Αίθουσα Νικητών

Νέα χρονιά με Μάρβελ από την Anubis. Και τι Marvel! Θα δούμε λοιπόν και το πρόσφατο Secret wars στην χώρα μας. ISBD Τίτλος :Μυστικός Πόλεμος Παράλ. Τίτλος/Τίτλος Πρωτοτ. :Secret Wars Τύπος Μέσου:έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Συντελεστές:Jonathan Hickman, Σεναριογράφος ; Esad Ribic, Εικονογράφος ; Paul Renaud, Εικονογράφος ; Χρήστος Τσέλιος, Μεταφραστής Εκδότης:Κορωπί [GR] : Εκδόσεις Anubis / Compupress S.A. Έτος Έκδοσης:2018 ISBN:978-960-623-038-7 Γλώσσες :Ελληνική (gre) Ημ/νία Παραχώρησης :16/01/2018 Τίτλος :Μυστικός Πόλεμος, Μέρος Πρώτο Παράλ. Τίτλος/Τίτλος Πρωτοτ. :Secret Wars Τύπος Μέσου:έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Συντελεστές:Jonathan Hickman, Σεναριογράφος ; Esad Ribic, Εικονογράφος ; Paul Renaud, Εικονογράφος ; Χρήστος Τσέλιος, Μεταφραστής Εκδότης:Κορωπί [GR] : Εκδόσεις Anubis / Compupress S.A. Έτος Έκδοσης:2018 Σελιδοποίηση:152 Μέγεθος:17 x 26 ISBN:978-960-623-039-4 Γλώσσες :Ελληνική (gre) Γλώσσα πρωτοτύπου : Αγγλική (eng) Ημ/νία Παραχώρησης :16/01/2018 Τίτλος : Μυστικός Πόλεμος, Μέρος Δεύτερο Παράλ. Τίτλος/Τίτλος Πρωτοτ. : Secret Wars Τύπος Μέσου: έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Συντελεστές: Jonathan Hickman, Σεναριογράφος ; Esad Ribic, Εικονογράφος ; Χρήστος Τσέλιος, Μεταφραστής Εκδότης: Κορωπί [GR] : Εκδόσεις Anubis / Compupress S.A. Έτος Έκδοσης: 2018 Σελιδοποίηση: 144 Μέγεθος: 17 x 26 ISBN: 978-960-623-040-0 Γλώσσες : Ελληνική (gre) Γλώσσα πρωτοτύπου : Αγγλική (eng) Ημ/νία Παραχώρησης : 16/01/2018

Είμαι από αυτούς που όχι μόνο το παίρνω, αλλά το διαβάζω μέσα στην βδομάδα, κάτι που δεν κάνω με όλα τα κόμικς που αγοράζω. Είχα διαβάσει τα πρώτα 6-7 όταν τα είχε βγάλει η Χάρλενικ/Star Comics αλλά δεν τα είχα ξαναδιαβάσει έκτοτε. Στο Μπλεκ, όποτε το έπαιρνα δεν τα διάβαζα μιας και τα είχα σε καλύτερη έκδοση. Χρειαζόταν αυτή η επανάληψη που κάνουμε όλοι τώρα, μιας και όταν έβγαινε μαζί με το Camelot 3000 & Storm, εκείνα εντυπωσίαζαν περισσότερο το νεαρό μυαλό. Τώρα μπορούμε να το εκτιμήσουμε για τις δικές του χάρες. Και μπορώ προσωπικά να δω καλύτερα την εξέλιξη των δημιουργών από άλμπουμ σε άλμπουμ, τόσο στο σχέδιο και στο καδράρισμα, όσο και στο σενάριο.

