Αίθουσα Νικητών

Επιτρέψτε μου ένα Off-Topic. Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε για το γεγονός που υπάρχει το GreekComics.gr ; Προφανώς υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίου πρέπει να υπάρχει αλλά, συγκεκριμένα, σκεφτείτε πόσοι από εμάς δεν θα είχαμε μάθει για το "κόλπο" με τα Μπάρνι, για το 2 στα 3, για τις καιρούς πολύ χαμηλές τιμές, για το δαχτυλιδι κλπ. Πολλές φορές, στην καθημερινότητα και στην ταχύτητα των πραγμάτων, κάποια πράγματα τα θεωρούμε δεδομένα. Δεν είναι όμως και, τουλάχιστον μια στο τόσο, θα πρέπει να το αναγνωρίζουμε και να αποδίδουμε "τα του Καίσαρος τω Καίσαιρι". Προσωπικά, ευχαριστώ όλους όσους το έστησαν, το γιγάντωσαν, το έτρεξαν και εξακολουθουν να το τρέχουν. Κάνατε, και εξακολουθείτε να κάνετε, πολύ μεγάλη δουλειά. Τέλος του Off-Topic.

Το Σάββατο που μας πέρασε,εκτός από το νέο κόμικ που είναι αφιερωμένο στον μεγάλο Γιώργο Ζαμπέτα,ένας άλλος μεγάλος Γιώργος (ο Killmath) μου άφησε στην Λέσχη το τρίτο τεύχος της σειράς "Sπέσιαλ" που μου έλειπε για να κλείσω την σειρά. George.

Απο FB: σε λίγες μέρες κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΟΞΥ

Αξιόλογο άλμπουμ. Ίσως ήταν too safe, αλλά μου άνοιξε την όρεξη για το άλλο Corto του διδύμου, που φαίνεται να σέβεται σε μεγάλο βαθμό το κειμήλιο που πιάνει στα χέρια της. Πιο αναλυτικά. Σεναριακά, ο Canales έχει μεν πατήσει στο ύφος του Pratt, αλλά παράλληλα έχει δώσει μια μοντέρνα οπτική. Ο Pratt δεν ήταν πολύ φίλος των «κανόνων» αφήγησης όπως τους ξέρουμε σήμερα (αυτό είναι και ένα μέρος της γοητείας του), αλλά ο Canales τους εισάγει με αρκετή επιτυχία μπορώ να πω. Ωστόσο, δε λείπουν τα προβληματάκια. Η πλοκή έχει μερικές ευκολίες και σε σημεία φαινόταν εξόφθαλμα ότι ο Canales προσπαθούσε να δώσει έναν πρατικό τόνο (π.χ. στα δύο πρώτα καρέ της σελίδας όπου ο διάλογος είναι λίγο χαζός). Το τέλος προσπαθεί να μιμηθεί τα «απότομα» φινάλε των πρωτότυπων ιστοριών, αλλά η κορύφωση που προηγείται δεν είναι τόσο δυνατή. Από τη μεριά του ο Pellejero, επίσης συνδυάζει το στυλ του Pratt με λίγο πιο προσωπικά στοιχεία. Σε γενικές γραμμές έμεινα ικανοποιημένος, αν και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει σύγκριση. Ο χρωματισμός μου φάνηκε κάπως παράταιρος, αλλά δε βγάζει και μάτι imho. Η έκδοση; Παρότι το κολλημένο μου μυαλό αποζητάει απλό χαρτί και όχι ιλουστρασιόν για τον σκουλαρικοφόρο ναυτικό, είναι υποδειγματική. Πολλά μπράβο στην εκδοτική, που μας ξάφνιασε ευχάριστα. Ελπίζω να πάει καλά και να δούμε σύντομα και το άλλο άλμπουμ.

Έχω καιρό να ποζεριάσω εδώ! Πήγα πρωί πρωί και πήρα το Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν. Εντυπωσιάστηκα από το slipcase, αλλά και την ποιότητα των τόμων που τους περίμενα όπως του Έλρικ, αλλά τελικά είναι πολύ καλύτεροι. Επίσης είχε μέσα και μια χορταστικών διαστάσεων αφίσα με το cover art του 4ου τόμου, η οποία θα αντικαταστήσει μια από τις άλλες δύο που έχω στο σαλόνι μου (μια BvS και ένας χάρτης της Μέσης Γης... μαντέψτε ποιος είναι ο αδύναμος κρίκος ).

Σειρά εκπαιδευτικού χαρακτηρα πλαισιωμένη με τους γνωστους χαρακτηρες του Ντισνευ (Σκρουτζ,Ντοναλντ,Μικυ,Γκουφυ,Πλουτο κ.α.) που απευθύνεται με ξεναγό το ποντίκι σε μαθητές Δημοτικού και αφορά την κυκλοφοριακή αγωγή. Κουίζ, παιχνίδια και όλα τα σχετικά. Για όσους έχουν παιδιά σε ηλικία δημοτικού. Συμφωνα με τα credits που αναγραφονται στο εσωτερικο της εκδοσης η κυκλοφορία του συγκεκριμενου τίτλου κυκλοφόρησε το 1998 (Νο 1/ 04.1998) απο την εκδοτική "EGMONT CLUB (C)DISNEY" και δόθηκε ως εξτρα ένθετο με το περιοδικό "Η ζωή με το παιδί". Η περιοδικοτητα ειναι μηνιαία και στο τευχος 4 (07.1998) είχαμε ως χορηγό την γνωστότατη αλυσίδα ταχυφαγείων:Mc Donalds. Σύμβουλοι της συγκεκριμένης έκδοσης ήταν η Μαρία Παυλή-Κορρέ (κοινωνιολόγος), καθως και η Πιέρα Λευθεριώτου (εκπαιδευτικός). Μεταγενέστερη προσπάθεια ενημέρωσης σχετικα με το ιδιο θέμα αλλα με τις μίσες σελιδες (16) εγινε απο την χορηγία της εταιρίας πετραιλοείδών BP. Εδω η παρουσιαση. Κάποιος αν εχει διάθεση να το καταχωρήσει στο inducks παρακαλώ.. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον Dr Paingiver.

