Μέρα που είναι σήμερα... Τα τελευταία χρόνια έχω αρχίσει να εκτιμώ ότι το ουσιαστικό τέλος του Βυζαντίου ήταν το 1204 και όχι το 1453. Τα πάντα βέβαια είναι θέμα οπτικής γωνίας. Σαφώς και υπήρχε ένα κράτος με μια ιστορική συνέχεια μέχρι το 1453. Κάποιοι διατείνονται ότι εάν το δούμε ως ήθη, έθιμα, οικονομία κ.ο.κ. τότε το Βυζάντιο συνεχίστηκε και μετά το 1453. Εγώ αναφέρομαι στο σκέλος "αυτοκρατορία". Μέχρι το 1204 υπάρχει ένα κράτος με μεγάλη δυναμική, το οποίο μπορούμε να το αποκαλούμε "αυτο
Έπεσε αυτή η ενδιαφέρουσα ερώτηση στη παρουσίαση του Λανφεστ. Δεν υπάρχει κάποια απάντηση. Οπότε έφτιαξα κάτι μάνι-μάνι. Χωρίς λινκς (δεν θυμάμαι πως πληκτρολογούνται, δεν έχω χρόνο να το ξαναματαψάξω). Και να χαρείτε όποιο θεό αγαπάτε, ΜΗ ΜΕ ΖΑΛΙΣΕΤΕ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΛΕΙΠΕΙ κ.ο.κ. Ούτε all inclusive είναι, ούτε τίποτα.
1223 ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ LOIC DUBIGEON (ΟΙ) -1997 - ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ - Sketchbook - Αυτοτελές - Ράχη με μαλακό εξώφυλλο - 1 - 20.0 x 28.0 σελ: 68 - Ασπρόμαυρο (ΑΜ) - Ερωτικό -
Έγραψε ένα φβ ποστ ο Malk στο wall του όπου εκθείαζε τον Lovecraft. Αραχτός στο σπίτι και εγώ λόγω social distancing, θυμήθηκα τα δικά μου
Πολλές φορές μέσα σε αυτό το φόρουμ έχω γυρίσει και έχω προτρέψει κόσμο να διαβάζει τα κόμικ στα πρωτότυπα αγγλικά και να βλέπει τις ξένες σειρές/ταινίες με αγγλικούς υπότιτλους. Πολλές φορές έχω πει ότι δεν υπάρχει λόγος να μεταφράζονται κόμικ από τα αγγλικά. Όλοι μπορούμε, ή θα έπρεπε να μπορούμε, να συνεννοούμαστε άψογα στη lingua franca. Κάπ
Να είναι το Μίκυ Μάους το 1 του Τερζό? Να είναι το Μίκυ Μάους με τα της Ολυμπιάδας του Μεξικό? Ή μήπως είναι κάποιο Χαρούμενο Κορίτσι?
Νομίζω πως δεν μπορεί να δοθεί απάντηση Η αγορά είναι τρομερά μικρή, οι γνώσεις μας πολύ λίγες. Πόσα βγήκαν? Πόσα υπάρχουν? Φυσικά υπάρχουν πάντα εκτιμήσεις. Φυσικά υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν χρόνια, που έχουν μιλήσει με άλλους που ψάχνουν χρόνια, που έχουν μια ιδέα του τι είναι πραγματικά δύσκολο. Ακόμα και αυτοί όμως, νομίζω πως μπορεί να έχο
Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να πιάσω πως σκέφτεται ο μικρός, αλλά ψάχνοντας να βρει τι άλλο έχει βγει από Μάρβελ προ MCU είδε διάφορα. Για κάποιο λόγο δεν ήθελε να δει τον Hulk, ήθελε να δει τις υπόλοιπες. Οπότε τις είδα κι εγώ
DAREDEVIL (2003)
Την είχα δει τότε, δε θυμόμουν και πολλά πράματα, θυμόμουν μόνο ότι ούτε μου είχε αρέσει ούτε με είχε ενοχλήσει. Βρήκα την Directror's Cut κόπια και την είδαμε. Με μισή καρδιά να πω την αλήθεια θεωρώ ότι οι ιστορίες τ
Επιστροφή από τις διακοπάρες μας, επιστροφή και στο χρονολόγιο. Να πω την αλήθεια προσπάθησα να αποτρέψω τον μικρό από το franchise των Χ-ΜΕΝ γιατί πιστεύω ότι σε πολλές περιπτώσεις η βία ξεφεύγει πέρα από το χρειαζούμενο, μιλάμε για ταινίες από κόμικς, ΟΚ; Δε θα ωριμάσουν με στοιχεία από σπλάτερ. Αλλά δεν πρέπει να ήμουν και πολύ πειστικός γιατί οι πρώτες ταινίες Χ-ΜΕΝ είναι ΙΜΗΟ από τις καλύτερες υπερηρωικές, από τις περιπτώσεις που ευθυγραμμίστηκαν οι πλανήτες και πήγαν όλα καλά. Οπότε ήρθε η
Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο ο μικρός άρχισε να ρωτάει όλο και περισσότερα για τη Μάρβελ, οπότε αναγκάστηκα να του κάνω μία πλήρη αναδρομή σε ότι έχει βγει σε ταινία από το 2000 και μετά (αντε 1997 αν βάλουμε και τα MiB). Επειδή δεν το πολυέχουμε με το horror κλπ άφησα έξω Blade & Ghost Rider, ειδικά τα δεύτερα δεν έχω την παραμικρή διάθεση να βλέπω Νίκολας Κέιτζ.
