του. Στα κόμικς του παρελθόντος, ήταν πολύ συχνές οι εμφανίσεις ταύρων μέσα σε ασφυκτικά γεμάτες από αιμοδιψείς θεατές αρένες, με ταυρομάχους άλλοτε γνωστούς χαρακτήρες και άλλοτε περιστασιακούς πρωταγωνιστές. Στη βαρβαρότητα έχουν πάρει μέρος ως ταυρομάχοι ακόμα και χαρακτήρες που συμμετείχαν σε κατ’ εξοχήν χιουμοριστικές περιπέτειες, όπως ο Αστερίξ, ο Ντόναλντ Ντακ, ο Ρίτσι Ριτς, ο Μπαγκς Μπάνι, ο Κάσπερ το φαντασματάκι, ο Charlie McCarthy, ο Joe Palooka, οι Mutt and Jeff, ο γάτος Φέλιξ, μέχρι και ο σκύλος Rex, the Wonder Dog, αλλά και ηθοποιοί που δάνειζαν τις μορφές τους σε πρόσωπα των κόμικς, όπως οι Αμποτ και Κοστέλο, Τζέρι Λιούις, Ντιν Μάρτιν κ.ά., ενώ υπήρξε και ένας αποκλειστικός πρωταγωνιστής σε δική του σειρά, ο βραχύβιος και γκαφατζής Μιγκέλ ο Ταυρομάχος (1959-1960) του Bob McGrath. Στα κόμικς τρόμου των δεκαετιών του 1950 και του 1960, όπως τα House of Mystery, House of Secrets, The Haunt of Fear, Ghosts κ.ά., εμφανίστηκαν συχνά ταύροι-δολοφόνοι, ταύροι-φαντάσματα αλλά και ταυρομάχοι-φαντάσματα που στοίχειωναν τις αρένες, ενώ μέχρι και στα κόμικς-ρομάντσα, υπήρξαν ιστορίες αγάπης και ερωτικής απογοήτευσης ανάμεσα σε στερεοτυπικά ευαίσθητες και δακρυσμένες γυναίκες και σκληροτράχηλους ταυρομάχους με φόντο τους αγριεμένους ταύρους. Ακόμα και ο Σούπερμαν, ως Superboy, αναγκάστηκε τη δεκαετία του 1950 να πάρει μέρος σε ταυρομαχία για να σώσει τον θετό του πατέρα του όταν ο δεύτερος ύστερα από ένα χτύπημα στο κεφάλι άρχισε να πιστεύει πως είναι διάσημος ματαδόρ, ενώ στο αμερικανικό ροντέο έχουν μπει και έχουν πιάσει τους ταύρους από τα κέρατα, ο Σπάιντερμαν, η Γουόντερ Γούμαν και άλλοι διάσημοι υπερήρωες. Τα τελευταία χρόνια, η μόδα των ταύρων στα κόμικς, δικαίως, έχει ατονήσει. Δεν είναι πια εύκολο να παρουσιάζεις με χιουμοριστικό τρόπο ένα γεγονός που όλοι πια ξέρουν ότι ισοδυναμεί με βασανιστήριο και καταλήγει στην πλειονότητα των περιπτώσεων σε έναν οδυνηρό θάνατο. Γι’ αυτό και ο Φερδινάνδος της Fox, σε σκηνοθεσία του Carlos Saldanha, είχε όλες τις προϋποθέσεις να μιλήσει για το αίσχος των ταυρομαχιών με έναν πιο ξεκάθαρο και κατηγορηματικό τρόπο. Οι δημιουργοί του, παρά τις καλές προθέσεις τους, το απέφυγαν. Πρωταγωνιστής είναι ένας φιλήσυχος και ειρηνιστής ταύρος που μεγαλώνει σε μια φάρμα, απολαμβάνοντας τη φύση, τα λουλούδια, τις συζητήσεις. Εχει όμως ένα ελάττωμα. Είναι τεράστιος και μυώδης. Οταν κατά λάθος θα βρεθεί στο πανηγύρι μιας ισπανικής επαρχιακής πόλης θα σπείρει, άθελά του, τον πανικό. Οι αρχές θα τον καταδιώξουν, θα τον αιχμαλωτίσουν και θα τον οδηγήσουν σε ένα εκτροφείο ταύρων που προορίζονται για ταυρομαχίες. Εκεί, ο Φερδινάνδος θα προσπαθήσει να πείσει τους υπόλοιπους ταύρους ότι δεν είναι γεννημένοι για μάχες και μπορούν να ζήσουν χωρίς βία και αίμα. Η μόνη λύση τους είναι η απόδραση. Παρά τις προσπάθειες, ο Φερδινάνδος θα καταλήξει στην αρένα, αντιμέτωπος με τον πιο διάσημο ταυρομάχο της Ισπανίας σε μια κατάμεστη αρένα από αλαλάζοντα πλήθη. Δεν θα προδώσει όμως τις αρχές του ακόμα και όταν το ξίφος του εχθρού του θα τον απειλήσει. Και τότε το πλήθος θα πάρει το μέρος του και θα ζητήσει την «απόδοση χάριτος» όπως και στις ρωμαϊκές αρένες. Μέχρι εδώ καλά. Ομως δεν ήταν το ίδιο πλήθος που είχε πληρώσει για να βρεθεί εκεί; Με την υποστήριξη του Φερδινάνδου έρχεται και η άφεση αμαρτιών; Και τι θα συμβεί με τους υπόλοιπους ταύρους που δεν είχαν την ευφυΐα και τη στάση του Φερδινάνδου; Ο ταυρομάχος θα συνεχίσει να εκτρέφει ζώα και να τα σφάζει ατιμώρητα για να γίνουν μετά τροφές αφού τους αφαιρεθούν τα κέρατα ως τρόπαια; Αν και υπάρχουν κάποιες πολύ δυνατές και σκληρές, τουλάχιστον για το παιδικό κοινό, σκηνές, όπως η αιχμαλωσία και η ακινητοποίηση των ζώων που προορίζονται για σφαγή ή η πρώτη επαφή του Φερδινάνδου με την τροπαιοθήκη του ταυρομάχου, μέρος της οποίας είναι τα κέρατα του πατέρα του, η ταινία δεν προχωρά σε μια ευθεία καταγγελία της βαρβαρότητας και «απαίτηση» της οριστικής απαγόρευσης των ταυρομαχιών. Παρουσιάζει τον ταυρομάχο ως αποφασιστικό, αυστηρό και δίκαιο επαγγελματία που την κρίσιμη στιγμή θα λυγίσει υπό το βάρος της λαϊκής «εντολής». Η στάση του, και κατά τα φαινόμενα η στάση των υπευθύνων της ταινίας, αποτελεί περισσότερο μια ad hoc απόφαση και όχι μια προτροπή για κατάργηση του αίσχους. Πιθανολογώ πως τα παιδιά-θεατές, αν και θα καταλάβουν πολύ καλά τους υπαινιγμούς για την κακοποίηση των ζώων και τους ύμνους για τον σεβασμό και την αποδοχή της διαφορετικότητας, θα φύγουν από τις αίθουσες μπερδεμένα, μένοντας τελικά με την εντύπωση ότι ακόμα και στις ταυρομαχίες, σε αυτές τις ποτισμένες με αίμα αρένες, μπορεί να αποδοθεί δικαιοσύνη και τα θύματα, αν είναι τυχερά και έξυπνα, να γλιτώσουν. Για τους υπόλοιπους ταύρους τι γίνεται όμως; Και αυτό είναι το σεναριακό πρόβλημα μιας κατά τα άλλα πολύ σπουδαίας και όμορφης ταινίας και τεράστιας εισπρακτικής επιτυχίας, προτεινόμενης για δύο Χρυσές Σφαίρες. Οτι προσπαθώντας να μιλήσει για κάτι σε όσο το δυνατόν περισσότερους θεατές και να τους πάρει με το μέρος των απανταχού Φερδινάνδων, λειαίνει και στρογγυλεύει σταδιακά τα «μηνύματα», μετατρέποντάς τα εν τέλει σε ένα άνευρο και ουδέτερο ευχολόγιο. Καλό είναι να υπάρχει. Όχι αρκετό. Πηγή

