Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • entries
    18
  • comments
    43
  • views
    3180

Ξεκλικ


Kurdy Malloy

1355 προβολές

Θέμα ελεύθερο λέγεται το μπλογκ, για αρχή όμως η μπουρδολογία θα έχει κάποια θεματάκια. Βασικά τα θεματάκια αυτά τα έχω αρκετά στο μυαλό μου, μάλιστα αφορούν άμεσα το τι διαβάζω, ως εκ τούτου θα αναγκάσω να τα υποστούν όσοι έχουν την ατυχία να με διαβάζουν.

 

Το βασικό βέβαια πρόβλημα δεν αλλάζει και είναι η ηλικία μου. 46 χρονών αισίως, πέρασε η μισή ζωή διχώς να καταλάβω που έλεγε και ο αξέχαστος και μέγας Νικόλας και όλο και συχνότερα ειδικά σε ότι διαβάζω σε ηλεκτρονική μορφή μου γεννιέται το εξής ερώτημα: "Έχω χρόνο για ξόδεμα ώστε να διαβάσω ΚΑΙ αυτό;" Και άντε... Αν είναι κανένα μίνι series ή κανένα one shot graphic novel, το τρως. Το διάβασα, μου άρεσε/δε μου άρεσε πάμε παρακάτω. Αλλά τελικά τι συμβαίνει σε σειρές μαμούθ (καμία σχέση με τη συμπαθέστατη εκδοτική) με τις οποίες για τον α ή β λόγο έχουμε κολλήσει; Σε κάποια άλλα άρθρα (για την ακρίβεια σε εκείνα που νερντοειδώς αναλύω ένα-ένα τα τεύχη των αγαπημένων μου σειρών - θυμηθείτε να με ρωτήσετε γιατί έχω καιρό να ανεβάσω) έχω αναφέρει ότι πλέον απολαμβάνω (μαζοχιστικά είναι η αλήθεια) να διαβάζω κλασσικές ή και όχι τόσο κλασσικές φαραωνικές σειρές BD με τη σειρά έκδοσης. Βλέπω διαφορές, εξελίξεις, ιδέες που κάποτε ήταν θεμελιώδεις αλλά εγκαταλείφθηκαν, γκαγκ που μπήκαν για ένα καρέ και τελικά έμειναν για πάντα, κολήματα κάποιου δημιουργού που άλλος τα διέγραψε.

 

Ακόμα και έτσι όμως, ακόμα και αν κατά βάθος το νερντιλίκι μπορεί να έχει αποκτήσει προσήλωση σταυροφόρου, πάντα θα υπάρχει το σημείο Ξεκλίκ. Όλοι μιλάνε για αυτό που τους έκανε κλικ σε μία σειρά και κόλησαν με αυτήν, αλλά τελικά πότε μία σειρά στην οποία επενδυσαμε ενδεχομένως χρήμα, αλλά κυρίως χρόνο μας φέρνει στο αμήν; Και λέμε ΟΚ, ως εδώ, καλά περάσαμε αλλά πρέπει να διακόψουμε. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν διάφορες προσεγγίσεις ακόμα και για το ίδιο πρόσωπο. Άλλη προσέγγιση θα είχα 20 χρόνια πριν που νόμιζα ότι μπορώ να διαβάζω ότι βγήκε, βγαίνει ή θα βγει και άλλη τώρα. Και προφανώς άλλη σε 10-15 χρόνια γεροί να είμαστε.

 

Για μένα το ξεκλίκ έρχεται αρκετά απλά. Έρχεται στην σελίδα 5 ή 7 μιας ιστορίας. Αισθάνεσαι ότι ξέρεις τι θα διαβάσεις. Ακριβώς. Απλά η μελαχροινή λατίνα στήνει μία παγίδα με την ίδια λογική που το έκανε ο σωματωδης γερμανός 3 τεύχη πριν. Ξέρεις ότι στη σελίδα 25 ο ήρωας θα είναι μέχρι τη μύτη μέσα στο σκατό, στη σελίδα 40 κάτι θα αχνοφανεί και στη 43 θα έχει καθαρίσει η μπουγάδα. Εντάξει αυτό συμβαίνει στο 90% των περιπετειών αυτό σε ξίνισε; Ε λοιπόν όχι, ποτέ δεν μπορεί να με ξινίσει αυτό. Αυτό το αποδέχεσαι. Ακόμα και σε ιδιοφυείς σειρές τα μοτίβα είναι εκεί. Ειδικά όταν μιλάμε για αμερικάνικες σειρές; 9 φορές στις 10 όταν σπάνε τα μοτίβα στις μεγάλες σειρές, βαράς την κεφάλα σου στον τοίχο γιατί το έκαναν. Και ναι, θέλουμε τα κλισέ μας, αυτά δίνουν στις σειρές την ταυτότητα.

 

Το σημείο κλειδί βέβαια είναι το σχέδιο. Εκεί ήθελα να καταλήξω. Η ειδοποιός διαφορά του κόμικ από το βιβλίο, η αλυσίδα που σε κρατάει δεμένο με μία σειρά. Όταν το σχέδιο είναι μονότονο, κουραστικό, παραφορτωμένο, αχρείαστα επιδεικτικό, ανέμπνευστο, φέρνει τον χωρισμό πιο κοντά. Αλλά ένα πραγματικά καλό σχέδιο; Θα σε κάνει να ξεφυλλίσεις κάτι προσεκτικά και εκεί που τρως χρόνο σε μία σελίδα; θα δεις και τι γράφει. Και θα δεις και το επόμενο. Και θα μείνεις και λίγο παραπάνω. Γιατί όπως και να το κάνουμε, είναι αλλιώς να σου σερβίρεται μία ιστορία έτσι: 

Noname.jpg

 

 

Φτάνει τόσο. Θα επανέλθω.