- Αγόρι μου από δω και πέρα οδηγός είσαι εσύ, λέγε που θες να πάμε
- Να τα δούμε όλα με τη σειρά που βγήκανε
Δεν πρόλαβα χθες συνεχάω σήμερα χωρίς παύση όπως ακριβώς και η προβολή των ταινιών. Πρώτος στόχος ήταν οι πρώτοι Avengers και εκεί φτάσαμε χωρίς παραστρατήματα και λοξοδρομήσεις που έγιναν μετά.
4. THOR 1 (2011)
- Μπαμπά πόσοι είναι οι Αβέντζερζ;
- Βασικά 4, αλλά όπως κάθε τι που φέρνει την υπογραφή Μάρβελ από ένα σημείο και μετά χάνεται η μπάλα, ο μπούσουλας και όλα αυτά μαζί.
- Που πάμε μετά;
- Θωρ
Θεότητα, ελαφρώς διάστημα, υποψί
Η αρχική ερώτηση ήταν απλή. Που ξεκινάμε μικρέ; Εγώ λέω από το MCU, ώστε να κάνουμε γρήγορα catch-up και να βλέπουμε τις επόμενες ταινίες κανονικά στο σινεμά όταν βγαίνουν και μετά ασχολούμαστε και με τα άλλα. ΟΚ, συμφώνησε και ο γιος (μέχρι να διαφωνήσει αργότερα), οπότε ξεκινάμε με τις ταινίες του MCU στη σειρά
1. IRON MAN 1 (2008)
Η αρχή λοιπόν έγινε με τον καταλληλότερο τρόπο. Οι συνομήλικοί μου ξεκίνησαν με τον Σούπερμαν, οι σημερινοί 30κάτι με τους Χ-ΜΕΝ
Δεν έχω βρει κάτι δυσκολότερο στο μεγάλωμα του γιου μου (κλείνει συντομότατα τα 9) όσο το τι να κάνω σε σχέση με τα δικά μου χόμπι και πάθη. Τον ωθώ στα κόμικς ή τον αφήνω (με τα κατάλληλα ερεθίσματα) να τα ανακαλύψει μόνος του; Παίζουμε επιτραπέζια; Με ποιανού την προτροπή; Δική μου ή δική του; Γήπεδο πάμε; Τον φανατίζω με τον Ηρακλή; (αστεία ερώτηση) Αυτοκίνητα; Φόρμουλα; Δεν ξέρω. Θα ήθελα να έχουμε παρόμοια ενδιαφέροντα, όχι τίποτε άλλο, αλλά να κάνουμε και μία μικρή απόσβεση των εξόδων μου,
Τι; Σας τριγκεράρει ο τίτλος και μπήκατε να σκίσετε τα ημάτια σας; Μην βιαστείτε μιας και όπως θα παρατηρήσετε, το εύφλεκτο τρίπτυχο είναι λόγια του ίδιου προσώπου στον οποίο είναι αφιερωμένο το παρόν blog post. Ο λόγος για τον Joann Sfar, τον Γάλλο κομίστα που με τους 6-7 ακόμα γνωστούς αγνώστους που ίδρυσαν την L'Association έβαλε κάμποσο το χεράκι του στην αλλαγή της γαλλοβελγικής σκηνής στα μέσα/τέλη του '90 και αρχές του '00. Μαζί με την Σατραπί ήταν οι πρώτοι δημιουργοί που είδαν τα έργα τ
Με αφορμή την ανακοίνωση για τον Dave Johnson στο ερχόμενο The Comic Con, αλλά και το ότι αυτή τη στιγμή ξεκινάω το Book IV του 100 Bullets, είπα να μαζέψω μερικά από τα καλύτερα εξώφυλλα που έχει κάνει ο κύριος. Έτσι, για ένα ντουζάκι των ματιών μας. Πράγμα όχι εύκολο γιατί εκτός από τα εκατον-τόσα εξώφυλλα για το 100 Bullets (τα τεύχη συν τις συγκεντρωτικές εκδόσεις), έχει επίσης ξεδιπλώσει το ταλέντο του σε τίτλους όπως The Punisher MAX, Detective Comics, Deadpool, Lucifer, The Spaceman, Supe
Όπως έχετε ίσως δει εδώ, τον περασμένο Νοέμβριο το Cartoon Museum της Βασιλείας διοργάνωσε μια έκθεση για τον μεγάλο Γάλλο δημιουργό πολεμικών/νουάρ/κοινωνικών κόμικ, Jacques Tardi. Ένα όνομα όχι άγνωστο στην χώρα μας μιας και έχουμε δει μερικά πραγματάκια να δημοσιεύονται κατά καιρούς (Η κραυγή του Λαού, Η πρηνής θέση του Σκοπευτή, Το μελαγχολικό κομμάτι της δυτικής ακτής κ.α.). Η συγκεκριμένη έκθεση, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν η μεγαλύτερη που έχει γίνει μέχρι στιγμής πάνω σε αποκλειστικά δικό