Όλα θα βγουν σε epic collection. Η σειρα epic collection είναι τα άπαντα της Μαρβελ και ο αντικαταστάτης των essential. Απλά όπως πολύ σωστά λέει ο φιλος GreekComicFan θα αργήσουν αρκετά γιατί δίνεται προτεραιότητα σε runs που δεν υπάρχουν σε τόμους ή δεν πουλάνε σε άλλη μορφή. Εδω το run του Miller πουλάει και ανατυπώνεται συνεχώς και σε omnibus και σε tpb άρα το epic collection του λογικά θα αργήσει, ίσως να είναι και το τελευταίο από το Daqredevil Vol 1 που θα εκδοθεί. Μεχρι στιγμής για τον αγαπημένο μας Ματ Μέρντοκ έχουν ανακοινωθεί η κυκλοφορήσει τα εξής epic collection : 1 The Man Without Fear 1964-1966 Daredevil #1-21 472 July 13, 2016 978-0785195481 2 Mike Murdock Must Die! 1966-1968 Daredevil #22-41, Annual #1 And material from: Not Brand Echh #4 520 February 14, 2018 978-1302910044 3 Brother, Take My Hand 1968-1970 Daredevil #42-63 472 February 22, 2017 978-1302904258 13 A Touch of Typhoid 1988-1989 Daredevil #253-270; Punisher #10 472 January 20, 2016 978-0785196884 14 Heart of Darkness 1989-1990 Daredevil #271-282, Annual #5-6 And material from: Punisher Annual #3; Incredible Hulk Annual #16; Silver Surfer Annual #3 488 September 20, 2017 978-1302907914 18 Fall From Grace 1993-1994 Daredevil #319-332, Annual #10; additional pages from original Fall From Grace trade paperback 456 April 9, 2014 978-0785185161 19 Root of Evil 1994-1995 Daredevil #333-344; Elektra: Root of Evil #1-4 440 July 25, 2018 978-1302912581 21 Widow's Kiss 1997-1998 Daredevil #365-380, -1; Daredevil/Deadpool Annual '97 504 August 19, 2015 978-0785192978

Επιπροσθέτως: Το timing του Μπλε κομήτη είναι καταπληκτικό. Έρχεται σε μια εποχή που κόντρα στο ρεύμα της εποχής (τεχνολογική άνθηση, Tablets, pc κτλ) τα κόμικ στην Ελλάδα έχουν άνθηση. Δείτε το τοπίο 4 χρόνια πριν. Στα περίπτερα δεν κυκλοφόραγε τίποτα νέο. Ξαφνικά, να τα Ντίσνευ, να τα ΜΠΛΕΚ (εκδόσεις ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ γενικά), να οι προσφορές μέσω εφημερίδων (μεθαύριο Ερικ Καστέλ μην ξεχνιόμαστε) να και ο Μπλε κομήτης να καλύψει το κενό της Βαβέλ και του 9. Να μην αναφέρω την άνθηση των Graphic novels, fanzines κ.τ.λ. Άσχετα σε ποιούς αρέσει και ποιούς όχι σαν περιοδικό-ύλη η κυκλοφορία του Μπλέ Κομήτη είναι από τα πλέον ευχάριστα νέα της χρονιάς!!!!

Πριν από λίγες ημέρες η Osprey Games (εάν σας λέει κάτι το όνομα είναι κλάδος της κορυφαίας εκδοτικής ιστορικών βιβλίων Osprey Publishing) ανακοίνωσε το παιχνίδι Judge Dredd: The Cursed Earth. Πρόκειται για ένα re-implementation του περσινού παιχνιδιού The Lost Expedition, στο σύμπαν του γνωστού δικαστή της 2000AD, από την οποία όπως φαίνεται και στο εξώφυλλο έχει πάρει τα δικαιώματα. Το παιχνίδι παίζει συνεργατικά ή σόλο ή και ανταγωνιστικά σε ομάδες, αλλά όχι ανταγωνιστικά ο ένας εναντίον του άλλου. Είναι της νέας γενιάς επιτραπεζίων ελαφρώς adventure, ελαφρώς narrative, όπως είναι αρκετά της μόδας τα τελευταία χρόνια. Περισσότερες πληροφορίες δεν έχουν γίνει γνωστές πέρα από το ότι θα πρόκειται για περιπέτειες που θα διαδραματίζονται στα Wastelands με σκηνικό που θα περιλαμβάνει τους απαραίτητους μεταλλαγμένους, μέχρι και δεινόσαυρους όπως μας πληροφορεί η ανακοίνωση της εταιρίας. Η σελίδα στο BGG (ακόμα δεν έχει τίποτα).

Με αφορμή την "δημοφιλία" του Μόρτιμερ θυμήθηκα πως όταν είχε έρθει το 2016 στην Ελλάδα ο συχωρεμένος Ted Benoit του είχα ζητήσει αφιέρωση Μπλεικ και του είχε φανεί παράξενο που το ζήτησα γιατί σε όλους σχεδίαζε τον Μόρτιμερ!

Σε ερώτηση μου στο Facebook της anubis, μου απαντησαν ότι με το καινούργιο έτος θα κυκλοφορήσει σε τομο το DK III The master race του Miller

Από το Μορταντέλο #1, ο Φακούντο γυρίζει τον κόσμο, του Gosset.

Θεωρώ πως έχει πολύ ιδιαίτερο χιούμορ που δεν είναι για όλους. Προσωπικά δεν μ΄άρεσε Ξεκίνησα να διαβάζω τον 1ο τόμο και τον παράτησα στη μέση. Δεν βρήκα ενδιαφέρον. Ακόμα και στο σκίτσο(που συνήθως δεν δίνω μεγάλη σημασία) κάτι με χάλασε. *Διαβάζω παράλληλα τους Μπλε(Les Tuniques Bleues). E εκεί έχω γελάσει 10πλάσιες φορές απ΄ότι με το "Μπουντρούμι". Sorry guys

Έχουμε το ολοκληρωμένο ημερολόγιο Σε 3 τεύχη τελικά η Αυτοκρατορία των Πάγων. Στο τελευταίο τεύχος ίσως να έχουμε και DoubleDuck.