Τουναντίον Εγώ διάβαζα πρωτίστως Κάμελοτ+Καστέλ Και σε βαθμό επιρροής, νομίζω πως άμα αναλογιστούμε πόσοι συμπάθησαν τους μπλαουγκράνα λόγω του Καστέλ, μάλλον ήταν ο επιδραστικότερος Όλως παραδόξως, σαν τον GCF, και εγώ κάθομαι και τα διαβάζω όπως βγαίνουν. Κάτι που δεν συνηθίζω Και μια μικρή γενικόλογη παρέμβαση για το κόμικ. Δεν έχω διαβάσει προσεχτικά τις εισαγωγές του Ταρλαντέζου αφού φοβάμαι πιθανά σπόιλερ. Οπότε δεν ξέρω άμα έχουν αναφερθεί εκεί ή όχι. Ίσως όμως να είναι χρήσιμα για τους νεαρότερους 1. Εκείνη την εποχή η κάθε ομάδα μπορούσε να έχει μόνο 2 αλλοδαπούς παίχτες. Όπως είναι προφανές λοιπόν αυτοί είχαν πάντα μεγάλη σημασία για τους οπαδούς της κάθε ομάδας. Άρα ο Γάλλος Ερρίκος Κάστρος (wiktionary castel) και ο Γιουγκοσλάβος Στεφ Στάνοβιτς δεν ήταν απλά 2 ποδοσφαιριστές για το σύλλογο. 2. Αρκετά σοβινιστικό αυτό το "Γάλλος" Όπως τα θυμάμαι, δύσκολα έφευγε ποδοσφαιριστής από τη μια χώρα της Δυτ. Ευρώπης για ομάδα κάποιας άλλης. Συνήθως είχαν για αυτές τις θέσεις λατινοαμερικάνους και ανατολικοευρωπαίους. Συνήθως Μια ματιά που έριξα στους παίχτες της Εθν.Γαλλίας στο Μουντιάλ του 82 (τουλάχιστον η 11άδα και οι 5 αναπληρωματικοί του θρυλικού ημιτελικού με τη Γερμανία), πέραν του Πλατινί που είχε κάνει φοβερό δίδυμο με τον Πολωνό Μπόνιεκ στη Γιούβε, ο μόνος άλλος που είχε παίξει έξω ήταν ο Didier Six (κάτι που δεν ήξερα/θυμόμουν) Συνδυασμός αυτών των 2 είναι και η παράμετρος Κήγκαν στο Αμβούργο Τεράστια υπόθεση η μεταγραφή του τότε. 2 παίχτες θυμάμαι να έχουν φύγει από το "Νησί". Αυτός και ο Ιαν Ρας που ήταν για χρόνια πρώτος σκόρερ που πήγε το 86 στη Γιούβε. Και όταν λέμε "νησί" να επισημάνουμε πως από το 77 μέχρι το 84, σε 8 Πρωταθλητριών, τα 7 τα πήραν Αγγλικές ομάδες (το σπάσιμο το έκανε το Αμβούργο τον Μάιο του 83 κόντρα στη Γιούβε στο αρκετά φρέσκο ΟΑΚΑ) Ίσως να συνεχίζονταν εάν δεν είχε συμβεί το Χέυζελ οπότε και σταμάτησαν να συμμετάσχουν σε Ευρωπαϊκές διοργανώσεις μετά από απόφαση των ιδίων (πιθανότατα μόνο της Θάτσερ? ) 3. Η Μπάρτσα του Φεβρουαρίου 1979 (όταν ξεκίνησε το κόμικ) δεν ήταν η Μπάρτσα του σήμερα Ιστορική ομάδα εκείνη τη στιγμή, αλλά απλά μεγάλη ιστορική ομάδα. Όχι το σημερινό μεγαθήριο Παραθέτω το παλμάρε της μέχρι τότε. Πρωταθλήματα Ισπανίας: (9) 1928–29, 1944–45, 1947–48, 1948–49, 1951–52, 1952–53, 1958–59, 1959–60, 1973–74 Κύπελλα Ισπανίας: (18) 1909–10, 1911–12, 1912–13, 1919–20, 1921–22, 1924–25, 1925–26, 1927–28, 1941–42, 1950–51, 1951–52, 1952–53, 1956–57, 1958–59, 1962–63, 1967–68, 1970–71, 1977–78 Εκείνη την εποχή η Ρεαλ Μαδρίτης είχε τα περισσότερα πρωταθλήματα. 18. Ακολουθούσε η Μπάρτσα με 9, η Ατλέτικο Μαδρίτης και Αθλέτικ Μπιλμπάο με 6. Βέβαια εδώ μπαίνουν και κάποια θεματάκια πολιτικής φύσης Ρεάλ σημαίνει βασιλική στα ισπανικά Γι'αυτό και όλες οι Real (Madrid, Sociedad, Valladolid, Betis, Mallorca, Espanyol, Zaragoza, Santander κ.ο.κ.) έχουν ένα στέμμα στο σήμα τους Τα Μπάρτσα, Καταλονία, Εμφύλιος και Φράνκο νομίζω αρκούν Υπάρχει και η ιστορία του πως ο Di Stefano δεν έπαιξε στη Μπάρτσα και πως κατέληξε στην Ρεαλ (bbc) Η δε Ατλέτικο Μπιλμπάο, μέχρι πρότινος (ίσως και ακόμα. Δεν ασχολούμαι) είχε μόνο Βάσκους ποδοσφαιριστές Μια γεύση ιστορίας μπορείτε να πάρετε διαβάζοντας και για το σύμβολο της ομάδας από το επίσημο σάητ. Η αφαίρεση της σημαίας της Καταλονίας το 1941 και η αλλαγή του ονόματος από το Καταλανικό Futbol Club Barcelona στο Ισπανικό Club de Fútbol Barcelona. Ευρωπαϊκοί τίτλοι: nada. Πήρε μεν το Κυπελλούχων εκείνη τη χρονιά, αλλά στις 16/5/79. Όχι τον Φλεβάρη που βγήκε το κόμικ. Τα πραγματικά δυνατά ονόματα τότε ήταν η Ρεάλ που είχε πάρει τα 5 πρώτα Πρωταθλητριών (και ένα ακόμα αργότερα), ο Αγιαξ με τα 3 συνεχόμενα 71-73, η Μπάγιερν με 3 συνεχόμενα 74-76 και η Λίβερπουλ που μεταξύ 77-84 είχε πάρει τα 4 από τα 8. Και εκείνη την εποχή για να παίξεις Πρωταθλητριών έπρεπε κατ'αρχάς να έχεις πάρει το πρωτάθλημα στη χώρα σου Διόλου απλή δουλειά γενικώς 4. Η επιλογή της αλλαγής προπονητή στον Άγγλο που συνέβη στον 4ο τόμο είναι προοίμιο πραγμάτων Η σημερινή δόξα της Μπάρτσα έχει 3 πυλώνες. Η πρώτη ήταν ο Josep Lluís Núñez που εξελέγη πρόεδρος το 1978 και παρέμεινε μέχρι το 2000. Η δεύτερη ήταν ο ερχομός του Άγγλου Terry Venables ως προπονητή το 1984. Αυτός τους έφτασε στον τελικό του Πρωταθλητριών το 86, όπου το έχασαν σε ένα τελείως σούπα ματς κόντρα στη Στεάουα που ήρθε 0-0 και όπου στα πέναλτυ ο Ρουμάνος τερματοφύλακας (Ντουκαντάμ) έπιασε 4 πέναλτυ! Το μόνο αξιοσημείωτο του παιχνιδιού Η τρίτη ήταν όταν επέστρεψε ο ιπτάμενος Ολλανδός το 1988, αλλά αυτή τη φορά ως προπονητής. 4 συνεχόμενα πρωταθλήματα, ένα Κυπελλούχων, ένα Πρωταθλητριών και τα υπόλοιπα τα ξέρουν και τα βλέπουν και οι νεότεροι 5. Η καινούργια ευρωπαϊκή διοργάνωση στην οποία συμμετάσχουν στον πρώτο τόμο. Στον Γαλλικό λέει "Coupe d'Europe des Villes d'Art". Δεν ξέρω τι ακριβώς εννοούν Κύπελλο Ευρωπαϊκών Πόλεων Τέχνης? Στη μετάφραση της Star είχε κάτι πιο "ιστορικό". "Ευρωπαϊκό Κύπελλο Ιστορικών Πόλεων". Η ονομασία παραπέμπει σαφεστατότατα στο Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων - Inter-Cities Fairs Cup - Coupe des villes de foires. Αυτό ήταν ο πρόγονος του ΟΥΕΦΑ. Σε αυτόν αρχικά συμμετείχαν πόλεις και όχι ομάδες Κατέβαινε λχ η ομάδα Λονδίνο με παίχτες από 11 διαφορετικά σωματεία Αυτό τον τίτλο τον κατέκτησε στη πρώτη διοργάνωση η Βαρκελώνη και επανέλαβε το κατόρθωμα άλλες 2 φορές. Όταν η διοργάνωση καταργήθηκε, τότε έπαιξε η πρώτη νικήτρια (Barca) με την τελευταία (Leeds Utd) για το ποια θα κρατήσει το τρόπαιο στην τροπαιοθήκη της. Το τρόπαιο βρίσκεται στο Καμπ Νου well... όπως είπα και στην αρχή, πρωτίστως διάβαζα Καστέλ+Κάμελοτ Εγώ έστω

Από το Μίκυ Μάους (Τερζόπουλου) #768, ο Sούπερ Γκούφη του Tony Strobl.

Ξέρω που μένετε και θα σας "επισκεπτόμουν" όταν δεν ήσασταν σπίτι για να αντικαταστήσω την συλλογή μου.

