Αίθουσα Νικητών

Μου ήρθε σήμερα ετεροχρονισμένο χριστουγεννιάτικο δώρο! Αχ αυτά τα bishoujo είναι υπέροχα

The Art of Rubus

Πατέρας και γιός (Fred und sein sohn), του Ernst Volland, από το Μαμούθ Comix #5.

RIP Τζίμη...θα σε θυμόμαστε από τα τραγούδια σου

Στην σελίδα του Homo στο facebook, ανακοινώθηκε πως "οι περιπέτειες του Μπάρετ θα επιστρέψουν αυτή την άνοιξη σε έναν ολοκαίνουριο χορταστικό τόμο με τίτλο World War Sapiens!"

Το 1965 ο Νίκος Θεοφανίδης παράλληλα με το ΡΟΜΑΝΤΣΟ κυκλοφόρησε το "αδερφάκι" του , το περιοδικό ΒΕΝΤΕΤΑ. Μετά από έρευνα που έκανα το περιοδικό Βεντέτα ξεκίνησε Παρασκευή 14 Μαίου 1965. Αρχικά η μέρα κυκλοφορίας του ήταν η Παρασκευή και στη συνέχεια άλλαξε σε Πέμπτη. Ολοκλήρωσε την πορεία του το 1987 όπου στα τελευταία τεύχη είχε μετονομαστεί σε ΒΕΝΤΕΤΑ STAR. Μεγάλο μέγεθος και αυτό , με πλούσια ύλη , καλλιτεχνικά , ωροσκόπια , μυθιστορήματα , γυναικεία θέματα κλπ και αρκετά φωτορομάντσα. Μερικές σελίδες για δείγμα. Ευχαριστούμε για τα πρόσθετα εξώφυλλα τον albert & Valtasar.

Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια, πάρτε μία σελίδα από το εσωτερικό του σημερινού Θέματος (14 Ιανουαρίου 2018) που επανακυκλοφόρησε το ημερολόγιο Επειδή η ανάλυση σε φωτογραφία δεν είναι και η καλύτερη, έβγαλα κοντινότερες φωτογραφίες στα σκίτσα

Ολοκληρώνοντας έναν τετραήμερο μαραθώνιο κατά κάποιο τρόπο, διάβασα και τα οκτώ άλμπουμ που αποτελούν τον λεγόμενο first cycle όπως τον ορίζει ο Jodorowsky. Ο Μεταβαρώνος χωρίς όνομα ξεπήδησε από τις σελίδες του Ινκάλ και μετά χτίστηκε πάνω του ολόκληρο έπος, ένα έπος που με τους αρχικούς συντελεστές απλώνεται σε 510 σελίδες. Είναι μια διαστημική όπερα της κλάσης του Star Wars, σε σημείο που θα έκανε ίσως μεγαλύτερη επιτυχία αν είχε μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Όπως θα έκανε και το Dune αν δεν ήταν αποτυχημένη η προσπάθεια, μια προσπάθεια που αποτέλεσε την βάση του Metabarons. Γενικά είναι καθαρό και ολοκληρωμένο έργο, από αυτά που έχουν αντικειμενική αξία ανεξαρτήτως γούστου. Στα του γούστου τώρα. Το σχέδιο σε αφήνει άναυδο. Όλα τα μονοσέλιδα είναι ανεξαιρέτως αριστοτεχνικά φτιαγμένα, ενώ οι σκηνές δράσης σε κρατούν καθηλωμένο και μέσω της άπειρης λεπτομέρειας δεν χρειάζεται να προσπαθείς να διακρίνεις τι συμβαίνει στο καρέ. Ο Χιμένεζ είναι εξαιρετικός καλλιτέχνης, ή μάλλον ζωγράφος, αφού πάρα πολλά σχέδια των μεταβαρώνων εύκολα στολίζουν τοίχους. Το σενάριο, αν παραβλέψεις μερικούς συμβιβασμούς που συναντάμε λίγο πολύ παντού, πάσχει σε δύο σημεία. Ενώ ξεκινάει πολύ δυνατά εισάγοντας τον αναγνώστη σε ένα τεράστιο cosmos και χτίζει σε λίγες σελίδες αξιομνημόνευτους χαρακτήρες, μετά το 5ο (ίσως) και 6ο (σίγουρα) τεύχος (Dona Vicenta) αρχίζει και παίρνει την κάτω βόλτα πηγαίνοντας από έναν σουρεαλισμό που εξυπηρετεί το σενάριο σε πλήρες χάος με χαρακτήρες που ξαφνικά συμπεριφέρονται αδικαιολόγητα (συγκριτικά με το απλώς υπερβολικά των πρώτων μεταβαρώνων) και μια πλοκή που πάει όπου πάει ο άνεμος το κεφάλι του Jodo. Οτι κάνει στα περισσότερα που πιάνει στα χέρια του δηλαδή. Καθ'όλη την διάρκεια του κόμικ γνωρίζουμε ελάχιστους χαρακτήρες από ένα πρακτικά άπειρο σύμπαν με τρισεκατομμύρια όντα, αφού καταπιανόμαστε με τους μεταβαρωνους και τα οικογενειακά τους σε αποκλειστικότητα. Αντε και τα δύο ρομπότ που λειτουργούν ως αφηγητές - comic relief. Προφανώς και η φατριά των Καστάκα πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο, αλλά αν βλέπεις αυτούς μόνο για 500+ σελίδες και κάποιους περαστικούς - ερμαφρόδυτος αυτοκράτορας, σάμπα-ουντ - για 5-6 σελίδες την φορά, κουράζεσαι. Τέλος, είναι κρίμα που ένα μυαλό έχει τέτοια φαντασία και περιορίζεται σε κάτι τόσο φθηνό όσο ο μισογυνισμός. Είναι τόσο προφανές το κόμπλεξ του Jodo με τις γυναίκες από την αρχή μέχρι το τέλος, που καταντάει γελοίο. Πρέπει να έφαγε τρελή φρίκη με κάποια/ες για να είναι όλοι ανεξαιρέτως οι γυναικείοι χαρακτήρες του στους Μεταβαρώνους είτε όμορφοι με πλούσια προσόντα και ηλίθιοι, είτε κακάσχημοι και μοχθηροί, είτε επιφανειακοί και φιλόδοξοι, είτε απλά εκεί για να εκτελούν τον βιολογικό τους ρόλο στην αναπαραγωγή και μετά εκτέλεση. Φτηνό. Προσωπικοί αγαπημένοι οι Οθον και Στιλχεντ. Μπορεί να μην δίνω αυτή την αίσθηση, αλλά με τα πολλά καλά του και τα κάποια κακά του αξίζει μια τουλάχιστον ανάγνωση. Είναι ορόσημο στο ευρωπαϊκό κόμικ, έχει έναν από τους καλύτερους σχεδιαστές να δίνει ρέστα και αν ξεπεράσεις τον αρχικό ενθουσιασμό, προσφέρει μια καλή ιστορία επιστημονικής φαντασίας γεμάτη πάθος, αυτοθυσία, σθένος, ηρωισμό, επικίλα και να πεθάνουν οι γυναίκες.

30 χρόνια έχασα μόνο τη φετινή παράσταση. Που να ήξερα. Δυστυχώς το κενό σε αυτό το επίπεδο θα μείνει χωρίς αναπλήρωση. Στη θύελλα της πολιτικής ορθότητας και του μικροαστισμού, ακόμα και οι κωμικοί κριτές ακολουθούν σαν τον Αρκά καλή ώρα. Μόνο (και αυτό το λέω γενικά) θα ήθελα να πω κάτι, εντελώς φιλικά. Στον Πανούση λέμε "Καλό Παράδεισο"; έλεος να πούμε, ας σεβαστούμε μία 40χρονη πορεία.

Τέλος εποχής για όσους από μας μεγαλώσαμε με τα τραγούδια του ,τους μοναδικούς του στίχους και τις ανατρεπτικές ιδέες του . Ο προτελευταίος των Μοικανών πέρα από την ανατρεπτική σταση του, είχε φτιάξει και ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα όλων των εποχών για την Ελληνική μουσική σκηνή τις Μουσικες Ταξιαρχίες ,με κορυφαίους μουσικούς στη σύνθεσή του . Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε και να γραψουμε για τον Πανούση αλλά δεν είναι ούτε η ώρα ούτε το μέρος κατάλληλα. R.I..P Tζιμάρα

Ναι αυτός είμαι! 'Εχω πολλά σκαναρισμένα ακόμα , φωτογραφημένα δεν επιτρέπονται και θα ανέβουν σιγά σιγά. Ελπίζω τα εξώφυλλα να μεταφερθούν και στην παρουσίαση!

@Dr Paingiver Μη γελιόμαστε, ούτε ο Μπλεκ, ούτε ο Ταρζάν στέκεται το 2018. Γενικά το περιοδικό απευθύνεται σε νοσταλγούς. Έχεις δίκιο όμως, το Παιδί-Πάνθηρας παραείναι dated.