Ώρα να προσθέσω και τα παρακάτω διαμάντια μου, στα ήδη υπάρχοντα, που έχω ανεβάσει, στο topic: Μυστήριον Α' περιόδου - τεύχος 1 Το Μίκυ Μάους 31, είναι το πιο παλιό που έχω στη συλλογή μου...

Το goodreads σε γενικές γραμμές θεωρώ πως έχει αρκετά αξιόπιστες βαθμολογίες και κριτικές. Το συμβουλεύομαι, παράλληλα με τα bedetheque και senscritique, όταν θέλω να δω αν αξίζει κάποιο κόμικ που σκέφτομαι να διαβάσω. Αρκεί να έχουν ψηφίσει πολλά άτομα, τουλάχιστον 3ψήφιος αριθμός. Αν έχουν ψηφίσει 20-30 δεν είναι τόσο αξιόπιστες οι βαθμολογίες. Aυτός είναι και ο κύριος λόγος που δεν έχω σαν ευαγγέλιο το bedetheque, η μικρή συμμετοχή. Κάνεις 5-6 λογαριασμούς, ψηφίζεις με ακραίες βαθμολογίες και επηρεάζεις το αποτέλεσμα, είτε θετικά είτε αρνητικά. Και είναι πανεύκολο να κάνεις όσους λογαριασμούς θες σ΄αυτά τα sites, τσεκάρουν τα mail σου(που μπορείς να έχεις όσα θες) και όχι την IP σου Από εκεί και πέρα σίγουρα θα διαφωνώ και με κάποιες βαθμολογίες/κριτικές, αλλά όπως έγραψε ο germ αυτό συμβαίνει παντού, ακόμα κι εδώ μέσα. Κριτικές δεν γράφω στο goodreads, αλλά ψηφίζω. Και με τους 4 λογαριασμούς μου

Μπραβο παιδια!! Πανα να περνατε καλα!! Ειθε η λεσχη να ζησει και να ευημερησει!!

Ειδα Την μινι σειρα " World without end" .Πολυ ωραια σειρα, στα χρονια του Μεσαιωνα,βασισμενη στο βιβλιο του Ken Follett. Και τις ταινιες " Silent Hill". Πρωτη φορα την ειδα. Πωωωω...ατμοσφαιρικη..Και τρομακτικη..... "Codename UNKLE" .Αυτη την παρακολουθησα πολυ ευχαριστα. "Shape of water" .Τι ομορφο παραμυθι!!Πολυ μου αρεσε η ταινια! Ο del Toro λεει εμπνευστηκε το πλασμα,απο μια παλια ταινια,που γνωριζω αλλα δεν εχω δει. Καθε φορα ομως που εβλεπα το πλασμα στην ταινια,μου ερχονταν στο μυαλο η ιστορια "Το τερας της λιμνης ¨με τον Ζαγκορ.Κι ελεγα "Τωρα θα την αρπαξει για πρωινο".