 

  • Like 16
  • Ευχαριστώ 2

5 Σχόλια


Recommended Comments

Προσωπικά δεν έχω κάποιο κόλλημα με συγκεκριμένη σειρά (μόνο με δημιουργούς), οπότε είμαι λίγο «εκτός θέματος». Μήπως όμως το ξεκλίκ έρχεται πριν καν διαβάσεις το νέο άλμπουμ; Αν για παράδειγμα, μεσολαβήσουν δύο ή τρία χρόνια ή περισσότερα, ανάμεσα στο νούμερο 31 και στο νούμερο 32, οι αλλαγές ως αναγνώστης σε κάνουν να πεις «Α βγαίνει το #32, τέλεια!», αλλά τελικά όλο αναβάλλεις την αγορά του; :) 

Υ.Γ.: Ωραία ώρα για αμπελοκομιξολογίες βρήκα. :D 

Σύνδεσμος για σχολιασμό

Αυτό δεν μου πολυσυμβαίνει, ίσως γιατί οι αγορές καλύπτουν ένα πάρα πολύ μικρό κομμάτι αυτών που διαβάζω. Το αντίθετο μάλλον συμβαίνει. Σειρά πχ 30 τόμων, από τον 20 και μετά την πέρασα στο FF, αλλά αν βγει ο 31 θα τον διαβάσω. Είναι από τις σχέσεις που μπορεί να ευνοήσει η απόσταση.

 

Πάντα όμως τα κριτήρια στην ηλεκτρονική ανάγνωση είναι πιο αυστηρά. Το αγορασμένο έχει θέση ισχύος αναμφίβολα. Κρίμα που η κατάσταση στην Ελλάδα (κυρίως η πλήρης απουσία μεταπωλητικής αξίας) με εμποδίζει να επενδύσω σε γαλλόφωνα. Αυτό είναι και καλό όμως, με έχει κάνει αυστηρότερο και ποιοτικότερο.

Σύνδεσμος για σχολιασμό

Kurdy αν κατάλαβα καλά αναφέρεσαι σε σειρές που σου άρεσαν αλλά όταν τις ξαναδιάβασες μετά από καιρό έπεσαν στην εκτίμησή σου για κάποιο λόγο;
Αν ναι δώσε κανένα παράδειγμα :)


Όσον αφορά το γιατί έχεις καιρό να συνεχίσεις τις αναλύσεις που ξεκίνησες σε σειρές, ήθελα από καιρό να στο ρωτήσω αλλά δεν το έκανα μην σε πιέσω.
Μιας και το ανέφερες όμως σε ρωτάω τώρα.
Τα κοιτούσα πρόσφατα και μάλιστα στα ΤενΤεν κοντεύει να κλείσει χρόνος απ΄την τελευταία παρουσίαση :)

 

Σύνδεσμος για σχολιασμό

Όχι δεν κατάλαβες καλά. :) Μιλάω για σειρές πολλών τόμων που σε κάποια φάση η ανάγνωσή τους έμοιαζε όλο και περισσότερο με αγγαρεία. Και εκεί την παρατάς. Την παρατάς; Εδώ σε θέλω.

 

Όσο για τις παρουσιάσεις. Έβαλα (κακώς) αρκετά ψηλά τον πήχη. Και αυτό σε συνάρτηση με το έχω κάποια ψυχαναγκαστικά, θέλω 3 ώρες συνεχόμενες για να ετοιμάσω την επόμενη παρουσίαση που είναι ο Τεντέν. Και δεν μπορώ να βρω αυτές τις 3 ώρες ή έστω να το ξέρω εκ των προτέρων ότι τις έχω. Πάντως σίγουρα δεν είναι παρατημένο project το υλικό υπάρχει, οι εικόνες και η επιλογή τους είναι που με προβληματίζει.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
26 min ago , Kurdy Malloy said:

Μιλάω για σειρές πολλών τόμων που σε κάποια φάση η ανάγνωσή τους έμοιαζε όλο και περισσότερο με αγγαρεία. Και εκεί την παρατάς. Την παρατάς; Εδώ σε θέλω.

 

Τώρα κατάλαβα :)
Προσωπικά δεν τα παρατάω. Συνεχίζω πιέζοντας τον εαυτό μου και τα διαβάζω μέχρι τέλους για να λέω ότι τα διάβασα.
Moυ έχει συμβεί με το XIII. Από ένα σημείο και μετά βαρέθηκα. Η ανατροπή της ανατροπής, τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου.
Αλλά συνέχισα. Διάβασα και τα 22 που έxει βγάλει η cinebook.
To επόμενο όμως δεν ξέρω αν θα το διαβάσω. Αφενός επειδή έχω βγει απ΄το κλίμα της σειράς μετά από τόσο καιρό, αφετέρου επειδή δεν τρελάθηκα κιόλας(ειδικά με αυτά που έγραψε ο Sente) :)

 

 

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Επισκέπτης
Add a comment...

×   Έχετε επικολλήσει περιεχόμενο με μορφοποίηση.   Κατάργηση μορφοποίησης

  Επιτρέπονται μόνο 75 emoticons maximum.

×   Ο σύνδεσμός σας έχει ενσωματωθεί αυτόματα.   Εμφάνιση ως σύνδεσμος

×   Το προηγούμενο περιεχόμενό σας έχει αποκατασταθεί.   Διαγραφή εκδότη

×   Δεν μπορείτε να επικολλήσετε εικόνες απευθείας. Ανεβάστε ή εισάγετε εικόνες από URL

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.