Από την 1η Ιανουαρίου έχω δει τις εξής ταινίες: The Hitch-Hiker. (1953). Ένα όχι και τόσο γνωστό νουάρ της δεκαετίας του ’50, σε σκηνοθεσία της Ida Lupino. Πρόκειται για ένα σύντομο δραματικό θρίλερ, με απλή πλοκή, λίγη ένταση και μια κάποια αγωνία για την κατάληξη. Αν και είμαι λάτρης των κλασικών νουάρ, το συγκεκριμένο δεν μπορώ να πω ότι με ξετρέλανε. Κάτι στην πλοκή, κάτι στις ερμηνείες, δεν ξέρω… Πάντως δεν πέρασα και άσχημα. 6/10 Thank You For Smoking. (2006). Έξυπνη κωμωδία, που σατιρίζει με έντονο κυνισμό τον τρόπο λειτουργίας εταιρειών και λόμπι, αλλά και διάφορες καταστάσεις της Αμερικάνικης πραγματικότητας. Ο Aaron Eckhart απολαυστικός στο ρόλο του κυνικού υποδιευθυντή του λόμπι των καπνοβιομηχανιών, που μάχεται για να κερδίσει την εύνοια του κοινού και των ΜΜΕ υπέρ του καπνίσματος. 7/10 Lion. (2016). Πολύ δυνατή δραματική ταινία, όπου αρχικά παρακολουθούμε την πορεία ενός μικρού Ινδού, από τη στιγμή που χάνεται στο χάος και τη φτώχεια της χώρας του, μέχρι που υιοθετείται από ένα άτεκνο ζευγάρι Αυστραλών. Στη συνέχεια, πολλά χρόνια μετά, βλέπουμε αυτόν τον Ινδό σε νεαρή ηλικία, να ψάχνει την οικογένειά του στην Ινδία. Το κομμάτι στο οποίο παρακολουθούμε την περιπέτεια του πιτσιρικά, είναι σαφώς και το πιο δυνατό κομμάτι της ταινίας. Η όλη απεικόνιση της φτώχειας που επικρατεί σε μεγάλο κομμάτι αυτής της χώρας, είναι έντονα ρεαλιστική. Επίσης η ερμηνεία του μικρού είναι εξαιρετική (οι ερμηνείες των υπόλοιπων ηθοποιών είναι απλώς ικανοποιητικές). Η σκηνοθεσία άρτια, η φωτογραφία πολύ καλή, γενικά είναι μια ταινία που αξίζει να δει κανείς. Απλά θέλει το χρόνο της. 8/10 The Big Red One. (1980). Κλασική πολεμική ταινία της δεκαετίας του ’80, στην οποία παρακολουθούμε την πορεία ενός λοχία και κάποιων συγκεκριμένων μελών της μονάδας του σε διάφορα πεδία μάχης του Β’ Π.Π., και την προσπάθειά τους να επιβιώσουν. Η συγκεκριμένη ταινία μου φάνηκε κάπως διαφορετική σε σχέση με άλλες πολεμικές ταινίες για τον Β. Π.Π. που έχω δει, και μάλλον έχει να κάνει με τη ματιά και το ύφος του σκηνοθέτη. Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα, αλλά σίγουρα έμεινα ικανοποιημένος. Είναι μια πολεμική ταινία που αξίζει να δει κάποιος που λατρεύει αυτό το είδος. 7/10 Adventures In Babysitting. (1987). Ωραία κωμωδία, γεμάτη δράση, υπερβολές, κουλές στιγμές και χιούμορ, σίγουρα είναι ό,τι πρέπει για να περάσει ευχάριστα η ώρα. Δεν μπορώ να πω, γέλασα κάμποσο και πέρασα καλά! 7/10 12 Angry Men. (1957). Μετά από αρκετό καιρό, βάζω άριστα δέκα σε μια ταινία, αν και σε δυο-τρεις περιπτώσεις πέρσι και πρόπερσι είχα φτάσει πολύ κοντά. Τώρα, όμως, δεν υπήρχε περίπτωση να μην ανταμείψω ένα τέτοιο αριστούργημα με τον καλύτερο δυνατό βαθμό. Τι να σχολιάσει κανείς; Το σενάριο, τις ερμηνείες, τους διαλόγους, την ατμόσφαιρα, την εξέλιξη της πλοκής, τη σκηνοθεσία, τον έμμεσο σχολιασμό της ανθρώπινης κοινωνίας; Όλα είναι στο ανώτερο επίπεδο ποιότητας. Θα μπορούσα να γράψω ένα ολόκληρο κατεβατό για την απόλαυση που μου προσέφερε αυτό το αριστούργημα, αλλά τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Οπότε… 10/10

Δυστυχώς δεν μπορώ να πω ότι δεν το περίμενα. Ο κολλητός μου πριν από περίπου έναν μήνα είχε πάει το βράδυ την γυναίκα του,που είχε πυρετό που δεν έπεφτε για μερικές ημέρες,στο νοσοκομείο. Ευτυχώς δεν είχε κάτι σοβαρό,αλλά την επομένη στην δουλειά μου είπε ότι αργά το βράδυ μπήκαν οι σεκιουριτάδες κι έκαναν χώρο για να έρθει με το ΕΚΑΒ ένας διάσημος που είχε πάθει έμφραγμα. Στο προαύλιο περίμεναν φανς. Όταν ο φίλος μου τους ρώτησε ποιος είναι εκείνος του απάντησαν ο Πανούσης,που έπαθε το έμφραγμα επί σκηνής. Οι γιατροί βέβαια είχαν πει ότι την είχε γλιτώσει,αλλά τελικά όχι για πολύ. Όντως τι μπορούμε να πούμε γι'αυτόν τον ογκόλιθο της Ελληνικής μουσικής σκηνής. Άνθρωπος αντισυμβατικός,που δεν έμπαινε σε καλούπια,ούτε μετρούσε τα λόγια του. Καλό του Παράδεισο και να μας θυμάται από εκεί πάνω. Εμείς σίγουρα θα το κάνουμε από εδώ.

Ήθελα να το γράψω σε όλα τα θέματα που πόσταρε ο tony tony τις τελευταίες ώρες (> από 100 εξώφυλλα! ), αλλά θα το κάνω μόνο εδώ, έτσι στην τύχη: Φ-Ο-Β-Ε-Ρ-Η συλλογή από Βουγιουκλάκη. Πόσα χρόνια μάζευες;

Τι κρίμα. Τον παρακολουθούσαμε τόσα χρόνια, από την εποχή που ήταν στις Μουσικές Ταξιαρχίες. Το χιούμορ του και η ανατρεπτική σάτιρά του άφησαν εποχή. Ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.