"Το μηνιαίο περιοδικό ΜΟΥΣΙΚΗ εκδόθηκε από τους Γιώργο Κυριαζίδη και Νίκο Γραμματίκα από τον Δεκέμβριο του 1977 μέχρι τον Ιανουάριο του 1988, με Διευθυντή Σύνταξης τον Γιώργο Κυριαζίδη. Στα 10 χρόνια πορείας του κυκλοφόρησε 122 τεύχη.[..] Οι αρθρογράφοι που κόσμισαν με τα κείμενά τους τις σελίδες της ΜΟΥΣΙΚΗΣ, καταπιάστηκαν με σημαντικά θέματα της παγκόσμιας μουσικής παράδοσης και της σύγχρονης μουσικής πραγματικότητας, θίγοντας καταστάσεις και προβλήματα -πολλές φορές- πέρα από την καθαρά καλλιτεχνική αναφορά, δίνοντας πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις.[..]" Πηγή: http://www.mousiki-periodiko.gr/ιστορικό/

Ενας Κεφαλονιτης στην Αλεξανδρουπολη...

Σε τετοιο χαρντκορ σεισμο προτεραιοτητα θα ηταν η σωματικη ακεραιοτητα - δε λεω οτι δε θα τσαντιζομουν, τα πραγματα ομως ανικαθιστωνται

Ο τίτλος του τόπικ θα γινόταν μετά: "Dr Paingiver is Earthquake's Doom"!

Θα πετούσα κι αυτά που περισσέψανε και θα άρχιζα να μαζεύω... γραμματόσημα! Τίποτε καλύτερο από μια νέα αρχή!

Κανε φιλους σου λεει μετα να δεις καλο!!!

Μετά από ένα τεράστιο σοκ που θα πάθαινα,όταν θα συνερχόμουν,θα έκανα το αυτονόητο. Θα ξεκινούσα την καταγραφή των ζημιών και μετά,τις επισκευές. Ευτυχώς που τα κόμικς ή οι φιγούρες δεν σπάνε τόσο εύκολα,οπότε μετά από σεισμό δεν θα είχα μεγάλες απώλειες. Αυτό που δεν θέλω να σκέφτομαι είναι τι θα έκανα εάν έχανα μέρος ή ολόκληρη την συλλογή μου από μία πυρκαγιά ή πλημμύρα. Εκεί δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα.

Ένα και καλό... Σήμερα-αύριο θα το διαβάσω και θα γράψω και κριτική

Αφορμη για αυτο το thread, ηταν το τελευταιο κουνημα του Εγκελαδου, που εγινε πριν μιαμιση ωρα περιπου. Το ερωτημα απλο... Τι θα κανατε αν μετα απο δυνατο σεισμο, η βιβλιοθηκη σας ή οι display βιτρινες τυχαινε να καταρρευσουν; Σκεψη/ερωτημα που παντα με βασανιζει και με φοβιζει........και ειλικρινα δεν ξερω τι θα εκανα, αν τυχαινε....

Θα άναβα τσιγάρο μετά θα άναβα ένα άλλο τσιγάρο

Δεν με φοβιζει τοσο για τα comics/βιβλια/φιγουρες, που σιγουρα δεν θα παθουν καποια σοβαρη ζημια, αυτο που με φοβιζει ειναι για τα statues & τα busts....εκει το εγκεφαλικο δεν το γλυτωνα!!!! Ωρες-ωρες ειλικρινα, σκεφτομαι να τα μαζεψω και να τα βαλω στα κουτια τους, αλλα απο την αλλη, να τα εχεις κλεισμενα στα κουτια....ξερω 'γω....δεν λεει. Προβλημα...

Αυτό είναι αλήθεια... Ο Καστέλ, δυστυχώς, ερχόταν τρίτος σε δημοτικότητα, και είναι λογικό, αφού είχε να ανταγωνιστεί τα μεγαθήρια Camelot 3000 και Storm... Χαλαρά τον θυσίασα τότε, αφού η σειρά Star Comics ήταν πανάκριβη και αγόραζα περισσότερο τους άλλους ήρωες. Τώρα όμως, μας έκατσε μια χαρά!

Τι μου θύμισες τώρα....... Ίσως το πιό σοβαρό περιοδικό μουσικής που κυκλοφόρησε ποτέ στη Ελλάδα. Αυτό και το Ποπ και Ροκ. Η Μουσική έμεινε στη σκιά του Ποπ και Ροκ καθαρά για λόγους marketing. Με συνδέει μιά πολύ προσωπική/συναισθηματική σχέση με τη Μουσική. Έχω τα πρώτα 90 τεύχη της και σιγά σιγά θα τα ανεβάσω. Αν και συγκινήθηκα τώρα...

Θυμάμαι το 1981, να με κατεβάζουν άρον άρον οι δικοί μου στο δρόμο. Απέναντι ήταν ένα ξενοδοχείο/πανσιόν απ'όπου κόσμος κατέβαινε με σεντόνια από το μπαλκόνι. Ή έστω αυτή είναι η αίσθησή μου Κάποιοι μπορεί και να είχαν πηδήξει. Η ιστορία λέει ότι η μάνα μου πρόλαβε στο τσακ ένα βάζο που πήγε να πέσει στο κεφάλι μου ενώ κοιμόμουν. Το βράδυ το βγάλαμε στη πλατεία. Δεν ήμασταν οι μόνοι Άκυρο. Πήγαμε στη πλατεία, αλλά σε κάποια φάση ο πατέρας μου είπε ότι αυτό ήταν και παρά τις ενστάσεις της μάνας μου γυρίσαμε σπίτι Το άλλο πρωί ο πατέρας μου με πήγε βόλτα τριγύρω και μου έπιασε κουβέντα για το σεισμό αφού ήταν σίγουρος ότι θα μας το βάζαν θέμα για έκθεση στο σχολείο. Στο Λουτράκι και τριγύρω έγινε ο κακός χαμός που ακόμα τον μνημονευουν Το 1999 ήμουν στο γραφείο στο ισόγειο. Τη μια την κολόνα την είδα να πάλλεται. Κυριολεκτικά Εάν θυμάμαι καλά πρέπει να δημιουργήθηκε και ρήγμα στο σοβά. Ενστικτωδώς χώθηκα κάτω από το γραφείο ενώ η πόρτα ήταν στα 2 μέτρα Μετά με έβριζα που δεν σκέφτηκα να πάρω και τα τσιγάρα για να έχω προμήθεια Και φυσικά μεγάλωσα με τον "θρύλο" του ΒΑΝ Που τον χρησιμοποιούσαν οι Ιάπωνες και τον σνομπάραμε εμείς (αυτός είναι ο θρύλος. Δεν έχω ψάξει το τι ισχύει και τι όχι Μόνο επιφανειακά τις κόντρες των σεισμολόγων)

Θα γινοταν τα κομικ και οι φιγουρες ακομα πιο συλλεκτικα αφου θα ειχαν φθορες απο τον εγκελαδο!