Τα δικά μας πιάνονται; Γενικά μιλώντας πάντως, τα πρωτότυπα έργα είναι υπέροχα και φυσικα μοναδικά - στην κυριολεξία.

Τα διαμάντια μου. Επειδή κάποιες αξίες είναι μεγαλύτερες και από την ποσότητα του υδρόγονου

Πόσα οι απαντήσεις αυτής της συνέντευξης!!! Όσο διάβαζα τόσο πιο πολύ χαμογελούσα! Και ναι ο υπεύθυνος της Οξύ για τα κόμικς είναι και Ντισνεικός!! Πολλά μπράβο ξαναλέω γιατί οι απαντήσεις έδειξαν έναν άνθρωπο που γνωρίζει και αγαπάει το αντικείμενο. Νομίζω ότι οι εκδόσεις της Οξύ είναι σε υπέροχα χέρια και θα εκπλήξουν θετικά και άλλες φορές στο μέλλον. Εύγε

Εμένα το πλάσμα στο shape of water μου θύμιζε από την αρχή τον abe sapiens του bprd, τόσο που περίμενα μέχρι το τέλος να δείξει ότι όλο αυτό είναι μια origin ιστορία. Ο Ντελ Τόρο είχε κάνει και to hellboy του '04 άλλωστε, πιθανό να πήρε και από κει στοιχεία για την εμφάνιση (και ας λέει ότι είναι βασισμένο στον Robert Redford ) Σχεδόν ίδιοι είναι

Η αποστολή ξεκίνησε:

Fun fact: Με το που τέλειωσα το βιβλίο, είδα ανάρτηση του King για την ταινία! Καλή ήταν, αλλά την ατμόσφαιρα του βιβλίου δεν την έβγαλε. Transformers: The Last Knight Το Χάος για 2+ ώρες. Κουραστική και δίχως νόημα. The End of the F***ing World Πολύ καλή σειρά, γρήγορη που τελειώνει και θες κι άλλο! Ο Μαγικός Καθρέφτης 2016 Ελληνική ταινία που αν δεις το τρέιλερ μάλλον θα ξεγελαστείς. Εγώ την πάτησα. Μια βλακεία και μισή...

Οι ιστορίες του 3ου τόμου και τα links στο εσωπαπάκι... 1. Το χρυσό δολλάριο Σενάριο: Diego Fasano και σχέδιο: Alessandro Gottardo 2. Η ασημένια σέλα Σενάριο: Bruno Enna και σχέδιο: Andrea Ferraris. 3. Ο χορός της βροχής. Σενάριο: Marco Bosco, Massimiliano Valentini και σχέδιο: Marco Mazzarello 4. Η αληθινή ιστορία του Μίκυ Ρίνγκο Σενάριο: Sisto Nigro και σχέδιο: Federico Mancuso. 5. Διακοπές στην Άγρια Δύση Σενάριο και σχέδιο: Giuseppe Zironi. @GreekComicFan

Ax, Original Art, ζωγραφιές, σκίτσα, μοναδικά μόνο για σένα.. είτε μια σελίδα απο ένα κόμικ που έχει κυκλοφορήσει, είτε ένα σκίτσο του αγαπημένου σου ήρωα έτοιμο απο τον καλλιτέχνη προς πώληση, είτε κατα παραγγελία όπως το θέλεις ή το έχεις φανταστεί.. μιλάμε για το αυθεντικό, αυτό που μυρίζει μελάνι οχι prints, οχι υπογραφές, ούτε γρήγορα σκιτσάκια πάνω στο κόμικ.. μιλάμε γι αυτό που επιβάλλεται να μπει σε κορνίζα, μιλάμε γι αυτό που στοιχίζει (συνήθως) πολύ παραπάνω απο μια deluxe ή πανάκριβη έκδοση στο ιδανικό "comic cave" για μένα επιβάλλεται να υπάρχει original art, κάτι που σε αντιπροσωπεύει, οχι κατ ανάγκη κάτι το πανάκριβο ή σπάνιο, μπορεί να είναι και απο τον καλλιτέχνη της διπλανής σου πόρτας.. ακόμη και το πιο απλό έχει τη μαγεία του, έχει δουλειά πάνω του.. για να ακούω γνώμες.. επίσης άλλη μια ερώτηση για όσους έχουν, γιατι το συστημα το τερμάτισα και δεν με αφήνει να ρωτησω παραπάνω.. έχετε παραγγείλει ποτέ κάτι από έναν καλλιτέχνη;; (commission;;;)

παίζω

Εγώ θα κλισεδιάσω λίγο, λέγοντας πως όλες τις γιορτές πέρα από τα κλασικά uno, monopoly και αγωνία, έλιωσα στο cluedo. Αυτή την καινούργια έκδοση που έχει στους υπόπτους την δεσποινίς ορχιδέα. Πρώτη φορά κλούντο γενικά, μ'άρεσε αν και η εξέλιξη του κάθε παιχνιδιού είναι προδιαγεγραμμένη σχετικά γρήγορα. Επίσης έψαξα για μονόπολι lotr αλλά δύο που βρήκα, πέρα από τις υψηλές τιμές επειδή έχουν εξαντληθεί, δεν με ικανοποίησαν στην επιλογή ιδιοκτησιών και μεταφορικών μέσων (τα τέσσερα, ένα σε κάθε πλευρά). Οπότε κάποια στιγμή θα φτιάξω μια δικιά μου, το μόνο που με χαλάει είναι το πως θα φτιάξω αξιόλογα μεταλλικά πιόνια.