Πρόκειται για το 28ο μέρος (story arc) του κορυφαίου μάνγκα One Piece και το πρώτο της Yonko σάγκα. Είναι ένα ιδιαίτερης σημασίας κομμάτι της ιστορίας και τους λόγους θα τους αναλύσω στις επόμενες παραγράφους. !Spoiler Alert! To εξώφυλλο τεύχους του Weekly Shonen Jump στο οποίο απεικονίζονται οι τέσσερις Yonko (#2357, 4 Απριλίου 2016) Καταρχάς, τι είναι η Yonko σάγκα; Όπως λέει και ο τίτλος, πρόκειται για τα Κεφάλαια του One Piece στα οποία ο Luffy μπαίνει στα βαθιά νερά των Αυτοκρατόρων του New World, τους ισχυρότερους πειρατές του κόσμου, και πλησιάζει στην εύρεση του τελευταίου νησιού Raftel περισσότερο από ποτέ, όπου, σύμφωνα με τον Gol D. Roger, βρίσκεται ο θρυλικός θησαυρός One Piece! Ας επιστρέψουμε στο αρκ: Έχοντας νικήσει τον Doflamingo στην Dressrosa, οι Πειρατές του Ψάθινου Καπέλου, μαζί με τον Trafalgar Law και τους σαμουράι Kin’emon και Kanjuro από τη χώρα του Wano, συνεχίζουν το ταξίδι τους προς το Zou, ένα «νησί» που στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν γιγαντιαίο ελέφαντα! Εκεί θα βρουν μια ερειπωμένη πόλη και θα συναντήσουν τα μέλη του πληρώματος του Luffy που είχαν μείνει πίσω στο Thousand Sunny στα γεγονότα της Dressrosa, για να το προσέχουν, τα οποία είναι η Nami, ο Brook και ο Chopper, αλλά και τον Momonosuke, που επέβαινε κι αυτός στο πλοίο, τους οποίους είχε προτρέψει ο Law να φύγουν για το Zou. Στο πλήρωμα που είχε μείνει πίσω ανήκε και ο Sanji, ο οποίος δε βρίσκεται στο «νησί» μαζί με τους άλλους, αλλά, για κάποιο λόγο, έχει εξαφανιστεί. Σημείωση: Η νέα του επικήρυξη τον θέλει μόνο ζωντανό! Στο Zou, ο Luffy και οι φίλοι του συναντούν τη φυλή των Mink, ανθρωποειδή με ζωώδη χαρακτηριστικά, και το μακραίωνο πολιτισμό τους, διάρκειας χιλίων ετών. Ο πολιτισμός που έχουν δημιουργήσει όλους αυτούς τους αιώνες ονομάζεται Mokomo Dukemon και αποτελείται από μια μεγάλη πόλη, κάποια ερείπια του αρχαίου τους πολιτισμού και μια πυκνόφυτη περιοχή, που εσωκλείει όλα τα υπόλοιπα, το Δάσος της Φάλαινας (Whale Forest). Κυρίαρχο αξιοθέατο του δάσους είναι ένα τεράστιο δέντρο σε σχήμα φάλαινας! Σημείωση: Η φυλή των Mink αναφέρθηκε, για πρώτη φορά, στο Sabaody Archipelago arc, σε μια λίστα με τους δούλους που προσφέρονταν στη δημοπρασία που έλαβε χώρα στο ομώνυμο νησί. Mokomo Dukemon και Whale Forest Οι ζωόμορφοι χαρακτήρες καλωσορίζουν με απρόσμενη θέρμη τον Luffy και την παρέα του, ενώ δείχνουν ιδιαίτερο σεβασμό και ευγνωμοσύνη στον πρώτο, ως τον καπετάνιο του πληρώματος, και αυτό, διότι τα μέλη του πληρώματος που είχαν φτάσει πρώτα στο Zou είχαν σώσει τους κατοίκους του από βέβαιο θάνατο! Έτσι, καταρρίπτεται το στερεότυπο που είχαμε γνωρίσει στο Sabaody Archipelago ότι οι Mink είναι μια φυλή άγριων και αφιλόξενων κανίβαλων. Λογικό επακόλουθο είναι το γεγονός ότι ο Luffy και οι υπόλοιποι ζητούν να μάθουν τι προηγήθηκε της άφιξής τους και προκάλεσε την καταστροφή και ερήμωση της πόλης, αλλά και τα βαριά τους τραύματα. Έτσι, αρχίζει μια εξιστόρηση που θα τους συγκλονίσει όλους και θα τους προσγειώσει στη σκληρή πραγματικότητα των πειρατών που κυβερνούν τη θάλασσα: Ο Jack, το δεξί χέρι του Yonko Kaido, επιτέθηκε με τους Beasts Pirates στο νησί, απαιτώντας να του παραδοθεί ο νίντζα Raizo, αλλά οι Mink αρνήθηκαν δηλώνοντας ότι δεν υπάρχει κανένας νίντζα πάνω στο νησί. Έτσι, ο Jack βάλθηκε να τους εξολοθρεύσει! Τελικά, οι αιμοβόροι πειρατές του Kaido, πριν ολοκληρώσουν τη σφαγή τους, άφησαν το νησί και τους κατοίκους του σε άθλια κατάσταση, για να πάνε άρον άρον να ελευθερώσουν τον Doflamingo από τους Marines, που τον ανέλαβαν μετά την παταγώδη του ήττα από τον Luffy. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που οι Straw Hats και ιδίως ο Luffy αντιμετωπίστηκαν ως σωτήρες και έγιναν τόσο αγαπητοί στο λαό του Zou. Στη συνέχεια, οι Straw Hats συναντούν τους δυο ηγέτες της φυλής, το Βασιλιά της Μέρας, Inuarashi, και το Βασιλιά της Νύχτας, Nekomamushi, οι οποίοι κυβερνούν εναλλάξ το βασίλειό τους στα διαστήματα της μέρας που δηλώνουν οι τίτλοι τους. Οι δυο ηγέτες υποκλίνονται στην όψη του Momonosuke και αποκαλύπτεται ότι είναι ο διάδοχος του Kozuki Oden, του Μεγάλου Daimyo (=ισχυρός φεουδάρχης άρχοντας) του Kuri, μιας από τις επικράτειες του Wano. Ολόκληρο το ονοματεπώνυμο με τον τίτλο του είναι Λόρδος Kozuki Momonosuke. Εκτός του ότι, τελικά, αποκαλύπτεται ότι, στην πραγματικότητα, ο νίντζα Raizo βρίσκεται στο νησί και ότι όλοι οι Mink βρέθηκαν προ της ολικής εξολόθρευσης, γνωρίζοντας την αλήθεια, μαθαίνουμε και κάτι άλλο, κάτι τελείως συνταρακτικό για την ιστορία του One Piece: την ύπαρξη ενός νέου είδους Ponegliff! Το νέο Ponegliff Τα συγκεκριμένα Ponegliff είναι χρώματος βαθυκόκκινου, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα που είναι σκούρα μπλε, και ονομάζονται Οδικά Ponegliff (Road Ponegliff). Αν θυμάστε, τα Ponegliff είναι τεράστιοι πέτρινοι κύβοι, που φέρουν γραμμένη την ιστορία του κόσμου σε μια αρχαία γλώσσα, για την οποία λέγεται ότι το μοναδικό άτομο που έχει μείνει στον κόσμο και μπορεί να τη διαβάσει είναι η Nico Robin. Οι γιγάντιοι αυτοί λίθοι είναι διασκορπισμένοι σε όλο τον κόσμο και διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες: Ιστορικά Ponegliff: αποκαλύπτουν τμήματα της αρχαίας ιστορίας, πριν την εγκαθίδρυση της Παγκόσμιας Κυβέρνησης και φέρουν αρχαία μηνύματα. Ένα από αυτά κουβαλά πληροφορίες για τον περίφημο Κενό Αιώνα και το Μεγάλο Βασίλειο, που τόσο πολύ θέλει να αποκρύψει η Παγκόσμια Κυβέρνηση! Καθοδηγητικά Ponegliff: περιέχουν οδηγίες ή στοιχεία για τις τοποθεσίες των Ιστορικών Ponegliff. Οδικά Ponegliff: υπάρχουν τέσσερα σε όλο τον κόσμο και καθένα από αυτά περιέχει τις συντεταγμένες μιας συγκεκριμένης τοποθεσίας. Αν συνδέσει κανείς και τις τέσσερις αυτές τοποθεσίες σε έναν χάρτη, στο σημείο τομής θα εμφανιστεί η τοποθεσία του τελευταίου νησιού της Grand Line, το Raftel! Συνδέοντας τα τέσσερα σημεία που υποδεικνύουν οι λίθοι, θα αποκαλυφθεί η τοποθεσία του Raftel Ένα από τα Οδικά Ponegliff είναι κρυμμένο σε μια σπηλιά στο Δέντρο της Φάλαινας και η Robin καταφέρνει να το διαβάσει. Στην ίδια σπηλιά ήταν κρυμμένος και ο νίντζα Raizo, που ήταν ο λόγος που οι σαμουράι ήθελαν να επισκεφθούν το Zou. Ακόμα, αποκαλύπτεται ότι δύο από τις υπόλοιπες τρεις κόκκινες λίθους βρίσκονται στην κατοχή των Yonko Big Mom και Kaido, ενώ η τελευταία έχει χαθεί. Συν τοις άλλοις, μαθαίνουμε από τον Kin’emon ότι ο πατέρας του Momonosuke, ο Λόρδος Kozuki Oden, έπλευσε μαζί με τον Gol D. Roger στο Raftel, όπου ανακάλυψε τα μυστικά του κόσμου. Καθώς ο Kaido επιχείρησε να αποσπάσει αυτές τις πληροφορίες από το λαό του Wano, ο Oden έδωσε τη ζωή του, για να σώσει τις ζωές των υπηκόων του και τα μυστικά του κόσμου χάθηκαν μαζί του. Όμως, ο Βασιλιάς των Τεράτων έγινε δικτάτορας (Shogun) της χώρας. Σημείωση: Οι Nekomamushi και Inuarashi έπλευσαν στην υπηρεσία του Oden μαζί με τον Gol D. Roger και τον Whitebeard στο παρελθόν, όμως δεν πάτησαν ποτέ το πόδι τους στο Raftel. Τέλος, η ιστορία του λαού του Wano συνδέεται άμεσα με την ιστορία των Ponegliff, καθώς οι αρχαίοι πρόγονοί του ήταν ασυναγώνιστοι λιθοδόμοι και ήταν αυτοί που δημιούργησαν τους τεράστιους αυτούς λίθους και τα μηνύματά τους! Εκτός του ότι μαθαίνουμε τόσα πράγματα για τα Ponegliff και τον κόσμο του One Piece, γενικότερα, το γεγονός και μόνο ότι οι λίθοι αυτές επανέρχονται στο προσκήνιο της ιστορίας μετά από πολύ καιρό είναι κάτι το αξιοσημείωτο! Και, όπως δηλώνει ο Nekomamushi, η Nico Robin θα γίνει το επίκεντρο όλων των ισχυρών πειρατών του κόσμου που επιθυμούν να αποκρυπτογραφήσουν και να αποσπάσουν τα μυστικά των λίθων. Συνεπώς, στο εγγύς μέλλον, η Robin θα διαδραματίσει αρκετά σημαντικό ρόλο στην ιστορία, κάτι που έχει να συμβεί ΠΑΡΑ πολλά χρόνια! Επιστρέφοντας στη δολοφονία του Oden από τον Kaido, ο Λόρδος Momonosuke εκλιπαρεί γονατιστός τον Luffy να τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει το Yonko Kaido, μα, πριν ολοκληρώσει, ο Mugiwara του κλείνει το στόμα και τον διακόπτει, για να υποσχεθεί ότι θα συμμαχήσει μαζί του και θα νικήσει το Βασιλιά των Τεράτων. Έτσι, ιδρύεται η Συμμαχία Νίντζα-Πειρατών-Mink-Σαμουράι, για να τον καταστρέψει! Σαν να μην έφταναν τα τόσα προβλήματα και αποκαλύψεις που συνάντησαν οι ήρωές μας, ο Jack επιστρέφει στο Zou, για να ξεκάνει τους κατοίκους του μια και καλή! Αυτή τη φορά, όμως, αποφασίζει να επιτεθεί στο γιγάντιο ελέφαντα που κουβαλά στις πλάτες του τον πολιτισμό του Zou, τον Zunisha. Ο αιωνόβιος ελέφαντας, όμως, έχει συναίσθηση όσων γίνονται γύρω του και προειδοποιεί τηλεπαθητικά τον Luffy και τον Momonosuke. Αυτοί, με τη σειρά τους, ακούν τη φωνή του ελέφαντα στο μυαλό τους, αλλά δεν μπορούν να εξηγήσουν πού οφείλεται. Μόλις ο Zunisha ανοίγει τα μάτια του, οι εικόνες του επιτιθέμενου στόλου του Jack φτάνουν στα μάτια του Momonosuke και τον εκλιπαρεί να του δώσει την εντολή να πολεμήσει, όπως και γίνεται. Έτσι, ο γιγάντιος ελέφαντας καταφέρνει να βυθίσει τον Jack και όλο του το στόλο! Σημείωση: Τα μόνα άτομα, εκτός του Luffy και του Momonosuke, που ανέφεραν ότι άκουσαν τη φωνή του Zunisha, όταν βρέθηκαν στο Zou, είναι ο Gol D. Roger και ο Kozuki Oden. Ο Zunisha βάζει τον Jack στη θέση του Σημείωση: Στο μακρινό παρελθόν, ο Zunisha καταδικάστηκε να περιφέρεται στην αιωνιότητα μέσα στη θάλασσα και να δρα μόνο αν πάρει εντολή, ως τιμωρία για τη διάπραξη ενός αδιευκρίνιστου εγκλήματος. Τι συμβαίνει, όμως, με τον Sanji; Όσο βρισκόταν στο Zou, ο Black-Leg δέχτηκε από τον Capone Bege (έναν από τους έντεκα Supernova και, πλέον, τσιράκι της Big Mom) μια πρόσκληση για το γάμο του με την 35η κόρη της Big Mom, Charlotte Pudding! Ο γάμος αποφασίστηκε και οργανώθηκε από τη Yonko και την οικογένεια του Sanji. Όσον αφορά την οικογένεια του διάσημου μέλους του πληρώματος του Luffy, πρόκειται για μια ισχυρότατη και διαβόητη οικογένεια μισθοφόρων του Υπόκοσμου (Underworld), ενός συστήματος διασυνδέσεων, λαθρεμπορίου και ύποπτων συμφωνιών, που καταφέρνει να ξεγλιστρά από τον έλεγχο της Παγκόσμιας Κυβέρνησης. Είναι, επίσης, η άρχουσα βασιλική οικογένεια του Βασιλείου Germa (Germa Kingdom). Μάλιστα, περίπου 300 χρόνια πριν, η οικογένεια αυτή κατέκτησε ολόκληρη τη North Blue με τη στρατιωτική της υπεροχή και ίδρυσε την Αυτοκρατορία Germa (Germa Empire), η οποία άντεξε μόνο 66 μέρες. Εξού και η ονομασία του θρυλικού στρατού του Βασιλείου, «Germa 66». Παρ’ όλα αυτά, κατέχουν εξουσία και προνόμια μιας βασιλικής οικογένειας, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να συμμετέχουν στο Reverie, τη συνέλευση που συνίσταται από τους άρχοντες όλων των χωρών που υπάγονται στην Παγκόσμια Κυβέρνηση και λαμβάνει χώρα κάθε τέσσερα χρόνια στο Mariejois, όπου συζητιούνται επίκαιρα θέματα και λαμβάνονται αποφάσεις που αφορούν ολόκληρο τον κόσμο. Το όνομα αυτής της οικογένειας (συνεπώς και το επώνυμο του Sanji) είναι Vinsmoke και ο πατριάρχης της, ο πατέρας του Black-Leg, έχει τη δύναμη να επηρεάζει άμεσα το σύστημα των επικηρύξεων, εξού και ο λόγος που η νέα επικήρυξη του γιου του τον θέλει μόνο ζωντανό. Οπότε, ο Sanji πρόκειται να παντρευτεί μια από τις κόρες της Yonko Big Mom, που αυτόματα θα καταστήσει τους Straw Hats υποτελείς της, εκτός αν ο πρώτος εγκαταλείψει το πλήρωμα! Και όλα αυτά, για να σχηματίσουν οι δυο οικογένειες έναν ισχυρότατο δεσμό που κανείς δε θα μπορεί να τα βάλει μαζί του, ούτε καν ο Kaido! Και το χειρότερο, ο Sanji δεν μπορεί να πάει κόντρα στη βούληση ολόκληρης Yonko και ενός θρυλικού Βασιλείου! Έτσι, βρίσκεται, πλέον, στα εδάφη της Big Mom, αβοήθητος και χωρίς επιλογή. Οικογένεια Vinsmoke Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ο Luffy μαζί με κάποιους από το πλήρωμά του και δυο Mink ξεκινούν για να πάρουν πίσω το φίλο τους, ενώ οι υπόλοιποι, με τους σαμουράι και τον Law, βάζουν πλώρη για το Wano. Ο Nekomamushi ξεκινά την αναζήτηση του Marco, του διοικητή της πρώτης μεραρχίας των Whitebeard Pirates, ενός από τους ισχυρότερους χαρακτήρες του One Piece, ώστε να τους βοηθήσει να νικήσουν τον Kaido, ενώ Inuarashi μένει πίσω στο Zou με τον Momonosuke και τους υπόλοιπους Mink, προκειμένου να προετοιμαστούν για τον ισχυρότατο Yonko. Το Zou arc κλείνει με την προετοιμασία περισσοτέρων από πενήντα χωρών για το φετινό Reverie, καθώς οι βασιλικές οικογένειες αναχωρούν για το Mariejois, τον τόπο όπου κατοικούν οι Celestial Dragons. Μεταξύ των βασιλικών οικογενειών που πρόκειται να παρευρεθούν είναι η οικογένεια Nefeltari της Alabasta, ο Stelly (υιοθετημένος αδελφός του Sabo) και η σύζυγός του από το Goa Kingdom (πατρίδα των Luffy, Ace & Sabo), ο Wapol και η σύζυγός του από το Black Drum Kingdom, ο Dalton από το Sakura Kingdom (πατρίδα του Chopper), η οικογένεια Riku της Dressrosa, ο Elizabello II από το Prodence Kingdom, ο βασιλιάς της χώρας Kano (πατρίδα του Chinjao από το Corrida Colosseum) και η βασιλική οικογένεια του Ryugu Kingdom (περιλαμβάνει όλο το Fishman Island), η οποία θα ζητήσει να μεταφέρουν το Fishman Island στην επιφάνεια τώρα που η λίστα με της υπογραφές της Otohime (μητέρας της Shirahoshi) είναι πλήρης. O Cobra, βασιλιάς της Alabasta, έχει σκοπό να ρωτήσει την Παγκόσμια Κυβέρνηση τι ρόλο έπαιξε η οικογένεια Nefeltari στα τεκταινόμενα του κόσμου στο μακρινό παρελθόν και ποια η σχέση της με το Ponegliff της Alabasta. Οπότε, σύντομα θα δούμε πολλούς γνωστούς χαρακτήρες από το παρελθόν να συναντιούνται και να αλληλεπιδρούν. Να σημειώσω ότι ο Oda στα τελειώματα του 2016 δήλωσε σε συνέντευξή του ότι θα υπάρξει ένα ολόκληρο arc αφιερωμένο στο Reverie μέσα στο 2017, το Reverie arc. Η οικογένεια Nefeltari πλέει με προορισμό το Reverie Πάμε, λοιπόν, τώρα να συνοψίσουμε το συνολικό αντίκτυπο του arc αυτού στην ιστορία του One Piece: Αν και δεν το θεώρησα σημαντικό να το αναφέρω πιο πάνω, κάνει την πρώτη του εμφάνιση ο Edward Weevil, ένας χαρακτήρας που αυτοαποκαλείται γιος του Whitebeard και είναι ο τελευταίος Shishibukai μέχρι τώρα. Ο συγκεκριμένος έχει βαλθεί να εξοντώσει όλους όσους υπηρετούσαν τον Whitebeard, ώστε να διεκδικήσει μόνο αυτός το θησαυρό του νεκρού Yonko, ως το μόνο βιολογικό παιδί του. Δε θεωρώ ότι χρειαζόταν να προστεθεί στην πλοκή, φαινομενικά είναι τελείως αδιάφορος χαρακτήρας, εκτός αν μας επιφυλάσσει κάτι πολύ καλό ο Oda. Επανεμφανίζονται αρκετοί χαρακτήρες μετά τη Χρονική Αναπήδηση (timeskip). Ένας από αυτούς είναι και ο Monkey D. Dragon, πατέρας του Luffy, του οποίου το πρόσωπο βλέπει για πρώτη φορά ο γιος του σε μια εφημερίδα με τα νέα του κόσμου. Στη συγκεκριμένη εφημερίδα αναφέρεται ότι η βάση του Επαναστατικού Στρατού έχει καταστραφεί από τον Blackbeard! O Law ξανασμίγει με το πλήρωμά του, τους Heart Pirates. Ξεκαθαρίστηκε, επίσης, ότι ο Bepo, ο πλοηγός των Heart Pirates, ανήκει στη φυλή των Mink, όπως και ο Pekoms. Ο Sanji είναι το τρίτο παιδί της οικογένειας Vinsmoke. Κάνουν την πρώτη τους εμφάνιση οι Beasts Pirates και ο Jack, οι οποίοι προσπαθούν να πάρουν στα χέρια τους τον Raizo, λόγω της σχέσης του με τον Oden, που γνώριζε τα μυστικά του κόσμου. Παρουσιάζεται η ιεραρχία των Beasts Pirates: οι τρεις κορυφαίοι Disasters (Καταστροφές), ένας εκ των οποίων είναι ο Jack, η μέση βαθμίδα, που είναι οι Gifters (Δωρητές) και η βάση της ιεραρχίας, που είναι οι Pleasures (Απολαύσεις). Οι Gifters είναι οι στρατιώτες που έχουν φάει τα τεχνητά Φρούτα του Διαβόλου SMILES και οι ικανότητές τους παρουσιάζονται για πρώτη φορά σε αυτό το arc. Αποκαλύπτεται η πραγματική ταυτότητα του Momonosuke και ότι αυτός και οι σαμουράι διώκονται από τους Beasts Pirates, μην μπορώντας να επιστρέψουν στη χώρα τους, καθώς ο Kaido είναι ο νέος της δικτάτορας. Οι ηγέτες του Zou κάποτε ανήκαν στο πλήρωμα του Gol D. Roger και, προηγουμένως, στο πλήρωμα του Whitebeard. Αυξάνονται ραγδαία οι σύμμαχοι των Straw Hats, ακολουθώντας την επέκταση του μεγέθους και της δύναμής τους με τη δημιουργία του Straw Hat Grand Fleet που είχε προηγηθεί στο προηγούμενο arc, ώστε να μπορέσουν να αποκτήσουν δύναμη ισάξια ενός πληρώματος Yonko. Επιστρέφουν στο προσκήνιο τα Ponegliff και αποκαλύπτεται η ύπαρξη ενός νέου είδους, των Road Ponegliffs, τα οποία οδηγούν στο Raftel. Οι ηγέτες όλου του κόσμου βάζουν πλώρη για το Reverie. Η βασιλική οικογένεια του Fishman Island συγκεντρώνει αρκετές υπογραφές για τη συνύπαρξη Ανθρώπων και Fishmen. Ο Stelly, το αντιπαθητικό αγοράκι που είδαμε στην αναδρομή στο παρελθόν όπου εισήχθη ο Sabo, λίγο πριν το timeskip, είναι, πλέον, βασιλιάς του Goa Kingdom και θα παρευρεθεί στο Reverie. Ο Kaido ανακαλύπτει ότι η προμήθεια των SMILE από τον Doflamingo έχει σταματήσει κι αυτός είναι ο λόγος που ο Jack επιχειρεί να τον ελευθερώσει. Ο Eustass Kid ηττήθηκε και φυλακίστηκε σε ένα σκοτεινό μπουντρούμι από τον Kaido, ενώ ο Scratchmen Apoo, ο τύπος που μπορεί να μεταμορφώνει το σώμα του σε διάφορα μουσικά όργανα, δουλεύει, πια, για το Βασιλιά των Τεράτων. Γενικά, το ZOU arc είναι, ίσως, το πιο βαρβάτο arc του ONE PIECE, με έναν καταιγισμό νέων πληροφοριών, που συνδέονται με κάθε πτυχή του φανταστικού αυτού κόσμου, και αυτός είναι ο λόγος που το θεωρώ τόσο σημαντικό, ίσως και το σημαντικότερο τμήμα της ιστορίας (μέχρι στιγμής). Ακόμα, η πλοκή εξελίσσεται με γοργό ρυθμό και τα νέα δεδομένα που εισχωρούν στο παιχνίδι σε κάνουν να θέλεις να διαβάσεις αμέσως τα επόμενα κεφάλαια. ΠΗΓΗ Comix Klues