Ήταν στο Τοπολίνο 3093, πριν το 2ο μέρος της ιστορίας, ουσιαστικά ως περίληψη του 1ου μέρους. Στην ελληνική εκδοχή έχουν αλλάξει κάποια από τα κείμενα που ήταν σπόιλερ. Παραμένει η απορία γιατί όλα αυτά μπήκαν σε αυτό το Μίκυ Μάους και όχι στο επόμενο.

@laz33 Μέχρι να το σκεφτείς θα το έχουν πάρει άλλοι και δεν θα προλάβεις. Οπότε θα βγεις και από το δίλημμα!

Μια συμπληρωματική προσθήκη στην από πάνω: Λίγα περί έκδοσης: Βρίσκω τους τίτλους εξαιρετικούς. Δεν ξέρω γιατί αλλά τόσο οι αρχικοί όσο και οι μεταφράσεις της μαμούθ άνετα τίτλοι για βιβλία. Πολύ λυρικοί, ειδικά των Κέλτικων (λιγότερο των αιθιοπικών και του βουντού). Επίσης σε σχέση με το Βουντού για τον Κύριο Πρόεδρο εδώ δεν με κούρασε η γραμματοσειρά - ευτυχώς απέφυγαν εκείνη την μπούρδα που η τελεία δεν ξεχωρίζει από το κόμμα και κουράζεσαι υπερβολικά στην ανάγνωση, ενώ βρήκα πολύ πετυχημένη και την μετάφραση. Σε κάποια σημεία είναι κακή η εκτύπωση, ειδικά στα έντονα μαύρα της στολής του Κόρτο (π.χ. σελ. 71-72 κάτω) ή του Όμπερον (σελ. 93 κάτω), αλλά παρατήρησα κάποιες γραμμές που δεν κολλούσαν με το υπόλοιπο σχέδιο και πριν αφορίσω την μαμούθ κατέβασα μια ξένη έκδοση για να δω. Τελικά είναι σχέδια του πραττ (γραμμές καπνών, πάχνη, ομίχλη και γενικά οτιδήποτε που φτιάχνει ατμόσφαιρα στα περιφερειακά) και στο ασπρόμαυρο παρεξηγούνται ως λάθη στην εκτύπωση. Για παράδειγμα, στην σελ. 84-85, στην ιστορία "Όνειρο χειμωνιάτικου πρωινού" παρατηρούμε γραμμές πάνω στην Ροβένα και τον Κόρτο. Αντιγράφω τα καρέ από μια έγχρωμη έκδοση: Στην ιστορία "Κάτω από την σημαία του χρήματος", ο Έλληνας ναυτικός που μεταφέρει την κομπανία με τον χρυσό του Μοντενέγκρο στην Ελληνική έκδοση ονομάζεται "Ονάτης". Αρχικά υπέθεσα ότι δεν μπορούσαν να βάλουν το όνομα του λόγω δικαιωμάτων (?), αλλά και στο αγγλικό scanlation αναφέρεται ως "Onatis", άρα και εκείνος ο μεταφραστής το μετέφερε αυτούσιο από τα Γαλλικά. Όπως και να χει η ομοιότητα είναι παραπάνω από εμφανής. Τέλος, παραθέτω αυτούσια κάποια εισαγωγικά άρθρα στα Αγγλικά που θα βοηθήσουν να μπει στο κλίμα πιο εύκολα όποιος διαβάσει τις ιστορίες "Κονσέρτο σε Ο Μινόρε", "Όνειρο χειμωνιάτικου πρωινού" και "Μπουρλέσκ". Είναι παρμένα από το ίδιο scanlation. Δυστυχώς σε αντίθεση με άλλα Κόρτο όπως το Βενετσιάνικο Παραμύθι, εδώ η Μαμούθ τσιγκουνεύτηκε πολύ να χώσει έξτρα πράμα στην αρχή. Είναι τέτοια η φύση των ιστοριών που υπήρχαν άπειρα πράγματα να προσθέσουν εκτός του Κόκκινου Βαρώνου για να είναι πιο πλήρης η έκδοση.