Εχεις δικιο,μου θυμιζε και αυτον.

όπου κι αυτός με τη σειρά του μοιάζει με ένα πιο κυριλέ Creature from the Black Lagoon

John Wick, απ όταν είχε βγει άκουγα απ όλους ταινιαρα, ακόμη κ από άτομα που δεν τους αρέσουν οι περιπέτειες, βγήκε και 2, (ακούω ότι ετοιμάζουν και σειρά νομίζω;;;) οπότε λέω κι εγώ.. θα δω ταινιάρα.. full hype.. χαχα καλό ήταν, καλή ταινία, ωραία περιπέτεια, καλοφτιαγμένη αλλά μέχρι εκεί, anyway θα δω και το 2.. αφού δεν με χάλασε

διάβασε λίγο το 1ο ποστ και θα καταλάβεις.. δεν κατάλαβα που μπερδεύτηκες;; κ σκίτσο σε χαρτοπετσέτα να σου έχει κάνει κάποιος (πχ ο jim lee) κι αυτο original art ειναι edit: προσωπικά όχι δεν μετράνε αλλά θα ποζεριάσω μιας κ τα αναφέρατε μερικοί... original art δικό μου, σε διαμέρισμα στο Λονδίνο παρακαλώ πολύ (έχω γίνει παγκόσμιος) προφανώς και το σπίτι είναι φίλου χαχα

Επομενο σταδιο, διακοσμηση! Μετα δευτερο καθαρισμα των βασεων και αφου εχω τσεκαρει προηγουμενως, οτι ολες ειναι στο επιθυμητο αποτελεσμα, σειρα ειχε να ταιριαξω το εξωτερικο πλαισιο που θα διακοσμει το ολο display. Και αφου ξεμπερδεψα με αυτο, ηρθε η σειρα για την διακοσμηση, περασα πρωτα ενα χερι atlacoll ολη την βαση και στην συνεχεια αρχισα να πασπαλιζω με αμμο μοντελισμου... Στην συνεχεια, αφου αραιωσα λιγο κολλα και την εβαλα σε ενα ψεκαστηρι νερου, ψεκασα με αυτη, ολη την βαση και την πασπαλισα με στατικο γρασιδι μοντελισμου... Λιγο πριν το τελικο φινιρισμα και μετα μετα απο ενα πρωτο καθαρισμα, η βαση δειχνει καπως ετσι.... Επεται συνεχεια!

από ένα σημείο και μετά στους επαγγελματίες σκιτσογράφους δεν υπάρχει καλύτερος η χειρότερος, ο καθένας έχει το στυλ του, ένα στυλ που τον αντιπροσωπευει και όταν το βλέπεις λες.. ααα ο τάδε στην τέχνη (και μιλάμε τώρα για τους "επαγγελματιες" το ξανά τονίζω) δεν είναι όλα αντικειμενικα κάποιος που σε μένα αρέσει τρελά σε κάποιον άλλον δεν θα θέλει ουτε να τον βλέπει, είναι θέμα γούστου (όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτό) αγαπημένος σε μένα ο bachalo.. 9 στους 10 όμως εδώ μέσα ξερνανε όταν τον ακούνε.. χαχαχα

Για το Σκοτεινές Υποθέσεις: Λονδίνο 1888. Μου πήρε λίγη ώρα μέχρι να βρω το αγγλικό του όνομα (Mystery Rummy: Jack the Ripper). Βρήκα οδηγίες και βίντεο, αλλά με έχει πιάσει ο ψυχαναγκασμός μου και θέλω το επίσημο manual . Ένα ξένο κατάστημα είχε να το κατεβάσω, αλλά νομίζω δεν είναι το ίδιο με αυτό που είχα (εμφανισιακά, τουλάχιστον, γιατί σαν περιεχόμενο μπορεί και να ήταν). Φυσικά το ελληνικό εγχειρίδιο θα ήταν το ιδανικό.

Φαρ Ουέστ Συμπαθητικό τομάκι, ό,τι πρέπει για να περάσει γρήγορα και ευχάριστα η ώρα, χωρίς πολλή σκέψη και σκοτούρες. Οι ιστορίες μου φάνηκαν γενικά καλούτσικες και σχετικά ενδιαφέρουσες, αν και υποθέτω ότι θα υπάρχουν και καλύτερες εκεί έξω. Γέλασα λιγάκι, χαλάρωσα αρκετά, ενώ φυσικά θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια, τότε που διάβαζα με το τσουβάλι Κόμιξ και Μίκυ Μάους. Η αλήθεια είναι ότι χάρη στο "Ούφο" που διάβασα πριν κάτι μέρες και το "Φαρ Ουέστ" που τελείωσα προ ολίγου, μπήκα στο τριπάκι για να διαβάσω περισσότερα κόμικς της Disney. Αλλά θέλει κάμποσο ψάξιμο για να βρω πραγματικά καλό υλικό. 7/10