Εξώφυλλα για το αρχείο , τεύχη 1 , 6 , 18 , 22 , 47 , 64 , 68 , 160 Τα εξώφυλλα μεταφέρθηκαν στην παρουσίαση.

Εξώφυλλα για το αρχείο , το 24 και το 104 Το τεύχος 4 τα τεύχη 25 και 94 το τεύχος 58 Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

Grimm Fairy Tales 2017 Holiday Special cover B Αυτό το αγόρασα μόνο για το cover. Βρίσκω πολύ χαριτωμένη τη Skye με το σκουφάκι της Από True Believers reprints τα εξής: What if Phoenix had not died? Phoenix Origins Death of Phoenix Και τέλος, δώρο από τη πρωτοχρονιάτικη κλήρωση του Cosmic Realms, The Amazing Spider-Man vol.4 Graveyard Shift

Ξαναείδα το Die another day, (2002) την τελευταία του Brosnan ως Bond. Από τις πιο ιδιάζουσες της σειράς. Η πρώτη μισή είναι από τις καλύτερες Bond. Άνετα. Η δεύτερη μισή, από τη στιγμή που εμφανίζεται αυτό το πράγμα που λέγεται αμάξι και πηγαίνει στην Ισλανδία, είναι άνετα από τις χειρότερες Bond Κάτι σαν το Spectre (2015).