Στη προσπάθεια μου να βρω ένα καλό θέμα για το σημερινό άρθρο, αγαπητοί αναγνώστες, άρχισα να παρατηρώ δίπλα μου, άρχισα να κάνω βόλτες, να παρατηρώ ανθρώπους στη εργασία τους, στη βόλτα ή στη καφετέρια, ανθρώπους να κάνουν τα ψώνια τους. Άνοιξα να παρακολουθήσω τηλεόραση. Όλα αυτά που παρατήρησα, δεν μου άρεσαν καθόλου.... Ανθρώπους να τρέχουν σαν ρομπότ να προλάβουν την δουλειά τους, ανθρώπους μες στο λεωφορείο δίπλα-δίπλα χωρίς να μιλούν, χωρίς να χαμογελούν. Δελτία ειδήσεων γεμάτα από εγκλήματα, οικονομική κρίση, ανεργία, συνταξιούχους και χαμηλόμισθους σε απόγνωση κ.α. Για μέρες αναρωτιόμουν με τι θέμα θα μπορούσα να ασχοληθώ ώστε να καταφέρω να απαλύνω λίγο το μαύρο χρώμα που το τελευταίο καιρό επικρατεί. Ήξερα πως κάτι θα υπήρχε, πως δεν χάθηκε ακόμα τίποτα. Έψαχνα ένα κείμενο που θα «χρωμάτιζε» με πολλά χρώματα τις ζωές μας, ένα κείμενο που θα έφερνε την ελπίδα ξανά. Μα κάποια στιγμή άρχισα να χάνω και εγώ την πίστη μου. Απογοητευμένη καθώς ήμουν, βγήκα έξω, να πάρω λίγο αέρα, να δω πιο καθαρά.. Έτσι πήγα μέχρι το κοντινό περίπτερο... Εκεί είδα το θέμα που έψαχνα... Είδα δύο παιδικά μάτια λαμπερά, γεμάτα όνειρα, ελπίδα να διαβάζουν με ενθουσιασμό και λαχτάρα ένα παιδικό βιβλίο κόμικς. «Αυτό είναι» σκέφτηκα και ευθύς έτρεξα στο σπίτι για να γράψω... Μόλις είχα βρει αυτό που αναζητούσα τόσο καιρό... Ένα όμορφο και χαρούμενο κείμενο θα γράψω αυτή την φορά, αγαπητοί αναγνώστες με ένα ενδιαφέρον θέμα. Σήμερα θα ασχοληθώ, με την ιστορία των κινούμενων σχεδίων. Τι λέτε; Θέλετε να μάθουμε περισσότερα για τα κόμικς που διαβάζαμε όταν ήμασταν παιδιά, και που συνεχίζουν να διαβάζουν τα παιδιά μας; Από πού προέρχεται η λέξη «κόμικς» αλλά και πότε εμφανίστηκε το πρώτο κινούμενο σχέδιο θα μάθουμε σήμερα. Τι λέτε; Ας αρχίσω το ταξίδι μέσα στο χρόνο των κινούμενων σχεδίων... Η λέξη «κόμικς» προέρχεται ετυμολογικά από την λέξη «κωμικός» κι αυτό γιατί οι πρώτες ιστορίες ήταν κωμικού περιεχομένου. Σύμφωνα με τον ορισμό, «κόμικς» είναι η τέχνη της αφήγησης ιστοριών με διαδοχή σχεδιασμένων εικόνων στη τυπογραφική επιφάνεια. Σύμφωνα με τον ορισμό τα κόμικς αφηγούνται πάντα ιστορίες οποιουδήποτε περιεχομένου. Για να υπάρξει κόμικς πρέπει να υπάρχουν διαδοχικές εικόνες όπου η μία συνεχίζει το νόημα της άλλης. Μία ιστορία κόμικς είναι πάντα τυπωμένη σε χαρτί. Τα κόμικς αποτελούν τέχνη, την 9η τέχνη. Είναι μία τέχνη που έχει προοπτικές να αναπτυχθεί στο μέλλον αλλά δυστυχώς έχει κατηγορηθεί από πολλούς γι αυτό και θα ήταν ριψοκίνδυνο να την θεωρήσουμε πραγματική τέχνη. Όσο αφορά την δομή των κόμικς, αποτελούνται από τουλάχιστον δύο εικόνες, και στη περίπτωση που υπάρχει κείμενο, αυτό δεν λειτουργεί ποτέ εις βάρος των εικόνων. Ο Πέτρος Μαρτινίδης χρησιμοποιεί τον όρο «εικονογραφήγηση». Αυτός ο όρος δεν δεσμεύει την θεματική των ιστοριών, κάτι που κάνει ο όρος «κόμικς» , ο οποίος παραπέμπει σε ιστορίες κωμικού περιεχομένου. Η διαφορά ανάμεσα στην «εικογραφήγηση» και στην «εικονογράφηση» είναι ότι στη τελευταία οι εικόνες λειτουργούν διακοσμητικά ενώ στην πρώτη αποτελούν το βασικό στοιχείο για την αφήγηση των ιστοριών. Συνεπώς, ο όρος «εικονογραφήγηση» είναι καταλληλότερος γιατί περικλείει όλα τα χαρακτηριστικά των ιστοριών κόμικς. Προγόνους των εικονογραφηγημάτων , θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε παραστάσεις σε πρωτόγονα σπήλαια ή σε αρχαιοελληνικούς αμφορείς, όπως επίσης και αναπαραστάσεις της ζωής του Χριστού και των αγίων σε χειρόγραφα ή εκκλησίες, καθώς από πολύ παλιά ο άνθρωπος προσπάθησε να αναπαραστήσει την κίνηση. Η πρώτη ιστορία κόμικς ήταν ελβετικής καταγωγής ο δημιουργός της οποίας ήταν ο Ροδόλφος Τόπφερ. Αναδημοσίευση αυτής της ιστορίας είχε γίνει στα αγγλικά το 1842, μισό αιώνα περίπου πριν κυκλοφορήσει στη Αμερική το «Κίτρινο Παιδί» (1896) το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία και η θεματολογία των ιστοριών του απευθυνόταν κατά κύριο λόγο στο παιδικό κοινό. Την δεκαετία του ΄30 στη Αμερική έκαναν την εμφάνισή τους ο Σούπερμαν και ο Μίκυ Μάους. Δημιουργός του Μίκυ Μάους ήταν ο Ουώλντ Ντίσνει. Εκείνη την εποχή ο Ντίσνει έψαχνε να βρει έναν καινούριο πρωταγωνιστή κινούμενων σχεδίων προκειμένου να αντικαταστήσει τον προηγούμενο του ήρωα, τον Όσβαλντ τον Τυχερό Λαγό. Λέγεται πως ο Ντίσνει συνέλαβε την ιδέα να χρησιμοποιήσει ένα ποντίκι ως πρωταγωνιστή ταξιδεύοντας κάποτε με τρένο από την Νέα Υόρκη στο Χόλυγουντ μαζί με την γυναίκα του Λίλιαν. Το αρχικό όνομα που του είχε δοθεί ήταν «Μόρτιμερ Μάους» αλλά η σύζυγος του Γουόλντ Ντίσνευ του πρότεινε να το αλλάξει σε «Μίκυ» το οποίο και επικράτησε τελικά. Ο «Μίκυ» σχεδιάζεται συνήθως με κοντό κόκκινο παντελόνι, μεγάλα κίτρινα παπούτσια και γιγαντιαία άσπρα γάντια στα χέρια. Όμως, μεταξύ 1942 και 1944, το παντελόνι μάκρυνε και ο Μίκυ άρχισε να φορά επίσης σακάκι, γραβάτα, καπέλο και άλλα αξεσουάρ, που τον έκαναν να φαίνεται πιο μοντέρνος και ώριμος. Αλλά και ο χαρακτήρας του Μίκυ, δεν παρέμεινε ίδιος. Αρχικά ήταν σκανδαλιάρης, ζούσε μία ανέμελη και περιπετειώδη ζωή, ενώ κάποιες φορές παρουσιαζόταν και ως κακός. Σιγά-σιγά όμως μεταμορφωνόταν προβάλλοντας έναν ηθικότερο τρόπο ζωής. Έτσι, ο «θορυβώδης» και γεμάτος ένταση Μίκυ έδωσε την θέση του σε ένα προσγειωμένο και πρόσχαρο τύπο, το ενδιαφέρον του οποίου επικεντρωνόταν στο οικογενειακό του περιβάλλον. Επίσης, ο Αιβερκς δημιούργησε το πρώτο στριπ του Μίκυ (εκδοχή σε κόμικ της ταινίας κινούμενων σχεδίων Plane Crazy που εκδόθηκε στις 13 Ιανουαρίου 1930, καθώς και την πρώτη ταινία κινούμενων σχεδίων, για την οποία παρήγε 700 