Είδα το Gerald's game. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Stephen King, το οποίο είχα διαβάσει πριν πολλά χρόνια κι έτσι δεν θυμάμαι ιδιαίτερα πολλές λεπτομέρειες για να κάνω άμεσες συγκρίσεις. Το βιβλίο αυτό του King, όπως και αρκετά άλλα του, έχει κατά βάση θεατρικό υπόβαθρο, οπότε η μεταφορά του στον κινηματογράφο, λόγω της στατικότητας της πλοκής, πρέπει να στηρίζεται, αφενός μεν στο πολύ καλογραμμένο σενάριο, αφετέρου δε σε πολύ δυνατές ερμηνείες. Νομίζω ότι έχασε και στα δύο. Το σενάριο (και κατ΄επέκταση η σκηνοθεσία) ήταν πολύ ρηχό, η δε ηθοποιΐα αρκετά άνευρη και χωρίς να εμβαθύνει καθόλου τον κεντρικό χαρακτήρα. Συμπέρασμα.... βαρέθηκα την ταινία αλλά την τελείωσα. Είναι από τις ταινίες που δεν θα μπορούσα να δω δεύτερη φορά με τίποτα. 5/10

Έχεις δίκιο καλέ μου Τρύφωνα και συμφωνώ μαζί σου, απλά το έγραψα προς χάριν αστεϊσμού και για να δώσω μια πιο εύθυμη νότα στα γραφόμενα μου.

Εκτός από την πίτα εγώ τσάκισα τα τσιπς. Από ποτά είχαμε κρασάκι και αναψυκτικά, όχι όμως και ηδύποτα (=λικέρ) https://el.wikipedia.org/wiki/Λικέρ

Πέρασα πραγματικά μια πολύ όμορφη βραδιά, ανάμεσα σε αγαπημένους φίλους.

Εδώ και 2-3 μήνες, ο ξεχωριστός μου φίλος Γιώργος Βλάχος, aka Δεινοθήσαυρος, μου χάρισε 118 τεύχη του Γαλλικού περιοδικού Picsou Magazine, με εκατοντάδες συνολικά ιστορίες Disney με παπιά, ποντίκια κλπ. Τον ευχαριστώ από καρδιάς. ΄Οταν τα πήρα, τα τακτοποίησα με σειρά και τα τοποθέτησα σε ντουλάπι της βιβλιοθήκης μου και ξεκίνησα την αναζήτηση, μέσω Inducks των αδημοσίευτων στην Ελλάδα ιστοριών, που δεν είναι και λίγες, με σκοπό να τις διαβάσω κάποτε στα γαλλικά. Δυστυχώς, μετά από καμιά 25 τεύχη την σταμάτησα. Ελπίζω κάποια στιγμή να την ολοκληρώσω και κάποτε να καταφέρω να διαβάσω τις ιστορίες. Το βλέπω όμως δύσκολο γιατί ακόμη δεν έχω διαβάσει τους 8 από τους 10 τόμους του Gottfredson (της Fantagraphics) και τους 2 τόμους με τα strip του Taliaferro της IDW. Και μια πληροφορία: Το σύνολο των κάθε είδους και προέλευσης τευχών, τόμων κλπ. Disney της συλλογής μου έφτασε αισίως τα 4769.

Προστέθηκε και το εξώφυλλο του τρίτου τόμου, πάλι χάρη στον Μενίγ Πουαγώ.