Πιστεύω ότι το Παιδί Πάνθηρας, δεν μπορεί να σταθεί το 2018. Μόνο σε νοσταλγούς απευθύνεται.

https://blekmagazine.blogspot.gr/ Η νέα εποχή του Μπλεκ έρχεται! Το πρώτο τεύχος Μπλεκ του 2018 έρχεται με αλλαγές, με νέους ήρωες να μας κρατάνε συντροφιά για το υπόλοιπο του 2018 ,όπως τον Ταρζάν, το Παιδί Πάνθηρα, τον Ντύλαν Ντογκ και τον Ρίνγκο (ο οποίος θα εμφανιστεί σε αργότερο τεύχος). Ένα ιδιαίτερα γεμάτο τεύχος αυτή τη φορά, με συνολικά 6 ιστορίες να περιέχονται. Μέσα σε 128 σελίδες, το τεύχος δίνει τα στοιχεία που κάνουν το τεύχος ιδιαίτερα ενδιαφέρον, με δράση (Μπλεκ), μυστήριο (Ντύλαν Ντογκ & Μάρτιν Μίστερι), έπος (Ταρζάν) και χιούμορ (Το Παιδί Πάνθηρας). Το τεύχος επίσηςσηματοδοτεί το κλείσιμο 50 τευχών Μπλεκ, όπου για άλλη μία φορά μας δείχνει πως σε μία χώρα της κρίσης ένα κόμικς μπορεί παρ’όλα αυτά να πετύχει. Επιπροσθέτως, στο τεύχος θα διαβάσουμε δύο ιστορίες Μπλεκ από δύο από τους τρεις δημιουργούς που θα διαβάσουμε ιστορίες τους φέτος (τον Bane Kerac και Ciro Tota). Θα διαβάσουμε μία αυτοτελής περιπέτεια του Tarzan, από τον Joe Kubert, μία νέα color ιστορία 32 σελίδων Ντύλαν Ντογκ, μία 4-σέλιδη περιπέτεια του Παιδιού Πάνθηρα και το β’ μέρος της ιστορίας Μάρτιν Μίστερι “Το Σπαθί Στον Βράχο” από το Μπλεκ #49. Ας περάσουμε όμως τώρα στους συντελεστές και τα περιεχόμενα του τεύχους. ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Σενάριο: Svetozar Obradovic (Η Χαμένη Κοιλάδα), Ciro Tota (Το Κόκκινο Λουλούδι), Joe Kubert & Edgar Rice Burroughs (Ο Μικρός Πίθηκος), V. Vinci (Η Βίλα Των Εραστών), T. Tully (Το Παιδί Πάνθηρας Επεισόδιο 26), Alfredo Castelli (Το Σπαθί Στον Βράχο). Σχέδια: Bane Kerac & Pavel Koza (Η Χαμένη Κοιλάδα), Ciro Tota (Το Κόκκινο Λουλούδι), Joe Kubert (Ο Μικρός Πίθηκος), V. Vinci (Η Βίλα Των Εραστών), M. Western & E. Bradbury (Το Παιδί Πάνθηρας Επεισόδιο 26), G. Alessandrini (Το Σπαθί Στον Βράχο). Χρώματα: Άντυ Καντηλιώτη, Joe Kubert, Ketty Formaggio, Γιάννης Μπεβεράτος Υπεύθυνος Έκδοσης: Λεωκράτης Ανεμοδουράς Μετάφραση Πρωτότυπου Κειμένου: Κωνσταντίνα Φατούρου, Λεωκράτης Ανεμοδουράς Επιμέλεια Κειμένου: Φωτεινή Πούλη Graphic Design – Layout: Μαρίνα Πάνου, Ρόζα Φατσέα Lettering: Γιάννης Μπεβεράτος Συγγραφή/Επιμέλεια Αφιερωμάτων: Λευτέρης Ταρλαντέζος Εξώφυλλο: Joe Kubert ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ • Μπλεκ: «Η Χαμένη Κοιλάδα» (60 σελίδες, Il Grande Blek #153, σενάριο Svetozar Obradovic, σχέδια Bane Kerac & Pavel Koza) Ο Μπλεκ, παρέα με τον Καθηγητή Μυστήριο και τον Ρόντυ, γίνεται μάρτυρας του βασανισμού ενός Ινδιάνου της φυλής των Αζτέκων. Και είναι αυτός που όταν ελευθερωθεί, θα τους οδηγήσει στην Αρχαία Πόλη των Αζτέκων! • Μπλεκ: «Το Κόκκινο Λουλούδι Μέρος Α» (8 σελίδες, Il Grande Blek #116, σχέδια & σενάριο Ciro Tota) Ο Μπλεκ μαζί με τον Ρόντυ και τον Καθηγητή σώζουν το γενναίο πατριώτη Τζίμυ Μπρούστερ από μια ομάδα πολεμιστών Μίκμακ. Ο τελευταίος θα τους διηγηθεί πως έφτασε στο σημείο αυτό… • Tarzan: «Ο Μικρός Πίθηκος» (18 σελίδες, Tarzan #213, σενάριο Joe Kubert & Edgar Rice Burroughs, σχέδια Joe Kubert) Ο Ταρζάν παλεύει για τη διάσωση ενός μικρού πηθίκου από τα δόντια δυο πεινασμένων πανθήρων! • Ντύλαν Ντογκ: «Η Βίλα Των Εραστών» (32 σελίδες, Dylan Dog Color Fest #6, σχέδια & σενάριο V. Vinci) Αυτή τη φορά “ο επιθεωρητής του ονείρου” αναλαμβάνει να ερευνήσει ένα μυστηριώδες ιστορικό αρχοντικό! • «Το Παιδί Πάνθηρας - Επεισόδιο 26» (4 σελίδες, The Leopard From Lime Street, σενάριο T. Tulli, σχέδια M. Western & E. Bradbury) Ο Μπίλυ Φάρμερ οργανώνει ένα σχέδιο για να …αυτοφωτογραφηθεί ως Παιδί-Πάνθηρας και να κερδίσει τα χρήματα που προσφέρει ο εκδότης του. • Μάρτιν Μίστερι: «Το Σπαθί Στο Βράχο Μέρος Β» (4 σελίδες, Martin Mystere Extra #6, σενάριο Alfredo Castelli, σχέδια G. Alessandrini) Μετά την μεγάλη αποκάλυψη του μυστηρίου, ο Μίστερι είναι σε κίνδυνο και σώζεται από έναν …απρόσμενο ήρωα! • “Κόμικς Νέα” του Λευτέρη Ταρλαντέζου (2 σελίδες) Στο νέο τεύχος θα φιλοξενηθούν αφιερώματα στην νέα έκδοση “Μπλε Κομήτης” και στην επιστροφή του Tarzan! ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ 16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ!

Ο τρίτος τόμος θα κυκλοφορήσει την Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018 μαζί με την Καθημερινή. Ο αντίστοιχος ιταλικός τόμος είναι και ο πρώτος με τον οποίον ξεκίνησε η σειρά, αυτός εδώ. Οι αδημοσίευτες στην Ελλάδα που περιέχει είναι: Jess Paperino e il dollaro d'oro Topolino e il ranch di New West Kalamity Minni Paperino e gli antenati del west Ψιλοαδιάφορες μου φαίνονται όλες. Μόνο η τελευταία του Carlo Panaro φαίνεται να ξεχωρίζει, όμως το σχέδιο του Camboni λειτουργεί σχεδόν πάντα απωθητικά για εμένα. Από τις δημοσιευμένες, ο θησαυρός της Σιέρα Λεόνε νομίζω είναι αυτή που ξεχωρίζει κάπως, χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Οι διακοπές στην άγρια δύση επίσης είναι συμπαθητική ιστοριούλα και θα ταίριαζε να την δούμε, αφού την προηγούμενη φορά δημοσιεύτηκε στα ΓΙΓΑΣ, δηλαδή ασπρόμαυρη.

Μάθαμε και ποιος είναι ο 10ος τόμος που δε φαινόταν στη διαφήμιση (*)

Σ ευχαριστούμε πάρα πολύ για την συνεισφορά σου στη βάση του GC με τα εξώφυλλα που ανεβάζεις κατα καιρούς σε αρκετά θέματα. Επίσης για το αφιέρωμά σου στο συγκεκριμένο περιοδικό .Είναι ωραίο να βλέπεις νεα ή παλιά μέλη να κανουν νέες παρουσιάσεις . Μια παρακληση μόνο αν σου είναι εύκολο. Επειδή ανεβάζεις πολλά εξώφυλλα αν μπορείς ανέβαζέ τα σε ενα αρχείο .rar ή .zip.Aυτό γίνεται με τα προγράμματα winrar και winzip τα οποία ειναι δωρεάν στο διαδίκτυο. Φτιαξε ενα φακελλο στο desktop του pc σου ,ονομασε τον οπως θες π.χ βεντετα.Αφου βαλεις ολα τα σκαναρισμενα εξώφυλλα που θελεις μετα κανε πανω του ενα δεξί κλικ και επελεξε το "add to "βεντετα.rar". Eτσι σε μερικα δευτερόλεπτα θα εχεις ετοιμο το αρχειο . Στο ζητάω αυτό γιατί για τον admin που αναλαμβάνει να μεταφέρει τα εξώφυλλα στη βάση είναι μεγάλος κόπος να τα μεταφέρει ένα ενα.Αντιθετα με το αρχειο .rar το συστημα τα μεταφέρει αυτόματα . Αλλα και για σενα θα είναι λιγότερος κόπος αφού θα χρειαστεί να ανεβάσεις μονο ενα αρχειο αντί μια μια τις φωτο. Σε κάθε περίπτωση σ ευχαριστώ για την ωραία δουλειά που κάνεις και μοιράζεσαι μαζί μας .

τα εξώφυλλα των τευχών 36 , 50 , 60 , 71 , 80 , 87 , 92 , 97 , 106 , 131. και τα εξώφυλλα των τευχών 140 , 237 , 241 , 253 , 275 , 284 , 303 , 321 , 332 , 341 , 353 , 358 , 392 , 409 , 423 , 427 και 445 Τα εξώφυλλα προστέθηκαν στο πινακάκι της παρουσίασης. εκτός των 275, 358, 392 που ήταν εκτός προδιαγραφών. μαζί με τα τόσα εξώφυλλα παραπάνω που ΔΕΝ μεταφέρθηκαν προσθέτω και τα 350 110 132 και 203 τα τεύχη 236 415 430 και 206 Τα εξώφυλλα προστέθηκαν στο πινακάκι της παρουσίασης. εκτός από το 430 που ήταν εκτός προδιαγραφών.