'Οταν το 'χα πρωτοδιαβάσει το θεωρούσα αριστούργημα (το είχα αγοράσει σε trade paperback το 1997 απ' το Solaris). Τώρα μου φαίνεται πομπώδες και υπερβολικά θεατρικό, αλλά παραμένει καλό κόμικ. Ωραίο το ψυχόδραμα που στήνει ο Matteis ανάμεσα στους χαρακτήρες και το παιχνίδι που κάνει με μεταξύ κυνηγού - θηράματος κλπ.

Ό,τι λέει ο τίτλος. Τα podcasts είναι αρκετά γνωστά γιατί μπορείς να τα ακούς παντού και παράλληλα με άλλες μονότονες δουλειές. Ακούτε κανένα σχετικό με κόμικς; Γράψτε το να το τσεκάρουμε και οι υπόλοιποι. Προσωπικά δεν είχα ψαχτεί καθόλου μέχρι πριν από μια εβδομάδα. Για podcasts χρησιμοποιώ την εφαρμογή RadioPublic και μου ήρθε να γράψω "comics" στην αναζήτηση να δω τι θα βγάλει. Βρήκα το Comic Geek Speak το οποίο προς τεράστια έκπληξη μου έμαθα πως υπάρχει εδώ και 12 χρόνια! Show που ασχολείται με τα Αμερικάνικα κόμικς. Έχουν και κανάλι στο youtube που ανεβαίνουν τα επεισόδια με κάμερα αντί για ήχο μόνο, αλλά έχουν να ανεβάσουν 4 μήνες. Ανάλογα τις απαντήσεις ή την προσωπική μου ενασχόληση, ίσως μετατρέψω το τόπικ σε "λίστα κομικσικών podcasts". Δεν έχω ιδέα πόσα υπάρχουν εκεί έξω, πόσο μάλλον αν αξίζουν.

Να πω κι εγω κατι που δεν εχω ξαναπει ποτε πουθενα.... Θυμαμαι στο δημοτικο με ειχε πιασει μια μανια να ζηταω βιβλια απο ολους Η δασκαλα μου τοτε μου χαρισε ενα βιβλιο κοκκινο με τον Λανσελοτ του Στρατικη νομιζω (το εχω ακομη στο παταρι) Ενας θεος ξερει ποσες φορες το ειχα διαβασει και μου αρεσε πολυ..... παρα πολυ Μολις βγηκαν τα σταρ κομικς τα οποια και πηρα ολα στερουμενος αρκετα πραγματα για να τα εχω καθε φορα που εβγαιναν ολα.... Μπορω να σας πω οτι τα εχω ακομη μονο τα καστελ δεν βρισκω που τα εχω και οτι υπαρχουν ειναι σιγουρο 1000% Λοιπον τα ειχα χιλιοδιαβασει ολα ειδικα το καμελοτ 3000 συνεπαρμενος απο το βιβλιο που μου ειχε χαρισει η δασκαλα μου τοτε και τα πρωτα καστελ μεχρι το 6 νομιζω ασχετα οτι τα ειχα ολα καθως κι απο τον στορμ ειχα διαβασει πολλες φορες το πρωτο και απο εκει πηδουσα στα 4-5-6-7 Πραγματικα αναρωτιεμαι πως και δεν εβγαλαν ακομη ταινια το καμελοτ 3000 η τον στορμ με τους κυανους και την σωτηρια της γης γιατι απο εκει και μετα παει σε παραλλογισμους φαντασιας Ονειρευομαι να βγαλόυν αυτα τα κομικς σε ταινια γιατι θα ειναι τρομερα υπεροχα

Τον Σωτηρακοπουλο τι ειπαμε οτι τον εχεις; Τα ρεστα μου....

Οκ! Είναι από graphic novel!!! Edit: Επειδή δεν έχουμε παρουσίαση θα κάνω μία μετά εγω για αυτό. Αρκεί να μάθω πρώτα πως θα την κάνω σωστά!

Να βάλω εγώ ένα? Αν και δεν έχω βρει τίποτε ως τώρα!

Τώρα καλύτερα. Γενικά μου αρέσει πολύ η (κλασική) αισθητική των Γιαπώνων και θεωρώ ότι τα πάντα δείχνουν καλύτερα με τον Ανατέλλοντα Ήλιο ή το Μεγάλο Κύμα της Καναγκάουα στο φόντο. Και να ξέρεις, δυσκολεύτηκα να διαλέξω εξώφυλλο. Μου αρέσουν σχεδόν όλα, αυτό που ψήφισες, το Βενετσιάνικο, οι Αιθίοπες...

Το να αντικρυσεις μια εικονα σαν την παρακατω, ασχετα με το αν ζεις Ελλαδα, Ιαπωνια ή στο Τιμπουκτου...... Ε, οσο ψυχραιμος και να εισαι ενα ταρακουλο θα το παθεις... Ειδικα δε, οταν τα εχεις χρυσοπληρωσει και ξερεις οτι δεν θα τα ξαναβρεις ή θα τα βρεις με παρα πολυ μεγαλη δυσκολια και θα τα (ξανα)χρυσοπληρωσεις, εκει ποναει πιο πολυ! Εκτος πια, αν εισαι απο αυτους που δεν τους καιγεται καρφακι και διασκεδαζεις με τον πονο σου.

Δε δανείζω κόμικς με την καμία... Δε δίνω κόμικς στα χέρια να τα δουν, καθώς φοβάμαι μη τσακίσουν καμιά σελίδα... Δεν παρατάω κόμικς εδώ κι εκεί, από φόβο μη μου τα λερώσουν... Οπότε καταλαβαίνετε με τι άνθρωπο έχετε να κάνετε... Τώρα, ευτυχώς που η βιβλιοθήκη είναι τούμπανο, και δεν πέφτει με την καμία... Μάλλον θα πάει στον από κάτω όροφο, ως έχει... αύτανδρη! Πάντως, αν συνέβαινε καμιά τέτοια καταστροφή... Δεν ξέρω... Θα γινόμουν ράκος... Και δεν καπνίζω... Υ.Γ. Σ'εμάς εδώ κάτω κάνει συνεχώς σεισμούς... Δε με είχε απασχολήσει το θέμα, μέχρι σήμερα...