Νέο-Τόκιο, 2019. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες πλησιάζουν, αλλά πόλη συνεχίζει να σαπίζει, ακόμα και τρεις δεκαετίες μετά τον καταστροφικό Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπό το βάρος της πολιτικής διαφθοράς και της εγκληματικότητας. Βασικό πρόσωπο είναι ο Kaneda, ο αρχηγός μιας συμμορίας μηχανόβιων. Ένα βράδυ, η σύγκρουση με μια αντίπαλη ομάδα θα οδηγήσει σ’ ένα παράξενο ατύχημα και ο φίλος του Tetsuo θα νοσηλευτεί, μετά από επέμβαση του στρατού. Αποκαλύπτεται ότι ο Tetsuo έχει αποκτήσει ψυχοκινητικές δυνάμεις, τόσο μεγάλες, που μπορεί να ξυπνήσει τον πανίσχυρο Akira, που ανατίναξε την παλιά πόλη. Το Akira σκηνοθετήθηκε από τον Katsuhiro Otomo, ο οποίος ήταν και ο δημιουργός του ομώνυμου manga πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία. Το manga είχε ξεκινήσει το 1982 και δεν είχε ολοκληρωθεί μέχρι τότε. Η αρχική ιδέα για μεταφορά στη μεγάλη οθόνη ανήκει στην Kodansha και ο Otomo συμφώνησε, αλλάζοντάς βέβαια το αρχικό υλικό σε μεγάλο βαθμό. Το σενάριο είχε αναλάβει ο ίδιος, μαζί με τον Izo Hashimoto. Η ταινία βγήκε στις ιαπωνικές αίθουσες στις 16 Ιουλίου του 1988. Συνήθως, οι τεχνικές λεπτομέρειες είναι κάτι που παραλείπω στις παρουσιάσεις, αλλά εδώ θα κάνω μια εξαίρεση, καθώς η παραγωγή του Akira ήταν απίστευτα καινοτόμα σε πολλαπλά επίπεδα. Ο Otomo είχε απαιτήσει και είχε λάβει πλήρη καλλιτεχνική ελευθερία. Το budget ήταν πολύ υψηλό για την εποχή και για τη χρηματοδότηση και προώθησή του δημιουργήθηκε η λεγόμενη «Επιτροπή Akira», μια συνεργασία μεγάλων εταιρειών του τομέα (Kodansha, Mainichi Broadcasting System, Bandai, Hakuhodo, Toho, Laserdisc Corporation και Sumitomo Corporation). Το animation ανέλαβε η Tokyo Movie Shinsha. Σε αντίθεση με την τότε τάση, που ήθελε τα στούντιο να κόβουν έξοδα μέσω του επονομαζόμενου limited animation (π.χ. στατικό φόντο και κίνηση μόνο σε έναν άνθρωπο που περπατά), το Akira ήταν εξαιρετικά λεπτομερές. Χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 160.000 cel (τα διάφανα φύλλα πάνω στα οποία γίνονται τα σχέδια) και 327 χρώματα, εκ των οποίων τα 50 περίπου δημιουργήθηκαν για την ίδια την ταινία. Στην ταινία έγινε επίσης χρήση CGI. Η μέθοδος που επιλέχθηκε για το lip sync ήταν επίσης «ανατρεπτική»: πρώτα ηχογραφήθηκαν οι διάλογοι και οι κινήσεις των χειλιών σχεδιάστηκαν εκ των υστέρων, έτσι ώστε να ταιριάζουν μ’ αυτούς και όχι το αντίθετο. Ο Otomo πίστευε ότι με τον τρόπο αυτό οι ερμηνείες των ηθοποιών θα ήταν πιο ζωντανές. Στην ταινία έγινε για πρώτη φορά χρήση του Synclavier, ενός ψηφιακού ηχητικού συστήματος το οποίο επιτρέπει την παραγωγή διαφόρων ηχητικών εφέ μόνο με τη χρήση συνθεσάιζερ. Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Akira ήταν η μουσική επένδυση. Ο Otomo επέλεξε τους Geinoh Yamashirogumi, μια μουσική κολεκτίβα που συνδυάζει μουσικές παραδόσεις από όλο τον κόσμο με σύγχρονα μέσα ενορχήστρωσης. Οι «ψαλμωδίες», τα ινδονησιακά κρουστά και τα ψηφιακά συνθεσάιζερ που χρησιμοποιήθηκαν, έχουν καταστήσει το soundtrack του Akira εξαιρετικά αναγνωρίσιμο. Προσωπική άποψη; Το Akira είναι η αγαπημένη μου ταινία κινουμένων σχεδίων και ανήκει στις 2-3 πιο αγαπημένες μου ταινίες από την Ιαπωνία. Από την εμφάνιση της εικονικής μηχανής του Kaneda, μέχρι την δραματική, σχεδόν τραγική κατάληξη του Tetsuo, η υπόθεση του Akira εξάπτει τη φαντασία μου σε κάθε θέαση, ενώ το animation παραμένει δυναμικό και φρέσκο μέχρι και σήμερα. Και μην ξεχνάμε ότι πέτυχε διάνα για τον τόπο διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020. [mal type=anime id=47]

Μολις το τελειωσα. Αν και δεν εχω διαβασει αλλες δουλειες του ισπανικου διδυμου Aquilera/Fonteriz, την συγκεκριμενη την βρηκα εξαιρετικη! Το σχεδιο του Fonteriz εχει κατι που σε μαγνητιζει, σε τραβαει. Απο ενα μικρο ψαξιμο που εκανα, ειδα οτι εχει μια "κλιση" στο να σχεδιαζει καλλιγραμες υπαρξεις με θελκτικες καμπυλες με μεγαλη επιτυχια και λεπτομερεια. Απο την αλλη, το σεναριο του Aquilera, δεν σε αφηνει λεπτο να χαλαρωσεις ή να αφησεις την ιστορια στην μεση, το εχει "στησει" με τετοιο τροπο ωστε να θες να το τελειωσεις με την πρωτη, χωρις διακοπες στο διαβασμα. Μακαρι - αν δεν εχουν ηδη εκδοθει αλλες - να δουμε και αλλες δουλειες τους στην χωρα μας.

Ο Swolfs για παράδειγμα που έγραψε σενάριο και σκίτσαρε 2 κορυφαίες σειρές στο είδος τους(Durango και Le Prince de la Nuit) γιατί δεν είναι το ίδιο δημοφιλής ή έστω εκεί κοντά με τον Moebius; Δεν λέω ότι είναι καλύτερος, αλλά ούτε στερείται ταλέντου

Και πολλά ενδιαφέροντα ακόμα στο παρακάτω σύνδεσμο. Line it is Drawn: Superheroes Take Over the Funny Pages!