Η Βεντέτα έφτασε σίγουρα μέχρι το τεύχος 1176 , για παραπάνω δεν γνωρίζω , ότι νεότερο θα επανέλθω σε σκαναρισμένα... Κάποια ακόμη εξώφυλλα της Βεντέτας , τεύχη 658 , 702 , 772 , 816 , 919 , 929 τα τεύχη 224 425 767 76 και 291 Τα εξώφυλλα μεταφέρθηκαν στην παρουσίαση εκτός από τα 772, 846 και 919 που ήταν εκτός προδιαγραφών. τεύχη 19 54 308 818 τα τεύχη 667 684 720 732 και 734 τα τεύχη 739 745 757 773 866 και 867 Τα εξώφυλλα μεταφέρθηκαν στην παρουσίαση, εκτός από τα 19, 739, 866, 867 που ήταν εκτός προδιαγραφών. τα τεύχη 82 87 148 278 και 301 τεύχη 85 279 286 298 και 300 τα τεύχη 335 348 387 916 και 925 τεύχη 48 403 558 397 και 923 Τα εξώφυλλα μεταφέρθηκαν στο πινακάκι της παρουσίασης. τα τεύχη 100 190 227 265 και 290 Τα εξώφυλλα προστέθηκαν στο πινακάκι της παρουσίασης. τα εξώφυλλα των τευχών 19 , 56 , 66 , 74 , 81 , 83 , 102 , 147 , 175 και 179 Τα εξώφυλλα προστέθηκαν στο πινακάκι της παρουσίασης. εκτός των 19 & 147 που ήταν εκτός προδιαγραφών. τα τεύχη 192 , 225 , 238 , 282 , 289 , 292 , 293 , 295 , 302 , 309 , 310 και 311 τεύχη 318 330 331 375 602 624 739 826 866 867 871 και 874 τεύχη 897 1029 1166 1170 1171 1172 1173 και 1174 Τα εξώφυλλα προστέθηκαν στο πινακάκι της παρουσίασης. εκτός από τα 225, 866, 871 και 1166 που ήταν εκτός προδιαγραφών.

Εξαρτάται το βιβλίο. Οι περισσότερες Disney εκδόσεις της Fantagraphics που ακολουθώ, όσο είναι σε προπαραγγελία είναι φθηνές, όμως την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας τους ανεβαίνουν από 5€ μέχρι και 10€ μερικές φορές.

Οκ, σκόρπιες σκέψεις και σχόλια για τα βιβλία της Bell που διάβασα πέρσι. Τα σχόλια μου για τα βιβλία που διάβασα το 2015 είναι εδώ και για το 2016 εδώ. John Connolly – Κάθε Νεκρό Πράγμα / Το Δέντρο του Θανάτου / Φονικό Είδος Ένας από τους αγαπημένους του Ελληνικού κοινού και βλέπω το γιατί. Δυνατή γραφή και ένας χαρακτήρας που δείχνει να είναι ειλικρινής με τους λόγους που τον ωθούν να ψάχνει μπελάδες αλλά και με την δική του υπαιτιότητα στα όσα συμβαίνουν. Έχει και μια δόση υπερφυσικού να διανθίζει τις υποθέσεις, αλλά τουλάχιστον στα πρώτα δύο βιβλία που διάβασα είναι μικρή και σκόπιμα ασαφής. Είναι επίσης ιδιαίτερα σκληρός στην περιγραφή των θανατικών, οπότε δεν είναι για όλους. Στο πρώτο βιβλίο πάντως ήταν άνισο κατ εμέ. Αφιέρωσε πάρα πολύ χρόνο στο να παρουσιάσει την σκοτεινή ιστορία των τόπων που διαδραματίζονταν η δράση, χωρίς να έχει άμεση σχέση με το τι συνέβαινε μετά, ή ακόμα και αν είχε σχέση, σημεία του δεν ήταν και τόσο απαραίτητα, με αποτέλεσμα να χάνει συχνά την αφηγηματική ορμή του. Βελτιώνεται από το δεύτερο βιβλίο, χωρίς να σταματάει να δίνει στοιχεία βέβαια, αλλά απλά βρίσκοντας τα πατήματα του. Προφανώς προσπαθούσε - και προσπαθεί - να αντισταθμίσει του ότι δεν είναι Αμερικάνος, και του βγαίνει το ιστορικό στοιχείο με τρόπο που ένας Αμερικάνος δεν θα το έκανε, γιατί για αυτόν είναι βίωμα και όχι ιστορική περιέργεια. Michael Connelly – Το Φλεγόμενο Δωμάτιο / Η Συνάντηση Δεν έχω να προσθέσω κάτι σε ότι έχω γράψεις τις προηγούμενες φορές. Ο Κόνελι παραμένει κορυφή στο είδος του, ακόμα και σε βιβλία σαν το Φλεγόμενο Δωμάτιο, που για τα μέτρα του, ξεκινάει τυποποιημένα, πριν ανεβάσει ρυθμούς. Lee Child – Βασικός Ύποπτος / Προσωπική Υπόθεση Έναν συνειρμό που παραδόξως δεν είχα κάνει νωρίτερα, είναι πως ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται τα στοιχεία της κάθε υπόθεσης και με τον τρόπο που καταλαβαίνει και τελικά λύνει ο Ρίτσερ τις σκευωρίες που βρίσκει μπροστά του, έχει πολλά κοινά στοιχεία με τον τρόπο που λύνει τις υποθέσεις του και ο Σέρλοκ Χολμς. Βγάζουν απόλυτα νόημα για αυτόν, αλλά εμάς μας αποκαλύπτονται πλήρως στο τέλος και συχνά κάνοντας μας να αναρωτηθούμε πως δεν το είχαμε συμπεράνει και μόνοι μας. Με την διαφορά πως ο Ρίτσερ σπάει κεφάλια και παίρνει ζωές για την πλάκα του για να φτάσει στα συμπεράσματα του. Σαν τις ταινίες του Γκάι Ρίτσι ένα πράμα. Robert Ludlum – Το Τελεσίγραφο του Μπορν Το καλύτερο από τα 3 Μπορν, καθαρά γιατί περιέχει τα καλύτερα στοιχεία από τα δύο πρώτα και όχι γιατί αλλάζει κάτι στον τρόπο γραφής του ο Λάντλαμ. Είναι δομικές αλλαγές δηλαδή και πιο προσεγμένο στους ρυθμούς του. Οι περιγραφές παραμένουν στην ίδια λογική. Κρίμα που κανείς δεν έχει βγάλει στα Ελληνικά τις συνέχειες που ακόμα γράφει ο Eric Van Lustbader (+11 βιβλία όταν γράφονται αυτές οι γραμμές). Μετά από κάνα δύο βιβλία της νέας κατεύθυνσης, ο χαρακτήρας έχει αποκτήσει την δυναμική που του αξίζει και ο Lustbader τον έχει κάνει λίγο πολύ «δικό του» χαρακτήρα. Δεν έχει την βαθιά κατανόηση των γεωπολιτικών παιχνιδιών που παίζονται και τις επιδράσεις τους, για το οποίο ήταν γνωστός ο Λάντλαμ, αλλά είναι πιο σύγχρονος και καταπιάνεται με τους τρέχοντες προβληματισμούς. Έχει και αυτός τα θεματάκια του ώρες-ώρες (κάποιοι σημαντικοί χαρακτήρες εξαφανίζονται από την ζωή του Μπορν σαν να μην τρέχει τίποτε μερικές φορές), αλλά δεν είναι σημαντικά εν τέλει. Και έχει καλύτερα αναπτυγμένο υποστηρικτικό καστ που έχουν τις δικές τους ιστορίες να τρέχουν παράλληλα με τον Μπορν, κάτι που δεν έκανε ο Λάντλαμ. Στα δικά του, οι χαρακτήρες υπήρχαν αυστηρά για να εξυπηρετήσουν την ιστορία του Μπορν και η όποια ανάπτυξη τους ήταν υπό αυτό το πρίσμα. Dacre Stoker & Ian Holt – Δράκουλας, ο Απέθαντος Αρκετή φιλόδοξη συνέχεια από έναν απόγονο του Μπραμ Στόκερ και τον συνεργάτη του. Δυνατό και με συνεχείς ανατροπές, αλλά τόσο φιλόδοξο εν τέλει που σου αφήνει την αίσθηση του άνισου και επιτηδευμένου, αίσθηση που ενισχύεται από τα εκτενή σχόλια των συγγραφέων στο τέλος. Φέρνει τα πάνω κάτω στα τεκταινόμενα του πρώτου βιβλίου και εισάγει 2 ονόματα που έχουν απασχολήσει την ιστορία με τις φρικαλεότητες τους για να πάρουν τα ηνία του απόλυτου κακού. Ο Δράκουλας εδώ, καλώς ή κακώς, έχει πολλά από τα στοιχεία που προέκυψαν από τις διασκευές που ακολούθησαν μετά το πρώτο βιβλίο, σκοπίμως, μετατρέποντας πιο πολύ σε έναν σαγηνευτικό αντί-ήρωα. Από την άλλη, και το πρώτο βιβλίο άνισο το είχα βρει όταν το είχα διαβάσει 24-25 χρόνια πριν, με τα πρώτα δύο τμήματα του βιβλίου να είναι τα δυνατά και το τελευταίο να με κουράζει αφάνταστα, απόρροια απ’ ότι μαθαίνω πλέον, του ελάχιστου χρόνου που είχε μεταξύ άλλων υποχρεώσεων ο Μπραμ Στόκερ για να ασχοληθεί μαζί του, που το τράβηξε στα έξι χρόνια, οπότε ίσως στο τέλος βιαζόταν να το ολοκληρώσει για να το εκδώσει, χωρίς να το ραφινάρει. Συστήνεται για ανάγνωση, έχετε δεν έχετε διαβάσει το πρωτότυπο, αλλά μην περιμένετε τίποτε ριζοσπαστικό.

Ο crc είναι το κάτι άλλο... Οι φορές που με έχει εξυπηρετήσει ο Κωστής και μου έχει κάνει προσφορά στην... προσφορά, είναι άπειρες! Εξυπακούεται οτι όταν ψάχνεις κάτι, πρώτα θα απευθυνθείς σε αυτόν, καθώς αν στο βρει, θα στο δώσει σε τιμή out of this world. Απλά ο Δάσκαλος είναι εκεί, με την σπάνια ποικιλία του και όποιος έχει τα φράγκα και δεν τον νοιάζει, του τα σκάει, για να αποκτήσει το αντικείμενο του πόθου του...