Πολύ καλή η δουλειά για νέο artista! Θα δεις πως με την εξάσκηση ολοένα θα καλυτερεύεις. Όπως αντιλήφθηκες βάζοντας γραμμές (σκιάσεις) στον χώρο γεμίζουν οι τοίχοι. Για το Background λοιπόν, «αν έφερνες» το γουρούνι δίπλα στον Χάρη θα διαπιστώσεις πως είναι τεράστιο! Λίγο προσοχή με το θέμα της προοπτικής προτείνω λοιπόν. Ο Χάρης αν και περπατάει φαίνεται πως είναι στατικός. Το χέρι του θα πρέπει να λυγίζει λίγο καθώς προχωράει, όπως και τα πόδια του. Αν δυσκολεύεσαι, όπως είπε και ο Dredd, μία Photo reference θα σε βοηθήσει πολύ. Όταν σχεδιάζεις μην το παίρνεις μονότερμα 3 ώρες. Κάνε ένα διάλλειμα στο μισάωρο (για 2-3 λεπτά) και ξανασυνέχισε. Θα βρεις αρκετά λάθη τα οποία θα μπορείς να διορθώσεις εύκολα. Αυτά τα λίγα και από μένα

Νέο τεύχος "Ντόναλντ" στα περίπτερα." Και αυτόν τον μήνα συναντάμε το αγαπημένο μας παπί σε 3 νέες ιστορίες... ΓΙΑ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ. Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΤΣΙΧΛΟΦΟΥΣΚΑΣ. ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΚΑΣΤΟΝΕ. Αναζητήστε το τεύχος Νο. 43 από την Τρίτη 16/1 στα περίπτερα! Οι πρώτες σελίδες της κεντρικής ιστορίας Οι πρώτες σελίδες της ιστορίας «Ένα κορίτσι για τον Γκαστόνε»

Ελεγα να μην σχολιαζω σε καθε τευχος αλλα με παρασυρει η συζητηση περι ποδοσφαιρου!! Καταρχας και αυτο το τευχος πολυ καλο και θα συμφωνησω με τα αλλα παιδια οτι και εγω το διαβαζω αμεσως κατι που συνηθως δεν κανω. Εχω τωρα που μιλαμε μερικα αγορασμενα ενα εξαμηνο και ακομα να βρω χρονο!! Για τον Ερρικο ομως παντα βρισκω χρονο!! Να συμπληρωσω , μερικα πραγματα πανω σε αυτα που ειπε ο @germanicus κυριως ποδοσφαρικα. Οντως την εποχη εκεινη επιτρεποταν ελαχιστοι "ξενοι" στις ομαδες οποτε οντως ηταν (συνηθως) σπουδαιοι παικτες που θα ανεβαζαν επιπεδο την ομαδα και οχι οπως σημερα που ερχονται καραβιες χωρις απαραιτητως να ειναι καλυτεροι απο καποιους γηγενεις. Στην Ελλαδα πιστευω το εχουμε ζησει αρκετα αυτο το θεμα. Για ολους τους Γαλλους δεν εχω κανει ερευνα αλλα πχ ξερω τον θρυλικο Ραιμον Κοπα (και μιλαω για δεκαετια 1950) που εφυγε απο την Ρεμς (οπου εφτασε μαζι της στον πρωτο τελικο του κυπελου πρωταθλητριων και εχασε απο την Ρεαλ) και πηγε στην Ρεαλ. Πηρε εκει 3 μεγαλες κουπες ,(τη μια εναντια στην παλια του ομαδα που ξαναπηγε τελικο και χωρις αυτον!), πηρε και χρυση μπαλα και μετα ξαναγυρισε στη Ρεμς! Οποτε φανταζομαι οτι και τοτε οι Γαλλοι αν ειχαν προσφορες απο καλυτερες ομαδες φευγανε! Ο Κεβιν Κηγκαν λιγο μαυρογατα για μενα! Εξαιρετικος στην Λιβερπουλ πηρε πρωταθληματα, 2 ουεφα, 1 κυπελλο πρωταθλητριων και μετα εφυγε. Και η Λιβερπουλ τα πηγε ακομα καλυτερα καθως πηρε αλλα τρια!! Αυτος παλι στο ΑΜβουργο πηρε 1 πρωταθλημα και ειχε και ενα χαμενο τελικο πρωταθλητριων (εναντια στην Νοτιγχαμ Φορεστ του ΘΕΟΥΛΗ Μπραιαν Κλαφ). Προσωπικα βεβαια τα πηγε εξαιρετα καθως πηρε 2 χρυσες μπαλες! Και μετα εφυγε και το Αμβουργο τα πηγε καλυτερα αφου πηρε την κουπα την μεγαλη το 1983 στην Αθηνα οπως ειπε και ο germanicus. Η Μπαρτσα του τοτε (1979) ηταν γενικα σε παρακμη. Ιστορικη ομαδα αλλα πολλα χρονια χωρις τιτλους. Και συνεχιστηκε . Απο το 1961 μεχρι 1990 δηλ 30 χρονια περιπου και πηρε μονο 2 πρωταθληματα. Το ενα το 1974 με την ελευση του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΚΡΟΙΦ και ενα ακομα το 1985 που μετα συνδυαστηκε και με μια τρομερη πορεια το 1986 στο κυπελο πρωταθλητριων που τα πε ο germanicus (εφτασε μεχρι τελικο και εχασε απο την Στεαουα Βουκουρεστιου). Η Ρεαλ την ιδια περιοδο σαρωσε σε εγχωριους τιτλους (19 πρωταθληματα αναμεσα 1960 και 1990). Φυσικα μετα το 1990 με την ελευση του προονητη Κροιφ και φυσικα στις μερες μας ειναι σε εντελως διαφορετικη μοιρα. Για την Μπιλμπαο οποιος ενδιαφερεται πετυχα ενα χθεσινο αρθρο που μιλαει για την ελευση ενος Ρουμανου στην ομαδα καθως και για την παλια λογικη (δηλ παικτες μονο Βσκοι) οποτε αρχιζουν και βαζουν νερο στο κρασι τους και αυτοι. http://www.gazzetta.gr/fourfourtwo/analyseis/article/1185697/i-mpilmpao-poylaei-tin-psyhi-tis-se-enan-roymano Αυτα απο μενα ΥΓ 1 Επειδη αναφερθηκε το Καμελοτ 3000 να πω οτι μου αρεσε αρκετα και το εμαθα και διαβασα σχετικα προσφατα (πριν κανα δυο χρονια)

Μιά ακόμα μεταγραφή που είχε κάνει πάταγο, ήταν ακόμα παλιότερα του Γερμανού διεθνούς αμυντικού Σνέλινγκερ στην Μίλαν, τη χρονιά (1969) που αυτή κατέκτησε το κύπελλο πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης, νικώντας στον τελικό τον Άγιαξ με 4 - 1, στην πρώτη εμφάνιση του Άγιαξ σε τελικό. Πράγματι η απαγόρευση χρήσης περισσότερων των 2 αλλοδαπών παικτών ίσχυε εκείνη την εποχή και είχε σαν τραγικό αποτέλεσμα την αθρόα πολιτογράφηση παιχτών με αμφιλεγόμενους τρόπους. Όσοι ασχολείστο με το Ελληνικό ποδόσφαιρο της εποχής θα θυμόσαστε άπειρα παραδείγματα Ελληνοποιήσεων ακριβώς εξ αιτίας αυτής της απαγόρευσης. Ευτυχώς η απαγόρευση αυτή έσπασε (σχετικά πρόσφατα) με τον περίφημο νόμο Μπόσμαν, από το όνομα του Ολλανδού παίκτη που προσέφυγε στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, δικαιώθηκε και έγραψε ιστορία. EDIT: Και μια και ανέφερες τον Ντουκαντάμ, ας μην ξεχνάμε το τραγικό τέλος του (κι ας έχει διαψευστεί).