σχέδια την ημέρα.) Ο Μίκυ έχει εμφανιστεί σε περισσότερες από 120 ταινίες, οι 5 από τις οποίες ήταν μεγάλου μήκους. Κέρδισε τρεις υποψηφιότητες, ένα ειδικό Όσκαρ , το οποίο απονεμήθηκε στον δημιουργό του, τον Ουώλτ Ντίσνευ, ενώ πρόσφατα απέκτησε το δικό του αστέρι στο «Πεζοδρόμιο της Φήμης» στο Hollywood. Την ίδια δεκαετία στην Ευρώπη εμφανίστηκε «Τεν Τεν», δημιούργημα του Γάλλου Ερζέ, και στη συνέχεια επικράτησε η φυσιογνωμία του Γκοσινύ ο οποίος σε συνεργασία με άλλους δημιούργησε χαρακτήρες όπως ο «Ιζνογκούντ» ο «Λούκυ Λουκ» και ο «Αστερίξ». Ακόμα, στη περίοδο του Β'; Παγκόσμιου Πολέμου εμφανίστηκαν κόμικς βίαιου και αντιπαιδαγωγικού περιεχομένου, γνωστά και ως « Underground Comix ». Ο Τεν Τεν, «γεννήθηκε» από το πενάκι του βέλγου κομίστα Ζορζ Ρεμί ( Ερζέ) στις 10 Ιανουαρίου 1929. Οι πρώτες του ιστορίες δημοσιεύτηκαν στο νεανικό ένθετο της εφημερίδας των Βρυξελλών «20ος αιώνας». Ο Τεν Τεν είναι ο ξανθομάλλης νεαρός με το χαρακτηριστικό τσουλούφι, που δουλεύει ως ρεπόρτερ και μπλέκεται σε απίθανες περιπέτειες μυστηρίου σε κάθε γωνιά του πλανήτη, μαζί με το πιστό του σκύλο Μιλού. Ο Μιλού είναι ταυτισμένος με τον Τεν Τεν και για πολλά χρόνια η σειρά είχε τίτλο «Οι περιπέτειες του Τεν Τεν και του Μιλού». Η πρώτη περιπέτεια του νεαρού ρεπόρτερ με τον τίτλο «Ο Τεν Τεν στη χώρα των Σοβιέτ», που είδε το φως της δημοσιότητας το 1929, κατηγορήθηκε για αντικομουνισμό, επειδή ασκούσε κριτική στο σταλινισμό. Έτσι, για πολλά χρόνια ο Τεν Τεν θεωρήθηκε προιόν του Ψυχρού Πολέμου. Στις επόμενες περιπέτειες, ο ατρόμητος δημοσιογράφος αντιμετώπισε λαθρέμπορους ναρκωτικών, πολεμώντας πάντα τους κακούς και βοηθώντας τους αθώους και τα θύματα. Από εικαστικής πλευράς ο Ερζέ έχει πολλούς θαυμαστές για την καθαρή, εκφραστική και φωτεινή πινελιά του. Ο Ερζέ κυκλοφόρησε 23 άλμπουμ με ήρωα τον Τεν Τεν, τα οποία μεταφράστηκαν σε 56 γλώσσες και πούλησαν πάνω από 200 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Ο Τεν-Τεν γνώρισε μεγάλη επιτυχία μεταπολεμικά, προκαλώντας την ζήλεια του Γάλλου Προέδρου Σαρλ Ντε Γκολ, που είχε πει χαρακτηριστικά: « Ο μοναδικός διεθνής ανταγωνιστής μου είναι ο Τεν Τεν». Από τις αρχές της δεκαετίας του 70 η λάμψη του άρχισε να φθίνει, μετά τις κατηγορίες που εκτοξεύτηκαν εναντίον του για μισογυνισμό και ρατσισμό. Σήμερα, το « Ίδρυμα Ερζέ» που διαχειρίζεται τα δικαιώματα του Τεν Τεν είναι μία επικερδής βιομηχανία εκατομμυρίων ευρώ. Εκτός από τα βιβλία, ο ήρωας έχει πρωταγωνιστήσει στη μικρή και την μεγάλη οθόνη, αλλά και στο θέατρο. Η σειρά κόμικ «Ιζνογκούντ» γεννήθηκε από το σεναριογράφο Ρενέ Γκοσινί και τον σχεδιαστή Ζαν Ταμπαρί. Το όνομα της σειράς είναι λογοπαίγνιο στη αγγλική γλώσσα (η λέξη Iznogoud είναι γαλλική προφορική έκδοση της φράσης «he is no good »και ανήκει στο κεντρικό χαρακτήρα της. Ο Ιζνογκουντ είναι ο Μεγάλος Βεζίρης του χαλιφάτου και έχει βάλει ως μοναδικό στόχο στη ζωή του να εκθρονίσει τον Χαρούν Ελ Πασάχ, ο οποίος και είναι ο Χαλίφης. Είναι αρκετά γνωστή η συνεχώς επαναλαμβανόμενη φράση του Ιζνογκουντ «Θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση του χαλίφη». Η Ελλάδα γνώρισε κάπως αργά τα κόμικς εξαιτίας των πολεμικών και πολιτικών αναταραχών και έτσι η ακμή τους στο ελλαδικό χώρο χρονολογείται από το 1950. Αρχικά, περιοδικά όπως η «Διάπλαση» είχαν προετοιμάσει το έδαφος για να γίνουν τα κόμικς πιο εύκολα δεκτά στο ελληνικό κοινό. Όσον αφορά την αμερικάνικη σχολή των κόμικς στη Ελλάδα κυκλοφόρησαν τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα» τα οποία παρουσίαζαν έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας σε κόμικς. Την 1η Ιουλίου 1966 κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος Μίκυ Μάους και ακολούθησαν οι Υπερήρωες όπως είναι ο «Σούπερμαν», ο «Σπάιντερμαν» κ.α. Τα πρώτα ελληνικά κόμικς έκαναν την εμφάνισή τους στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Από τα πρώτα ελληνικά περιοδικά κόμικς ήταν η «Βαβέλ», στη οποία υπήρχε και δουλειά ξένων σχεδιαστών. Η «Βαβέλ» είχε έντονο το στοιχείο της πολιτικής κριτικής. Το πρώτο ελληνικό περιοδικό κόμικς χωρίς καμία ξένη επιρροή ήταν οι Κωμωδίες του Αριστοφάνη σε κόμικς. Η σειρά κόμικς «Κωμωδίες του Αριστοφάνη» εκδόθηκε από τις Αγροτικές Συνεταιριστικές Εκδόσεις βασισμένη στις 11 σωζόμενες κωμωδίες του Αριστοφάνη. Τα κείμενα επεξεργάστηκε ο Τάσος Αποστολίδης και τα σκίτσα φιλοτέχνησε ο Γιώργος Ακοκαλίδης. Πολλά από τα τεύχη μεταφράστηκαν στα αγγλικά, στα γαλλικά και στα γερμανικά, ενώ συνολικά πουλήθηκαν περισσότερα από 700000 τεύχη. Η μεγάλη επιτυχία οφείλεται στο ότι χωρίς να ξεφεύγει από το αρχικό κείμενο κατάφερε να μεταφέρει την κριτική στη σύγχρονη πολιτική κατάσταση. Στη συνέχεια, μεγάλη επιτυχία γνώρισε ο «Αρκάς» με τον Ισοβίτη του οποίου οι ιστορίες χαρακτηρίζονται από ένα ιδιόρρυθμο, ανατρεπτικό και γλυκόπικρο χιούμορ. Για το τέλος άφησα τα ιαπωνικά κόμικς τα οποία είναι γνωστά ως manga που σημαίνει «ανεύθυνη εικόνα». Διαβάζονται, όπως όλα τα ιαπωνικά περιοδικά από το οπισθόφυλλο. Είναι σύντομα κείμενα με άφθονες εντυπωσιακές σκηνές και εφφέ. Χαρακτηρίζονται από μεγάλη ελευθερία στη σελιδοποίηση, φιγούρες με πλούσια μαλλιά και μεγάλα μάτια, μπόλικη δράση και βία, συχνή χρήση της λέξης baka που σημαίνει χαζούλης και από αποσυμπιεσμένη αφήγηση. Η αποσυμπιεσμένη αφήγηση είναι μία τεχνική στα κομικς κατά την οποία μία σκηνή σπάει σε περισσότερα καρέ απ όσα μπορεί να διατυπωθεί. Κοινό χαρακτηριστικό επίσης σε όλα τα manga είναι η μειωμένη έμφαση στο πρότυπο του «σουπερ-ήρωα». ebvomadiaio-rantevou.pblogs.gr