Η "Αρχαία κατάρα" συνεχίζει κι ολοκληρώνεται εξαιρετικά. Οι φίλοι μας στον δρόμο για την ανακάλυψη των απαγωγέων της κόρης του Μετρέλεβιτς,πέφτουν σε μία ενέδρα και σώζονται κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή από έναν μυστηριώδη τύπο,για τον οποίο έχουν επιφυλάξεις όσον αφορά τα κίνητρά του. Εννοείται κι εμείς. Η συνέχεια είναι καταιγιστική. Όσο περνάνε οι σελίδες η ένταση και η αγωνία κλιμακώνονται,αρχίζει να ξεμπλέκεται το κουβάρι των αποκαλύψεων και πιστέψτε με,ούτε που φαντάζεστε τα μυστικά που έρχονται στο φως. Σεναριακά έχει στηθεί ένα πανέμορφο σκηνικό,υπάρχουν σκοτεινοί κακοί που έχουν πλάνα που ξεφεύγουν από κάθε φαντασία και γενικά απολαύσαμε μία ιστορία που διαφοροποιείται από τα συνηθισμένα και δίνει περισσότερο βάρος στον αποκρυφισμό. Υπάρχουν και μερικές σκηνές που είναι πολύ δυνατές,κάνοντας έτσι την υπόθεση περισσότερο ενήλικη. Για το σχέδιο δεν έχω να πω κάτι διαφορετικό από το πρώτο μέρος. Άντε τι κάθεστε? Διαβάστε την. Στο δεύτερο και τελευταίο μέρος του "Εξωγήινου",η κόντρα ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον κομμουνισμό καλά κρατεί. Ο Μίστερ Νο είναι φανερό ότι έχει πολλές και μεγάλες διαφορές με τον Σοβιετικό αστροναύτη,αλλά προσωρινά είναι αναγκασμένοι να τις βάλουν στην άκρη μπροστά από έναν κοινό εχθρό,τους αιμοσταγείς Ινδιάνους,που τους επιτίθενται. Καταφέρνουν λοιπόν να μπουν στην διαστημική κάψουλα,προκειμένου να αποφύγουν τα χειρότερα. Εγκλωβισμένοι εκεί,ψάχνουν να βρουν τρόπο να αποδράσουν από τους ιθαγενείς,που ψάχνουν με την σειρά τους τρόπο να τους κάνουν να βγουν από το μεταλλικό τους "καβούκι". Μέσα εκεί οι δύο πρωταγωνιστές έχουν την ευκαιρία να τσακωθούν αλλά και να αναπτύξουν τις γνώμες τους. Με το οξυγόνο να τελειώνει,αποφασίζουν ότι η μοναδική λύση είναι να κάνουν μία ηρωική έξοδο. Η συνέχεια είναι γεμάτη δράση,αγωνία,αλλά και συγκίνηση. Χωρίς βέβαια να παραλείπεται ο από μηχανής θεός,καθώς κι ένα φινάλε βγαλμένο από τα X-Files! Γενικά ήταν μία αξιόλογη ιστορία,αλλά όχι από τις πρωτοκλασάτες του χαρακτήρα. Οι αναφορές στον Ψυχρό Πόλεμο,αλλά και το όλο διαστημικό σκηνικό που είχε στηθεί,με την σύγκρουση στον αέρα,ήταν πρωτότυπα για ιστορίες του Μίστερ Νο. Για να μην πω και για το φινάλε,που αφήνει πολλά υπονοούμενα για την εξωγήινη ζωή. Όμως δεν μπορούσε να αποφύγει κάποιες υπερβολές.Έδωσε πολύ χρόνο στους τσακωμούς,με αποτέλεσμα η ροή σε πολλά σημεία μέχρι την μέση,να φαίνεται ότι κολλάει. Για το σχέδιο η γνώμη μου ισχύει με αυτά που έγραψα και για το πρώτο μέρος. Κι ενώ οι δύο πρώτες ιστορίες του τεύχους έφτασαν στο τέλος τους,"Οι δαίμονες του Βορρά" με τον Τεξ,θα μας κρατήσουν σε αγωνία έναν μήνα ακόμα,μέχρι να ολοκληρωθούν. Στο δεύτερο μέρος,όλοι όσοι έχουν συνασπιστεί για να εντοπίσουν και να πολεμήσουν τους μυστηριώδεις κανιβάλους,ξεκινούν τις συντονισμένες έρευνες κι οργανώνονται. Ο αναγνώστης διαβάζει γεμάτος αγωνία,τις περιπέτειες που έχουν τα τμήματα των ανδρών που έχουν βγει για την αναζήτηση. Ο συγγραφέας μάς χαρίζει πολλές σελίδες ατελείωτης και σκληρής μάχης,ανάμεσα στους ανθρώπους και στα απόκοσμα αυτά όντα,που όμως ματώνουν και πεθαίνουν (αν κι όχι εύκολα). Το φινάλε βρίσκει όλη την ομάδα ταμπουρωμένη μέσα στο Φρούριο Χόουπ,να προσπαθεί να αποκρούσει το σφυροκόπημα των δαιμόνων. Κι ενώ τα έξυπνα κόλπα που σκέφτηκαν οι πολιορκημένοι για την εξόντωση των κακών,φαίνεται να γέρνουν την ζυγαριά υπέρ τους,η τελευταία σελίδα ανατρέπει τα πάντα και βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο,στην κυριολεξία. Δυνατό,λοιπόν,και το δεύτερο μέρος,με τις σφοδρές μάχες να έχουν την τιμητική τους,αλλά και την αγωνία που προκαλούσε η αναμονή στο δάσος μέσα στην νύχτα,γνωρίζοντας ότι από στιγμή σε στιγμή θα γίνει η επίθεση. Η ηρεμία πριν από την καταιγίδα. Πολύ όμορφο συγγραφικό στιλ. Το τρίτο μέρος προβλέπεται ακόμα πιο έντονο. Ούτε και το σχέδιο με απογοήτευσε.

Καλό του Παράδεισο... Πήγε σε ένα καλύτερο μέρος... Καλό ταξίδι Τζιμάκο!!! Έχουμε παρκαταθήκη τα τραγούδια σου!!! Και το καυστικό σου χιούμορ!!!

τα τεύχη 241 , 307 , 339 , 394 , 452 , 455 Τα εξώφυλλα προστέθηκαν στο πινακάκι της παρουσίασης.

το τεύχος 106 Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

tonytony, πρέπει να είσαι ο γνωστός πόστερ που ανεβάζει τα εξώφυλλα στο Retromaniax. Ελπίζω να ανεβάσεις και άλλα εξώφυλλα περιοδικών εδώ.

Είναι μια πραγματικά θαυμάσια ευκαιρία για να δούμε ιστορίες με μπλε, κόκκινο και κίτρινο Κόναν. Επίσης περιμένω ασιατική και γυναικεία έκδοση. Η γυναίκα Κόναν δεν θα είναι διαφορετική αλλά ο ίδιος αφού τον μεταμόρφωσε ένας κακός μάγος

Σε επηρεασα και συνεχιζω να σε επηρεαζω? Εγω τωρα ξεκινησα το σπορ με τις φιγουρες. Κοιταω δεξια και αριστερα τι μπορω να βρω, απο αστεριξ μεχρι λουκυ λουκ και υπερηρωες, εχοντας παντα βασικο γνωμονα και το οικονομικο του θεματος, μιας και μιλαμε για δυσαναλογα ακριβο σπορ. Ως τωρα εχω μερικες υπερηρωικες φιγουρες μεσαιου μεγεθους (15-20 εκατοστα), και ψαχνω να εμπλουτισω τη συλλογη και με αλλες, κυριως Marvel και αστεριξ/λουκυ λουκ. Θελω να τις εχω ετοιμες ωστε να διακοσμησω τη μελλοντικη μου βιβλιοθηκη κομικς, κοιτω δηλαδη μακροπροθεσμα

Έχω αγοράσει κάποιες, μου έχουν κάνει δώρο κάποιες άλλες, έχω κερδίσει σε κληρώσεις/διαγωνισμούς κάποιες άλλες. Σε μεγάλο μέγεθος έχω δύο Μπάτμαν, έναν Joker, μια Wonder Woman, έναν Spawn, έναν Οβελίξ ενώ έχω και καμιά δεκαριά μικρούλες. Θέλω κι άλλες, κοιτάω που και που, έχω σταμπάρει κιόλας κάποιες αλλά τα οικονομικά μου δεν συμφωνούν. Και όταν έχω το δίλημμα να δώσω €100 σε ένα άγαλμα ή για ένα ταξίδι συνήθως επιλέγω το δεύτερο. Και φυσικά δεν έχω ούτε τον χώρο για να τις μοστράρω όπως τους πρέπει. Αλλά πιστεύω στο μέλλον θα πάρω κι άλλες

κακώς Από τη στιγμή που τον λες αγαπημένο χαρακτήρα, έχεις δει όλες τις άλλες και γενικώς δεν αράζεις για βαριά πράγματα, αλλά για χαλαρό popcorn και τζέρτζελο, τότε είμαι σίγουρος πως θα διασκεδάσεις με όλες τους Είναι όλες τους χαλαρά 6/10 και είναι η φάση στην οποία προσπαθούν να στηρίξουν το franchise βάζοντας σοβαρούς ηθοποιούς τριγύρω (αλλά και οι διάφοροι σκηνοθέτες έχουν μερικά ωραία πράγματα στα βιογραφικά τους). Θα εκτιμήσεις περισσότερο και τις διάφορες σκηνές που έχεις δει Καλές είναι. Θα σου αρέσουν. Γκαραντί

Υπάρχει μεγάλη κουβέντα, μάλλον θα είναι ένα hommage άλμπουμ, κάτι σαν αυτά που βγήκανε για τον Λούκι Λουκ, ο ίδιος ο Σφαρ έβγαλε ένα απίστευτο μακρυνάρι στο FB όπου εξηγεί πολλά και διάφορα, λέγοντας ότι προσπάθησε να γράψει ένα σωρό παλιές σειρές και ότι στο παρελθόν είχε προτείνει να κάνει άλμπουμ βασισμένο στον McClure και τον RedNeck. Η κουβέντα συνεχίζει. Ο admin όμως του φόρουμ του BDGest μάλλον αμφισβητεί ότι οι Μπλαίν, Σφαρ ξέρουν ποιος ακριβώς είναι ο Μπλούμπερι με ένα καταπληκτικό σκίτσο.