Γιατί έχω βρει εγώ; Απλά παραμονεύω πότε θα βαριέται να βάλει κάποιος και θα δώσει τη σειρά του.

Το εξώφυλλο του τεύχους 43 Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

Πληκτρολογώ!

Πληκτρολόγησε λίγο πιο δυνατά, δεν σ' ακούω.

Έχεις βάλει για εικόνα ηλιοβασίλεμα στη Μελανησία με διάφορα πλοία με crab claw sails (wiki) και αντί να μου πας με κάτι από τους Τροπικούς, γυρνάς και μιλάς για τον Ανατέλλοντα Ήλιο του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού? Να το κοιτάξεις... Διότι τα φύλλα από τα μπρόκολα έχουν μπερδευτεί ανάμεσα στο Εκείνο, το Εγώ και το Υπερεγώ σου

Καλώς ήρθες napouser !!! Oπως σου γράφει κι ο φίλος totally_wired παραπανω ,στην κοινότητά μας μπορείς να βρείς έναν ολόκληρο "θησαυρό" πληροφοριών για τα κομικς . Αρθρα ,παρουσιάσεις ,Εξώφυλλα αλλά και σκαναρισματα των μελών μας στις Εξωτερικές Πηγές και στα downloads. Για αυτα που ψάχνεις εσύ και συγκεκριμένα για το Αστεριξ,κατα γενική ομολογία oι καλύτερες μεταφράσεις έχουν γινει στην έκδοση Ψαρόπουλου. Eπίσης μπορεί να βρείς να διαβάσεις μια σειρά άρθρων του Νικου Σαραντακου που αναφέρονται στη σειρά του Αστεριξ και ειναι πραγματικά πολύ ενδιαφέροντα. Επίσης υπάρχει και μια πολύ καλή και ενδιαφέρουσα σειρά άρθρων-μελετών για το κάθε τεύχος του Αστεριξ που έχει κυκλοφορήσει στη χώρα μας Για τον Τεν Τεν ,πάλι οι εκδόσεις Ψαρόπουλου κατα την προσωπικη μου αποψη, εχουν καλή μεταφραση . Αν λοιπον δεν βρισκεις εδώ,σκαναρίσμένα καποια τεύχη που θελεις ,το επόμενο βήμα είναι να τα ψάξεις στην αγορά μεταχειρισμένων . Τεύχη από τις εκδοσεις Ψαρόπουλου υπάρχουν σε αφθονία με τιμες που κυμαίνοται στα 3-4 euro ανα τευχος αν και πολλές φορές μπορεί να τα βρεις και φθηνοτερα αναλογα την κατάστασή τους . Κανε την βόλτα σου στο φορουμ ,πάρε το χρόνο σου και διασκέδασέ το .

Δικό του σενάριο ήταν και το Sicario (2015), έτσι? Όπως θα είναι και το Sicario 2. Άκρως αξιοσημείωτο ότι και οι 3 ταινίες, που ήδη έχει γράψει το σενάριο, στη χειρότερη, έχουν ακουστεί. (6αράκι για εμένα το Sicario. Αν και έχει ωριμάσει ωραία μέσα μου. Ίσως να πρέπει να το κάνω 7αράκι. Ίσως να είχε πάρει 6αράκι διότι άλλο περίμενα... )

Πραγματικά έχω μπερδευτεί λίγο με τις εκδόσεις τους. Έχουν ήδη τουλάχιστον πέντε κόμικς προς έκδοση + τα κλασικά εικονογραφημένα. Πιο γρήγορα νομίζω θα έχουμε και άλλη ανακοίνωση παρά έκδοση.

Wind River (2017) με Jeremy Renner (Hawkeye). Ένα έγκλημα σε έναν ινδιάνικο καταυλισμό στο παγωμένο Wyoming. Στο Wind River Reservation για να ακριβολογούμε. Δεν με χάλασε, 7/10, αλλά δεν συμμερίζομαι τις βαθμολογίες σε imdb (7.8) και rottentomatoes (87%). Όχι τουλάχιστον στο επίπεδο του σασπένς/πλοκής/whodunnit. Από την άλλη όμως χρειάζεσαι παλτό, κουβέρτες, θερμοφόρες και το αρκουδίσιο στους 30 όταν το βλέπεις Πραγματικά μεταφέρει το κρύο και την αγριάδα του τόπου. Η το αγάπησε πολύ περισσότερο πάντως Βγήκε επίσης η νέα λίστα Best of: TV Murder Mysteries to Binge Watch NOW – 2018 Edition . Όποιος τυχόν δεν την έχει τσεκάρει (είτε αυτή, είτε τις προηγούμενες (που συμπεριλαμβάνονται σε αυτή)), είναι πολύ τυχερός αφού υπάρχουν πάρα πολλά εξαιρετικά αστυνομικά για να γνωρίσει Και οι υπόλοιποι είμαστε τυχεροί αφού προσθέτει 18 σώου. Ελάχιστα τα ήξερα ήδη και ακόμα λιγότερα τα έχω δει, οπότε με περιμένει μια εξαιρετική χρονιά binge watching