Το κόμικς που κάναμε με την Κατερίνα Σέρβη: "Στη μάχη του Μαραθώνα" στις εκδόσεις "Πατάκη" έχει περάσει στη βραχεία λίστα των υποψηφιοτήτων των κρατικών βραβείων παιδικού βιβλίου (στην κατηγορία βιβλία γνώσεων) http://www.thetoc.gr/politismos/article/anakoinwthikan-oi-braxeies-listes-twn-kratikwn-brabeiwn-paidikou-bibliou

Παιδια βρηκα αυτο το ωραιο αρθρακι στο site sport24 (αθλητικου περιεχομενου οπως καταλαβαινετε) και λεει κιολας ποιο θα ειναι το εξτρα τευχος (δεν ξερω αν εχει ξαναναφερθει αλλα δεν το ειδα καπου) και θα ειναι ανεπισημο τευχος "0" που κυκλοφορησε το 1974 απο το ιδιο σχεδιαστη με ποδοσφαιρικο θεμα που ο πρωταγωνιστης ειχε την ιδια φατσα με τον Καστελ αλλα αλλο ονομα. Το αρθρο εδω

Και ο Νοέμβριος ήταν καλός μήνας για τη DC (κατά το ήμισυ). Κατάφερε να βρεθεί στην πρώτη θέση των πωλήσεων ανά τεμάχιο, και μάλιστα το Doomsday Clock #1 είχε δυο διαφορετικές εκδόσεις, μια απλή και μια με κινούμενο ολόγραμμα, και μέτρησε ως δυο διαφορετικά περιοδικά. Η Marvel ήταν πρώτη ανά δολάρια. Όλοι ευχαριστημένοι. RETAIL MARKET SHARE PUBLISHER SHARE MARVEL COMICS 34.29% DC ENTERTAINMENT 33.71% IMAGE COMICS 8.07% IDW PUBLISHING 4.04% DYNAMITE ENTERTAINMENT 2.20% DARK HORSE COMICS 2.08% BOOM! STUDIOS 2.06% VIZ MEDIA 1.34% TITAN COMICS 1.31% ONI PRESS 1.23% OTHER NON-TOP 10 9.68% UNIT MARKET SHARE PUBLISHER SHARE DC ENTERTAINMENT 39.37% MARVEL COMICS 34.52% IMAGE COMICS 8.26% IDW PUBLISHING 3.66% DYNAMITE ENTERTAINMENT 2.15% BOOM! STUDIOS 1.61% DARK HORSE COMICS 1.53% TITAN COMICS 1.07% VALIANT ENTERTAINMENT 0.86% ONI PRESS 0.76% OTHER NON-TOP 10 6.21%