Όσοι έχουν περάσει από αυτό το thread εδώ, θα έχουν γνωρίσει ψηφιακά το galerie-librairie raspoutine, ένα από τα παλιότερα κομιξάδικα της Ελβετίας και το πιο ιστορικό. Ο παράγοντας που το διαφοροποιεί τόσο έντονα δεν είναι άλλος από τον δραστήριο ιταλογαλλοελβετό Lorenzo, που πραγματικά ξέρει όλα τα μεγάλα ονόματα της κομιξικής Ευρώπης. Α, και μια λεπτομέρεια: Τον 40κάτι Λορέντζο τον έχει βαφτίσει ο ίδιος ο Ούγκο Πραττ.
Μια ωραία μεσημβρινή πριν μερικές μέρες βρέθηκα στην Λωζάνη κα
Το Fluide Glacial αποτελεί ένα από τα πλέον ιστορικά «εν ζωή» περιοδικά της γαλλοβελγικής σκηνής, ίσως πίσω μόνο από το Spirou. Ήταν εξαρχής αφιερωμένο αποκλειστικά στο (ενήλικο) χιούμορ και τη σάτιρα και αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία των ευρωπαϊκών κόμικς. Τα πρώτα χρόνια, το πλήρωμα είχε τον μεγάλο Gotlib στο τιμόνι και απαρτιζόταν από ονόματα όπως οι Binet, Daniel Goossens, Claire Bretécher, Alexis, André Franquin, Édika, François Boucq, Nikita Mandryka. Σιγά-σιγά, προστέθηκαν ο Vuillemin και
Όποιος καεί με τον χυλό φυσάει και το γιαούρτι λέει ο θυμόσοφος λαός. Έχοντας στο βιογραφικό την πρότερη, σχεδόν τραυματική, εμπειρία με τον Ταρντί επιστρέψαμε στην Βασιλεία για ακόμα μια κομιξική εξόρμηση. Αυτή τη φορά δεν πήγαμε στο Cartoon Museum αλλά στο Comix Shop Basel, το μεγαλύτερο κομιξομάγαζο της πόλης του οποίου ο ιδιοκτήτης έχει τακτικά πάρε δώσε με τον Enrico Marini, σχεδιαστή των γνωστών σειρών Gypsy και Scorpion καθώς και του φρέσκου Batman: The Dark Prince Charming (όπου υπογράφε
Εις στο θέατρο θα βγω
και θε να γινώ κι εγώ
μια τρανή και ξακουσμένη πριμαντόνα
Έχω μέσα αρκετά
και προσόντα διαλεχτά
που για τη σκηνή αρκούν αυτά και μόνα
Έχω γαμπίτσα
και μια χαδιάρικη φωνή
σωστή κουκλίτσα
θα ειμ'απάνω στη σκηνή
κι όποιος με βλέπει θε να γίνεται ασφαλώς
από τον πόθο κι απ'τον έρωτα τρελός
Τι κι αν είμαι δουλικό
μες σ'αυτό το σπιτικό
κι αν σκουπίζω κι αν ακόμα πλένω πιάτα
θα γυρίσει ο τροχός
και θα δείτε προσεχώς
που θα παίζ
Ήταν μια από αυτές τις στιγμές που κάθεσαι αμέριμνος στον καναπέ σου και ψάχνεις τα κομιστικά δρώμενα που μπορείς να επισκεφτείς, όταν ανακαλύπτεις πως ένα μουσείο κόμικς στην Βασιλεία φιλοξενεί μια έκθεση με αυθεντικές σελίδες και σκίτσα ενός από τους αγαπημένους σου κομίστες, ίσως του αγαπημένου σου εν ζωή. Ο λόγος για τον Jacques Tardi, τον ογκόλιθο του Γαλλοβελγικού νουάρ/πολάρ και πολιτικού κόμικ. Με συνοπτικές διαδικασίες βγήκαν εισιτηριάκια με το τραίνο και το προχθεσινό παρασκευιάτικο απ
Στις όχθες της λίμνης της Γενεύης, ή Λεμάν για τους ντόπιους, υπάρχει το Grandvaux. Στην Ελβετία, είναι γνωστό για τα κρασιά του, αλλά οι τρεις φίλοι που έφτασαν εκεί ένα ηλιόλουστο μεσημέρι του Νοέμβρη, δεν πήγαν για το λόγο αυτό, παρότι οινόφιλοι. Κατέβηκαν από το τρένο και αφού συμβουλεύτηκαν τα κινητά τους, πήραν τον ανηφορικό δρόμο που οδηγούσε στο χωριό. Κάποια στιγμή, κοίταξαν προς τα πίσω και αντίκρισαν αυτό...