Όλα όσα έγιναν στο πέμπτο άλμπουμ της σειράς κόμικ του αγαπημένου ποδοσφαιρικού ήρωα, που κυκλοφορεί κάθε Κυριακή με το ΕΘΝΟΣ. Oι περιπέτειες του Ερίκ Καστέλ συνεχίζονται με το "ΕΘΝΟΣ της Κυριακής" το οποίο δίνει την ευκαιρία στο ελληνικό κοινό να συγκεντρώσει για πρώτη φορά και τα 16 τεύχη της συλλογής του θρυλικού κόμικ, καθώς κάποια εξ’ αυτών δεν κυκλοφόρησαν ποτέ στην Ελλάδα! Στο προηγούμενο τεύχος ασχοληθήκαμε με τον μεγάλο ημιτελικό της Μπαρτσελόνα για το ευρωπαϊκό κύπελλο κόντρα στην γαλλική Ναντ, αλλά και τη μεγάλη ζημιά που υπέστη το εργοστάσιο της Φίαντ, το οποίο περίμεναν όλοι πώς και πώς να ανοίξει. Κυρίως γιατί θα μετακόμιζε και η οικογένεια του Παμπλίτο στη Βαρκελώνη, καθώς ο πατέρας του θα έπιανε δουλειά στο εργοστάσιο κι έτσι ο μικρός θα ξεκινούσε προπονήσεις στην ακαδημίες της Μπαρτσελόνα. Το πέμπτο τεύχος με τίτλο "Η αεροπειρατεία" ξεκινάει στις 13 Αυγούστου με την Ολυμπιάδα της Φίαντ να βρίσκεται σε εξέλιξη και τους Παμπλίτος να παίρνουν μέρος (εκτός φυσικά από τον αρχηγό τους). Ο Τούρο κερδίζει την πρώτη θέση στο άλμα εις ύψος και στις εξέδρες εκτός από τους φίλους του, βρίσκεται και ο Ερίκ Καστέλ, ως επίσημος προσκεκλημένος της Φίαντ. Μάλιστα, ο αγαπημένος μας ήρωας δεν χάνει την ευκαιρία να συστήσει στον διευθυντή της Φίαντ και τον πατέρα του Παμπλίτο, σε μια προσπάθεια να του βρει δουλειά το συντομότερο δυνατό, ακόμη και σε κάποια άλλη εταιρεία μέχρι να ανοίξει το εργοστάσιο της Φίαντ και αποκατασταθούν οι ζημιές. ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ Ένα γράμμα που φτάνει στο σπίτι του Έρικ καταφέρνει να τον αναστατώσει πριν καν προλάβει να το διαβάσει. Κι αυτό γιατί βλέπει ότι αποστολείς του είναι οι γονείς του, τους οποίους έχει να τους δει τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Δεν είναι και λίγο το διάστημα, επομένως μπορούμε να καταλάβουμε το άγχος και την αγωνία του. Οι γονείς του Καστέλ είναι αρχαιολόγοι, ιδιαίτερα επιτυχημένοι στον κλάδο τους και βρίσκονται όλο αυτό διάστημα στο Μεξικό για δουλειά, όμως δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος που χάθηκαν με τον γιο τους. Ποτέ τους δεν αποδέχθηκαν το γεγονός πως ο Ερίκ αποφάσισε να γίνει ποδοσφαιριστής και δεν ασχολήθηκε με κάτι πιο "σοβαρό". Κλασσικοί γονείς σαν να λέμε. Στο θέμα μας, όμως. Λέγαμε για το γράμμα που δέχθηκε ο Ερίκ και τον αναστάτωσε. Σε αυτό το γράμμα, λοιπόν, οι γονείς του, του ανακοίνωναν πως θα επιστρέψουν στην Ευρώπη (στο Παρίσι) στο τέλος του Αυγούστου και θέλουν να τον δουν. Είναι να μη σοκαριστεί; Θυμάστε τον διευθυντή της Φίαντ που γνώρισε ο Καστέλ στους γονείς του Παμπλίτο; Όχι μόνο βρήκε άμεσα δουλειά στον κύριο Βαδέλα σε μια μεγάλη εταιρεία αθλητικών ειδών, αλλά του βρήκε και σπίτι απέναντι από το Παλάου Μπλαουγκράνα, κάτι που αυτομάτως σημαίνει πως ο Παμπλίτο μπορεί πλέον άμεσα να γραφτεί στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα. ΚΛΑΣΣΙΚΟΙ ΓΟΝΕΙΣ Κάπου στο Μεξικό τώρα, την ώρα που οι γονείς του Καστέλ προσπαθούν να κλείσουν τις εκκρεμότητές τους, προκειμένου να ταξιδέψουν στην Ευρώπη, οι συνάδελφοί τους μαθαίνουν τυχαία ποιος είναι ο γιος τους. Ποτέ δεν περίμεναν ο κύριος και η κυρία Καστέλ, ότι ο κόσμος θα λάτρευε τόσο το παιδί τους. Η αλήθεια είναι πως η δεν είχαν και ποτέ καμία ιδιαίτερη σχέση με το ποδόσφαιρο, ενώ δεν μιλούσαν για τον γιο τους και το επάγγελμά του. Μαθαίνουν όμως από πρώτο χέρι πόσο αγαπητός είναι ο Ερίκ, αλλά και πόσο σπουδαία προσωπικότητα, αφού όλοι τους ζητούν ένα αυτόγραφο, μια φωτογραφία, κάτι από τον γιο τους. Βλέποντας όλα αυτά και μαθαίνοντας παράλληλα πως η Μπαρτσελόνα αγωνίζεται στις 28 Αυγούστου στο Παρίσι σε φιλικό αγώνα κόντρα στην Εθνική Γαλλίας, οι γονείς του αποφασίζουν να αλλάξουν το εισιτήριό τους, το οποίο ήταν για εκείνη την ημέρα και να ταξιδέψουν μία ημέρα νωρίτερα, προκειμένου να τον δουν από κοντά. Χωρίς φυσικά να του το πουν, για να είναι μεγαλύτερη η έκπληξή του. Η ΑΕΡΟΠΕΙΡΑΤΕΙΑ ΠΟΥ ΤΡΟΜΑΞΕ ΤΟΝ ΚΑΣΤΕΛ Η Μπαρτσελόνα βρίσκεται ήδη στο Παρίσι για το μεγάλο φιλικό στο "Παρκ Ντε Πρενς" και όλα είναι έτοιμα για την σέντρα του αγώνα. Ωστόσο, λίγο πριν βγουν οι αθλητές στον αγωνιστικό χώρο, μαθαίνουν στο ραδιόφωνο για μια αεροπειρατεία που έχει γίνει σε αεροπλάνο που απογειώθηκε από το Μεξικό με προορισμό το Παρίσι. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Ο Ερίκ Καστέλ, ο οποίος δεν γνωρίζει φυσικά πως οι γονείς του έχουν έρθει μια ημέρα νωρίτερα στη γαλλική πρωτεύουσα, πιστεύει ότι είναι όμηροι κάποιοι τρελού που έχει ανέβει στο αεροπλάνο τους! Άντε μετά να παίξει ποδόσφαιρο και να παραμείνει συγκεντρωμένος. Παρόλα αυτά, το παιχνίδι ξεκινά με τον Ερίκ αναγκαστικά να προσπαθεί να παίξει ποδόσφαιρο, όμως το μυαλό του είναι στους γονείς του. Μπορεί να πετυχαίνει νωρίς το πρώτο γκολ του αγώνα, στη συνέχεια βέβαια κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο και η ομάδα του ισοφαρίζεται. Η ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ Δεν είναι μόνο ο Καστέλ που έχει το μυαλό του περισσότερο στην αεροπειρατεία κι όχι στο ματς. Το ίδιο συμβαίνει και στις εξέδρες, με τον κόσμο να έχει αρχίσει να το συζητά και να αναρωτιέται. Οι γονείς του Καστέλ, όμως, βρίσκονται ήδη μέσα στο στάδιο και παρακολουθούν το ματς, όταν ξαφνικά αντιλαμβάνονται την παρεξήγηση που έχει δημιουργηθεί. Έτσι, κατεβαίνουν στα αποδυτήρια και εκεί γίνει η πρώτη συνάντηση με τον γιο τους. Αγκαλιές, φιλιά και φυσικά ανακούφιση. Το δεύτερο ημίχρονο δεν έχει καμία σχέση. Ο Καστέλ παίζει φανταστικά, θυμίζοντας τον παίκτη που λατρεύουν οι φίλαθλοι και παρά το γεγονός πως το σκορ μένει 1-1 μέχρι το τέλος, όλοι φεύγουν ευχαριστημένοι από το θέαμα. Οι υπόλοιπες ημέρες περνούν με τον Ερίκ να βρίσκεται συνεχώς μαζί με τους γονείς του, αλλά και τον Παμπλίτο, ο οποίος "δένει" αμέσως με τους Καστέλ. Η τελευταία δε εικόνα του κόμικ είναι εξαιρετική, καθώς και τα λόγια του πατέρα του Ερίκ, ο οποίος καταλαβαίνει πλέον πως ο γιος του έκανε την σωστή επιλογή στη ζωή του. "Παραδέχομαι ότι διάλεξε το σωστό δρόμο. Το ταλέντο του στο ποδόσφαιρο", καταλήγει ο πατέρας του. Λόγια αληθινά που όταν τα λέει ένας γονιός έχουν ακόμα μεγαλύτερη σημασία... Μην χάσετε το έκτο τεύχος του Ερίκ Καστέλ, με τίτλο "Το μυστικό του Παμπλίτο", στο Έθνος της Κυριακής που κυκλοφορεί την Κυριακή 21 Ιανουαρίου. Και το σχετικό link...