Μπήκα να ξαναδιαβάσω τι έγραψα και πρέπει να πω ότι δε βγαίνει και πολύ άκρη για όποιον δεν είναι χωμένος στα επιτραπέζια. Οπότε μικρό γλωσσάρι: re-implementation: Αλλαγή θέματος ενός παιχνιδιού συνήθως από generic θέμα σε κάποιο franchise. Δεν αλλάζει όμως τίποτα άλλο εκτός από το artwork που γίνεται σύμφωνο με το νέο θέμα. adventure: Όταν μιλάμε για επιτραπέζιο, μιλάμε για παιχνίδι στο οποίο ακολουθούμε μία περιπέτεια. Η βασική τους διαφορά από τα παιχνίδια ρόλων είναι ότι έχει πολύ μικρό ή και καθόλου leveling. Δηλαδή καθ' όλη την περιπέτεια τα στατιστικά του/των ηρώων δεν αλλάζουν δραματικά ή και καθόλου μέσω της απόκτησης εμπειρίας. Narrative σημαίνει ότι υπάρχει μία διήγηση στην οποία παρεμβαίνουμε με τις ενέργειες και αποφάσεις μας, αλλά παιχνίδι με παιχνίδι ακολουθούν το ίδιο φορμάτ. Δηλαδή σε κάθε ΙΔΙΑ περιπέτεια θα πρέπει να κάνουμε τα ΙΔΙΑ objectives (στόχους). Σόλο παιχνίδι είναι αυτό στο οποίο παίζουμε εναντίον μηχανισμών ΑΙ που υπάρχουν μέσα στο παιχνίδι. Συνήθως είναι κάποια ντεκ με κάρτες γεγονότων ή/και αντιπάλων τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσουμε. co-operative ή συνεργατικά είναι τα multiplayer games στα οποία έχουμε όλοι τον ίδιο στόχο, απλά ο κάθε ένας από εμάς είναι είτε ένας είτε μία ομάδα από χαρακτήρων με διαφορετικές ικανότητες και ιδιότητες. Κερδίζουμε όλοι μαζί ή χάνουμε όλοι μαζί. Νομίζω ότι εξηγήθηκαν όλοι οι όροι που γράφονται παραπάνω. Σε επόμενες παροουσιάσεις θα αναφερθούν και άλλοι όροι.

Αυτή είναι. Καλή φαίνεται για ιστορία του Τζούνιορ. Ίσως να έχει και την χριστουγεννιάτικη ιστορία με τον Τζιμ τον Τρομερό από το ίδιο Τοπολίνο. Αν και θα προτιμούσα να έβαζαν τη χριστουγεννιάτικη ιστορία των (ξεχασμένων) Βικτωριανών Μύθων από το ίδιο τεύχος.

Η εικόνα που θα έχουν για τη διαφήμιση του ΜΜ #184 Από ότι φαίνεται έχουμε Χριστουγεννιάτικη ιστορία με τον Τζούνιορ στο τεύχος.

Δεν έχεις χρονο για πολύ σκέψη παρτο τώρα που μπορείς και έχεις την επιλογή. Όπως είχε πει και ο Σωκράτης καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες.

Το πέρασα στο Inducks πριν λίγο, θα εμφανιστεί σε λίγη ώρα. Το περιοδικό τελικά έχει 7 σελίδες άρθρο, 6 ιταλικές και μία που από όσο έψαξα, δεν την βρήκα καταχωρημένη σε κάποια ξένη έκδοση, επομένως την πέρασα ως ελληνική παραγωγή. Διάβασα λίγες σελιδούλες, όμως επειδή σε λίγο θα φύγω και δεν θέλω να την διαβάσω με την ψυχή στο στόμα, θα αρκεστώ στο να βάλω στο τευχάκι ένα 5/5 και για περισσότερες εντυπώσεις θα επανέλθω αργότερα

Τσίμπησα με 3€ την συλλεκτική κασετίνα με τους τέσσερις τόμους του επικού κόμικ Το δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν, των εκδόσεων Helm. Το Public μ'έκανε να καταξοδευτώ αγοράζοντας το συγκεκριμένο κόμικ, αλλά τι να κάνουμε; Ντράπηκα λίγο στο ταμείο, αλλά δεν φταίω εγώ που το πουλάνε τόσο!

Καλύτερο εξώφυλλο από το άλλο που ήθελαν να βάλουν. edit: 13,49€ με την έκπτωση, 120 σελίδες. http://www.public.gr/product/deadpool:-oi-aytoheires-basiliades/prod8910152pp/

Τεύχος183 με εξαιρετική δημιουργία του Κάστυ Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΓΩΝ που το συνοδεύει εισαγωγικό σημείωμα.Ακόμα δύο υπέροχες χριστουγεννιάτικες ιστορίες .Την άλλη εβδομάδα η ιστορία συνεχίζεται . Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

meme του Bernthal.

Καλό ήταν είχε κάποιες ωραίες φάσεις... Να μην ακούω πάντως για συγκρίσεις με τα παλιά και τέτοιες ιεροσυλίες...

Ξεκάθαρα το Donjon δεν είναι για τα γούστα σου. Είσαι του (πολύ) κλασικού/τυπικού BD. Μην παρεξηγηθώ, δεν το λέω κακοπροαίρετα.

Πολύ όμορφη εικόνα από τις σελίδες που ανέβασε ο retroplaymo! Μακάρι να έχουν κάνει καλή δουλειά στην ποιότητα και στην αντοχή του τεύχους, ώστε να το απολάυσουμε όπως του αξίζει