@germanicus

ήθελα να φτιαξω δημοσκοπηση για φιγουρες.. και με μεγαλη εκπληξη ανακαλυψα οτι ηδη ειχα φτιαξει το μακρινο 2011 χαχαχχα που να το θυμαμαι.. τοτε ειχα απαντησει οχι γιατι δεν βγαινω.. 7 παρα κατι (ή 6+) χρονια μετα.. βουτηξα το χερι μου στο μελι μια φορα και ψιλο κολλησα.. ολο κοιταω φιγουριτσες (αγαλματα κυριως) μετραω βεβαια τα κουκια και δεν βγαινουν αλλα την αμαρτια την κανω που και που για πειτε οι νεοτεροι... οι παλιοι αλλαξαν γνωμη;;;;

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #187 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους. Εξώφυλλο (από τον καθηγητή Αγγλικών του πανέμορφου Λεωνιδίου Γεώργιο @leonidio) Εδώ Λιμνούπολη! (by Silvia Ziche) Ιστορίες. "Ανταποδοτική τιμωρία." Ένας ιδιοκτήτης καθαριστηρίου ,ο Λι Παν επισκέπτεται τον Σκρουτζ στο γραφείο του στο Θησαυροφυλάκιο. "Στην καρδιά της περιπέτειας." Ο Μίκυ μαζί με την Μίννι, τον Γκούφυ και τους Μόρτυ και Φέρντυ ετοιμάζονται να ξεκινήσουν για διακοπές στην φύση. Εκεί που αναρρωτιούνται πως θα βρούν τον δρόμο τους η Μίννι φέρνει ένα κειμήλιο από το μπαούλο των παππούδων της. Έναν λευκό χάρτη. Έτσι ξεκινάει μία τυχοδιωκτική εξιστόρηση για την εξερεύνηση της Αφρικής στην Βικτωριανή εποχή κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους. "Το σούπερ ντέρμπυ." Φέθρυ και Γκαστόνε πηγαίνουν στο σπίτι του Ντόναλντ για να παρακολουθήσουν μία ποδοσφαιρική αναμέτρηση. Αντί για αυτό τα δύο ξαδέλφια αναλώνονται σε λογομαχίες με τον Γκαστόνε θεατή. "Η ώρα της αλήθειας." Ο Μόρτυ και ο Φέρντυ έχουν τα γενέθλιά τους και ο Μίκυ τους ετοιμάζει ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο. Το αποτέλεσμα όμως δεν είναι το αναμενόμενο και στο τέλος η ειλικρίνεια αποδεικνύεται ο καλύτερος σύμβουλος. "Η οδύσσεια ενός τεμπέλη." Ο Ντόναλντ τραβάει των παθών του τον τάραχο για να αποδείξει στα ανηψάκια του ότι δεν είναι τεμπέλης. Δυστυχώς μετά από μία πραγματικά κουραστική ημέρα η απόψη των ανηψιών του παραμένει ίδια. Μονοσέλιδες ιστορίες. Παπιά εν πτήσει: "Ιπτάμενη μπουγάδα." Παπιά εν πτήσει: "Αεροπλάνα σε κλίμακα." Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ. Εν κατακλείδι. Αρκετά συμπαθητική εώς καλή και με πρωτότυπες σεναριακές πινελιές η "συνεργασία" του Σκορουτζ με τους Μουργόλυκους. Διαβάζεται ευχάριστα αλλά δύσκολα θα επέστρεφα στις σελίδες του τεύχους για να την ξαναδιαβάσω. Μία ακόμα περιπέτεια της σειράς "Βικτωριανοί μύθοι" εμπεριέχεται σε αυτό το τεύχος. Ταξίδι σε άλλες εποχές και μέρη μακρινά. Κρατάει τον αναγνώστη καθηλωμένο στις σελίδες του που παρ' ότι είναι πολλές δε θέλεις να τελειώσουν. Ακολουθεί μια συνάντηση ξαδέλφων με την λογομαχία να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Άνευρη ιστορία που διαβάζεται "κάπως" (πολύ "κάπως" όμως) ευχάριστα και ξεχνιέται ευθύς αμέσως. Πέρα από το το διδακτικότατο μήνυμα η περιπέτεια ,ο Θεός να την κάνει, του Μίκυ και των ανηψιών του στην Ρινοκερούπολη (πραγματικά έγραψα αυτή την λέξη;) δεν έχει να προσφέρει απολύτως τίποτα άλλο. Εκτός αν υπολογίσετε ότι η Τρούντυ έχει κόρη και η Μίννι ένα μίνι alter ego της διάνοια στα μαθηματικά. Τέλος η ατυχία του Ντόναλντ δε τον αφήνει να δείξει την αξία του... Ψιλοκαλούτσικη ιστορία. Στο τεύχος υπάρχουν και δύο μονοσέλιδες που τις λες συμπαθητικούλες... Ειδική μνεία στο finale της δεύτερης!!! Σειρά προτίμησης ιστοριών. 1. "Στην καρδιά της περιπέτειας." 2. "Ανταποδοτική τιμωρία." 3. "Η οδύσσεια ενός τεμπέλη." 4. "Το σούπερ ντέρμπυ." 5. "Η ώρα της αλήθειας." 6/10... Πραγματικά μέτριο τεύχος. Ευελπιστώ να ήτνα μόνο μία άτυχη στιγμή γιατί θα ομολογήσω ότι μας είχαν καλομάθει. Συμφωνώ απόλυτα με τον @rorschach στο προηγούμενο σχόλιο. Υ.Γ.: Μία απορία. Σε πολλές ιστορίες βλέπουμε τον Σκρουτζ να ψάχνει στο πάρκο για να διαβάσει τα Παπιονέα χωρίς να βάλει το χέρι στην τσέπη. Έστω και τα χθεσινά. Μα δε του ανήκουν;;;

Άμα ψάξεις θα βρεις και Ψαρόπουλου. Αλλά οι παρουσιάσεις δεν είναι για τέτοιες ερωτήσεις.

Μεγάλος διαγωνισμός Ερίκ Καστέλ: Το ΕΘΝΟΣ σε στέλνει στη Βαρκελώνη για να δεις αγώνα της Μπαρτσελόνα στο Καμπ Νόου! Ο θρυλικός Ερίκ Καστέλ επέστρεψε στην Ελλάδα μέσα από το “ΕΘΝΟΣ της Κυριακής” και ήρθε η στιγμή να ανταποδώσει την εντυπωσιακή υποδοχή που του επιφύλαξε το ελληνικό κοινό. Να πει το δικό του “ευχαριστώ” σε σένα και τους χιλιάδες αναγνώστες που από τις 17 Δεκεμβρίου σπεύδουν στα περίπτερα για να αγοράσουν το “ΕΘΝΟΣ της Κυριακής” και να διαβάσουν τις περιπέτειες του ήρωα της Μπαρτσελόνα. Τι καλύτερο δώρο λοιπόν από το να στείλει ο Ερίκ Καστέλ και το ΕΘΝΟΣ ένα τυχερό στη Βαρκελώνη και στο επιβλητικό Καμπ Νόου για να παρακολουθήσει από κοντά έναν αγώνα της Μπαρτσελόνα! Να γνωρίσει το γήπεδο στο οποίο δοξάστηκε ο Ερίκ Καστέλ και να δει εν δράσει μία από τις μεγαλύτερες ομάδες στον πλανήτη! Η συγκυρία είναι εκπληκτική καθώς ο καλύτερος παίκτης που εμφανίστηκε ποτέ σε κόμικ σε στέλνει να δεις από κοντά τον- για πολλούς- καλύτερο παίκτη στον κόσμο στην πραγματικότητα! Διαβάζοντας τις συναρπαστικές ιστορίες του Ερίκ Καστέλ έχεις την ευκαιρία να θαυμάσεις από κοντά έναν άλλο μάγο της μπάλας, τον Λιονέλ Μέσι στην πιο ώριμη φάση της καριέρας του. Ο τυχερός του σούπερ διαγωνισμού θα πάρει ένα φίλο ή μία φίλη του και θα βρεθεί το τριήμερο 10-12/2 στη Βαρκελώνη για να δει από τις εξέδρες του Καμπ Νόου τον αγώνα Μπαρτσελόνα-Χετάφε για τη La Liga την Κυριακή 11 Φεβρουαρίου! Στο δώρο συμπεριλαμβάνονται τα αεροπορικά εισιτήρια, η διαμονή (10/2-12/2) και φυσικά δύο εισιτήρια για τον αγώνα! Και τι χρειάζεται για να πάρεις μέρος στον διαγωνισμό; Να αγοράσεις το “ΕΘΝΟΣ” της Δευτέρας 15/1 όπου κυκλοφορεί μαζί με την αφίσα του Ερίκ Καστέλ. Να βγάλεις μία φωτογραφία μαζί με την αφίσα και Nα την ανεβάσεις ως σχόλιο στο σχετικό post του διαγωνισμού στη σελίδα του Facebook του “Εθνους” που θα ανέβει την ίδια ημέρα! Νιώσε από κοντά την αύρα του ιστορικού Καμπ Νόου, εκεί που “ζωγράφιζε” με την μπάλα ο θρυλικός Ερίκ Καστέλ, παρακολουθώντας τον Λιονέλ Μέσι, τον Λουίς Σουάρες, τον Κοουτίνιο και τα άλλα αστέρια της ομάδας του Ερνέστο Βαλβέρδε να αγωνίζονται απέναντι στην Χετάφε. Και όλα αυτά έχοντας την ευκαιρία να περάσεις ένα υπέροχο τριήμερο στην πανέμορφη Βαρκελώνη με όποιον επιθυμείς! Ο Ερίκ Καστέλ επέστρεψε στην Ελλάδα χάρη στο ΕΘΝΟΣ και σε στέλνει εκεί όπου ξεκίνησαν όλα. facebook.com/ethnos.gr

Όσοι δεν έχουμε Facebook θα μείνουμε στην Ελλάδα με την αφίσα του Καστέλ στο χέρι.

και από εμένα φίλτατε @PeterGree!!! Αφού γνώρισες την τρέλλα που μας δέρνει στην Λέσχη και είχες το κουράγιο να γραφτείς και εδώ... ΑΞΙΟΣ!!! Η γενναιότητά σου θα ανταμοιφθεί με περισσότερη τρέλλα, ωραίες συζητήσεις και ανταλλαγή απόψεων για τα αγαπημένα μας κόμικς και όχι μόνο!!! Άμα καταφέρεις να έρθεις και στην πίτα στις είκοσι Γενάρη θα γνωρίσεις ακόμα πιότερο κόσμο και θα απολαύσεις και έναν από τουε υπέροχους λόγους του Προέδρου @Valtasar!!! Ερωτήσεις, απορίες, πειράγματα ευπρόσδεκτα... Καλή διαδυκτιακή περιήγηση στο καλύτερο ελληνικό forum για κόμικς και όχι μόνο!!!

Περιμένω να βγάλει εφημερίδα τους Fantastic Four και να παίξει διαγωνισμός με δώρο ταξίδι στην Negative Zone