Άμα υπήρχα μεγάλες καταστροφές θα πάθαινα σοκ. Άλλα το πιο πιθανό είναι ότι θα μου καρφωνόταν στο μυαλό η ιδέα ότι έπρεπε να έχω πάλι τα ίδια κόμιξ που είχα και πρίν και ετσι θα έψαχνα μανιωδώς μέχρι να τα ξαναβρώ όλα.

Αρκετές είναι οι εφευρέσεις του Κύρου που εμφανίστηκαν στην ιστορία "Η Επίθεση του Γραν-Χ" (Αλμανάκο # 125). Έχουμε και λέμε λοιπόν : Ανεμοστροβιλοποιητής Αντιστροφέας χαρακτήρων Ηλεκτρομαγνητικό δίχτυ Μαγνητικό πιστόλι Μονωτική αντιμαγνητική λίμα Πιστόλι ρευστού ελαστικού Τηλεκατευθυνόμενο ψαλίδι

Συμφωνω σε ολα Νικο! κι εγω 7 του εβαλα.. λιγο αργο, αλλα με καλες ερμηνειες. Δεν ειχε αυτο το κατι παραπανω Αξιολογη πρωτη σκηνοθετικη δουλεια για τον Sheridan. Το Hell or High water παντως, στο οποιο ανεβαλε απλως το σεναριο, πολυ καλυτερο

Κάπου κάπως κάποτε υπήρξε και ένα πιλοτικό τεύχος με αριθμό 0 το οποίο παίζει στο issuu.com. Μέχρι να βρεθεί εδώ έχουμε 3 βαρέλια φέτας. Το πρώτο βαρέλι κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 16 πάνω που μπολιάζουμε αμυγδαλιές, βερικοκιές, ροδακινιές και ενώ φυτεύουμε κουνουπίδια, λάχανα, πατάτες καθώς και μπρόκολα άμα ξέρουμε αρκετούς δυστυχείς που τα τρώνε. Το δεύτερο βαρέλι κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 16 εποχή χωρίς σημαίνουσες αγροτοκτηνοτροφικές εργασίες με κυριότερη ενασχόληση την κατανάλωση τσίπουρου, κάστανων και φασολάδας. Το τρίτο βαρέλι κυκλοφόρησε τον Απρίλη του 17, πάνω που συνήθως φτιάχνουμε τον οβελία, σπέρνουμε πεπόνι και φασόλια και ξεκινάμε σκαλίσματα, ποτίσματα. Το τέταρτο κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2017 σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση στο φβ. Υπεύθυνοι γαλακτοπαραγωγής είναι οι Βασίλης Πετσης, Νικος Γραμμενοπουλος, Μέλα Καραγιάννη, Θάνος Μπαγγεας, Μάριος Μπορας, Χρυσοστομος Τσαπραϊλης και Ηλίας Δοβρης. Ποικιλία στη φέτα, οπότε τι να πρωτοβάλεις. Ενδεικτικά σελίδες από 4 διαφορετικούς δημιουργούς. Πολύ διαφορετικά στυλ, οι ιστορίες είναι ως επί το πλείστον 4σελιδες. Τους ΦΕΤΑ Κόμικς μπορεί κανείς να τους βρει στο φβ

Φιλε πολύ καλο,προσπαθησε να εξασκηθείς στην πλαστικοτητα του ανθρωπινου σωματος,επεισις μου αρεσουν και οι σκιες που βαζεις και τα χρωματα.Λιγο τα γραμματα προασπαθησε να ταιριαξεις με το συνολο,δηλαδη πειραματισου με γραμματοσειρες και θα σου πω και κατι τρελο γιατι δεν τα γραφεις με το χερι,ετσι μια ιδεα.Παντος το εχεις,και μην φοβασε τιποτα.

Η γνώμη σας είναι σημαντική για μένα παιδιά. Αν δεν είστε εσείς ειδικοί που έχετε φάει τα κόμικς με το κουταλάκι τότε ποιος είναι? χαχαχα! @Dredd οι παρατηρησεις σου είναι πολύ σωστές, σε δευτερο χρόνο τα βλέπω κι εγώ και δεν έχεις άδικο. Συνεχίζω λοιπόν με την 5η σελίδα πρόσθεσα γραμμές με προοπτική για να μην φαίνονται άδειοι οι τοιχοι και κάποιες γραμμούλες στις γωνίες. Εδώ ο Χάρης μου βγήκε πολύ σκούρος αλλά δε θέλω να πειράζω το σκίτσο στον υπολογιστή και τον άφησα έτσι κατα τ'άλλα?