Χορταστικό και το 2ο τεύχος, με άφησε ικανοποιημενη απο το αποτέλεσμα. Σχεδόν όλο το τεύχος κυμαίνεται απο σχετικά καλό μεχρι πολυ καλο επιπεδο για τα γουστα μου. Κατιτις για το εξωφυλλο: οντως μου αρεσε θεωρώ ότι βγαζει μια δυναμικη. Δεν ειναι για όλα τα γουστα, αλλά δε χρειαζεται κιολας. Ακόμα και να μην αρεσει σε καποιους, δεν περναει απαρατηρητο - δειτε ποση συζητηση προκαλεσε εδω μεσα. Σκεφτειτε τωρα καποιον που δεν εχει σχεση με τα κομικς και του κανει εντυπωση το εξωφυλλο , εστω αρνητικη. Οι πιθανοτητες να το ξεφυλλισει θεωρω οτι ειναι πολλες. Δεν ειναι ενα αδιαφορο εξωφυλλο - αυτα θα πρεπει να αποφευγονται. Και αυτο και η ιστορία "το θηρίο" (που ανηκει στις ιστοριες του τευχους που μου αρεσαν λιγοτερο) μου θύμισαν εντονα την ταινια Cat People. Θεωρώ πολύ θετικό το οτι κυκλοφορεί ο Μπλε Κομητης. Τελευταία φορά που κυκλοφορησε περιοδικό που εδωσε βημα στους ελληνες δημιουργους ηταν το 9, που συνεβαλε τα μάλα στην ανθιση της ελληνικης σκηνης κομικς Πιστευω οτι τον ιδιο σημαντικο ρόλο μπορει να παιξει κι ο μπλε κομητης, οτι είναι μια ποιοτικη και προσεγμενη έκδοση, κι οτι υπάρχουν πολυ αξιολογοι δημιουργοι που μπορουν να "ψηθουν" και να γινουν ευρυτερα γνωστοι μεσω αυτου και να κανουν μελλοντικα πιο ολοκληρωμενες δουλειες

Κι εγώ συνηθίζω να διαβάζω πρώτα τα άρθρα και μετά τις ιστορίες. για την ενημέρωση.

Σκαριστηκε ολη η σειρα συγκεντρωτικα σε μια φωτο στα 300dpi που σημαινει οτι θα την αντιγραψετε 7 φορες και μετα θα κοψετε καθε εικονα για το αρχειο Επισης σκαναρισα το οπισθοφυλλο απο ενα Ολα για το αρχειο

Γιατί στο επόμενο θα μπει η συνέντευξη του Κάστυ

Διάβασα το πρώτο μέρος της αυτοκρατορίας των πάγων και πράγματι είναι μία πολλά υποσχόμενη ιστορία. Όσον αφορά το εισαγωγικό άρθρο το διάβασα μετά την ιστορία και συγκεκριμένα μόνο της πρώτες πέντε σελίδες που αναφέρονται στο πρώτο μέρος.

Οντως όλα (σχεδόν) θα βγουν σε epic collection. Τουλάχιστον για την περίοδο 1961-1995. Απλά δεν κυκλοφορούν σε χρονολογική σειρά (όπως τα essential ή τα masterworks) αλλά ανακατεμένα. Οπως λέει ο ProfPhillipMortimer, δίνεται προτεραιότητα σε runs που δεν υπάρχουν σε τόμους. Μπορείτε να δείτε αναλυτικά όλες τις κυκλοφορίες της epic collection (αγαπημένη σειρά) στη σελίδα της wikipedia εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Marvel_Ultimate_Collection,_Complete_Epic_and_Epic_Collection_lines#Epic_Collections Υπέροχη σειρά, σε καλή τιμή που θα ολοκληρωθεί σε 10-12 χρόνια περίπου.

To Kill or Be Killied των Brubaker, Philips & Breitweiser, πρόκειται να γίνει ταινία με σκηνοθέτη τον Chad Stahelski. Ο Dan Casey έχει αναλάβει το σενάριο και οι Basil Iwanyk, Erica Lee, Jeff Waxman θα είναι παραγωγοί. Ο Brubaker θα είναι executive producer. 'John Wick' Director Tackling Ed Brubaker Comic 'Kill or Be Killed' (Exclusive)

Πάλι καλά γιατί τα τευχάκια δεν βρίσκονται εύκολα και προσωπικά δεν παίρνω είδηση πότε κυκλοφορούν!

Εννοείται πως θα φάει σουτο το BvS Τελικά γι'αυτή την έκδοση ήταν πολλά τα 3 ευρώ τελικά ε; Μέχρι να παραλάβω 1-2 παραγγελίες το πάω συντηρητικά. Τσίμπησα Εκουατόρια και το Paper Girls HC με 0.01 προχθές.

Eνα σχέδιο με το πως έχουν διαμορφωθεί πλέον τα δικαιώματα των στούντιο. Ολοι μέσα σχεδόν..

ΑΓΙΟΣ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΑΤΑΔΕΧΕΤΑΙ ΓΕΛΙΟ ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΚΡΟΥΤΖ ΝΑ ΕΚΝΕΥΡΙΣΕΙ Τευχος 42 και ΕΝΑ ΤΣΟΥΡΜΟ ΑΙ-ΒΑΣΙΛΗΔΕΣ . Επομενο τεύχος του ....χρόνου στις 16 /1 Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

Το ΜΟΥ (και όχι το ΜΕ ) είμαι στην ευχάριστη θέση να το μπλεδίσω γιατί βρέθηκε. Όταν το πιάσω στα χέρια μου θα διαγραφεί.

ΚΑΜΠΙΣΙΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ 19 - 21 Δεκεμβρίου 2017, 11:00 - 14:00 & 18:00 - 20:00 Κέντρο Έρευνας - Μουσέιο Τσιτσάνη, Τρίκαλα Τριήμερη έκθεση καμπίσιων δημιουργών (comic, αφίσας κ.α.) στο Μουσείο Τσιτσάνη. Ταυτόχρονα -και για τις τρεις αυτές μέρες- στο καφέ Arapatta, θα μπορείτε να δειτε τους δημιουργούς, να μιλήσετε με αυτούς, να προμηθευτείτε τα έργα τους, καθώς και να θαυμάσετε την έκθεση φωτογραφίας του Θάνου Φλούλη με τίτλο "Reach For The Sky". Facebook event

Μόλις διάβασα τον 5ο τόμο. Μη σας απασχολεί που δεν ξέρετε γαλλικά. Βρείτε τον και διαβάστε τον. Έχει σελίδες και δισέλιδα που κόβουν την ανάσα. Ο Μαρίνι έχει φτάσει σε φάση εκπληκτικής ωριμότητας

Βγήκε και το τηλεοπτικό σποτάκι.