Καλησπέρα κι από μένα! Γενικότερα είδα εύστοχες παρατηρήσεις από τους προλαλλήσαντες...σχετικά με τα "βαριά χρώματα στη νύχτα",την πρώτη σελίδα δηλαδή το προσωπο του ήρωα φωτίζεται από κάποιο φως? Οι προβολείς του αυτοκινήτου δείχνουν μπροστά οπότε το λογικό είναι να βλέπουμε σκοτεινή φιγούρα χωρις να διακρίνεται πρόσωπο,εκτός αν μια λάμπα φεγγει μπροστά στη μούρη του. Οι φωτισμοί δηλαδή κάπου μπερδεύουν. Στο θέμα του refference, η αντιγραφή δεν σημαίνει ότι πρέπει να ψάξεις για να βρεις ακριβώς την εικόνα που θες για να την αντιγράψεις μέσα στη σελίδα σου! Η αντιγραφή βοηθάει με το να κάνεις σπουδή σε κάτι ,δηλαδή να το σχεδιασεις μέχρι να το μάθεις και μετα να το βάλεις στην εικόνα, για παράδειγμα αν είσαι αδύναμος στα δάχτυλα σχεδίασε από refference πολλές φορες χέρια μέχρι να αποκτήσεις ευχέρεια και μετά να τα τοποθετείς μέσα στην εικόνα, αντιγράφοντας και από το δικό σου σκίτσο μέχρι να μπορείς να κάνεις την ανατομία τους από μνήμης! Συμβουλή,πριν αρχίεις την κανονική σελίδα έχε ένα φύλλο εξάσκησης με πρόχειρα σίτσα -αντιγραφές απο refference των θεμάτων που χρειάζεσαι γι αυτήν την σελίδα!! Πχ θες να έχει ένα καράβι έχε από δίπλα το χαρτί με σκιτσάκια από αντιγραφες καραβιών! Βέβαια πριν κάνεις τις επιμέρους αντιγραφές είναι καλό να έχεις και το πρόχειρο στήσιμο της σελίδας σε σκίτσο (storyboard ή thumbnails,στα αμερικάνικα...) όταν κατανοήσεις την τρισδιάστατη δομή του αντικειμένουν που θες να εισάγεις στο σκίτσο σου ακόμη και αυθόρμητα χωρίς να το αντιγράφεις θα ξέρεις από που πρέπει αν το αρχίσεις ,που να σκιάσεις και που να το τελειώσεις. Μια σελίδα έχει 2 φάσεις,την ολική της τονικότητα και τα επιμέρους κομμάτια, αυτά πρέπει να δέσουν στο τέλος,άλλα είναι και 2 διαφορετικά κομμάτια κάτα τη σχεδίαση.Στον μπλε σάκο με το κίτρινο φως ,σελίδα 5, το brush πάνω στην τσάντα είναι πασαλειμένα στην τύχη... θέλει ομαλή μετάβαση οι τόνοι από το φωτεινό σημείο προς το πιο ανοιχτό ,εκεί στρώστο με χαμηλό opacity στο normal ,οχι multiply δηλαδή και ξαναπέρασμα από πάνω με αυτό το αποτέλεσμα. Ο χάρης καλά κάνει κ είναι σκούρος γιατί είναι στην πλάτη του η πηγή φωτός οπότε από μπροστά έχει σκιά, επείσης ωραίος ο χρωματισμός του κρέατος.... οι επιρροές σου γενικά είναι από manga? Προσωπικά δεν μ αρέσουν πολύ οι ευθείες με χάρακα και το πολύ gradient στοιχείο στο χρώμα ,που φαίνεται να έχει πινέλα ,οπότε σημαίνει ότι έχεις κάνει gradient με πολλά πινέλα που είναι απίστευτα χρονοβόρο...καλύτερα λίγο πιο ελέυθερα στο χρώμα. Γενικά πάντως έχεις κάνει πολύ δουλειά , απλά κάτα τη γώμη μου βιάστηκες λίγο να προχωρήσεις σε γνωση photoshop και εφέ (motion blur για παραδειγμα στην κίνηση του αυτοκινήτου,σωστός!) ,πριν την κατανόηση του απλού σκίτσου με μολύβι! Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να γυρνάς μπρος τα πίσω και να συμπληρώνεις κενά! Πειραμματίσου με traditional media,είναι ανεκτίμητη η γνώση που κερδίζεις κάνοντας παρέα μαζί τους και αποκτάς περισσότερη πείρα στο πως να καθοδηγήσεις τον υπολογιστή (ο οποίος είναι σαν να φτιάχνεις έναν πίνακα ,κρατώντας ένα πλαστικό χέρι το οποίο κρατάει ένα πινέλο ) να βάψει!

Έλα ρε Παύλο, τι πράγματα είναι αυτά που προτείνεις! Μια στείρωση αρκεί. Θα δεις μετά που θα αλλάξει συμπεριφορά και δεν θα κατουράει πια όπου του'ρθει!

Τελικά αφού οι ψίλοι δεν φεύγουν, τα εμβόλια δεν τον πιάνουν, φίμωτρο δεν φοράει, ούτε λουράκι, μια είναι η λύση. Θα έλεγα λοβοτομή, αλλά δεν υπάρχει τίποτα να αφαιρέσεις. Οπότε ευθανασία. Θα κάνουμε μεγάλο καλό στη ανθρωπότητα.

Καλά ρε @φλοκ δεν ντρέπεσαι; Αν ήμουν μπροστά εκείνη την ώρα θα είχες φάει κλωτσά στην οπίσθια χώρα και θα φώναζες «κάι κάι κάι»... Κόπρε, ε κόπρε.

