Συνεχίζει η ανασκόπηση, μπας και τελειώσει ποτέ. Θυμίζω τα πρώτα δύο μέρη: Α & Β.

Ξεκινάμε

LastMan

Ένα ευρωπαϊκό μάνγκα πολεμικών τεχνών. Με έντονη δράση, πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες, ακροβατεί στα όρια του φανταστικού, με εναλλαγές μεταξύ του σήμερα και του μεσαίωνα, κρατώντας τα πάντα και από τις δύο εποχές. Έχει 200 χορταστικές σελίδες, 20 έγχρωμες και οι υπόλοιπες α/μ. Εννοείται πως τα κλισέ δε λείπουν, εννοείται ότι σαν καλό μάνγκα απευθύνεται σε πιο νεαρό ακροατήριο, αλλά προσωπικά με κράτησε και είναι κάτι που το χρειάζεται η ευρωπαϊκή παραγωγή. Η επιτυχία του σε αρκετές χώρες το επιβεβαιώνει κιόλας, νομίζω ότι βγαίνει και στα αγγλικά.

Zai zai zai zai

Μία παράλογη κοινωνικοπολιτική σάτιρα, με απλοϊκό σκίτσο, παράλογο θέμα και αστείες (στο όλο κλίμα αντιδράσεις), που πήρε κάποια χρονιά το βραβείο κριτών νομίζω στα BDGest'Arts. Ποιο είναι το θέμα; Ο νεαρός του εξωφύλλου πηγαίνει να ψωνίσει στο σούπερμαρκετ, και έχει ξεχάσει στο άλλο παντελόνι την κάρτα του σούπερ. Αυτό είναι αρκετό για να στιγματιστεί, να χαρακτηριστεί ως επικίνδυνος, να καταζητείται και να προσπαθεί να ξεφύγει σε όλη τη χώρα. Κάθε σελίδα είναι ανεξάρτητη σχετικά, αλλά προχωράει την υπόθεση. Ευχάριστο και τροφή για σκέψη, αν και δεν πιάνει και τίποτα εξηζητημένα θέματα.

Le grand mort

Ήρθε κι αυτουνού η ώρα. Εδώ ο Λουαζέλ κάνει μόνο το σενάριο και στο σχέδιο είναι ο συνεργάτης του στο Quete de l'Oiseau du Temps, o Mallie. Κάτι μεταξύ fantasy, μυστηρίου και θα μπορούσε ή μπορεί να γίνει στο μέλλον έως και horror. Δύο κόσμοι μπερδεύονται, όταν μαζί με αυτόν που κάνει τη μεσολάβηση, μπαίνει στον κόσμο των μικρών όντων και μία φοιτήτρια. Από εκεί και πέρα τα πράματα παίρνουν ανεξέλεγκτη και τρομακτική τροχιά. Γεννιέται ένα πλάσμα βγαλμένο από όλα τα παλιομοδίτικα θρίλερ με τα δαιμονικά παιδιά του εξαπωδώ. Δεν έχω καταλήξει που το πάει, ίσως του λείπει το κάτι παραπάνω, γενικά είναι μία πάρα πολύ καλή δουλειά που δικαίως έχει κερδίσει αναγνώριση, αλλά νομίζω ότι κάτι θέλει ακόμη, απλά δεν είμαι σίγουρος τι. Φυσικά όμως ψάχνω να διαβάσω και τον τόμο που μόλις βγήκε.

Il porto proibito ή Le port des marins perdus ή The Forbidden Harbour

Βάζω τη γαλλική έκδοση, καθώς αυτή διάβασα. Όπως φαίνεται από τον τίτλο πλέον μεταφράστηκε και επισήμως στα αγγλικά. Αυτό στερεί από οποιονδήποτε τη δικαιολογία να μην το διαβάσει. Κορυφαία στιγμή των ιταλικών κόμικ, μία ρομαντική και πικρή περιπέτεια που καταπιάνεται με θέματα διαχρονικά και πανανθρώπινα. Ο σκοπός της ζωής, ο θάνατος, η αδικία, το δίκιο και η δικαίωση, δίνονται με έναν εξόχως λυρικό και απολαυστικό τρόπο. Ίσως ως γυναίκα η Ραντίτσε να είναι λίγο πιο λυρική από ότι θα ήθελα, αλλά αυτό δε μειώνει αυτό το κορυφαίο έργο. Από Ντισνεϊκούς συντελεστές, ίσως έχει καλές πιθανότητες να το δούμε και στη γλώσσα μας, αν και οι εποχές που μετέφραζε η Βαβέλ εναλλακτικά ιταλικά κόμικ έχουν παρέλθει. Ίσως κάποιος φουμετατζής; Μακάρι.

L'assassin qu'elle merite 4

Ολοκληρώθηκε και την ολοκλήρωσα κι εγώ αυτή η σειρά των Λουπανό/Κορμπόζ. Τελικά το τέλος δεν ήταν ούτε δυνατό ούτε συγκινητικό όπως στον Αλίμ. Δεν το λες και κακό, αλλά το βρήκα αρκετά εύκολο. Κάτι τέτοιο είχε συμβεί και στην άλλη συνεργασία των 2 (Celestin Gobe-la-Lune). Φανταζόμουν επικούρες για το τέλος και τελικά απλά τελείωσε. Για όσους ανοίξαν τώρα τους δέκτες τους μία σύντομη σύνοψη. Είμαστε στο 1900 και δύο αργόσχολα κακομαθημένα κωλοπαίδια πλουσιόπαιδα από τη Βιέννη αποφασίζουν να χαρίσουν στην κοινωνία τον δολοφόνο που της αξίζει (αυτό σημαίνει ο τίτλος). Βρίσκουν το θύμα τον Βίκτωρα και η ιστορία παίρνει το δρόμο της με μερικά τραγικά στο ενδιάμεσο. Πιάνει ενδιαφέροντα θέματα, όπως η άνοδος του ρατσισμού, αντισημιτισμός, ένοπλη πάλη, τρομοκρατία, με την απαραίτητη κριτική στην άρχουσα τάξη (εδώ το κάνει το Star Wars, o Lupano θα παραλείψει;  ). Αξιόλογο, ειδικά η εικονογράφηση του Κορμπόζ είναι άψογη. Εικονογράφηση BD στα καλύτερά της.

A suivre, νύσταξα