Πήραν κουράγιο και συνέχισαν...
Μετά από
Law & Order. SVU. S03E15 "Execution"
Έχουνε πάει σε ένα μετανιωμένο θανατοποινίτη για να πάρουν πληροφορίες για έναν συγκρατούμενό του. Μαζί τους έχουν τον πατέρα του θύματος του συγκεκριμένου θανατοποινίτη προκειμένου να τον εκβιάσουν συναισθηματικά (είπαμε. μετανιωμένος). Πάνω που έχει τελειώσει η συνάντηση και ο θανατοποινίτης ετοιμάζεται να γυρίσει στο κελί του, τον ρωτάει ο πατέρας
"I need to know what my son's Iast moments were Iike. Did he say anything?"
"No
L'homme est-il bon?
Μετά από καιρό φτάνουμε να συζητήσουμε για μια από τις αγαπημένες μου μικρές ιστορίες του άφταστου Γάλλου, μια από τις πιο αποθεωμένες του για τα μηνύματα και την δομή τους, ίσως η μοναδική μικρή που στέκεται επάξια δίπλα στα μεγαθήρια του Garage Hermetique, Arzach και άλλων. Ο λόγος για το L'homme est-il bon? ή Is Man good? , μια δεκασέλιδη έγχρωμη ομορφιά που είδε τα φώτα της δημοσιότητας στο Pilote #744 το 1974, βγήκε στα Αγγλικά σε αυτόνομο τεύχο
Μετά από μια μακρά περίοδο αποχής, ο GC blogger της καρδιάς σας (ή ίσως και άλλων μερών του σώματός σας) επιστρέφει με μια ιστορία για μια κορυφαία φιγούρα των κόμικς: τον Will Eisner.
Ο Eisner επί το έργω (1941)
Η καριέρα του Eisner ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του '30, με εικονογραφήσεις για pulp περιοδικά και στριπ για το Wow, What a Magazine!. Όταν το περιοδικό έκλεισε μετά από τέσσερα τεύχη, ο Eisner αποφάσισε να συνεργαστεί με τον Jerry Iger, συντάκτη το
εγώ πιστεύω ότι η καλύτερη εποχή για τα κόμικς ήταν τα 50s και 60s τουλάχιστον στην Ελλάδα σε άλλες χώρες όπως η Αμερική ίσως να ήταν νωρίτερα.Τότε άρχισαν να εμφανίζονται καινούριοι τίτλοι, ωραία εξώφυλλα και ποιοτικά τεύχη. Μετά σιγά σιγά άρχισε να πέφτει η ποιότητα κατά την γνώμη μου.Αυτό δεν σημαίνει ότι σήμερα δεν βγαίνουν ωραία κόμιξ(πχ τα άπαντα του ρομάνο σκαρπά) αλλά είναι εμφανώς λιγότερα σε σχέση με παλιότερα
Χωρις ομοιοκαταληξιες φτιαχνει κι ο Τζώννυ με την Τζεπίνα του.
Κρίμα ρε δοντακι μου κρίμα,
Κρίμα να μου γινεις τρίμα
Κρίμα που δεν εχω χρήμα
Και ρίμα και μελοποίηση (στο τέμπο τού "ένα σπίτι καίγεται").
Κάθε δεκαετία έχει τα καλά τους αλλά όντως η τελευταία καλή δεκαετία στα περισσότερα ήταν η του 90ς και για μένα .
Όχι ότι σταμάτησαν να βγαίνουν καλά κόμιξ,ταινίες κτλ μετά απλά ήταν μια δεκαετία που τόλμησαν αρκετά και σε αποχή σεναρίου χωρίς την έντονη λογοκρισία που έχουμε σήμερα .
Συν ότι λόγω.ιντερνετ τουλάχιστο στη τελευταία δεκαετία πάμε με τόσο μεγάλο Ρυθμό που μέχρι να χωνέψεις κάτι έρχεται κάτι άλλο. Πάντα είχαμε όγκο δημιουργίας απλά τώρα κατα κάποιο τρόπο τα.εχεις έτοιμα σ