Ωραια βραδια, πολυ κοσμος, πολλα πηγαδακια, πειραγματα, γελιο και γενικα ενα ομορφο παρεϊστικο κλιμα!!! Περασαμε πολυ πολυ ομορφα, φαγαμε την πιτα μας, ηπιαμε τα ηδυποτα μας, ειδαμε απο κοντα φιλους και γνωστους, γνωρισαμε καινουργιους.....προσωπικα, χαρηκα που γνωρισα απο κοντα τους @PhantomDuck και @Θρηνωδός ..........ηταν ολα τελεια!!!! Εχμμμ....για να ακριβολογω, θα ηταν ολα τελεια, αν δεν αμαυρωνε την βραδια ενα περιστατικο.......... και εξηγω αμεσως το τι και πως.... Εχει κοψει την πιτα ο κυρ Προεδρας και μας εχει αναθεσει το σερβιρισμα, στον Γιαννη @Μενίγ Πουαγώ και μενα. Ενω ολα πανε πριμα, την τριτη ή την τεταρτη φορα που εχω παρει πιατα και ειμαι ετοιμος να σερβιρω τον @leonidio, πεταγεται με πολυ υπουλο τροπο απο το πουθενα αυτο το καταραμμενο τετραποδο σακι με ψυλλους που ακουει στο ονομα @φλοκ.............μου τραβαει μια..... και παρε κατω το πιατο...... .......δεν φτανει αυτο, δεν μπηκε καν στον κοπο να τα μαψεζει.... Στην επομενη εκδηλωση, θα εισηγηθω να μεινει δεμενος και σε αποσταση ασφαλειας!!!! Ειναι επικινδυνος για την δημοσια υγεια!!!! Anyway.....ειμαι διαθετιμενος να τον συγχωρεσω μονο αν υποσχεθει οτι θα μου δωσει ολα τα Μπλεκ του!!!! Μερικες φωτο απο την εκδηλωση.... Και για οσους αναρωτιουνται ποιος ηταν ο τυχερος, οχι δεν ηταν η @Kabuki την κρατησαμε μακρια απο το τραπεζι της πιτας..... ...........ξεροντας τι τυχη κουβαλαει μαζι της. Για την ιστορια, το φλουρι το κερδισε ενας ανθρωπος του νομου, ο σκληροτραχηλος Δικαστης @Dredd. Παντα τετοια και παντα τυχερος να εισαι Γιαννη!!! Και του χρονου με υγεια!!!

Έχω μερικά σχέδια που μου τα έκαναν δωρεάν και κάποια άλλα επί πληρωμή (δεν μιλάω για doodles σε εσώφυλλα κλπ). Δεν το κυνηγάω ιδιαίτερα αν και τα εκτιμώ επειδή έχω κάτι που σχεδιάστηκε από το ίδιο χέρι που σχεδίασε το τάδε αγαπημένο κόμικ που έχει διαβαστεί από χιλιάδες ανθρώπους. Παρόλα αυτά είναι μετρημένοι στο ένα χέρι οι δημιουργοί που πραγματικά θα τα έσκαγα χοντρά για να έχω κάτι δικό τους, και οι 4 από τους 5 είναι πεθαμένοι οπότε εκ των πραγμάτων δεν μπορώ να τους δω ο ίδιος. Στην τελευταία ερώτηση, πάντα original art πάνω από οποιοδήποτε σπάνιο τεύχος. Το τεύχος θα βρεθεί κάποια στιγμή, θα το πετύχεις σίγουρα σε κάποια επανέκδοση και εν τέλει δεν παύει να είναι κάτι τυπωμένο χιλιάδες φορές. Το original art είναι μοναδικό, όπως και η στιγμή που το αποκτάς (αν είσαι τυχερός να βρεθείς μπροστά και όχι μέσω παραγγελίας). Έχει ένα μαγαζί στην Λωζάνη, μόνο για Κόρτο Μαλτέζε. Έχει τα πάντα από Κόρτο και εν μέρει λειτουργεί ως καφετέρια. Εκεί λοιπόν παλιά ήταν μόνο καφετέρια και άραζε τα τελευταία του χρόνια ο Πραττ (έμενε Ελβετία μόνιμα από το 91-92 μέχρι το 95). Ο ιδιοκτήτης μόλις πέθανε ο Πραττ ψιλιάστηκε το άπειρο χρήμα που φαινόταν στον ορίζοντα και το γύρισε σε κομικομάγαζο. Αυτός λοιπόν πουλάει original art του Πραττ, με φωτογραφίες απ'όταν σχεδίαζε το κάθε ένα στο μαγαζί του κλπ. Το φθηνότερο πάει κάπου στις 2.5-3 χιλιάδες φράγκα. Έχει λοιπόν έναν πανέμορφο κόρτο μαλτέζε με χρώμα σε ακουαρέλα, λίγο μεγαλύτερο από Α4. Το '15 που πήγα τελευταία φορά το έδινε λίγο πάνω από 10 χιλιάρικα. Ναι αυτό θα ήθελα να το έχω, και παρόλο που ίσως να μην το αποκτήσω ποτέ, το έπιασα στα χέρια μου και το χάζεψα για ώρα. Πόσοι μπορούν να πουν το ίδιο; Υ.Γ. ξεκίνησα πέρσυ ένα σκέτσμπουκ και με μικρά μικρά βήματα, έχει περί τα 10 σκίτσα. Τα μισά ελληνικά και τα υπόλοιπα από εξωτερικό. Δεν έχω παράπονο.