Αποκλειστικό: Ο Βίος και η Πολιτεία του Τζατζίκη Ντάκ [Χάρης Χατζηπαπασπανακοπιτόπουλος, buttfeed.mk, 31/03/2017]

[Tightwad]

Αποκλειστικό: Ο Βίος και η Πολιτεία του Τζατζίκη Ντάκ
 

 
Ο «Βιος και η Πολιτεία του Τζατζίκη Ντάκ» περιγράφει τις περιπέτεις μιας ανθρωπόμορφης πάπιας που ξενιτεύτηκε, άγουρος και αμούστακος ακόμη, από το Εδιμβούργο της Σκωτίας όταν η οικογένεια του αναγκάστηκε να πουλήσει την αλυσίδα εστιατόριων τους στην αντίπαλη φατρία των Μακ Ξεπαραδαχάκη.
 
Ο Τζατζίκης ορκίστηκε να ξαναχτίσει την περιουσία της οικογένειας του, και μέτα από δεκαετίες συνεχούς εργασίας και με περισσότερο θέληση και αποφασιστηκότητα παρά ωμό ταλέντο, κατάφερε να ανοίξει το δικό του γκουρμέ εστιατόριο «Μια απ’ολα μάστορα». Στο τελευταίο κεφάλαιο του Βίου (Spoilers!) το ρεστωράν γίνεται επιτυχία ανάμεσα στους κριτικούς και αποκτάει επιτέλους ένα καφέ mikel-in star.
 

 
Το κόμικ-adaptation δυστυχώς δεν είχε παρόμοια μοίρα. Όταν δημοσιεύτηκε επιτέλους από την Ντζόε Κόμιξς το 2012, ο δημιουργός του, Δημήτρης Θερμαϊκίδης αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει την έχθρα του κριτικού κόσμου και την αδιαφορία του κοινού. Παρά την εμπορική αποτυχία του magnum opus του, ο Βίος και η Πολιτεία κατέληξε να θεωρείται cult classic ανάμεσα στους connoisseur της παπιστικής υποκουλτούρας. Τον Μάη του 2015, απέσπασε το πρώτο της βραβείο, όταν η ΚΟΜΙΞ Wiki το ψήφισε ως την δεύτερη καλύτερη long-form ιστορία που περιέχεται σε τεύχος Αλμανάκο με εξώφυλλο σχεδιασμένο από τον Νάντορπ.
 
Καθώς επιβιβάζομαι την πρωινή πτήση της ΤσήπσκεητΕηρ για το Παρίσι, αναλογίζομαι τους παραλληλισμούς μεταξύ του Θερμαϊκίδη και του χαρακτήρα του. Γέννημα-θρέμμα της Λάρισας, ο καλλιτέχνης ζει σήμερα στο Παρίσι, σε μια κίνηση που ο ίδιος περιγράφει ως «αυτο-εξορία», αλλά αρνείται να εξηγήσει τι τον τράβηξε μακριά από την προγονική του οικία, απλώνοντας ένα πέπλο μυστηρίου γύρω από τον εαυτό του. Όπως και ο χαρακτήρας του, έτσι και αυτός αναγκάστηκε να πλένει πιάτα σε γαλλικά φαστ-φουντάδικα, και κατάφερε να συρθεί στην κορυφή δίνοντας γαστρονομικές ιδέες σε ανίκανους σους-σεφ. Αν και το τελευταίο μέρος μπορεί να ήταν η φαντασία μου, επειδή καθώς κοιμόμουν κατά την διάρκεια της πτήσης, έπαιζε τον Ρατατούη σε ΣΤ’ Προβολή.
 

 
Μετά από πολύ, πολύ ψάξιμο, φτάνω αργοπορημένος στο σημείο που είχαμε συμφωνήσει να βρεθούμε, σε μια μικρή καφετέρια κοντά στην λεωφόρο Σανζ Εληξέ. Ο δημιουργός φαίνεται εξαντλημένος. Όταν με βλέπει, σβήνει μηχανικά το αφιλτράριστο τσιγάρο που κάπνιζε και μου κάνει ένα νοηρό νόημα να καθίσω. Ανάμεσα στις ερωτήσεις που του κάνω, η μικρή καφετέρια διαχέεται με απόλυτη σιωπή. Κάθε τόσο, ο Θερμαϊκίδης κοιτάει προς το κενό, κάτι που κάνει τους μαύρους κύκλους γύρω απ’τα μάτια του πιο εμφανείς. Αναστενάζει, πίνει μια γουλιά απ’το Pinot Noir του, και πατάει μερικά κουμπιά σε μια ταλαιπωρημένη χιπστερογραφομηχανή.
 

 
«Γράφω κυρίως για τον εαυτό μου» ξεκαθαρίζει. «Το γράψιμο είναι σαν τον αλκοολισμό, αν σταματήσεις για μεγάλο διάστημα μετά δεν μπορείς να καταν... να γράψεις μεγάλες ποσότητες κειμένου», μου εξηγεί και πίνει μια μεγαλύτερη γουλιά Pinot. Τον ρωτώ ευθέως: «Σταμάτησες να γράφεις λόγω των νομικών προβλημάτων που είχες με την Ντίσνευ;». O Θερμαϊκίδης γρυλίζει ακαθόριστα. «Για πολλούς λόγους. Κάθε εβδομάδα βρίσκω διαφορετικό λόγο.» μου εξηγεί και ξύνει βαριεστημένα τον κρόταφο του. Έπειτα γυρνάει και με κοιτάει σχεδόν απειλητικά. «Το σημαντικό είναι να το καταλάβουν οι θαυμαστές μου ότι δεν πρόκειται να γράψω άλλη ιστορία. Πήρα σύνταξη. Τελείωσε!». Αναστενάζει. «Ειδικά οι θαυμάστριες.» προσθέτει με το ηττημένο βλέμμα ενός ανθρώπου που έχει ζήσει περισσότερα από αυτά που θα έπρεπε να υπομείνει οποιοσδήποτε θνητός.
 

 
«Δεν είσαι ο πρώτος που γράφει ιστορία με τον τίτλο ‘Βιος και Πολιτεία’...»
 
«Ο δικηγόρος μου δεν μου επιτρέπει να μιλήσει για την δικαστική μου διαμάχη με την οικογένεια του Καζαν--»
 
«Για τον Ρόσα μιλάω.»
 
«Α, ο Ρόσα.» λέει και χασμουριέται. «Ναι, δεν είναι τυχαίο. Για μένα ο Βίος και η Πολιτεία του Τζατζίκη Ντάκ είναι σαν την Καινή Διαθήκη στην Παλαιά Διαθήκη του αντίστοιχου του Σκρούτζ.», μου εξηγεί καθώς ένας κεραυνός βροντάει το ταβάνι την μικρής καφετέριας, χιονίζοντας σοβά. Καθώς ξεσκονίζω αμίαντο απ’τους ώμους μου, παρατηρώ πως ο Θερμαϊκίδης έχει βαρεθεί την συνέντευξη, καθώς έχει βγάλει το κινητό του και έχει αρχίσει να βλέπει παλιές φωτογραφίες.
 
«Μα... και ο Μπάρκς;» σαστίζω.
 
«Ο ποιός;» ρωτάει ο καλλιτέχνης καθώς κοιτάει με προσήλωση μια φωτογραφία του Μάρκο Ρότα.
 
Πηγή

Επεξεργασία Μαρτίου 31, 2017 από Tightwad

[germanicus]

Επιτέλους. Ένα κείμενο αντάξιο της προσφοράς του στο κενό της Τέχνης!

 

[Μενίγ Πουαγώ]

Η "πηγή" είναι όλα τα λεφτά!!! :lol:

Επεξεργασία Μαρτίου 31, 2017 από Μενίγ Πουαγώ

[tik]

Πού τα πουλάν αυτά; 

 

 

Κυριολεκτω. Πού τα πουλάνε; Θέλω να αγοράσω όλο το τυράζ.    

 

[Tightwad]

GC Φανζίν #2